Waar welvaart kwam, kwam de misdaad er achteraan.
Hier het begin van wat een galerij der griezels moet worden; moordenaars, kidnappers, inbrekers kortom
alle criminelen die helaas ook hun sporen in de geschiedenis hebben achtergelaten..
quote:Ik trap af met enkele voorbeelden;Steel een brood en je komt in de gevangenis
Steel een kroon en je komt in de geschiedenis
De Amerikaan Charles Milles Manson (Cincinnati, 12 november 1934) is veroordeeld als moordenaar in wat bekend is geworden als de zaak-Tate/La Bianca. In de nacht van 9 augustus 1969 drongen leden van de zogenaamde Mansonfamilie het huis binnen van actrice Sharon Tate. Tate, die acht maanden zwanger was van Roman Polański werd samen met enkele aanwezige vrienden op brute wijze vermoord "Hoewel Charles Manson zelf niemand heeft vermoord en ook niet aanwezig was bij de moorden (hij was in beide gevallen al het huis uit), werd hij in 1971 schuldig bevonden aan moord en ter dood veroordeeld. In 1972 werd zijn doodvonnis echter omgezet in levenslange gevangenisstraf nadat het hooggerechtshof van Californië alle doodvonnissen ongeldig had verklaard.( Bron: Wikipedia)
Vermoordde in de jaren 70 zes mensen en verwondde nog een aantal andere slachtoffers, zijn daden werden berucht door de bizarre brieven die Sam verstuurde naar de pers en de politie. Hij werd uiteindelijk gepakt dankzij een parkeerbon; hij bekende onmiddellijk.
Motieven : hij haatte zijn moeder en vrouwen,waar hij niet mee om kon gaan
(bron: About.com/ Notorious Crimes and Criminals)
[ Bericht 15% gewijzigd door Tmaatje op 03-05-2008 22:54:48 ]
Offtopic: Ik vind het misdaad forum zo stil
Naam van een tot nu toe onbekende seriemoordenaar die op zijn minst 5 maar mogelijk zelfs 9 vrouwen heeft vermoord in het Londense East End. Alle vrouwen waren prostituees. Alhoewel in die tijd meerdere vrouwen zijn vermoord kunnen 5 gevallen met zekerheid aan Jack the Ripper worden toegeschreven.
Zijn bijnaam heeft hij te danken aan een brief die na een van de moorden werd achtergelaten.
Na 120 jaar is deze zaak nog altijd niet gesloten en is daar mee een van de langstlopende moordzaken ter wereld.
Andrei Romanovich Chikatilo (Russian: Андрей Романович Чикати́ло) (October 16, 1936 – February 14, 1994) was a notorious Russian serial killer, nicknamed the Butcher of Rostov and 'The Red Ripper.' He was convicted of the murder of 52 women and children in the Russian Soviet Republic between 1978 and 1990.
Tijdens zijn voorarrest trof de politie nieuw bewijs aan: een bijtwond op Tsjikatilo's vinger, van een van zijn mannelijke slachtoffers. Tsjikatilo bekende tenslotte de moorden in de hoop ontoerekeningsvatbaar te worden verklaard. Hij verleende de politie zelfs assistentie bij het natrekken van de lijken van zijn slachtoffers. De politie had Tsjikatilo van 36 moorden verdacht. Tsjikatilo bekende er 56.
Bij deze bekentenis kwam de politie achter het feit van zijn eerste moord waar zij een verkeerde man voor hadden geëxecuteerd
. De politie bezocht de familie van de man om haar verontschuldigingen aan te bieden. Toen bleek dat deze familie helemaal niet op de hoogte was van de executie van hun familielid.[ Bericht 1% gewijzigd door Dynia op 06-05-2008 13:39:26 ]
Alexander Pichushkin (Russian: Александр Пичушкин), born 9 April 1974 in Mytishchi,Moscow Oblast, known in the Russian media as the "Bitsa Maniac" and also the "Chessboard Killer" is a Russian serial killer. He is believed to have killed at least 48 people and up to 61-63 people in southwest Moscow's Bitsa Park, where several of the victims' bodies have been found.
Schaakbordmoordenaar
Veertien jaar lang, van 1992 tot 2006, wist Pitsjoesjkin uit handen van de politie te blijven. Hij was achttien jaar toen hij, naar eigen zeggen, 'uit liefhebberij' met moorden begon. Zijn 'score' hield hij bij op een schaakbord en in de eerste verhoren na zijn aanhouding beweerde hij dat het zijn doel was geweest in elk van de 64 velden daarvan één moord op te tekenen. Om die reden kreeg hij in de media prompt de bijnaam schaakbordmoordenaar. Maar in latere verhoren verklaarde hij dat hij waarschijnlijk nooit met zijn macabere handwerk zou zijn gestopt als hij niet zou zijn opgepakt.
Hij liep uiteindelijk tegen de lamp in juni 2006, nadat hij een vrouw had vermoord die thuis een briefje had achtergelaten waarin ze geschreven had dat ze met hem was gaan wandelen. Naderhand beweerde hij dat te hebben geweten; het had hem er evenwel niet van kunnen weerhouden haar desondanks van het leven te beroven.
quote:Ik probeer altijd te achterhalen wat iemand beweegt om zulksoort dingen te doen, ik kan er alleen niet achterkomen. Waarschijnlijk gewoon omdat die mensen psychisch helemaal kapot zijn.Op dinsdag 6 mei 2008 13:37 schreef Dynia het volgende:
En nog een mooie, vrij recente
[ afbeelding ]
Alexander Pichushkin (Russian: Александр Пичушкин), born 9 April 1974 in Mytishchi,Moscow Oblast, known in the Russian media as the "Bitsa Maniac" and also the "Chessboard Killer" is a Russian serial killer. He is believed to have killed at least 48 people and up to 61-63 people in southwest Moscow's Bitsa Park, where several of the victims' bodies have been found.
Schaakbordmoordenaar
Veertien jaar lang, van 1992 tot 2006, wist Pitsjoesjkin uit handen van de politie te blijven. Hij was achttien jaar toen hij, naar eigen zeggen, 'uit liefhebberij' met moorden begon. Zijn 'score' hield hij bij op een schaakbord en in de eerste verhoren na zijn aanhouding beweerde hij dat het zijn doel was geweest in elk van de 64 velden daarvan één moord op te tekenen. Om die reden kreeg hij in de media prompt de bijnaam schaakbordmoordenaar. Maar in latere verhoren verklaarde hij dat hij waarschijnlijk nooit met zijn macabere handwerk zou zijn gestopt als hij niet zou zijn opgepakt.
