Tips voor nieuwe papa's, hoe met zwangere mama om te gaan

Gefeliciteerd van ons , en tevens leuk topic. Ben benieuwd

Misschien dat Stinkie tips kan geven! Als Fok!vader.

Mijn man zegt altijd, "mijn vrouw heeft geen last van haar hormonen, ik helaas wel"
Maar hij is er achter dat hij me als ik een baalbui heb me gewoon even moet laten gaan, zeker niet tegen me in gaan en dan komt het vanzelf wel weer goed.
Met een huilbui alleen een arm om me heen en zeggen dat het wel goed komt, hij hoeft geen oplossingen te zoeken die er toch niet zijn dus zeggen "ja maar ik kan er ook niks aan doen" is echt not done hier.

Maar iedere vrouw is anders en iedere vrouw reageerd anders, het belangrijkste is dat als je vrouw/vriendin moe is en het even niet meer ziet zitten omdat ze de wc voor de 30ste keer innig heeft omhelst je haar serrieus neemt en het niet gaat zitten begataliseren of zeggen dat het erbij hoort, dat weten we namenlijk zelf ook wel!
Toon interesse in de baby, ik vond het geweldig dat ik erachter kwam dat mijn man dus ook echt dingen had gelezen en soms zelfs iets beter wist dan ik.
Ook dat hij toen hij de baby kon voelen "spelletjes" ging doen, door bv zijn hand tegen de baby aan te leggen en dan te verschuiven, de baby volgde dan zijn hand, nu is ze er te groot voor maar ze reageerd wel nog sterk op zijn hand, die is lekker warm.

Verders veel succes en plezier!

Mischien vind je het leuk om t boekje van Kluun te lezen, Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt.
Het leest makkelijk weg, dus ook voor mensen die niet lezen als hobby hebben

Verder kun je denk ik niet meer doen als begrip tonen op t moment dat je vrouw/vriendin moe is of zich niet lekker voelt...en vooral niet direct in de verdediging gaan als ze eens onredelijk doet over iets stoms....meeveren

En zoals KD ook al zegt, toon interesse
ik vind het trouwens ook fijn dat mijn vriend elke avond mijn buik insmeert met Mama buikzalf van Zwitsal...

Ik heb niet direct een tip of iets voor je (behalve misschien wat anderen al zeiden qua interesse en betrokkenheid); maar ik wilde wel even zeggen dat ik het ontzettend leuk en lief van je vind dat je hier zo'n topic aanmaakt
Wat mij betreft toont dit al jouw betrokkenheid bij de zwangerschap van je vriendin en ik denk dat je je niet teveel zorgen moet maken verder, geniet er met volle teugen van!

oh, en gefeliciteerd uiteraard

Op tijd beginnen met de babykamer.
Die moet een paar maanden uitdampen ivm giftige gassen die in nieuwe meubels zit.

Verder gewoon jezelf blijven en realistisch blijven.

Tijdens de zwangerschap groeit ook het gat in de hand van je vrouw.
Dus zorg dat je vrouw dat ene jurkje van 40 euro niet koopt want ze zijn zo uit maatje 56 gegroeit. (Eerst een paar goedkope dingen kopen en dan mag je pas denken aan te dure baby kleertjes, en dan hopen dat ze ondertussen ook vind dat 40 euro teveel geld is voor een jurkje).

Mijn vriendin is ook ruim 6 weken zwanger en wat KD beschrijft heb ik ook aan den lijve ondervonden. Ik wist me totaal geen raad met haar zo plotselinge huilbuien en uit het niets opkomende baal momenten!
Omdat het voor ons ons eerste kindje wordt wil je het beste van het beste, het mooiste van het mooiste. Je bent dus een gewillig slachtoffer voor de babyzaken. We gingen naar een babyzaak om gewoon eens rond te kijken. Een uurtje later schaakte we onszelf buiten met een aankoopbon(kinderwagen) in ons hand van 1000 euro! Voor kreten als "Ja maar hij is héél handig, kijk maar...(doet allerlei trucjes met de wagen)!" en "U wilt toch immers het beste voor uw kind?" ben je heel gevoelig heb ik gemerkt. Het is dat we de kinderwagen al wilden hebben maar niet op dat moment. We wilden ons eerst orienteren. Maar spijt hebben we niet van onze aankoop want ja hij is idd heel handig!

Je vrouw haar rug masseren! Echt in de loop van de zwangerschap deed deze meer en meer pijn en niets was fijner dan dat Knut gewoon lekker mijn rug masseerde. Heerlijk! Dat waardeerde ik echt zo enorm.

quote:

Op vrijdag 23 mei 2008 15:41 schreef KD-fotografie het volgende:
Mijn man zegt altijd, "mijn vrouw heeft geen last van haar hormonen, ik helaas wel"

F. zei tegen een collega die er naar vroeg: 'Och, ze is niet chagrijniger dan anders'.

a_a, je kan je evt. ook alvast inlezen in Hoe gaat het met de (nieuwe) vaders dan? Deel III en de voorgaande topics, erg leuk leesvoer voor as. vaders.

quote:

Op vrijdag 23 mei 2008 17:35 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

F. zei tegen een collega die er naar vroeg: 'Och, ze is niet chagrijniger dan anders'.

Ik verwacht hier trouwens k_i_m nog wel

met lief zijn kom je echt al een heel eind en als ze een baal/huil dag heeft hou je gewoon in je achterhoofd dat het over een paar maanden weer over is

tvp

* Lariekoek ook papa wordt!

quote:

Op vrijdag 23 mei 2008 17:41 schreef Poppejans het volgende:

[..]



Ik verwacht hier trouwens k_i_m nog wel

Hoezo?!?! . . . . . . . .

Hier thuis is het inmiddels een running gag dat als Lilah breed aan het grijnzen is naar mijn wederhelft hij tegen haar zegt; Wat ben je weer gezellig! Dat heb je niet van je moeder!"

.

Een soort van verplicht leesvoer is ook Zwangerschapshormonen/ Hormonale gekte....

hihihi en wees niet te creatief met het bedenken van seksstandjes waarop het met een dikke buik vast wel wil lukken.. De normale standjes lukte hier niet meer en meneer bedacht iedere dag wel een nieuwe.
de eerste week heb ik er nog een paar geprobeerd
Maar ondersteboven een kwart gedraaid in de douchecabine voelt niet veilig als je hoogzwanger bent.


Ook vooral veel interesse tonen en je lekker bemoeien met alles, want de keuze tussen welke dekentjes kan nog best ingewikkeld zijn, zeker als je zwanger bent :p

Ik vind dat het bij mijn meisje (lovelylady) behoorlijk mee valt hoor.
Kan soms eens wat gevoeliger reageren, maar daar blijft het ook echt bij. Ik had in het begin echt erger verwacht (* Cryothic hoopt dat ze dat niet leest )

Maar goed, het voordeel hier is dat ik als aankomende papa alles al kan vragen aan een ervaren moeder

quote:

Op zaterdag 24 mei 2008 00:14 schreef admiraal_anaal het volgende:
heb nu al hele goeie tips gehad, ook betreft het verven van de kinderkamer, moeders met hormoonbommen

Die linkjes met verplichte leesvoer moet ik ook maar eens gaan lezen, heb trouwens 17 juni een termijn echo bij Bronovo ziekenhuis in Den Haag. Iemand ervaring met dit ziekenhuis?

Misschien moet je Maxima even bellen, die is daar wel eens geweest geloof ik! .

Mijn tip:
Zeg niet: "We zijn zwanger".
Geldt ook hiervoor: "heb trouwens 17 juni een termijnecho..."

Hou het een beetje reëel.

Ik neem aan dat hij er gewoon bij moet zijn dus 'ze' hebben een termijn echo. Hou het naast reëel ook als iets dat je samen doet.

