Hmm vaag er staat wel op de website al een stukje over "margretha heeft blablabla" het zou in de eerste staan van deze mnd 3sept dus?quote:Op dinsdag 2 september 2008 21:17 schreef Juup© het volgende:
[..]
DuchessX gaat nu even kijken, heeft vandaag de Vriendin binnengekregen.
Staat er niet intenzij het over Borderline gaat Nr.36 3 t/m 9 september.
Heb in het vooruitblik van volgende week ook niets zien staan?
Er staat ook dit:quote:Op dinsdag 2 september 2008 21:35 schreef Logician het volgende:
[..]
Hmm vaag er staat wel op de website al een stukje over "margretha heeft blablabla" het zou in de eerste staan van deze mnd 3sept dus?
(nee gaat over asperger)
Zou kunnen iddquote:Op dinsdag 2 september 2008 21:37 schreef Juup© het volgende:
[..]
Er staat ook dit:
[ afbeelding ]
Misschien is er een actuele gebeurtenis geweest?
Als je hier kijkt zie je een afschuwelijke typefout mbt Aspergerquote:Op dinsdag 2 september 2008 21:40 schreef Logician het volgende:
hieronder zie je een voorstukje? http://www.vriendin.nl/vriendschap/openhartig.html
Wat een vreselijke quote is dat "Mijn kinderen mis ik nooit. Daarover voel ik me best schuldig." Ben je niet bang dat je kinderen dat lezen?quote:
Ik lees het normaal eigenlijk nooit, ze hadden contact met mij opgenomen n.a.v. mijn weblog.quote:Op woensdag 3 september 2008 14:17 schreef Maeghan het volgende:
Tja. Ik keek ook even op de site, wat een draaaaaaaaaamaaaaaaaablad is dat zeg. Als je nog geen stoornis hebt, krijg je hem wel van Vriendin. (nom@logician).
Nu begrijp ik gelijk dat artikel van een tijd geleden, dat vrouwen in hun vriendschap elkaar de put in praten.quote:Op woensdag 3 september 2008 14:30 schreef Logician het volgende:
[..]
Ik lees het normaal eigenlijk nooit, ze hadden contact met mij opgenomen n.a.v. mijn weblog.
Maar het is idd wel een typisch vrouwenblad
quote:Op woensdag 3 september 2008 14:41 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Nu begrijp ik gelijk dat artikel van een tijd geleden, dat vrouwen in hun vriendschap elkaar de put in praten.
Hahahaha en daarom heb ik nou geen vriendinnen!quote:Op woensdag 3 september 2008 14:41 schreef Maeghan het volgende:
[..]
Nu begrijp ik gelijk dat artikel van een tijd geleden, dat vrouwen in hun vriendschap elkaar de put in praten.
http://en.wikipedia.org/wiki/Rosenhan_experimentquote:Op maandag 1 september 2008 21:21 schreef ShadyLane het volgende:
Het lijkt mij wel interessant als er een keer een rits mensen die GEEN hulp hebben gezocht waarbij ze getest konden worden op stoornissen in het autistisch spectrum, en op ADHD, enz, mensen die NIET zijn vastgelopen op school of in het werk, die GEEN noemenswaardige problemen ondervinden in hun dagelijks functioneren, van de straat zou worden geplukt en getest op bovengenoemde stoornissen.
Ik heb zo'n vermoeden dat er dan een heleboel etiketjes uitgedeeld zouden worden en dat dan blijkt dat het veelal niet zozeer de stoornis is die de problemen veroorzaakt, maar dat iemand gewoon problemen heeft en er bij tests toevallig ook een stoornis uitkwam. Dat denk ik. Volgens mij lopen er massa's mensen rond die nergens last van hebben en op basis van zo'n test wel een etiket zouden krijgen. Omdat het vaak over een ontzettend grijs gebied gaat en de definities nogal uiteen kunnen lopen.