Hij liep uiteindelijk tegen de lamp in juni 2006, nadat hij een vrouw had vermoord die thuis een briefje had achtergelaten waarin ze geschreven had dat ze met hem was gaan wandelen. Naderhand beweerde hij dat te hebben geweten; het had hem er evenwel niet van kunnen weerhouden haar desondanks van het leven te beroven.
quote:Is hier iemand geëxecuteerd door de overheid of door die man?Op dinsdag 6 mei 2008 13:33 schreef Dynia het volgende:
[ afbeelding ]
Andrei Romanovich Chikatilo (Russian: Андрей Романович Чикати́ло) (October 16, 1936 – February 14, 1994) was a notorious Russian serial killer, nicknamed the Butcher of Rostov and 'The Red Ripper.' He was convicted of the murder of 52 women and children in the Russian Soviet Republic between 1978 and 1990.
Tijdens zijn voorarrest trof de politie nieuw bewijs aan: een bijtwond op Tsjikatilo's vinger, van een van zijn mannelijke slachtoffers. Tsjikatilo bekende tenslotte de moorden in de hoop ontoerekeningsvatbaar te worden verklaard. Hij verleende de politie zelfs assistentie bij het natrekken van de lijken van zijn slachtoffers. De politie had Tsjikatilo van 36 moorden verdacht. Tsjikatilo bekende er 56.
[b]Bij deze bekentenis kwam de politie achter het feit van zijn eerste moord waar zij een verkeerde man voor hadden geëxecuteerd
Wat bizar dat familie zo'n man dan niet mist
Marc Dutroux (Elsene (Brussel), 6 november 1956) is een Belgisch misdadiger, veroordeeld tot levenslang voor ontvoering, gijzeling, verkrachting, moord en illegale handel. Hij werd in 1996 opgepakt voor de ontvoering van zes meisjes, waarvan slechts twee overleefden.
Op 13 augustus 1996 werd Dutroux gearresteerd nadat de 6 dagen tevoren ontvoerde Laetitia Delhez in zijn huis ontdekt werd, samen met Sabine Dardenne, die er al bijna 3 maanden zat. Zij waren beiden nog in leven. Het bleek echter snel dat Dutroux ook verantwoordelijk was voor de ontvoering van Julie Lejeune, Melissa Russo, An Marchal en Eefje Lambrecks, en voor de dood van zijn handlanger Bernard Weinstein. Zij werden allen dood teruggevonden.
geen grote serie moorden, maar hoort er toch tussen vind ik.
Joachim Kroll (nee, niet de broer van Erwin) (Hindenburg, 17 april 1933 - Rheinbach, 1 juli 1991) was een Duitse seriemoordenaar en kannibaal. In de periode 1955 - 1976 vermoordde hij 14 mensen, met name vrouwen en meisjes. Deze moorden waren allemaal seksueel getint en werden vaak gevolgd door mutilatie en kannibalisme.
Eerst verkrachtte en vermoordde hij zijn slachtoffers, later ging hij ook delen van hun lichaam consumeren. De enige man die hij vermoordde was de vriend van een meisje dat hij had willen verkrachten.
In 1976 werd Kroll uiteindelijk opgespoord en gearresteerd. Hij werd veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf, en overleed op 1 juli 1991 in de gevangenis te Bonn.
In 1993 ondernam Belgisch kunstenaar Danny Devos een uitgebreid project genaamd "Jockel" waarin hij door middel van diverse kunstwerken en installaties een beeld van de moordenaar schiep.
Anatoli Onoprienko, Oekraïens: Анатолій Онопрієнко (Laski, Oblast Zjytomyr, 25 juli 1959) is een Oekraïens seriemoordenaar die na zijn arrestatie 52 moorden tussen 1989 en 1996 bekende, waarbij hij doorgaans hele families tegelijk uitroeide. Hij werd in 1999 veroordeeld tot de doodstraf voor 43 moorden in de loop van 1995/1996, maar dit werd later omgezet in een levenslange gevangenisstraf. Onoprienko staat ook bekend als het Beest van Oekraïne, de Terminator en Comrad O.
Werkwijze
Onoprienko zocht doorgaans een huis uit dat geïsoleerd was van het zicht- en hoorveld van de omgeving. Het eerste daarvan stond in Bratkovychi (Братковичі), maar toen de politie dat gebied in de gaten ging houden, verkaste hij naar andere plaatsen. Eenmaal binnen schoot hij iedereen - mannen, vrouwen en kinderen - dood met een jachtgeweer. Vervolgens stak Onoprienko het huis in brand. Eventuele getuigen van zijn daden waren verdere doelwitten, evenals mensen in willekeurig voorbijkomende auto's. Na zijn arrestatie verklaarde Onoprienko dat hij verder moordde na een visioen van God waarin die dat hem opdroeg, nadat het ooit begonnen was met een uit de hand gelopen inbraak. Een stem in zijn hoofd bleef hem tijdens zijn terreurgolf aanmoedigen. Plezier in het moorden had Onoprienko nooit, vertelde hij. Hij zou er sowieso niets bij voelen.
Verkeerde verdachte & arrestatie
In maart 1996 werd Yuri Mozola (26) gearresteerd op verdenking van een serie moorden. Tijdens verhoren werd deze zo zwaar gemarteld dat hij het niet overleefde. Zeven van zijn ondervragers kregen daarvoor gevangenisstraf. Zeventien dagen later, zeven jaar na zijn eerste moord, werd Onoprienko gepakt. Nadat hij introk bij neef Piotr Onoprienko, ontdekte die zijn wapenarsenaal en schopte hem het huis uit. Enkele dagen later konden de autoriteiten dankzij adjunct-commissaris Sergei Kryukov en inspecteur Igor Khuney met de door Piotr doorgebelde informatie Onoprienko in Zhitomirskaya in de kraag vatten. In zijn woning vond de politie 122 eigendommen die van de moordslachtoffers waren geweest en een geweer met afgezaagde loop. Onoprienko maakte zijn rechtszaak mee vanuit een metalen kooi.
Medeplichtig
Onoprienko pleegde zijn eerste moorden op een familie in het huis waar hij samen met Serhiy Rogozin (36) had ingebroken, om geen getuigen achter te laten. Rogozin kreeg dertien jaar gevangenisstraf opgelegd voor zijn aandeel.
quote:Op dinsdag 6 mei 2008 15:25 schreef littledrummergirl het volgende:
[ afbeelding ]
Marc Dutroux (Elsene (Brussel), 6 november 1956) is een Belgisch misdadiger, veroordeeld tot levenslang voor ontvoering, gijzeling, verkrachting, moord en illegale handel. Hij werd in 1996 opgepakt voor de ontvoering van zes meisjes, waarvan slechts twee overleefden.
Op 13 augustus 1996 werd Dutroux gearresteerd nadat de 6 dagen tevoren ontvoerde Laetitia Delhez in zijn huis ontdekt werd, samen met Sabine Dardenne, die er al bijna 3 maanden zat. Zij waren beiden nog in leven. Het bleek echter snel dat Dutroux ook verantwoordelijk was voor de ontvoering van Julie Lejeune, Melissa Russo, An Marchal en Eefje Lambrecks, en voor de dood van zijn handlanger Bernard Weinstein. Zij werden allen dood teruggevonden.
geen grote serie moorden, maar hoort er toch tussen vind ik.
Zeker weten, en hoezo geen seriemoordenaar ? zeker 5 slachtoffers heeft hij op zijn geweten..
quote:Geen grote seriemoordenaar, maar wel een gruwelijke en een die erg veel indruk heeft gemaakt omdat het zo dichtbij was. Als zoiets in Amerika was geweest hadden we onze schouders er bij opgehaald denk ikOp dinsdag 6 mei 2008 20:13 schreef Tmaatje het volgende:
[..]
Zeker weten, en hoezo geen seriemoordenaar ? zeker 5 slachtoffers heeft hij op zijn geweten..
quote:Dat betwijfel ik, al zou er wel gezegd worden only in... maar juist door het slecht functionerende justitieapparaat was de woede nog groter, dan normaal al het geval zou zijn geweest, en dat is iets wat waar ook ter wereld woede oproept, denk ik.Op dinsdag 6 mei 2008 20:22 schreef honda1990 het volgende:
[..]
Geen grote seriemoordenaar, maar wel een gruwelijke en een die erg veel indruk heeft gemaakt omdat het zo dichtbij was. Als zoiets in Amerika was geweest hadden we onze schouders er bij opgehaald denk ik
Ook het feit dat 2 meisjes letterlijk zijn doodgehongerd zal overal woede oproepen.
quote:Ja is idd wel zo, maar ik denk niet dat er überhaubt meer aandacht aan was besteed dan een kantje in de krant, omdat in Amerika zoveel gekken rondlopen omdat Amerika zo groot is. Tuurlijk spelen al die walgelijke dingen mee, maar ik kijk er iig niet meer van op als ik zoiets lees als het in Amerika gebeurt. (niet dat ik het niet vreselijk vind, maar je hoort het zovaakOp dinsdag 6 mei 2008 22:54 schreef Tmaatje het volgende:
[..]
Dat betwijfel ik, al zou er wel gezegd worden only in... maar juist door het slecht functionerende justitieapparaat was de woede nog groter, dan normaal al het geval zou zijn geweest, en dat is iets wat waar ook ter wereld woede oproept, denk ik.
Ook het feit dat 2 meisjes letterlijk zijn doodgehongerd zal overal woede oproepen.
)
Deze zaak, die ook nooit is opgelost ,heeft mensen in de omgeving van San Francisco jarenlang in hun greep gehouden. De eerste moord vond plaats in oktober 1966, en hij bleef moorden tot in 1969. Het aantal moorden wat hem word aangerekend is op zijn minst 5 maar mogelijk zelfs 37.
Zijn bijnaam heeft hij te danken aan de bizarre raadsels, brieven, en aanwijzingen die hij naar pers en politie stuurde.
Uiteindelijk zijn 2500 verdachten ondervraagd, zonder resultaat.
.jpg)
Ted Bundy (Vermont, 24 november 1946 – Florida, 24 januari 1989) is een Amerikaanse seriemoordenaar. In 1979 werd hij veroordeeld voor de moorden op een groot aantal vrouwen in vier verschillende Amerikaanse staten (Washington, Utah, Colorado en Florida). Hij bekende dertig moorden, maar geschat wordt dat hij zo'n 100 vrouwen om het leven heeft gebracht
De eerste moorden, het proces en de ontsnapping
In 1965 studeerde hij af en vertrok hij met een beurs naar de University of Puget Sound in Tacoma, Washington D.C.. Hij verloofde zich in 1974 met Stephanie Brooks, zijn college-sweetheart, maar liet daarna niets meer van zich horen. Hij had toen ook een relatie met een alleenstaande moeder, Elizabeth Kendall. Deze laatste relatie heeft enkele jaren geduurd. Van februari tot juni 1974 vermoordde hij minstens tien vrouwen in Colorado, Utah en Washington. Op 8 november van dat jaar probeerde hij Carol DaRonch te ontvoeren in Utah, maar ze ontsnapte ternauwernood. Twee jaar later, op 30 juni 1976, werd hij door een rechtbank in Utah veroordeeld tot vijftien jaar cel. In 1977 werd hij echter aan Colorado uitgeleverd om berecht te worden voor de moorden die hij in die staat had gepleegd. Tijdens zijn detentie in afwachting van het proces wist hij te ontsnappen uit de gevangenis.
Bundy en Florida
Na zijn ontsnapping uit het politiebureau in Pitkin County, Colorado stal Bundy een auto en deed achtereenvolgens de staten Michigan, Illinois en Georgia aan, voordat hij zich vestigde in Tallahassee, Florida. Op de campus van de Florida State University vermoordde hij twee studentes, Margaret Bowman en Lisa Levy, en verwondde twee anderen. De slachtoffers van de moord waren beide geslagen met een stomp voorwerp. Lisa Levy was ook verkracht met een bus haarlak. Op 9 februari 1978 vermoordde hij de twaalf-jarige Kimberley Leach. Een kleine week later, op 15 februari, werd hij staande gehouden door een politie-agent in Pensacola. Toen het kentekenplaat van zijn auto werd nagetrokken, bleek de wagen gestolen. Bundy werd gearresteerd en niet lang daarna geïdentificeerd als de moordenaar van Bowman en Levy.
Nu naar Nederland... ook wij kennen een aantal roemruchte moordenaars.
Op 6 mei 2002 schoot Van der Graaf de publicist/columnist en LPF-lijsttrekker Pim Fortuyn van dichtbij door het hoofd op het Mediapark te Hilversum.
Van der Graaf werd kort na de aanslag op Fortuyn door de Hilversumse politie gearresteerd. Hij had geen strafblad. Een tijdje later werd ook zijn vriendin (Petra Lievense) opgepakt, maar er was geen bewijs dat zij in directe zin iets met de zaak te maken had. Ook vond er een huiszoeking in Van der Graafs huis plaats. In de garage werden chemicaliën gevonden, zoals ammoniumnitraat, kaliumchloraat in combinatie met suiker, norit, tolueen en zwavelzuur, waarmee explosieven gemaakt kunnen worden.
Tijdens de rechtszaak in maart en april 2003 bekende Van der Graaf de aanslag op Pim Fortuyn. Hij gaf als motief dat hij in Fortuyn een groeiend gevaar voor de samenleving zag, met name voor kwetsbare groepen zoals asielzoekers, moslims en mensen met een WAO-uitkering, aldus de verklaring van het Openbaar Ministerie. ( bron: Wikipedia)
[ Bericht 1% gewijzigd door Tmaatje op 28-05-2008 20:54:52 ]
SPOILERNederlandse seriemoordenaar of niet?Wat heeft Ted Bundy trouwens nog voor straf gekregen?
Het is juni 1992. Peter C. pikt op de Heerlense tippelzone een vrouw op. Hij belooft haar cocaïne in ruil voor seks. Rond Valkenburg neemt hij haar mee het korenveld in. Probeert haar vervolgens te wurgen, schopt haar in het gezicht, slaat met een bierfles op haar hoofd en snijdt met glasscherven in haar rug. Hij zegt tegen haar dat er veel onschuldige meisjes zijn gedood en dat zij ook moet sterven. Het is de versie van het Openbaar Ministerie.
Donderdag vindt in Den Bosch het hoger beroep plaats in deze zaak. De rechter doet uitspraak of de 46-jarige Peter C. twaalf jaar de gevangenis in moet wegens verkrachting en een poging tot moord op deze prostituee. Vorig jaar veroordeelde de rechtbank de Heerlenaar in deze zaak tot zeven jaar wegens een poging tot moord.
Heerlen
Toch is Peter C. niet zomaar iemand. Hij zou mogelijk de Limburgse Jack the Ripper zijn, de Heerlense Hannibal Lecter. Hij zou vijf moorden op heroïneprostituees op zijn geweten hebben. Gepleegd in de periode 1992 tot 2003 in Zuid-Limburg. Begin deze maand maakte de politie bekend dat zij C. in juni heeft aangehouden wegens deze onopgeloste moorden. Persofficier Wim Smits van het Openbaar Ministerie in Maastricht: "Wij hebben nieuwe feiten uit onderzoek verkregen waarmee wij hem willen confronteren." Sinds juli zit Peter C. voor drie maanden in voorlopige hechtenis in een huis van bewaring in Vught en is hij verhoord.
De vijf moorden vonden plaats in en rond Heerlen. De 21-jarige Nadia Mehallaoui werkte rond het station van Heerlen en was sinds juni 2000 vermist. Haar lichaam werd een maand later gevonden in de bossen bij Koningsbosch. Ilona Quaedflieg (43) kwam uit Heerlen. In oktober 2001 vonden wandelaars haar lichaam op de Brunssumerheide. Ze was sinds drie maanden vermist en werkte bij het Heerlense stationsgebied. Later volgde de 20-jarige Samira van de Wal uit Brunssum. Ze was in juli 2003 voor het laatst gezien. Wandelaars vonden haar lichaam in mei 2005 in natuurgebied Prikkenis bij Heerlen. In de jaren negentig werden de Duitse Marina Denzler (32) en Simone Riedel (20) dood gevonden in Heerlen.
C. ontkent elke betrokkenheid bij de vijf moorden. Op advies van zijn advocaat Arthur Vonken zwijgt hij over deze zaak. In mei vorig jaar is hij al veertien keer over de moorden verhoord. Vonken vindt dat het bewijs tegen zijn cliënt na een jaar onderzoek nog steeds minimaal is. Volgens hem zijn aan het dossier alleen vage herinneringen van (onbetrouwbare) getuigen toegevoegd. Vonken wil dat er een eind komt aan deze verdenkingen.
'Heulmeisje'
En dan is er nog een andere moord, waarmee Peter C. in verband is gebracht: de dood van het 'Heulmeisje'. Het meisje werd vermoord in 1976 op parkeerplaats De Heul in Maarsbergen. Justitie legt een link met Peter C., omdat hij als vijftienjarige op een internaat in de buurt zat in de tijd dat het meisje werd gevonden. Het OM kan hem voor deze zaak niet vervolgen, omdat hij verjaard is.
En wat betreft de zaak van donderdag. In 2004 kon die worden opgelost dankzij een DNA-match. Volgens het OM is er bewijs dat Peter C. erop uit was de vrouw te vermoorden en zou de vrouw seks hebben gehad met C. omdat hij haar met de dood bedreigde. De advocaat van C., Arthur Vonken, vindt dat er hooguit een poging tot doodslag te bewijzen valt. Volgens hem legt het slachtoffer wisselende en deels tegenstrijdige verklaringen af.
In ieder geval blijft het de vraag of Peter C. de grootste seriemoordenaar in de Nederlandse geschiedenis is.
Kijk op tros.nl/crimetime en bekijk de laatste aflevering, deze aflevering gaat deels over Peter C.
Op 17 oktober 1997 wordt in Brussel de Hongaars-Belgische gewezen dominee en godsdienstleraar Andras Pandy (1927) aangehouden. Iets meer dan een maand later ook zijn oudste dochter Agnes (1958). Het is het begin van een moordzaak die veel gruwelijker en grootschaliger is dan de zaak Dutroux, maar die ogenschijnlijk beperkt is tot de ruime familie van de Pandy's. Aan de oorsprong van de verdwijning van minstens zes familieleden, die overigens nooit zijn teruggevonden, ligt een verhaal van incest, intimidatie en jaloezie. Overigens zijn in één van de drie Pandy-huizen de resten van nog eens 7 onbekende vrouwen en een jongeman gevonden. ( bron: www.gva.be)
Michel Fourniret, bijgenaamd Het monster van de Ardennen (Sedan, 4 april 1942) is een Franse seriemoordenaar. Op 28 mei 2008 werd hij veroordeeld tot levenslang zonder kans op vervroegde vrijlating voor de ontvoering, verkrachting en de moord op zeven meisjes en vrouwen in Frankrijk en België. Zijn vrouw Monique Olivier (Tours, 31 oktober 1948) kreeg als medeplichtige eveneens levenslang, met mogelijke vervroegde invrijheidstelling na 28 jaar. De advocaten verklaarden dat Fourniret niet in beroep zal gaan, Olivier kan nog binnen tien dagen in beroep gaan.
