Abnormaal? NEE

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 11:33 schreef JannekePanneke het volgende:

[..]

Okee, goed punt. Kan zal dan misschien inderdaad moeten zeggen dat ik niet normaal ben. Kan niet echt om je voorbeelden heen, jij wint. Pfff. Okee. Dan zal ik maar moeten accepteren dat ik niet normaal ben maar gewoon tevreden moeten blijven met waar ik voor kies. Maar ik ga er wel aktief iets aan doen dat mensen in mijn vriendenkring ermee op moeten houden me ermee te confronteren. Want daar kan ik dus niet tegen. Ik wil me niet elke keer moeten verdedigen voor mijn manier van leven. Echt, ik heb totaal niet het gevoel dat ik iets mis. Voel me prima. Vind het heerlijk om alleen een muziekje te luisteren ens ens. Het is niet zo dat ik net zo wil zijn als andere mensen maar 'anders' voelt toch ook gek. Moet ik gewoon even over nadenken. Ik word me er ook alleen maar bewust van als diegenen me weer eens willen overtuigen. In ieder geval dank

Precies!
1-0 voor Janneke, een stukje zelf-acceptatie !

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 11:35 schreef JannekePanneke het volgende:

[..]

Juist! Dit is niet iets van de laatste week, dit speelt echt al jaren en echt, ik geef keer op keer aan dat ik het vervelend vind.

Oke en als je dan aangeeft dat je het vervelend vindt, hoe reageren zij daar op?

En belangrijker, weten ze waarom je het vervelend vind ?
Kennen je vrienden je achtergrondverhaal ?

Anders is het niet vreemd dat jij en je vrienden een heel andere kijk op de zaak hebben.
Ik wil niet zeggen dat je ze moet vertellen wat er gebeurd is ofzo, maar het zou wel verklaren waarom jullie heel anders tegen de situatie aan zouden kunnen kijken.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 11:28 schreef servus_universitas het volgende:

[..]

Het is wel zo dat 'normaal' in de volksmond vooral een waardeoordeel is. Het wordt vaak gebruikt om iets goed te keuren of af te keuren. Als mensen zeggen "die jongen gedraagt zich abnormaal," dan bedoelen ze eigenlijk: "die jongen zou eens iets moeten veranderen aan zijn gedrag." Statistisch normaal heeft een hele andere betekenis, maar wordt in het dagelijks leven zelden op die manier gebruikt. En waarom? Omdat het geen zin heeft. Wat heeft het voor zin om iemand te wijzen dat zijn/haar gedrag statistisch niet normaal is tijdens een gewoon alledaags gesprek?

Deviant gedrag beperkt zich tot sociologische eigenschappen en is dus maatschappelijk gebonden. Statistiek voegt hier niets toe omdat dit gedrag wordt aangeleerd.

Deviant gedrag is momenteel ook : een dik persoon die vettig eet.
Waar dit in andere cutluren volledig geaccepteerd kan zijn, of waar dit een paar jaar geleden ook volledig als normaal beschouwt werd.

notabene, met deviant gedrag is natuurlijk niets mis mee. (Tenzij het de grondwetten tart (die ook cultuurgebonden zijn), dan mag je het niet uitvoeren).

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 11:49 schreef JannekePanneke het volgende:

[..]



kmoet nu even naar een opdrachtgever! ben er dus even niet

De echte wereld is zo gek nog niet.

Ik geloof er geen klap van dat je van nature A-seksueel zou zijn. Je hebt het gewoon nooit als prettig leren kennen. Je eerste ervaringen ermee waren bijzonder slecht en dat heeft flinke littekens achtergelaten. Volkomen begrijpelijk en normaal dat seks dan niet iets is waar je om staat te springen. Toch vind ik het te betreuren dat je dat moet missen. Seks in de vorm van vrijen en intimiteit in plaats van platte seks is toch iets wat erg mooi kan zijn. Jij bent in je relatie aan seks begonnen zonder er zelf al aan toe te zijn. Je hebt daar dus ook elke keer weer tegen je zin in seks gehad. Elke keer dat jij seks hebt gehad is een negatieve ervaring geweest. Je wilde het immers nooit zelf en hebt er dus ook nooit van kunnen genieten.

Het blijft niet alleen bij seks. Ook intimiteit en vertrouwen lijk je te missen. Scorpie dacht daar ook al aan. Je sluit je een beetje af van anderen. Je hebt in al die jaren een muurtje om jezelf heen weten te bouwen waar niemand doorheen kan. Toch een stukje zelfbescherming dat zo gegroeid is. In al die jaren heb je het langzaam opgebouwd, waardoor je het nu als normaal bent gaan beschouwen.

