F&F Flora & Fauna
Beesten in het nieuws, vragen over roerende en onroerende organismen, foto's en al het andere met betrekking op de levende have: hier kun je het kwijt...
Hellup!!!!!!! Mijn hondje (Maltezer, gecastreerde reu, 1 jaar + 2 mnd oud) is echt helemaal van het padje af sinds we terug zijn van vakantie.
We zijn drie weken weggeweest en hij heeft gelogeerd bij de fokker. Daar heeft hij het prima gehad. Misschien zelfs wel 'te' prima. Hij heeft volledige aandacht gehad van de fokker, maar ook van alle andere Maltezers die daar rondlopen. Hij heeft in huis geleefd bij het echtpaar, samen met de andere hondjes (een stuk of vijftien).
Afgelopen vrijdag hebben we hem opgehaald en het lijkt wel alsof hij verlatingsangst heeft. Hij wijkt geen meter van mijn zijde en zit heel zielig te piepen naar me als ik hem geen aandacht geef. Wat wel eens voorkomt natuurlijk, ook ik moet koken/wassen/plassen/slapen.
Ik heb sinds vrijdag geen nacht geslapen, hij blijft maar piepen en blaffen en keffen. Ook als ik de deur uit ga voor een boodschap of zo blaft hij de hele buurt bij elkaar.
Voor de vakantie lag hij 's nachts gewoon braaf in zijn mandje te slapen beneden en kon hij makkelijk een paar uur alleen blijven.
Wat moet ik doen???? Iemand tips??? Het huilen staat me echt nader dan het lachen op het moment. Vooral de nachten zijn errug zwaar.
We zijn drie weken weggeweest en hij heeft gelogeerd bij de fokker. Daar heeft hij het prima gehad. Misschien zelfs wel 'te' prima. Hij heeft volledige aandacht gehad van de fokker, maar ook van alle andere Maltezers die daar rondlopen. Hij heeft in huis geleefd bij het echtpaar, samen met de andere hondjes (een stuk of vijftien).
Afgelopen vrijdag hebben we hem opgehaald en het lijkt wel alsof hij verlatingsangst heeft. Hij wijkt geen meter van mijn zijde en zit heel zielig te piepen naar me als ik hem geen aandacht geef. Wat wel eens voorkomt natuurlijk, ook ik moet koken/wassen/plassen/slapen.
Ik heb sinds vrijdag geen nacht geslapen, hij blijft maar piepen en blaffen en keffen. Ook als ik de deur uit ga voor een boodschap of zo blaft hij de hele buurt bij elkaar.
Voor de vakantie lag hij 's nachts gewoon braaf in zijn mandje te slapen beneden en kon hij makkelijk een paar uur alleen blijven.
Wat moet ik doen???? Iemand tips??? Het huilen staat me echt nader dan het lachen op het moment. Vooral de nachten zijn errug zwaar.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Volgens mij is ie gewoon hartstikke bang dat je weer weg gaat, mischien moet je z'n vertrouwen terug zien te winnen zodat ie weet dat je niet weer zo lang weggaat (op korte termijn ;P)
Hoe dan?????quote:Op maandag 11 augustus 2008 09:26 schreef dgbw het volgende:
Volgens mij is ie gewoon hartstikke bang dat je weer weg gaat, mischien moet je z'n vertrouwen terug zien te winnen zodat ie weet dat je niet weer zo lang weggaat (op korte termijn ;P)
Ik ga zometeen eerst maar even de fokker bellen, misschien dat zij nog tips heeft.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ja volgens mij ook.quote:
De fokker zei trouwens dat hij gewoon even weer moet wennen aan ons ritme. En dat hij natuurlijk drie weken lang alleen maar gespeeld heeft met soortgenootjes en nu 'aan zijn lot overgelaten wordt'. Dat is natuurlijk niet zo, maar zo voelt het voor de hond.
Kortom: terug bij af dus.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Heb je wel het goeie hondje mee terug genomen vanaf de fokker? 
OT:
OT:
quote:Op maandag 11 augustus 2008 09:26 schreef dgbw het volgende:
Volgens mij is ie gewoon hartstikke bang dat je weer weg gaat, mischien moet je z'n vertrouwen terug zien te winnen zodat ie weet dat je niet weer zo lang weggaat
Volgende keer niet meer naar de fokker brengen dan aangezien dat te leuk is voor het hondje en hem bij een gastgezinnetje brengen (vrienden? familie?).quote:Op maandag 11 augustus 2008 10:20 schreef Tezz het volgende:
[..]
Ja volgens mij ook.
De fokker zei trouwens dat hij gewoon even weer moet wennen aan ons ritme. En dat hij natuurlijk drie weken lang alleen maar gespeeld heeft met soortgenootjes en nu 'aan zijn lot overgelaten wordt'. Dat is natuurlijk niet zo, maar zo voelt het voor de hond.
Kortom: terug bij af dus.
Misschien dat dat minder verandering is voor het beestje en dat hij weer makkelijker went aan zijn oude ritme..
Volgens mij is het een verkapte actie van je fokker om je een 2e hondje aan te smeren 
hij is gewoon gebrainwashed
Ff zonder gekheid; Mocht het een blijvend probleem zijn kun je je hondje trainen alleen te zijn. Mijn oude hond had hetzelfde probleem.
De techniek zit als volgt in elkaar: Je zet je hondje in een ruiimte waar hij zich op zijn gemak voelt en spreekt hem bemoedigend toe: "Ik ben zo terug, je bent lief etc.." vervolgens ga je naar een andere ruimte en wacht daar 1 minuut en gaat dan direct terug en overlaad hem met knuffels en snoepjes e.d.
Vervolgens maak je er 2 minuten van, dan 5, dan 10, etc. totdat
Voor onze hond heeft het gehopen, je kweekt namelijk het vertrouwen dat je terugkomt en neemt zo de onzekerheid weg.
Succes!
hij is gewoon gebrainwashed Ff zonder gekheid; Mocht het een blijvend probleem zijn kun je je hondje trainen alleen te zijn. Mijn oude hond had hetzelfde probleem.
De techniek zit als volgt in elkaar: Je zet je hondje in een ruiimte waar hij zich op zijn gemak voelt en spreekt hem bemoedigend toe: "Ik ben zo terug, je bent lief etc.." vervolgens ga je naar een andere ruimte en wacht daar 1 minuut en gaat dan direct terug en overlaad hem met knuffels en snoepjes e.d.
Vervolgens maak je er 2 minuten van, dan 5, dan 10, etc. totdat
Voor onze hond heeft het gehopen, je kweekt namelijk het vertrouwen dat je terugkomt en neemt zo de onzekerheid weg.
Succes!
Faber quisque fortunae suae.
Uit Eindhoven
Uit Eindhoven
Ik ben bekend met deze techniek, zo heb ik het hem ook geleerd toen ie pup was. Het ging dan ook wonderbaarlijk goed! Tot nu dus, grump.......quote:Op maandag 11 augustus 2008 11:06 schreef Poeke het volgende:
Volgens mij is het een verkapte actie van je fokker om je een 2e hondje aan te smeren
Ff zonder gekheid; Mocht het een blijvend probleem zijn kun je je hondje trainen alleen te zijn. Mijn oude hond had hetzelfde probleem.
De techniek zit als volgt in elkaar: Je zet je hondje in een ruiimte waar hij zich op zijn gemak voelt en spreekt hem bemoedigend toe: "Ik ben zo terug, je bent lief etc.." vervolgens ga je naar een andere ruimte en wacht daar 1 minuut en gaat dan direct terug en overlaad hem met knuffels en snoepjes e.d.
Vervolgens maak je er 2 minuten van, dan 5, dan 10, etc. totdat
Voor onze hond heeft het gehopen, je kweekt namelijk het vertrouwen dat je terugkomt en neemt zo de onzekerheid weg.
Succes!
Een tweede hondje zou wel een uitkomst voor hem zijn denk ik. Maar ik zelf ben daar echt niet aan toe moet ik zeggen...........
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Als het waar is wat je fokker zegt zou ik dat wel vreemd vinden 
Kun je elke vakantie weer overnieuw beginnen met het opvoeden
Kun je elke vakantie weer overnieuw beginnen met het opvoeden
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
Ook mijn gedachte...quote:Op maandag 11 augustus 2008 10:25 schreef MuRKie het volgende:
Volgende keer niet meer naar de fokker brengen dan aangezien dat te leuk is voor het hondje en hem bij een gastgezinnetje brengen (vrienden? familie?).
Misschien dat dat minder verandering is voor het beestje en dat hij weer makkelijker went aan zijn oude ritme..
Een omgeving met 15(!) honden en nu weer terug zo naar 0...Maar wie weet is hij na 2 of 3 dagen weer wat rustiger, ik hoop het voor je
Ik heb zijn gedrag eens goed bekeken vandaag en waar hij vooral mee bezig is, is het bij elkaar drijven van de roedel. Als we verder dan 4 meter uit elkaar gaan (man, dochter en ik) dan raakt ie lichtelijk in paniek!!!!!!! Ik boven, kind buiten en man beneden is not done voor meneer op het moment.............
Gek he, dat heeft ie voorheen nooit gedaan!!!
Maar goed, het lijkt wat beter te gaan. Ik ben vanmiddag zelfs vijf hele minuten boven geweest zonder geblaf of gepiep........
Vannacht maar even afwachten dus......
Gek he, dat heeft ie voorheen nooit gedaan!!!
Maar goed, het lijkt wat beter te gaan. Ik ben vanmiddag zelfs vijf hele minuten boven geweest zonder geblaf of gepiep........
Vannacht maar even afwachten dus......
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Nee dat waren mijn bewoordingen hoor.......En het is natuurlijk ook heel logisch: drie weken lang alleen maar spelen met je kameraden, slapen in een warm nestje met je vriendjes om je heen en dan opeens in een huis zonder hondjes en ook nog eens mensen die gewoon boven in bed gaan slapen en niet bij je in je mand kruipen ...quote:Op maandag 11 augustus 2008 16:48 schreef Queen_Bee het volgende:
Als het waar is wat je fokker zegt zou ik dat wel vreemd vinden
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ik ga altijd bij mijn ouders in huis op de hond letten. De eerste dagen is ie dan ook van slag, als een deur opengaat meteen kijken waar ze zijn gebleven, als er een autodeur dichtslaat meteen rechtop vliegen en me geen moment alleen laten inderdaad.
Komen mijn ouders thuis dan issie dolblij, en weer twee dagen van slag omdat ik weer weg ben
Als die van ons drie weken bij z'n matties was geweest wilde ie vast niet eens terug vrees ik.... Ik hoop dat ie snel weer gewend is aan jullie
(Ik zeg al eeuwen tegen mijn ouders dat onze hond een broertje moet, maar ze willen er maar niet aan. Flauw )
Komen mijn ouders thuis dan issie dolblij, en weer twee dagen van slag omdat ik weer weg ben
Als die van ons drie weken bij z'n matties was geweest wilde ie vast niet eens terug vrees ik.... Ik hoop dat ie snel weer gewend is aan jullie
(Ik zeg al eeuwen tegen mijn ouders dat onze hond een broertje moet, maar ze willen er maar niet aan. Flauw
)
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Ja, ik denk zelf dat ie gewoon verwend is maar dat het dus ook na 3 dagen weer over is als je consequent bentquote:Op maandag 11 augustus 2008 22:09 schreef Tezz het volgende:
[..]
