ONZ Onzin voor je leven!
Vrolijkheid troef in dit lieve forum vol humor.
19 januari, 2018
Waar ben ik? Ik zit in een kamer met een klein lampje en ik heb net een dagboek naast mij gevonden. Ook is er een horloge neergelegd. Ik heb net geprobeerd een deur te vinden, maar die is nergens te bekennen. Een en al muur. Waarom heb ik een dagboek gekregen? Willen ze weten wat er in mijn hoofd omgaat? Of is het gewoon zodat ik niet doodga van verveling?
Ik kan me niet herinneren wat er gebeurd is. Ik ben nog niet zo lang wakker. Een half uur volgens het horloge. Mijn hoofd doet pijn en er zit bloed op. Ik vermoed dat ik ontvoerd ben. Dat zou betekenen dat ik mij ergens in Rechtiberië bevind. Ik had nooit gedacht dat ik hier ooit zou belanden. Vooral niet na de grote overwinning bij De Grote Muur Van Rechtanië. We leken wel onoverwinnelijk.
Voor het geval ik hier mocht sterven en dit dagboek ooit gevonden wordt door een buitenstander zal ik mijn levensverhaal vertellen.
Het begon allemaal toen ik als jongen op de middelbare school belandde. De meeste mensen schreven recht, ik schreef schuin. Ik leerde Pythagoras, maar ik begreep het niet. In mijn visie waren alle lijnen schuin. Zwaartekracht werd altijd uitgebeeld met een pijl naar het midden van de aarde. In mijn visie week die paal af naar rechts of links. Zwaartekracht was schuin. Ik begon mij steeds meer te ergeren aan de rechte wereld en ik probeerde mijn vrienden (voor zover ik die nog had) te overtuigen dat schuin de oplossing was.
Door mijn opstandige gedrag werd ik van school getrapt. Ik verloor hierbij direct mijn "vrienden". Ze wilden niet meer omgaan met iemand die van school was getrapt. Daardoor zouden ze dom lijken.
Ik was gefrustreerd. Waarom wilde niemand naar mij luisteren? Ik trok me terug op mijn kamer en ik zat veel achter mijn computer. Ik belandde op het toen beroemde FOK! Forum.
Op dat forum kon ik mijn visie kwijt. Ik typte schuin. Eerst waren er mensen die zich daaraan ergerden. Ik kreeg echter snel enkele volgelingen. We wisselden contactgegevens uit en al snel kwam er een ontmoeting. We kwamen samen in een bos. Hier wisselden we onze visies uit en we besloten het bos om te dopen tot Schuinrijk. Bij de staat probeerden we het bos te claimen, met als gevolg een proces tegen mij. Ik werd gelukkig niet veroordeeld op dat moment.
Op het FOK! Forum steeg het aantal volgelingen niet. Ik moest het doen met de paar die ik al had. Ik besloot om in mijn thuisstad flyers uit te delen. Hierdoor kreeg ik er een paar volgelingen bij. Na een paar bijeenkomsten besloot ik om op het forum te solliciteren voor het moderatorschap in het Klaagbaak subforum. Toen ik hier drastisch in faalde knapte er iets bij mij.
Ik overtuigde mijn volgelingen er van om het FOK! Forum te indoctrineren, terroriseren en annexeren. Al snel hadden we Danny's (de eigenaar van FOK!) adresgegevens achterhaald. We brachten een bezoekje aan zijn huis en we hebben hem uiteindelijk ontvoerd naar ons geliefde Schuinrijk. Door ons werd op FOK! bekend gemaakt dat we Danny ontvoerd hadden. Veel mensen vielen hierover. Gek genoeg was er een aantal mensen dat zich aansloot bij onze groep. Bij de eerstvolgende ontmoeting bleken dit mijn oude "vrienden" te zijn. Ze hadden zich bedacht.
Die ontmoeting waren we bewapend. Door de ontvoering van Danny hadden we onszelf in een lastige positie gebracht. We moesten doorgaan met het doorvoeren van schuin. Al snel bouwden we enkele hutten in Schuinrijk. Deze werden nog niet direct door ons gebruikt en toen we later terugkwamen waren we dan ook verbaasd dat enkele hutten kapot gemaakt waren. Er was een brief achtergelaten. In de brief stond geschreven dat de hutten vernield waren door mensen die Danny bevrijd hebben. Ze noemden zichzelf de Rechtaniërs.
Danny was vrij en al snel kwamen de Rechtaniërs achter onze identiteiten. We kwamen in een benauwde positie en we trokken ons terug. Enkele jaren hebben we op underground bijeenkomsten leden gewerfd die ons moesten helpen de wereld van schuin te overtuigen. Er werden meer wapens aangeschaft. Het was ondertussen een koude winterdag, eind 2011.
Dat jaar werd er nog gewoon kerst gevierd door ons allen. Er was lekker eten, een kerstboom en er waren cadeaus voor iedereen. We waren gelukkig met elkaar, maar in ons achterhoofd wisten we dat dit misschien wel eens de laatste kerst zou kunnen zijn.
Die nacht schrokken we wakker. We werden allen uit ons bed gelicht en geblindeerd. De stemmen zeiden "dat ze ons dan eindelijk gevonden hadden." Ik wist het meteen: de Rechtaniërs. Ze bestonden nog en blijkbaar wisten zij dat wij ook nog bestonden. Ik was nog slaperig, maar ik moest iets bedenken om te ontsnappen uit de armen van de Rechtaniërs.
Wat er toen precies gebeurde weet ik niet meer, maar ik heb me door mijn mede Schuinrijkers laten vertellen dat de Rechtaniërs onderweg gestopt werden door enkele rebellen. De rebellen hadden gehoord van het plan van de Rechtaniërs om ons te ontvoeren. Enkele Rechtaniërs werden vermoord en de rest werd vrijgelaten. Ondertussen had de rest van de wereld van alles meegekregen over de strijd tussen ons en de Rechtaniërs.
Steeds meer mensen begonnen een kant te kiezen. Langzaam maar zeker werd ik een steeds machtiger leider. Maart 2012 was er een definitieve scheiding in de wereldbevolking. De Schuinrijkers en de Rechtaniërs. Respectievelijk wonend in Schuinrijk en Rechtanië. Er gebeurde echter niet veel. Af en toe werden er mensen vermoord of ontvoerd. We hoorden toen de eerste verhalen over Rechtiberië, waar ik op dit moment waarschijnlijk zit. Schuinrijkers zouden naar Rechtiberië afgevoerd zijn om daar te dienen als slaven.
Dit kon ik als leider en beschermer van de Schuinrijkers niet accepteren. In overleg met mijn bestuur besloot ik om in december 2012 Rechtanië de oorlog te verklaren. Schuin moest definitief doorgevoerd worden. Er was geen andere mogelijkheid.
De oorlog was lang en zwaar. Beide kanten waren even sterk, maar in juli 2015 kwam er een doorbraak. We braken door de verdedigingslinies van de Rechtaniërs en zetten onze aanval op Rechtanië door. Doordat we de verdedigingslinies hadden vernietigd kon er veilig met onze bommenwerpers worden gevlogen. Augustus 2015 viel er een atoombom op Rechtstad. Miljoenen mensen werden gedood. De Rechtaniërs gaven echter niet op. Onze spionnen wisten ons te vertellen dat het bestuur van Rechtanië zich schuil hield in Rechtdam.
Het Rechtanische leger gaf niet op, ondanks onduidelijkheid van het bestuur. Het leger leek zelfs sterker te worden. We werden enigzins teruggedrongen. Ons leger was moe en gedemoraliseerd. Er was weer sprake van een gelijke sterkte en de grenzen verschoven niet meer. Tot februari 2017 bleef dit zo. Met mijn strateeg Sjaak van Duyvenroohde had ik een grote slag geforceerd bij De Grote Muur Van Rechtanië. Het was een groot succes en het bestuur van Rechtanië ging op de knieën. Echter, door de grootte van Rechtanië was de strijd nog lang niet voorbij.
Het Rechtanische rebellenleger (het echte leger mocht immers niet meer strijden) gaf niet op. Het werd een guerilla oorlog zoals de Amerikanen die kenden in Vietnam. Ondergrondse gangenstelsels en boobytraps waren overal te vinden. We hadden echter nog steeds de macht in Rechtanië. De Rechtaniërs werden met geweld bekeerd tot Schuinrijkers.
November 2017 werden er enkele aanslagen gepleegd op ons bestuur, door het Rechtanische rebellenleger. Ik besloot met Sjaak van Duyvenroohde te vluchten en samen trokken we diep in de Rechtanische wouden. Afgaande op het feit dat het nu januari 2018 is hebben we daar twee maanden doorgebracht. Wat er precies gebeurd is weet ik nog steeds niet. Ik vraag me af hoe het gaat met mijn rijk.
Ik bedenk me nu dat de eeuwenoude wijzen gelijk hadden. In 2012 zou de wereld vergaan. De wereld zoals wij die ooit kenden. Dit kwam in de vorm van de Schuinrechtse Oorlog. Ik begin nu honger en dorst te krijgen... Hoe lang ben ik hier al?
Ik ga stoppen met schrijven, ik hoor door de muren iemand lopen! Hopelijk word ik niet afgevoerd naar de Rechtiberische slavenkampen. Deze hebben wij nooit weten te vernietigen. Als het bij deze pagina's blijft ben ik afgevoerd en zal ik een langzame dood zijn gestorven in de kampen.
