Zwanger.... en dan gaat het mis #5

Sorry, maar ik ga het toch echt op slot doen.
De reacties hier zijn nou niet echt iets om trots op te zijn, maar idd heb je je verhaal al eens eerder gepost en gaf je toen zelf aan dat je door zou gaan in het miskraam topic.
Ik kan me voorstellen dat je zo tegen het eind van het jaar wat meer na gaat denken over de dingen die er gebeurd zijn maar dit is niet helemaal de juiste plek ervoor en dat kan dus ook in dat topic.

Als je mensen trouwens wilt waarschuwen tegen/voor de Mirena zou ik niet in OUD posten maar in LIF of in SEX, grotere kans dat je daar mensen vindt die hem gebruiken.

Verder dus in Zwanger.... en dan gaat het mis #5

Er is trouwens een Mirena-topic in SEX, daar zou je verhaal iig ook gepost kunnen worden: [Centraal] Mirena: voor, tijdens en na het plaatsen - deel 9

[ Bericht 7% gewijzigd door BE op 07-12-2008 14:07:57 ]

Ik vraag wel even een merge aan.

Maargoed, wel rot dat je er nu nog steeds zo mee rondloopt. Het zal zo met de feestdagen ook wel gevoelens oproepen, hé? Geniet maar van het meisje dat je hébt en geef haar extra veel knuffels, misschien helpt het.

he gatver wat een nare ervaring moet dat zijn geweest en ik begrijp die tegenstrijdige gevoelens best hoor, gevoelens kan je niet uitschakelen ook al wil je dat nog zo graag

Nou, zoals ik dus in Z&G al heb gemeld weten we sinds vandaag definitief weten dat het mis is gegaan. Helaas moeten we nog even wachten voor we echt uit kunnen kijken naar ons eerste kindje. Wel hebben we goede hoop dat we opnieuw zwanger zullen worden. We moeten gewoon nog even geduld hebben en dan komt onze tijd ook.

Ik had eigenlijk vanaf mijn 1e positieve test (en enige want nog een keer testen durfde ik niet.. wat overigens ook geen zin zou hebben gehad, want mijn hcg werd gewoon nog aangemaakt) had ik er al geen goed gevoel over. Maar toch na de eerste echo zat er toch echt iets in mijn buik, ook de 2e echo liet een duidelijke groei van het vruchtzakje zien. Toch bleef het aan me knagen dat het vruchtje niet echt goed zichtbaar was en een hartslag was uberhaupt niet te besporen.

De gyn gaf aan dat ik misschien nog minder ver was en dat we na een week nogmaals zouden kijken (dat was dus vanmorgen). Maar afgelopen week was me wel duidelijk geworden dat het bijna onmogelijk was dat we ernaast zaten met de datum. Vandaag was ik dus 7w4d maar helaas geen voldoende ontwikkeld vruchtje dus een bevestiging van de miskraam.

Omdat mijn lichaam zich nog wel gewoon zwanger voelt, mijn vruchtzak nog groeit en het hcg gehalte nog wel 5 weken kan blijven toenemen heb ik er voor gekozen om pillen te nemen om de afdrijving op te wekken. Een curretage meteen durfde ik niet i.v.m. het (slechts kleine maar toch..) risico van Aschermann (beschadiging baarmoeder met als gevolg onvruchtbaarheid). Mochten de pillen niet helpen dan is curretage uiteraard de enige uitkomst, maar dan heb ik er in ieder geval alles aangedaan.

Dan het bizarre verhaal van vanmorgen. Na de constatering en de daaropvolgende bloedafname (ivm vaststelling bloedgroep etc.) konden we bij de poli gyneacologie de pillen ophalen. De gyn had uitgelegd dat ik 4 pillen vaginaal moest inbrengen. Werkt het niet binnen 24 uur, moet ik dezelfde procedure morgen weer herhalen. Prima. Wij hebben de pillen meegekregen en eenmaal thuisgekomen pak ik de pillen uit de doosjes.

