De kunst van het loslaten van je ex # 58

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 20:50 schreef Electrical-Storm het volgende:

[..]

Lastig te zeggen...

Het is nu 5 maanden 'officieel' uit, maar na nog een soort van 'kans' (niet in de vorm van een relatie gegoten maar nog wel intensief contact met hoop van beide kanten) is het 2 maanden 'officieus' uit. Heb haar sindsdien niet meer gesproken overigens en dat helpt wel

Ok, dat geeft de burger moed. Sta op iets meer dan een week zero contact...
En deze wilde ik ff met jullie delen...

Het probleem is

Als je van jezelf gaat verlangen, forceren zelfs dat je van het ellendige gevoel af wil gaat het niet lukken... Je moet het uitzitten, de gifbeker tot de laatste druppel leegdrinken. Dat heet verwerken, alles langzaam een plaats geven totdat je gewend bent aan de situatie en het je niet meer zo diep kan raken.

Ik heb zelf ook weleens m'n rug proberen te rechten en alles tegen mezelf geroepen om er maar vanaf te zijn. Werkt toch niet... uiteindelijk krijg je weer een dip en dat werkt niet motiverend.

Ach, recentelijk heb ik in een ander topique een mooie uitspraak voorbij zien komen... Iets in de trant van 'hoe bitterder het heden, des te zoeter smaakt het als je wel weer gelukkig bent' _{Alleen dan stukken poetischer verwoord}

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 20:57 schreef heksehiel het volgende:

[..]

Ok, dat geeft de burger moed. Sta op iets meer dan een week zero contact...
En deze wilde ik ff met jullie delen...

3 Doors Down - Here by Me

damn dat nummer raakt me toch wel erger dan ik dacht

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 20:26 schreef heksehiel het volgende:

[..]

Is dat hetzelfde als hopeloze hoop? Dat voel ik namelijk. Hoop hebben terwijl ik ook dondergoed weet dat het volslagen zinloos is.

dat dus inderdaad.... tegen beter weten in toch blijven hopen op een soort van wonder

Ik ben vandaag bij haar thuis geweest om mn spullen op te halen de herinneringen

Gisteren had ik nog een redelijke dag en was ik best vrolijk. Vandaag is echt het tegenovergestelde. Toen ik daar was realiseerde ik me dat ik daar voor de laatste keer in huis zou zijn. Ik moest alle herinneringen daar achter laten...

op de een of andere manier zit dit nummer de hele tijd in mn kop de laatste dagen dat ik me kut voel:

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 21:39 schreef ThaBrain het volgende:
Ik ben vandaag bij haar thuis geweest om mn spullen op te halen de herinneringen

Gisteren had ik nog een redelijke dag en was ik best vrolijk. Vandaag is echt het tegenovergestelde. Toen ik daar was realiseerde ik me dat ik daar voor de laatste keer in huis zou zijn. Ik moest alle herinneringen daar achter laten...

op de een of andere manier zit dit nummer de hele tijd in mn kop de laatste dagen dat ik me kut voel:

house for sale by lucifer

Ik snap wat je bedoeld had ik ook toen ik mijn spullen ging ophalen. Heb me nog nooit zo gebroken gevoeld. Ik ben toen zeker wel 3 dagen gewoon van slag geweest was gewoon niet leuk meer.

Dit nummer beschrijft ongeveer wel wat ik voel



Waarom moet het zo verdomde moeilijk zijn

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 21:39 schreef ThaBrain het volgende:
Ik ben vandaag bij haar thuis geweest om mn spullen op te halen de herinneringen

Gisteren had ik nog een redelijke dag en was ik best vrolijk. Vandaag is echt het tegenovergestelde. Toen ik daar was realiseerde ik me dat ik daar voor de laatste keer in huis zou zijn. Ik moest alle herinneringen daar achter laten...

op de een of andere manier zit dit nummer de hele tijd in mn kop de laatste dagen dat ik me kut voel:

house for sale by lucifer

Ik mis een knuffelsmiley op Fok...maar die wilde ik je dus geven

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 21:50 schreef JoostPayne het volgende:

[..]

Avril Lavigne - When You're Gone

Waarom moet het zo verdomde moeilijk zijn

Jouw nummer mij ook

Vandaag smsje gestuurd na 3 weken niks te hebben gepraat ofso, vroeg of ze geslaagd was niks terug gekregen Nou jahhhh echt een biatch is het geworden zeg sjonge jonge..

teringwijf

ook een hele erge

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 23:22 schreef heksehiel het volgende:

[..]

