Weleens iets onverklaarbaars meegemaakt?

Ik heb al een hoop onverklaarbare dingen meegemaakt, van (volle) colaflessen die van de ene kant van de tafel naar de andere kant schoven, tot orbs (die ook werden gezien door mijn moeder )
Schimmen en dromen waarvan delen uitkwamen zijn voor mij ook niet vreemd.

Mwah, qua 'onverklaarbaar' moet ik eigenlijk 'nee' zeggen, want ik denk dat alles verklaarbaar is (we weten alleen niet alles). Ik zeg het ook vaak tegen mezelf als ik zoiets meemaak: ah, het is heus wel verklaarbaar op de één of andere manier ...

Ik heb gehad dat mijn televisie, radio en af en toe ook mijn computer erg onvoorspelbaar deden, dit alleen in mijn kamer. Ze gingen uit en aan uit zichzelf, ook als ze totaal uit waren gingen ze aan. Verder heb ik geluiden gehoord van beneden terwijl daar niemand was; lades die open gingen en andere geluiden. Nee, het is niet erg eng .

Wat achteraf wel engig is, is dat ik toen ik veertien of vijftien was samen met een vriendinnetje overal een meisje zag (hetzelfde meisje). Overal waar wij waren, was zij. En ze zat bij ons op school, maar niemand kende haar. Heel apart. Het was na het glaasje draaien. Maar echt serieus zijn we niet met het meisje bezig geweest en ze ging vanzelf 'weg'.

Ik heb 2 onverklaarbare dingen meegemaakt, maar ik ga het hier er maar over 1 ding hebben.Het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar ik zal het proberen.

Ongeveer 3 jaar geleden ging ik met een maat van me ergens uit. De club waar we heen fietsten was op zo'n 6km afstand ofzo. Na 1km gingen we even ergens wat pinnen en toen we weer de weg opgingen zagen we een auto rijden. Het vreemde was dat vlak voor die auto, ongeveer 6 meter, een ander licht was. Op dat moment dachten we allebei dat er een scooter reed. Maar toen het dichterbij kwam, doofde het ineens. Wij waren best freaked out op dat moment. We weten allebei niet wat het nou was, het verdween gewoon ineens. Naja, om daarvoor nou niet uit te gaan zou wel erg mieterig zijn he?

Dus wij verder fietsen. Op 1,5km komen we op een zeer lange verlaten weg. Het is daar best donker en er is weinig verlichting. Na ongeveer 2km op deze lange weg zien we een licht aankomen. Wij waren het voorgeval van daarvoor al een beetje vergeten. Ik ga langzamer fietsen, om een beetje achter m'n maat te gaan rijden om 'de scooter' langs te laten. Dat ding komt heel snel dichterbij en toen het vlakbij was, doofde het weer ineens. Toen gingen bij mij de haren ineens recht overeind staan. Weer hadden we het allebei zeer duidelijk gezien. Een fel licht dat snel op ons afkwam en ineens verdween toen het dichtbij was. Het kon nergens heen want aan de ene kant is een lang hek en de andere kant een sloot.

Wat het geweest kan zijn? We zijn er nog niet uit. (En nee, we hebben allebei nog nooit drugs gebruikt en we waren nog niet dronken)

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 22:24 schreef Yabadab het volgende:
Het duurde even voordat ik het doorhad, maar het aantal uitkomsten is beperkt.
Je komt altijd op:
9
18
27
36
45
54
63
72
81
90

en die hebben toevallig steeds hetzelfde teken. En dat teken verschijnt dan in de kristallen bol.

Zo ver was ik ook al na de eerste keer.
Dat mensen daar in trappen .