Nee dat waren mijn bewoordingen hoor.......En het is natuurlijk ook heel logisch: drie weken lang alleen maar spelen met je kameraden, slapen in een warm nestje met je vriendjes om je heen en dan opeens in een huis zonder hondjes en ook nog eens mensen die gewoon boven in bed gaan slapen en niet bij je in je mand kruipen ...
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
Pffffff vannacht was echt The Hell. We gingen rond half twaalf naar bed en tot twee uur heeft hij keihard geplaft en aan de deur gekrabd. Toen ben ik in slaap gevallen, maar vanmorgen zag ik een briefje op de keukentafel liggen dat mijn man op de bank heeft geslapen (vandaar dus dat ik in slaap ben gevallen). Ik weet echt niet meer wat ik moet doen! Morgen moet ik weer gaan werken en moet ik hem gewoon alleen laten voor een paar uurtjes.......quote:Op dinsdag 12 augustus 2008 05:02 schreef Queen_Bee het volgende:
[..]
Ja, ik denk zelf dat ie gewoon verwend is maar dat het dus ook na 3 dagen weer over is als je consequent bent
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ik zou in ieder geval een paar keer vandaag die training die hierboven staat beschreven, en die je deed toen hij pup was oefenen.quote:Op dinsdag 12 augustus 2008 08:30 schreef Tezz het volgende:
[..]
Pffffff vannacht was echt The Hell. We gingen rond half twaalf naar bed en tot twee uur heeft hij keihard geplaft en aan de deur gekrabd. Toen ben ik in slaap gevallen, maar vanmorgen zag ik een briefje op de keukentafel liggen dat mijn man op de bank heeft geslapen (vandaar dus dat ik in slaap ben gevallen). Ik weet echt niet meer wat ik moet doen! Morgen moet ik weer gaan werken en moet ik hem gewoon alleen laten voor een paar uurtjes.......
Ik vind het gedrag eerder klinken alsof het beestje enorme verlatingsangst heeft gekregen dan dat hij die opvang mist.
Hoe gaat is het afgelopen week gegaan met werken enzo?
Hoe gaat is het afgelopen week gegaan met werken enzo?
Nou Stali, ik weet inmiddels wel zeker dat het dat is. En daarbij is ie ineens bang voor de avond/nacht.quote:Op zondag 17 augustus 2008 14:23 schreef Stali het volgende:
Ik vind het gedrag eerder klinken alsof het beestje enorme verlatingsangst heeft gekregen dan dat hij die opvang mist.
Hoe gaat is het afgelopen week gegaan met werken enzo?
De afgelopen week is overdag prima gegaan. In de ochtenden (terwijl wij dus beiden aan het werk zijn) is ie (volgens de buren) stil geweest. Ik ga dan om acht uur de deur uit en mijn man komt rond twee uur 's middags thuis. Dat ging dus goed.
De avonden is nog steeds erg moeilijk. Als ik naar boven loop (om te douchen of zo) dan begint de ellende. Ik heb vorige week zelfs anderhalf (!!!) uur bovenaan de trap gezeten, omdat ik naar beneden wilde maar pas wilde gaan als hij stil was. Na anderhalf uur was hij 1 minuutje stil en toen ben ik snel naar beneden gegaan.
De nachten gaan nu redelijk, maar dat komt omdat ik de bench weer tevoorschijn heb gehaald en hij dus op onze slaapkamer ligt 's nachts in de bench. Hij piept 10 minuten en dan gaat ie braaf slapen.
Gisteravond is echter echt enorm frustrerend geweest. We zijn een avondje gaan stappen en volgens de buurvrouw heeft hij van 22.00 tot 3.15 (toen kwam ik thuis) hartverscheurend geblaft en gepiept en op de deur gekrast.
Ik ben echt ten einde raad nu, ik weet niet meer hoe ik dit op moet lossen.......
Blafbandje?? Iemand hier ervaring mee misschien?? Ik ben bang dat ik hem vermoord met zo'n band, hij weegt maar 2,5 kilo. Eigenlijk is het tegen mijn principes, maar ik kan hem zelf niet corrigeren (want hij vertoont dit gedrag als ik er niet ben natuurlijk).
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ik begrijp dat je ten einde raad bent maar alsjeblieft, geen blafbandje. Dat is echt mishandeling en dat beestje voelt zich op zo'n moment al verlaten.
Ga wel even meezoeken naar hoe dit opgelost kan worden. Ik hoop echt op een hondenkenner hier die raad weet of iemand die ook met dit bijltje gehakt heeft. Positief is dat er toch wel iets van verbetering is he?
Ga wel even meezoeken naar hoe dit opgelost kan worden. Ik hoop echt op een hondenkenner hier die raad weet of iemand die ook met dit bijltje gehakt heeft. Positief is dat er toch wel iets van verbetering is he?
Kun je 'm dan niet beter weer aanleren om als jullie weggaan of 's nachts hem in de bench te doen? Zodat hij weet bench=ze komen zeker weten terug, dat dat zijn veilige plek wordt?
De onze is nu drie en ligt/hangt nog altijd in z'n bench als we weggaan, inmiddels gewoon met het deurtje open, maar zo weet hij dat we terugkomen. Laten we hem los op de bank liggen dan raakt hij in paniek (al is dat ook stukken minder dan eerst).
De onze is nu drie en ligt/hangt nog altijd in z'n bench als we weggaan, inmiddels gewoon met het deurtje open, maar zo weet hij dat we terugkomen. Laten we hem los op de bank liggen dan raakt hij in paniek (al is dat ook stukken minder dan eerst).
