Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders, deel 62

dan moet je deze site eens bekijken als hij het weer doet
http://theshapeofamother.com/

quote:

Op zondag 20 juli 2008 08:05 schreef Kersjes het volgende:
Ik denk altijd maar zo: je kan met mij heel gezellig, vaak en veel eten
Niks zo ergerlijk als van die superslanke types die constant lopen te miepen dat ze te dik worden en dus leven op een paar blaadjes sla. En als iemand trakteert ofzo het aangeboden taartje weigeren "anders pas ik straks niet meer in mijn bikini, hahaha" (maat 34)

Ik ben 32 jaar lang te mager geweest (47 kilo bij 1.63 m.) en heb daar mijn leven lang gezeik van gehad, niet in de laatste plaats van mijn moeder: "Kind, eet toch eens wat meer". Wat en hoeveel ik ook at, ik kwam geen gram aan. Zelf zat ik er niet zo mee, het was niet anders en dan dus maar af en toe de kinderkleren induiken!
Na de komst van de 3 kinderen, weeg ik nu 70, helaas met een beroerde verdeling over het lichaam, dus voornamelijk pens! Mijn moeder presteerde binnen 1 week na de geboorte van de 3e maar liefst 2 keer tegen me te zeggen dat ik er nu toch echt wel eens wat aan doen mocht! Wááááát???!!! Ik dacht ff uit mijn velletje te springen (gelukkig zat die te ruim! ). Heb haar even duidelijk gemaakt dat ik 32 jaar gezeik heb gehad over te dun zijn en dat ik nu toch echt niet van plan was nu nog jaren gezeik te krijgen over te dik zijn! ^{Wat niet wegneemt dat ik graag van die pens af wil!}

Als je stopt met borstvoeding

Dan als je gestopt bent met flesvoeding

Of als je geen zog meer hebt, ik weet niet hoe lang dat duurt eigenlijk.

Mag ik hier eigenlijk al meeposten?

Ik voel mee met de dames die moeilijk van hun overgewicht afkomen, ik ben er zelf 1 van..
Voordat ik zwanger werd heb ik 5 weken bij een kliniek gelopen, en door een zwaar dieet ben ik wel 8 kilo afgevallen in die 5 weken. Een paar maanden na de bevalling wil ik daar ook weer verder gaan. Als iemand wil weten waar dat was, PM dan maar even.

(Ik ben 'gelukkig' nooit verder gekomen dan maat 46, en kocht altijd mijn broeken bij de H&M, niet B&B, maar gewone collectie. 1 op de 8 zit meestal wel goed )

[ Bericht 3% gewijzigd door Reinhilde op 21-07-2008 11:01:54 ]

Idd, wat sommigen zeggen, het ligt heel erg aan de kleding.

Je geeft nog BV, dus dat geeft al 2 (3?) cupmaten erbij, dus normale blousjes gaan niet meer van boven dicht, dus dat is al twee maten erbij (even grosso modo)
En sommige kleding zit gewoonweg niet. Is de ene maat te strak, zit een maatje groter weer te los.
Bij de een is een jurkje XXL veel te ruim, bij de volgende ben je een rolletje in XXL.
Het verschilt zo erg per merk!

(Ik heb kleren liggen van S tot XL en van 36 tot 40, dus het varieert echt heel sterk per merk.)

Dit neemt uiteraard niet weg dat je er niet vrolijk van wordt, van die hoge cijfers, maar mss relativeert dit een beetje.
Verder idd, is s avonds sporten als Thomas al slaapt geen optie?

En mss voor je eigen gemoedsrust een keertje praten met een prof. zorgverlener, om evt. terugvallen te voorkomen.

Webkim Het is al eerder gezegd, maar toch.. ik vind je er ook helemaal niet slecht of dik of onverzorgd uitzien. Juist gezond, stralend en mooi en ik had ook echt niet gedacht dat je kledingmaat hoger dan 44 zou zijn ofzo.