Maar misschien klopt mijn vermoeden wel helemaal niet en is er wel een veel directer verband tussen 'stoornis' en 'problemen'.
Dat lijkt me nou wel eens interessant om uit te zoeken.
Ik een, maar daar praat ik nooit 'echt' mee. Is bovendien een borderliner waar meestal geen hoogte van te krijgen is, dus dat vult elkaar wel lekker aanquote:Op woensdag 3 september 2008 20:23 schreef Countess het volgende:
[..]
Hahahaha en daarom heb ik nou geen vriendinnen!
Dat experiment is natuurlijk ook van alle kanten afgeschoten en ja het is inmiddels meer dan 35 jaar geleden.quote:Op woensdag 3 september 2008 23:20 schreef Dodecahedron het volgende:
[..]
http://en.wikipedia.org/wiki/Rosenhan_experiment
Experiment uit de jaren '70, waarbij ze hetzelfde doen als wat jij zegt (maar dan niet met autistische stoornissen). Het enige wat de patiënten moesten zeggen is dat ze soms wel eens een vage stem in hun hoofd horen die "Thud." (Plof) zegt. Ze hadden volgens psychiaters allemaal last van schizofrenie of een andere stoornis ...
Weet niet hoeveel je er van moet geloven eigenlijk.
Oké danquote:Op donderdag 4 september 2008 13:37 schreef Logician het volgende:
Het verhaal staat dus in de vriendin extra
Voel je wel emotie als je je voorstelt dat het je zelf overkomt?quote:Op donderdag 4 september 2008 14:38 schreef Dreaming.Bee het volgende:
Ook voel ik me vaak emotieloos als het met iemand niet goed gaat en dat aan mij vertelt. Ik kan me gewoon niet goed inleven in deze persoon, en het erge is dat ik het tijdens een gesprek met iemand ook van mezelf doorheb, waardoor ik me daarna vreselijk ellendig kan voelen. Zelf bij gesprekken met Familie. Muziek doet me meer dan dat iemand een aangrijpbaar verhaal over zichzelf staat te vertellen.
ongeschikt.punt.nl zoiets?quote:Op donderdag 4 september 2008 14:38 schreef Dreaming.Bee het volgende:
Waar ik het meeste last van heb is dat ik steeds vaker en vaker dingen koop of een bepaalde handeling verricht om mezelf tevreden te stellen. Dan kan varieeren door naar de stad te gaan (volkomen doelloos), Om maar met geld te kunnen smijten. Ik ben het meest van de tijd absoluut niet bewust van hoeveel geld nou iets precies is. Ook voel ik me vaak emotieloos als het met iemand niet goed gaat en dat aan mij vertelt. Ik kan me gewoon niet goed inleven in deze persoon, en het erge is dat ik het tijdens een gesprek met iemand ook van mezelf doorheb, waardoor ik me daarna vreselijk ellendig kan voelen. Zelf bij gesprekken met Familie. Muziek doet me meer dan dat iemand een aangrijpbaar verhaal over zichzelf staat te vertellen.
Nauwelijks eigenlijk. Ik kan me wel voorstellen dat het erg is, maar het emotionele ervan komt gewoon niet mijn hoofd binnen. Ik blijf diegene star en dromerig aankijken alsof er niets aan de hand is. Het wil er gewoon niet in komen. Als deze persoon zich omdraait, lijk ik het vergeten te zijn en zet ik muziek aan. Op dat moment voel ik er niks over. Pas als ik thuiskom merk ik pas dat ik er te makkelijk over gedaan heb, en komt het er meestal pas uit.quote:Op donderdag 4 september 2008 14:47 schreef Innocence het volgende:
[..]
Voel je wel emotie als je je voorstelt dat het je zelf overkomt?