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Mijn ouders hebben Foxterrier gehad, uit het asiel, ging van adres naar adres en had enorm last van verlatingsangst. Mijn ouders waren gelukkig zijn laatste adres, maar het is niet altijd even makkelijk geweest voor ze.quote:
Maar het beest is gelukkig van ouderdom gestorven.
.
Voorlopig zou ik het hondje trouwens weer gevoel van zekerheid proberen te geven en weer laten wennen aan het "normale" ritme en jezelf dus even een paar weken stappen ontzeggen.
Wij hebben een Beagle trouwens, die staan er om bekend dat ze moeilijk alleen kunnen zijn. We laten hem ook nooit langer dan 4 uur alleen. We wisten dan vantevoren hoor, mijn moeder werkt niet en is dus vrijwel altijd thuis.
Ik neem altijd vrij als zij op vakantie gaan
Mijn vriend vindt dat uiteraard niks, maar ik vind het zo sneu voor het beest. Ik denk dat we volgend jaar iets van opvang proberen, dat ik 'm 's morgens uitlaat en dan wegbreng naar de speelwei, en dan na het werk weer ophalen ofzo. Want ik woon dan ook een week bij mijn ouders in huis.
Ik neem altijd vrij als zij op vakantie gaan
Mijn vriend vindt dat uiteraard niks, maar ik vind het zo sneu voor het beest. Ik denk dat we volgend jaar iets van opvang proberen, dat ik 'm 's morgens uitlaat en dan wegbreng naar de speelwei, en dan na het werk weer ophalen ofzo. Want ik woon dan ook een week bij mijn ouders in huis.
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
Ja maar dat is toch een heel andere situatie. Tezz heeft deze van jongs af aanquote:Op zondag 17 augustus 2008 17:56 schreef Stali het volgende:
[..]
Mijn ouders hebben Foxterrier gehad, uit het asiel, ging van adres naar adres en had enorm last van verlatingsangst. Mijn ouders waren gelukkig zijn laatste adres, maar het is niet altijd even makkelijk geweest voor ze.
Maar het beest is gelukkig van ouderdom gestorven.
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
Klopt.quote:Op zondag 17 augustus 2008 18:01 schreef Queen_Bee het volgende:
[..]
Ja maar dat is toch een heel andere situatie. Tezz heeft deze van jongs af aan
Tezz is van de een op andere dag drie weken weggeweest he. Ondanks alle goede zorgen is dat niet niks voor een hond. Die moet echt weer even vertrouwen opbouwen in de baasjes. En dit topic is maar van 11 augustus jl. he?
Nu ja, wij hebben altijd honden gehad en die moesten misschien een dagje wennen weer meer dan was het over.
Ik meende dat deze hond nooit de makkelijkste was, Tezz?
Ik meende dat deze hond nooit de makkelijkste was, Tezz?
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
Nee niet echt! En hij is zoooooooooo lief en ik wil hem zooooooooooo graag van zijn angst afhelpen!!!! Raar dat het voor de vakantie zo goed ging en nu zo slecht!quote:
En Stali, nee, blafbandje is denk ik geen optie. Het was meer een noodkreet van me. Harley is duidelijk erg bang en om zijn angst dan op deze manier te 'straffen' lijkt me ook niet echt een goed ding.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Kon er even niet meer opkomen
Van een dierenkliniek in Emmer:
Verlatingsangst bij de hond.
Thuis
* Communiceer uitsluitend met de hond op uw eigen initiatief en als de hond rustig is. Leer uw hond dat u graag met hem/haar speelt als hij / zij kalm en rustig is.
* Om onafhankelijkheid te stimuleren dient u constant lichamelijk contact met uw hond te vermijden. Stimuleer hem / haar om bij u in de buurt te gaan liggen, maar niet tegen u aan.
* Leer uw hond beetje bij beetje om alleen te zijn. Laat hem / haar zitten of liggen en blijven terwijl u (achteruit) wegloopt en zijn kalme gedrag prijst. Vergroot geleidelijk de afstand en de tijd van het wegblijven. De eerste keer gaat het bijvoorbeeld slechts om 5 seconden! Zo helpt u uw hond om onafhankelijker te worden en het alleen zijn te kunnen verdragen.
* Doe af en toe uw jas aan of speel met uw sleutels op momenten dat u niet de deur uit gaat. Bepaalde signalen betekenen voor uw hond dat u bijna weggaat. Als hij / zij deze signalen ziet, raakt hij / zij in paniek. Door deze signalen los te koppelen van het weggaan, zullen ze uw hond niet meer in paniek brengen.
Voordat u weggaat
* Besteedt geen aandacht aan de hond gedurende de laatste 10-30 minuten voordat u weggaat.
* Als u weggaat, doe het dan onopvallend, zonder uitvoerig afscheid te nemen. Loop gewoon de deur uit.
* Geef uw hond speelgoed dat speciaal bedoeld is om de hond in zijn eentje te laten vermaken, bijvoorbeeld een KONG of een activity ball. Deze speeltjes kunt u vullen met lekkers, zodat uw hond zich niet hoeft te vervelen. Door zich te concentreren op het bemachtigen van het lekkers heeft hij ook minder de tijd om zich druk te maken over het feit dat hij alleen is. Verwijder dit speelgoed weer als u terug komt. Op die manier is uw weggaan voor de hond verbonden met
een positieve gebeurtenis. Het speelgoed moet de hond ook bezig houden tijdens de eerste kritieke momenten na uw weggaan.
Bij terugkomst
* Negeer de hond totdat hij / zij (weer) rustig en gekalmeerd is. Neem dan zelf het initiatief om met de hond te communiceren. U dient zich hierbij te realiseren dat zelfs oogcontact een beloning kan zijn voor een hond die aandacht zoekt. Besteedt alleen aandacht aan uw hond als hij / zij rustig is; op die manier beloont u dit kalme gedrag.