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
[ Bericht 0% gewijzigd door elfzesendertig op 15-07-2008 00:54:28 ]
Waar ben ik? Ik zit in een kamer met een klein lampje en ik heb net een dagboek naast mij gevonden. Ook is er een horloge neergelegd. Ik heb net geprobeerd een deur te vinden, maar die is nergens te bekennen. Een en al muur. Waarom heb ik een dagboek gekregen? Willen ze weten wat er in mijn hoofd omgaat? Of is het gewoon zodat ik niet doodga van verveling?
Ik kan me niet herinneren wat er gebeurd is. Ik ben nog niet zo lang wakker. Een half uur volgens het horloge. Mijn hoofd doet pijn en er zit bloed op. Ik vermoed dat ik ontvoerd ben. Dat zou betekenen dat ik mij ergens in Rechtiberië bevind. Ik had nooit gedacht dat ik hier ooit zou belanden. Vooral niet na de grote overwinning bij De Grote Muur Van Rechtanië. We leken wel onoverwinnelijk.
Voor het geval ik hier mocht sterven en dit dagboek ooit gevonden wordt door een buitenstander zal ik mijn levensverhaal vertellen.
Het begon allemaal toen ik als jongen op de middelbare school belandde. De meeste mensen schreven recht, ik schreef schuin. Ik leerde Pythagoras, maar ik begreep het niet. In mijn visie waren alle lijnen schuin. Zwaartekracht werd altijd uitgebeeld met een pijl naar het midden van de aarde. In mijn visie week die paal af naar rechts of links. Zwaartekracht was schuin. Ik begon mij steeds meer te ergeren aan de rechte wereld en ik probeerde mijn vrienden (voor zover ik die nog had) te overtuigen dat schuin de oplossing was.
Door mijn opstandige gedrag werd ik van school getrapt. Ik verloor hierbij direct mijn "vrienden". Ze wilden niet meer omgaan met iemand die van school was getrapt. Daardoor zouden ze dom lijken.
Ik was gefrustreerd. Waarom wilde niemand naar mij luisteren? Ik trok me terug op mijn kamer en ik zat veel achter mijn computer. Ik belandde op het toen beroemde FOK! Forum.
Op dat forum kon ik mijn visie kwijt. Ik typte schuin. Eerst waren er mensen die zich daaraan ergerden. Ik kreeg echter snel enkele volgelingen. We wisselden contactgegevens uit en al snel kwam er een ontmoeting. We kwamen samen in een bos. Hier wisselden we onze visies uit en we besloten het bos om te dopen tot Schuinrijk. Bij de staat probeerden we het bos te claimen, met als gevolg een proces tegen mij. Ik werd gelukkig niet veroordeeld op dat moment.
Op het FOK! Forum steeg het aantal volgelingen niet. Ik moest het doen met de paar die ik al had. Ik besloot om in mijn thuisstad flyers uit te delen. Hierdoor kreeg ik er een paar volgelingen bij. Na een paar bijeenkomsten besloot ik om op het forum te solliciteren voor het moderatorschap in het Klaagbaak subforum. Toen ik hier drastisch in faalde knapte er iets bij mij.
Ik overtuigde mijn volgelingen er van om het FOK! Forum te indoctrineren, terroriseren en annexeren. Al snel hadden we Danny's (de eigenaar van FOK!) adresgegevens achterhaald. We brachten een bezoekje aan zijn huis en we hebben hem uiteindelijk ontvoerd naar ons geliefde Schuinrijk. Door ons werd op FOK! bekend gemaakt dat we Danny ontvoerd hadden. Veel mensen vielen hierover. Gek genoeg was er een aantal mensen dat zich aansloot bij onze groep. Bij de eerstvolgende ontmoeting bleken dit mijn oude "vrienden" te zijn. Ze hadden zich bedacht.
Die ontmoeting waren we bewapend. Door de ontvoering van Danny hadden we onszelf in een lastige positie gebracht. We moesten doorgaan met het doorvoeren van schuin. Al snel bouwden we enkele hutten in Schuinrijk. Deze werden nog niet direct door ons gebruikt en toen we later terugkwamen waren we dan ook verbaasd dat enkele hutten kapot gemaakt waren. Er was een brief achtergelaten. In de brief stond geschreven dat de hutten vernield waren door mensen die Danny bevrijd hebben. Ze noemden zichzelf de Rechtaniërs.
Danny was vrij en al snel kwamen de Rechtaniërs achter onze identiteiten. We kwamen in een benauwde positie en we trokken ons terug. Enkele jaren hebben we op underground bijeenkomsten leden gewerfd die ons moesten helpen de wereld van schuin te overtuigen. Er werden meer wapens aangeschaft. Het was ondertussen een koude winterdag, eind 2011.
Dat jaar werd er nog gewoon kerst gevierd door ons allen. Er was lekker eten, een kerstboom en er waren cadeaus voor iedereen. We waren gelukkig met elkaar, maar in ons achterhoofd wisten we dat dit misschien wel eens de laatste kerst zou kunnen zijn.
Die nacht schrokken we wakker. We werden allen uit ons bed gelicht en geblindeerd. De stemmen zeiden "dat ze ons dan eindelijk gevonden hadden." Ik wist het meteen: de Rechtaniërs. Ze bestonden nog en blijkbaar wisten zij dat wij ook nog bestonden. Ik was nog slaperig, maar ik moest iets bedenken om te ontsnappen uit de armen van de Rechtaniërs.
Wat er toen precies gebeurde weet ik niet meer, maar ik heb me door mijn mede Schuinrijkers laten vertellen dat de Rechtaniërs onderweg gestopt werden door enkele rebellen. De rebellen hadden gehoord van het plan van de Rechtaniërs om ons te ontvoeren. Enkele Rechtaniërs werden vermoord en de rest werd vrijgelaten. Ondertussen had de rest van de wereld van alles meegekregen over de strijd tussen ons en de Rechtaniërs.
Steeds meer mensen begonnen een kant te kiezen. Langzaam maar zeker werd ik een steeds machtiger leider. Maart 2012 was er een definitieve scheiding in de wereldbevolking. De Schuinrijkers en de Rechtaniërs. Respectievelijk wonend in Schuinrijk en Rechtanië. Er gebeurde echter niet veel. Af en toe werden er mensen vermoord of ontvoerd. We hoorden toen de eerste verhalen over Rechtiberië, waar ik op dit moment waarschijnlijk zit. Schuinrijkers zouden naar Rechtiberië afgevoerd zijn om daar te dienen als slaven.
Dit kon ik als leider en beschermer van de Schuinrijkers niet accepteren. In overleg met mijn bestuur besloot ik om in december 2012 Rechtanië de oorlog te verklaren. Schuin moest definitief doorgevoerd worden. Er was geen andere mogelijkheid.
De oorlog was lang en zwaar. Beide kanten waren even sterk, maar in juli 2015 kwam er een doorbraak. We braken door de verdedigingslinies van de Rechtaniërs en zetten onze aanval op Rechtanië door. Doordat we de verdedigingslinies hadden vernietigd kon er veilig met onze bommenwerpers worden gevlogen. Augustus 2015 viel er een atoombom op Rechtstad. Miljoenen mensen werden gedood. De Rechtaniërs gaven echter niet op. Onze spionnen wisten ons te vertellen dat het bestuur van Rechtanië zich schuil hield in Rechtdam.
Het Rechtanische leger gaf niet op, ondanks onduidelijkheid van het bestuur. Het leger leek zelfs sterker te worden. We werden enigzins teruggedrongen. Ons leger was moe en gedemoraliseerd. Er was weer sprake van een gelijke sterkte en de grenzen verschoven niet meer. Tot februari 2017 bleef dit zo. Met mijn strateeg Sjaak van Duyvenroohde had ik een grote slag geforceerd bij De Grote Muur Van Rechtanië. Het was een groot succes en het bestuur van Rechtanië ging op de knieën. Echter, door de grootte van Rechtanië was de strijd nog lang niet voorbij.
Het Rechtanische rebellenleger (het echte leger mocht immers niet meer strijden) gaf niet op. Het werd een guerilla oorlog zoals de Amerikanen die kenden in Vietnam. Ondergrondse gangenstelsels en boobytraps waren overal te vinden. We hadden echter nog steeds de macht in Rechtanië. De Rechtaniërs werden met geweld bekeerd tot Schuinrijkers.
November 2017 werden er enkele aanslagen gepleegd op ons bestuur, door het Rechtanische rebellenleger. Ik besloot met Sjaak van Duyvenroohde te vluchten en samen trokken we diep in de Rechtanische wouden. Afgaande op het feit dat het nu januari 2018 is hebben we daar twee maanden doorgebracht. Wat er precies gebeurd is weet ik nog steeds niet. Ik vraag me af hoe het gaat met mijn rijk.
Ik bedenk me nu dat de eeuwenoude wijzen gelijk hadden. In 2012 zou de wereld vergaan. De wereld zoals wij die ooit kenden. Dit kwam in de vorm van de Schuinrechtse Oorlog. Ik begin nu honger en dorst te krijgen... Hoe lang ben ik hier al?
Ik ga stoppen met schrijven, ik hoor door de muren iemand lopen! Hopelijk word ik niet afgevoerd naar de Rechtiberische slavenkampen. Deze hebben wij nooit weten te vernietigen. Als het bij deze pagina's blijft ben ik afgevoerd en zal ik een langzame dood zijn gestorven in de kampen.
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
[ Bericht 0% gewijzigd door elfzesendertig op 15-07-2008 00:54:28 ]
TS is niet rechtlijnig en dat maakt zijn leven er niet gemakkelijker op.quote:Op maandag 14 juli 2008 22:02 schreef zomgmoz het volgende:
ja samenvatting godverdomme
paint of een goede samenvatting
[b]Op <ahref="http://forum.fok.nl/topic/1286014/2/50#68576888" target="_blank" >vrijdag 1 mei 2009 23:32</a> schreef swarmahoer het volgende:[/b]
neem een voorbeeld aan de kwaliteitsposts van gers :P
neem een voorbeeld aan de kwaliteitsposts van gers :P
Remlof, je hebt de OP wel gelezen toch?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:33 schreef remlof het volgende:
[..]