Nou, graag dus wel andersom. Want ik vraag me af of de zogenaamde 'stoornis' nou wel zo hard de oorzaak is van de 'symptomen die het normale leven beinvloeden'. En daar zou je achter kunnen komen als je ontdekt of er wel of niet ook massa's mensen zijn met dezelfde 'stoornis' die nergens last van hebben. Ik ben daar wel benieuwd naar.quote:Op donderdag 4 september 2008 10:46 schreef Re het volgende:
Waar het om gaat is dat als er symptomen zijn die het normale leven beinvloeden op zodanige manier dat de persoon er last van ondervind zo iemand bekeken wordt... niet andersom
Zeker bij kinderen in de puberteit kan er een relatie worden gelegd tussen ´de problemen´ en hun puberteit.quote:Op donderdag 4 september 2008 18:12 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Nou, graag dus wel andersom. Want ik vraag me af of de zogenaamde 'stoornis' nou wel zo hard de oorzaak is van de 'symptomen die het normale leven beinvloeden'. En daar zou je achter kunnen komen als je ontdekt of er wel of niet ook massa's mensen zijn met dezelfde 'stoornis' die nergens last van hebben. Ik ben daar wel benieuwd naar.
Wij zien het op school heel erg: VWO-eerlingen die emotionele of gedragsmatige problemen hebben, getest worden op hoogbegaafdheid en dan vervolgens zouden ze zich zo slecht voelen OMDAT ze hoogbegaafd zijn. Geloof ik niks van. Bij hen zou het dan daaraan liggen en bij leerlingen met dezelfde problemen die op een lager schooltype zitten ergens anders aan. Bovendien kun je in die gymnasiumklasjes zowat iedereen als hoogbegaafd aanmerken, en 80% heeft geen problemen. De problemen zitten m.i. in de emotionele gesteldheid van die leerlingen, waardoor ze met bepaalde dingen niet zo goed om kunnen gaan, en of die 'bepaalde dingen' nou 'verregaande slimheid' of 'de scheiding van de ouders' zijn is niet relevant.
Ik bedoelde ook meer dat we random mensen van de straat zouden gaan pikken om te kijken of we een diagnose op kunnen stellen... dus iemand zonder problemen en klachten die het dagelijks leven van die persoon dusdanig beinvloedenquote:Op donderdag 4 september 2008 18:12 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Nou, graag dus wel andersom. Want ik vraag me af of de zogenaamde 'stoornis' nou wel zo hard de oorzaak is van de 'symptomen die het normale leven beinvloeden'. En daar zou je achter kunnen komen als je ontdekt of er wel of niet ook massa's mensen zijn met dezelfde 'stoornis' die nergens last van hebben. Ik ben daar wel benieuwd naar.
Wij zien het op school heel erg: VWO-eerlingen die emotionele of gedragsmatige problemen hebben, getest worden op hoogbegaafdheid en dan vervolgens zouden ze zich zo slecht voelen OMDAT ze hoogbegaafd zijn. Geloof ik niks van. Bij hen zou het dan daaraan liggen en bij leerlingen met dezelfde problemen die op een lager schooltype zitten ergens anders aan. Bovendien kun je in die gymnasiumklasjes zowat iedereen als hoogbegaafd aanmerken, en 80% heeft geen problemen. De problemen zitten m.i. in de emotionele gesteldheid van die leerlingen, waardoor ze met bepaalde dingen niet zo goed om kunnen gaan, en of die 'bepaalde dingen' nou 'verregaande slimheid' of 'de scheiding van de ouders' zijn is niet relevant.
Het heeft er denk ik eerder mee te maken of mensen kunnen functioneren in de maatschappij , dus de mate waarin je last van bepaalde symptomen hebt ipv of je bepaalde symptomen hebt... of er wel of niet gediagnostiseerd zal worden...quote:Op zaterdag 6 september 2008 12:22 schreef Re het volgende:
[..]
