All good things...Goed. Ik heb dus net 'het gesprek' met rood met witte stipjes gehad. En het blijkt dus dat mevrouw zich daadwerkelijk ietwat verkeken had op mijn intenties, en het pas helemaal doorhad na de afgelopen date van zondag, toen ze thuiskwam en mijn mailtje las. Ik kan het me enigzins voorstellen: het ligt in haar aard om mensen de benefit of the doubt te geven en ze is sowieso heel erg traag met het oppikken van signalen.
Ze voelde zich oprecht suf en mutsig (terecht) maar ik denk eigenlijk ook dat dat een van de lieve trekjes was die mij tot haar aangetrokken deed voelen. Vond het eigenlijk ook fijn dat ze me dit face to face mededeelde en niet via mail of telefoon.
We hebben een halfuur buiten haar huis staan praten, alles rechtgepraat, gelachen over hoe het gegaan is. Heb haar verteld hoe zij eigenlijk de eerste was die mij weer een beetje kon laten bekommeren over een vrouw na mijn relatie van 4 jaar met mijn ex, en dat kon ze ook erg waarderen. Was een fijn gesprek, voelde vertrouwd.
*zucht*
Ene kant voel ik teleurstelling, andere kant zat er inderdaad weinig toekomst in. Ik ben nu weer uit het dalletje geklommen en ik kan de wereld aan. En goddank, ik hoef me niet meer druk te maken om geen sex voor het huwelijk.

Een bedankje richting jullie, beste SC-lezers, kan ook geen kwaad. Ik heb heerlijk alles open en bloot mogen afreageren op jullie. Hopelijk tot jullie vermaak en niet tot jullie frustratie. Het was me het ritje wel.