Ik denk altijd dat ik slanker ben dan dat ik ben en als ik mezelf dan op foto's of onverwacht in de spiegel zie dan schrik ik me altijd een hoedje.. zo van "wie is dat dikke mormel??" Vreselijk, maar ik heb me voorgenomen om nu echt een afspraak te maken bij de huisarts, want zo kan het niet langer (ben in 5 maanden tijd ook 15 kilo aangekomen (en 7 kilo zwaarder dan toen ik hoogzwanger was....), terwijl ik ben blijven sporten en niet ongezonder ben gaan eten, snap d'r niks van )

Ik kwam in heeeel rap tempo aan toen ik weer met de pil begon .

quote:

Op zondag 20 juli 2008 23:52 schreef poemojn het volgende:
dan moet je deze site eens bekijken als hij het weer doet
http://theshapeofamother.com/

die mother is zeker even aan 't sporten:

quote:

The Shape of A Mother is undergoing maintenance right now. Please come back later. Thank you.

bix!

quote:

Op maandag 21 juli 2008 15:16 schreef jellyrose het volgende:
Webkim Het is al eerder gezegd, maar toch.. ik vind je er ook helemaal niet slecht of dik of onverzorgd uitzien. Juist gezond, stralend en mooi en ik had ook echt niet gedacht dat je kledingmaat hoger dan 44 zou zijn ofzo.

Kan ik me alleen maar bij aansluiten.

En hier maat 44 na de bevalling, probeer ook wat af te vallen maar dan wel op een 'gezonde' manier want ik geef nog steeds BV en dat kost ook energie, en lijnen zit er niet echt in. Heb me verder voorgenomen om toch maar niet mee te doen met 'afvaltopics' en dat soort dingen want ik ben ooit al eens afgevallen van 90 naar 53 kg en achteraf gezien was dat niet helemaal normaal. Telkens je streefgewicht bijstellen, telkens kijken of er nog ietsje af kon...absoluut geen anorexia maar ik was wel veel te obsessief aan het lijnen. En dan weeg je 53 kilo en dan blijkt dat je nog steeds niet van die vetrol op je buik af bent

quote:

Op maandag 21 juli 2008 15:27 schreef k_i_m het volgende:
Ik kwam in heeeel rap tempo aan toen ik weer met de pil begon .

Dit dus.. En dan is het nog wel alleen maar de minipil
Zal blij zijn als ik dat ding over drie maanden het raam uit kan gooien

(ik zat verdorie al weer onder m'n startgewicht.. zit er nu weer ruim boven )

Hier ook..zat 4 kilo onder m`n startgewicht..nu er 4 boven
Ik vind het tijd worden dat het bakerpraatje 'van borstvoeding geven val je af' het raam uit gaat. Ik hoor meer dames die er van aankomen dan er van afvallen/

Dat had ik ook E.T. Rot he, als je het zo op ziet lopen .

quote:

Op maandag 21 juli 2008 17:16 schreef Maneki.Neko het volgende:
(...)
Ik vind het tijd worden dat het bakerpraatje 'van borstvoeding geven val je af' het raam uit gaat. Ik hoor meer dames die er van aankomen dan er van afvallen/

Dat is m.i. niet helemaal een bakerpraatje. Door bv te geven verbrand je meer energie en dus meer caloriën. Net als met sporten. En net als met sporten is dat voor sommige vrouwen al genoeg om snel af te vallen en gaat het bij anderen minder snel.

Bij mij ligt het volgens mij puur aan de pil
Vorige keren ging het wel gewoon goed nl. met de bv en was ik weer snel terug op gewicht (alleen kwam ik daarna door de hormonen weer aan ). Nu ben ik al snel met de pil begonnen en sinds die tijd zie ik de rollen boven m'n broek groter worden Ik hoop dat ze na het stoppen weer net zo snel verdwijnen

Ach ja...afvallen...

Ik had mezelf nog lekker tot volgend jaar mei gegeven. Maar heb mega groot/leuk feest op 1 november aanstaande. En daar ga ik dus ff rete hip en slank naar toe !

Dus de doelen zijn bijgesteld en ik ga ervoor. Flensjes naar de creche op woensdag en donderdag en KP de sportschool in (heb zomervakantie). Vanaf augustus ook weer 2 x per week hockey dus dat moet goedkomen.

quote:

Op maandag 21 juli 2008 15:36 schreef bixister het volgende:
die mother is zeker even aan 't sporten:

maar ze is er weer!

