De kunst van het loslaten van je ex #61

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 14:22 schreef luckystrike2008 het volgende:
Ik ben al een keer flink overmoedig geweest... Toen weer contact gekregen met mijn ex waardoor het weer van voor af aan begon, dit wilde ik eerst niet inzien, maar dit heb ik de laatste weken weer ondervonden. Ik heb me toen in van alles en nog wat gestort en dat was die vlucht die ik bedoelde, ook een andere dame leren kennen en dat werkte bij mij toen al helemaal niet, daar dus mee gestopt en weer in die negatieve spiraal terecht gekomen.

Maar door dat allemaal te doen en mee te maken en achteraf op terug te kijken, leer je heel veel van jezelf.

Zo te lezen heb jij dat ook zo een beetje gehad, ik wens je heel veel plezier en succes met die andere dame geniet ervan!

Dankje
Ik heb inderdaad ook op van alles en nog wat terug gekeken de laatste weken. Daarvoor ben ik inderdaad ook een keer overmoedig geweest Ik zit alleen nog met het feit dat mijn ex de 24ste bij mij langs komt om te praten.
Ik had een heel zwak moment toen ze het voorstelde om bij mij langs te komen. Nu hoeft ze van mij eigenlijk niet meer langs te komen...Maarja...ze heeft nog wat spullen van me die ze dan meteen meeneemt weer. Das ik laat het maar gewoon doorgaan. Verder spreek ik haar eigenlijk ook niet meer. We mailden heel af en toe nog wel, maar ook dat is gestopt.
Als mijn ex echt bevriend wil blijven met me zal ze zich toch anders moeten gaan gedragen...

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 14:44 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Dankje
Ik heb inderdaad ook op van alles en nog wat terug gekeken de laatste weken. Daarvoor ben ik inderdaad ook een keer overmoedig geweest Ik zit alleen nog met het feit dat mijn ex de 24ste bij mij langs komt om te praten.
Ik had een heel zwak moment toen ze het voorstelde om bij mij langs te komen. Nu hoeft ze van mij eigenlijk niet meer langs te komen...Maarja...ze heeft nog wat spullen van me die ze dan meteen meeneemt weer. Das ik laat het maar gewoon doorgaan. Verder spreek ik haar eigenlijk ook niet meer. We mailden heel af en toe nog wel, maar ook dat is gestopt.
Als mijn ex echt bevriend wil blijven met me zal ze zich toch anders moeten gaan gedragen...

Herkenbaar Mijn ex zie ik ook nog een keer ergens in september bij de overdracht van het huis waar ik nu in zit (wordt van haar naam op mijn naam gezet), ik kijk er eik. een beetje stiekem naar uit, stel mezelf heel zakelijk en afstandelijk op. Het boeit me niet meer wat ze allemaal uitvreet, en hoe ze zichzelf kapot maakt, die tijd is geweest, ik ben geen goede vriend die altijd klaarstaat voor haar, dat was ik onze relatie maar die tijd is geweest
vriendschap is wat mij betreft gebaseerd op wederzijds vertrouwen en nog meer van dat soort dingen, als ze dat wilt moet ze zichzelf maar eens eerst (figuurlijk) bloot geven, en vertellen wat er echt allemaal in haar hoofd heeft afgespeeld, maar zij weet net zo goed als ik, dat wanneer dat gebeurd ik haar aanpak en op haar verantwoording wijs, en dat is nou net het punt dat ze niet echt kan. Zodra iets serieus word voor haar zelf kan ze er niet meer mee omgaan, wordt het te lastig en klapt ze dicht, ik twijfelde hierover maar aan de tel. precies hetzelfde. --> byebye.
Gewoon laten doorgaan de 24e laat maar zien wie je echt bent, maar laat je niet gek maken en heb je je spullen ook weer terug!

Het is blijkbaar het lot dat na het einde van een relatie je elkaar nog 1x ziet.. en dat mensen daar op een of andere vreemde manier hoop uit putten..

Ik heb mijn ex 1x gezien sinds het uit is geweest, 2 weken nadat get uit was, en wel 10x via msn gesproken ofzo (allemaal van haar kant).. nu niet meer.

