* Sjeekie_Beekie proudly presents: Lara
.![]()
,
![]()
,
![]()
.
Afgelopen zaterdag zijn we bij de fokker geweest om te kiezen. Er zitten 4 teefjes in het nest en wij hadden de derde keus. En MAN wat was dat moeilijk zeg. We kregen allebij zo'n warm hummeltje in ons handen en dan zijn ze allemaal even lief en schattig. Oudste wilde ze gelijk alle twee meenemen. Het was inmiddels opgeklaard en konden beide dames de beentjes strekken op het grasveldje.
#1 bleek de meest brutale en ondernemenste te zijn van de twee. #2 wilde eerst de kat wat langer uit de boom kijken, voordat ze op onderzoek uitging. Bij de zweeftest
[hoog in de lucht optillen] bleken ze beiden geen angst te kennen, dat was al een goed teken. Naar ons idee was #1 de wat meer dominantere van de twee en daar hadden we toch onze twijfels bij.
Na een terugroepactie uit het weiland waar het paard stond, kwam #1 aan mijn schoenen snuffelen. Ik plaagde haar een beetje en ze liet zich op de grond rollen. Ik drukte haar op haar rug tegen het gras om te kijken hoe ze zich zou onderwerpen. Het duurde ruim een minuut voordat ze ophield met spartelen, grommen en naar mijn vingers happen. Ons eerste vermoeden was dus juist geweest.
Ook #2 was even later aan de beurt en die liet zich na 10 seconden ontspannen op haar rug liggen. Qua tekening had #2 een wat wittere bef, terwijl #1 bijna helemaal bruin was. Dat maakte voor ons niet zoveel uit, ze zagen er allebei even schattig uit. Vanwege de wat afwachtendere houding en de snellere overgave is het uiteindelijk #2 geworden. Dat werd onze Lara.
De fokker bevestigde de conclusie die wij getrokken hadden. #1 was van meet af aan in het nest één van de dominantste en daar zouden de baasjes waarschijnlijk meer mee te stellen krijgen. We waren blij dat we voor #2 waren gegaan. Niet dat we een tam en mak pupje wilden, maar wel eentje die straks gelijk haar plek in onze roedel zal accepteren. Zodat niet iedere dag een machtstrijd wordt.
De kids vonden het geweldig, al vond de oudste #1 liever, maar later snapte ze wel waarom het die niet was geworden. De jongste was helemaal in zijn element. Die speurde de tuin af naar takjes en brulkikkers en animeerde de overige 5 broertjes en zusjes die nog in de ren zaten.
Volgende week dinsdagochtend gaan we haar ophalen, dan kan ze de hele dag wennen aan haar nieuwe omgeving. De kids kunnen niet wachten, en wij eigenlijk ook niet.
Weltrusten... Tot morgen zonder zorgen.
Oudste,
Jongste en
LaraMijn
mietjesschema in de strijd naar een betere conditie.