OT:
Ik heb enkel de verhalen van anderen gehoord over hun 'onverklaarbare' dingen. Verder zit ik heel vaak op 1 lijn met vrienden, dat we elkaars gedachten kunnen uitspreken of elkaar aan vullen heeft er naar mijn idee slechts mee te maken dat we allebei hetzelfde hebben meegemaakt in de minuten daarvoor.

mijn man is half grieks, van vaders kant, door omstandigheden is heeft hij tot zijn vierde jaar in Griekenland gewoond bij zijn oma, toen moest ie naar de kleuterschool en kwam terug naar Nederland, maar Oma ging
mee, want die twee waren inmiddels al niet meer te scheiden. affijn dit even om te verklaren waarom hij een zéér sterkte band had met zijn oma.

Toen hij tiener was, kreeg hij van zijn oma een gouden ring, zo'n lelijk groot goud ding met rode steentjes erin.
maar goed omdat ie van zijn oma was, droeg hij dat ding altijd, ook toen ik verkering met hem kreeg.

hij is helemaal geen sieraden man, en ik hou er ook niet zo van, een man met sieraden, maar oké dit was speciaal, de ring was al eens groter gemaakt (dan zetten ze er een stukje goud tussen) maar jaren later
man was inmiddels wat dikker geworden, ring ging knellen en er was inmiddels één zon steentje uit, en de ring belandde de ring in een La.

Oma, ging dood man zeer verdrietig uiteraard, logisch hoef ik verder niet uit te leggen.
Op een zekere dag trek ik een la open van een kastje en zie die ring liggen, ik denk ik zal hem laten maken, breng hem naar de juwelier, zeg tegen die juwelier, maak hem maar één maat groter, en graag een nieuw steentje erin. Oké zou één week duren.

twee dagen later zegt mijn man; ik heb zo raar gedroomd, ik was in griekenland in het huis van mijn oma, en die lag daar plat op een tafel opgebaard, en ik kom binnen en ineens gaat ze rechtop zitten, dus ik zeg (aldus mijn man dan hé) he doe kan dat nou? Je bent toch dood? zegt ze nee, hoor ik heb nog wat voor je en ze geeft me een heel klein doosje.........en toen werd ik wakker........

ik hoor dat verhaal aan en moest twee keer slikken want wilde niet verraden dat ik die ring naar de juwelier had gebracht, wilde het een verrassing houden.

maar goed, de dag dat ik de ring weer terugkreeg van de juwelier (in dus zo'n klein ringendoos) gaf ik die 's avonds aan mijn man, die was compleet van slag en riep, dat was het doosje wat mijn oma me gaf

dit is dus geen geintje maar écht gebeurd en ik vindt het nog steeds spooky........

en o ja..... sindsdien is de ring dus niet meer af geweest

quote:

Op zaterdag 31 mei 2008 03:24 schreef TheJanitor het volgende:
Ik heb 2 onverklaarbare dingen meegemaakt, maar ik ga het hier er maar over 1 ding hebben.Het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar ik zal het proberen.

Ongeveer 3 jaar geleden ging ik met een maat van me ergens uit. De club waar we heen fietsten was op zo'n 6km afstand ofzo. Na 1km gingen we even ergens wat pinnen en toen we weer de weg opgingen zagen we een auto rijden. Het vreemde was dat vlak voor die auto, ongeveer 6 meter, een ander licht was. Op dat moment dachten we allebei dat er een scooter reed. Maar toen het dichterbij kwam, doofde het ineens. Wij waren best freaked out op dat moment. We weten allebei niet wat het nou was, het verdween gewoon ineens. Naja, om daarvoor nou niet uit te gaan zou wel erg mieterig zijn he?

Dus wij verder fietsen. Op 1,5km komen we op een zeer lange verlaten weg. Het is daar best donker en er is weinig verlichting. Na ongeveer 2km op deze lange weg zien we een licht aankomen. Wij waren het voorgeval van daarvoor al een beetje vergeten. Ik ga langzamer fietsen, om een beetje achter m'n maat te gaan rijden om 'de scooter' langs te laten. Dat ding komt heel snel dichterbij en toen het vlakbij was, doofde het weer ineens. Toen gingen bij mij de haren ineens recht overeind staan. Weer hadden we het allebei zeer duidelijk gezien. Een fel licht dat snel op ons afkwam en ineens verdween toen het dichtbij was. Het kon nergens heen want aan de ene kant is een lang hek en de andere kant een sloot.