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:10 schreef poemojn het volgende:

[..]


maar ze is er weer!

Met zwangerschapsdementie, want ze weet niet meer waar ze d'r categorieen heeft gelaten

tis toch wat
voorproefje dan maar gegoogled:

Zo zeg, voel ik me effe een heel stuk beter opeens!

_{Wel lief klein sjaggo kindje}

Heej dat is Saartje niet

quote:

Op maandag 21 juli 2008 23:33 schreef poemojn het volgende:
tis toch wat
voorproefje dan maar gegoogled:
[ afbeelding ]

Hmmm... denk dat ik de extra kilootjes maar laat zitten om mijn huid strak te houden...

Dat lijkt wel op mijn buik.

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 08:58 schreef Webkim het volgende:
Dat lijkt wel op mijn buik.

Als je maar niet zegt dat je ook zo'n ketting hebt

quote:

Op dinsdag 22 juli 2008 09:50 schreef RockabeIIa het volgende:

[..]

Als je maar niet zegt dat je ook zo'n ketting hebt

_{Nee hoor.}
Los van alle lijfperikelen is deze nieuwe moeder helemaal in haar nieuwe rol gegroeid hoor. Alleen de kapper mag wel weer een keer, en mijn wenkbrauwen, en nieuwe kleren dus. Vergeten jullie ook zo aan jezelf te denken?

Ja dat vergeet ik ook nog wel eens hoor! En dan ga ik winkelen, kom ik alleen met kleding/spullen voor de kids thuis Dat terwijl ik juist op pad ging om een nieuw shirtje te vinden.

Ja dat gaat ook nooit meer over
Ik vind het voor mezelf veel minder belangrijk lijkt het wel. En voor Noah is het veel leuker en makkelijker om te shoppen. Geen gedoe met pashokjes enzow

He, mijn buik!

Ik vergeet me zelf ook steeds, het lijkt ook lastiger om kleding te kopen omdat ik als ik toch in de stad loop dat meestal samen met Ronja doe (en echt niet met haar samen een pashokje in ga, dat worden gegarandeerd peuterdriftbuien). Apart de stad in gaan om kleding voor mezelf te vinden heb ik altijd vervelend gevonden dus dat doe ik nu nog steeds niet zo veel. Zou wel weer eens moeten, misschien.

Herkenbaar. Ik moet ook echt weer naar de kapper en de schoonheidsspecialist staat ook al even op mijn lijstje. Ik heb laatst wel kleren voor mezelf gekocht omdat ik echt niets meer aankon (of echt niet leuk meer vond). Maar normaal kom ik alleen met kleding voor Jet of Stijn thuis

Denken? Ik denk voortdurend aan mezelf, maarja, heb je verder weinig aan DOEN!

Als ik naar de kapper ga, maak ik meteen een afspraak voor Anna. Handig, want bij haar zie ik goed dat d'r haar geknipt moet worden. Schoonheidsspecialiste ben ik op vakantie nog geweest. Dat was... uhm.. september vorig jaar?

Winkelen voor kindjes is gewoon veel leuker.

Winkelen voor kinderen vind ik ook veel leuker. Ik ben trouwens nooit zo'n shopper geweest. Ik werk gelukkig in het centrum van een stad, als ik iets nodig heb ga ik in de pauze even snel. Gericht shoppen dus.

Sjak, hoe is het nou met jou?

_{Die buik lijkt ook nogal op de mijne... Gelukkig wordt mijn buik nu weer leuk bol, maar ik vrees het ergste voor daarna.}

Die site doet het nu wel weer, alleen alle links daarop weer niet

[ Bericht 68% gewijzigd door LadyS op 22-07-2008 15:12:53 ]

Zo en ik heb dus net een afspraakje met de kapper gemaakt

Kiek an ! Ik ook ! As donderdag, heerlijk met dat mooie weer....momentje voor KP !

goed bezig dames, zo was ik vanmo even in Emmen met Meike en mijn moeder, en dan kun je best even kleren passen! Dus deze mama heeft een nieuw shirtje. Fijn!

Kleren shoppen voor kind is veeeeeel leuker en minder frustrerend dan voor mezelf... ik kom ook gegarandeerd met iets voor haar thuis als ik voor mezelf ga kijken .