Verder moet je vriendin gewoon aanvoelen. Je leert vanzelf wanneer je iets fout doet en ik kan je aanraden hetzelfde niet nog een keer fout te doen. De zwangerschap draait om haar en om het kindje. Probeer haar nu alvast aan het 'niet tillen' 'niet op hoge dingen' enzovoort te laten wennen omdat het niet gaat werken als je daar mee tot laat in de zwangerschap mee wacht.

Doe alles wat je maar kan doen eigenlijk om te zorgen dat zij zich prettig voelt. Op een gegeven moment ga je gewend raken aan het idee. Op dat moment moet je NOG beter je best gaan doen. Want voor haar begint het op dat moment namelijk een stuk zwaarder te worden.

Samengevat : "Doe wat ze zegt en hou haar handje vast. Vergeet niet te genieten"

quote:

Op zaterdag 24 mei 2008 10:02 schreef Knut het volgende:
Probeer haar nu alvast aan het 'niet tillen' 'niet op hoge dingen' enzovoort te laten wennen omdat het niet gaat werken als je daar mee tot laat in de zwangerschap mee wacht.

Dat vind ik juist zo'n onzin... Afhankelijk van hoe goed je je voelt in je zwangerschap kun je gewoon tillen en dat soort dingen hoor. Als het niet meer gaat merk je dat vanzelf aan je lichaam. Ik had er juist een hekel aan als mensen me behandelden alsof ik niks meer kon en mocht. Ik was zwanger, niet ziek of gehandicapt

volgens sangdrax ben ik nog nooit zo rustig geweest, maar die heeft sowieso meestal het beleid "laat maar gaan!". zolang mensen me lekker rustig zelf mijn gang laten gaan gaat alles gewoon best goed. ze moeten gewoon niet aan mijn kop zeuren, is all.....

oh; en het valt speciaal slecht als mensen me opeens behandelen alof mijn buik mijn hersens vervangt, of als er eens iets is, een giga positieve verhaal ophangen (ach meid; tis niet erg als je niet meer slaapt, je doet op een dag toch niks, dat soort opmerkingen)

en edit: als je dan klaagt erover dan ook nog eens te horen krijgt dat je "moet begrijpen dat ze het toch goed bedoelen". geweldig; elke dag rotopmerkingen, en steeds maar je mond moeten houden "want ze bedoelen het toch goed". kritiek toen ik 5 maanden koorts had (niet aanstellen, met de baby is alles toch goed) kritiek over hoe het trouwen geregeld is (geen huwelijkse voorwaarden), kritiek op onze katjes (die moeten maar weg ofzo), kritiek op de babykamer (zou je niet een ander kleurtje....) kritiek op geen werk, een week later van dezelfde persoon kritiek op wel werk als ik solliciteer. kritiek op *alles* en ik mijn mond maar houden.....
ze staan onverwacht op de stoep met zooi die ik niet wil en niet nodig heb (nee, we hebben nog geen kinderstoel nodig, en ook geen ruimte om jhet ding op te slaan en ik had zelf ook wel een andere uitgezocht) en hebben *constant* commentaar. en zodra je er iets van zegt wat volgens mij werkelijk niet onredelijk is kan je te horen krijgen dat je "wel erg last hebt van hormonen". mijn oplossing: wegwezen hier!

[ Bericht 50% gewijzigd door simmu op 24-05-2008 10:38:01 ]

quote:

Op zaterdag 24 mei 2008 10:27 schreef texelonia het volgende:

[..]

Dat vind ik juist zo'n onzin... Afhankelijk van hoe goed je je voelt in je zwangerschap kun je gewoon tillen en dat soort dingen hoor. Als het niet meer gaat merk je dat vanzelf aan je lichaam. Ik had er juist een hekel aan als mensen me behandelden alsof ik niks meer kon en mocht. Ik was zwanger, niet ziek of gehandicapt

Ik vond deze topic to begin with al van een behoorlijk denigrerende insteek, maar goed. Ben blij dat jij nu ff een opmerking maakt. .