Laat één ding duidelijk zijn. Er is niets mis met jouw manier van leven. Als jij ervoor kiest om zo door het leven te gaan moet je dat vooral doen. Toch kan ik me heel goed voorstellen dat andere mensen het idee hebben dat je zo iets mist. Jij voelt je er wel goed bij, maar dat ik ook alleen maar omdat je dit in de jaren zo hebt leren ervaren. Je weet niet beter. Als mensen er over beginnen doen ze dat niet omdat ze jouw keuze niet respecteren, maar vooral omdat ze je meer gunnen. Dat zijn juist de mensen die het beste met je voor hebben. Het is zo makkelijk om te doen alsof alles vreugde en feest is, maar echte vrienden moeten ook af en toe negatieve aspecten kunnen bespreken. Ze hebben gewoon het idee dat je jezelf tekort doet.

Zie het niet een aanval op jou als persoon als mensen er over beginnen. Ze hebben het beste met je voor. Probeer in een discussie ook niet direct fel in een tegenaanval te gaan. Ga die discussie eens rustig aan. Luister naar wat de ander te vertellen heeft en ga er met argumenten tegen in. Ze snappen waarschijnlijk niet hoe jij tot deze beslissing hebt kunnen komen of denken dat zij jou nog op andere gedachten kan doen brengen. Denk er achteraf nog eens rustig na. Als jij in een discussie goed rustig duidelijk weet te maken dat het een weloverwogen beslissing is waar je volledig achter staat zullen ze het wel laten rusten. Als je schreeuwerig en fel in de tegenaanval gaat is het voor hun alsof ze tegen een muur aanpraten. Dan beginnen ze er later opnieuw over.

Als je echt niet het idee hebt dat ze er over op zullen houden kan je best aangeven er liever niet meer over te willen praten. Dat het je raakt om er keer op keer weer over te moeten beginnen. Dan zullen ze het ook wel laten. Om nou direct de gaan dreigen met het verbreken van de vriendschap werkt niet. Dat verdienen die vrienden wat mij betreft ook niet.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 12:40 schreef Karammel het volgende:
Ik geloof er geen klap van dat je van nature A-seksueel zou zijn. Je hebt het gewoon nooit als prettig leren kennen. Je eerste ervaringen ermee waren bijzonder slecht en dat heeft flinke littekens achtergelaten. Volkomen begrijpelijk en normaal dat seks dan niet iets is waar je om staat te springen. Toch vind ik het te betreuren dat je dat moet missen. Seks in de vorm van vrijen en intimiteit in plaats van platte seks is toch iets wat erg mooi kan zijn. Jij bent in je relatie aan seks begonnen zonder er zelf al aan toe te zijn. Je hebt daar dus ook elke keer weer tegen je zin in seks gehad. Elke keer dat jij seks hebt gehad is een negatieve ervaring geweest. Je wilde het immers nooit zelf en hebt er dus ook nooit van kunnen genieten.

En jij doet nu juist wat iedereen probeert... iemand binnen de cirkel te trekken van het momentele normale gedrag...

30jaar geleden zou er geen haan om kraaien, hence dan was dat gevoel zelfs outstanding, nu heel de maatchappij besexualiseert is is seks oppeens het enigste goede is dat leuk en blabla moet zijn is het ineens een issue...

Aseksualiteit komt ook voor bij apen... Dus het is wel iets dat biologisch is !! Aseksualiteit heeft maw niet enkel een psyhoclogische achtergrond... Hoewel mensen(van nu) het daar zeer moeilijk mee hebben omdat ze opgegroeit zijn in een samenleving waar seks alles is en MOET zijn.

Vroeger waren homos comleet abnormaal. Nu vind bijna iedereen het normaal... Vroeger dachten er ook dat het ook onnatuurlijk was (sommigen nog altijd), daar denkt men nu al anders over.... Over 10 jaar maakt niemand het onderscheid meer ....

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 12:59 schreef Devpartner het volgende:

[..]

En jij doet nu juist wat iedereen probeert... iemand binnen de cirkel te trekken van het momentele normale gedrag...

Nee, niet echt, hij re-itereert wat ze zelf allemaal gezegd heeft hier.
Ze geeft zelf duidelijk aan dat ze problemen heeft met intimiteit / relaties / omgang met mensen, dat ze sex niet als prettig ervaart, en dat haar eerste ervaring met sex vreselijk was.

Hij verbindt echter de conclusie eraan dat dat gedrag waarschijnlijk voortkomt uit haar nare ervaring,
een conclusie waar ze zelf soms wel en soms niet aan wil, maar waar ze in ieder geval niet over na wil denken.

[ Bericht 8% gewijzigd door _Led_ op 19-08-2008 13:18:32 ]

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 11:06 schreef Tinkepink het volgende:
Misschien moet je dat eens tegen die vriendin zeggen. En zeggen dat je geen behoefte hebt aan een gesprek over dit onderwerp. Het hóeft geen thema te zijn, als jíj het geen laat zijn.

