Totaal oneens met arboarts! Now what?

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 14:20 schreef MarMar het volgende:

[..]

Ik vind het sowieso een stomme vraag, want als ik wel aan het werk ben vraagt niemand hoe ik het dan met de kinderen en het huishouden doe.......
In de vraagstelling vind ik dat er veel te makkelijk vanuit gegaan wordt dat je als vrouw en moeder degene bent die hoofdverantwoordelijke is voor de huishouding en de kinderen.

Begrijpelijk toch?
Makkelijke vraag om de pantiënt klem te zetten. Het is algemeen bekend dat veel vrouwen nog altijd het meeste doen in het huishouden. Dus 10 tegen 1 dat ze dat antwoord krijgen.
Daarbij zullen weinig mensen iets geregeld hebben voor het huishouden en proberen zo goed en kwaad als het gaat zelf wat te doen. Om de goede wil te tonen vertel je dat ook. Jij denkt "ik laat zien dat ik doe wat ik kan en werk aan mijn herstel". Arbo-arts denkt: "mooi! die kan ik weer aan het werk sturen".
Bedenk wel dat ze in dienst staan van de verzekeraar van je werkgever, die uiteindelijk je salaris uitbetaalt zolang je ziek bent. Die willen dat je zo snel mogelijk weer aan het werk bent.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 16:34 schreef s-sidderaal het volgende:
Bedenk wel dat ze in dienst staan van de verzekeraar van je werkgever, die uiteindelijk je salaris uitbetaalt zolang je ziek bent. Die willen dat je zo snel mogelijk weer aan het werk bent.

Een arboarts wordt ingehuurd door de werkgever zelf, niet door diens verzekeraar. Daarenboven: heeft een werkgever veel of veel langdurige ziektegevallen, dan riskeert de werkgever een niet misselijke malus; het is dus hoe dan ook de werkgever die het in z'n portemonnee voelt, hij heeft er dus zelf alle belang bij je zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen.

quote:

Op dinsdag 12 augustus 2008 17:37 schreef r_one het volgende:

[..]

Een arboarts wordt ingehuurd door de werkgever zelf, niet door diens verzekeraar. Daarenboven: heeft een werkgever veel of veel langdurige ziektegevallen, dan riskeert de werkgever een niet misselijke malus; het is dus hoe dan ook de werkgever die het in z'n portemonnee voelt, hij heeft er dus zelf alle belang bij je zo snel mogelijk weer aan het werk te krijgen.

Neemt niet weg dat de verzuimverzekering en arbodiensten vaak door dezelfde partij geleverd worden.
Daar zie ik dan toch de nodige belangenverstrengeling.
Daarbij is een malus regeling niet een een op een kosten doorberekening. Bij zoveel % ziekte verzuim komt je werkgever gewoon in een hogere premieklasse, en door jou snel weer (deels) aan het werk te hebben behaalt de verzekeraar dus wel degelijk winst, of beter gezegd een kosten besparing.
Als je mijn verhaal gelezen hebt, dan weet je dat arbo-artsen gewoon hun eigen gang gaan, ookal is de werkgever het daar niet mee eens.
En om je antwoord over conflict werknemer - werkgever, waardoor de arbo-arts zich niet door werkgever moet laten beïnvloedden te ondervangen: Dat speelde in mijn geval niet, want het was werknemer, werkgever en behandelend specialist samen tegenover arboarts. Dus welk motief zou de arboarts dan nog moeten hebben om anders te beslissen als die het samen eens zijn?
Dan kan ik maar een ding bedenken: kosten besparing voor de verzekeraar.
En waarom zou, nadat ik halverwege te herstel weer en lange tijd uit de running was, de arboarts zich druk maken over het niet halen van de oorspronkelijke deadline? Mijn werkgever had die niet gesteld, en die besefde ook heel goed dat die niet te halen zou zijn na de terugval. Toch een teken dat een andere partij hem daarover op de huid zit.

[edit]: quote toegevoegd

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 11:07 schreef MarMar het volgende:

[..]

Volgens mij is het wel zo dat de verzekeraar het de werkgever verplicht om de arboarts in te schakelen.

Anyway, hoewel de afdeling zelf niet achter me lijkt te staan en ik nog niet eens een kaartje of mailtje van mijn collegas gehad heb, lijkt de leiding van bovenaf gelukkig wel vierkant achter me te staan.
Nu is het zo dat ik vanwege de opleiding bij mn werk in september toch al naar een andere afdeling zou gaan. Leidinggevende stelde voor gewoon lekker thuis te blijven en als ik me beter voel te beginnen op de nieuwe afdeling. Wel een prettig idee.