Ik mis een knuffelsmiley op Fok...maar die wilde ik je dus geven

ahww dankje

Op dit moment voel ik me wel weer wat beter gelukkig...weet niet hoe dat morgen is als ik in mijn eentje in een tweepersoonsbed wakker ga worden

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 23:36 schreef TeenWolf het volgende:
ook een hele erge

R. Kelly - If I Could Turn Back The Hands Of Time

die is ook erg ja

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 23:25 schreef Fcuker het volgende:
Vandaag smsje gestuurd na 3 weken niks te hebben gepraat ofso, vroeg of ze geslaagd was niks terug gekregen Nou jahhhh echt een biatch is het geworden zeg sjonge jonge..

teringwijf

en toch.. als ze morgen wel reageert....

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 21:02 schreef Electrical-Storm het volgende:

Ach, recentelijk heb ik in een ander topique een mooie uitspraak voorbij zien komen... Iets in de trant van 'hoe bitterder het heden, des te zoeter smaakt het als je wel weer gelukkig bent' _{Alleen dan stukken poetischer verwoord}

"Dulcia non meruit, qui non gustavit amara" betekend niet meer dan; Wie het bittere niet heeft gesmaakt, waardeert het zoete niet.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 00:23 schreef heksehiel het volgende:

[..]

"Dulcia non meruit, qui non gustavit amara" betekend niet meer dan; Wie het bittere niet heeft gesmaakt, waardeert het zoete niet.

Ergens is het ook wel "mooi"..Het doet pijn, maar alleen omdat het gewoon echt ontzettend fijn was.
Jammer dat het lastig is om je lichaam te vertellen dat het alleen de mooie dingen moet herinneren. (of juist niet, tis maar hoe je t bekijkt)

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 00:18 schreef teamlead het volgende:

[..]

en toch.. als ze morgen wel reageert....

Jah ze heeft gerageerd, maar echt zo droog en kortaf ahh joh het moet me eigenlijk niks meer uitmaken maarjah

Ik wil haar zo graag spreken Ik wil haar zien, gelukkig zien, samen met mij

Het is zo moeilijk om geen contact te zoeken. Helemaal met zo'n eenzaam weekend in het vooruitzicht

Over een week zoek ik wel contact met haar . Ik wil haar in ieder geval nog 1 keer spreken om wat onduidelijkheden van mijn kant uit de wereld te helpen. Daarna kan ik het helemaal afsluiten.

mensen ik voel me met de minuut slechter de hele tijd maar de vraag in mij hoofd wat kan ik nu nog doen om het allemaal af te sluiten of een nieuwe kans te krijgen kan wel janken

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 10:43 schreef ThaBrain het volgende:
Ik wil haar zo graag spreken Ik wil haar zien, gelukkig zien, samen met mij

Het is zo moeilijk om geen contact te zoeken. Helemaal met zo'n eenzaam weekend in het vooruitzicht

Over een week zoek ik wel contact met haar . Ik wil haar in ieder geval nog 1 keer spreken om wat onduidelijkheden van mijn kant uit de wereld te helpen. Daarna kan ik het helemaal afsluiten.

Been there, done that. Je hebt nog hoop en die ene keer afspreken zorgt er voor dat je nog niet eens begonnen bent met afscheid nemen. Pas als dat gesprek is geweest en je weer beseft dat ze niet meer wil, dan komt pas echt de kutperiode... Daar zit ik nu in

Was vanmorgen zo ontzettend kwaad. Mijn ex heeft het allemaal voor elkaar, een baan, geld, auto, scharrels en geniet vast van zijn top leven, terwijl dit er allemaal niet was tijdens onze relatie. Hij heeft zijn leven weer op poten en ik... ik lig gewoon helemaal in puin. Hem kwijt, mijn beste vriend uit beeld, oorlog met mijn beste vriendin en mijn ouders zijn op vakantie en heb 0,0 plannen voor aankomend weekend... Boehoe wat ben ik zielig

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 23:25 schreef Fcuker het volgende:
Vandaag smsje gestuurd na 3 weken niks te hebben gepraat ofso, vroeg of ze geslaagd was niks terug gekregen Nou jahhhh echt een biatch is het geworden zeg sjonge jonge..

teringwijf

misschien raak je juist daarom eerder over haar heen als ze iets terug gestuurd zou hebben dan had je misschien nog een kleine hoop en dan had jij vast weer proficiat terug gestuurd als ze geslaagd was.

mensen ik heb sinds een uur een erg zenuwachtig gevoel in me dat gevoel heb ik altijd als er iets ernstig gaat gebeuren maar ik zou niet weten wat ik weet mezelf gewoon geen houding te geven.

daarnaast voel ik me ook gewoon een wrak op het moment gister weer een dipje gehad en de druk lijkt vandaag alleen maar erger te worden Waarom moet het leven soms zo moeilijk zijn....

