PDD [Autisme, Asperger en PDD-NOS] deel 6

quote:

Op zondag 20 juli 2008 17:25 schreef MLI het volgende:
Weet je wat ik me gisteren besefte? Ik hecht mij niet aan anderen. Mijn familie mis ik nooit, mijn vrienden mis ik nooit. Ik weet ook niet zeker of ik wel in staat ben om te houden van iemand. Ik kan wel heel veel om iemand geven maar andermans verdriet doet me over het algemeen weinig. Ik lig alleen wakker om mijn eigen problemen. Herkennen jullie dat?

Verdriet van anderen doet me wel wat, maar ik maak me meestal zo druk over de gepaste reactie, dat ik niet eens aan inleven toekom. Heb een vriendin die dat heerlijk vindt, vertelt me alles als eerste, omdat ik zo lekker nuchter reageer. Heerlijk, want dan hoef je ook minder moeite te doen om het anders te brengen, maar heb het idee dat ze me daarom waardeert om de verkeerde redenen. Ik bedoel het allemaal juist wél warm en behulpzaam, maar het komt er een beetje rot uit en dat is ontzettend frustrerend.

Hetzelfde van die gepaste reactie geldt voor seks, zoals ook eerder hier al gezegd. Als ik eenmaal begin met piekeren, dan kan ik me er niet meer in verliezen. Ik moet een manier vinden om niet na te denken, drank en drugs zijn daar inderdaad een mooi middel voor. Al lukt het ondertussen ook vaak genoeg zonder hoor!

Heb wel zoals andere vrouwen in dit topic juist veel foute one night stands gehad. Het is niet bedoeld als smoes, want ik heb nergens spijt van, maar gewoon omdat het zo makkelijk was. Als iedereen je 'raar' vindt en iemand waar je maar een keer naar knipoogt, vind je gelijk helemaal fantastisch, dan is dat een verademing. Je hoeft niets uit te leggen of te verantwoorden, het is toch maar voor een keer.
Denk dat ik altijd de meeste vrienden heb gemaakt, met jongens die me eigenlijk in bed wilden krijgen. Dat valt je achteraf pas op, want het zijn allemaal ook geen langdurige vriendschappen geweest.
Wat dat betreft hebben vrouwen het toch wat makkelijker

Maar mag ik nogmaals de vraag stellen wat iedereen eigenlijk gehad heeft aan de diagnose. Konden jullie anders echt niet meer verder of heeft het door gepaste hulp jullie leven verbeterd?