Welke film heb jij vandaag/pas gezien? Deel CXXVI

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 14:23 schreef Mainport het volgende:
Als je naar een film gaat kijken, wat zoek je dan? Toen recensent Kevin Toma tussen neus en lippen door vertelde dat 4 luni, 3 saptamâni si 2 zile een depressieve ervaring zou worden, ging er een huivering door de zaal heen. Het is duidelijk dat zij die zuchtten het filmhuis niet bezoeken vanwege de kunstzinnige uitdaging, maar voor een avondje plat vermaak. Nu is dat er inderdaad vaak te vinden, want film is in hoofdzaak om te amuseren, en er moet zeker plaats voor zijn, maar om te stellen dat bij voorkeur de Juno's en Little Miss Sunshines in het programma opgenomen moeten worden, is mij te gortig. In de klassieke tegenstelling tragedie-komedie kregen beide een plaats, en toch vind ik dat de tragedie meer waard is. Door zoiets te beweren begeef je je op glad ijs, want de ene vorm boven de ander zetten is geen kwestie van exacte wetenschap, sommigen zullen het met je eens zijn, anderen niet. Het is als de literatuurlijst in de eindexamenklas, daar wordt de zware letterlijk boven de luchtige lectuur gezet, je wordt gepusht moeilijke boeken te lezen, hetgeen geheel terecht lijkt, doch als je de lijn doortrekt naar de echte wereld je op wonderlijke taferelen stuit. Je mag het tweede pianoconcert van Prokofiev niet als betere kunst ervaren dan de colablikjesmuziek van bedenkelijke sujetten die over het schoolplein dwalen, want dan word je de strot afgesneden door de cultuurrelativisten van de Volkskrant. Zelfs de eerst zo ingepeperde goede smaak op het gebied van literatuur wordt tenietgedaan wanneer je een willekeurige boekhandel binnenloopt en de tijdschriften het gewonnen ziet hebben van het boek, je Willem Frederik Hermans met een lampje moet zoeken en je het niet eens hoeft te proberen naar Simon Vestdijk te vragen. Terwijl je je voor allerlei kleurige chicklit niet hoeft te schamen, heeft menig lezer zijn wenkbrauwen opgetrokken bij het lezen van al die rare namen in de voorgaande zin, laat staan Prokofiev.

Smaken verschillen toch? Juist, en daarom is al het voorgaande slechts mijn mening, die je niet hoeft te lezen - (lekker zeg, om ze met hun eigen stok te slaan), en je vooral moet doen waar je zelf zin in hebt. Ik heb ook een hekel aan Vestdijk, doch vind ik wel dat je eerst iets moet lezen of kijken voordat je een mening kunt vormen. En Gouden Palm-winnaars moeten in het filmhuis vertoont blijven worden!

Godver, wat een teringgezeik. Door figuren zoals jij zou ik m'n Hermans Boeken door de kamer willen gooien, alle pagin's losrukken en bij m'n cd's van Prokofiev in de magnetron willen duwen, terwijl ik me aftrek op die ene halfnaakte foto van een vrouw in de Men's Health. Aaaaaaaaaaaaah, misschien is dat laatste nog niet eens zo een gek idee.

Diary of The Dead (2007) Nieuwe film van zombiemeester George A. Romero, maar hij is op vrijwel alle punten flauw, hoewel er af en toe een grappige sterfscene te bespeuren valt. Helaas zit er ook zo een omhooggevallen mongool als Mainport in, die iedereen professor noemt met een debiel Brits accent, terwijl de rest probeert zoveel mogelijk de yank uit te hangen in hun taalgebruik. (5.0)

Bah, nu moet ik weer een film gaan kijken om te kunnen reageren op Mainport, de Lambiekje van FTR die op een paar debiele fouten na wel Nederlands schrijven kan.

quote:

Bah, nu moet ik weer een film gaan kijken om te kunnen reageren op Mainport, de Lambiekje van FTR die op een paar debiele fouten na wel Nederlands schrijven kan.

Haha
Zo'n raar betoog is het toch niet van Mainport, ik snap alleen de aanleiding en het doel niet helemaal.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 16:34 schreef trebremmit het volgende:

[..]

Haha
Zo'n raar betoog is het toch niet van Mainport, ik snap alleen de aanleiding en het doel niet helemaal.

Niemand doet dat.

Om toch maar even nuttig te reageren: Het door mainport genoemde Volkskrant-cultuurrelativisme is onvermijdelijk sinds onze grote vriend Adolf.. Zogenaamde hoge kunst heeft niet meer de zelfde waarde dankzij de nazi's.

En nog nuttiger: Sergej Prokofiev heeft natuurlijk wel 1 van de beste soundtracks ooit gecomponeerd! (Alexander Nevsky)

Henry: Portrait of a Serial Killer

Ik dacht eigenlijk een redelijk recente film aan te zetten, aangezien iemand m via payperview had gezien en mij zo op deze film wees. Het bleek een licht storende 4:3 vertoning, maar uiteindelijk deed dat aan het geheel niet echt veel af. De film doet soms als een documentaire aan wat volgens mij voornl. komt doordat alleen de hoofdpersoon, Henry dus (over wie de dader is laat de titel al niet veel ruimte ), en de mensen waar hij mee omgaat in beeld worden gebracht. Niet echt een schokkende film, behalve het feit dat het gebaseerd is op ware gebeurtenissen.


Michael Rooker was wel goed gecast. Wat een creep kan dat zijn zeg.

Lions for Lambs

Een film van Robert Redford, met een sterke cast (Redford, Cruise, Streep) die wel duidelijk laten zien dat ze goed kunnen acteren. 3 Verhalen die zich tegelijkertijd afspelen in verschillende delen van de wereld, maar die allemaal verband houden met elkaar proberen de motivatie van studenten, de oorlogen in Irak en Afghanistan en het politieke spel daarachter met elkaar te verbinden. Een zware zit, mede door de constante lokaties van de scenes.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 14:23 schreef Mainport het volgende:
Als je naar een film gaat kijken, wat zoek je dan? Toen recensent Kevin Toma tussen neus en lippen door vertelde dat 4 luni, 3 saptamâni si 2 zile een depressieve ervaring zou worden, ging er een huivering door de zaal heen. Het is duidelijk dat zij die zuchtten het filmhuis niet bezoeken vanwege de kunstzinnige uitdaging, maar voor een avondje plat vermaak. Nu is dat er inderdaad vaak te vinden, want film is in hoofdzaak om te amuseren, en er moet zeker plaats voor zijn, maar om te stellen dat bij voorkeur de Juno's en Little Miss Sunshines in het programma opgenomen moeten worden, is mij te gortig. In de klassieke tegenstelling tragedie-komedie kregen beide een plaats, en toch vind ik dat de tragedie meer waard is. Door zoiets te beweren begeef je je op glad ijs, want de ene vorm boven de ander zetten is geen kwestie van exacte wetenschap, sommigen zullen het met je eens zijn, anderen niet. Het is als de literatuurlijst in de eindexamenklas, daar wordt de zware letterlijk boven de luchtige lectuur gezet, je wordt gepusht moeilijke boeken te lezen, hetgeen geheel terecht lijkt, doch als je de lijn doortrekt naar de echte wereld je op wonderlijke taferelen stuit. Je mag het tweede pianoconcert van Prokofiev niet als betere kunst ervaren dan de colablikjesmuziek van bedenkelijke sujetten die over het schoolplein dwalen, want dan word je de strot afgesneden door de cultuurrelativisten van de Volkskrant. Zelfs de eerst zo ingepeperde goede smaak op het gebied van literatuur wordt tenietgedaan wanneer je een willekeurige boekhandel binnenloopt en de tijdschriften het gewonnen ziet hebben van het boek, je Willem Frederik Hermans met een lampje moet zoeken en je het niet eens hoeft te proberen naar Simon Vestdijk te vragen. Terwijl je je voor allerlei kleurige chicklit niet hoeft te schamen, heeft menig lezer zijn wenkbrauwen opgetrokken bij het lezen van al die rare namen in de voorgaande zin, laat staan Prokofiev.

Smaken verschillen toch? Juist, en daarom is al het voorgaande slechts mijn mening, die je niet hoeft te lezen - (lekker zeg, om ze met hun eigen stok te slaan), en je vooral moet doen waar je zelf zin in hebt. Ik heb ook een hekel aan Vestdijk, doch vind ik wel dat je eerst iets moet lezen of kijken voordat je een mening kunt vormen. En Gouden Palm-winnaars moeten in het filmhuis vertoont blijven worden!

Waar heb je het over? Als je vindt dat artistieke uitingen in films ondergewaardeerd worden en je het vervelend vindt dat een verfijnde smaak als negatief ervaren wordt mag je dat ook in één zin zeggen hoor.

Ik dacht dat alleen vrouwen zo konden bitchen.

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 18:06 schreef Atreidez het volgende:
Henry: Portrait of a Serial Killer

Ik dacht eigenlijk een redelijk recente film aan te zetten, aangezien iemand m via payperview had gezien en mij zo op deze film wees. Het bleek een licht storende 4:3 vertoning, maar uiteindelijk deed dat aan het geheel niet echt veel af. De film doet soms als een documentaire aan wat volgens mij voornl. komt doordat alleen de hoofdpersoon, Henry dus (over wie de dader is laat de titel al niet veel ruimte ), en de mensen waar hij mee omgaat in beeld worden gebracht. Niet echt een schokkende film, behalve het feit dat het gebaseerd is op ware gebeurtenissen.

[ afbeelding ]
Michael Rooker was wel goed gecast. Wat een creep kan dat zijn zeg.

Geïnteresseerd in dat genre.
Dahmer, Ted Bundy , Ed Gein (2000) en Citzen X.

Be Kind Rewind (2008)
Zelden zo gelach in de bioscoop gehoord. Gewoon de simplisme van het verzweden van overbekende films als ghostbusters, 2001 space oddessey, driving miss daisy, robocop en dergelijke

Gast (Jack black) is door een ongelukje gemagnetiseerd. Hij komt geregeld bij zijn vriend (Mos Def) die samen met zijn vader (Danny Glover) een videotheek runt. Maar door zijn magnetisme heeft hij alle tapes in de winkel vernaggeld.
Om toch een oude mevrouw van dienst te zijn die Ghostbusters wil huren, gaan zie die middag het zelf maar schieten in de plaatselijk bieb. Het neefje van die vrouw vind het subliem en eist een RushHour versie. Dus de 2 heren gaan een rushhour in elkaar draaien. Het wordt een heuze mond op mond reclame en er onstaat een run op films die verzweed moeten hebben.

Toch is de film niet helemaal bevredigend.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

cijfer 6.5 / imdb 7.2

[ Bericht 0% gewijzigd door Lambiekje op 17-05-2008 11:51:13 ]

quote:

Op vrijdag 16 mei 2008 14:23 schreef Mainport het volgende:
blaat

Gast, ga toch lekker pretentieus en obscuur lopen doen, sommige mensen willen gewoon vermaakt worden en hebben geen zin in ellende, hoe mooi een film dan ook is.

quote:

Op zaterdag 17 mei 2008 10:26 schreef Lambiekje het volgende:
Het wordt een heuze mond op mond reclame

Ben benieuwd naar die film. Ik ga morgen.

Penelope (Mark Palansky, 2006)
Best sympathiek sprookje met Christina Ricci in de titelrol. Lekker onderhoudend wordt het verhaaltje verteld met een fijne sfeer die door de af en toe een mooi sprookjesachtige shots wordt gecreëerd. Echt bijzonder wordt het echter nergens en denk ook niet dat er veel van zal blijven hangen. ***

Lions for Lambs (Robert Redford, 2007)
Serieuze praatfilm met een politieke agenda. Hoewel de film toch voornamelijk zich tegen de Irak-oorlog manifesteert, doet hij dit best genuanceerd. Argumenten voor de oorlog komen ook zeker aan bod. Wat de film echter voornamelijk uitdraagt is een klacht tegen de passiviteit die in de huidige generatie is geslopen (zie de scholier), maar ook in de protest generatie van weleer (zie de editor van Meryl Streep). De film wil je aanzetten tot actie, in welke vorm dan ook, voor of tegen de oorlog, het liefst er tegen. Door zijn vorm, een passieve praatfilm, zal het echter nooit het publiek bereiken waar de boodschap aan gericht is. ***

Diary of the Dead (George A. Romero, 2007)
Romero weet nog steeds hoe je een zombiefilm moet maken. Aan vergelijkingen met Cloverfield ontkom je haast niet. In beide films zijn we getuige van een grootse ramp door middel van videomateriaal achter gelaten door getroffenen. In Cloverfield is het allemaal wat spectaculairder, maar hier is het ook best effectief. Zoals gewoonlijk in de reeks zit hier ook weer wat maatschappij-kritiek in verwerkt, maar echt bijtend is die niet. Die dove Amish kerel was tof trouwens. ***½

En al flinke tijd geleden:

28-1-2008
Gone Baby Gone (Ben Affleck, 2007)
Op het moment dat je denk dat Ben Affleck's carriere definitief in het slop geraakt is, snoert hij alle criticasters de mond met deze prachtige film. Dit succes is niet alleen te danken aan het prima script wat mede door hemzelf geschreven is, maar ook door de prima vertaling ervan naar het scherm door de acteurs. En dan met name zijn broer Casey Affleck en Amy Ryan. De morele vraagstukken die opgeworpen worden tijdens de film zorgen voor de nodige stof tot nadenken. ****

17-2-2008
Into the Wild (Sean Penn, 2007)
Heerlijke roadmovie en dat komt voornamelijk door de fijne ontmoetingen die Christopher op zijn tocht meemaakt. Stuk voor stuk heerlijke bijrollen. Erg mooi om te zien hoe hij van elke ontmoeting een stukje meeneemt in zijn ervaring. Het hoogtepunt is toch wel de ontmoeting met oldtimer Hal Holbrook. Prachtig hoe ze elkaar wat bij willen brengen. De een oude wijsheid, de ander jong enthousiasme. Blijkbaar duurde film twee en een half uur, maar daar heb ik tijdens het kijken niets van gemerkt. ****½

20-2-2008
Le scaphandre et le papillon (The Diving Bell and the Butterfly) (Julian Schnabel, 2007)
Prachtige vertaling van een boek naar het witte doek. Met innovatief camerawerk krijgen we een blik in de levenswereld van de totaal verlamde Jean-Dominique Bauby. Samen met de cynische voice-over krijgen we een indruk van de gevechten die hij moet leveren tegen de nieuwe situatie. Via flashbacks die dankzij de voortreffelijke editing mooi geïntegreerde zijn in het geheel krijgen we meer informatie over hem. ****½

quote:

Op zaterdag 17 mei 2008 11:29 schreef Gorro het volgende:
20-2-2008
Le scaphandre et le papillon (The Diving Bell and the Butterfly) (Julian Schnabel, 2007)
Prachtige vertaling van een boek naar het witte doek. Met innovatief camerawerk krijgen we een blik in de levenswereld van de totaal verlamde Jean-Dominique Bauby. Samen met de cynische voice-over krijgen we een indruk van de gevechten die hij moet leveren tegen de nieuwe situatie. Via flashbacks die dankzij de voortreffelijke editing mooi geïntegreerde zijn in het geheel krijgen we meer informatie over hem. ****½

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

The exorcism of Emily Rose 2005

De advocate Erin Bruner (Laura Linney) aanvaardt de pastoor Moore (Tom Wilkinson) te verdedigen tegen een aanklacht wegens doodslag door nalatigheid. De pastoor had namelijk een exorcisme uitgevoerd bij Emily Rose(Jennifer Carpenter) die volgens hem door de duivel bezeten was en tijdens deze uitdrijvingen ging ze dood.
Deze film is gebasseerd op een waargebeurd verhaal wat ooit in Duitsland is gebeurd. Op de hoes stond horror maar dat is het niet, het is meer een rechtbankdrama aan de ene kant en het verhaal over Emily Rose aan de andere kant, wat wel wat horror kanten heeft.
Film wist mij niet echt te boeien, je komt weinig te weten over Emily Rose en het verhaal zelf is natuurlijk complete onzin dat je de duivel uit iemand kunt drijven door een kruisje op hem te leggen, ze was gewoon geesteziek naar mijn mening. Maar goed als je een beetje voorbij de Katholieke bangmakerij kunt kijken is het wel een vermakelijke film voor een avondje maar niet meer dan dat.
6/10

quote:

Op zaterdag 17 mei 2008 11:20 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]



Ben benieuwd naar die film. Ik ga morgen.

ach ja beetje maffe zin .. maar je zal het wel zien wat ik bedoel

quote:

Op zaterdag 17 mei 2008 12:50 schreef Lambiekje het volgende:

[..]

ach ja beetje maffe zin .. maar je zal het wel zien wat ik bedoel

Het ging er mij meer om dat het "mond tot mond" reclame is. En niet "mond op mond".

quote:

Op zaterdag 17 mei 2008 13:22 schreef Morrigun99 het volgende:

[..]

Het ging er mij meer om dat het "mond tot mond" reclame is. En niet "mond op mond".

mmm misschien wat te veel "over de rooie" gekeken vroeger

The Forbidden Kingdom

Een aardige popcorn movie met 2 toppers op t gebied van martial arts, Jet Li en Jackie Chan. Het verhaal zat nogal dun aan elkaar maar de vechtscenes zijn heerlijk, zeker die waar Li het tegen Chan opneemt. Een jongen raakt door een conflict in een zaakje in Chinatown opgescheept met een oude staf die hem portalt naar een andere wereld, waar hij deel uitmaakt van een legende. Deze jongen, gespeelt door Michael Angarano, was voor mij het enige dieptepuntje in deze film, die als je geen Crouching Tiger Hidden Dragon verwacht zeker wel vermakelijk is.

Iron Man (Jon Favreau, 2008) 8-
Hele vermakelijke en daardoor tevens geslaagde comicbookverfilming over de titelheld. Robert Downey Jr. steelt zonder moeite de show. Hij is grappig, stoer én likeable. Ook de belangrijkste bijrollen vertolkt door Gwyneth Paltrow en Jeff Bridges voldoen. De special effects zijn ruim voldoende en de introducite van Iron Man is uitstekend. De film is niet te serieus en doet precies wat er van verwacht wordt.

Satyricon (Federico Fellini, 1969) 6-
Eén van de mindere Fellini's, passend in het rijtje merkwaardige, latere Fellini's als Casanova en Prova d'Orchestra. Satyricon weet de aandacht nauwelijks vast te houden, niks wat er in de film gebeurt lijkt van enig belang te zijn. De belabberde Engelse ondertiteling was daarbij niet bevorderend. Een aantal mooie, fascinerende scènes maken het geheel nog net een voldoende. Fellini blijkt eens te meer een wisselvallig en grillig regisseur.