Anna!

Wat een mooie foto.

Memmel, wat lastig dat jij je zo voelt, 2 weken duren dan heel erg lang. En dan ook Anna nog die niet helemaal lekker in haar velletje zit.

Vivi, het is al veel gezegd, maar als ik het zo hoor dan doe jij echt heel veel met Dean!
Verder vind ik jou als een hele lieve mama overkomen. Ik zou er zelf ook wel zo een willen hebben.

Hier ook last van die schuldgevoelens maar vaak ook over andere dingen. Dingen als: doe ik het wel goed genoeg? Ben ik wel lief genoeg voor hem? Geef ik hem niet teveel straf?
Damian heeft ook wat nieuws.
Als hij straf krijgt, dan moet hij even op de gang zitten met de deur dicht. Eerder resulteerde dat in een brulpartij van verdriet. Nu de laatste week begint hij vaak hard te lachen en zegt hij: dada mama! En maar driftig zwaaien.

Moeilijk om dan je lach in te houden.
Hij begint nu af en toe ook met 2 woorden te spreken. Dingen als dada mama, mama boem boem (dan is hij gevallen).
Erg leuk om te horen.