Behalve deze zaken zijn er sterke aanwijzingen dat Fourniret betrokken is bij de verdwijning van de Britse au pair Joanna Parish en de 9-jarige Estelle Mouzin.
De omvang van Fournirets misdaden werd pas duidelijk nadat zijn vrouw Monique Olivier in juni 2004 de politie inlichtte. Zij was bang geworden omdat Michelle Martin, de vrouw van moordenaar Marc Dutroux, kort daarvoor tot dertig jaar gevangenisstraf was veroordeeld. Fourniret zat op dat moment reeds een jaar vast vanwege de mislukte ontvoering van een meisje. Geconfronteerd met de door zijn vrouw verschafte informatie bekende hij. Hij gaf aan dat hij zijn slachtoffers willekeurig oppikte en niet volgens een vooraf bedacht plan werkte.
Fourniret werd op 9 januari 2006 door België aan Frankrijk uitgeleverd. Op 11 juli 2006 vond de politie vlakbij de stad Auxerre de resten van waarschijnlijk het laatste vermiste slachtoffer van Fourniret, Isabelle Laville, die door hem in 1987 werd vermoord toen ze zeventien jaar oud was. Op 27 maart 2008 begon voor het Hof van Assisen in de Noord-Franse stad Charleville-Mézières de rechtszaak tegen hem en zijn vrouw.[2] Op 28 mei kwamen de 9 leden van de jury en de drie rechters tot hun oordeel en kregen hij en zijn vrouw levenslang opgelegd. De advocaat van Fourniret gaf aan dat hij niet in hoger beroep zal gaan.[3]
Jeugd
Hij was de zevende van dertien kinderen. Zijn moeder gooide hem het huis uit toen hij acht was. Nadat hij werd verkracht door een pedofiel, werd hij erg paranoïde. Hij verstopte zich overdag en leefde vooral 's nachts op de vuile straten van Tolmia. Na een jaar verliet hij de stad en vestigde zich in Bogota. Een Amerikaans koppel vond hem op straat en bracht hem naar een school voor weeskinderen. Nadat hij door een leraar geslagen werd, stal hij geld uit de school en keerde terug de straat op. Hij was toen 12 jaar. Op straat leefde hij voornamelijk door te bedelen. In zijn puberteit begon hij ook te stelen. Vooral door het stelen van auto's verdiende hij veel geld. Op zijn 18de werd hij gearresteerd en moest hij naar de gevangenis. Daar werd hij opnieuw verkracht door vier medegevangenen. Hij nam nadien wraak door drie van hen te vermoorden. Door deze daad kreeg hij twee jaar extra. Een lichte straf, omdat de autoriteiten oordeelden dat hij deels uit zelfverdediging handelde. Hij werd in 1978 terug vrijgelaten en ging in Peru wonen.
Gruweldaden
Lopez had een slecht idee over vrouwen. Zijn moeder was een prostituee. In de gevangenis had hij naar verluidt ook een stevige pornocollectie. Zijn haat tegen de vrouwen nam hierdoor sterk toe. In zijn ogen waren het allemaal hoeren. Mede hierdoor zou hij naar schatting ongeveer 350 kinderen hebben omgebracht, allemaal jonge meisjes. Meestal verkrachtte hij hen eerst, vervolgens werden ze gewurgd, want hij zou naar verluidt zeer grote handen hebben. Bij sommigen toonde hij zelfs eerst het graf waar ze later zouden liggen. Een precies cijfer is niet gekend, maar hij zou naar verluidt 100 meisjes in Peru, 100 in Colombia en 110 in Ecuador hebben omgebracht. Hierdoor kreeg hij ook de bijnaam "Het monster van het Andesgebergte".
Arrestatie
In Ecuador werd hij uiteindelijk gevangen genomen, vlak na het carnavalfestival in 1980. De politie kon zijn gruweldaden niet geloven, tot hij hen zelf meenam naar een massagraf dat hij zou hebben aangelegd. Hij werd veroordeeld tot levenslang (wat in Ecuador overeenkomt met 16 jaar cel). Tijdens deze periode gaf hij één interview, met de Engels journalist Ron Laytner. Hij zei toen dat hij geen spijt had van zijn daden en dat hij zou moorden, mocht hij vrijkomen.
In vrijheidstelling
In de zomer van 1994 werd hij vrijgelaten en door Ecuador uitgeleverd aan Colombia. In Colombia werd er een kort proces tegen hem gevoerd. Hij werd gek verklaard en moest naar een psychiatrische instelling. Na drie jaar werd hij echter weer gezond verklaard en kwam hij weer vrij, op voorwaarde dat hij psychiatrische begeleiding zou krijgen en zich maandelijks zou melden bij een rechter. Hij keerde onder meer terug naar zijn moeder, die hij al 19 jaar niet meer gezien had. Na een kort weerzien trok hij zich terug in het binnenland.
Waar López zich nu bevindt is onzeker. Hij is sinds 1998 nergens meer gezien. Het gerucht doet de ronde dat hij door een huurmoordenaar is omgebracht, want er stond een prijs op zijn hoofd. Omdat in 2000 de maximum straf in Ecuador van 16 naar 25 jaar werd verhoogd, wordt hij sindsdien gezocht. Interpol heeft in 2002 een arrestatiebevel tegen hem uitgeschreven, want er wordt vermoed dat hij nogmaals een meisje heeft vermoord.
Belachelijk dat zoiemand gewoon weer vrij kan komen
Aileen Carol Wuornos (geboren als Aileen Carol Pittman) (Rochester (Michigan), 29 februari 1956 – 9 oktober 2002) was een Amerikaanse seriemoordenaar die ter dood werd veroordeeld door de staat Florida in 1992. Uiteindelijk is ze 6 maal ter dood veroordeeld. Wuornos heeft bekend zeven mannen onafhankelijk van elkaar te hebben vermoord, ze claimde dat ze werd (of poging tot) verkracht tijdens haar werk als prostituee. Ze is ter dood gebracht door middel van een injectie op 9 oktober 2002.