* Bestraf de hond niet voor vernielzuchtig gedrag of het deponeren van urine of ontlasting in huis.
Wat u ook aantreft als u terugkomt, onthoudt dat uw hond zich niet in de hand had toen u weg was.
Straf helpt niet en vergroot de stress slechts.
Indien u vermoedt dat uw hond last heeft van verlatingsangst, maakt u dan een afspraak met de dierenarts. Deze zal lichamelijke oorzaken voor de problemen uitsluiten en met u een plan maken om het gedragspatroon van de hond te veranderen. Gezien de tijd die een dergelijk probleem vergt, vragen wij u te melden dat het om een gedragsprobleem gaat en een afspraak te maken.
Verlatingsangst bij de hond.
Thuis
* Communiceer uitsluitend met de hond op uw eigen initiatief en als de hond rustig is. Leer uw hond dat u graag met hem/haar speelt als hij / zij kalm en rustig is.
* Om onafhankelijkheid te stimuleren dient u constant lichamelijk contact met uw hond te vermijden. Stimuleer hem / haar om bij u in de buurt te gaan liggen, maar niet tegen u aan.
* Leer uw hond beetje bij beetje om alleen te zijn. Laat hem / haar zitten of liggen en blijven terwijl u (achteruit) wegloopt en zijn kalme gedrag prijst. Vergroot geleidelijk de afstand en de tijd van het wegblijven. De eerste keer gaat het bijvoorbeeld slechts om 5 seconden! Zo helpt u uw hond om onafhankelijker te worden en het alleen zijn te kunnen verdragen.
* Doe af en toe uw jas aan of speel met uw sleutels op momenten dat u niet de deur uit gaat. Bepaalde signalen betekenen voor uw hond dat u bijna weggaat. Als hij / zij deze signalen ziet, raakt hij / zij in paniek. Door deze signalen los te koppelen van het weggaan, zullen ze uw hond niet meer in paniek brengen.
Voordat u weggaat
* Besteedt geen aandacht aan de hond gedurende de laatste 10-30 minuten voordat u weggaat.
* Als u weggaat, doe het dan onopvallend, zonder uitvoerig afscheid te nemen. Loop gewoon de deur uit.
* Geef uw hond speelgoed dat speciaal bedoeld is om de hond in zijn eentje te laten vermaken, bijvoorbeeld een KONG of een activity ball. Deze speeltjes kunt u vullen met lekkers, zodat uw hond zich niet hoeft te vervelen. Door zich te concentreren op het bemachtigen van het lekkers heeft hij ook minder de tijd om zich druk te maken over het feit dat hij alleen is. Verwijder dit speelgoed weer als u terug komt. Op die manier is uw weggaan voor de hond verbonden met
een positieve gebeurtenis. Het speelgoed moet de hond ook bezig houden tijdens de eerste kritieke momenten na uw weggaan.
Bij terugkomst
* Negeer de hond totdat hij / zij (weer) rustig en gekalmeerd is. Neem dan zelf het initiatief om met de hond te communiceren. U dient zich hierbij te realiseren dat zelfs oogcontact een beloning kan zijn voor een hond die aandacht zoekt. Besteedt alleen aandacht aan uw hond als hij / zij rustig is; op die manier beloont u dit kalme gedrag.
* Bestraf de hond niet voor vernielzuchtig gedrag of het deponeren van urine of ontlasting in huis.
Wat u ook aantreft als u terugkomt, onthoudt dat uw hond zich niet in de hand had toen u weg was.
Straf helpt niet en vergroot de stress slechts.
Indien u vermoedt dat uw hond last heeft van verlatingsangst, maakt u dan een afspraak met de dierenarts. Deze zal lichamelijke oorzaken voor de problemen uitsluiten en met u een plan maken om het gedragspatroon van de hond te veranderen. Gezien de tijd die een dergelijk probleem vergt, vragen wij u te melden dat het om een gedragsprobleem gaat en een afspraak te maken.
Klopt helemaal QB. Het is echt een hondje met gebruiksaanwijzing (die ik er natuurlijk niet bij kreegquote:Op zondag 17 augustus 2008 18:11 schreef Queen_Bee het volgende:
Nu ja, wij hebben altijd honden gehad en die moesten misschien een dagje wennen weer meer dan was het over.
Ik meende dat deze hond nooit de makkelijkste was, Tezz?
). Door veel te lezen, cursussen te volgen (met hem maar ook ikzelf) en veel met hem bezig te zijn had ik hem op 1 jarige leeftijd zo ver dat hij prima in ons huishouden paste en ook gewoon goed aangepast was aan ons ritme. Door drie weken vakantie is alles dus 'verpest'.
Het kan toch niet zo zijn dat hij 'ineens' bang is in het donker of zo??
Overigens zit hij overdag niet in een bench. Zonder een hele bench discussie op te willen wekken (ALSJEBLIEFT NIET) ben ik er persoonlijk van overtuigd dat mijn hondje moet kunnen gaan en staan waar hij zelf wil, MAAR, als hij zelf kiest voor de bench (omdat dat veilig en vertrouwd is) ben ik er natuurlijk wel een voorstander van.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Thx, ik had dit zelf ook al gevonden. Ik pas bovenstaande dingen wel al toe, maar het gekke is dus dat het overdag geen probleem is, maar alleen in de avond.quote:Op zondag 17 augustus 2008 18:20 schreef Stali het volgende:
Van een dierenkliniek in Emmer:
Verlatingsangst bij de hond.
<knip>
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Er is nog niet zoveel tijd verstreken sinds jullie van vakantie terugzijn. Gewoon consequent volhouden.quote:Op zondag 17 augustus 2008 18:23 schreef Tezz het volgende:
[..]