God wat voelde ik me gisteravond en vanmorgen weer klote om alleen in mijn eigen huis te zitten maar heb de knoop doorgehakt, 15 oktober nog 1 kort telefoontje en dan nokke.

Ik hoef haar niet meer te zien of te spreken of contact met haar te hebben. omdat ik weet dat ik weer weer kapot aan ga, en weer dagen in de war ben.

Het was niet mijn keuze, maar zag en voelde het (achteraf) aankomen en heb er mijn uiterste best voor gedaan, gedane zaken nemen (bjina nooit) geen keer, maar ik heb haar hierdoor verpest door haar te veel haar zin te geven, en mezelf kwijt te raken, en zij is hierdoor zó egoistisch geworden dat er geen houwen meer aan was, en ze mijn leven controlleerde.

Spijt en schuld is vaak iets wat toch onverwachts om de hoek komt kijken heb ik 't verkeerd gedaan? Als ik verander komt het dan weer goed? iemand moet accepteren zoals je ben!!

maakt je blind, ookal was ik jaren samen dan nog zag bepaalde dingen niet omdat ik ze niet wou zien, ik was al 4 jaar aan het inleveren en kreeg er bijna niks voor terug, ja ik was blij en gelukkig tot het moment dat je te veel inleverd en het niet langer accepteerd zo weinig terug te krijgt.

Ik zeg soms het ene en je denkt het andere, je denkt in je hoofd van: "ik ga dit en dat doen en dat zeggen"
Maar op dat moment nemen emoties het over en sta je daar maar..

Denk ik er net overheen te zijn komt het toch weer terug, het makkelijkste zou zijn om weer verliefd te worden, maar dat laat ik nog niet toe, misschien na een bepaald moment niet meer gewoon door bikkelen.

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 15:41 schreef Chev het volgende:


Ik zeg soms het ene en je denkt het andere, je denkt in je hoofd van: "ik ga dit en dat doen en dat zeggen"
Maar op dat moment nemen emoties het over en sta je daar maar..

Dat is ook zoo herkenbaar.... Mijn probleem is ook (geweest) dat ik dingen die me dwars zaten wel goed tegen anderen (ouders en 1 goede vriend) kon zeggen en dan ok dacht van; zo is t. PUNT. Als ik het dan tegen haar zei (soms deed ik dat ook niet; ook dom) en zij gaf uitleg dan (hoewel ik t niet afdoende vond) reageerde ik ook altijd met, nou ja ok dan, sorry dat ik dat en dat zei/dacht etc.. Dat werkt ook niet echt positief; ik raakte gefrustreerd dat dingen niet opgelost werden imo, zij had daar voor een deel geen weet van/schuld aan omdat ik t niet vertelde, en ondertussen bleef ik maar ja en amen zeggen (wat natuurlijk deels ook gewoon mn eigen schuld is)

Ik had precies hetzelfde koepert.
Tja... volgende keer gewoon wat meer voor jezelf opkomen, wat harder zijn, ook al zit het niet in je, je ziet wat er gebeurd als je het niet doet (ik zie het wel in iedergeval)..

Dit schijnt (weer) normaal te zijn voor een eerste echte lange relatie (in mijn geval) waar je nog niet precies de verhoudingen van weet (vanaf het begin).

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 15:52 schreef Chev het volgende:
Ik had precies hetzelfde koepert.
Tja... volgende keer gewoon wat meer voor jezelf opkomen, wat harder zijn, ook al zit het niet in je, je ziet wat er gebeurd als je het niet doet (ik zie het wel in iedergeval)..

Dit schijnt (weer) normaal te zijn voor een eerste echte lange relatie (in mijn geval) waar je nog niet precies de verhoudingen van weet (vanaf het begin).

Ben jij mijn schizofrene wederhelft??? Zal ook wel niet


FF zonder gekheid; klopt precies, en al heeeel veel dingen die jij zegt (ook anderen overigens wel) die kloppen gewoon precies met mijn situatie./hoe ik mij voel. En ik merk dat dat gewoon ook een soort steun biedt.
Maar zoals nu ook weer; haar kat is al een paar dagen niet thuis en aangezien sinds zij m heeft ik er ook voor gezorgd heb voelt t soort van ook als mijn kat (wat zij ook zei, daarom wilde ze ook dat ik wist dat ie weg was). Maar nu maak ik me dus zorgen om die kat (en om haar omdat ik weet hoe ze gehecht is aan die dondersteen) en wil de hele tijd smsen om te vragen of ie al terecht is, terwijl ze zou smsen als hij weer terecht is...