TS is niet rechtlijnig en dat maakt zijn leven er niet gemakkelijker op.
Ik typ straat.
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Jawel hoor, maar ik denk niet dat zomgmoz op een samenvatting van meer dan één regel zit te wachtenquote:Op maandag 14 juli 2008 22:35 schreef LudoSanders het volgende:
[..]
Remlof, je hebt de OP wel gelezen toch?
Je hebt je hoofd schuin gehouden?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:39 schreef remlof het volgende:
[..]
Jawel hoor, maar ik denk niet dat zomgmoz op een samenvatting van meer dan één regel zit te wachten
Ik typ straat.
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Wtf deze bagger word toegestaan?
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
Je MutterAWSD!QDmkvcx.cxvxcvvvvvvvvvvvquote:Op maandag 14 juli 2008 22:41 schreef CrystalClear het volgende:
Bevertoen is jaloers.
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:44 schreef DurQ het volgende:
dat jouw avatar wordt toegelaten:P
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
KK geil tog ik krijg daar dan zo wel fftjes zulks een boner van !?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:49 schreef DurQ het volgende:
werkt een beetje hypnotiserend enzo....
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
KK geil tog ik krijg daar dan zo wel fftjes zulks een boner van !?quote:Op maandag 14 juli 2008 22:49 schreef DurQ het volgende:
werkt een beetje hypnotiserend enzo....
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
Leuk verhaal. De eerste 3 zinnen dan.
'houd je bek is joh, als je zulke grote kk praatjes heb moet je is naar Tiel komen.'
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
Vierkantblokje faalt.
'houd je bek is joh, als je zulke grote kk praatjes heb moet je is naar Tiel komen.'
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
„Je bent ’n keronje! Je mag zelf ’n zoogdier wezen, jy en je zoon, dat zeg ik je!”
Och, heb je een trucje afgekeken om weer wat aandacht te verkrijgen door in bold te gaan typen.quote:Op maandag 14 juli 2008 22:52 schreef Vierkantblokje het volgende:
[..]
KK geil tog ik krijg daar dan zo wel fftjes zulks een boner van !?
Ik typ straat.
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Mijn fashion blog: http://ludosfashionblog.wordpress.com/
Das binnekort zulks ein kloon van mij!?quote:
I noticed you noticing me, so I just want to put you on notice that I noticed you too.
Nou, we hebben de eerste geestelijk gehandicapten alweer in quarantaine....
Typisch volk dat je weer aantrekt elfnogwattes.
Typisch volk dat je weer aantrekt elfnogwattes.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Ik heb in FB gevraagd of dit topic van bagger onthouden kon worden, maar Ludo zit hier gewoon ordinair mee te baggeren met iedereen die de OP niet leest maar wel posts wil scoren.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:39 schreef cerror het volgende:
Nou, we hebben de eerste geestelijk gehandicapten alweer in quarantaine....
Typisch volk dat je weer aantrekt elfnogwattes.
Ik versta je niet.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:43 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Ik heb in FB gevraagd of dit topic van bagger onthouden kon worden, maar Ludo zit hier gewoon ordinair mee te baggeren met iedereen die de OP niet leest maar wel posts wil scoren.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
waar is dat geile stempeltje eigenlijk van je gebleven?
☐ Geschikt | ☑ Ongeschikt
Carved upon my stone my body lie, but still I roam...
Carved upon my stone my body lie, but still I roam...
Huh wat?quote:Op maandag 14 juli 2008 23:47 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Draai je oren zo'n 20 graden naar rechts.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Die werd nog minder gewaardeerd dan schuin typen. Kijk in mijn fobo.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:47 schreef mrSPLIFFY het volgende:
waar is dat geile stempeltje eigenlijk van je gebleven?
Excuus. Draai je oren zo'n 20 graden naar rechts. Nu de OP lezen, als je dat nog niet gedaan had.quote:
De OP, gelezen.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:50 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Excuus. Draai je oren zo'n 20 graden naar rechts. Nu de OP lezen, als je dat nog niet gedaan had.
Boek aan het uitbrengen?
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Nee, ik verveelde me en dit leek me wel grappig, aangezien ik zo'n commentaar krijg op schuin typenquote:Op maandag 14 juli 2008 23:53 schreef cerror het volgende:
[..]
De OP, gelezen.
Boek aan het uitbrengen?
Ach, voor een verhaaltje of voor een soort van quote is schuin wel okay.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:55 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Nee, ik verveelde me en dit leek me wel grappig, aangezien ik zo'n commentaar krijg op schuin typen
Maar iedere post? Neen. Aandacht op jezelf vestigen kan ook anders.
Nu doe je gewoon tong80 na maar dan met een iets andere wijze.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Ik blijf het doen omdat iedereen er zo over valt. Ik snap het probleem namelijk niet, want ik krijg alleen aandacht als FOK! dat aan mij geeft. Dus, ik vestig niet de aandacht op mij, dat doet FOK!.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:57 schreef cerror het volgende:
[..]
Ach, voor een verhaaltje of voor een soort van quote is schuin wel okay.
Maar iedere post? Neen. Aandacht op jezelf vestigen kan ook anders.
Nu doe je gewoon tong80 na maar dan met een iets andere wijze.
Leuke reverse die je daar doet.quote:Op maandag 14 juli 2008 23:59 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Ik blijf het doen omdat iedereen er zo over valt. Ik snap het probleem namelijk niet, want ik krijg alleen aandacht als FOK! dat aan mij geeft. Dus, ik vestig niet de aandacht op mij, dat doet FOK!.
Maar bedenk wel dat de mods je niet serieus nemen met dat ge- [ i ]
En die [ i ] doen wij niet, die doe jij.
En nu niet aankomen met: Misschien typ ik niet verkeerd, maar jullie allemaal. Want dat is gewoonweg zwakzinnig.
Oh, en je posthistorie helpt ook niet echt.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Dat zeg ik ook niet. Ik zei alleen dat FOK! mij aandacht geeft waar ik niet bewust om vraag. Als FOK! vindt dat ik maar aandacht trek, dan moet FOK! mij geen aandacht geven.quote:Misschien typ ik niet verkeerd, maar jullie allemaal. Want dat is gewoonweg zwakzinnig.
Edit: Alsof jouw posthistorie met doodsverwensingen wel ooit ergens mee zou helpen
ik vond het(OP) wel interessant 
(heb hem(OP) dus helemaaaaaaal gelezen!)
(heb hem(OP) dus helemaaaaaaal gelezen!)
´´het is goed zolang het maar correct is´´
Dankjequote:Op dinsdag 15 juli 2008 00:43 schreef dutchmessiah het volgende:
ik vond het(OP) wel interessant
Ik vond het een superverhaal elfzesendertig ! ik hoop dat er nog een bladzijde gevonden word!
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Wel grappig bedacht ;-)
Rechtaniërs
Is toontje trouwens jouw rechter hand? Hij zit wel altijd schuin in zijn stoel..
Rechtaniërs
Is toontje trouwens jouw rechter hand? Hij zit wel altijd schuin in zijn stoel..
Het verhaal van de schuine commando,
11 januari, 2018
Ik schrijf deze brief voor mijn ongeboren kind.
Sinds 2010 volg ik onze grote leider elfzesendertig.
Mijn leven is drastisch veranderd door de idealen van onze grote leider. Ik stoorde me mijn hele leven aan het rechtlijnige patroon van een mensenleven. Wij noemde onszelf de SS (Schuin Strijders)
Iedere dag had ik het gevoel dat ik elfzesendertig ben ik hem en zijn activiteiten op een afstandje gevolgd.
Na de ontvoering van Danny heb ik mij vrijwillig aangesloten bij een groepje extremisten die schuin wou doorvoeren door middel van geweld toe te passen tegen mensen die recht denken.
Aan het begin van december hoorde ik via een van mijn infiltranten dat de rechte gevestigde orde van plan was elfzesendertig en het bestuur van de organisatie te ontvoeren en daarna te vermoorden. Aan de hand van deze roddel ben ik toen het gebouw binnengedrongen waar de rechte gevestigde orde de plannen aan het uitwerken waren. de rechte gevestigde orde vertelde dat er een spion in het midden was die de schuilplaats van elfzesendertig wist. Ze hadden besloten op eerste kerst nacht de schuine organisatie uit te roeien. Op dat moment hoorde ik mensen van de bewaking mijn kant op komen. Ik had de keuze om deze personen te vermoorden met het risico dat ze de plannen zouden aanpassen, ik heb het brandalarm af laten gaan zodat ik in alle commotie rustig kon ontsnappen. Samen met de rest van de SS hebben wij een hinderlaag bedacht. de rechte gevestigde orde was veel te scherp en goed bewapend voor een rechtstreekse aanval op weg naar elfzesendertig toe. Hierdoor hebben we besloten om het konvooi aan te vallen wanneer ze de kopstukken van onze organisatie hadden ontvoerd. Het was een perfecte planning! de soldaten waren moe van de rechte gevestigde orde en waren niet zo waakzaam als op de heenweg, de overval was een makkie. geen van onze strijders waren omgekomen in deze operatie en na een aantal "waarschuwingen" te hebben gegeven hebben we de andere soldaten van de rechte gevestigde orde laten gaan.