Thx, ik had dit zelf ook al gevonden. Ik pas bovenstaande dingen wel al toe, maar het gekke is dus dat het overdag geen probleem is, maar alleen in de avond.
Maar misschien is overleggen met een dierenarts ook helemaal geen slecht idee.
Zal wel meezoeken en eens rondvragen. Het lijkt me wel ellendig iig.
Hmm, het consequent volhouden is wel een issue. Dat hebben we twee nachten geprobeerd, maar hij blijft blaffen/aan de deur krabben. Hij hij weegt maar 2 kilo, maar hij produceert geluid alsof hij er 20 weegt!!!! Dat kan ik gewoon echt niet maken voor de buren.quote:Op zondag 17 augustus 2008 19:07 schreef Stali het volgende:
[..]
Er is nog niet zoveel tijd verstreken sinds jullie van vakantie terugzijn. Gewoon consequent volhouden.
Maar misschien is overleggen met een dierenarts ook helemaal geen slecht idee.
Zal wel meezoeken en eens rondvragen. Het lijkt me wel ellendig iig.
Gisteravond ook, van 22.00 tot 3.30 geblaft. Pffffffff. (Ik heb overigens wel hele lieve, begripvolle buren hoor).
Ik ga morgen de DA inderdaad even bellen om wat advies te vragen. We kunnen deze week trouwens wel weer goed oefenen (overdag), want mijn man heeft nachtdienst. Ik ga om acht uur 's morgens de deur uit en laat Harley dan beneden in de woonkamer. Mijn man's wekker gaat rond 13.30 uur. Mocht hij dan overdag blaffen/deur krabben dan hoort mijn man het in ieder geval. Als het een hele week goed gaat, durf ik ook 's savonds verder te gaan 'oefenen' (achterom er uit lopen en dan voorom stiekem aan de voordeur luisteren en binnenkomen als hij stil is. En dat twintig keer op een avond of zo).
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Goh, dat is nog een bof dat je partner trouwens wisseldiensten draait.quote:Op zondag 17 augustus 2008 19:12 schreef Tezz het volgende:
[..]
Hmm, het consequent volhouden is wel een issue. Dat hebben we twee nachten geprobeerd, maar hij blijft blaffen/aan de deur krabben. Hij hij weegt maar 2 kilo, maar hij produceert geluid alsof hij er 20 weegt!!!! Dat kan ik gewoon echt niet maken voor de buren.
Gisteravond ook, van 22.00 tot 3.30 geblaft. Pffffffff. (Ik heb overigens wel hele lieve, begripvolle buren hoor).
Ik ga morgen de DA inderdaad even bellen om wat advies te vragen. We kunnen deze week trouwens wel weer goed oefenen (overdag), want mijn man heeft nachtdienst. Ik ga om acht uur 's morgens de deur uit en laat Harley dan beneden in de woonkamer. Mijn man's wekker gaat rond 13.30 uur. Mocht hij dan overdag blaffen/deur krabben dan hoort mijn man het in ieder geval. Als het een hele week goed gaat, durf ik ook 's savonds verder te gaan 'oefenen' (achterom er uit lopen en dan voorom stiekem aan de voordeur luisteren en binnenkomen als hij stil is. En dat twintig keer op een avond of zo).
Ben benieuwd of je dierenarts misschien raad weet.
Sterkte en supertof dat je alle moeite wil doen.
.
Die wisseldiensten van mijn man waren uiteindelijk ook de doorslag om eindelijk een hondje in huis te kunnen nemen! Met zijn ploegen (hij is dus altijd 's middags of 's morgens thuis) en mijn parttime baan is het op zich prima te combineren. Harley hoeft maar eens in de drie weken echt een hele ochtend (van acht tot twee) alleen te zijn, drie dagen achter elkaar.quote:Op zondag 17 augustus 2008 19:20 schreef Stali het volgende:
[..]
Goh, dat is nog een bof dat je partner trouwens wisseldiensten draait.
Ben benieuwd of je dierenarts misschien raad weet.
Sterkte en supertof dat je alle moeite wil doen.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Wat ik met mijn hond deed toen hij een pup was ;
Weggaan ; voor de deur blijven zitten en 5 min wachten. Blafte hij telkens, binnenkomen, streng foei zeggen, hem op zn plaats leggen, en opnieuw de deur uitgaan.
Als hij 1 minuut oid stil is als je voor de deur zit, binnenkomen en hem uitbundig belonen.
Zo bouw je steeds de tijd dat je weg bent wat verder op
Weggaan ; voor de deur blijven zitten en 5 min wachten. Blafte hij telkens, binnenkomen, streng foei zeggen, hem op zn plaats leggen, en opnieuw de deur uitgaan.
Als hij 1 minuut oid stil is als je voor de deur zit, binnenkomen en hem uitbundig belonen.
Zo bouw je steeds de tijd dat je weg bent wat verder op
-||||-----||||- Iron and me, we're meant to be -||||-----||||-
Yep, zo heb ik het Harley ook geleerd (ongeveer). Maar ik weet nu niet goed wat ik moet doen omdat het alleen 's avonds is. Maar ik ga deze week de avonden oefenen. Manlief is werken vanaf half tien 's avonds, dus dan ben ik mooi alleen thuis (dochter ligt al in bed dan) om te oefenen. Ben benieuwd.quote:Op zondag 17 augustus 2008 19:39 schreef Qwea het volgende:
Wat ik met mijn hond deed toen hij een pup was ;
Weggaan ; voor de deur blijven zitten en 5 min wachten. Blafte hij telkens, binnenkomen, streng foei zeggen, hem op zn plaats leggen, en opnieuw de deur uitgaan.
Als hij 1 minuut oid stil is als je voor de deur zit, binnenkomen en hem uitbundig belonen.
Zo bouw je steeds de tijd dat je weg bent wat verder op
Alleen met zelfspot kun je overleven...
je hebt ook nog een dochter ?
is ze oud genoeg om met de hond te spelen ? ..je hebt het steeds alleen over je man en jou diensten maar dan is dus nog iemand in huis die de hond aandacht kan geven
is ze oud genoeg om met de hond te spelen ? ..je hebt het steeds alleen over je man en jou diensten maar dan is dus nog iemand in huis die de hond aandacht kan geven
Ja ik heb een dochter maar die is pas vijfquote:Op maandag 18 augustus 2008 01:17 schreef Charisma het volgende:
je hebt ook nog een dochter ?
is ze oud genoeg om met de hond te spelen ? ..je hebt het steeds alleen over je man en jou diensten maar dan is dus nog iemand in huis die de hond aandacht kan geven
. Ik laat haar wel met Harley spelen maar alleen als ikzelf er bij ben. Ze spelen dan vooral het favoriete 'zoek-en-breng' (hihihi). Knuffeltje weggooien en weer terugbrengen. Overigens, dit is de dader in kwestie (een wolf in schaapskleren dus):
Op deze foto is hij een maand of zeven. Inmiddels is hij 14 maanden, maar hij is niet veel meer gegroeid.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ik zou graag helpen Tezzie maar ik weet het ook niet zo goed.
Ik krijg wel 't idee dat Harley een beetje een aandachtshoertje is én dus niet de makkelijkste hond. Ik denk dus dat je het best geholpen bent met consequent zijn, écht consequent. Een streng ritme voor de hond. Denk dat hij daar wel bij gebaat is. Geen idee hoe dat nu zit? Heeft ie een goed ritme of eh?
En bench vind ik meestal symptoombestrijding maar ik kan het begrijpen als je straks toch weer over zou gaan op de bench. Maar wanneer je dit doet zul je ook weer consequent moet blijven en blivjen doorhameren, niet de bench als de oplossing zien want dat is het niet
Ik krijg wel 't idee dat Harley een beetje een aandachtshoertje is
én dus niet de makkelijkste hond. Ik denk dus dat je het best geholpen bent met consequent zijn, écht consequent. Een streng ritme voor de hond. Denk dat hij daar wel bij gebaat is. Geen idee hoe dat nu zit? Heeft ie een goed ritme of eh?En bench vind ik meestal symptoombestrijding maar ik kan het begrijpen als je straks toch weer over zou gaan op de bench. Maar wanneer je dit doet zul je ook weer consequent moet blijven en blivjen doorhameren, niet de bench als de oplossing zien want dat is het niet
I'm super sonic man
Do you wanna buy a rocket
Do you wanna buy a rocket
Een beetje een aandachtshoer?? Zeg maar gerust heel veul! Ik negeer hem dan ook compleet af en toe....quote:Op maandag 18 augustus 2008 07:45 schreef Queen_Bee het volgende:
Ik zou graag helpen Tezzie maar ik weet het ook niet zo goed.
Ik krijg wel 't idee dat Harley een beetje een aandachtshoertje is
En bench vind ik meestal symptoombestrijding maar ik kan het begrijpen als je straks toch weer over zou gaan op de bench. Maar wanneer je dit doet zul je ook weer consequent moet blijven en blivjen doorhameren, niet de bench als de oplossing zien want dat is het niet
Een ritme is in ons geval een beetje lastig, vooral ook door de ploegen van mijn man. Ooit is ie een hele ochtend alleen en ooit ook een hele week niet. Hij kent overigens ons ritme wel. Hij weet precies wanneer het:
- zaterdag is (uitslapen)
- zondag is (uitslapen en naar het bos)
- avondeten. Zodra ik mijn mes op mijn bord leg staat hij te kwispelen bij de deur voor de wandeling.
- tijd is om alleen thuis te blijven (ik vertrek met dochterlief naar school).
Dus ik weet niet in hoeverre ik nog meer een ritme in kan voeren!
En de bench is voor mij een uitkomst 's nachts. Want hij slaapt er graag in en zo in de bench vind ik het boven prima (als hij 's nachts niet op onderzoek uit kan gaan boven vind ik het prima dat hij boven slaapt). Maar overdag is het niet nodig, hij sloopt niets en ik vind dat hij gewoon vrij in huis rond moet kunnen lopen.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ik vind het eerder klinken alsof hij het niet zo naar zijn zin heeft gehad daar. Ik herken het van onze hond (Jack Russel) die we voor twee weken naar een pension hadden gebracht waar volgens horen zeggen de honden altijd super happy waren. Onze hond wilde ons niet eens meer kennen toen we terug kwamen 
Hmm klinkt wel aannemelijk wat je zegt. Toch heb ik het idee dat hij het er super heeft gehad. Eigenlijk weet ik het gewoon 100% zeker dat hij het leuk heeft gevonden. Het is een echt 'honden-hondje' : hij is graag bij anderen en zoekt altijd een speelmaatje. Dat heeft hij daar gewoon continue gehad (en dan ook nog eens allemaal van hetzelfde ras, dus....). Verder weet ik ook zeker dat deze mensen met 200% inzet voor hem gezorgd hebben.quote:Op maandag 18 augustus 2008 14:45 schreef Trusten het volgende:
Ik vind het eerder klinken alsof hij het niet zo naar zijn zin heeft gehad daar. Ik herken het van onze hond (Jack Russel) die we voor twee weken naar een pension hadden gebracht waar volgens horen zeggen de honden altijd super happy waren. Onze hond wilde ons niet eens meer kennen toen we terug kwamen
Vandaag ging het overdag goed. Hij heeft een ochtend alleen gezeten en is stil geweest. Als het straks donker is ga ik weer met hem oefenen.
