Ademloos genieten van Radiohead in het WesterparkAMSTERDAM - De omstandigheden waren dinsdagavond op het Amsterdamse terrein van de Westergasfabiek perfect voor een onvergetelijk popconcert. Heerlijk weer, een fraaie zonsondergang, en achttienduizend verwachtingsvolle fans. Er was iets mis met het voor de kijkers rechts opgehangen videoscherm, maar dat was dan ook het enige dat haperde tijdens de twee uur die de band op het podium stond.
Bijna twee jaar na de toch wat mindere concerten in de Heineken Music Hall was Radiohead terug op het hoogst denkbare niveau. Sinds juni 1997, toen de band in het Utrechtse Vredenburg hun OK Computer presenteerde, heeft Radiohead hier niet zoveel indruk gemaakt als dinsdag. Alles was perfect. De setopbouw, die vaak wat lukraak lijkt samengesteld, klopte. Het geluid was na een kwartier perfect in balans, en met links van het podium het minzaam oranje licht van de ondergaande zon, kwam na vier liedjes het eerste kippenvelmoment met Lucky. De eerste van drie wonderschone ballads op rij. Nude viel daarna net als de meeste nummers van hun recente In Rainbows live veel beter op zijn plaats dan op de plaat. En toen er publieksfavoriet Street Spirit op volgde kon de avond al helemaal niet meer stuk.
Radiohead wist ook de achterste regionen van dit toch behoorlijke park bij vlagen ademloos te laten genieten van liedjes die afwisselend dansbaar (Idiotheque) gemeen rockend (Just) of gewoon meeslepend waren en uitnodigden tot en spontane samenzang (Karma Police). En tussen veel van deze inmiddels al jaren oude liedjes ontwaarden zich nieuw parels als Videotape en Jigsaw Falling Into Place.
Liedjes waarmee de band nog jaren vooruit kan, bovendien was er in de vorm van het splinternieuwe Super Collider nog een soort van primeur voor de Nederlandse fans. Ze speelden het nog maar zelden op hun tour, en het bewees hoe Thom Yorke die zeer goed bij stem was, zich in zijn nopjes voelde.
Tussen en onder energiebesparende LED-buizen als lichtbron oogde hij zeer ontspannen. Hij leefde zich uit als tweede drummer in Bangers And Mash om vervolgens achter een ter allerijl aangereden orgel te kruipen. ‘That’s showbizz folks’, waren hierop enkele van zijn spaarzame woorden.
Het was meer dan showbizz. Hier stond een rockgroep het allerbeste te geven wat ze in huis hadden en dat was heel veel. Hersenen, hart, onderbuik en dansvoeten: ze werden allen bediend. Radiohead mag zich tussen de Rolling Stones en Bruce Springsteen voegen in het kleine rijtje van live-attracties die naarmate hun publiek groter is juist meer indruk lijken te maken.
5 sterren
Radiohead. Cultuurpark Westergasfabriek, Amsterdam, 1 juli http://www.volkskrant.nl/(...)ad_in_het_Westerpark