Natuurlijk is het de bedoeling dat n.a.v. het EK columns, stukjes, betogen en weetikveelwat hier geplaatst kunnen worden! Wellicht hebben mensen nog wel pareltjes van vroeger, of leiden de groepswedstrijden tot dusdanige frustraties, blijdschap of ongenoegen dat er nieuwe bijkomen.
Oftewel: het EK-columns-topic!
PS: Ik ben dus van FOK!columns, en dat wil zeggen dat de leuke stukjes geplaatst worden als extra EK-columns op de Frontpage. Maandag is nu van tong80, maar verder nog niks! Sturen maar
TS trapt af:
Als de dag van toen
Als de dag van toen, hou ik van jou
Misschien oprechter en bewuster trouw
Want toch steeds weer is een dag zonder haar
Een verloren dag met stil verlangen naar
De eerste keer dat ik de reclame van de grootste verzekeringsmaatschappij zag, met daarin een compilatie van al onze WK- en EK-hoogtepunten, versterkte mijn vaderlandsliefde meer dan alle koninginnedagen die ik meemaakte bij elkaar. Als de dag van toen deed tranen in mijn ooghoeken komen, zó mooi vond ik het. En miljoenen met mij. Nederland is statistisch gezien het dichtst gekluisterd aan de kijkbuis als we spelen. Tweederde van het land zag de wedstrijd, zondag. En tweederde was meegegaan in de oranjegekte. Behalve onze dominee natuurlijk, die meerdere keren de wedstrijd zondag tegen ("Ik geloof Polen, maar dat weet ik niet zeker") aanhaalde en waarschuwde voor het wereldse gevaar wat erin schuilde en de duivel die het allemaal begonnen was. Maar ik had alles, weet je. Alles. Ik had een oranje staalhelm, ik had een sjaal van een bekend hamburgerrestaurant met Land, Hup Hup Hol erop, een Nederland-cape van een bekend chipsmerk, ik had een tot een brultoeter uitschuifbare alpenhoed verkregen bij een elftal bierblikjes, ik had een grote wup, een arsenaal kleine wuppen, ik had de Nederlandse vlag in mijn kamer uitgehangen, ik had twee oranje t-shirts met de nationale leeuw erop, een oranje boxershort...
Ik was niet de enige die met de jolige wuppie-reclame meebrulde, die Als de dag van toen van Reinhard Mey meteen downloadde, die hoopte dat een oranje boxer aantrekken ons hielp aan winst. Elke wedstrijd had ik die onderbroek aan, vanaf drie wedstrijden in de kwalificatiereeks tot onze laatst gespeelde match zondag. Zes wedstrijden werd er verre van geweldig gespeeld, maar het leek wel alsof dat stukje ondergoed die bal steeds weer in het net dúwde. Ik was heilig overtuigd van het broekje.
Zondagavond speelde Oranje in de achtste finale tegen Portugal. Dat de wedstrijd nog het meest leek op een slecht gerepeteerde uitvoering van de slag bij Verdun, hoef ik niet te vertellen. Dat we verloren, hoef ik ook niet te vertellen. Dat ik mijn oranje boxershort van te voren bewust niet had aangetrokken, moet ik wél vermelden. Als de gebeten hond constateerde ik 's avonds welk leed ik had veroorzaakt. Met een hol gevoel in mijn buik ging ik slapen, maar niet voordat ik Van der Sar, een volwassen vent van 35 jaar oud, had zien huilen op het veld. Niet voordat ik hem met een brok in z'n keel hoorde zeggen "Zoveel jaren... zoveel jaren...". Niet voordat ik de verwijten richting middenveld had zien gaan. Niet voordat Van Basten zei dat wij "sterker" waren, maar zij "slimmer". Niet voordat die verzekeringsmaatschappij nog één keer die reclame uitzond, na de nabeschouwing. Om half twaalf hoorde ik de stem van Reinhard weer door mijn slaapkamer schallen. Ik zocht zo snel als mijn vermoeide voetjes me dragen konden de afstandsbediening en zapte weg. Ik kon even niet meer.
Geen enkel uur is er dat ik berouw
Al geld voor mij als troost, slechts een herinnering
Nog meer dan gisteren wacht ik nu op jou
Maar minder nog dan morgen als de dag begint
De volgende ochtend trok ik mijn oranje onderbroek aan, maar het mocht niet meer baten. Niet meer.
[ Bericht 3% gewijzigd door superworm op 04-06-2008 22:44:51 ]
quote:Op woensdag 4 juni 2008 14:44 schreef Spaulding het volgende:
Hopen weer op Brusselmans dit jaar, net als op het WK van Duitsland.
quote:Bron'Zeker weten: we gaan prachtig voetbal zien'
Het is een natuurwet: als tv-toestellen alom worden afgeprijsd, dan komt er een groot voetbaltoernooi aan. Het EK 2008 mag dan in Zwitserland en Oostenrijk plaatsvinden, voor ons Belgen speelt het zich uitsluitend op beeldbuizen dan wel flatscreens af. Rode Duivels zullen daar niet op te zien zijn, maar wie of wat dan wél?
Om u terdege op drie weken internationaal topvoetbal voor te bereiden, hebben we een team connaisseurs en ervaringsdeskundigen samengefloten: Gert Verheyen, Gui Polspoel, Youri Mulder, Daniël Zitka, Steven Defour en Herman Brusselmans.
Laten we hopen dat hij idd weer columns gaat doen
De leeuwenmoed verspreidt zich over het ganse land!
Column - door Patrick (binsmeister) op 04-06-2008 16:00
Een leuk boekje dat ik eens op een boekenmarkt heb gekocht, ´Opdat wij nooit zullen vergeten,´ typeert het nationale gevoel in Nederland van net na de Tweede Wereldoorlog. Het verhaalt over de leeuwenmoed van de Nederlandse soldaten op de Grebbeberg en de moedige strijd die het opperbeste Neerlandse leger leverde met de Duitsers. Daarnaast wordt er een pleidooi gehouden om zo snel mogelijk orde op zaken te stellen in Nederlands-Indië, omdat ´onze gele broeders nog lang niet op eigen benen kunnen staan.´ De schrijver, een basisschooldirecteur, gaat uiteraard niet in op het feit dat musea werden leeggehaald voor oude kanonnen en dat men serieus overwoog half Nederland onder water te zetten, alsof natte voetjes de Blitzkrieg een halt hadden kunnen toeroepen. Een generatie geschiedenisboekjes later is nationalisme ineens een vies woord geworden, internationalisme is nu het devies. Toch is het nationale gevoel in Nederland nog zeer aanwezig. Weliswaar moet het dan wel Koninginnedag zijn of moet het Nederlands elftal op een internationaal toernooi spelen, maar nationalisme is dan eventjes geen vies woord meer. Een nuchter volkje verandert dan in een massa oranje randdebielen.
Ik weet nog goed dat Nederland verloor van Ierland in de laatste beslissende kwalificatiewedstrijd voor het WK 2002. Die avond bezocht ik ' Bierstock' , de boerse variant van Woodstock alwaar er kratten bier verkocht worden in een weiland nabij het dorpje Rumpt, om het nationale verdriet op gepaste wijze te verdrinken. Toen mijn toenmalige vriendin de opmerking: "Wat ben je chagrijnig, doe eens normaal, het is maar voetbal hoor," maakte, heb ik een vol biertje in haar gezicht uitgespuugd en het gedaan gemaakt, zoals de Belgen dat zo leuk uitdrukken. Mensen dump je namelijk niet, dat doe je met afval, maar dit terzijde. Het Nederlands elftal speelt niet gewoon een spelletje voetbal. Het is zoals de Generaal het eens zo passend uitdrukte: ´Voetbal is oorlog!´
Tijdens de wedstrijden van het komende EK zal een waar volksfeest losbarsten. Straten zullen oranje kleuren, mensen van alle lagen der bevolking zullen zich hullen in oranje kledij en bedrijven als Albert Heijn en Heineken doen ook een duit in het oranje zakje. Leve de ´trom-pet´ en de ´welpie!´ Een doorgaans nuchter volkje verandert in een grote delegatie randdebielen. En het gekke is, dat ik ook één van die randdebielen word en ik vind het nog leuk ook. Ik eet al twee weken geen Italiaans meer, ik veracht het Franse volk en ik hoop op een afgang voor Duitsland. De Roemeense voetballers zijn in mijn gedachte slechts plaatselijke slagers, postbodes en broodbakkers, die het leuk vinden om een balletje te trappen.