Hierna heb ik van 2012 tot 2016 nog een aantal operaties uitgevoerd om de schuine manier van leven te garanderen. in 2016 begon ik het strijden moe te worden. mijn lichaam was niet meer dat van een jonge god en snachts zag ik alle gezichten voor me van de mannen waar ik het leven van had genomen. Ik heb ontslag genomen om me te settelen in de bossen van schuinrijk. Hier heb ik mijn lieve vrouw leren kennen. Samen hebben wij een huis in het bos gebouwd om daar samen oud te worden. Het simpele leven beviel mij prima, geen missies meer midden in de nacht, geen vrienden die je verliest in de oorlog. Op een koude zondag ochtend begin januari werd er ineens op de deur geklopt. Het was een boodschapper dat elfzesendertig een aanslag heeft overleeft en samen met sjaak naar de Rechtanische wouden is gevlucht en daarna is er niets meer van hen vernomen. Ik heb direct mijn spullen van de zolder gevist en ben richting de Rechtanische wouden vertrokken. Na 2 dagen kwam ik erachter dat er een groot complex was waar de Recht rebellen zaten. Gisternacht ben ik er heen vertrokken om de locatie in kaart te brengen. nadat ik een kaart had gemaakt viel mijn oog op een open plek in de bossen. Hier zag ik sjaak. ik heb als bewijs martiaal voor een eventuele rechtszaak een foto gemaakt.
Vannacht ga ik elfzesendertig uit het complex bevrijden.
Ik hou van je mijn zoon.
11 januari, 2018
Ik schrijf deze brief voor mijn ongeboren kind.
Sinds 2010 volg ik onze grote leider elfzesendertig.
Mijn leven is drastisch veranderd door de idealen van onze grote leider. Ik stoorde me mijn hele leven aan het rechtlijnige patroon van een mensenleven. Wij noemde onszelf de SS (Schuin Strijders)
Iedere dag had ik het gevoel dat ik elfzesendertig ben ik hem en zijn activiteiten op een afstandje gevolgd.
Na de ontvoering van Danny heb ik mij vrijwillig aangesloten bij een groepje extremisten die schuin wou doorvoeren door middel van geweld toe te passen tegen mensen die recht denken.
Aan het begin van december hoorde ik via een van mijn infiltranten dat de rechte gevestigde orde van plan was elfzesendertig en het bestuur van de organisatie te ontvoeren en daarna te vermoorden. Aan de hand van deze roddel ben ik toen het gebouw binnengedrongen waar de rechte gevestigde orde de plannen aan het uitwerken waren. de rechte gevestigde orde vertelde dat er een spion in het midden was die de schuilplaats van elfzesendertig wist. Ze hadden besloten op eerste kerst nacht de schuine organisatie uit te roeien. Op dat moment hoorde ik mensen van de bewaking mijn kant op komen. Ik had de keuze om deze personen te vermoorden met het risico dat ze de plannen zouden aanpassen, ik heb het brandalarm af laten gaan zodat ik in alle commotie rustig kon ontsnappen. Samen met de rest van de SS hebben wij een hinderlaag bedacht. de rechte gevestigde orde was veel te scherp en goed bewapend voor een rechtstreekse aanval op weg naar elfzesendertig toe. Hierdoor hebben we besloten om het konvooi aan te vallen wanneer ze de kopstukken van onze organisatie hadden ontvoerd. Het was een perfecte planning! de soldaten waren moe van de rechte gevestigde orde en waren niet zo waakzaam als op de heenweg, de overval was een makkie. geen van onze strijders waren omgekomen in deze operatie en na een aantal "waarschuwingen" te hebben gegeven hebben we de andere soldaten van de rechte gevestigde orde laten gaan.
Hierna heb ik van 2012 tot 2016 nog een aantal operaties uitgevoerd om de schuine manier van leven te garanderen. in 2016 begon ik het strijden moe te worden. mijn lichaam was niet meer dat van een jonge god en snachts zag ik alle gezichten voor me van de mannen waar ik het leven van had genomen. Ik heb ontslag genomen om me te settelen in de bossen van schuinrijk. Hier heb ik mijn lieve vrouw leren kennen. Samen hebben wij een huis in het bos gebouwd om daar samen oud te worden. Het simpele leven beviel mij prima, geen missies meer midden in de nacht, geen vrienden die je verliest in de oorlog. Op een koude zondag ochtend begin januari werd er ineens op de deur geklopt. Het was een boodschapper dat elfzesendertig een aanslag heeft overleeft en samen met sjaak naar de Rechtanische wouden is gevlucht en daarna is er niets meer van hen vernomen. Ik heb direct mijn spullen van de zolder gevist en ben richting de Rechtanische wouden vertrokken. Na 2 dagen kwam ik erachter dat er een groot complex was waar de Recht rebellen zaten. Gisternacht ben ik er heen vertrokken om de locatie in kaart te brengen. nadat ik een kaart had gemaakt viel mijn oog op een open plek in de bossen. Hier zag ik sjaak. ik heb als bewijs martiaal voor een eventuele rechtszaak een foto gemaakt.
Vannacht ga ik elfzesendertig uit het complex bevrijden.
Ik hou van je mijn zoon.
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
rechtszaak rechtszaak? hij ligt misschien met zijn hoofd naar rechts maar voor de rest ligt hij schuin en niet recht...quote:ik heb als bewijs martiaal voor een eventuele rechtszaak een foto gemaakt.
Mmm verdacht..
+ het feit dat zijn 3de vinger is geamputeerd!quote:Op dinsdag 15 juli 2008 12:38 schreef Moozzie het volgende:
[..]
rechtszaak rechtszaak? hij ligt misschien met zijn hoofd naar rechts maar voor de rest ligt hij schuin en niet recht...
Mmm verdacht..
fingerprint herkenning?
[ Bericht 0% gewijzigd door BarraCupraCuda op 15-07-2008 13:42:02 ]
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
schreef jij nou recht?quote:Op dinsdag 15 juli 2008 13:25 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
+ het feit dat zijn 3de vinger is geamputeerd!
fingerprint herkenning?
in schuinrijk typt een browser standaard schuin... moet even wennen
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
En aan de hand daarvan zal ik nog eens een stuk schrijven!quote:Op dinsdag 15 juli 2008 14:01 schreef elfzesendertig het volgende:
BarraCupraCuda, vet dat je meechrijft met het verhaal
Waarschijnlijk typ ik vanavond nog een stuk
leuk in
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
nou... komt er nog wat elfzesendertig?
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Sorry, ik ben het helemaal vergeten 
Ik typ hem morgen waarschijnlijk, want ik ben donderdag vrij. Ik ga nu zo naar bed want ik begin morgen om 7 uur met werken 
Ik typ hem morgen waarschijnlijk, want ik ben donderdag vrij. Ik ga nu zo naar bed want ik begin morgen om 7 uur met werken
Gezien het feit dat ik hier weer schrijf, ben ik niet afgevoerd naar de Rechtiberische slavenkampen. Integendeel, ik ben bevrijd uit het rebellencomplex waar ik gevangen zat. Ik, als leider van Schuinrijk, zie de toekomst weer goed tegemoet.
De vorige keer dat ik schreef moest ik stoppen omdat ik door de muren heen iemand hoorde lopen. Dit is inmiddels alweer enkele dagen geleden. Mijn angst toen bleek onterecht. Na een tijd behoorlijk gedreun op de muren aan te hebben gehoord, ging er voor mij een deur open. Deze deur was zo goed verstopt dat ik deze eerder niet had kunnen vinden. Doordat ik al die tijd in de duisternis had gezeten, zag ik alleen een zwarte vlek die leek op een mannenlichaam.
"Elfzesendertig, ben jij dat?" hoorde ik de man roepen. Dit kon geen rebel zijn die mij gevangen had genomen, dacht ik bij mezelf. Nog een keer vroeg de man of ik het was. Ik schudde met mijn hoofd in een poging wat helderder te worden en ik maakte me bekend. De man rende naar me toe en gaf me brood en water. Hij zag er uit alsof hij zich al een tijdje niet had gewassen. Ik vroeg hem wie hij was.
"Ik ben BarraCupraCuda, lid van de Schuin Strijders." De Schuin Strijders horen niet bij het Schuinrijkse leger, maar ze strijden wel voor een machtig schuinrijk. Je zou ze het Schuinrijkse rebellenleger kunnen noemen. Ik heb altijd geprobeerd ze zoveel mogelijk te mijden. Ik wou de orde handhaven. Soms ontkwam ik echter niet aan ze, zoals die eerste kerstnacht in 2011. Ik heb ze daarom ook nooit laten uitroeien en op dit moment ben ik mezelf daar erg dankbaar voor.
Ik stelde mezelf voor aan BarraCupraCuda, maar hij wist alles al van me. Hij was al met pensioen, maar hij had van een boodschapper te horen gekregen over de aanslagen op ons bestuur. BarraCupraCuda is direct op pad gegaan om mij op te zoeken. Ik prees hem om zijn moed. Hij vertelde me dat hij goed nieuws en slecht nieuws had. Het goede nieuws was dat hij het rebellencomplex (inclusief de Rechtiberische slavenkampen) in kaart had weten te brengen. Bij het slechte nieuws kapte ik hem af. Ik had al zo'n voorgevoel. Mijn band met Sjaak was zo innig. Ik voelde de laatste paar dagen een leegte: Sjaak van Duyvenroohde, mijn kameraad, was vermoord door het Rechtanische rebellenleger.
