quote:
Nou, mijn ouders zijn een lang weekend zeilen en sinds ik nog een jonger broertje heb kwam mijn oma hier de wacht over nemen. Vannacht sliep ik al ergens anders, maar gisteravond tijdens het eten voor ik ging oppassen spraken we af dat ze na het eten met mijn broertje naar Utrecht, waar zij woont, zou gaan. Ze zou eerst de hele tijd in Amsterdam blijven omdat ze met mij mee zou gaan naar school, morgen, voor een voorlichtingsmiddag over studeren aan Oxford (en Cambridge, maar daar wil ik niet heen

), alleen ik wist nog niet zeker of ik naar die voorlichting wilde, dus zei ik dat ze daar niet voor hoefde te blijven. We spraken dus wel af dat ze thuis zou eten. Nu was ik vandaag overdag bijna de hele tijd bij een vriendin, super leuk enzo, mocht ik ook blijven eten, maar ik had zoiets van, dat is lullig voor mijn oma en ookal ben ik liever bij een vriendin dan bij haar (veel liever) even mijn plichten vervullen enzo. Kom ik thuis, ligt daar een briefje van: we zijn naar utrecht. ik echt zo van

. Geen eten, geen geld achtergelaten, niets. Ik bedoel, ik had ook aangeboden om voor het eten te zorgen, boodschappen te doen, dus dat was het probleem niet. Het wa smeer dat we hadden afgesproken, ik best een stuk had gefietst om weer thuis te komen terwijl ik vanavond oppas en dat veel dichter bij die vriendin in de buurt is. Ik dus ouders bellen, ouders doen moeilijk, kozen in de eerste instantie (in mijn ogen

) de kant van haar. Toen werd ik héél erg boos. Die vriendin had ook alweer nieuwe plannen enzo,
En denk maar niet dat mijn oma een oud lief vrouwtje is en dat het zielig is. Ze word deze zomer pas vijfenzestig, draagt gucci en chanel enzo, Dus ik ben niet heel wreed ofzo

Oh en grote broer is er ook niet.
En dat wordt morgenavond dus ook wsl alleen met een bak ijs o.i.d voetbal kijken