[ Bericht 38% gewijzigd door JoostPayne op 13-06-2008 14:26:33 ]

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 14:15 schreef JoostPayne het volgende:
mensen ik heb sinds een uur een erg zenuwachtig gevoel in me dat gevoel heb ik altijd als er iets ernstig gaat gebeuren maar ik zou niet weten wat

Maak je geen zorgen het is nog geen 2012

klik

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 14:15 schreef JoostPayne het volgende:
mensen ik heb sinds een uur een erg zenuwachtig gevoel in me dat gevoel heb ik altijd als er iets ernstig gaat gebeuren maar ik zou niet weten wat ik weet mezelf gewoon geen houding te geven.

daarnaast voel ik me ook gewoon een wrak op het moment gister weer een dipje gehad en de druk lijkt vandaag alleen maar erger te worden Waarom moet het leven soms zo moeilijk zijn....

Het is wel vrijdag de 13e.....

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 11:15 schreef heksehiel het volgende:

[..]

Been there, done that. Je hebt nog hoop en die ene keer afspreken zorgt er voor dat je nog niet eens begonnen bent met afscheid nemen. Pas als dat gesprek is geweest en je weer beseft dat ze niet meer wil, dan komt pas echt de kutperiode... Daar zit ik nu in

Was vanmorgen zo ontzettend kwaad. Mijn ex heeft het allemaal voor elkaar, een baan, geld, auto, scharrels en geniet vast van zijn top leven, terwijl dit er allemaal niet was tijdens onze relatie. Hij heeft zijn leven weer op poten en ik... ik lig gewoon helemaal in puin. Hem kwijt, mijn beste vriend uit beeld, oorlog met mijn beste vriendin en mijn ouders zijn op vakantie en heb 0,0 plannen voor aankomend weekend... Boehoe wat ben ik zielig

Ach ik zie het tegen die tijd wel...Ik heb de laatste dagen met mensen zitten praten en heb toch wel wat conclusies kunnen trekken. Ik heb er nu voor gezorgd dat ik het weekend niet alleen hoef te zitten. Als ik wel alleen ben ga ik over bepaalde dingen nadenken. Ik zit nu bij mensen met wie ik het er gewoon over kan hebben en direct feedback krijg over mijn gedachtes. In die gesprekken wordt het toch wel steeds duidelijker dat ik nu beter af ben zonder haar. Ze was niet zo'n makkelijke meid...ik weet van mezelf dat ook ik niet makkelijk ben....het botste gewoon heel erg op bepaalde punten.

Het zijn alleen de momenten dat ik alleen ben en ik dan ga nadenken dat ik hoop krijg en nog veel gevoelens voor haar heb...dat zijn de kutmomenten....Mijn gevoel en lichaam zeggen nog steeds dat ik haar nodig heb, mijn hoofd denkt daar al anders over

Ik begin ook steeds meer te beseffen dat het niet haar is die ik nodig heb, maar iemand die van me houdt en die ik volledig vertrouw. En degene die dan het dichtste bij je staat op dat gebied is toch je ex...het is niet per definitie zo dat je je ex dat in wil en moet laten vullen. Al ligt dat wel aan de situatie waarop het is uit gegaan natuurlijk

Ik heb nu ook wel het besef dat ze niet meer wil. En eigenlijk wil ik ook niet meer. Ik zit alleen nog met bepaalde vragen en daar wil ik eerst antwoord op voordat ik door kan gaan met mijn leven. Het zou ook beter zijn voor haar, want dan val ik haar er niet meer over lastig En ik vind eigenlijk dat ik die vragen in persoon moet stellen en er dan antwoord op krijg.

En ja...nu zegt mijn gevoel dat er nog een mogelijkheid/hoop is dat het die ontmoeting weer goed komt omdat ze dan misschien wel weer voor me smelt. Want als ze smelt, zal ik ook weer voor haar smelten. Misschien dat we dan eerst weer de intentie hebben om de relatie weer op te pakken, maar ik heb er de laatste tijd zo over na lopen denken dat het er dan waarschijnlijk op uit draait dat het niks gaat worden. Ik kom steeds meer punten tegen waarop het gewoon niet werkte...ze heeft er gelijk in gehad dat het gewoon niet werkt tussen ons.

En ja ik besef nu wel dat ik weer een goed moment heb...over een paar uur denk ik er vast weer anders over en wil ik haar weer heel graag terug ten koste van alles

luister es naar dit lied (eigenlijk 2 )

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 14:15 schreef JoostPayne het volgende:
mensen ik heb sinds een uur een erg zenuwachtig gevoel in me dat gevoel heb ik altijd als er iets ernstig gaat gebeuren maar ik zou niet weten wat ik weet mezelf gewoon geen houding te geven.

daarnaast voel ik me ook gewoon een wrak op het moment gister weer een dipje gehad en de druk lijkt vandaag alleen maar erger te worden Waarom moet het leven soms zo moeilijk zijn....