Ik liet een traan, maar veel tijd was er niet. BarraCupraCuda had de bewakers van de tombe waar ik in zat vermoord. Er kwam echter dagelijks een controleur, wist hij mij te vertellen. We moest snel gaan, voor we ontdekt zouden worden. Eenmaal buiten haalde ik diep adem. Ik had de frisse lucht gemist. BarraCupraCuda nam mij mee naar zijn huis. Daar stelde hij mij voor aan zijn geliefde vrouw. Ze kookte die avond heerlijk eten voor ons.
De volgende dag moesten we alweer op pad. We gingen richting het rebellencomplex. De slavenkampen waren goed te bezichtigen vanaf onze plek. Het was vreselijk om mijn Schuinrijkers zo te zien lijden. Ik en BarraCupraCuda moesten ze bevrijden. Met behulp van de kaart die BarraCupraCuda had gemaakt konden we ongemerkt dicht bij de slavenkampen komen. We lagen in de bossen de situatie waar te nemen, toen er naast ons haast uit het niets een lange rij met gevangengenomen Schuinrijkers langskwam. Alleen vooraan en achteraan een bewaker. BarraCupraCuda en ik hadden besloten in de rij te springen om zo ongemerkt de kampen binnen te komen.
Blijkbaar was mijn gezicht niet meer bekend bij de rebellen. Op onze weg naar de barakken zag ik een lijst met meest gezochte Schuinrijkers. Ik stond er niet eens op. Sjaak van Duyvenroohde echter wel. Hij was echter al gedood door de rebellen. Georganiseerd waren ze dus niet. Gewapend met deze kennis begonnen BarraCupraCuda en ik met het voorbereiden van De Grote Schuinrijkse Uitbraak. Tot op dit moment zijn we het plan nog aan het uitwerken. We hebben echter niet veel tijd samen. We slapen in aparte barakken. We spreken elkaar alleen tijdens de arbeid.
Hier stop ik met schrijven. De lichten gaan zo uit en dan zullen BarraCupraCuda en ik elkaar morgen weer spreken. Dit gaat een grote doorbraak worden in de totale overheersing van Rechtanië.
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
De vorige keer dat ik schreef moest ik stoppen omdat ik door de muren heen iemand hoorde lopen. Dit is inmiddels alweer enkele dagen geleden. Mijn angst toen bleek onterecht. Na een tijd behoorlijk gedreun op de muren aan te hebben gehoord, ging er voor mij een deur open. Deze deur was zo goed verstopt dat ik deze eerder niet had kunnen vinden. Doordat ik al die tijd in de duisternis had gezeten, zag ik alleen een zwarte vlek die leek op een mannenlichaam.
"Elfzesendertig, ben jij dat?" hoorde ik de man roepen. Dit kon geen rebel zijn die mij gevangen had genomen, dacht ik bij mezelf. Nog een keer vroeg de man of ik het was. Ik schudde met mijn hoofd in een poging wat helderder te worden en ik maakte me bekend. De man rende naar me toe en gaf me brood en water. Hij zag er uit alsof hij zich al een tijdje niet had gewassen. Ik vroeg hem wie hij was.
"Ik ben BarraCupraCuda, lid van de Schuin Strijders." De Schuin Strijders horen niet bij het Schuinrijkse leger, maar ze strijden wel voor een machtig schuinrijk. Je zou ze het Schuinrijkse rebellenleger kunnen noemen. Ik heb altijd geprobeerd ze zoveel mogelijk te mijden. Ik wou de orde handhaven. Soms ontkwam ik echter niet aan ze, zoals die eerste kerstnacht in 2011. Ik heb ze daarom ook nooit laten uitroeien en op dit moment ben ik mezelf daar erg dankbaar voor.
Ik stelde mezelf voor aan BarraCupraCuda, maar hij wist alles al van me. Hij was al met pensioen, maar hij had van een boodschapper te horen gekregen over de aanslagen op ons bestuur. BarraCupraCuda is direct op pad gegaan om mij op te zoeken. Ik prees hem om zijn moed. Hij vertelde me dat hij goed nieuws en slecht nieuws had. Het goede nieuws was dat hij het rebellencomplex (inclusief de Rechtiberische slavenkampen) in kaart had weten te brengen. Bij het slechte nieuws kapte ik hem af. Ik had al zo'n voorgevoel. Mijn band met Sjaak was zo innig. Ik voelde de laatste paar dagen een leegte: Sjaak van Duyvenroohde, mijn kameraad, was vermoord door het Rechtanische rebellenleger.
Ik liet een traan, maar veel tijd was er niet. BarraCupraCuda had de bewakers van de tombe waar ik in zat vermoord. Er kwam echter dagelijks een controleur, wist hij mij te vertellen. We moest snel gaan, voor we ontdekt zouden worden. Eenmaal buiten haalde ik diep adem. Ik had de frisse lucht gemist. BarraCupraCuda nam mij mee naar zijn huis. Daar stelde hij mij voor aan zijn geliefde vrouw. Ze kookte die avond heerlijk eten voor ons.
De volgende dag moesten we alweer op pad. We gingen richting het rebellencomplex. De slavenkampen waren goed te bezichtigen vanaf onze plek. Het was vreselijk om mijn Schuinrijkers zo te zien lijden. Ik en BarraCupraCuda moesten ze bevrijden. Met behulp van de kaart die BarraCupraCuda had gemaakt konden we ongemerkt dicht bij de slavenkampen komen. We lagen in de bossen de situatie waar te nemen, toen er naast ons haast uit het niets een lange rij met gevangengenomen Schuinrijkers langskwam. Alleen vooraan en achteraan een bewaker. BarraCupraCuda en ik hadden besloten in de rij te springen om zo ongemerkt de kampen binnen te komen.
Blijkbaar was mijn gezicht niet meer bekend bij de rebellen. Op onze weg naar de barakken zag ik een lijst met meest gezochte Schuinrijkers. Ik stond er niet eens op. Sjaak van Duyvenroohde echter wel. Hij was echter al gedood door de rebellen. Georganiseerd waren ze dus niet. Gewapend met deze kennis begonnen BarraCupraCuda en ik met het voorbereiden van De Grote Schuinrijkse Uitbraak. Tot op dit moment zijn we het plan nog aan het uitwerken. We hebben echter niet veel tijd samen. We slapen in aparte barakken. We spreken elkaar alleen tijdens de arbeid.
Hier stop ik met schrijven. De lichten gaan zo uit en dan zullen BarraCupraCuda en ik elkaar morgen weer spreken. Dit gaat een grote doorbraak worden in de totale overheersing van Rechtanië.
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
Bedanktquote:Op woensdag 16 juli 2008 21:42 schreef Sexy_M het volgende:
Haha wat fantastisch dit verhaal!!!
Ga der zeker mee door!
Ik zie niet echt bagger ellufdinges.
Hoi, ik ben een lamzak met een passie voor flessen wasverzachter.
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
Neuk mijn oor en noem me Harry Mulisch
TS pist zittend.
trotse eigenaar van post nr. 52m
Op zaterdag 22 december 2007 00:29 schreef Alexxxxx het volgende:
Mods met een x zijn tof.
Op zaterdag 22 december 2007 00:29 schreef Alexxxxx het volgende:
Mods met een x zijn tof.
Dat vraag ik me ook steeds afquote:Op donderdag 17 juli 2008 01:24 schreef MLI het volgende:
Waar maakt iedereen zich zo druk om?
Maar ik ga gewoon verder met dat verhaal
Aha! Onder druk kun je dus wel recht typen hé? [ONZ FB] Waar de TS koffie serveert.
Ordnüng mus sein!
Ordnüng mus sein!
Verder ben ik best lief..
Mijn zoon,
Gelukkig is mijn poging om onze leider elfzesendertig te bevrijden geslaagd. Het binnendringen van het complex bleek geen moeilijke opgaaf te zijn en de bewaking bij de tombe bleek mee te vallen. Blijkbaar hadden ze niet zo snel op een bevrijdingspoging gerekend. Nadat ik elfzesendertig uit het complex had geloodst zijn we teruggegaan naar het huis. Onze leider kon het niet over zijn hart verkrijgen om de schuinrijkers zo achter te laten, zelfs na herhaaldelijk aandringen dat elszesendertig te belangrijk is om weer te verliezen en in gevaar te brengen mochten niet baten. Hij wil wraak!
Vannacht zijn we terug naar het complex gegaan om te kijken hoe we zoveel mogelijk slaven kunnen bevrijden. Ik heb nog een rugzak van zolder gehaald met explosieven en wapens om die aan elfzesendertig te geven. Het leek me ook verstandig om in ieder geval via een koerier hulp te vragen bij mijn oude kameraden. We hebben geen tijd te verliezen. De bewaking zal zeker strenger worden op het moment dat ze elfzesendertig missen. God zij dank heeft elfzesendertig zich altijd geschoren en is hij vrij onherkenbaar met zijn stevige baard die hij in de tombe heeft laten groeien. De rugzakken met materiaal heb ik weten te begraven onder een van de wachttorens. Deze kunnen we niet meenemen wanneer we overgaan tot actie. op dit moment heb ik alleen een semiautomatisch pistool bij me en mijn trouwe mes. Tijdens onze verkenningstocht om het complex stuiten we ineens op een groep schuinrijkse slaven die met 2 bewakers in het complex werden geloodst. elfzesendertig en ik besloten ons in deze groep te mengen.
We zijn nu in het complex en worden hard aan het werk gezet. Tijdens de arbeid spreken we elkaar om zo plannen te kunnen maken over hoe we het gaan aanpakken. Ik moet nog steeds een manier verzinnen om bij de wapens te komen en hoe we deze onder de gevangen distribueren. We moeten betrouwbare schuinrijkers met militaire ervaring gaan werven waar deze wapens in dodelijke handen zijn. Verder moeten we wachten op een teken van leven van mijn oude kameraden. Wanneer de schuinstrijders het complex aanvallen zal er totale chaos zijn en moeten we beschikken over de wapens in de tassen.
elfzesendertig zei dat hij hier een plan voor had wat hij me zou uitleggen zodra we samen aardappels moten schillen. Ik wacht af!