De hoop is juist vervlogen! Ik heb eindelijk kunnen zeggen wat mij afgelopen maanden iedere keer dwarszat, het is een lange weg geweest, maar ik accepteer mezelf nu zoals ik ben, en natuurlijk moet ik harder worden en vaker zeggen waar het op staat binnen een nieuwe relatie, maar dat kan alleen als je wederhelft je ook accepteert zoals je bent.
Ik heb mezelf door allerlei omstandigheden heel kwetsbaar op moeten stellen en werd daardoor afhankelijk van haar en heel erg aanhankelijk en natuurlijk werkt dat op den duur niet meer! feit is dat ik dat nu niet meer ben, ik kan voor mezelf zorgen, zelf mijn leven regelen, zeggen waar het op staat, en daardoor voel ik mij juist sterker, en natuurlijk is het balen als je s'avonds alleen thuis zit, of bevriende stelletjes ziet, maar goed ook die tijd komt wel weer.
Juist doordat ik nu mezelf zo accepteer en van mezelf weer leer te houden, is het straks makkelijker om mij normaal en "zakelijk" op te stellen. Die confrontatie durf ik wel aan, zij hoeft alleen niet meer alles te weten over mijn huidige leven, waarom ze dat wilt? Ik heb geen idee.... maar kan er iig. geen hoop meer uit putten.

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 14:58 schreef luckystrike2008 het volgende:

[..]

Herkenbaar Mijn ex zie ik ook nog een keer ergens in september bij de overdracht van het huis waar ik nu in zit (wordt van haar naam op mijn naam gezet), ik kijk er eik. een beetje stiekem naar uit, stel mezelf heel zakelijk en afstandelijk op. Het boeit me niet meer wat ze allemaal uitvreet, en hoe ze zichzelf kapot maakt, die tijd is geweest, ik ben geen goede vriend die altijd klaarstaat voor haar, dat was ik onze relatie maar die tijd is geweest
vriendschap is wat mij betreft gebaseerd op wederzijds vertrouwen en nog meer van dat soort dingen, als ze dat wilt moet ze zichzelf maar eens eerst (figuurlijk) bloot geven, en vertellen wat er echt allemaal in haar hoofd heeft afgespeeld, maar zij weet net zo goed als ik, dat wanneer dat gebeurd ik haar aanpak en op haar verantwoording wijs, en dat is nou net het punt dat ze niet echt kan. Zodra iets serieus word voor haar zelf kan ze er niet meer mee omgaan, wordt het te lastig en klapt ze dicht, ik twijfelde hierover maar aan de tel. precies hetzelfde. --> byebye.
Gewoon laten doorgaan de 24e laat maar zien wie je echt bent, maar laat je niet gek maken en heb je je spullen ook weer terug!

Vervelend zeg iemand die haar verantwoordelijkheden niet neemt In een relatie pik je al heel snel veel te veel. Die roze bril zuigt gewoon!

En na de relatie kan je natuurlijk weer terug kijken op hoe alles is verlopen en stoot je jezelf tegen het hoofd omdat je dan inziet wat je allemaal hebt gepikt en hoe erg je bent veranderd in de relatie. En dan begint het proces van zelftherapie Jezelf terugvinden en de geleerde lessen in de praktijk brengen En het mooiste is dan natuurlijk dit te laten zien aan die deel was van de verandering in je leven.

Tja ik denk gewoon dat een hele hoop relaties kapot gaan door verkeerde verhoudingen.. de een staat boven de ander, of de een accepteerd de ander niet zoals hij/zij is, het niet goed kunnen overbrengen wat wat er moet gebeuren om alles goed te laten verlopen.

't is jammer dat we niet met z'n allen voorgeprogrammeerd kunnen worden met deze informatie.. had een hoop pin en verdriet gescheeld.

Mijn ex had de potentie om de rest van mijn leven met me te delen, maar omdat de verhoudingen al vanaf het begin af aan verkeerd lag (zij controlleerde me toch vaak) kon ik niet meer zijn zoals ik was, en ik had dat niet eens door voor 4 jaar lang..

Op een gegeven moment had ik besloten om voorzichtig aan wat meer voor mezelf op te komen (al lukte dat vaak niet) , en een huis gekocht omdat ik dat kon, en toen stond ik opeens boven haar levens niveau en dat kon ze niet hebben denk ik, dus maakte ze er een einde aan en ging naar een ander.

Mijn stukje over hoop en pijn blijft nog wel weer terugkomen maar ze worden korter merk ik.. hooguit een half uur en soms minder dan een paar minuten.

Het blijft wel erg vermoeiend om iedere keer terug te vallen, maar het is niet anders denk ik

Ik stond eigenlijk sinds het samenwonen ook onder haar, we deden de meeste dingen op haar manier, zij had de meeste invloed, ik eiste te weinig op. tot vorig jaar zomer, ik kreeg een opleiding aangeboden en die ben ik gaan volgen met alle gevolgen van dien ik was ineens altijd druk, deed iets wat ik heel erg leuk vond, en ging mezelf ontwikkelen, iets wat zij toen ook wilde maar eigenlijk gestrand is bij een cursus. En ik ging maar door, misschien wel iets te ver doorgeslagen maar dat wss weer in een reactie op de tijd daarvoor, en ja toen ging het dus fout, we verschilden teveel volgens haar etc. dat is natuurlijk de grootste onzin, mits je maar iets voor elkaar over hebt .
En nu heeft ze iemand gevonden die dezelfde hobby heeft, een stuk ouder is en wat ik zo heb gehoord vrij simpel is. Tsja succes en veel plezier maar dan wel helemaal zonder mij.... misschien toch de biologische klok?

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 16:15 schreef Chev het volgende:
Tja ik denk gewoon dat een hele hoop relaties kapot gaan door verkeerde verhoudingen.. de een staat boven de ander, of de een accepteerd de ander niet zoals hij/zij is, het niet goed kunnen overbrengen wat wat er moet gebeuren om alles goed te laten verlopen.

't is jammer dat we niet met z'n allen voorgeprogrammeerd kunnen worden met deze informatie.. had een hoop pin en verdriet gescheeld.

Mijn ex had de potentie om de rest van mijn leven met me te delen, maar omdat de verhoudingen al vanaf het begin af aan verkeerd lag (zij controlleerde me toch vaak) kon ik niet meer zijn zoals ik was, en ik had dat niet eens door voor 4 jaar lang..

Op een gegeven moment had ik besloten om voorzichtig aan wat meer voor mezelf op te komen (al lukte dat vaak niet) , en een huis gekocht omdat ik dat kon, en toen stond ik opeens boven haar levens niveau en dat kon ze niet hebben denk ik, dus maakte ze er een einde aan en ging naar een ander.

Mijn stukje over hoop en pijn blijft nog wel weer terugkomen maar ze worden korter merk ik.. hooguit een half uur en soms minder dan een paar minuten.

Het blijft wel erg vermoeiend om iedere keer terug te vallen, maar het is niet anders denk ik

Ja waren we maar voorgeprogrammeerd he Maarja...toch heeft het wel wat. Het is toch een soort van ontdekkingstocht. Je leert nieuwe dingen, ziet nieuwe dingen. Het is natuurlijk wel interessant om alles zelf te ontdekken.

Ook in mijn relatie lagen de verhoudingen verkeerd aan het begin. Zij had de "controle" over mij. Na de tussentijdse breuk had ik de "controle" over haar. Dat beviel me een stuk beter. Maar uiteindelijk bleek dus dat zij het niet aan kon Ik had te weinig ruggegraat inmiddels en kon haar niet behoeden voor dingen (niet dat er iets mis is gegaan, maar dat was een van de redenen dat ze het uitmaakte >_< )

Die hoop en pijn momenten slijten vanzelf Leer gewoon wat nieuwe mensen kennen, praat met ze over je relatie. Op de een of andere manier praat je er heel makkelijk over met vreemden heb ik gemerkt En in no time sta je weer open voor van alles en nogwat

Dus wij hebben eigenlijk alle 3 hetzelfde probleem (gehad).
Verkeerde verhoudingen, partner werd bang, onverschillig of onzeker en zoekt heil in een ander.