De jonge jaren
Aileen Carol Wuornos is geboren in Rochester (Michigan) als dochter van Diane Kathleen Wuornos en Leo Arthur Pittman. Haar grootouders van moederszijde waren van Finse afkomst. Leo Pittman, die ze nooit heeft gekend, was een kindermisbruiker die heeft vast gezeten in Kansas en een psychiatrisch ziekenhuis in Michigan. Hij is gestorven door verhangen, waarschijnlijk zelfmoord terwijl hij gevangen zat in de federale gevangenis van Kansas op 30 januari 1969. Wuornos moeder Diane was 15 toen ze met Pittman trouwde op 3 juni 1954. Er kwamen twee kinderen voort uit het huwelijk. Keith werd in 1955 geboren en Aileen in 1956. Na minder dan twee jaar huwelijk en een paar maanden voor Aileen werd geboren scheidde Diane van Pittman. Diane liet haar twee kinderen in de steek in 1960. De zorg ging over naar de grootouders van moeders kant, `Lauri´ Jacob Wuornos en Aileen ´Britta` Moilanen. Lauri en Britta adopteerden de twee kinderen en brachten ze naar hun huis in Troy Michigan.
Wuornos zegt dat haar grootvader haar psychisch en seksueel misbruikte als kind en dat haar grootmoeder een alcoholist was. Sue Russel schreef in haar boek Lethal Intent dat Wuornos door haar grootvader met een riem werd geslagen. Op 12-jarige leeftijd kwamen Aileen en haar broer Keith erachter dat Lauri en Britta hun grootouders waren en niet hun biologische ouders. Aileen claimt seks te hebben gehad met diverse partners, inclusief haar eigen broer, op jonge leeftijd. Ze werd op 14-jarige leeftijd zwanger. Haar kind werd op 23 maart 1971 geboren in een kraamkliniek in Detroit. Ze werd door haar familie verbannen en afgewezen door de gemeenschap. Het kind is snel daarna ter adoptie opgegeven. Aileen was gedwongen onderdak te zoeken in een verlaten auto in het bos voor ze naar een tehuis voor ongetrouwde moeders werd gestuurd.
De latere jaren
Op 20 mei 1981 werd Aileen weer gearresteerd in Edgewater, Florida voor een gewapende overval. Ze werd veroordeeld tot een gevangenisstraf op 4 mei 1982 en werd weer vrij gelaten op 30 juni 1983. Op 1 mei 1984 werd ze weer veroordeeld voor het inwisselen van vervalste cheques bij een bank in Key West. Op 30 november 1985 werd ze als verdachte gezien van de diefstal van een pistool en ammunitie in Pasco County. Rond deze tijd ´leende´ Aileen de naam Lori Christine Grody van haar tante/half zus (haar grootouders dochter) in Michigan. In december 1985 werd ´Lori Grody´ (Wuornos) gedagvaard voor rijden zonder geldig rijbewijs.
Op 4 januari 1986 werd Wuornos gearresteerd onder haar eigen naam in Miami en aangeklaagd voor auto diefstal, verzet bij arrestatie en belemmering van de rechtsgang door het geven van valse informatie. De politie van Miami vond een .38-kaliber pistool en een doos met ammunitie in de gestolen wagen. Op 2 juni 1986 werd `Lori Grody´ (Wuornos) aangehouden door de politie van Volusia County voor ondervraging nadat een man haar beschuldigde in zijn auto door haar met een pistool te zijn bedreigd en ze $200 eiste. Aileen had reserve ammunitie bij zich en onder de bijrijdersstoel waar zij op zat werd een .22-kaliber pistool gevonden.
Wuornos, nu onder alias Susan Blahovec, kreeg al een week later een boete voor te hard rijden in Jefferson County, Florida. Een paar dagen na dit incident ontmoette Wuornos de 24-jarige Tyria Moore in een Daytona gay bar. Ze werden al snel geliefden van elkaar. Moore gaf haar baan als motel kamermeisje op en liet toe dat Aileen voor hun zorgden met haar verdiende geld als prostituee. Ze gingen van motel naar motel en sliepen soms zelfs in een oude schuur. In juli 1987 ondervroeg de Daytona Beach politie Moore en `Susan Blahovec` (Wuornos) omdat ze werden verdacht van het slaan van een man met een bier fles. Op 18 december datzelfde jaar werd Wuornos gedagvaard voor het rijden op de interstate snelweg en in het bezit zijn van een verlopen rijbewijs.
Moore werd als getuige gehoord bij dit incident. Op 23 juli 1988 werden Moore en Wuornos (onder de ´Susan Blahovec` alias) beschuldigd van het vernielen van hun appartement door hun huurbaas in Daytona Beach. Hij claimde dat ze het tapijt uit het appartement getrokken hadden en de muren donkerbruin hadden geverfd zonder zijn toestemming. In november 1988 startte Wuornos een 6-daagse campagne van bedreigende telefoontjes aan een Zephyrhills supermarkt na onenigheid over loterij tickets. Rond 1989 reist Aileen zelden zonder geladen pistool. Ze werkte in bars en parkeerplaatsen om geld als prostituee te verdienen. Rond deze tijd raakten Wuornos en Moore steeds dieper in de financiële problemen.
Arrestatie en veroordeling
Wuornos werd uiteindelijk opgepakt als zij en Moore betrokken raken bij een auto-ongeluk terwijl ze reden in de auto van het slachtoffer. Ze wezen hulp van omstanders af ondanks dat Aileen bloedde en vluchtte weg van het ongeluk. Hun politie tekeningen werden later uitgezonden op televisie. De politie traceerde Moore in Pennsylvania, waarnaar ze was terug gegaan om bij haar zus te wonen, en sloot een deal; als ze tegen Wuornos getuigde kreeg ze garantie op immuniteit. Moore ging akkoord. De politie verzorgde een motel voor Moore in Florida. Ze schreef een brief aan Wuornos, die vast zat wegens schending van haar voorwaardelijke vrijlating. Na ontelbare telefoontjes en een dreiging van Moore dat ze zelfmoord zou plegen bond Wuornos in en zei: 'je moet doen wat je moet doen. Ik laat ze jou niet naar de gevangenis sturen. Als ik moet bekennen, zal ik dat doen.' Ze legde een volledige verklaring af op 16 januari datzelfde jaar. Wuornos droeg zelfbescherming aan voor de moord op Mallory, hij zou haar hebben verkracht. Ze werd schuldig bevonden aan moord in januari 1992 met hulp van Moore's verklaring. Toen ze schuldig werd bevonden aan het vermoorden van Mallory claimde Wuornos in de media: 'Ik werd verkracht, ik werd gemarteld. Ze hebben het autostuur, ze hadden een foto van het stuur met krassen erop, hij was gebroken. Dat is het bewijs dat ik was vast gebonden aan het stuur. Ik kan niet geloven dat dit is gebeurd.' Ondertussen had Moore diverse boek- en filmdeals gesloten om haar verhaal te verkopen. Net als drie rechercheurs die aan de zaak werkten, die later zouden aftreden.
In november 1992, ontdekte Dateline NBC reporter Michele Gillen dat Mallory tien jaar gezeten had voor gewelddadige verkrachtingen in een andere staat. De rechter weigerde dat dit kon worden toegevoegd als bewijsmateriaal, en Wuornos zaak werd niet heropend.
Op 31 maart 1992 pleitte Wuornos geen strijd aan te gaan over de moord op Dick Humphreys, Troy Burress en David Spears. Ze zei 'Ik wil het goed maken met God.' Tijdens het proces werd ze geadopteerd door Arlene Pralle nadat Pralle een droom had gehad waarin haar was gezegd ´te zorgen´ voor Wuornos. Volgens Pralle, zei Jezus haar Aileen te schrijven en dat heeft ze gedaan. Wat Wuornos niet wist is dat Pralle geld aannam voor interviews, inclusief een met Nick Broomfield, die haar $10,000 betaalde. Een deel van het geld ging naar Wuornos vroegere advocaat, Steven Glazer, die Pralle huurde. Wuornos verzoek aan het hooggerechtshof werd in 1996 afgewezen. De relatie tussen Wuornos en Pralle begon te rammelen; Wuornos begon te vermoeden dat Pralle er alleen was voor de publiciteit en het geld. Wuornos vertelde Broomfield in een interview dat Pralle en Glazer haar manieren vertelden zelfmoord te plegen in de gevangenis. Zij adviseerden haar ook geen strijd te leveren want Glazer, bekend voor Aileen´s rechtszaak als ´Dr.Legal´, was te onervaren om een meervoudige moordzaak aan te kunnen. In haar verklaring wendde ze zich tot het hof en zei: ´Ik wil bekennen dat Richard Mallory mij gewelddadig verkracht heeft zoals ik het verklaard. Maar dat deden de anderen niet. Ze begonnen er alleen mee´.
In juni 1992 pleitte ze schuldig aan de moord op Charles Carskaddon en ontving ze haar vijfde doodstraf. In februari 1993 pleitte ze schuldig aan de moord op Walter Jeno Antonio en werd weer ter dood veroordeeld. De moord op Peter Siems werd haar niet ten laste gelegd omdat zijn lichaam nooit gevonden is. Al met al ontving ze zes keer de doodstraf.
Wuornos vertelde meerdere tegenstrijdige verhalen over deze moorden. Ze gaf toe zeven mannen te hebben vermoord onafhankelijk van elkaar. Ze claimde in eerste instantie dat alle zeven haar verkracht hadden tijdens haar werk als prostituee. Later herriep ze zich op zelfverdediging. Tijdens een interview met Broomfield, wanneer ze denkt dat de camera´s uitstaan, verteld ze hem dat het in Mallory´s geval echt zelfverdediging was, maar ze geen andere keus zag dan de doodstraf. Ze claimde dat ze het nooit aan zou kunnen de rest van haar leven opgesloten te zitten. Wanneer Broomfield vraagt: 'was het zelfverdediging?' antwoordt ze: 'Ja, net als een aantal andere maar ik kan het niemand vertellen dus moest ik voor de doodstraf gaan.'
Executie
Na haar eerste ter dood veroordeling zei Wuornos vaak dat ze wilde 'dat het allemaal maar over was.' In 2001 kondigde ze aan haar ter dood veroordeling niet aan te vechten. Ze smeekte de rechtbank in Florida haar rechtsteam te ontslaan en te stoppen met alle beroepen, ze zei: 'Ik heb die mannen vermoord, beroofde hen zo koud als ijs. En ik zal het weer doen. Het schiet niet op mij in leven ofzo te houden, want ik ga weer moorden. Ik haat het om door het systeem te kruipen... ik word er zo ziek van om te horen ´ze is gek´. Ik ben zo vaak geëvalueerd. Ik ben bekwaam, bij mijn volle verstand en ik probeer de waarheid te zeggen. Ik ben er een die serieus een hekel aan menselijk leven heeft en ik zal weer gaan moorden.' Sommige waren het eens dat ze in niet zo´n staat was om gehoor te geven aan zo´n verzoek.
De gouverneur van Florida, Jeb Bush, instrueerde drie psychiaters Wuornos een 15 minuten durend interview te geven. Alle drie achtten ze haar mentaal gezond om geëxecuteerd te worden. De test voor bekwaamheid eist dat de psychiaters overtuigd zijn dat de ter dood veroordeelde begrijpt dat hij of zij dood zal gaan, en ook begrijpt voor welke misdaad hij of zij geëxecuteerd wordt.
Wuornos begon later het gevangenispersoneel ervan te beschuldigen haar te misbruiken. Ze beschuldigde hen ervan haar eten te besmetten, erop te spugen, dat haar aardappels in de vuiligheid gekookt waren en dat haar eten bij haar aankwam met urine erin. Ze claimde ook gesprekken te hebben gehoord over 'proberen mij zo gek te krijgen dat ik zelfmoord pleeg voor de executie en ze wensen mij te verkrachten voor de executie.' Ze klaagde ook over het fouilleren, dat ze zo strak geboeid zat dat haar polsen er blauw van werden elke keer als ze haar cel verlate, tegen de deur trappen, regelmatige raamcontrole door de hoofdverpleegster, lage waterdruk, schimmel op haar matras in afkeer en pure haat tegen haar. Wuornos dreigde om douches en voedselkarren te boycotten wanneer bepaalde officieren aan het werk waren. Wuornos: ´In de tussen tijd knort mijn maag enorm en neem ik douches in de wasbak van mijn cel´.
Haar advocaat stelde dat 'Ms Wuornos wil alleen maar een normale behandeling, een menselijke behandeling tot de dag dat ze wordt geëxecuteerd en als de aantijgingen niet waar blijken te zijn dan verkeerd ze duidelijk in die waan. Ze gelooft wat ze schrijft.'