Gelukkig is mijn poging om onze leider elfzesendertig te bevrijden geslaagd. Het binnendringen van het complex bleek geen moeilijke opgaaf te zijn en de bewaking bij de tombe bleek mee te vallen. Blijkbaar hadden ze niet zo snel op een bevrijdingspoging gerekend. Nadat ik elfzesendertig uit het complex had geloodst zijn we teruggegaan naar het huis. Onze leider kon het niet over zijn hart verkrijgen om de schuinrijkers zo achter te laten, zelfs na herhaaldelijk aandringen dat elszesendertig te belangrijk is om weer te verliezen en in gevaar te brengen mochten niet baten. Hij wil wraak!
Vannacht zijn we terug naar het complex gegaan om te kijken hoe we zoveel mogelijk slaven kunnen bevrijden. Ik heb nog een rugzak van zolder gehaald met explosieven en wapens om die aan elfzesendertig te geven. Het leek me ook verstandig om in ieder geval via een koerier hulp te vragen bij mijn oude kameraden. We hebben geen tijd te verliezen. De bewaking zal zeker strenger worden op het moment dat ze elfzesendertig missen. God zij dank heeft elfzesendertig zich altijd geschoren en is hij vrij onherkenbaar met zijn stevige baard die hij in de tombe heeft laten groeien. De rugzakken met materiaal heb ik weten te begraven onder een van de wachttorens. Deze kunnen we niet meenemen wanneer we overgaan tot actie. op dit moment heb ik alleen een semiautomatisch pistool bij me en mijn trouwe mes. Tijdens onze verkenningstocht om het complex stuiten we ineens op een groep schuinrijkse slaven die met 2 bewakers in het complex werden geloodst. elfzesendertig en ik besloten ons in deze groep te mengen.
We zijn nu in het complex en worden hard aan het werk gezet. Tijdens de arbeid spreken we elkaar om zo plannen te kunnen maken over hoe we het gaan aanpakken. Ik moet nog steeds een manier verzinnen om bij de wapens te komen en hoe we deze onder de gevangen distribueren. We moeten betrouwbare schuinrijkers met militaire ervaring gaan werven waar deze wapens in dodelijke handen zijn. Verder moeten we wachten op een teken van leven van mijn oude kameraden. Wanneer de schuinstrijders het complex aanvallen zal er totale chaos zijn en moeten we beschikken over de wapens in de tassen.
elfzesendertig zei dat hij hier een plan voor had wat hij me zou uitleggen zodra we samen aardappels moten schillen. Ik wacht af!
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Respectquote:Op donderdag 17 juli 2008 11:24 schreef BarraCupraCuda het volgende:
...
Binnenkort weer wat van mijn kant 
Helemaal ideaal zou zijn als een van die oude kameraden ook ging schrijven 
puik idee mijn vriend! zijn er nog kwaliteits users die zich geroepen voellen? of als jullie een hekel aan ons hebben door een verhaal van de andere kant te schrijven?quote:Op donderdag 17 juli 2008 13:41 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Respect
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Dat is ook een idee jaquote:Op donderdag 17 juli 2008 13:53 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
puik idee mijn vriend! zijn er nog kwaliteits users die zich geroepen voellen? of als jullie een hekel aan ons hebben door een verhaal van de andere kant te schrijven?
Toen kwam er een brief van de linkse spruit.quote:Op donderdag 17 juli 2008 13:53 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
puik idee mijn vriend! zijn er nog kwaliteits users die zich geroepen voellen? of als jullie een hekel aan ons hebben door een verhaal van de andere kant te schrijven?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
dat vind ik niet zo lief
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Het rechte rijk.
Ongeveer 2 jaar na de oprichting van de NSDAP (nationaal schuinschrijvende duitse arbeiders partij) heb ik mij bij de rechtaniërs aangemeld. De rechtaniërs kenmerken zich door hun hoge intelligentie, een afgetraind postuur en hun kolossale penissen. Het doel van de rechtaniërs is het uitroeien van de SS (schuinschrijvende schlemielen) en al hun bondgenoten. Om dit te bewerkstelligen houden zij elke week een meeting. Zie hier een klein verslag van een van deze meetings :
"Die elfzesendertig moeten ze aan de hoogste boom opknopen", schreeuwde iemand door de zaal. Ondertussen werd er bier uitgedeeld door een vrouw met 2 houten benen. Ooit kon ze nog recht lopen, maar sinds de SS haar onder handen hebben genomen loopt ze dus schuin. Maar hadden we het niet over bier? Juist, bier! O nee, we moesten een plan verzinnen om die leider van die schuinsmarcheerders, elfzesendertig genaamd, eens goed onder handen te nemen. Maar eerst was er bier, en worst .. en kaas .. bitterballen. Euh, oja! Elfzesendertig, die irritante persoon met zijn sneue UI, die moest eens goed rechtgezet worden, hahaha leuke woordspeling. Iemand stelde voor om hem te kidnappen terwijl hij zijn 3 luiaards uitliet, dit was voor ons het meest gunstige moment omdat er dan bijna geen bewaking om hem heen liep. De volgende dag zouden wij onze slag slaan, maar eerst werd er nog wat bier gedronken.
Het moment was aangebroken, de volgende dag, half 11 's avonds. We stonden met 8 man te wachten totdat deze viezerik langs zou lopen. Het duurde al niet lang voordat we hem al in ons zicht hadden. Vrij snel wisten we de 3 schlemielige bewakers te overmeesteren om ons vervolgens op elfzesendertig te werpen. Vrij snel hadden we hem ook al overmeesterd en direct naar onze thuisbasis gebracht. Daar zat hij dan, deze zogenaamde leider van de SS, als een klein kind te huilen. "Wat gaan jullie met me doen", riep hij. Eigenlijk wist iedereen al wat me met hem gingen doen, maar niemand vertelde hem iets.
Elfzesendertig is met een vrachttrein, samen met nog zo'n 2500 SS'ers, in één rechte lijn (hahaha alweer een woordspeling) naar een vernietigingskamp gebracht.
Zo, en toen was er bier.
Ongeveer 2 jaar na de oprichting van de NSDAP (nationaal schuinschrijvende duitse arbeiders partij) heb ik mij bij de rechtaniërs aangemeld. De rechtaniërs kenmerken zich door hun hoge intelligentie, een afgetraind postuur en hun kolossale penissen. Het doel van de rechtaniërs is het uitroeien van de SS (schuinschrijvende schlemielen) en al hun bondgenoten. Om dit te bewerkstelligen houden zij elke week een meeting. Zie hier een klein verslag van een van deze meetings :
"Die elfzesendertig moeten ze aan de hoogste boom opknopen", schreeuwde iemand door de zaal. Ondertussen werd er bier uitgedeeld door een vrouw met 2 houten benen. Ooit kon ze nog recht lopen, maar sinds de SS haar onder handen hebben genomen loopt ze dus schuin. Maar hadden we het niet over bier? Juist, bier! O nee, we moesten een plan verzinnen om die leider van die schuinsmarcheerders, elfzesendertig genaamd, eens goed onder handen te nemen. Maar eerst was er bier, en worst .. en kaas .. bitterballen. Euh, oja! Elfzesendertig, die irritante persoon met zijn sneue UI, die moest eens goed rechtgezet worden, hahaha leuke woordspeling. Iemand stelde voor om hem te kidnappen terwijl hij zijn 3 luiaards uitliet, dit was voor ons het meest gunstige moment omdat er dan bijna geen bewaking om hem heen liep. De volgende dag zouden wij onze slag slaan, maar eerst werd er nog wat bier gedronken.
Het moment was aangebroken, de volgende dag, half 11 's avonds. We stonden met 8 man te wachten totdat deze viezerik langs zou lopen. Het duurde al niet lang voordat we hem al in ons zicht hadden. Vrij snel wisten we de 3 schlemielige bewakers te overmeesteren om ons vervolgens op elfzesendertig te werpen. Vrij snel hadden we hem ook al overmeesterd en direct naar onze thuisbasis gebracht. Daar zat hij dan, deze zogenaamde leider van de SS, als een klein kind te huilen. "Wat gaan jullie met me doen", riep hij. Eigenlijk wist iedereen al wat me met hem gingen doen, maar niemand vertelde hem iets.
Elfzesendertig is met een vrachttrein, samen met nog zo'n 2500 SS'ers, in één rechte lijn (hahaha alweer een woordspeling) naar een vernietigingskamp gebracht.
Zo, en toen was er bier.
Verder ben ik best lief..
Best als je meeschrijft, maar verkanker het verhaal nietquote:Op donderdag 17 juli 2008 15:59 schreef PusKut het volgende:
...
Welk verhaal?quote:Op donderdag 17 juli 2008 16:01 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Best als je meeschrijft, maar verkanker het verhaal niet
Verder ben ik best lief..
quote:Op donderdag 17 juli 2008 16:01 schreef elfzesendertig het volgende:
[..]
Best als je meeschrijft, maar verkanker het verhaal niet
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
elfzesendertig, komt er nog wat?
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Tvp voor in de toekomst, weet ik wat er gaat gebeuren
Op dinsdag 23 december 2008 13:19 schreef Slarioux het volgende:
Wauw, wat een grap. Ik heb niet meer zo gelachen sinds 11 september.
Wauw, wat een grap. Ik heb niet meer zo gelachen sinds 11 september.