Man hoe ironisch... ja lucky als je enigsinds iets voor iemand over hebt dan pas je jezelf iets aan.

Nog meer ironischer.. de vrouwen zeggen dat JIJ niet meer bij hun past i.p.v. andersom ofwel (die van mij zijn) ze maken het uit voordat jij dat doet en stappen over op een alternatief wanneer dat kan zodat de pijn minder is.

Is wel erg naief naar mijn idee.

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:09 schreef Chev het volgende:
Dus wij hebben eigenlijk alle 3 hetzelfde probleem (gehad).
Verkeerde verhoudingen, partner werd bang, onverschillig of onzeker en zoekt heil in een ander.

Man hoe ironisch... ja lucky als je enigsinds iets voor iemand over hebt dan pas je jezelf iets aan.

Nog meer ironischer.. de vrouwen zeggen dat JIJ niet meer bij hun past i.p.v. andersom ofwel (die van mij zijn) ze maken het uit voordat jij dat doet en stappen over op een alternatief wanneer dat kan zodat de pijn minder is.

Is wel erg naief naar mijn idee.

Eens! Maar waarom hebben wij er lang last van, en lijkt het bij hun dat ze weer helemaal gelukkig zijn? :S Denken wij meer na dan? dacht dat vrouwen dat altijd deden

Of blijven die vrouwen gewoon in dat patroon hangen?
anyway denk dat we veel geleerd hebben, is een cliche ik weet het, maar je moet het positieve ervan inzien he

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:09 schreef Chev het volgende:
Dus wij hebben eigenlijk alle 3 hetzelfde probleem (gehad).
Verkeerde verhoudingen, partner werd bang, onverschillig of onzeker en zoekt heil in een ander.

Man hoe ironisch... ja lucky als je enigsinds iets voor iemand over hebt dan pas je jezelf iets aan.

Nog meer ironischer.. de vrouwen zeggen dat JIJ niet meer bij hun past i.p.v. andersom ofwel (die van mij zijn) ze maken het uit voordat jij dat doet en stappen over op een alternatief wanneer dat kan zodat de pijn minder is.

Is wel erg naief naar mijn idee.

Het hoeft niet perse zo te gaan hoor. Ik heb eens in een ander topic gelezen dat vrouwen een stuk eerder beginnen met hun verwerkingsproces. En al helemaal als zij degenen zijn die het uit maken. Vrouwen kunnen al een maand bezig zijn met het verwerkingsproces voordat ze het uit maken. De man begint pas met verwerken nadat het uit is. Dan heeft de vrouw dus een voorsprong. Het lijkt dan alsof ze meteen met een ander er vandoor gaan, maar zij zijn gewoon al een stuk verder. De man moet eerst nog zijn verdriet verwerken voordat hij weer ergens voor open staat.

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:22 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Het hoeft niet perse zo te gaan hoor. Ik heb eens in een ander topic gelezen dat vrouwen een stuk eerder beginnen met hun verwerkingsproces. En al helemaal als zij degenen zijn die het uit maken. Vrouwen kunnen al een maand bezig zijn met het verwerkingsproces voordat ze het uit maken. De man begint pas met verwerken nadat het uit is. Dan heeft de vrouw dus een voorsprong. Het lijkt dan alsof ze meteen met een ander er vandoor gaan, maar zij zijn gewoon al een stuk verder. De man moet eerst nog zijn verdriet verwerken voordat hij weer ergens voor open staat.

Die van mij was al 'een tijdje' bezig met er over na aan 't denken, zegt ze, maar naar naar mijn idee (of ik wil dat geloven) is dat omdat ze al een nieuw 'slachtoffer' had gevonden, die ze wel zou kunnen veroveren .