Ik dank God op mijn blote knieën dat gedurende het EK zijn dienaren op aarde het rookverbod nog niet van kracht hebben doen laten gaan. Dit terwijl God niet eens bestaat. Tijdens een WK of EK ben ik het spoor bijster. En dan bedoel ik ook echt het spoor bijster. Gehuld in mijn oranje gelukspolo en ´geluks-melkmeisje-hoedje´ paf en drink ik mij gelijk een junk door de wedstrijden heen. Na de wedstrijd staat de rest van de avond en nacht in het teken van drinken. Het vieren van een overwinning of het verwerken van een verlies kent voor een nationalistische randdebiel namelijk nauwelijks verschil. Zal Nederland ver komen op het EK? De oranje randdebiel in mij zegt me dat Nederland in de finale komt. De ´niet-oranje-randdebiel´ in mij zegt me dat ik mij niet zo druk moet maken om het Nederlands elftal en dat ik mijn tijd en energie beter kan steken in het voorbereiden van tentamens. Ik vrees echter dat de oranje randdebiel het gaat winnen naarmate de eerste wedstrijd dichterbij komt. De leeuwenmoed verspreidt zich over het ganse land, zoals de basisschooldirecteur uit de jaren ´50 het zou uitdrukken.
Het voorteken was slecht. Na de overwinning tegen de Italianen in de halve finale met 3-0 waren er 3 spelers geschorst voor de finale wegens hun tweede gele kaart. Robben, van Persie en van Nistelrooij lieten zich gaan, en kregen alle drie hun tweede gele kaart wegens het uittrekken van het shirt nadat ze hadden gescoord.
Wie moesten in hemelsnaam de doelpunten gaan maken ? Vennegoor en Kuijt ? 2 voorhoede spelers idd. De middenvelders moesten aan de zijkanten aansluiten.
Sneijder en vd Vaart speelden dus een cruciale rol.
De entourage van de finale was gelukkig indrukwekkend. In het stadion zaten 30.000 Nederlandse suporters die massaal hun kaartje op de zwarte markt hadden gekocht. De 3000 Duitsers vielen in het niet. Bij het Wilhelmus waar Engelaar de uitblinker op dit toernooi z'n hardste stem opzette stond het kippenvel al op ieders armen.
De Duitsers begonnen zoals verwacht furieus en zochten massaal de aanval. Het was een wonder dat het na 30 minuten nog 0-0 stond. De Duitse doelman had het Oranje shirt alleen vanaf 50 meter gezien. Toen eindelijk begon Nederland mee te voetballen, maar dat zul je altijd zien, bij de eerste de beste aanval van Oranje slaan de Duitsers toe. O-1 door een perfect uitgevoerde counter. Natuurlijk tikte Klose de bal achter van der Sar. Terechte voorsprong natuurlijk maar op het meest ongelukkige moment zo vlak voor rust. Met gebogen hoofden verlieten de Oranje leeuwen dan ook het veld om van de Oostenrijkse thee te gaan nippen. De hoempapa van de Duitsers overstemde de pollonaise van de Nederlandse suporters.
