Hoi,
Nou jullie zien het al aan de titel, en ik heb helaas geen echte vrienden meer!!
Het is moeilijk uit te leggen waarom, en ik begrijp zelf eigenlijk ook niet waarom ik er geen meer heb.
Ten eerste ben ik dus een tijdje ziek geweest, veel gemist op school, daardoor met de studie ook gestopt.
En zijn er niet veel mensen voor mij geweest, of mensen die ergens gingen studeren, en ik ben wel veel gebruikt.
Dus schoolcontacten heb ik ook niet, want ik ben er mee gestopt en ga volgendschooljaar een andere opleiding doen waar ik inmiddels al een tijd voor aangenomen ben.
Het is zo raar, ik ben ziek, en ben digene die het innitatief neemt, en niemand die vraagt hoe het is.
Behalve me familie dan.
Ben er erg depressief van geworden dat mij dit is overkomen.
En heb dus een tijd bij een therapeut gezeten, maar heeft niet echt geholpen.
Het was meer dat ik mijn verhaal kwijt kon, en dat was het.
Heb altijd veel voor me vrienden overgehad, veel geld aan uit gegeven, altijd steunen, praat veel, nooit in de steek gelaten.
Maar me vrienden waren anders ook niet echt leuk, ze waren niet geinteresseert, en gebruikten me, ik zei heel vaak, ach joh, ik betaal die paar euro's wel, maar als ik een ijsje kreeg, was het nooit is van, ach laat die 0.80 cent maar zitten..

echte vriendschap dus, achja, ik gaf het natuurlijk wel netjes terug als ze dat willen.
Ik ben ook altijd op iedereens verjaardag geweest, en hielp graag.
Maar toen ik jarig was, was er niet iemand voor me, dus al die tijd dat ik er voor hun ben geweest, kan er geen bedankje af.
Ondanks dat had ik ze nog veel gebeld, maar kreeg nooit een telefoontje terug van, goh hoe gaat het met je, bel me eens een keer als je weer wat wilt doen, vind het jammer dat ik je weinig zie enzo..
Het waren wat dat betreft stijve saaie mensen, die deden wat alle anderen doen, alleen maar aan zichzelf dachten en hun eigen toekomst, erg verwaaant, als ze je nodig hadden deden ze aardig, zo niet deden ze afstandelijk.
Ik heb nergens spijt van in me leven. Maar dat ik vrienden met die mensen ben geworden wel.
Ben nu 18 jaar, en het is moeilijk om hier in de buurt nog vrienden te zoeken, woon in een dorp, en het is erg lastig, en klein!
Ik ben helemaal niet lelijk ofzo, slank, en ik vind mezelf een goed verzorgd knappe meid.
Ben altijd spontaan, niet verlegen, praat veel, altijd geinteresseert, en klaag nooit bij andere mensen, en dan nog geen vrienden. Ik begrijp het ook niet echt meer.
Heb een kleine deprie tijd gehad, eigenlijk nog steeds een beetje, heel veel somber omdat ik nooit uit ga, terwijl muziek ook mijn passie is.
En ik mis de gezelligheid om me heen, en ik wil me ouders niet teleurstellen.
Ik mis de filmavondjes,uitgaan maakt niet uit waar, lachen lachen lachen.
Vind het erg jammer dat mij dit is overkomen, en wie weet is er iemand hier die toevallig in de omgeving doetinchem woont, of in ieder geval in Gelderland ,wie weet..
Groetjes..