Volg het advies op wat je mij gegeven hebt, zorg even voor algehele afleiding!
Lees een thriller, kijk een stomme film, bel wat vrienden op en ga in een kroeg jezelf lamzuipen.
Doe iets!

Bij mij is het nu of het niet gebeurt is, ik ben vreselijk enthousiast over een mogelijke nieuwe woning en vind het fijn dat het dan op mijn manier kan...Ik herinner me steeds zijn slechte eigenschappen en niet zijn goede.
Ben ik dan al ver in mijn verdriet of is dit pas het beginstadium?

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 17:34 schreef Paikea het volgende:

[..]

Volg het advies op wat je mij gegeven hebt, zorg even voor algehele afleiding!
Lees een thriller, kijk een stomme film, bel wat vrienden op en ga in een kroeg jezelf lamzuipen.
Doe iets!

Bij mij is het nu of het niet gebeurt is, ik ben vreselijk enthousiast over een mogelijke nieuwe woning en vind het fijn dat het dan op mijn manier kan...Ik herinner me steeds zijn slechte eigenschappen en niet zijn goede.
Ben ik dan al ver in mijn verdriet of is dit pas het beginstadium?

Niet om je te ontmoedigen, want niet iedereen zit hetzelfde in elkaar, maar ik was helemaal hyper toen het net uit was. Grenzenloze energie, overal zin in, maar nu 2 maandjes later is de energie op (slaap nog steeds nauwelijks, dus ik ook wel logisch) en heb ik nergens zin in en zie ik overal als een berg tegen op.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 17:44 schreef heksehiel het volgende:

[..]

Niet om je te ontmoedigen, want niet iedereen zit hetzelfde in elkaar, maar ik was helemaal hyper toen het net uit was. Grenzenloze energie, overal zin in, maar nu 2 maandjes later is de energie op (slaap nog steeds nauwelijks, dus ik ook wel logisch) en heb ik nergens zin in en zie ik overal als een berg tegen op.

Wil gewoon weten wat ik kan verwachten!!!
Niet dat ik denk "zo, dat valt eigenlijk best mee, twee dagen huilen en dan weer verder".
Ik verwacht nog wel een klap als ik zondag naar huis ga en dan echt realiseer wat er gebeurt is...

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 17:51 schreef Paikea het volgende:

[..]

Wil gewoon weten wat ik kan verwachten!!!
Niet dat ik denk "zo, dat valt eigenlijk best mee, twee dagen huilen en dan weer verder".
Ik verwacht nog wel een klap als ik zondag naar huis ga en dan echt realiseer wat er gebeurt is...

Lieverd, je kunt niet voorspellen wat je te wachten staat, want het komt, zoals het komt en het gaat zoals het gaat. Met goede momenten, ok momenten, neutrale momenten en ultra kutte momenten. Blijf gewoon lekker spuien en laat zondag over je heen komen! De angst voor de angst is vaak erger dan de angst zelf...

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:01 schreef heksehiel het volgende:

[..]

Lieverd, je kunt niet voorspellen wat je te wachten staat, want het komt, zoals het komt en het gaat zoals het gaat. Met goede momenten, ok momenten, neutrale momenten en ultra kutte momenten. Blijf gewoon lekker spuien en laat zondag over je heen komen! De angst voor de angst is vaak erger dan de angst zelf...

Wat een wijze raad
Ga in ieder geval maandag en dinsdag werken. Heb eigenlijk 2 weken vakantie, mijn ex (raar om te zeggen, ik noem hem vaak uit gewoonte nog mijn vriend) is vandaag met vrienden vertrokken naar Spanje.
Mis ik die vakantie ook nog eens

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 17:34 schreef Paikea het volgende:
[..]
Volg het advies op wat je mij gegeven hebt, zorg even voor algehele afleiding!
Lees een thriller, kijk een stomme film, bel wat vrienden op en ga in een kroeg jezelf lamzuipen.
Doe iets!
[

Ja dat weet ik wel ik ga zaterdagavond al naar een poker toernooi en zondag een meeting. Het probleem is alleen ik ben sinds vandaag klaar ben met stage en nu heb ik vakantie en nu heb ik het advies gekregen om het rustig aan te gaan doen. Maar ik weet van mezelf dat ik dan weer ga denken aan haar.... ik mis haar zo erg dat ik gek wordt van mezelf. Ik denk dat ik gewoon maar weer zo snel mogelijk ergens aan het werk moet dat ik mezelf verplicht om er niet aan te denken.