Marco van Basten de bondscoach kon niks anders doen dan wisselen. Hij bracht de op het laatste moment opgeroepen Boularouz in het veld. En onmiddellijk was er meer vuur in het spel van Oranje. Gedreven door de hardstocht van de mannetjeputter ging Oranje massaal in de aanval. Maar nog steeds werden onze spitsen niet in stelling gebracht. De Duitsers verdedigden met even veel passie als dat ze de aanval kunnen zoeken. Na een kwartier was dan ook de Oranje-golf overgewaaid en namen de Duitsers het heft weer in handen.
Even gemakkelijk als de 0-1 viel dan ook de 0-2. Een perfecte vrije trap op het hoofd van Schweinsteiger was genoeg om het legioen te doen verstommen. Alleen in de ogen van Boularouz bleef het vuur vlammen en wat ie vroeger vaker deed deed ie nu op het hoogste plafond. De bal op eisen en het initiatief weer nemen. De andere spelers waaronder Van Nistelrooij werden gedwongen mee te gaan in de strijd. En het had resultaat de Duitsers inmiddels freewheelend zagen plots Dirk Kuijt alleen voor hun keeper verschijnen, en in de korte hoek scoren. 1-2. Alles was weer mogelijk, en het legioen scandeerde massaal de naam van Boularouz en zong in koor het Wilhelmus.
De Nederlandse spelers gesteund door de suporters geloofden weer in hun missie en in de geest van Johan Cruijff en Rinus Michels bleven ze aanvalsgolfen afsturen op het doel van de Duitsers. En 5 minuten voor tijd gebeurde het onmogelijk geachte. De mee opgekomen André Ooijer sprong de lucht in bij de zoveelste corner en prikte de bal met zijn hoofd in de verste kruising. Iedere voetballiefhebber die keek kon alleen maar juichen bij deze goal. Eindelijk werd Oranga Magica beloond op het hoogste niveau. De Duitsers snakten naar het laaste fluitsignaal.
Ook de Nederlanders waren aan het einde van hun latijn. Met dit verschil dat de Oranje Brigade zo snel mogelijk een derde goal wilde maken
Toen gebeurde het onwaarschijnlijke. Marco van Basten de meester himself. Trok zijn colbertje uit, deed zijn pantalon afglijden stroopte zijn mouwen op en riep de vierde man bij zich. Daar stond ie dan de man die even groot had kunnen worden als Pele Maradona of Johan Cruijff. Zijn voetbalschoenen strikkend wisselde hij Van Nistelrooij voor zichzelf. Het werd muisstil in het stadion. Maar na 10 seconden begrepen de toeschouwers en de miljarden TV-kijkers wat hier gebeurde. San Marco wisselde zichzelf. Posteerde zich in de aanval. En bezorgde iedereen kippenvel. Wat een geweldig beeld. De elegante statische majesteuze verschijnig daar tussen het witte Duitse blok.
Duitsland raakte in paniek en kon niet anders meer doen dan de ballen blind naar voren schieten. Dit was precies hetgeen de briljante bondscoach voor ogen had. Sluw liet ie zich afzakken naar het middenveld, wachtend op zijn kans. En toen ja toen gebeurde het. 89ste minuut en de Duitsers waren weer eens gedesorienteerd. Van Basten had de verdedigers verlaten om op het middenveld de bal op te pakken. Vrijgelaten rond de middenstip kreeg ie de bal. Klose probeerde hem te tacklen, mislukte en met een wipje omspeelde hij de meeverdedigende aanvaller. Schweinsteiger de snelste speler op het veld kapt ie uit met een magistrale souplesse die deed terugdenken aan zijn hoogtij dagen. Nu op randje strafschopgebied had ie nog maar één verdediger tegen zich. Wat moest ie doen ? Dat weten we nu. Hij zag de Duitse doelman 2 meter voor zijn doel staan. En met een geniale ingeving alleen de allergrootsten gegeven kwam het grote gebeuren.
Nooit is er een lob met binnenkant voet mooier in de kruising beland. En weer was het stil in het stadion. Ongeloof bij iedereen, zien we echt wat we zien ? Totdat het bij iedereeen doordrong. We hebben het doelpunt van de eeuw gezien in de finale van de eeuw. De oorverdovende stilte veranderde in een orkaan van geluid. San Marco had zich alsnog gevoegd bij de beste spelers ooit.