Ik bedoelde ook meer dat we random mensen van de straat zouden gaan pikken om te kijken of we een diagnose op kunnen stellen... dus iemand zonder problemen en klachten die het dagelijks leven van die persoon dusdanig beinvloeden
Dat zeker, maar dat heeft wel met elkaar te maken natuurlijk... de maatschappij en het daarin kunnen functioneren naar een bepaalde norm...quote:Op zaterdag 6 september 2008 16:57 schreef Logician het volgende:
[..]
Het heeft er denk ik eerder mee te maken of mensen kunnen functioneren in de maatschappij , dus de mate waarin je last van bepaalde symptomen hebt ipv of je bepaalde symptomen hebt... of er wel of niet gediagnostiseerd zal worden...
Wat is dat?quote:
Wanneer kwam men of jijzelf erachter dat je PDD hebt?quote:Op donderdag 4 september 2008 14:38 schreef Dreaming.Bee het volgende:
Ook voel ik me vaak emotieloos als het met iemand niet goed gaat en dat aan mij vertelt. Ik kan me gewoon niet goed inleven in deze persoon, en het erge is dat ik het tijdens een gesprek met iemand ook van mezelf doorheb, waardoor ik me daarna vreselijk ellendig kan voelen. Zelf bij gesprekken met Familie. Muziek doet me meer dan dat iemand een aangrijpbaar verhaal over zichzelf staat te vertellen.
Ik herken die uitspraakquote:Op woensdag 3 september 2008 00:36 schreef Xennia het volgende:
[..]
Wat een vreselijke quote is dat "Mijn kinderen mis ik nooit. Daarover voel ik me best schuldig." Ben je niet bang dat je kinderen dat lezen?
Precies!quote:Op zondag 7 september 2008 09:04 schreef Troel het volgende:
[..]
Ik herken die uitspraak
Ik kan Ruben echt zonder problemen op het kinderdagverblijf achterlaten, heb me nooit schuldig gevoeld, hem gemist of wat dan ook. En juist daarover voel ik me schuldig.
Zoals de reactie van Xena al bewijst, is het blijkbaar niet normaal..quote:Op zondag 7 september 2008 12:00 schreef Re het volgende:
En waarom zou je je er schuldig over moeten vinden dan?
Omdat je van elke moeder zowat hoort dat ze het verschrikkelijk vinden dat hun kind naar opvang moet, dat het moeilijk is ze daar achter te laten, noem maar op.quote:Op zondag 7 september 2008 12:00 schreef Re het volgende:
En waarom zou je je er schuldig over moeten vinden dan?
Precies, net als die reactie "ben je niet bang dat ze dat zullen lezen?" de meeste mensen koppelen het aan houden van, alsof je als je bepaalde gevoelens als 'missen' niet hebt je ook direct niet van ze houdt of om ze geeft? En ja dat maakt onzeker en frustrerend, en verdrietig.quote:Op zondag 7 september 2008 22:29 schreef Troel het volgende:
[..]
Omdat je van elke moeder zowat hoort dat ze het verschrikkelijk vinden dat hun kind naar opvang moet, dat het moeilijk is ze daar achter te laten, noem maar op.
Door al dat gedoe krijg je des te meer het gevoel dat je gek bent, anders in elkaar zit, noem maar op.
Maar maak je je wel eens zorgen? Bijvoorbeeld als de kinderen wat ziekerig/grieperig zijn?quote:Op zondag 7 september 2008 22:32 schreef Logician het volgende:
[..]
Precies, net als die reactie "ben je niet bang dat ze dat zullen lezen?" de meeste mensen koppelen het aan houden van, alsof je als je bepaalde gevoelens als 'missen' niet hebt je ook direct niet van ze houdt of om ze geeft? En ja dat maakt onzeker en frustrerend, en verdrietig.
zelfde als voor logi dan: laat je je door de maatschappij beinvloeden want dat is het dan toch?quote:Op zondag 7 september 2008 22:29 schreef Troel het volgende:
[..]
