Gecondoleerd Kersjes.
Karin, ik vind dat je moeder moet gaan, als ze alleen om praktische redenen blijft, zal ze haar leven lang af blijven vragen "Wat als...?" Je leeft maar 1 keer. Ik vind het overigens hoogst kwalijk dat ze jou daarin betrekt. Kinderen horen met dat soort problemen bij hun ouders aan te kloppen en niet andersom. De rollen in het 'gezin' veranderen daarmee voorgoed en brengen jou daarmee in een rotpositie, zeker als ze nog niet 100% zeker weet dat ze gaat. Zal er verder niet teveel over zeggen, want ik merk dat ik (weer) boos word uit eigen ervaring daarmee.
Ik ben vanmorgen naar de gyn geweest. En jaaah hoor, ik ben weer aan de beurt!

Mag aanstaande woensdag (precies 8 weken na de bevalling) me weer melden voor een curretage van waarschijnlijk een placentarest.

Als ik zeker wist dat ik nog meer kinderen zou willen, zou ik alvast een abonnement nemen!

Helaas moet het ook nog met een ruggeprik omdat ik borstvoeding geef.

("Hoeft niet hoor, als je maar 12 uur afkolft" >>> Ja, tuurlijk joh, zonder kolfervaring 'even' binnen 36 uur voor 12 uur lang afkolven terwijl je ook nog niet eens zeker weet of je kleine wel een flesje pikt!

) Had uit voorzorg al antibiotica meegekregen, maar na het lezen van de gebruiksaanwijzing maar eens even gebeld of dat wel kon met mijn leverfunctiestoornis, waarvan ze ook nog niet weten waar dat van komt. Maar goed ook, want dit kon ik dus beter niet slikken.

Pfff... ik zie echt huizenhoog tegen de operatie op (met name de ruggeprik die zo eng snel omhoog trekt en het 'bij' zijn tijdens de curretage

) maar geloof dat het ook maar net op tijd komt, want het vloeien is behoorlijk erger geworden om over de buikkrampen maar te zwijgen...