Schoonheidsspecialiste dat zou ik graag weer eens willen... binnenkort maar eens doen dan ook...

Zo, mijn haar is ook weer gekortwiekt. Ruben heeft zich keurig gedragen bij de kapper, heerlijk met een boekje zitten spelen en de kapper was ook erg snel weer klaar Daarna lekker de binnenstad ingeweest en daar een ijsje gehaald en mijn bril weer recht laten zetten en lekkere biologische sinaasapppels gehaald

quote:

Op zondag 20 juli 2008 11:59 schreef texelonia het volgende:

[..]

Mijn idee was juist dat ik juíst op mijn oude gewicht wilde zijn voordat we aan een 2e zouden beginnen. Want stel je bent na de 1e 10 kilo zwaarder gebleven dan voor de 1e zwangerschap, en na de 2e blijft er wéér 10 kilo extra, dan zit je al op 20 kilo extra dan je 'normale' gewicht. Of het echt zo werkt weet ik niet, maar ik wilde het risico niet nemen...

Nou heb ik er gelukkig niet heel veel moeite voor hoeven doen, maar ik heb er wel bijna 3 jaar over gedaan

Kweenie of het zo werkt, maar ik weeg wel meer dan voor mijn eerste zwangerschap, en krijg het er eigenlijk niet af. Maar goed, heb er ook nog niet veel moeite voor gedaan dus dat is ook m'n eigen schuld ...

Eigenlijk kan ik het beste zwanger worden om af te vallen (niet om een platte buik te hebben, maar de rest valt wel af, stom he)... Toen ik zwanger werd van Noa woog ik bij de eerste Vk-afspraak 76 kilo (dat was schrikken! ik had voor het laatst gewogen toen ik 65 woog...) en aan het einde zo'n 80 kilo. Toen ik bevallen was woog ik een paar dagen later maar 66 kilo. Belachelijk he?
De tweede en derde zwangerschap gingen een beetje hetzelfde...helaas kon ik niet onder de 70 kilo blijven qua gewicht, sinds ik kinderen heb heb ik veel meer lekkere trek.

Nu weeg ik denk ik weer rond de 80 kilo (waarschijnlijk erboven), misschien moet ik maar weer eens zwanger worden

hier komt het door de stress en een heleboel geregel dat de kilo's eraf vliegen, echt er blijft weinig van mij over.... vanmorgen nog gekeken en toen bleef de weegschaal steken op 55 kilo.....
Is beetje weinig, maar wel appart want ik eet wel normaal zeg maar

Ik heb het idee dat m'n buik kleiner is dan van voor de zwangerschap
Maar dat kan een vertekend beeld zijn na die enorme buik.

Maar ik kan er dus echt van genieten, dat ik nu echt een mama buikje hb, ik vind het namelijk iets moois, warm, moederlijks.
Ik zou m'n buik niet laten pronken in bikini, maar, als ik 's avonds m'n hand op m'n buik leg voelt dat wel fijn, zo zacht met al dat losse vel en die striae, + ik heb een erg modieus tijgerprintje erbij

Ik heb vandaag toevallig 2 nieuwe shirtjes gekocht, en even naar de kapper geweest (voor het eerst alleen op pad zonder vriendlief of babylief).
En qua figuur kan ik niet ontevreden zijn, het valt me alles mee zo na de bevalling. Overigens ben ikzelf wel een maatje meer, maar het is vrij goed verdeeld icm met mijn lengte waardoor het minder lijkt dan het is.
Nu heb ik tenminste een buikje met een reden

Mammietje, klinkt bekend met dat alles kunnen eten en juist ondergewicht hebben. Mijn vriend heeft dat ook, die is 1.95 en weegt 65 kg. Vooral zijn moeder geeft er geregeld opmerkingen over. En voor hem is dat absoluut heel vervelend omdat hij zich er wel door aangesproken voelt maar er zo weinig mee kan.
Hij heeft zelfs moeite om korte mouwen te dragen bijv, alhoewel dat nu wel iets beter gaat dan een paar jaar geleden.