Die 7 weken eerder dat ze 't al had uitgemaakt, daar had het naar mijn idee moeten blijven
Ik ga in iedergeval niet nog een keer dezelfde fout maken

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:22 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Het hoeft niet perse zo te gaan hoor. Ik heb eens in een ander topic gelezen dat vrouwen een stuk eerder beginnen met hun verwerkingsproces. En al helemaal als zij degenen zijn die het uit maken. Vrouwen kunnen al een maand bezig zijn met het verwerkingsproces voordat ze het uit maken. De man begint pas met verwerken nadat het uit is. Dan heeft de vrouw dus een voorsprong. Het lijkt dan alsof ze meteen met een ander er vandoor gaan, maar zij zijn gewoon al een stuk verder. De man moet eerst nog zijn verdriet verwerken voordat hij weer ergens voor open staat.

Ja dat heb ik ook meerdere keren gelezen idd. en het lijkt nog echt zo ook. Was bij mijn ex mss ook wel zo, al begon ze met hem te bellen en te smsen in december toen ik twee nachten weg was, heb ik allemaal nagecheckt en sindsdien was het einde zoek.... Die weken daarvoor nog leuke momenten samen gehad, ik weet precies hoe het gegaan is, maar misschien is het ook wel zo, ik weet het niet, en hoef het eigenlijk ook niet meer te weten ook

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:30 schreef Chev het volgende:

[..]

Die van mij was al 'een tijdje' bezig met er over na aan 't denken, zegt ze, maar naar naar mijn idee (of ik wil dat geloven) is dat omdat ze al een nieuw 'slachtoffer' had gevonden, die ze wel zou kunnen veroveren .

Dat denk ik in mijn geval dus ook , zeker als je de verhalen van nu hoort, en hoort en ziet wat voor type het is haha

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:30 schreef Chev het volgende:

[..]

Die van mij was al 'een tijdje' bezig met er over na aan 't denken, zegt ze, maar naar naar mijn idee (of ik wil dat geloven) is dat omdat ze al een nieuw 'slachtoffer' had gevonden, die ze wel zou kunnen veroveren .

Die 7 weken eerder dat ze 't al had uitgemaakt, daar had het naar mijn idee moeten blijven
Ik ga in iedergeval niet nog een keer dezelfde fout maken

Ook ik heb zo mijn twijfels gehad hoor...dat weekend dat ze bij me thuis kwam om een pauze voor te stellen, kwam ze naar mijn idee veel te laat bij mij thuis langs. Daarvoor was ze in utrecht geweest bij vrienden. Ze zou eigenlijk de zaterdag komen, maar die avond reden de bussen niet doordat er storm was (yeah right...).

Ik weet het allemaal niet zo. Ze had al een week nadat het uit was een ander op het oog. Voor zover ik weet hebben ze nu ook nog niks. Maar ik heb er wel vaak over nagedacht. Al verwacht ik niet dat ze is vreemd gegaan hoor...Maar hier past die voorsprong van vrouwen in het verwerkingsproces wel perfect bij

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:30 schreef luckystrike2008 het volgende:

[..]

Ja dat heb ik ook meerdere keren gelezen idd. en het lijkt nog echt zo ook. Was bij mijn ex mss ook wel zo, al begon ze met hem te bellen en te smsen in december toen ik twee nachten weg was, heb ik allemaal nagecheckt en sindsdien was het einde zoek.... Die weken daarvoor nog leuke momenten samen gehad, ik weet precies hoe het gegaan is, maar misschien is het ook wel zo, ik weet het niet, en hoef het eigenlijk ook niet meer te weten ook

3 weken voordat het uit ging, heb ik nog een heel leuk weekend met haar heb gehad (minicruise Newcastle...aanrader trouwens voor een eventuele volgende vriendin ) Ook mijn ex scheen al een tijd rond te lopen met haar twijfels. En ik zag het gewoon niet he >_<

Maar dat denken over mijn ex en haar nieuwe vlam heb ik maar naast me neer gelegd. Het boeit me niet meer wat ze allemaal uitvreet. Stiekem wist ik vanaf het begin van de relatie al dat ik niet de rest van mijn leven met haar zou delen. Al ben ik daar gaandeweg wel in gaan geloven. En nog steeds zie ik de mogelijkheden nog wel. Maar het is gewoon over en uit Ik wil haar niet eens meer terug...