Wat het geweest kan zijn? We zijn er nog niet uit. (En nee, we hebben allebei nog nooit drugs gebruikt en we waren nog niet dronken)

Een UfO

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 10:05 schreef Biancavia het volgende:
Ik heb wel eens over een plek gedroomd en dat was zo'n lucide-achtige droom, waardoor die me ook bij is gebleven.
Jaren later was ik op die plek uit mijn droom, waar ik dus nog nooit eerder was geweest en waarvan ik ook niet had kunnen weten dat dat in het echt bestond.

zelfde verhaal, ik droomde een jaar of 6 geleden een paar keer over een of ander waterpark achtig ding. Een soort van groot speeltoestel in een zwembadje met een laagje water. En dat hele ding was midden in een pratparkachtig iets...

en pas, een paar weken geleden kregen we een folder binnen van ( ik geloof) de lineaushof, met precies dat zwembad erop.... ik was zo verbaasd.

ik ben daar vroeger nooit geweest...en dat park maakt verder volgens mij ook geen reclame of tv commercials, en zo oud is dat hele ding ook nog niet, dus hoe ik erbij kwam...

[ Bericht 3% gewijzigd door littledrummergirl op 01-06-2008 16:35:55 ]

Er zijn tijden geweest dat ik om de have klap iets dacht mee te maken dat niet te verklaren is, maar toen was even het gezonde verstand niet aanwezig dus dan is het vanzelf zo dat je niet alles kunt verklaren dat in je opkomt of met je gebeurt.

Vraag me soms wel af waarom de tijd zo razendsnel kan gaan en soms zo gigantisch traag. Zelfs het feit dat je bij leuke activiteiten sneller gaat in de tijd en bij niets doen of irritante zaken langzaam gaat in de tijd is niet helemaal te verklaren voor mij.

Dat de dag soms zo snel kan omvliegen zonder dat je er erg in hebt dus. Dan lijk je net te zijn opgestaan en dan is het weer tien uur in de avond alsof er slechts 10 minuten gepasseerd zijn.

Tijd is relatief is het antwoord, maar hoe relatief is de tijd dan? Soms lijkt tijd niet eens aanwezig te zijn of te vliegen. Alsof tijd niet meer bestaat en dan is tijdsbesef sowieso iets vreemds. Je bent net jarig geweest in juni en dan is het weer oud op nieuw zonder dat je er erg in hebt, daarna weer een verjaardag in de lente en zo gaat dat door tot de dood.

Tijd als geniepig iets, gaat het snel dan is het niet goed, gaat het langzaam is het niet goed. Alsnog tikt de tijd door, onregelmatig qua gevoel en in het besef maar constant op de klok. En dan vooral onregelmatig in het besef als je amper op de klok kijkt.

ik heb ong hetzelfde als Tamaartje en Sensation. Dit heb ik volgens mij wel eens gemeld in een ander topic.

Het "vliegtuig" vloog maximaal 10 meter hoog (net zo hoog als een flat van 3 hoog met punt dak)
en was niet breder dan 15meter. De kleur was (donker)groen.
En het maakte geen geluid.
Ik zag het ding samen met me broer, omdat mijn vlieger tegen dat ding aanvloog. Voor deze "crash" was er niets te zien, toen de vlieger naar beneden viel wat dat ding ook al weg.

Denk zelf dat het gewoon niet te zien is, tenzij het aangeraakt werd

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:50 schreef BabblingBrook het volgende:
Iets paranormaals, of een sterk voorgevoel dat uitkwam, een rare droom waar je last van bleef houden? Iets bijzonders ervaren of gezien?

Ja, ik, dat ik ergens was en een vol glas bier dacht te hebben en toen ik me omdraaide was het glas bijna leeg...

quote:

Op vrijdag 6 juni 2008 14:43 schreef spy08 het volgende:

[..]

Ja, ik, dat ik ergens was en een vol glas bier dacht te hebben en toen ik me omdraaide was het glas bijna leeg...

Het meest onverklaarbare is dat een gozertje die nog niet eens zonder zijwieltjes kon fietsen zijn ouders wist te vertellen dat hij 's nachts op bezoek was geweest bij zijn oom en tante. Die oom en tante waren overigens net verhuisd naar een paar dorpen verderop waar dat gozertje nog nooit geweest was, maar toch kon hij zijn ouders feilloos de weg wijzen toen ze zijn gezeur beu waren en de proef op de som wilden nemen.

Enne, ik was dat gozertje en m'n ouders hebben het er soms nog over.

Mijn oma kreeg ooit van haar buurvrouw een foeilelijk schilderij. Omdat haar buurvrouw bijna dagelijks langskwam, kon ze het niet maken om het weg te gooien. Ze hing het daarom maar in het trapgat, zo kon de buuf 't toch zien hangen, maar hing het niet zo in het zicht.

Ze is thuis overleden, aan kanker. Ze was nog geen tien minuten dood, of het schilderijtje flikkerde van de muur. Ook brak er aan de onderkant van de trap (waar je tegenaan keek als je kelder inliep) een plank af. Onder die plank stond de tekst: "Ik kwam al gauw".

Ook droomde ik een paar jaar geleden dat ik bij haar op bezoek was, in haar huis in Valkenburg.
Ik omhelsde 'r en merkte dat ik groter was gegroeid dan zij. Dit viel me op, omdat ik toen ze stierf kleiner was dan zij.

Na een tijdje met 'r gepraat te hebben, vertelde ik 'r dat ik eigenlijk droomde en dat zij in mijn echte leven al jaren eerder was gestorven. Ik vroeg haar toen hoe ik haar zou kunnen zien, als ik weer wakker was. Ze vertelde me toen dat ik de openhaard aan moest steken, twee kaarsen aan weerszijden moest branden en erin moest kijken, dan zou ik haar zien.

Ik heb 't (nog) nooit gedurfd... En nu hebben we geen openhaard meer...

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 22:45 schreef Lllaura het volgende:
Ook droomde ik een paar jaar geleden dat ik bij haar op bezoek was, in haar huis in Valkenburg.
Ik omhelsde 'r en merkte dat ik groter was gegroeid dan zij. Dit viel me op, omdat ik toen ze stierf kleiner was dan zij.

Na een tijdje met 'r gepraat te hebben, vertelde ik 'r dat ik eigenlijk droomde en dat zij in mijn echte leven al jaren eerder was gestorven. Ik vroeg haar toen hoe ik haar zou kunnen zien, als ik weer wakker was. Ze vertelde me toen dat ik de openhaard aan moest steken, twee kaarsen aan weerszijden moest branden en erin moest kijken, dan zou ik haar zien.

Ik heb 't (nog) nooit gedurfd... En nu hebben we geen openhaard meer...

Lief verhaal, maar waar is nou het onverklaarbare deel? Je droom is hoogst waarschijnlijk jouw fantasie (en verlangen); het deel wat het onverklaar zou kunnen maken heb je nog nooit geprobeerd?

Sorry hoor, maar ik ga toch echt voor:

Toen ik 14 was lag ik op mn rug op een balkon en ik zag iets wat nog het meest de vorm had van zo'n groen schip uit dat oude spelletje starcontrol (als iemand dat wat zegt)
Het was nacht, dus ik zag niks meer dan die zwarte vorm, wat het erg moeiljk maakt om de afstand in te schatten, maar ik gok dat het ongeveer 200 meter hoog was. Er zaten geen lichten op en het vloog vrij snel en zonder geluid. Ook vloog het ontzettend recht. Ik weet nog steeds neit wat het was of wat het had kunnen zijn. Een andere kerel, die naast me lag zag het ook.

Een nog waziger moment was op iets van mijn 18de. Ik zat op de fiets. En opeens was ik 100 meter verder dan waar ik was. Daarna voelde ik me alsof ik uit heel los zand bestond wat langzaam meewaaide op de wind. Het was een enorm fijn en vredig gevoel. Ongeveer 200 meter later verdween dat gevoel weer en toen pas had ik zoiets van: wat de vliegende neuk was dat?!

quote:

Op donderdag 12 juni 2008 23:45 schreef MichielPH het volgende:

[..]

Lief verhaal, maar waar is nou het onverklaarbare deel? Je droom is hoogst waarschijnlijk jouw fantasie (en verlangen); het deel wat het onverklaar zou kunnen maken heb je nog nooit geprobeerd?

Sorry hoor, maar ik ga toch echt voor:

quote:

Op donderdag 15 mei 2008 21:50 schreef BabblingBrook het volgende:
Iets paranormaals, of een sterk voorgevoel dat uitkwam, een rare droom waar je last van bleef houden? Iets bijzonders ervaren of gezien?

Misschien heb ik de OP iets anders geinterpreteerd dan jij...

Ik heb regelmatig last van deja-vu's en aangezien ik dat altijd heel vervelend vind zeg ik altijd hardop tegen een ander of tegen mezelf: 'Ik heb een deja-vu, doe iets onverwachts!'. Als diegene dan bijv. ineens in diens handen klapt is het moment voor mij ook weer over.

Ik heb vaak dromen die een dag erna of paar dagen erna uitkomen. Dit zijn dan vaak nachtmerries waar ik dan ook redelijk overstuur van wakker wordt:
- Een keer de dood van mijn moeder, paar weken daarna was ze dood.
- Een keer dat een vriendinnetje half verbrand was. 's Ochtends op school de mededeling dat er brand in haar huis was. Gelukkig was zij zelf niet gewond geraakt.
- Een andere keer dat een vriendinnetje gruwelijk van een paard af zou vallen en in een hek zou belanden. Ik vertelde haar dat die ochtend en aangezien zij wel vaker van mij had gehoord dat er soms dromen lijken 'uit te komen', durfde ze niet meer op het paard te stappen. Iemand anders dus wel en die viel er dus gruwelijk vanaf en viel tegen het hek aan. Ook weer gelukkig niet te zwaargewond.

Ook heb ik weleens gedacht dat ik mijn moeder had gezien nadat zij dus overleden was. Vriendinnetje en ik fietsen naar huis vanaf de manege. Ik zie twee vrouwen verderop staan kletsen. We komen dichterbij en ineens kijkt de ene vrouw om en is het gewoon mijn moeder, kleding en alles. Ik val van mijn fiets van schrik. Vriendinnetje ook overstuur natuurlijk: 'Wat doe jij nou?!' Ik zeg niks, kijk achterom en de twee vrouwen zijn ineens weer hun 'zelf' en vragen of het wel met me gaat. Ik vertel dit gebeuren later aan mijn broer en die vertelt weer iets soortgelijks ook een aantal dagen eerder meegemaakt te hebben. Ik ben me hier later in gaan verdiepen en toen bleek dat dit wel eens kan gebeuren bij een rouwperiode.

Andere rare dingen... Een beeldje dat midden op tafel staat en ineens van de tafel valt met een rotgang en compleet aan diggelen is. Balen, mooi kristal.
Tot twee keer toe in de nacht dat ik boven sliep (alleen thuis) en dat werkelijk al het apparatuur beneden aan vliegt met een teringlawaai. Ik schrik me de eerste keer dood en ren naar beneden om alles (tv, radio's) e.d. uit te zetten. Ik dacht zelf nog aan een technische storing ofzo. Ietwat shaky weer naar boven, proberen de slaap te vatten en dan gebeurt het weer. Ik helemaal freaked out mijn broer gebeld die inmiddels al niet meer thuis woonde en ook tevens in de kroeg zat. De lieverd kwam met zijn zatte kop (en een taxi!) nog wel naar het ouderlijk huis om daar de nacht te spenderen want ik was echt helemaal over de rooie.

En het gekke is dat ik helemaal niet zo schrikachtig of een stresskip ben. Maar dit zijn gewoon rare dingen.

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 13:58 schreef Laniboekje het volgende:

Tot twee keer toe in de nacht dat ik boven sliep (alleen thuis) en dat werkelijk al het apparatuur beneden aan vliegt met een teringlawaai. Ik schrik me de eerste keer dood en ren naar beneden om alles (tv, radio's) e.d. uit te zetten. Ik dacht zelf nog aan een technische storing ofzo. Ietwat shaky weer naar boven, proberen de slaap te vatten en dan gebeurt het weer. Ik helemaal freaked out mijn broer gebeld die inmiddels al niet meer thuis woonde en ook tevens in de kroeg zat. De lieverd kwam met zijn zatte kop (en een taxi!) nog wel naar het ouderlijk huis om daar de nacht te spenderen want ik was echt helemaal over de rooie.

Leuk is dat! Met een paar afstandsbedieningen 's nacht rond gaan lopen met een vriend, en dan af en toe bij een huis via de ramen zoveel mogelijk aan doen, en zo hard mogelijk zetten

ahhh, good old days

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 14:08 schreef P8 het volgende:

[..]

Leuk is dat! Met een paar afstandsbedieningen 's nacht rond gaan lopen met een vriend, en dan af en toe bij een huis via de ramen zoveel mogelijk aan doen, en zo hard mogelijk zetten

ahhh, good old days

Was jij dat?!

quote:

Op vrijdag 13 juni 2008 14:34 schreef Laniboekje het volgende:

[..]

Was jij dat?!

Sorry, ik heb nog nooit andere dorpelingen geterroriseerd dan de Leeksters (of Leekenaren oid)

Ik heb eens groen gescheten

Ik heb eens water in bier veranderd.

Eigenlijk maak ik bijna nooit iets onverklaarbaars mee. Maar vorig jaar had ik toch iets geks. Mijn buren hebben een groot tuinhuis in de tuin staan en vanuit mijn slaapkamer kan ik het tuinhuis zien. Aan de voorkant van het tuinhuis zit een deur en een raam.
Op een avond liep in naar het raam op mijn kamer om de gordijnen dicht te doen. Toen zag ik beweging in de tuin van de buren dus daarom keek ik even naar hun tuin. Toen zag ik de deur van het tuinhuis open gaan. Ik dacht dus eerst dat er vast iemand binnen zat die hem van binnenuit open deed aangezien er buiten niemand was. De deur ging weer dicht en ongeveer 10-20 seconden later kwam er een heel vel blauw licht door het raam en door de spleten van de deur door. Het was geen lamp of iets dergelijk want daar was het veel te vel voor. Het leek net of er binnen de schuur een grote expotie plaatsvond die blauw licht gaf. Het was slecht een flits die ongeveer 2 seconden duurde. Even daarna ging de deur weer open en weer dicht.

Geen idee wat het geweest kan zijn, maar er was in ieder geval niemand in de schuur aanwezig. Ik heb het de dag daarna aan mijn buurvrouw gevraagd (misschien was het wel een inbreker of iets dergelijks) maar volgens haar was er niemand in de schuur geweest en stond de deur op slot. Toen ze ging kijken stond de deur nog steeds op slot en was er niks vreemds te zien in de schuur.

Ik heb regelmatig last van deja-vu's, en weet deze dan niet zo goed te plaatsen. Heel vaag.