Er blijken 2 x 2 pillen in te zitten. Dit vind ik vreemd want ik zou 2 x 4 pillen meekrijgen (voor vandaag en voor morgen). Ik bel het zh op omdat ik het niet vertrouw en de assistent zegt dat mijn gyn in consult zit dus ik word teruggebeld. Prima.

Klein uurtje later, nog niet gebeld, dus ik bel wederom het ziekenhuis. Ik krijg de assistent die de pillen ook voor me heeft gepakt en ik leg het nogmaals uit dat ik dus 2x4 pillen verwacht en er maar 2x2 heb gekregen. Na overleg met de gyn is de boodschap 'ja we hebben hier maar voor 1 dag, als het niet goed gaan vandaag kun je morgen de volgende 4 pillen in Delft ophalen'. Ok, dus gewoon alle 4 innemen vraag ik nog?? Ja, wordt bevestigend geantwoord.

Zo gezegd, zo gedaan. Ik ga boven de pillen inbrengen en neem plaats op de bank en wacht af wat gaat komen, want na een half uurtje zou ik wat gaan merken.

Na ca. 20 minuten gaat de telefoon. Assistente van het zh in Voorburg waar ik onder behandeling ben, aan de telefoon. 'U heeft de verkeerde pillen ontvangen' is het bericht. Mijn man had de vrouw aan de telefoon (ik zat net emotioneel met mijn moeder aan de telefoon) en schrok nogal aangezien ik net die pillen had ingebracht. Hij vraagt de gyn aan de telefoon want nu willen we het zeker weten hoe het nu zit. Blijk ik dus van de assistent de verkeerde pillen (die voor oraal gebruik zijn!!!) te hebben gekregen en of ik ze weer kan verwijderen. Pfffff... het is nog niet heftig genoeg allemaal.

Ze hebben de pillen dus niet meer in Voorburg en we worden naar Delft verwezen om de andere (nu de goede) pillen op te halen. Daar worden we verwezen naar de afdeling Gyneacologie, waar ze nergens vanaf weten. Na alles te hebben uitgelegd, gaan ze toch maar bellen met Voorburg om te checken. Ik weet ook van niets dus wordt nogal onzeker. Uiteindelijk moeten we van de afdeling Gyneacologie naar de Verloskamers waar ze er wel vanaf schijnen te weten. Daar aangekomen heeft de mevrouw 4 pillen voor me en maakt een gebaar van 'innemen door de mond'. Ik zeg 'Nee... ik moet pillen voor vaginaal inbrengen en ook 2 x 4 pillen want het is mogelijk voor 2 dagen. Weer beraad en ze gaan weer bellen. Zucht....

Uiteindelijk hebben we de goede pillen, 1000 maal excuus en zijn we gerustgesteld, maar dit zijn geen avonturen die je op zo'n moment wil meemaken.

Ik zit nu rustig op de bank te wachten wat komen gaat. Heb nu zo'n anderhalf uur geleden de pillen ingebracht, heb wat lichte kramp, maar ik heb geen idee waar ik me op voor moet bereiden.

Sorry voor het lange relaas, maar het is fijn om het even van me af te schrijven...

Oo..happy, dat wil je er echt niet ook nog eens bij hebben! Domme dozen in dat ziekenhuis. Pas goed op de jezelf de komende dagen en laat je lekker verwennen. Heel veel succes!

Jeetje, happy, wat een verhaal!

Heel veel sterkte iig!

