Jeetje, een hele lading forums over het gebruik van roaccutane... Dat hadden ze in mijn tijd (nog) niet of ik moet niet goed gekeken hebben. Puur toeval dat ik hier verzeild geraakt ben, want voor mij is dit verleden tijd (ik ben 38) en de enige reden dat ik eens ben gaan google'n is een advertentie die per email opeens kreeg voor één of ander D pantothenaat dat minder heftig dan isotretinoine zou zijn, maar toch ook een soortgelijke werking zou hebben. Mijn nieuwsgierigheid was toch even gewekt.
Eens kijken, ik heb zwavelzeep en zinkbenzoylzalf (of zoiets) gehad, werktte natuurlijk niet, en daarna een vreselijke tetracycline kuur: capsules, die kon ik dus niet doorslikken hè, dus al dat gele poeder uit die capsules, 2-4 gram per dag of zoiets [het geheugen laat me in de steek, misschien ook een nawerking...] met druivensap geconsumeerd en daarna NOOIT meer druivensap aangeraakt !
Het had geen effect, maar één voordeel had het weer wel, ik heb sindsdien geen moeite meer met de bittere smaak van paracetamol. Ik vind dat net een snoepje nu.
Omdat de tetracycline toch ook bijwerkingen begon te geven, bedacht mijn wat slome huisarts dat de overstap naar doxycycline misschien wat handiger was. Een tabletje deze keer die ik met veel moeite net weg kon krijgen. Had ook een erg lekkere buitenkant, maar werkte evenmin. Ik vraag mij af wat men mij nog qua antibiotica kan geven, mocht ik doodziek in het ziekenhuis terechtkomen want ik zal toch zeker wel hardstikke resistent tegen deze beide breedspectrum antibioticums zijn, ondertussen.
Daarna twee keer een roaccutane kuur gedaan en ja, dat heeft uiteindelijk geholpen. Ik kreeg 3x20 mg per dag geloof ik, maar ik twijfel nu of ik ook niet een tijdje 4x20 heb geslikt - het is al weer lang geleden. Ik was 80 kilo en 193 cm toendertijd, dat weet ik nog en ik begon aan de eerste kuur op mijn 17e. Die kuur moest 6 maanden duren, maar dat heb ik niet goed afgemaakt wegens de klachten. Toch was er al een duidelijke verbetering bij mij. Die bleef echter niet en op mijn 21e/22e/23e (weet niet precies meer) begon ik aan een tweede kuur van een half jaar. Gelijk van dag 1 de zwaarste dosering overeenstemmend met mijn gewicht (of dat nou 80 of 60 gram was, daar wil ik afwezen) en alleen aan het eind werd er afgebouwd. Daarna ik het 99.5% genezen verklaard. Dus ik ben blij.
Ik weet niet of dit nog steeds zo is, maar bij mij werd elke maand bloed afgenomen om de nier en lever functie te controleren. Gelukkig voor mij bleven die goed, maar ik kreeg wel (tijdens beide kuren) erge last van bloedingen in de darmen wat je bij ontlasting zag. Dus ik -als [nota bene !] ex-vakantiewerker op de afdeling gastro-enterologie van dat zelfde ziekenhuis de zomer daarvoor- met mijn benen wijd in zo'n bevallingshouder (je weet wel, waar vrouwen hun onderbenen in moeten leggen bij onderzoek) zodat de specialist met zo'n endoscoop eens rond kon kijken of het ernstig was. "Oh, hallo zuster Maaike, ja ik dacht, jullie hebben mijn klokkespel nog nooit gezien, dus ik dacht, ik ben in de buurt en ik kom nog effe langs ! Een bakkie doen ofzo". Ja, ja, jet moet VOORAL niet de indruk wekken dat je je doodgeneerd natuurlijk. Afijn, ik leefde nog, de bloedingen waren natuurlijk vanwege de roaccutane, maar zolang het niet nog erger werd (lees: doodbloeden) mocht ik doorgaan met de roaccutane. Vermoeidheid en depressiviteit zou ik ook als klachten willen opvoeren, tesamen met duizelingen en hoofdpijn. IK had echter zo'n dusdanig vette huid dat de problemen met mijn lippen (of met een bloedneus) uitbleven. Velletje en schifering, jazeker, kon ok mijn contactlenzen niet meer dragen en heb zelfs zogenaamde kunsttranen gebruikt, maar kloven in mijn lippen, nee dat had ik niet. Wel haarduitval en ik denk, mijn moeder is daar overigens zekerder van dan ik, dat mijn haar pluiziger is geworden dan het voorheen was. Herkent iemand dat ?
Nou ben ik zo'n man die vroeg begint met grijs worden en een kale kop (hoog voorhoofd, kale plek op het hoodf type monniken helicopterparkeerplaats, dus wat er precies terggekomen is weegt niet op tegen het door mijn genen en mijn testosteron vernietigde haar. Dus voor de mannen onder ons, maak je niet druk, je raakt het anders misschien toch wel kwijt.
Bij mijn weten moet isotretinoine EXACT hetzelfde zijn als roaccutane. De reden waarom de heren (en dames) dermatologen dan toch roaccutane aanraden, kan liggen in het feit dat ze wellicht iets krijgen van de vertegenmwoordiger van Roche en niet van die witte merk jongens. Onderschat dat niet. Toen ik daar dus vakantiewerk deed, kwam er zo'n farmaceutische vertegenwoordiger langs met allerlei leuke proefmonstertjes (de ziekenhuisuitvoering daarvan) en relatiegeschenkjes, dus...
Als roaccutane isotretinoine 20mg bevat en isotretinoine wit merk bevat ook 20mg van hetzelfde naampje dan IS het gewoon hetzelfde. Laat je niet gekmaken !
De vorm van acne die ik had was acne conglobata op mijn gehele rug, verder af en toe op mijn borst, dijbenen, en natuurlijk in iets mindere mate op mijn gezicht en ook weleens op mijn hoofd. Ik ging echt niet zwemmen of in de zon liggen of zoiets. En altijd als er een feestje of iets dergelijks was, of je moest op een klassefoto ofzo, dan zag je er werr net niet uit. Seen it, done it !!
Maar na mijn 25ste zag ik er toch eindelijk uit als een Griekse god (kuch...) en begrijp ik erop terugkijkend niet dat het toch nog tot mijn twee-en-dertigste heeft geduurd voor ik een vrouw kreeg. Ach, eigenlijk weet ik het wel, als je maar lang genoeg je kop niet boven het maaiveld durfde uit te steken uit onzekerheid over je eigen waarde, dan benader je ook al die leuke meisjes en vrouwen niet 1-2-3. Wie weet hoevelen mij (en jullie natuurlijk ook, dit gaat net zo goed over jullie allemaal) leuk vonden, terwijl ik het zelf niet voor mogelijk hield en dus heb ik vast vele mogelijke vriendinnetje misgelopen. Aaaaarg, mag ik het nog een keertje overdoen ?!? Hè toe nou !! Please...
Enfin, ondertussen al weer wat jaartjes gelukkig getrouwd met een een leuk wijf en een prachtige dochter van 2,5 jaar oud (mijn vader sprak de profetische woorden: "hoe is het mogelijk ?!?" De pestkop.). Dus, het komt goed. Echt. Bij de één wat later dan bij de ander, dat wel.
---
I burn not shine !