Voor de arboarts een beetje een IN YOUR FACE gevoel dat ik nu weer 100% ziekgemeld ben ben benieuwd of ik daar nu weer moet komen opdraven.

Lijkt me een goed gevoel dat je straks een frisse start kunt maken. Veel sterkte met het herstel en succes op de nieuwe afdeling als je daar kunt beginnen. Niet druk maken om de oude collega's, gewoon denken aan wat je straks gaat doen.

En ik denk dat je gewoon elke zes weken naar de arboarts zult moeten.

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 11:07 schreef MarMar het volgende:
Volgens mij is het wel zo dat de verzekeraar het de werkgever verplicht om de arboarts in te schakelen.

Sterker: het is (meen ik) bij wet verplicht.

quote:

Op woensdag 13 augustus 2008 11:10 schreef s-sidderaal het volgende:
Neemt niet weg dat de verzuimverzekering en arbodiensten vaak door dezelfde partij geleverd worden.
Daar zie ik dan toch de nodige belangenverstrengeling.
Daarbij is een malus regeling niet een een op een kosten doorberekening. Bij zoveel % ziekte verzuim komt je werkgever gewoon in een hogere premieklasse, en door jou snel weer (deels) aan het werk te hebben behaalt de verzekeraar dus wel degelijk winst, of beter gezegd een kosten besparing.

En wordt de malus weer minder / bonus weer hoger voor de werkgever dus er worden 2 partijen beter van.
Dat de arbodienst uit dezelfde koker komt als de verzekeraar kan, maar is meer uitzondering dan regel. Dat maakt jouw geval enigszins uitzonderlijker.

quote:

Als je mijn verhaal gelezen hebt, dan weet je dat arbo-artsen gewoon hun eigen gang gaan, ookal is de werkgever het daar niet mee eens.
En om je antwoord over conflict werknemer - werkgever, waardoor de arbo-arts zich niet door werkgever moet laten beïnvloedden te ondervangen: Dat speelde in mijn geval niet, want het was werknemer, werkgever en behandelend specialist samen tegenover arboarts. Dus welk motief zou de arboarts dan nog moeten hebben om anders te beslissen als die het samen eens zijn?

Strikt genomen is een arboarts niet beslissingsbevoegd (alleen adviserend), dat is de werkgever en die kan er voor kiezen het advies van de arboarts niet over te nemen, te overrulen zeg maar. Hij heeft dan wel e.e.a. uit te leggen aan de verzekeraar, die (ook de ONafhankelijke) gaat begrijpelijkerwijs uit van het gelijk van een arboarts.

quote:

Dan kan ik maar een ding bedenken: kosten besparing voor de verzekeraar.
En waarom zou, nadat ik halverwege te herstel weer en lange tijd uit de running was, de arboarts zich druk maken over het niet halen van de oorspronkelijke deadline? Mijn werkgever had die niet gesteld, en die besefde ook heel goed dat die niet te halen zou zijn na de terugval. Toch een teken dat een andere partij hem daarover op de huid zit.

Gezichtsverlies? Prestatiecontract? WVP?

quote:

Op zondag 27 juli 2008 22:54 schreef wwwer het volgende:

[..]

Remaz toevallig?? een van de slechtste waar ik ooit mee gewerkt heb.. (zowel als leidinggevende als werknemer)

Quotes telefonisch consulent Remaz:

"U bent pas ziek als u in het ziekenhuis of psychiatrische inrichting ligt."

"Het maakt ons niets uit wat uw dokter zegt"

"U krijgt alleen een consult met onze arts, als wij twijfelen aan uw situatie."

Meer klachten over Remaz:
http://www.dokter.nl/index.php/Wetten-en-regels/111018-verantwoordelijkheid-bij-ziekteverzuim.html?limitstart=5

Negatief persbericht over Remaz:
http://www.nieuwsbank.nl/inp/2005/11/10/R386.htm

En hiervoor registreer je je speciaal, voor een lastercampagne tegen Remaz?

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 18:41 schreef MarMar het volgende:
jemig, wat een baggerkick.

Overigens is de situatie zo drastisch veranderd voor mij, dat de arbo-arts haar visie wel bij heeft gesteld.