Happy, wat goed dat je het van je afschrijft. Succes bij wat komen gaat. En sterkte. Het klinkt alsof je alles heel beuwst ervaart, dat helpt misschien straks. Hoop ik.
En met dat mensen in zulke situaties op de verlosafdeling helpen moeten ze echt eens mee ophouden. Of op z'n minst eens over nadenken.
_{Toen ik geopereerd moest worden stond in nota bene voor de verloskamer waar Lena een jaar eerder geboren werd. Om woest van te worden. (Nouja, dat vind ik, maar ik denk er misschien teveel over na.) Ik haat dat deel van het 'moeilijk zwanger worden/blijven.' Incl. alle posters over borstvoeding, en voorlichtingsavonden over bevallen. Bah.}

happy, ik heb die pillen indertijd ook gehad en geprobeerd. ik kreeg krampjes en begon behoorlijk veel bloed en dingen te verliezen. helaas niet het vruchtje bleek. toen nogmaals geprobeerd, nog steeds wel veel bloed niet het vruchtje, en toen dus toch een curretage. schrik niet va de hoeveelheid bloed, maar hou wel bij hoeveel het is, en als jij het gevoel hebt dat het teveel is, of dat je duizelig bent of je om welke reden dan ook niet ok voelt moet je direct bellen. ik kreeg toen een nummer mee van het ziekenhuis om te bellen mocht er iets niet goed gaan, met de boodschap dat ik echt niet moest aarzelen om te bellen.

Nou, Lishe, inderdaad waren we heel bewust van de huilende babies die je hoorde en zwangere vrouwen die daar rondliepen. Ik snap dat ook niet helemaal. Maar proberen je verstand op 0 te gooien en zo snel mogelijk weer wegwezen (maar daar helpt onze ervaring niet bij...)

Ik maak het inderdaad redelijk bewust mee. Komt denk ook omdat ik in mijn hoofd al een week afscheid aan het nemen was en het dus niet helemaal een verrassing was.

Dit maakt het verdriet er overigens niet minder om en ik heb echt wel een berg tranen gelaten en er zou ook nog wel wat kunnen komen, maar toch, ik zie het nu iets waar ik doorheen moet zodat we weer vooruit kunnen kijken.

en heel veel sterkte. *knufs* en *troost*

Jemig Happy... wat een gedoe zeg. Je krijgt al geen fijn nieuws en dan lopen ze ook nog te prutsen met die pillen...
Sterkte en pas goed op jezelf

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 14:59 schreef simmu het volgende:
happy, ik heb die pillen indertijd ook gehad en geprobeerd. ik kreeg krampjes en begon behoorlijk veel bloed en dingen te verliezen. helaas niet het vruchtje bleek. toen nogmaals geprobeerd, nog steeds wel veel bloed niet het vruchtje, en toen dus toch een curretage. schrik niet va de hoeveelheid bloed, maar hou wel bij hoeveel het is, en als jij het gevoel hebt dat het teveel is, of dat je duizelig bent of je om welke reden dan ook niet ok voelt moet je direct bellen. ik kreeg toen een nummer mee van het ziekenhuis om te bellen mocht er iets niet goed gaan, met de boodschap dat ik echt niet moest aarzelen om te bellen.

Dank je simmu. Ik heb inderdaad ook een nummer meegekregen dat ik kan bellen. Ik vind het nu nog moeilijk te bepalen wanneer het 'te veel' zou zijn, maar ik denk dat mijn gevoel dat wel zal aangeven. Duizeligheid of als het langs de benen wegloopt zijn denk wel goede indicatoren.

Nu (na 2,5 uur) heb ik wel wat krampen maar verder nog niet. Ik ga zo weer 1000 mg (mag 4x p.d.) paracetamol innemen en over een uurtje ook nog 800 mg ibuprofen (mag 3x p.d.).

Ik vind het wel een beetje angstig, maar ik wilde het toch proberen om mogelijk een risico te vermijden.

Hoe ver was jij in de zwangerschap?

Lishe, ik sluit me helemaal bij jou aan. Niet iedereen die op de poli gyn komt is daar voor zwangerschap. En toch hangt het vol met kaartjes, met posters en andere dingen die je soms niet wilt zien. Ook zoiets, er komen voor een afspraak voorafgaand aan de curretage en dan aan het einde van het zwangerenspreekuur gepland zijn. Zit je daar met al die buiken.
Gelukkig heb ik over de mensen op onze poli weinig te klagen gehad...

Happy, wat Simmu zegt, als je het echt niet trekt, bellen! Uiteindelijk viel mij de curretage erg mee. Ik had meer last van de ruggeprik dan van mijn buik.

Happy, ik denk dat het bewust meemaken misschien wel juist zorgt voor veel tranen. Wat weer oplucht, verwerkt. Dat vind ik fijn om te lezen.
En net zo goed als dat je voelde dat het mis was, weet je ook wanneer je teveel bloed verliest. Het komt goed, het is alleen wel erg spannend en eng.

Mefke, ergerlijk en verdrietig. Bah.

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 15:08 schreef mefke79 het volgende:
Happy, wat Simmu zegt, als je het echt niet trekt, bellen! Uiteindelijk viel mij de curretage erg mee. Ik had meer last van de ruggeprik dan van mijn buik.

Ik zie ook niet zo op tegen de curretage an sich, dat had ik eigenlijk 'het liefst' gedaan. Maar het risico wat daar aan zit wil ik gewoon niet lopen als het niet noodzakelijk is. Uiteraard bel ik direct als het fout gaat, want mijn gezondheid staat voorop.

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 15:04 schreef happyme28 het volgende:

[..]

Dank je simmu. Ik heb inderdaad ook een nummer meegekregen dat ik kan bellen. Ik vind het nu nog moeilijk te bepalen wanneer het 'te veel' zou zijn, maar ik denk dat mijn gevoel dat wel zal aangeven. Duizeligheid of als het langs de benen wegloopt zijn denk wel goede indicatoren.

Nu (na 2,5 uur) heb ik wel wat krampen maar verder nog niet. Ik ga zo weer 1000 mg (mag 4x p.d.) paracetamol innemen en over een uurtje ook nog 800 mg ibuprofen (mag 3x p.d.).

Ik vind het wel een beetje angstig, maar ik wilde het toch proberen om mogelijk een risico te vermijden.

Hoe ver was jij in de zwangerschap?

met 14 weken zagen ze dat het niet goed was. ik kreeg op maandag de eerste batch pillen, op donderdag keken ze wat er gebeurd was en kreeg ik een nieuwe batch mee. de maandag erna weer controle en toen de curretage. wellicht handig om te weten: je kan bij de tweede batch vragen of je bij de daarop volgende controle direct geholpen kan worden mocht het nodig zijn (dan moet je dus wel nuchter daar komen dan). ik dacht dat die pillen per keer een 80% kans hebben om te werken.

Die cijfers heb ik ook gelezen simmu. Ik heb 2 batches meegekregen. Mag morgen gelijk weer als het vandaag niet op gang komt. Dinsdag om 14.50 uur is dan de controle en dan kort daarop evt. een curretage (al denk ik niet dat dat nog dezelfde dag zal zijn) maar anders bel ik maandag naar het zh als ik weet hoe het met de pillen is afgelopen.

oh, en happy: laat je niet overdonderen hoor! ik kreeg ineens een kluster coassistenten om me heen met mijn benen in de beugels terwijl ik daar huilend lag in een echokamertje achteraf met oude vlekken op de vloer. dat hoeft dus niet. gewoon om de echte dokter vragen als je geen coassistent wil!

thanks voor de tip!

Och Happy, wat verdrietig. En dan ook nog van die stomme fouten in het zkh.
Veel sterkte.

Oooh, happy, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Wat erg dat ze dan ook nog zo lopen te klooien met die pillen, alsof het niet al erg genoeg is... Heeeeel veel sterkte!

Happy, dikke voor jou, sterkte!

Happy, wat een dag heb je achter de rug zeg. Hopelijk heb je snel een beetje rust. Dikke kus voor jou en je man.

Bedankt!

Een uurtje terug belde de gyn nog even om te kijken hoe het met me gaat. En om nog een keer haar verontschuldigingen aan te bieden. Dat stelden we toch wel heel erg op prijs dat ze belde, dat hadden we niet verwacht.

Ik hing overigens net boven de pot dus mijn man had haar aan de lijn. Ze zei nogmaals dat ik echt moest bellen als er iets was.

Krampen zijn de afgelopen uren sterk toegenomen en het eerste bloed en stolsels komen er nu uit. Ik hoop dat het doorzet.

Happy wat ontzettend rot allemaal, ik weet nooit zo goed wat ik bij dit soort dingen moet zeggen, maar ik wens je heel veel sterkte
Dikke knuffel voor jou!

Happy, heel veel sterkte meid.

Happy

happy, wat verdrietig is het toch. En dat geklungel kan je er dan niet bij hebben. Het blijven ook maar mensen, maar toch wil je eigenlijk dat ze dit soort fouten niet maken. Wel fijn dat de gyn nog even belde.

Hier dan een 'successtory' met die pillen. Ik kreeg ze 's ochtends in het ziekenhuis, moest tot het middaguur blijven en kreeg nog meer pillen mee voor thuis. Laat in de middag werden de krampen en het bloedverlies heel erg. Heel veel naar de wc en moeilijk aan te slepen maandverband. Eind van de avond werd het al wat minder. Daarna een paar dagen nog als een flinke menstruatie. Bij mij heeft het destijds geholpen en was alles weg en hoefde een curretage niet meer. Vond ik ook erg fijn, want ik zag daar best tegenop. Ik was overigens officieel tien weken zwanger, maar het vruchtje was gestopt met groeien bij week 6 ofzo.

Nogmaals sterkte. Beleef het bewust en helemaal zoals het voor jou goed voelt. Er is geen beste manier, alleen maar jouw manier.

Happy, nogmaals een dikke
Ik hoop dat de pillen hun werk doen en dat je niet meer gecurreteerd hoeft te worden.

Happy, het zou fijn zijn als het zo met behulp van die pillen afgestoten wordt zodat je niet gecurreteerd hoeft te worden. Sterkte

Ach Happy toch, ik lees je verhaal van vanmiddag nu pas daar zit je toch niet op te wachten op zo'n moment!

Hoe gaat het nu met je? Ik hoop voor je dat een curettage niet nodig zal zijn.


_{Ik heb in okt. een curettage gehad, vruchtje was ook na 6 weken gestopt met groeien. Ik heb er bewust voor gekozen, wilde het liefst niet wachten op een spontane miskraam, volgens de gyn kon dat nog een aantal weken duren. Vreemd genoeg heeft hij het helemaal niet over de mogelijkheid van tabletten gehad, zoals jij die nu hebt. Maar de curettage viel lichamelijk gezien erg mee. Emotioneel was dat wel anders}

happy... sterkte!!

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 20:01 schreef DuchessX het volgende:
Vreemd genoeg heeft hij het helemaal niet over de mogelijkheid van tabletten gehad, zoals jij die nu hebt. Maar de curettage viel lichamelijk gezien erg mee. Emotioneel was dat wel anders
[/sub]

Ze zijn een beetje verdeeld over die pillen. Toen ik er om vroeg (vruchtje 8 weken en bijna 12 weken zwanger) kreeg ik te horen dat ze dat allleen deden bij zwangerschappen waar het vruchtje veel ouder was, denk aan boven de 12-13 weken. Dus ik had geen keuze. Achteraf gezien weet ik ook niet of ik het gewild had die pillen. Lichamelijk viel de curretage zo enorm mee en de mensen in het ziekenhuis waren zo enorm lief en aardig, dat het geen enge ervaring geweest is. Terwijl met die pillen...ik weet niet. Ik hoop nooit meer voor de keuze te komen, maar als het moet, doe ik het zo weer.

Oh Happy, ik lees het nu pas. Wat vreselijk naar, heel veel sterkte.

Happy woorden schieten me te kort maar ik hoop dat je weet dat ook ik met je meeleef.

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 20:01 schreef DuchessX het volgende:
Hoe gaat het nu met je? Ik hoop voor je dat een curettage niet nodig zal zijn.

Het gaat nu weer redelijk met me. Heb het behoorlijk zwaar gehad, maar de pijn was met pijnstillers wel te dragen. Ca. een uur was behoorlijk heftig. Nu wel nog kramp en flink bloedverlies. Ik weet eerlijk gezegd niet of het voldoende is geweest.

Zal morgenochtend de gyn toch nog bellen. Misschien kan ze toch nog een echo doen om te zien of de 2e hoeveelheid cytotec nog nodig is. Ik vrees van wel, maar mocht het nodig zijn, dan kan ik dat ook nog wel trekken. Maar is het niet nodig, dan zou ik wel opgelucht zijn natuurlijk.

Nu proberen nog een beetje nachtrust te krijgen na deze heftige dag.

Ik hoop dat je een beetje de slaap kan vatten Happy, al denk ik dat je vast wel een tijdje wakker zult liggen na zo'n heftige en emotionele dag

quote:

Op donderdag 5 februari 2009 23:25 schreef happyme28 het volgende:

[..]

Het gaat nu weer redelijk met me. Heb het behoorlijk zwaar gehad, maar de pijn was met pijnstillers wel te dragen. Ca. een uur was behoorlijk heftig. Nu wel nog kramp en flink bloedverlies. Ik weet eerlijk gezegd niet of het voldoende is geweest.

Zal morgenochtend de gyn toch nog bellen. Misschien kan ze toch nog een echo doen om te zien of de 2e hoeveelheid cytotec nog nodig is. Ik vrees van wel, maar mocht het nodig zijn, dan kan ik dat ook nog wel trekken. Maar is het niet nodig, dan zou ik wel opgelucht zijn natuurlijk.

Nu proberen nog een beetje nachtrust te krijgen na deze heftige dag.

Ach lief meiske toch Ik zit met de tranen in mijn ogen, vind het zó kl#te voor je Ik hoop dat je ondanks alles toch een goede nachtrust hebt en neem vooral de tijd voor de verwerking van dit verlies.

Happyme

Helaas... vanmorgen de gyn gesproken en vandaag toch nogmaals een dosis van die pillen. Ik weet nu wat (ongeveer) komen gaat en heb gister iets minder pijnstillers genomen dan mag omdat ik niet wist hoe lang het zou duren, dus vandaag de volledige dosis. Hopenlijk dat vandaag het zakje er echt helemaal uitkomt.

Ik ben hoopvol en voel me nu naar omstandigheden goed. Heb goed geslapen, duurde even voordat we in slaap vielen, moest er nog wel een keer uit, maar gelukkig een redelijke nacht gemaakt.

happy, sterkte vandaag weer. Ik hoop voor je dat vandaag alles inderdaad eruitkomt en je verder kunt met de emotionele verwerking

*maffe stil is*
Sterkte happy
En Rottdog ook natuurlijk

[ Bericht 32% gewijzigd door maffemuts op 06-02-2009 15:37:40 ]

Happy

Happy en Rottdog, heel veel sterkte. Wat is het toch onwijs klote....

Happy

Nou, deze 2e dag heeft niet veel gegeven. Op een klein krampje her en der verder geen reactie op de cytotec. Ik weet niet of dat ook kan betekenen dat het al verdwenen is of dat het helaas niet komt

Ik hoop dat het misschien nog komt de komende dagen en anders afwachten wat er dinsdag op de echo te zien is. Waarschijnlijk blijft ook een curretage ons niet bespaard.

Oh meis hopelijk komt het nog, heeft het gewoon even wat tijd nodig...?

Hoe voel je je verder?

Tja, wat zal ik zeggen. Ik voel me leeg. Wil het zo snel mogelijk afsluiten zodat we weer verder kunnen, vooruit kijken, weer hopen enzo. Ik neem de tijd en kan er gelukkig goed over praten met mijn man. Onze beide ouders hebben het meerdere keren meegemaakt dus dat helpt ook omdat ze weten wat we doormaken.

Ik vrees dat dinsdag nog wel een klap komt als blijkt dat het nog niet voorbij is. We houden er op dit moment wel degelijk rekening mee dat we er nog niet klaar mee zijn.