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Ik heb ook 2 maltezers. Bud, (gecastreerde reu, 3 jaar) vertoonde ook dit gedrag na een vakantie. Echt precies hetzelfde. Toen we hem op gingen halen bleef hij liggen, hij kwam niet eens naar me toe (terwijl Dribbel helemaal uitgelaten om me heen stond te dansen en keffen). In de auto heeft hij ontzettend zitten janken (zo hard ik echt dacht dat er wat met hem was, lichamelijk) en thuis is hij nog een week raar geweest. Een paar keer in huis plassen, de hele tijd voor m'n voeten liggen of in de weg lopen, janken voor de wc deur...
Ze slapen allebei bij mij op de kamer, dus 's nachts had ik er gelukkig geen last van, dan lag hij lekker naast me.
Het is vanzelf weer over gegaan, na een weekje zat hij weer in zijn ritme. Toen we de keer daarna op vakantie gingen hebben we hem ergens anders ondergebracht, en toen was hij wel gewoon zichzelf toen we hem gingen halen, hij had het duidelijk naar zijn zin gehad. Hij was ook heel aanhankelijk bij die mensen waar hij gelogeerd had, terwijl hij bij dat eerdere adres helemaal niet naar die mensen luisterde, hij kwam ook niet als ze hem riepen. Terwijl hij een ontzettend gehoorzame hond is, hij loopt altijd aan de voet (los of aan de riem, hij wijkt niet van je zijde), meteen luisteren, heel knuffelig (altijd geeft hij kopjes, dat hij wil dat je hem aait). Maar bij het eerste adresje liet hij daar ook niks van merken.
Ik denk dus dat je hondje het inderdaad niet naar zijn zin heeft gehad, en gewoon ontzettend blij is dat je er weer bent (en erg bang ook dat je weer weg gaat).
Ik weet niet precies wat je er aan kan doen, as said ging het met mijn hondje vanzelf weer over. Ook scheelt het met alleen zijn dat de honden samen zijn, toen ik alleen Dribbel nog maar had was die ook wel een blaffer als ik weg was.
Misschien even bij google zoeken op 'verlatingsangst honden'? Misschien dat daar nog wat nuttigs uit komt rollen?
(Heb overigens alleen de OP gelezen en voor de rest snel naar beneden gescrolld, dus sorry als ik dubbele dingen zeg/adviezen geef).
Heel veel succes in ieder geval!
Ze slapen allebei bij mij op de kamer, dus 's nachts had ik er gelukkig geen last van, dan lag hij lekker naast me.
Het is vanzelf weer over gegaan, na een weekje zat hij weer in zijn ritme. Toen we de keer daarna op vakantie gingen hebben we hem ergens anders ondergebracht, en toen was hij wel gewoon zichzelf toen we hem gingen halen, hij had het duidelijk naar zijn zin gehad. Hij was ook heel aanhankelijk bij die mensen waar hij gelogeerd had, terwijl hij bij dat eerdere adres helemaal niet naar die mensen luisterde, hij kwam ook niet als ze hem riepen. Terwijl hij een ontzettend gehoorzame hond is, hij loopt altijd aan de voet (los of aan de riem, hij wijkt niet van je zijde), meteen luisteren, heel knuffelig (altijd geeft hij kopjes, dat hij wil dat je hem aait). Maar bij het eerste adresje liet hij daar ook niks van merken.
Ik denk dus dat je hondje het inderdaad niet naar zijn zin heeft gehad, en gewoon ontzettend blij is dat je er weer bent (en erg bang ook dat je weer weg gaat).
Ik weet niet precies wat je er aan kan doen, as said ging het met mijn hondje vanzelf weer over. Ook scheelt het met alleen zijn dat de honden samen zijn, toen ik alleen Dribbel nog maar had was die ook wel een blaffer als ik weg was.
Misschien even bij google zoeken op 'verlatingsangst honden'? Misschien dat daar nog wat nuttigs uit komt rollen?
(Heb overigens alleen de OP gelezen en voor de rest snel naar beneden gescrolld, dus sorry als ik dubbele dingen zeg/adviezen geef).
Heel veel succes in ieder geval!
Vivre
Nou, ik ben er achter dat het op zeker te maken heeft me het donker. Overdag is hij weer helemaal de oude Harley en hebben we geen enkel probleem met hem (nou ja, tis sowieso een keffertje en hij 'bewaakt' zijn huis goed) maar 's avonds, pfff.
Gisteravond met hem geoefend. Door de achterdeur weg, vijf minuten wachten en door de voordeur weer terug. Hij is wel stil geweest in de periodes dat ik weg was, maar hij zat wel heel zenuwachtig voor de deur te wachten. Nu maar langzaam verder uit gaan bouwen en hem zo ver krijgen dat hij dus gewoon lekker gaat slapen als ik 's avonds weg ga......
Gisteravond met hem geoefend. Door de achterdeur weg, vijf minuten wachten en door de voordeur weer terug. Hij is wel stil geweest in de periodes dat ik weg was, maar hij zat wel heel zenuwachtig voor de deur te wachten. Nu maar langzaam verder uit gaan bouwen en hem zo ver krijgen dat hij dus gewoon lekker gaat slapen als ik 's avonds weg ga......
Alleen met zelfspot kun je overleven...
Misschien was het op het oppasadres heel erg donker 's nachts in de ruimte waar hij sliep en is hij een aantal keer erg geschrokken ofzo in het donker? Of misschien lieten ze hem 's nachts alleen ipv bij de andere hondjes? Weet je hoe dat daar ging, 's nachts?
IT'S GREYSIE IT'S PARTY
|
|