Dit.
Een vriend van me is ook niet zo van het sociale. Hij heeft overigens wel een relatie, dus het is een ander verhaal, maar wat wel hetzelfde is is dat hij erg op zichzelf is. Altijd geweest, ook voordat hij die vriendin had. Zat toen elke avond in zijn eentje films te kijken en vond dat prima. Hij is totaal niet contact-onderhouderig. Af en toe laat hij zien dat hij wel degelijk in staat is met mensen samen te eten of in de kroeg te zitten, maar hij heeft er gewoon bijzonder weinig behoefte aan.

Maar het grote verschil met jou: hij maakte er geen issue van. En mocht een ander er wel een issue van maken, dan had hij zo'n houding van "jouw probleem". Nou dan is het gezeur van mensen snel over hoor, als je niet openstaat voor gezeur

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 11:36 schreef L.Denninger het volgende:

[..]

Precies!
1-0 voor Janneke, een stukje zelf-acceptatie !

was dat dan een probleem? juist 'zelf-acceptatie' had ze altijd al, dat beschrijft ze nu juist prima in de startpost, dat ze zelf overtuigd is van haar eigen doen-en-laten; niemand die dat betwijfelt.

Haar ging het toch juist om 'acceptatie-door-anderen'?

en juist dat lukt moeilijk als je kennelijk halfslachtig wegloopt voor de confrontatie (die je zelf eerst opgezocht hebt) en het kennelijk niet aandurft om er met anderen over te praten of je gelijk 'aangevallen' voelt als anderen opmerkingen maken over iets wat je anderszijds hen zelf ook verteld hebt.

Dàt is nu net het probleem, dat de TS enerzijds zo graag 'geaccepteerd' wordt en kennelijk zelf veel verteld over haar beweegredenen en wat er nu precies met haar _is_, maar vervolgens niet kan omgaan ermee dat anderen daar 'losjes' mee omgaan.

Ach, je bent zoals je bent.

...Ik snap je ook best wel hoor.

quote:

Op dinsdag 19 augustus 2008 13:38 schreef RM-rf het volgende:

[..]

was dat dan een probleem? juist 'zelf-acceptatie' had ze altijd al, dat beschrijft ze nu juist prima in de startpost, dat ze zelf overtuigd is van haar eigen doen-en-laten; niemand die dat betwijfelt.

Ze wilde niet abnormaal gevonden worden (zie topictitel), terwijl het simpelweg voor een mens niet normaal is om geen sex te willen.
Als je je prima voelt bij geen sex willen, waarom dan zo krampachtig 'normaal' gevonden willen worden ?
Zeg gewoon "Soit, het is niet normaal, maar ik voel me er prima bij !".

Als je je tegen iedereen gaat verdedigen dat het heus heel normaal is om geen sex te willen is het niet vreemd als mensen zeggen - "Uhm, nou, eigenlijk is het vrij normaal om wel sex te willen".

quote:

Haar ging het toch juist om 'acceptatie-door-anderen'?

Dan zal ze toch eerst zelf moeten accepteren dat ze anders is ?

quote:

en juist dat lukt moeilijk als je kennelijk halfslachtig wegloopt voor de confrontatie (die je zelf eerst opgezocht hebt) en het kennelijk niet aandurft om er met anderen over te praten of je gelijk 'aangevallen' voelt als anderen opmerkingen maken over iets wat je anderszijds hen zelf ook verteld hebt.

Inderdaad, en al helemaal als je het af wilt doen als iets doodnormaals.

quote:

Dàt is nu net het probleem, dat de TS enerzijds zo graag 'geaccepteerd' wordt en kennelijk zelf veel verteld over haar beweegredenen en wat er nu precies met haar _is_, maar vervolgens niet kan omgaan ermee dat anderen daar 'losjes' mee omgaan.

En dat is precies wat ik een paar posts geleden ook al zei

Ken uzelf.

Jij alleen kent je grenzen, je vrienden/kennissen overtreden die grenzen niet bewust. Ze zijn gewoon nieuwsgierig waarom jij zo reageert. Dat is een normale reactie. Na u om intieme details te delen met anderen. Wil je dat niet, zeg dat dan of hou afstand.

Je hoeft jezelf niet zo te verdedigen. Je vrienden vallen je niet aan, ze vinden het gewoon wat vreemd. Als je een goede uitleg kan geven over jezelf, accepteren ze je karakter zonder meer.

Abnormaal? Ja eigenlijk wel ja. Misschien heb je een soort mensenvrees oid? (ik bedoel dus echt fysiek contact) Je ziet zelf ook wel, heel veel mensen reageren nogal raar op je omdat ze het niet gewend zijn.
Ik zeg niet dat het slecht is maar mensen ordelen gemakkelijk.

jezus. ik begrijp je op beide punten echt te goed, ik vind mezelf ook eng nu
Soms voel ik me net een kameleon.
Ik kan het vaak tussen mensen ook wel goed vinden, maar het is zonder ze soms nog makkelijker.
Ook ik heb vaak ook niet zon moeite met mn ' beste vriendin' een jaar niet spreken