Ik sliep om 2 uur, werd om vijf uur wakker en dacht "Goh, de OS, waarom niet?" En dan met een bonkend hart in bed naar een Nederlandse turner kijken terwijl turnen met niks interesseert maar het is volgens de commentator 80 jaar geleden dat er voor het laatst eentje mee deed voor ons land dus ik stressen.

En toen daalde de adrenaline weer na het potje shirttrekken (judo), maar de tweede pot van zonet begon ik dan weer beter te snappen.
Bij wielrennen viel ik gelukkig in slaap. Staren naar drogend verf op de muur kan me nog meer interesseren dan dat. Dus hoera voor wielrennen en een uurtje extra slaap!