Maw, ik zit nogsteeds in de ziektewet...

Ai... da's niet zo mooi Wat is er ondertussen zoal gebeurt dan?

Tsjonge MarMar, dat is niet mis, veel sterkte!

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 18:41 schreef MarMar het volgende:
jemig, wat een baggerkick.

Overigens is de situatie zo drastisch veranderd voor mij, dat de arbo-arts haar visie wel bij heeft gesteld.

Maw, ik zit nogsteeds in de ziektewet...

je hebt zelf niet gekickt iig
vervelend dat je nog steeds in de ziektewet zit. Word je hoe dan ook niet 'beter' van...
sterkte MarMar!

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 17:12 schreef adrianna het volgende:

[..]

Quotes telefonisch consulent Remaz:


knippperdeknip

spam?
hoe triest ook...

quote:

Op dinsdag 7 april 2009 21:30 schreef MarMar het volgende:
dank je!

* MarMar denkt/hoopt dat het ergste nu wel achter de rug is.

En voor wat het waard is, nu nemen ze me iig wel serieus...

nogmaals sterkte

Oef, MarMar, dat is nogal wat!
Zoals al gezegd: sterkte en ik hoop dat de zon binnenkort wat meer gaat schijnen voor je

Arbo-artsen, incapabele debielen zijn het.

Heb een aantal jaren geleden gewerkt bij een hovenier/tuincentrum/kwekerij. Ik ging daar altijd om een uur of half 7 van Lelystad naar Amsterdam met mijn collega, en ik werd vaak ziek 's morgens in het busje. Samentrekkende maagspieren, misselijkheid, zwart voor de ogen, erg kut allemaal. In de loop van de dag trok dat weer weg, en op de terugweg kreeg ik er weer last van.

Desondanks ben ik 2 maanden lang (ongeveer 60 uur per week) zo door blijven werken, totdat ik 't écht niet meer trok. Ik heb toen aan mijn baas gevraagd of hij me klussen dichterbij Lelystad wilde geven, zodat ik niet steeds dubbel lag van de misselijkheid. Hij wilde daar niets van weten. Na 2,5 maand zo gewerkt te hebben, meldde ik me ziek. Twee dagen later mocht ik al naar de Arbo-arts. Uiteraard had ik toen nergens last van, hoezeer ik d'r op hamerde dat ik 's morgens in de auto zo misselijk als wat was, en ik 2,5 maand door ben blijven werken, ondanks die misselijkheid. Ik moest hoe dan ook weer aan het werk.

Ik weigerde, heb mijn baas toen gebeld de volgende morgen, en gezegd dat ik nog steeds ziek was. 's Middags lag er een briefje op mijn deurmat met de mededeling dat ik niet meer hoefde te komen. Ik was op staande voet ontslagen op grond van werkweigering.

Dit was het begin van veel ellende. Ik wist niet dat je je binnen 3 dagen moest melden bij het CWI, en meer aanverwante zaken, het liep allemaal zó fout, dat ik schulden begon te maken, in een isolement raakte, nergens meer aan de bak kwam, mijn hele leven stortte in.

Tot op de dag van vandaag ben ik bezig met het oplossen van allerlei dingen. Ik kamp nu met psychosociale problemen waarvoor ik onder behandeling ben bij een psycholoog. Ik heb 3 jaar in een schuldhulpsaneringstraject gezeten en van 35 euro per week geleefd met een bijstandsuitkering. Mijn vriendin ben ik toendertijd door dit hele gedoe kwijt geraakt, en ga zo maar door.

En wat had/heb ik? Slijmvliesontsteking, slokdarmontsteking, scheurtje in mijn middenrif en ik was overspannen en overwerkt.

Inmiddels ben ik samen met een goed re-integratiebureau bezig om me om te scholen, zijn mijn schulden afgelost, heb ik weer vertrouwen en toekomstperspectief. Ook heb ik weer een nieuwe vriendin die mij ontzettend motiveert en steunt om de goede lijn vast te houden.

Het is dus jammer dat ik toen ontzettend weinig wist van de mogelijkheden die ik toen wellicht had (second opinion e.d.), maar ik neem 't vooral die Arbo-arts kwalijk dat zij hooguit wat simpele dingetjes deed zoals het voelen van hart- en polsslag, bloeddruk e.d., en aan de hand daarvan constateerde dat ik gewoon 'kerngezond' was.