quote:
PEKING - Wat is er misgegaan in de voorbereiding op de Spelen? Theo Bos had maandag na zijn uitschakeling in de kwartfinales van het olympisch sprinttoernooi geen antwoorden. De deceptie was groot, de verwachte 'golden boy' van het Nederlandse baanwielrennen voelde zich in Peking een lachertje.
,,Wat de concurrenten van mij denken? Die lachen zich rot'', zei hij na de kansloze uitschakeling tegen de Fransman Mickael Bourgain. Zijn maatje Teun Mulder was eveneens een makkelijke prooi voor zijn tegenstander, de Duitser Maximilian Levy. Van de Nederlanders heeft de Brit Chris Hoy in ieder geval geen last meer in de jacht op zijn derde goud in Peking.
Jaloers kijkt Bos soms naar Hoy, die deel uitmaakt van een baanploeg met een budget van meer dan vijf miljoen euro. ,,Bij hen kan gewoon veel meer, is alles net even iets beter: het materiaal, de begeleiding. Al wil ik niet zeggen dat met geld alles te koop is. Kijk naar Enrico Fabris bij het schaatsen, die heeft het ook minder voor elkaar dan de schaatsers van TVM, DSB of Telfort.''
Op eigen gevoel
Lang kon Bos ook als een Fabris de sprint beheersen. Tweede bij de Spelen in Athene, drie wereldtitels in vier jaar. ,,Maar het was hier in Peking vorig jaar december dat ik voor het laatst iedereen mijn wil oplegde.'' Hij werd voorbijgeschoten, Hoy ontnam hem in maart zijn onoverwinnelijke status en ,,The Boss'' ging twijfelen, rommelen met zijn versnelling en zoeken naar het juiste gevoel.
Het moest een les zijn geweest, maar het was te laat om nog een omslag te maken. Bos trainde eigenlijk op zijn eigen gevoel, bij gebrek aan een topcoach, waarvoor de wielerbond KNWU geen geld beschikbaar heeft.
In Peking was hij zijn grootste wapen kwijt. Bos miste snelheid, zei zondag na de dramatische kwalificaties dat zijn verblijf in China misschien wel weggegooid geld was geweest. Voer voor psychologen, maar met hulp van zijn ouders en vriendin richtte hij zich later die dag nog eenmaal op. ,,Vandaag was het weer drie keer niks'', was de conclusie maandag. ,,Ik ga maar eens bloed laten prikken, Misschien heb ik een virus.'' Het is de taal van iemand die het even niet meer weet.
Vraagtekens
Bos twijfelt over zijn toekomst, zoals ook zijn sprintmaatjes Mulder en Tim Veldt vraagtekens plaatsen. Tegenover het Britse geweld zitten de Nederlanders op dood spoor. ,,Op deze manier denk ik niet dat ik nog verder wil'', zei Veldt.
Bos: ,,Over tien jaar weet ik misschien wat ik nu verkeerd heb gedaan. Dan heb je meer kennis. Ik ben ervan overtuigd dat ik net zo veel talent heb als Chris Hoy. Die Britten doen iets heel goed, maar ik weet niet wat.''
http://www.sportwereld.nl(...)elen_vol_vragen.htmlEen dood vogeltje dus, volgens mij bloedt het baanwielrennen straks net zo snel dood als het opgekomen is. Mentale weerbaarheid is wel erg laag nu de Britten zo oppermachtig zijn.