Mijn dochter wordt morgen vier jaar. Vier hele jaren zijn er al voorbij. Ik herinner me alles nog van die eerste dag. Hoe ze voelde en hoe ze eruit zag en hoe ik me daar over verbaasde. En hoe ze huilde en dat ik in haar oren fluisterde dat ik haar mooi vond en toen al lief en dat ik haar beloofde dat ik haar zou leren om te geloven en te vertrouwen.

En wat is dat moeilijk gebleken. Met alles dat bij mij hoort, zomaar haar moeder zijn. Ik heb heel vaak het gevoel dat ik er in faal. Dat het allemaal niet klopt. Maar ik weet tegelijkertijd ook dat het komt aan mijn gebrek aan vertrouwen en geloven. Want Jolie kan die dingen al zo veel beter, hoewel ze soms nagelbijtend en naar de grond kijkend aan het afwachten is. Ze laat elke dag zien hoe het is om blij te zijn, om gewoon maar dingen te doen, er vanuit gaan dat je altijd weer opgehaald, dat er altijd iemand voor je is. En als het even anders gaat, dan draait ze zo snel bij. In haar wereld komt alles morgen wel goed, of we doen iets een ander keertje, of ze gaat zomaar iets anders doen en denkt niet meer aan alles dat er anders had moeten gaan.

Nu ze groter wordt en veel dingen kan navertellen is het gek om te horen hoe verschillend onze herinneringen zijn. Nu al. Gisteravond bekeken we foto's van de afgelopen vakantie. Het verschil is al te zien aan de serie foto's die Jolie maakte met een oude camera, een heel ander perspectief. En ze geeft overal een andere invulling aan. Als ik mezelf zie op de foto's dan voel ik rot dingen en denk ik aan de minder leuke kanten van die vakantie. En haar beschrijving van de foto is letterlijk; 'Mama bij het ontbijt. Haren zitten in de war. Ze was nog moe. Daarna niet meer. We gingen naar zee. Daar vond ik een torentjesschelp.' Ze heeft niets of nauwelijks iets meegekregen van hoe ik me voelde op dat moment, heeft op dat moment ook alleen maar gedacht aan de leuke dingen die we zouden gaan doen. Want dat is wat ze zich weet te herinneren.

En het geeft me ergens hoop, dat het allemaal zo anders is. Hoewel ik vaak denk dat het met mezelf helemaal niet goed gaat, gaat er ergens toch iets wel goed. Het gaat goed met haar. Ze laat altijd zien hoe het gaat, ze huilt soms even, is soms bang, soms verdrietig zoals het hoort. Veel vaker geniet ze van alles, zet ze zich over angsten heen en heeft ze de slappe lach. Ze lacht vaak heel hard met een klein schuddend buikje, met gekke gezichten en soms zelfs op de grond zitten omdat ze niet meer kan lopen van het lachen. En ze kan thuiskomen. Dan staat ze op een plastic emmer bij de voordeur en belt aan. Als ik de deur open dan straalt ze.

Dat kan allemaal. En het kan allemaal goed worden. Als er maar geloof en vertrouwen is.

_{En ik heb geen idee waarom ik dit allemaal vertel. Het gaat me erg aan het hart dat er zoveel tijd voorbij is gegaan waarin het voor mij vaak niet oke was en het vaak nog steeds niet is. Soms als ik het schrijf dan zie ik pas weer dat dingen ook anders gaan. Ik hou elke dag bij, voor later. Voor mezelf. Maar ik moet het nu echt gewoon even kunnen zien. Denk ik.}

Ik moet er ontzettend van huilen.

Wat goed dat je het opschrijft, zo zie je hoe gelukkig ze gewoon is, alsof ze ervoor geboren is. Dansend Jolietje. Ik wilde dat het voor jou ook allemaal zo dansend kon.

och, Luchtbel

Kinderen zijn heel kwetsbaar maar ook weer niet. Het is/komt helemaal goed met Jolie.
Ze kan veel meer dan je denkt (ook alleen).

Nu jij nog.

Ik wil ook dat het voor jou allemaal wat minder een strijd zou zijn..

Jeetje, wat heb je dat prachtig geschreven Luchtbel! Ik hoop dat je morgen een hele mooie onbezorgde dag zult hebben.
Jouw dochter mag oh zo trots zijn op haar moeder!