Ik ben al lang bij dat ik er hier mensen zijn die echt adviezen geven waar ik wat mee kan en dat er volwassen op wordt gereageerd. Toch wil ik de mensen bedanken voor het soort van luisterend oor en advies dat ze hier hebben gegeven.

quote:

Bij mij is het nu of het niet gebeurt is, ik ben vreselijk enthousiast over een mogelijke nieuwe woning en vind het fijn dat het dan op mijn manier kan...Ik herinner me steeds zijn slechte eigenschappen en niet zijn goede.
Ben ik dan al ver in mijn verdriet of is dit pas het beginstadium?

Dat ik dus afgelopen vrijdag ik voelde me goed en zat lekker in me vel toen ik die donderdagavond met haar had gepraat. Voor mijn gevoel was ik er klaar mee maar tot dat ik vrijdag avond bij me zusje was voor een soort van feestje dan zit iedereen daar met hun vriend/vriendin en toen besefte ik me opeens weer van IK MIS HAAR met alle gevolgen van dien. en ik ben ook zeker niet bang voor dat er meer van zulke dagen zullen komen....

tsja. het bekende "je moet jezelf bezig houden".
Allemaal wel leuk en aardig, maar je kan niet bezig blijven en er komt altijd wel een moment waarvan je denkt "***". Dat gaat langzaam aan wel over en na een half jaar moet je het toch wel aardig kwijt zijn, al kan het nog paar jaar doorsudderen, zolng je je hart niet ergens anders aan kan geven en het vorige daarmee op een andere manier een plaatsje daar kan geven.
Gewoon doorgaan met leven, want zo is het leven. Je kan niet stil blijven staan. Ergens moet je afscheid nemen en het laten gaan.

[ Bericht 1% gewijzigd door ebeaydojraes op 13-06-2008 18:42:35 ]

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:36 schreef ebeaydojraes het volgende:
tsja. het bekende "je moet jezelf bezig houden".
Allemaal wel leuk en aardig, maar je kan niet bezig blijven en er komt altijd wel een moment waarvan je denkt "***". Dat gaat langzaam aan wel over en na een half jaar moet je het toch wel aardig kwijt zijn, al kan het nog paar jaar doorsudderen, zolng je je hart niet ergens anders aan kan geven en het vorige daarmee op een andere manier een plaatsje daar kan geven.
Gewoon doorgaan met leven, want zo is het leven. Je kan niet stil blijven staan. Ergens moet je afscheid nemen en het laten gaan.

Je hebt wel gelijk, maar iets anders kon ik ook niet verzinnen.
Dit is ook mijn eerste echte liefde geweest en ik lijk er nog niet zo'n last van te hebben. Ik wil iedereen graag bijstaan, maar weet eigenlijk niet echt hoe...
En voordat je dit verkeerd opvat, ik zie het niet als aanval hoor

hmmzz. het was ook meer een algemene opmerking dan een reactie op iemand .

bij mij heeft het toch ook nog eigenlijk anderhalf jaar geduurd en sinds ik mijn hart ergens anders heb kunnen verliezen (al was het van korte duur) kan ik er veel beter mee omgaan.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:50 schreef ebeaydojraes het volgende:
hmmzz. het was ook meer een algemene opmerking dan een reactie op iemand .

Ja, dat snap ik. Maar wat zijn dan de opmerkingen, tips etc die er echt toe doen?
De standaardgezegden die iedereen altijd zegt (meer jongens/meiden dan kerktorens), daar zitten we niet op te wachten..
Hoe kun je dan echt je steun betuigen?
Wat zijn de dingen die echt "fijn" zijn om te horen?

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:29 schreef JoostPayne het volgende:

[..]

Ja dat weet ik wel ik ga zaterdagavond al naar een poker toernooi en zondag een meeting. Het probleem is alleen ik ben sinds vandaag klaar ben met stage en nu heb ik vakantie en nu heb ik het advies gekregen om het rustig aan te gaan doen. Maar ik weet van mezelf dat ik dan weer ga denken aan haar.... ik mis haar zo erg dat ik gek wordt van mezelf. Ik denk dat ik gewoon maar weer zo snel mogelijk ergens aan het werk moet dat ik mezelf verplicht om er niet aan te denken.

Ik ben al lang bij dat ik er hier mensen zijn die echt adviezen geven waar ik wat mee kan en dat er volwassen op wordt gereageerd. Toch wil ik de mensen bedanken voor het soort van luisterend oor en advies dat ze hier hebben gegeven.
[..]

Dat ik dus afgelopen vrijdag ik voelde me goed en zat lekker in me vel toen ik die donderdagavond met haar had gepraat. Voor mijn gevoel was ik er klaar mee maar tot dat ik vrijdag avond bij me zusje was voor een soort van feestje dan zit iedereen daar met hun vriend/vriendin en toen besefte ik me opeens weer van IK MIS HAAR met alle gevolgen van dien. en ik ben ook zeker niet bang voor dat er meer van zulke dagen zullen komen....

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:53 schreef Paikea het volgende:

[..]