Omdat je van elke moeder zowat hoort dat ze het verschrikkelijk vinden dat hun kind naar opvang moet, dat het moeilijk is ze daar achter te laten, noem maar op.
Door al dat gedoe krijg je des te meer het gevoel dat je gek bent, anders in elkaar zit, noem maar op.
Dat zei ik niet, ik vond alleen de quote nogal suggestiefquote:Op zondag 7 september 2008 22:32 schreef Logician het volgende:
[..]
Precies, net als die reactie "ben je niet bang dat ze dat zullen lezen?" de meeste mensen koppelen het aan houden van, alsof je als je bepaalde gevoelens als 'missen' niet hebt je ook direct niet van ze houdt of om ze geeft?
Ja! Ik ben in ieder geval heel fel als het om mijn kind gaat. Toen de huisartsenpost me niet wilde helpen ben ik ook echt gewoon het ziekenhuis ingestoven naar de kinderafdeling om daar helemaal overstuur aan te komen. Rationeel? Nee echt niet dusquote:Op zondag 7 september 2008 23:04 schreef Stupendous76 het volgende:
[..]
Maar maak je je wel eens zorgen? Bijvoorbeeld als de kinderen wat ziekerig/grieperig zijn?
Dat ouders zich zorgen maken is denk ik heel natuurlijk, maar je kan er heel rationeel mee omgaan (maar is dat autistisch?) of juist bijzonder emotioneel (en waar valt het dan onder? aanstellen? aandacht trekken? of gebrek aan ratio?)
Nee, ik laat me er niet door beinvloeden, dat ze anders over me denken wil nog niet zeggen dat ik me probeer te gedragen naar hun maatstaven. Qua gevoelens is dat sowieso niet eens mogelijk, je kan jezelf niet zo verloochenenquote:Op zondag 7 september 2008 23:21 schreef Re het volgende:
[..]
zelfde als voor logi dan: laat je je door de maatschappij beinvloeden want dat is het dan toch?
Op het moment dat ik echt emotioneel word is elke vorm van ratio bij mij ook ver te zoeken iddquote:Op maandag 8 september 2008 09:20 schreef Troel het volgende:
[..]
Ja! Ik ben in ieder geval heel fel als het om mijn kind gaat. Toen de huisartsenpost me niet wilde helpen ben ik ook echt gewoon het ziekenhuis ingestoven naar de kinderafdeling om daar helemaal overstuur aan te komen. Rationeel? Nee echt niet dus
Bij mij kwamen ze erachter toen ik 11 was. Daarvoor hadden ze inderdaad al symptomen ontdekt, alleen wisten de scholen niet zo goed wat ze met me aanmoesten. Ik heb een half jaar op mijn oude basisschool gezeten in de buurt bij mij, daarna moest ik naar een school voor mensen met taalproblemen die me vervolgens op een Smokschool ''zette''. Daar heb ik een hele nare tijd gehad, omdat ik minder autistisch bleek te zijn als de rest van de klas. Ik ben daar heel veel gepest. Later deed mijn Leraar ook mee (details laat ik achterwege voor de rest, dat doet er hier niet toe..). Later kon ik de laatste 2 jaar nog wel plezier hebben op gewoon Speciaal Onderwijs.quote:Op zaterdag 6 september 2008 21:24 schreef Countess het volgende:
[..]
Wanneer kwam men of jijzelf erachter dat je PDD hebt?
Had je als kind al symptomen of niet??
Buiten dat:
Ik moet zeggen dat ik aan de meeste mensen echt niet kan zien of ze emotioneel geraakt worden door een zielig verhaal van een ander.
Ik hoor, wat ik net al zei, mensen zo vaak zeggen: ´Stel je voor dat het mij overkomt.´
Zelf kan ik er niet warm of koud van worden door te denken dat iets mij overkomt, dus kennelijk heb ik ook weinig inlevingsvermogen, maar dat zal anderen niet opvallen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |