Dit weekend heb ik het eens goed kunnen proberen.
Het is mei, de zon staat aan een onbewolkte hemel, en dus is het tijd om wat te koken - puur op de warmte van de zon.
Hoe werkt dat?Simpel: Iedereen weet dat auto in de zon zó heet wordt, dat je je hand er niet meer op kunt leggen.
Als je daar nu een glazen deksel overheen zet zodat die warmte wel naar binnen kan, maar niet naar buiten...
Even een foto, dat is duidelijker:
![]()
Hier zie je: Een zwart pannetje met een glazen schaal er op de kop overheen.
Het geheel staat op een kartonnen plaat waar aluminiumfolie op is geplakt.
Rechtop staat nog zo'n stuk karton, weer met alu-folie.
De zon komt op de foto van links.
Maar goed, hoe warm wordt dat dan?Ok, het is nog lente, maar kijk even op de thermometer:
![]()
En de hamvraag is natuurlijk: Wordt het warm genoeg om te koken?![]()
Het antwoord is een volmondig Ja.
Vlees begint al te garen bij 60° celcius.
Bij die temperatuur gaan de eiwitten veranderen. Bij die temperatuur gaan ook de bacteriën morsdood.
In boeken over slowcooking en moleculair koken kun je dat allemaal teruglezen.
Ik had wel mijn zorgen of de aardappels wel gaar zouden worden, maar gezien de bereikte temperatuur (zie foto!) had ik me vooral zorgen moeten maken als het kruimige aardappels waren geweest, want dan waren ze helemaal kapotgekookt.
Ze waren dus perfect.
Dus wat krijg je? Uiterst subtiel, door-en-door gekookt eten.
Het suddert urenlang.
Uurtje langer laten staan geen probleem: Het kan nooit aanbranden.
De warmte komt van rondom, niet alleen van de bodem.
Het vocht komt uit het eten zelf. Meer vocht? Kook een tomaat mee. Geen water toevoegen: Het eten kookt in zijn eigen vocht klaar.
Volledig gas-, electriciteit-, hout- en CO[sub2[/sub]-vrij.
Wat ik hier gekookt heb was kip met Mr Patak's saus, een ui, wat koreander en een paar aardappels (vastkokend).
En het resultaat?
![]()