K heb ook wel zoiets.. Toen t eigenlijk officieel uit was heb ik in een dronken bui en deels uit soort van frustratie en afreageren met n meid gezoend maar dat wel eerlijk verteld en voel me er ook echt kut over, zo ben ik niet. Maar als jullie de moeite ff willen nemen mijn 'jaloezie'verhaal op te zoeken; dat speelt dan ook door mijn hoofd; zou ze al bezig met een leven 'na mij' (om ff melodramatisch te doen) terwijl wij nog aan-uit schommelden, en zo ja, speelt hij daar dan een rol in?? Aan de ene kant wil ik t niet weten, maar aan de andere kant vind ik dat ze t uit respect zou moeten vertellen als t wel zo is zeg maar.. Probeer t weg te drukken want wordt er depri van, maar soms schieten van die flitsen door mn kop, dan denk ik aan leuke dingen (samen slapen mis ik HEEL ERG, en bijv. sex) en dan schiet t dus door mn kop of ze dat dan ook met hem doet, hoewel ze heeft gezegd sowieso de eerste tijd GEEN behoefte te hebben aan een relatie oid.

Ik hoef hier denk ik niet meer te posten.
Ben helemaal over mn ex heen (zij niet over mij ) en ik heb iemand ontmoet die zooo de moeite waard is.
En het is wederzijds

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 18:43 schreef ThaBrain het volgende:


Maar dat denken over mijn ex en haar nieuwe vlam heb ik maar naast me neer gelegd. Het boeit me niet meer wat ze allemaal uitvreet. Stiekem wist ik vanaf het begin van de relatie al dat ik niet de rest van mijn leven met haar zou delen. Al ben ik daar gaandeweg wel in gaan geloven. En nog steeds zie ik de mogelijkheden nog wel. Maar het is gewoon over en uit Ik wil haar niet eens meer terug...

Ik ben redelijk goedgelovig en een tikkeltje naief op het gebied van de liefde dan, en weet niet hoe ik zal reageren als ze op haar knieen (bij wijze van ) terugkomt. Maar een ding weet ik wel... dat wanneer ik aan mijn ex en haar nieuwe vriend denk, dan krijg ik geen raar gevoel meer in mijn hoofd, kan ik gewoon weer nadenken en boeit het me eigenlijk niet meer en ik blijf me verbazen hoe lang ik er eigenlijk dagelijks mee bezig ben geweest... damn!

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 19:20 schreef luckystrike2008 het volgende:

[..]

Ik ben redelijk goedgelovig en een tikkeltje naief op het gebied van de liefde dan, en weet niet hoe ik zal reageren als ze op haar knieen (bij wijze van ) terugkomt. Maar een ding weet ik wel... dat wanneer ik aan mijn ex en haar nieuwe vriend denk, dan krijg ik geen raar gevoel meer in mijn hoofd, kan ik gewoon weer nadenken en boeit het me eigenlijk niet meer en ik blijf me verbazen hoe lang ik er eigenlijk dagelijks mee bezig ben geweest... damn!

Ik denk dat wij ons nu ongeveer hetzelfde voelen Ik weet ook niet precies wat er zou gebeuren als ze op haar knieen aan mij vraagt om het nog een keer te proberen Ik weet wel dat ik vrijdag een rondleiding krijg door Nijmegen En het is pas een week later als mijn ex bij me langs komt...in een week kan er heel veel gebeuren

Verder verbaas ik me er ook wel over hoeveel tijd ik eigenlijk heb besteed aan het denken aan mijn ex. Maar op dat moment vond ik dat nodig, dus ik heb er nu vrede mee

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 19:13 schreef Koepert het volgende:
K heb ook wel zoiets.. Toen t eigenlijk officieel uit was heb ik in een dronken bui en deels uit soort van frustratie en afreageren met n meid gezoend maar dat wel eerlijk verteld en voel me er ook echt kut over, zo ben ik niet. Maar als jullie de moeite ff willen nemen mijn 'jaloezie'verhaal op te zoeken; dat speelt dan ook door mijn hoofd; zou ze al bezig met een leven 'na mij' (om ff melodramatisch te doen) terwijl wij nog aan-uit schommelden, en zo ja, speelt hij daar dan een rol in?? Aan de ene kant wil ik t niet weten, maar aan de andere kant vind ik dat ze t uit respect zou moeten vertellen als t wel zo is zeg maar.. Probeer t weg te drukken want wordt er depri van, maar soms schieten van die flitsen door mn kop, dan denk ik aan leuke dingen (samen slapen mis ik HEEL ERG, en bijv. sex) en dan schiet t dus door mn kop of ze dat dan ook met hem doet, hoewel ze heeft gezegd sowieso de eerste tijd GEEN behoefte te hebben aan een relatie oid.

Ga er maar vanuit dat ze het misschien al met een ander heeft gedaan, toekomstplannen heeft etc. ik had precies dezelfde gedachtes als jij nu hebt, op dat moment woonde ze ook nog hier, ik ben niet netjes geweest in die tijd, maar ben daardoor wel achter heel veel dingen gekomen. Ze loog veel mensen voor, en nog weet bijna niemand (inclusief me) hoe het echt zit.
En ja ze heeft het al over kinderen gehad met hem, zit veel daar, dus zal ongetwijfeld binnenkort die kant op verkassen, ze doet maar. Ik heb in ieder geval nog respect voor mezelf, dat vind ik veel belangrijker.
En weet je een keer je frustraties wegzoenen... vooral doen, zolang je maar eerlijk blijft naar jezelf en geen valse hoop kweekt voor je zoenpartner.

Ik weet het, het klinkt allemaal hard wat hierboven staat, en misschien is het bij jou ex helemaal anders kan ik natuurlijk niet inschatten. Maar zo is het bij mij wel gelopen, en ik had dat nooit achter haar gezocht, nooit! maar toch kan het :S

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 19:30 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Ik denk dat wij ons nu ongeveer hetzelfde voelen Ik weet ook niet precies wat er zou gebeuren als ze op haar knieen aan mij vraagt om het nog een keer te proberen Ik weet wel dat ik vrijdag een rondleiding krijg door Nijmegen En het is pas een week later als mijn ex bij me langs komt...in een week kan er heel veel gebeuren

Verder verbaas ik me er ook wel over hoeveel tijd ik eigenlijk heb besteed aan het denken aan mijn ex. Maar op dat moment vond ik dat nodig, dus ik heb er nu vrede mee

Vooral alles toelaten in Nijmegen en lekker genieten !!
Ik weet niet meer hoe lang jij ermee bezig bent geweest?
In mijn geval is ze hier nu sinds begin april weg, en eigenlijk is het al uit sinds half februari, van februari tot en met begin mei, ben ik er echt dagelijks mee bezig geweest. Daarna eigenlijk steeds meer kunnen laten rusten, totdat we weer meer contact kregen in juli, sindsdien ben ik er echt heel veel mee bezig geweest en nu het contact echt definitief verbroken is heb ik weer rust in mijn hoofd. En dat wil ik dus ook zo houden en ik denk juist dat het heel goed is, dat je er veel tijd aan besteed, anders verwerk je het niet denk ik.

quote:

Op zondag 10 augustus 2008 19:43 schreef luckystrike2008 het volgende:

[..]

Vooral alles toelaten in Nijmegen en lekker genieten !!
Ik weet niet meer hoe lang jij ermee bezig bent geweest?
In mijn geval is ze hier nu sinds begin april weg, en eigenlijk is het al uit sinds half februari, van februari tot en met begin mei, ben ik er echt dagelijks mee bezig geweest. Daarna eigenlijk steeds meer kunnen laten rusten, totdat we weer meer contact kregen in juli, sindsdien ben ik er echt heel veel mee bezig geweest en nu het contact echt definitief verbroken is heb ik weer rust in mijn hoofd. En dat wil ik dus ook zo houden en ik denk juist dat het heel goed is, dat je er veel tijd aan besteed, anders verwerk je het niet denk ik.

Ik laat zeker alles toe in Nijmegen
Mijn ex heeft het op 4 juni uit gemaakt, dus ik ben er nu ruim 2 maanden mee bezig geweest. De laatste paar weken voel ik me echt steeds beter

Af en toe sta ik er wel van te kijken hoe snel het verwerken is gegaan bij mij