Ik was met andere dingen bezigquote:Op donderdag 17 juli 2008 20:10 schreef BarraCupraCuda het volgende:
elfzesendertig, komt er nog wat?
Morgen schrijf ik denk ik weer verder.
Ik heb weer de tijd kunnen vinden om een stuk te schrijven. Het is ook belangrijk dat ik schrijf, want anders gaat er geschiedenis verloren. Mensen hebben belangrijke gebeurtenissen altijd geprobeerd vast te leggen en dat is precies wat ik doe.
Ik probeer met BarraCupraCuda het meesterplan uit te werken. Ik heb BarraCupraCuda verteld dat ik een idee had, maar ik ben er eigenlijk nog steeds niet helemaal uit. We moeten sowieso wachten tot de oude Schuinstrijders het rebellencomplex aanvallen. In de chaos zullen alle Schuinrijkers kunnen ontsnappen, gewapend en al. De wapens moeten we echter wel zien te verkrijgen. Ze liggen buiten het complex.
Er is een Schuinrijker die onze gesprekken heeft opgevangen. We hebben hem moeten vermoorden, want we konden niet riskeren dat hij het door zou vertellen. We hebben het lichaam opgeborgen in een grote ton met water. Naar ons weten wordt er elke dag een nieuwe ton met water ingevoerd. De ton met het lijk zal dus weggebracht worden.
Ik ga me nog even concentreren op het bedenken van een plan.
3 dagen later
Ik weet niet waar ik moet beginnen. BarraCupraCuda en ik, inclusief alle Schuinrijkers zijn ondertussen uit het rebellencomplex ontsnapt! Het gebeurde allemaal heel snel.
De vorige avond dat ik schreef kreeg ik een briefje in mijn handen gedrukt. De Schuinstrijders zouden overmorgen, 's morgens, het complex aanvallen! Er schoot me in een keer een heel plan te binnen. De ton met water wordt altijd 's ochtends weggebracht en er wordt altijd een nieuwe gebracht door dezelfde vrachtwagen. BarraCupraCuda zou met zijn guerillakwaliteiten in de ton kunnen schuilen om zo het kamp uitgevoerd te worden. Hij ontsnapt uit de ton en pakt de wapens. Hij wacht daar tot de vrachtwagen terugkomt met een nieuwe ton met water. Hij overvalt de vrachtwagen en trekt de kleding aan van een van de Rechtaniërs. Hij rijdt de vrachtwagen naar binnen. De ton wordt gelost door de Schuinrijkse arbeiders. BarraCupraCuda geeft de wapens met een briefje mee aan een van de Schuinrijkers. BarraCupraCuda rijdt de vrachtwagen weer weg en dumpt hem ergens. Hij blijft buiten de hekken van het complex. De Schijnruiker met de wapens zal zich bij mij melden en ik zal hem alles uitleggen. Dit wordt ons hulpje, of hij nou wil of niet.
Ik vertelde BarraCupraCuda het plan. Eerst had hij zijn twijfels, maar later bedacht hij zich dat dit de enige mogelijkheid was. Hij stemde twijfelachtig in.
Het plan verliep perfect. BarraCupraCuda ontsnapte en ik heb hem kunnen zien toen hij met de vrachtwagen het complex in reed. Ik heb ook gezien wie de wapens had. Deze persoon heeft zich later gelukkig aan mij gemeld. Ik legde hem alles uit en hij stemde in. Die volgende morgen zouden we ontsnappen.
We worden wakker met een knal! Letterlijk! Een hoop schoten van alle kanten. De Schuinstrijders zijn er! Alle Schuinrijkers in het complex verzamelden op het arbeidsplein. Ik liep met ons hulpje en de wapens naar buiten. De bewakers waren stomverbaasd en zaten wild te schieten op de Schuinstrijders. We hebben de wapens verspreid onder de Schuinrijkers met korte instructies. Het duurde niet lang.
Toen eenmaal alle Rechtaniërs in het kamp uitgemoord waren braken we de hekken open. De Rechtaniërs hadden alarm geslagen en de luchtsirenes waren door het hele woud te horen. Dit was een adrenalinekick die ik heel lang niet gevoeld had. Geweldig! Ik schudde BarraCupraCuda de hand op een geslaagde ontsnapping en ik salueerde de Schuinstrijders. Ze betuigden diep respect voor mij. Ik kon ze alleen maar dankbaar zijn.
We gingen op weg naar het Schuinstrijders kamp. Er werd veel gepraat over het verleden en de toekomst. Ik beloofde de Schuinstrijders dat schuin doorgevoerd zou worden. Voor eens en voor altijd. Ik zou samenwerken met ze. Legermacht en guerillamacht, onoverwinnelijk.
Ik schrijf dit terwijl we op weg zijn naar Schuiningen, waar zich ondertussen een deel van het oude bestuur heeft verzameld om met mij te ontmoeten. We zullen Schuinrijk weer regeren zoals we deden. Schuinrijk zal groots zijn!
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
[ Bericht 0% gewijzigd door elfzesendertig op 19-07-2008 18:19:28 ]
Ik probeer met BarraCupraCuda het meesterplan uit te werken. Ik heb BarraCupraCuda verteld dat ik een idee had, maar ik ben er eigenlijk nog steeds niet helemaal uit. We moeten sowieso wachten tot de oude Schuinstrijders het rebellencomplex aanvallen. In de chaos zullen alle Schuinrijkers kunnen ontsnappen, gewapend en al. De wapens moeten we echter wel zien te verkrijgen. Ze liggen buiten het complex.
Er is een Schuinrijker die onze gesprekken heeft opgevangen. We hebben hem moeten vermoorden, want we konden niet riskeren dat hij het door zou vertellen. We hebben het lichaam opgeborgen in een grote ton met water. Naar ons weten wordt er elke dag een nieuwe ton met water ingevoerd. De ton met het lijk zal dus weggebracht worden.
Ik ga me nog even concentreren op het bedenken van een plan.
3 dagen later
Ik weet niet waar ik moet beginnen. BarraCupraCuda en ik, inclusief alle Schuinrijkers zijn ondertussen uit het rebellencomplex ontsnapt! Het gebeurde allemaal heel snel.
De vorige avond dat ik schreef kreeg ik een briefje in mijn handen gedrukt. De Schuinstrijders zouden overmorgen, 's morgens, het complex aanvallen! Er schoot me in een keer een heel plan te binnen. De ton met water wordt altijd 's ochtends weggebracht en er wordt altijd een nieuwe gebracht door dezelfde vrachtwagen. BarraCupraCuda zou met zijn guerillakwaliteiten in de ton kunnen schuilen om zo het kamp uitgevoerd te worden. Hij ontsnapt uit de ton en pakt de wapens. Hij wacht daar tot de vrachtwagen terugkomt met een nieuwe ton met water. Hij overvalt de vrachtwagen en trekt de kleding aan van een van de Rechtaniërs. Hij rijdt de vrachtwagen naar binnen. De ton wordt gelost door de Schuinrijkse arbeiders. BarraCupraCuda geeft de wapens met een briefje mee aan een van de Schuinrijkers. BarraCupraCuda rijdt de vrachtwagen weer weg en dumpt hem ergens. Hij blijft buiten de hekken van het complex. De Schijnruiker met de wapens zal zich bij mij melden en ik zal hem alles uitleggen. Dit wordt ons hulpje, of hij nou wil of niet.
Ik vertelde BarraCupraCuda het plan. Eerst had hij zijn twijfels, maar later bedacht hij zich dat dit de enige mogelijkheid was. Hij stemde twijfelachtig in.
Het plan verliep perfect. BarraCupraCuda ontsnapte en ik heb hem kunnen zien toen hij met de vrachtwagen het complex in reed. Ik heb ook gezien wie de wapens had. Deze persoon heeft zich later gelukkig aan mij gemeld. Ik legde hem alles uit en hij stemde in. Die volgende morgen zouden we ontsnappen.
We worden wakker met een knal! Letterlijk! Een hoop schoten van alle kanten. De Schuinstrijders zijn er! Alle Schuinrijkers in het complex verzamelden op het arbeidsplein. Ik liep met ons hulpje en de wapens naar buiten. De bewakers waren stomverbaasd en zaten wild te schieten op de Schuinstrijders. We hebben de wapens verspreid onder de Schuinrijkers met korte instructies. Het duurde niet lang.
Toen eenmaal alle Rechtaniërs in het kamp uitgemoord waren braken we de hekken open. De Rechtaniërs hadden alarm geslagen en de luchtsirenes waren door het hele woud te horen. Dit was een adrenalinekick die ik heel lang niet gevoeld had. Geweldig! Ik schudde BarraCupraCuda de hand op een geslaagde ontsnapping en ik salueerde de Schuinstrijders. Ze betuigden diep respect voor mij. Ik kon ze alleen maar dankbaar zijn.
We gingen op weg naar het Schuinstrijders kamp. Er werd veel gepraat over het verleden en de toekomst. Ik beloofde de Schuinstrijders dat schuin doorgevoerd zou worden. Voor eens en voor altijd. Ik zou samenwerken met ze. Legermacht en guerillamacht, onoverwinnelijk.
Ik schrijf dit terwijl we op weg zijn naar Schuiningen, waar zich ondertussen een deel van het oude bestuur heeft verzameld om met mij te ontmoeten. We zullen Schuinrijk weer regeren zoals we deden. Schuinrijk zal groots zijn!
Was getekend,
elfzesendertig, leider van Schuinrijk
[ Bericht 0% gewijzigd door elfzesendertig op 19-07-2008 18:19:28 ]
Spannend
Op dinsdag 23 december 2008 13:19 schreef Slarioux het volgende:
Wauw, wat een grap. Ik heb niet meer zo gelachen sinds 11 september.