Fantastisch Maar Van Nistelrooij had toch rood gekregen? Dan kon vBasten er toch nooit meer in?
quote:Heb er een nieuwe versie van gemaaktOp woensdag 4 juni 2008 21:05 schreef Gordon_Shumway het volgende:
Die laatste alinea, over het meespelen van Van Basten, heb ik al vaker gezien tong
quote:Z'n rode kaart werd hem kwijtgescholdenOp woensdag 4 juni 2008 20:54 schreef andre347 het volgende:
Tong
Maar Van Nistelrooij had toch rood gekregen? Dan kon vBasten er toch nooit meer in?
Kunnen jullie hem niet gewoon plaatsen ik ben erg slecht met die rare dingen.
Kutnewbie
Is het gelukt ?
Hier zijn alle ingestuurde columns te zien. Aantal gevonden entries :0
Columns in de columnsubmit
Geen submits in de columnsubmit
quote:Die columns van Brusselmans waren idd erg grappig. Lach vaak dubbel toen.Op woensdag 4 juni 2008 14:44 schreef Spaulding het volgende:
Hopen weer op Brusselmans dit jaar, net als op het WK van Duitsland.
quote:InderdaadOp woensdag 4 juni 2008 23:05 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Die columns van Brusselmans waren idd erg grappig. Lach vaak dubbel toen.
Voor de mensen die ze terug willen lezen http://blogs.humo.be/blogs/2006/06/ onderaan beginnen
quote:Ik heb toen ook genoten idd.Op woensdag 4 juni 2008 23:05 schreef Lonewolf2003 het volgende:
[..]
Die columns van Brusselmans waren idd erg grappig. Lach vaak dubbel toen.
Hopelijk dit toernooi weer. quote:No offense hoor, maar dit ga je toch niet op de FP plaatsenOp woensdag 4 juni 2008 21:35 schreef superworm het volgende:
Tong, als je die submit plaatsen we 'm maandagavond, wanneer we tegen Italië spelen, op de Frontpage
.[ Bericht 0% gewijzigd door Da_Sandman op 05-06-2008 03:57:02 ]
quote:
en vanmiddag tong80's stukje!
Hij staat er
Je pakt al best wat reacties ook.
quote:Alleen jammer van mijn van Nistelrooij fouitjeOp dinsdag 10 juni 2008 17:06 schreef methodmich het volgende:
Nou nou tong, wie had dat ooit gedacht?
Je pakt al best wat reacties ook.
quote:GENERATIES
De Champions League winst van Ajax in 1995 zorgde voor een enorme opluchting bij de generatie voetballiefhebbers die nog te jong waren om het succes van Nederland in 1988 te hebben meegemaakt.
Nu hadden zij hun 'eigen' toernooi om over te praten. Aangevuld met de prestaties van het Nederlands Elftal op het WK van 1998 en het EK van 2000 hadden zij als voetballiefhebber toch ook wel de nodige mooie dingen meegemaakt.
Jij had dat niet, jouw toernooi was nog niet gekomen. Je broer was door het succes van Ajax ajacied geworden en jij dus ook. Die UEFA Cup winst van Feyenoord in 2002 deed je daardoor niet zoveel.
Wanneer zou het Nederlands Elftal weer gaan schitteren?
Je was nog te jong voor het WK 2006, je mocht enkel de eerste helft zien. Het maakte je nog niet zoveel uit, want voetbal was nog niet 'jouw' ding.
Tot aan het EK van 2008.
In je Oranje shirtje, gewapend met wat Welpies, was je klaar om 'ons' Nederlands Elftal aan te moedigen.
Het Nederlands Elftal heeft van die typische 'idolen'. Een Van Persie, een Sneijder, een Robben. Typisch van die voetballers die jij zou willen 'zijn'. In de rust met de bal oefenen op die beweging van Van der Vaart, een poging wagen om ook via de lat te scoren, net zoals Sneijder.