Ja, dat snap ik. Maar wat zijn dan de opmerkingen, tips etc die er echt toe doen?
De standaardgezegden die iedereen altijd zegt (meer jongens/meiden dan kerktorens), daar zitten we niet op te wachten..
Hoe kun je dan echt je steun betuigen?
Wat zijn de dingen die echt "fijn" zijn om te horen?

De dingen die "fijn" zijn om te horen krijg je hier waarschijnlijk niet te horen. Ik denk dat alle mensen die in dit topic zitten eigenlijk gewoon willen horen van hun ex dat hij/zij weer bij diegene terug komen...me included (qua gevoel dan, verstand niet)

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 19:07 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

De dingen die "fijn" zijn om te horen krijg je hier waarschijnlijk niet te horen. Ik denk dat alle mensen die in dit topic zitten eigenlijk gewoon willen horen van hun ex dat hij/zij weer bij diegene terug komen...me included (qua gevoel dan, verstand niet)

Misschien moeten we maar een handleiding gaan schrijven: wat wel en niet te zeggen bij luduvudu

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 19:12 schreef Paikea het volgende:

[..]



Misschien moeten we maar een handleiding gaan schrijven: wat wel en niet te zeggen bij luduvudu

ghehehe kunnen we wel doen ja

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:53 schreef Paikea het volgende:

[..]
Wat zijn de dingen die echt "fijn" zijn om te horen?

Steun? Tips? Die bestaan niet behalve het standaard gebrabbel. Het leven gaat door. Deal with it! Zoek weer vreugde op in 't leven. Leef!

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 21:40 schreef ebeaydojraes het volgende:

[..]

Steun? Tips? Die bestaan niet behalve het standaard gebrabbel. Het leven gaat door. Deal with it! Zoek weer vreugde op in 't leven. Leef!

Amen!

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 21:40 schreef ebeaydojraes het volgende:

[..]

Steun? Tips? Die bestaan niet behalve het standaard gebrabbel. Het leven gaat door. Deal with it! Zoek weer vreugde op in 't leven. Leef!

Je hebt gelijk Maar het is zo moeilijk als het nog niet lang uit is. Je moet gewoon de tijd nemen om vanalles te verwerken

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 18:53 schreef Paikea het volgende:

[..]

Ja, dat snap ik. Maar wat zijn dan de opmerkingen, tips etc die er echt toe doen?
De standaardgezegden die iedereen altijd zegt (meer jongens/meiden dan kerktorens), daar zitten we niet op te wachten..
Hoe kun je dan echt je steun betuigen?
Wat zijn de dingen die echt "fijn" zijn om te horen?

Ik heb in deze periode steun van mensen waarvan ik het nooit verwacht had.... dat is ook ongeveer het enige positieve . En die steun is vaak niet meer dan een "hey.. als je me nodig hebt, ben ik er voor je" gevolgd door heerlijke hersenloze afleiding

Ik kan mij hier ook bij aansluiten.

Maandag heeft mijn vriend het ook uitgemaakt, juist toen ik dacht dat het beter ging.
En dan komt natuurlijk de ziekte die bij liefdesverdriet hoort, geen honger, alleen maar aan hém denken, nergens meer zin in..

Maar door alle omstandigheden heb ik nog steeds heel erg veel hoop(lang verhaal), en volgende week zien we elkaar weer.
Nadat het uit is gegaan ben ik gaan begrijpen wat er mis is gegaan, wat we kunnen verbeteren.
Nu is alleen de vraag nog of hij zal luisteren..

quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 17:54 schreef Ruszczynski het volgende:
Ik kan mij hier ook bij aansluiten.

Maandag heeft mijn vriend het ook uitgemaakt, juist toen ik dacht dat het beter ging.
En dan komt natuurlijk de ziekte die bij liefdesverdriet hoort, geen honger, alleen maar aan hém denken, nergens meer zin in..

Maar door alle omstandigheden heb ik nog steeds heel erg veel hoop(lang verhaal), en volgende week zien we elkaar weer.
Nadat het uit is gegaan ben ik gaan begrijpen wat er mis is gegaan, wat we kunnen verbeteren.
Nu is alleen de vraag nog of hij zal luisteren..

sterkte alvast

Als je nu al ziet wat er mis is gegaan en je kijkt erop terug...is het het dan wel waard om die dingen nog te verbeteren? Dat is hetgene wat je je af moet gaan vragen. Het is niet voor niks uit. Die hoop kan lastig worden hoor, maar die hoop leeft bij iedereen in dit topic volgens mij. De hoop op dat het weer goed komt. Je moet jezelf dus gaan afvragen of het een volgende keer wel zou lukken.

Die hoop moet niet dwangmatig gaan worden. Als het niet gaat, dan gaat het niet. "It takes two to tango"

Bedankt voor je antwoord ThaBrain.

Maar het is het nog wel waard om het te verbeteren, dat is nu een beetje het probleem.
Hij heeft aangegeven (huilend zelfs) dat hij zo graag wou dat het ging werken.
Dit was voor hem zijn eerste relatie, en hiervoor had ik een relatie van 3 jaar.
Dat ritme heb ik aan hem toegepast, en dat werkt gewoon niet, dat is veels te snel.
Het ritme bestond uit heerlijk thuis hangen, spelletjes doen, filmpjes kijken, maar hij is natuurlijk niet zoals mijn ex van 3 jaar. Hij houd van uitgaan, kroeg hangen etc. , waar ik overigens geen problemen mee heb.
Maar door dat dus zo snel te doen, was zijn verliefdheid zo weg, en alleen de tijden dat we uit de sleur kwamen, was hij weer helemaal gek op me.
Maar stel, we zaten ons thuis weer te vervelen was dat gevoel natuurlijk zo weg.
Ik heb 'm veel afgenomen, dat ik 'm weer wil geven als we het nog een keer willen proberen.

Nadat het uit was gegaan, leek het 'm slim om geen contact te zoeken, dat heb ik toen dus niet gedaan.
Maar hij wel met mij..
Weet echt niet meer wat ik hier mee moet.

Sorry voor het lange verhaal.

quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 19:45 schreef Ruszczynski het volgende:
Bedankt voor je antwoord ThaBrain.

Maar het is het nog wel waard om het te verbeteren, dat is nu een beetje het probleem.
Hij heeft aangegeven (huilend zelfs) dat hij zo graag wou dat het ging werken.
Dit was voor hem zijn eerste relatie, en hiervoor had ik een relatie van 3 jaar.
Dat ritme heb ik aan hem toegepast, en dat werkt gewoon niet, dat is veels te snel.
Het ritme bestond uit heerlijk thuis hangen, spelletjes doen, filmpjes kijken, maar hij is natuurlijk niet zoals mijn ex van 3 jaar. Hij houd van uitgaan, kroeg hangen etc. , waar ik overigens geen problemen mee heb.
Maar door dat dus zo snel te doen, was zijn verliefdheid zo weg, en alleen de tijden dat we uit de sleur kwamen, was hij weer helemaal gek op me.
Maar stel, we zaten ons thuis weer te vervelen was dat gevoel natuurlijk zo weg.
Ik heb 'm veel afgenomen, dat ik 'm weer wil geven als we het nog een keer willen proberen.

Nadat het uit was gegaan, leek het 'm slim om geen contact te zoeken, dat heb ik toen dus niet gedaan.
Maar hij wel met mij..
Weet echt niet meer wat ik hier mee moet.

Sorry voor het lange verhaal.

Ach...zo hebben we allemaal ons eigen verhaal

Bij mij was het zo dat ik degene was die huilend zei dat ik wilde dat het werkte. Dat is meerdere keren voorgekomen in de relatie. Ik was juist degene die het liefst thuis hing. Mijn ex was ook niet zo van het uitgaan, maar meer dan ik. Ze heeft dingen geprobeerd te ondernemen, initiatief genomen, maar ik ging er niet te vaak op in. Al was dat maar een van de punten waarop het niet werkte tussen haar en mij

Mijn ex kreeg ook last van een sleur-gevoel. Ik ben er van overtuigd dat als ze een beetje meer moeite had gedaan om me over te halen om dingen te doen, we het leuker hadden gehad samen. Maar dat is makkelijk praten achteraf. Dat mag je eigenlijk niet van je partnet vragen, ik weet het.

Mijn ex heeft zich gevoeld alsof ze opgesloten zat in een hokje. Dat vindt zij tenminste. Ik heb het heel anders ervaren. Ik heb het juist ervaren als dat ik haar veel te vrij liet. Ze was nogal op zichzelf en zelfstandig. Ik had het liefst dat er voor me gezorgd werd. Aan de andere kant wilde zij ook dat er voor haar gezorgd werd (ondanks dat ze zo zelfstandig was...ik weet het...het spreekt elkaar nogal tegen en ik ben er dan ook nog niet uit hoe het dan wel had gemoeten). Mensen uit mijn omgeving vonden haar ook veel te veel op zichzelf. Ze deed heel veel dingen alleen.

Bij mij is het nu ook pas anderhalve week uit, maar ik ben er wel uit dat het een goede stap is geweest....that is...met mijn hoofd ben ik eruit. Mijn gevoel wil haar nog heel graag terug

btw...mijn verhaal was een heel stuk langer

quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 19:54 schreef ThaBrain het volgende:

[..]

Ach...zo hebben we allemaal ons eigen verhaal

Bij mij was het zo dat ik degene was die huilend zei dat ik wilde dat het werkte. Dat is meerdere keren voorgekomen in de relatie. Ik was juist degene die het liefst thuis hing. Mijn ex was ook niet zo van het uitgaan, maar meer dan ik. Ze heeft dingen geprobeerd te ondernemen, initiatief genomen, maar ik ging er niet te vaak op in. Al was dat maar een van de punten waarop het niet werkte tussen haar en mij

Mijn ex kreeg ook last van een sleur-gevoel. Ik ben er van overtuigd dat als ze een beetje meer moeite had gedaan om me over te halen om dingen te doen, we het leuker hadden gehad samen. Maar dat is makkelijk praten achteraf. Dat mag je eigenlijk niet van je partnet vragen, ik weet het.

Mijn ex heeft zich gevoeld alsof ze opgesloten zat in een hokje. Dat vindt zij tenminste. Ik heb het heel anders ervaren. Ik heb het juist ervaren als dat ik haar veel te vrij liet. Ze was nogal op zichzelf en zelfstandig. Ik had het liefst dat er voor me gezorgd werd. Aan de andere kant wilde zij ook dat er voor haar gezorgd werd (ondanks dat ze zo zelfstandig was...ik weet het...het spreekt elkaar nogal tegen en ik ben er dan ook nog niet uit hoe het dan wel had gemoeten). Mensen uit mijn omgeving vonden haar ook veel te veel op zichzelf. Ze deed heel veel dingen alleen.

Bij mij is het nu ook pas anderhalve week uit, maar ik ben er wel uit dat het een goede stap is geweest....that is...met mijn hoofd ben ik eruit. Mijn gevoel wil haar nog heel graag terug

btw...mijn verhaal was een heel stuk langer

Dat lijkt mij ook heel lastig, iemand die heel erg op zichzelf is.
Je kan er niet doorheen komen lijkt wel..
En dat gevoel van dat er graag voor je gezorgd wordt ken ik ja.
Heel prettig gevoel ook natuurlijk..

Maar het doet gewoon echt pijn als het uit gaat, of je het nou graag wou of niet.
Diegene blijft zo lang in je hoofd hangen, en kan er ook echt niet uit, hoe erg je het ook probeert.

Mijn oplossing was op zoiets altijd: snel een andere zoeken!
Maar dan ben je er nog niet uit, je blijft er over door gaan.

Af en toe maakt je lichaam en geest je zo gek ermee!

quote:

Op zaterdag 14 juni 2008 23:17 schreef Ruszczynski het volgende:

[..]

Dat lijkt mij ook heel lastig, iemand die heel erg op zichzelf is.
Je kan er niet doorheen komen lijkt wel..
En dat gevoel van dat er graag voor je gezorgd wordt ken ik ja.
Heel prettig gevoel ook natuurlijk..

Maar het doet gewoon echt pijn als het uit gaat, of je het nou graag wou of niet.
Diegene blijft zo lang in je hoofd hangen, en kan er ook echt niet uit, hoe erg je het ook probeert.

Mijn oplossing was op zoiets altijd: snel een andere zoeken!
Maar dan ben je er nog niet uit, je blijft er over door gaan.

Af en toe maakt je lichaam en geest je zo gek ermee!

Het doet inderdaad heel erg pijn als het uit gaat. Zij was mijn eerste. Ik heb zoiets nog nooit ervaren..en het voelt kut .

Ik heb geen idee of ik de oplossing moet zoeken in een ander. Ik weet ook niet of het voor mij verstandig is om snel een ander te zoeken. Ik moet denk ik gewoon eerst gewoon op stap en naar buiten. Ik ben niet echt een sociaal persoon en ben dan ook sociaal niet echt goed. Ik weet het van mezelf en ik vind het nu wel een goed moment om er eens wat aan te gaan doen.

Ik ben zo dat als ik eenmaal iemand heb gevonden, ik er dan ook volledig voor ga. Dat heb ik bij mijn ex ook gedaan. Zij zag dat het niet werkte. Stiekem had ik dat ook al hoor ergens in mijn achterhoofd, maar ik had de hoop dat het nog wel zou gaan werken. Ik was er ook gewoon van overtuigd dat het op een gegeven moment zou gaan werken. Het mocht helaas niet zo zijn. En nu begin ik toch eigenlijk steeds meer tot de conclusie te komen dat het beter is zo. Ik ben een deel van mezelf verloren tijdens de relatie. Ik kon niet volledig mijzelf zijn met haar in de buurt.

Dat neemt niet weg dat mijn gevoelens voor haar nog steeds heel sterk zijn...mijn gevoel wil haar nog steeds terug, bij haar zijn, leuke dingen doen, haar dingen vertellen die ik heb meegemaakt en dat soort dingen