Wauw, wat een grap. Ik heb niet meer zo gelachen sinds 11 september.
Ik krabbel dit snel even op mijn notitieblok.
Veel tijd om te schrijven heb ik niet aangezien de afgelopen 52 uur extreem zwaar zijn geweest.
In deze tijd heb ik nog geen tijd gehad om te slapen dus ik ben uitgeput maar ik moet deze dingen nog opschrijven voor ik ga slapen om de details nog zo goed mogelijk te kunnen op schijven.
Een week geleden hadden we nog geen plan. We liepen tegen het probleem aan dat we geen contact konden maken met de schuinstrijders. Ze moesten nu wel buiten het kamp op de uitkijk staan maar we konden ze niet zien (deze jongens worden ook niet gezien als ze het niet willen). Toen ik elfzesendertig tegen kwam voor onze bespreking bleek ook nog eens dat hij iemand heeft laten ombrengen! We moesten het lijk verbergen.
Begraven was niet echt een optie aangezien men het lijk snel zou vinden. We hadden besloten dat het lijk zo spoedig mogelijk het complex moest verlaten. Het enige wat in en uit het complex kwam zonder al te veel controle is de waterton. deze ton word 1x per dag ververst. we hebben het lijk in de ton gedumpt in de hoop dat gevangenen of slaven het bij het legen ergens zouden dumpen (we hopen dat de rechtaniers te lui zijn om dit werk zelf te doen anders hebben we een probleem).
Onze leider had een plan. De waterton. De manier om hier weg te komen en de aanval op het complex te leiden! de vraag was hoelang moest ik in die ton zitten?
Na een dag mijn ademhaling trainen wist ik dat het zou lukken. We hebben van Bamboe een dun rietje gemaakt waar ik mocht het nodig zijn door kan ademen, liever hou ik mijn adem gewoon in zodat we zeker weten niet ontdekt worden. Het plan liep gesmeerd en ik was buiten de poorten voor ik het wist.
Mijn pistool had ik aan elfzesendertig gegeven want aan een nat pistool heb je toch niets. Met 1 welgemikte worp van mijn mes had ik de bestuurder van de pickup uitgeschakeld. Het lijk heb ik in de bosjes geloosd samen met de pick up. Al vrij snel kwamen mijn kameraden naar me toe. Ik heb ze op de hoogte gesteld van het plan van aanpak. Een van de SS is in de truck gaan zitten en heeft deze afgegeven bij het dichtstbijzijnde locatie. we hebben een ton vers water meegekregen. Hierin hebben we de zak met wapens gedropt en hebben deze het kamp in laten rijden.
Hierna heb ik de strijders laten rusten. Morgen ochtend 5:00 was de grote dag. Tegen 1:00 was het kamp stil en om 03:00 heb ik mijn mannen wakkergeschud om zich voor te bereiden. 4:48 alles was klaar iedereen kent zijn taak is zit op de juiste positie. Na het startsein gegeven te hebben barst het geweld om ons heen los. De wachters wisten niet wat ze overkwam en schoten als triangel josti's om zich heen. Het was goed om te zien de zelfzesendertig ook de wapens in het kamp had verspreid en de vijand werd verpletterd onder onze zool.
Nadat we de mensen uit het kamp hebben gered zijn we op de vlucht gegaan. De rechtaniers hadden alarm geslagen! sirenes loeide de hele ochtend door en ik heb een aantal maal een heli over horen komen. gelukkig zijn we door het bladerdak van de bomen niet te zien en zullen de rechtaniers niet gelijk met infrarood camera's gaan vliegen.
We zijn nu in ons kamp. elfzesendertig heeft ons erkent als een officiële afdeling van schuinrijk. Maar we kunnen hier niet blijven. Er zijn teveel mensen die ik niet ken en die ik in mijn ogen niet kan vertrouwen. Ik ga dit vanavond met elfzesendertig overleggen zodat we kunnen kijken welke stappen we nu moeten ondernemen.
Getekend
BarraCupraCuda
Aanvoerder van de Schuin Strijders
Veel tijd om te schrijven heb ik niet aangezien de afgelopen 52 uur extreem zwaar zijn geweest.
In deze tijd heb ik nog geen tijd gehad om te slapen dus ik ben uitgeput maar ik moet deze dingen nog opschrijven voor ik ga slapen om de details nog zo goed mogelijk te kunnen op schijven.
Een week geleden hadden we nog geen plan. We liepen tegen het probleem aan dat we geen contact konden maken met de schuinstrijders. Ze moesten nu wel buiten het kamp op de uitkijk staan maar we konden ze niet zien (deze jongens worden ook niet gezien als ze het niet willen). Toen ik elfzesendertig tegen kwam voor onze bespreking bleek ook nog eens dat hij iemand heeft laten ombrengen! We moesten het lijk verbergen.
Begraven was niet echt een optie aangezien men het lijk snel zou vinden. We hadden besloten dat het lijk zo spoedig mogelijk het complex moest verlaten. Het enige wat in en uit het complex kwam zonder al te veel controle is de waterton. deze ton word 1x per dag ververst. we hebben het lijk in de ton gedumpt in de hoop dat gevangenen of slaven het bij het legen ergens zouden dumpen (we hopen dat de rechtaniers te lui zijn om dit werk zelf te doen anders hebben we een probleem).
Onze leider had een plan. De waterton. De manier om hier weg te komen en de aanval op het complex te leiden! de vraag was hoelang moest ik in die ton zitten?
Na een dag mijn ademhaling trainen wist ik dat het zou lukken. We hebben van Bamboe een dun rietje gemaakt waar ik mocht het nodig zijn door kan ademen, liever hou ik mijn adem gewoon in zodat we zeker weten niet ontdekt worden. Het plan liep gesmeerd en ik was buiten de poorten voor ik het wist.
Mijn pistool had ik aan elfzesendertig gegeven want aan een nat pistool heb je toch niets. Met 1 welgemikte worp van mijn mes had ik de bestuurder van de pickup uitgeschakeld. Het lijk heb ik in de bosjes geloosd samen met de pick up. Al vrij snel kwamen mijn kameraden naar me toe. Ik heb ze op de hoogte gesteld van het plan van aanpak. Een van de SS is in de truck gaan zitten en heeft deze afgegeven bij het dichtstbijzijnde locatie. we hebben een ton vers water meegekregen. Hierin hebben we de zak met wapens gedropt en hebben deze het kamp in laten rijden.
Hierna heb ik de strijders laten rusten. Morgen ochtend 5:00 was de grote dag. Tegen 1:00 was het kamp stil en om 03:00 heb ik mijn mannen wakkergeschud om zich voor te bereiden. 4:48 alles was klaar iedereen kent zijn taak is zit op de juiste positie. Na het startsein gegeven te hebben barst het geweld om ons heen los. De wachters wisten niet wat ze overkwam en schoten als triangel josti's om zich heen. Het was goed om te zien de zelfzesendertig ook de wapens in het kamp had verspreid en de vijand werd verpletterd onder onze zool.
Nadat we de mensen uit het kamp hebben gered zijn we op de vlucht gegaan. De rechtaniers hadden alarm geslagen! sirenes loeide de hele ochtend door en ik heb een aantal maal een heli over horen komen. gelukkig zijn we door het bladerdak van de bomen niet te zien en zullen de rechtaniers niet gelijk met infrarood camera's gaan vliegen.
We zijn nu in ons kamp. elfzesendertig heeft ons erkent als een officiële afdeling van schuinrijk. Maar we kunnen hier niet blijven. Er zijn teveel mensen die ik niet ken en die ik in mijn ogen niet kan vertrouwen. Ik ga dit vanavond met elfzesendertig overleggen zodat we kunnen kijken welke stappen we nu moeten ondernemen.
Getekend
BarraCupraCuda
Aanvoerder van de Schuin Strijders
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
straks gaan ze nog vragen om het over pm te doen omdat er geen reacties komen
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Dat zou wel een beetje jammer zijnquote:Op dinsdag 22 juli 2008 09:18 schreef BarraCupraCuda het volgende:
straks gaan ze nog vragen om het over pm te doen omdat er geen reacties komen
doe jij nog een stuk of stoppen we ermee?
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
een keer binnenkort?quote:Op dinsdag 22 juli 2008 22:44 schreef elfzesendertig het volgende:
Ik schrijf nog wel een keer weer wat
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
quote:Op donderdag 24 juli 2008 17:38 schreef elfzesendertig het volgende:
Ik heb malware op mijn computer weten te krijgen
Het is een complot zeg ik je!
spyware
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
samenvatting: je username klinkt als een schaapquote:Op vrijdag 25 juli 2008 14:02 schreef Meh7 het volgende:
Is er al een samenvatting?
Zijn letters vallen om trouwens.
Death is lighter than a feather, duty heavier than a mountain.
The only easy day is yesterday
stay frosty
The only easy day is yesterday
stay frosty
Dat is geen samenvatting, mijn username is korter. Volgens mij snap jij niet wat de bedoeling van een samenvatting is.quote:Op vrijdag 25 juli 2008 14:03 schreef BarraCupraCuda het volgende:
[..]
samenvatting: je username klinkt als een schaap
voor de Rechtaniërs:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.voor de Schuinrijkers:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.als je ze alletwee uitklapt krijg je aidsanders steek je gewoon even je tong erin
quote:Op vrijdag 25 juli 2008 17:07 schreef Casino.Bob het volgende:
als je ze alletwee uitklapt krijg je aids
Verder ben ik best lief..
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |