Als zwanger worden/blijven niet zo gemakkelijk gaat (#43)

ik heb van de week een gesprek ikw il eigenlijk hier niet mee doorgaan tot aan december
de aanslag op mijn lichaam en mijn psyche is enorm (en dan die mensen in mijn omgeving die beginnen te roepen 'dat ik het er maar voor over moet hebben'.
Ik wil nog een poging doen en dan half augustus (vakantieperiode voor mij) een gesprek hebben om te kijken hoe we dit gaan doen.

quote:

Enne, jullie hebben ook niet zoveel echo's (fm) dan? Ik moet vanaf de 10e dag van de cyclus om de dag, tot en met 2 dagen na de inseminatie.

eerste fm is na mijn kuur met de neusspray om te kijken of alles stil ligt. Dan zo'n 7 dagen ongeveer puregon spuiten en weer terug voor een fm. Daarna om de dag een fm. Soms zelfs op zondag....
Na de pregnylspuit heb ik geen fm meer, maar ik moet ook bij elke fm bloed laten prikken. Dat moet ik ook een week na de pregnyl zodat ze kunnen zien of ik een goede eisprong gehad heb.

Het is erg verschillend ja per ziekenhuis, per arts en per persoon.
Ik snap niet zo goed waarom jij al die testen tussendoor moet doen (en of dat dan niet vergoedt wordt) en dat je eitjes zo groot moeten worden???

ja bij mij zeiden ze ook tussen de 18 en de 22 mm dat dat goed was
groter worden ze dacht ik niet hoor althans mijn gyn zei dat het risico op een eispring dan begint te ontstaan zonder ondersteuning van pregnyl.

quote:

Op zondag 15 juni 2008 22:15 schreef Kinderwens het volgende:
Weet er iemand iets meer over cysten, en resten daarvan? Wat zijn ze precies en kan het kwaad?
En kan het ook voor komen dat een follikel rijpt, maar er geen eitje in zit?

Ja, ook daar kan ik over meepraten . Toen ik eindelijk met de hormonen mocht beginnen na het gebruik van Clomid (bijna een jaar geslikt), moest eerst worden gecontroleerd of mijn eierstokken wel 'schoon' waren. Bij de inwendige echo kwamen ze erachter dat ik een cyste van 5 cm had in mijn linker eierstok, ten gevolge van de Clomid. Daardoor moest ik eerst wachten totdat die cyste weg zou zijn, vóórdat ik met de hormooninjecties mocht beginnen.

Gelukkig trok de cyste vanzelf weg (in ongeveer 4 weken was 'ie weg en dat controleerden ze weer door een inwendige echo); het was een vochtcyste. Je hebt ook cystes die niet zo gemakkelijk weg trekken en die ze zelfs weg moeten halen d.m.v een operatie.

quote:

[b]Op zondag 15 juni 2008 22:15 schreef Enne, jullie hebben ook niet zoveel echo's (fm) dan? Ik moet vanaf de 10e dag van de cyclus om de dag, tot en met 2 dagen na de inseminatie.

Oh ja, daar wilde ik ook nog even op reageren.

Het was de bedoeling dat ik een uitgangsecho ging laten maken, maar omdat ik na die constatering van die cyste zelf mocht weten wanneer ik een nieuwe controle zou laten doen, kwam ik achteraf gezien 3 dagen vóór mijn menstruatie aan.

Toen ik eenmaal ongesteld was en met de puregon mocht beginnen, ben ik nog twee keer voor een follikelmeting geweest op dag 11 en dag 13. Toen mocht ik op dag 13 's avonds de Pregnyl zetten, omdat ik toen dus een follikel van 19 mm bleek te hebben.

En waarom vroeg je trouwens naar die cystes? Heb je er ook één of ben je er bang voor dat je dat misschien hebt/krijgt, of ben je gewoon nieuwsgierig?

Ik vind het ook allemaal vreemd dat het overal weer anders gaat

Zondag waren er geen eitjes te zien maar wel een cyste óf resten van een cyste aan mijn rechter eierstok, vandaar mijn vraag.
Morgen moet ik weer voor een echo hopelijk is er dan wel een groeiend eitje te zien.

En ik ga de arts die ik morgen heb goed bevragen, want die muts van zondag had volgens mij een ochtendhumeur en wilde nergens een fatsoenlijke uitleg voor geven, ze wilde eerst nog een tweede echo afwachten.

Hoe gaat het verder met jullie?

Vanmorgen weer voor een echo geweest. Op deze echo was er weer niks te zien, behalve de resten van een cyste op mijn rechter eierstok. Hetgeen vreemd is omdat de vorige eisprong aan de linkerkant was. Maar er zijn geen eitjes gerijpt, nog steeds niet. Omdat mijn temperatuur zo hoog blijft (vanmorgen ook weer 37 graden) heeft de fertiliteitsarts me doorgestuurd naar het lab voor bloedafname. Ze zegt dat het lijkt op een heel prille zwangerschap, dus daar wordt op getest en ze wil weten of er misschien al een eisprong plaatsgevonden heeft of dat deze er nog aan moet komen. Het is in ieder geval erg raar dat mijn temperatuur zo hoog blijft en misschien kan middels die bloedtest daar een oorzaak voor gevonden worden.

Het bloed afnemen ging voor de verandering eens lekker snel, meteen een goede ader te pakken en prikken maar.

Vrijdag hebben we weer een afspraak bij de fertiliteitsarts en dan bespreekt ze de resultaten van de bloedafname met ons...

Ik durf niet te hopen dat ik misschien tóch zwanger ben, de teleurstelling zal zo groot zijn als het niet zo is...

En sjongejonge wat worden mijn emoties telkens overhoop gegooid... waaah!

hoi, ik las dit topic vaak mee en wil jullie veel succes en sterkte wensen. Ik weet niet of dit juist hoop geeft of misschien irriteert, maar wilde even zeggen dat ik aan het meelezen veel steun heb gehad vorig jaar. In december hoorden we dat ik erg beperkt vruchtbaar ben, na een jaar onderzoeken, en een kijkoperatie.
We konden met IVF beginnen maar dat werd ook gebracht van: nouja, dan heb je alles geprobeerd, verwacht er niet teveel van. Ik wilde dat uitstellen omdat ik het emotioneel erg belastend vond en niet wist of ik met de spanning rond IVF zou kunnen omgaan.
Eind januari bleek ik overtijd, heb tegen heug en meug een test gedaan (was al zo vaak teleurgesteld de afgelopen jaren), bleek zwanger. Eerst nog een echo kijken of het op de goede plek zat, toen of ik de 12 weken wel zou halen.
Ben nu 5 maanden zwanger, ik wilde dit als meelezer gewoon delen. Daarnaast wilde ik jullie laten weten hoeveel bewondering ik heb voor de pogingen die jullie blijven ondernemen, ik heb maar een klein deeltje van alle ellende hoeven meemaken en vond dat al heel zwaar. Was eerlijk gezegd al mijn leven zonder kinderen aan het 'inplannen', maar vond dat heel verdrietig en wist echt niet wat ik met mezelf moest, soms.
Naast dat heb ik nu ook mogen meemaken dat het gevoel dat je 'buiten' bepaalde zaken staat, voor sommige mensen ook echt zo is. Op verjaardagen etc. wordt ik door tantes etc. ineens wél aangesproken, heel leuk en attent maar het is nu al 'feest' en toen had ik juist wat aandacht nodig....Bij deze een hart onder de riem.
En verder: wondertjes gebeuren dus echt!! Blijf hopen!!

Aw wat lief B-t-o!
En wat fijn dat je in verwachting bent. Het is altijd fijn om positieve verhalen te horen!

wat een wonder BTO!!!
Ja, het is en blijft moeilijk steeds.... mensen weten vaak niet hoe ze je kunnen steunen... en vaak is het ook onbegrip... fijn dat je aan dit forum veel steun hebt gehad, dat heb ik ook iedere keer.
Wetende dat je niet de enige bent die dit meemaakt.
Al die emoties... al die lichamelijke toestanden... Het is vaak erg moeilijk uitleggen aan mensen wat zo'n behandeling met je doet, en met je man natuurlijk.
Geniet lekker van je zwangerschap!!!!
Fijn om te lezen dat er wonderen bestaan!

wat vind ik het bijzonder van je b-t-o dat je dat wil delen met de mensen hier.. het zal voor velen een lichtpuntje in de duisternis zijn. toen ik nog bij laatste ex was, werd ik ook (zes jaar lang) maar niet zwanger.. werd al bang dat ik zelf onvruchtbaar was geworden, en lang verhaal verder, maar kwam bij mijn jeugdliefde terug en binnen vier maanden was ik in verwachting en het kindje is ook hier heel gewenst; door hem maar ook door mij .. ik hoop dat de mensen hier steun uit jouw verhaal kunnen vinden

Meiden wat hebben jullie weer veel gekletst!
Ik heb weinig te melden, slik trouw de progynova, vanaf gisteren alweer 2 stuks per dag. Vanaf vrijdag 6 stuks op een dag. Ook de echo dan natuurlijk, hoop dat het baarmoederslijmvlies dan al een stuk op weg is! Het is dan pas dag 10, dus ik verwacht er maar nog niet zoveel van. Kunnen ze in ieder geval vast bellen!

B-T-O fijn zeg! Gefeliciteerd, geniet er maar goed van! Bedankt voor het delen. Dat biedt voor de meiden hier weer hoop!!! (hier dan weer niet, want geen eileiders )

Tjonge... da's ook balen, zeg, dat er nou nog steeds niks te zien was op een echo! Maar aan de andere kant... het nieuws van een mogelijke prille zwangerschap is natuurlijk wel heeeeeel interessant! Ik hoop het voor je! Wanneer ga je het bloedonderzoek laten doen en wanneer krijg je dan ongeveer de uitslag?

quote:

Op maandag 16 juni 2008 22:19 schreef Kinderwens het volgende:
Hoe gaat het verder met jullie?

Hier gaat het goed...! Vorige week tweede echo gehad (termijnecho), ben nu 12 weken zwanger en alles ziet er goed uit. Heel apart om in plaats van een bolletje met een knipperlichtje nu echt een kindje te zien!
Dank je wel voor het vragen...

B-T-O, ja, wonderen bestaan. Je bent er duidelijk een voorbeeld van.

Miss_Sly, wat je zei 'een kennis van die en die' en zo, kan in sommige gevallen wel ook echt een wonder zijn! Mijn beste vriendin bijvoorbeeld; bij haar en haar man was het ook niet mogelijk (problemen aan beide kanten, volgens haar gyn -dezelfde die mij behandeld heeft- was de kans op een spontane zwangerschap NIHIL!), ze stonden ook op de wachtlijst voor IVF. Tijdens de vakantie is ze wel blijven spuiten (Puregon/Pregnyl), om alles op gang te houden. Op het moment dat ze terug moest komen voor controle in het ziekenhuis, moest ze zeker weten dat ze niet zwanger zou zijn i.v.m de verdere behandeling, dus deed ze een test... en wat verscheen tot haar grote verbazing? Een + !! Zij heeft toen haar man naar de winkel gestuurd om een nieuwe test te halen, want dat kòn gewoon niet waar zijn... maar dat wat niet waar kon zijn, is nu een heel lief meisje van ruim een jaar...

Ik dacht... laat ik dat wonderverhaal er dan ook maar even ingooien, voor een beetje positief gevoel

quote:

Op dinsdag 17 juni 2008 14:39 schreef bigger-than-others het volgende:

Naast dat heb ik nu ook mogen meemaken dat het gevoel dat je 'buiten' bepaalde zaken staat, voor sommige mensen ook echt zo is. Op verjaardagen etc. wordt ik door tantes etc. ineens wél aangesproken, heel leuk en attent maar het is nu al 'feest' en toen had ik juist wat aandacht nodig....Bij deze een hart onder de riem.
En verder: wondertjes gebeuren dus echt!! Blijf hopen!!

Jeetje, ik kreeg een brok in mijn keel bij het lezen. Gefeliciteerd!!
Ik herken hoe de omgeving is: ik ben de oudste en al mijn zusjes zijn of zwanger, of moeder, en ik hang er altijd zo bij. Dan is het altijd "ach, Hellen hoeft dat gejengel niet aan haar hoofd, die heeft zo'n lekker vrij leventje" en dan duiken ze weer op de zwangeren en de kindjes met hun "heb jij nou ook, en ik had zus en zo..."

Nou ja, wat ik eigenlijk wil zeggen is dat ik je verhaal heel mooi vind en ik wens je veel plezier straks met je kindje.

quote:

Op dinsdag 17 juni 2008 22:36 schreef miss_sly het volgende:
Jose, dit is ook een wonderverhaal, en een wonderverhaal dat ik wel graag hoor. Het gaat me vooral om de toevoegingen "toen ze er niet meer mee bezig waren" alsof dat het wondermiddel is.

snap wat je bedoelt en daarom was ik ook huiverig om het hier op te schrijven. Ik werd daar zelf NIET GOED van, en heb op een gegeven moment ook weleens geantwoord: van ontspannen gaan mijn eileiders niet open, en ook: lekker makkelijk- er niet mee bezig zijn, als je 4 keer per week een samenlevingstest moet doen. En dan uitgebreid vertellen wat dat is, lekker voor ze, om te horen nog altjd minder erg dan om te ondergaan.
Achteraf wel zielig voor die mensen , het is niet rot bedoeld, maar ik kon het echt niet meer horen, al die stinkbuurvrouwtjes en kennisjes die het allemaal lekker los konden laten en zwanger werden door ' de knop om te zetten'.

* snap nu ineens waarom mensen me niet meer aan durfden te spreken) *

sorry voor mijn korte reply s momenteel
ik voel mij zo rot momenteel

Rot, basimah. Het is ook allemaal niet niks.

Ik lees wel veel mee maar heb meestal niet de puf om te reageren of iets over mezelf te vertellen. Wel wil ik Rottdog zeggen dat ik het knap vind dat je zo'n moeilijke beslissing hebt genomen. Veel sterkte ermee. Ik blijf natuurlijk stiekem hopen dat je toch nog zwanger raakt, maar ik snap dat jij dat voor jezelf juist wilt loslaten.

Miss_sly, hoe is het nu met je? Ben je alweer aan het werk? Doet je buik nog pijn?

kop op Basimah!!!

Basimah

BTO wat een mooi wonderverhaal

En ja miss, hoe gaat het met jou? Gelijktijdig gepost en nu gelezen... fijn dat het zo goed gaat en succes met steps vanavond!!

_{hier gaat het redelijk goed, ben alleen aan het einde van de middag heel erg moe, dus zit 's avonds niet meer achter de laptop maar lig op de bank (te slapen) en ik groei al flink... het is niet meer te verbergen, kan geen enkele broek meer aan, al ben ik nog niet aangekomen in kilo's.}

[ Bericht 18% gewijzigd door Diaan73 op 18-06-2008 09:29:18 ]