Het waren jouw helden, zij gingen Europees Kampioen werden. Dit werd jouw toernooi.
De eerste drie wedstrijden waren fantastisch, Nederland wist ze alledrie te winnen. Het kon niet meer mis, we moesten tegen Rusland. Daar kon Nederland toch wel van winnen?
Maar nee, Nederland kon niet winnen. Je idolen waren niet zo goed als de voorgaande wedstrijden, ze werden weggetikt.
Van die Champions League finale in Wenen was er nog één speler over: Edwin van der Sar. Keeper, en daardoor geen idool.
Na dit EK ben je toch wel nieuwsgierig naar dat voetbal. Je besluit om zelf te gaan voetballen. Maar niet zoals Sneijder of Robben. Nee, je gaat in het doel staan. Net als Van der Sar, jouw nieuwe held.
Jouw toernooi komt nog wel.
[ Bericht 1% gewijzigd door Gordon_Shumway op 22-06-2008 16:50:25 ]
Wij waren té vaak de allerbesten
Vrijdagmiddag 12:10 uur
Het stuk wat ik net geschreven heb is toch wel heel zwartgallig. Ik lees het nog een keer door en besluit het niet te plaatsen op mijn hyve. Nederland speelt goed, er is geen vuiltje aan de lucht en we worden gewoon kampioen.
Zondagmiddag 15:47 uur
We liggen eruit. Ik kan het nog steeds niet geloven. Het stuk van vrijdag was toch niet onterecht. Daarom mijn blog van vrijdag.
quote:Wij zijn hier te vaak geweest
Het is weer zover. Nederland heeft een paar leuke wedstrijden gespeeld en langzaam bekruipt met het gevoel dat we eventueel misschien wel kampioen kunnen worden. Zeker nu Portugal eruit ligt, lijkt de weg naar Wenen open. Maar toch, hoe vaak zijn we hier al niet geweest?
Ik ben van 1985. Ik ben de oudste van de generatie ná ’88. Je weet wel, dat jaar toen we kampioen werden. Voor mij zijn alle kampioenschappen op één grote deceptie uitgelopen. Slechte scheidsrechters, gemiste penalty’s, huilende Portugezen en Branco.
Op het WK in Frankrijk zijn wij de beste. Zo simpel is het voor mij als chauvinistische Nederlander. De weergaloze goal van Bergkamp, het doelpunt van Davids en de 5-0 van Zuid-Korea. In de finale hadden we de favoriete Fransen ook makkelijk onder de guillotine gelegd.
In 2000 is het EK in ons eigen landje. Oké, het toernooi is ook in België, maar die overleven de groepsfase niet eens. We spelen weergaloos. Moeiteloos verslaan we Denemarken, Tsjechië. In de kwartfinale wordt Joegoslavië op een zondagavond ook nog eens als een amateurteam in de hoek gezet: 6-1.
Twee keer lijkt er geen vuiltje aan de lucht. Ik ben er heilig van overtuigd dat wij die beker meenemen. Het verhaal is bekend. In Frankrijk verliezen we op penalty’s van Brazilië. Maar het hoeft helemaal niet op penalty’s aankomen. Pierre van Hooijdonk wordt in de blessuretijd namelijk heel duidelijk vastgehouden in het strafschopgebied.
Het verhaal over Nederland – Italië uit 2000 behoeft helemaal geen uitleg. Het gaat de boeken in als het penaltydrama. Als ik er nog aan denk, begrijp ik het nog steeds niet.
En nu zijn we in 2008 weer de besten van het toernooi. Ik wil zo graag geloven dat we kampioen worden, maar het verleden blijft knagen. Wat heeft het lot nu nog in petto voor ons. Een slechte grasmat, arbitrale dwalingen, penalty’s of eigen doelpunten. Ik wil er niet aan denken, maar dat wilde ik in 1998 en 2000 ook niet. Wij zien hier simpelweg te vaak geweest.