Op je 14de al zo'n geweldige smaak hebben.quote:Op vrijdag 25 juli 2008 15:26 schreef Aschkael het volgende:
Het gevoel wat je beschrijft in je OP ken ik. Ik heb dat persoonlijk met Sonic Youth gehad. Ik was 14 toen Dirty uitkwam en dat is de eerste CD die ik ooit gekocht heb. Ik dacht ook dat ze die muziek speciaal voor mij gemakt hadden...soms heb je die klik met een band. In een jaar tijd heb ik toen de hele back catalog van ze gekocht. Tegenwoordig volg ik ze niet meer zo. Artiesten bands met wie ik hetzelfde had zijn o.a. Fugazi, Autechre, Captain Beefheart, Tom Waits en zeer recentelijk Procupine Tree.
Nirvana heb ik altijd een schromelijk overschatte Pixies coverband gevonden. Echt zo'n bandje dat inspeelt op depressieve gevoelens van tieners...bah
Ik was in de 20 en mijn hart ging ook open hoorquote:Op vrijdag 25 juli 2008 16:22 schreef Gellius het volgende:
De Pixies speelden in op depressieve gevoelens van tieners?
Eens!quote:Op vrijdag 25 juli 2008 11:32 schreef tong80 het volgende:
Mijn ware "Grunge" helden.
Mark lanegan met The Screaming Trees.
Tja, ook Tupac heeft enkele hele goeie albums gemaakt imo.quote:Op vrijdag 25 juli 2008 12:54 schreef thloreg het volgende:
Mensen die met Nirvana lopen te dwepen die scoren niet. Was een zoveelste onreine cracksnuiver die het leven niet meer zag zitten en niet aankon en daarna door een stel losers gehyped werd,netzo als met Tupac.
Dat vond ik juist één van hun mindere albums. Veel te glad geproduceerd en de magie was verdwenen.quote:Op vrijdag 25 juli 2008 21:01 schreef Klopkoek het volgende:
Gevoel wat TS beschrijft had ik vooral toen ik voor het eerst Meat is murder hoorde.
Dat is een leugen!quote:Op zaterdag 26 juli 2008 12:39 schreef Aschkael het volgende:
Zo zie je maar weer: er is zoveel betere muziek dan Nirvana
Dank je wel.quote:
Ik was ook onder de indruk van RATM. Maar kan er nu niet meer naar luisteren. Het bombastische werkt te kort.quote:Op zaterdag 26 juli 2008 13:11 schreef mane het volgende:
Ik kan het me niet meer herinneren, maar ik was in ieder geval niet erg onder de indruk.
Uit diezelfde tijd weet ik wel goed een ander moment. Toen ik voor het eerst Rage Against the Machine hoorde met Killing in the name was ik een beetje ondersteboven. Niet dat het zo goed is, maar de heftigheid van het nummer én de tekst erbij maakte wel dat ik letterlijk dacht: wow, wat is dit?? Ik stond in een café met wat vrienden en we keken elkaar na het nummer verbluft aan.
In diezelfde periode hoorde ik ook voor het eerst Tori Amos, op Studio Brussel,.
En met Killing in the name of had (en heb) ik echt een Beavis-en-Buttheadmoment. He said Fuck You. Again. And again. And over and over again. Hehe. Cool.quote:Op zaterdag 26 juli 2008 13:11 schreef mane het volgende:
Toen ik voor het eerst Rage Against the Machine hoorde met Killing in the name was ik een beetje ondersteboven. Niet dat het zo goed is, maar de heftigheid van het nummer én de tekst erbij maakte wel dat ik letterlijk dacht: wow, wat is dit?? Ik stond in een café met wat vrienden en we keken elkaar na het nummer verbluft aan.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |