We zijn de nacht goed doorgekomen. Ben niet precies om de 2 uur gaan kijken. Het wisselde tussen de 2 en de 4 uur. Lag toch onrustig in bed en als ik dan wakker was, ben ik even bij d'r gaan kijken. Deed ze even de oogjes open, draaide zich om, piepte even en ging dan weer verder slapen. Ze werd vanochtend vrolijk om kwart voor zeven wakker.
Ze begint steeds meer verbaal dingen duidelijk te maken. Gisteren wist ze me te vertellen dat er een poes liep. Mama........poe daaaaa. Jajaja en ik begreep het ook nog. Oh, en ze weet wanneer ze een vieze luier heeft. Luie bah. En vervolgens loopt ze naar de kast, pakt een luier en de doekjes klimt op de bank en begin met de doekje een schoonmaak beweging te maken. Nu kijken wanneer ze beseft dat ze d'r luier vies gaat maken..... dan kan ik het potje tevoorschijn gaan halen.
En ooooh het is zo'n heerlijk grietje. Handenvol en eigenwijs, maar zo ontzettend heerlijk. Zou er uren over kunnen vertellen. Over d'r onnodige driftbuien enz. enz..... nou vooruit. Eentje dan....
Gisteren de maatjes 80-86 uitgezocht. En daar zat ook nog een winterjas tussen die misschien wel deze winter gaat passen, dus die had ik in de gang gelegd. Het ging dus vanochtend als volgt:
Kom meiden we gaan....
Fleur en Maud lopen naar de gang om de jassen te pakken, maar in plaats van d'r zomerjasje pakt Maud de nieuwe winterjas die ze ziet hangen. En kijkt me aan. Mama... die, die die dieeeeeee.
Nee, Maud die is te warm. Die is nu nog te groot en voor van de winter. Maar nee, zoals gezegd de eigenwijsheid regeert. Dus zij wurmt zich met wat hulp van Fleur in die jas, waarbij ik Fleur nog hoor zeggen:
Maud die jas is te warm.....maar, dan moet je het maar zelf weten. Eigenwijs ding. Hoor ik mezelf hier....
Dus Maud loopt met d'r veel te grote winterjas naar papa toe en die moedigt het nog even aan. Ohhhhhh, Maud wat mooooooi. En ze glundert van plezier. Maar, voordat ik de deur met d'r uitga, wil ik toch wel dat ze die jas uit doet en d'r zomerjas aan doet. Dus ik wurm d'r onder luid protest uit de jas. Zij, ligt inmiddels krijsend op de grond en ik herhaal als in een mantra... deze jas is te groot, je moet je zomerjas aan.... kijk die. Dus na veel vijven en zessen geef ik het op. De winterjas is wel al uit, maar de zomerjas nog niet aan. Ik ga om tot rust te komen, maar even mijn schoenen aan doen. En alsof ze het erom doet..... nog geen twee seconden later staat ze naast me met d'r zomerjas in de hand..... mama DIE!!!!! En ik hoor het mijn moeder nog zeggen: t's dat ik zoveel van je hou, maar anders.......