Tijdens de laatste fase van het proces gaf ze een serie interviews aan Broomfield. In haar laatste interview, vlak voor de executie, claimt ze dat haar geest bestuurd wordt door druk van geluidsgolven die haar gek doen voorkomen en dat ze door engels mee zou worden genomen naar een ruimteschip. Als Broomfield een poging waagt haar aan het praten te krijgen over haar eerdere claims dat ze haar slachtoffers in zelfverdediging heeft gedood wordt Wuornos des duivels, scheld Broomfield uit en beëindigd het interview. Broomfield ontmoet Dawn Botkins, een jeugdvriendin van Wuornos, die hem zei: ´Het spijt haar, Nick. Ze gaf jou niet de vinger. Ze gaf de media de vinger en de advocaten. Ze wist als ze meer zou zeggen het een verschil in haar executie morgen zou kunnen maken, dus besloot ze niets te zeggen.
Wat haar laatste maal was is onzeker. Sommige bronnen zeggen dat ze de traditionele maaltijd, wat alles had mogen zijn onder de $20, afsloeg en ze haar in plaats daarvan een kop koffie hebben gegeven. Maar in Broomsfield interview wordt beweerd dat een laatste maaltijd van KFC gebakken kip en franse frietjes heeft genomen.
Haar laatste woorden waren ´Ik wil alleen maar graag zeggen dat ik vaar met de Rock en ik zal terug komen net als Independence Day samen met Jezus, op 6 Juni, net als de film, een groot moederschip en alles. Ik kom terug´.
.
John Wayne Gacy, Jr.
Geboren: 17 mei 1942 in Chigaco.
Gestorven: 10 mei 1994.
Aantal moorden: 33
Gacy's vader (John Wayne Gacy, Sr) was een perfectionist en een harde werker als machinist. Thuis was hij een alcholist die zijn vrouw lichamelijk misbruikte en zijn kinderen vaak verbaal aanviel. Hij had een behoorlijk agressief gedrag over zich en had een sterke haat tegen
homoseksuelen. Gacy's vader maakte vaak opmerkingen over zijn zoon's iets verwijfde gedrag, wat Gacy diep raakte. Ondanks dat zijn vader niet echt de vader was die je zou willen hebben, hield Gacy van hem. Ze hebben nooit echt een goede band gekregen, iets wat Gacy zijn hele leven betreurde. Gacy Sr. stierf op 25 december 1969.
Voor veel mensen die Gacy Jr.op latere leeftijd kende, was hij een aardige man. Hij werd gerespecteert door velen en was makkelijk in de omgang. Gacy verkleedde zich als " Pogo the Clown " en vermaakte kinderen uit de buurt. Niemand zou hem ervan hebben verdacht, dat hij
uiteindelijk 33 moorden zou plegen.
Tussen 1972 en 1977 pleegde Gacy drieëndertig moorden. Zijn slachtoffers waren jongens van tussen de 14 en 21 jaar oud. Een van zijn manieren om aan slachtoffers te komen was, dat hij rond reed met een rood zwaailicht op zijn dak en zich voor deed als politie. Hij hield dan een jongen
aan, handboeide hem en liet hem in zijn auto stappen. Gacy nam hem dan vervolgens mee naar huis waar hij hem verkrachte, wurgde en begraafde in de kruipruimte onder het huis. Na zijn arrest in 1978, werden de lijken gevonden. Sommige van de slachtoffers hadden sokken of onderbroeken
nog ver in hun mond geduwd. Dit deed Gacy om het schreeuwen tegen te gaan als hij een jongen vermoorde. Een paar lichamen werden dicht bij elkaar gevonden en de politie vond het erop lijken alsof Gacy ze te gelijkertijd had begraven. Gacy antwoorde hier later op, dat hij ruimte te kort kwam en ruimte moest winnen.
Niet alle lijken begraafde Gacy onder de garage of in de kruipruimten. Een paar dumpte hij in Des Plaines River en ook zij werden gevonden met hun ondergoed ver in hun mond gepropt. Voor het dumpen in de rivier, verklaarde Gacy dat hij thuis te weinig ruimte over had en pijn in zijn rug kreeg van het graven.
Gacy werd gearresteert in 1978 en werd uitendelijk tot dood veroordeeld. In de Menard Correctional Center verbleef John 14 jaar maar werd later overgeplaatst naar Statesville Penitentiary waar hij stierf door dodelijke injectie. Zijn hersenen werden afgestaan voor verdere studie naar eventuele afwijkingen.
Bron; http://seriemoordenaars.w(...)hn_wayne_gacy_1.html
quote:Op zondag 25 mei 2008 16:50 schreef honda1990 het volgende:SPOILERWat heeft Ted Bundy trouwens nog voor straf gekregen?
quote:Dat is hier in NL dan ook gewoon het geval.Op maandag 9 juni 2008 11:37 schreef Smart_ass het volgende:
Echt debiel inderdaad. Levenslang hoort ook gewoon levenslang te zijn vind ik, geen 16 jaar.
quote:Op maandag 16 juni 2008 13:36 schreef Smart_ass het volgende:
Is levenslang in Nederland levenslang?
quote:Ik dacht vijftien jaar of zo.
quote:Die wilde ik neerzetten!Op zaterdag 14 juni 2008 23:17 schreef k_i_m het volgende:
Ik mis nog John Wayne Gacy. Het levende bewijs dat clowns wél eng zijn
[...]
Brr, clowns.
(TVP)
quote:In the early morning hours of May 30, 1991, 14-year-old Konerak Sinthasomphone (the younger brother of the boy whom Dahmer had molested) was discovered on the street, wandering naked and under heavy influence of drugs and bleeding from his rectum. Reports of the boy's injuries varied. Dahmer told police that Sinthasomphone was his 19-year-old boyfriend, and that they had an argument while drinking. Against the teenager's protests, police turned him over to Dahmer. They later reported smelling a strange scent but did not investigate it. It was later found to be bodies in the back of his room. Later that night, Dahmer killed and dismembered Sinthasomphone, keeping his skull as a souvenir.
John Balcerzak and Joseph Gabrish, the two police officers who returned Sinthasomphone to Dahmer, were fired from the Milwaukee Police Department after their actions were widely publicized, including an audiotape of the officers making homophobic statements to their dispatcher and cracking jokes about having reunited the "lovers". The two officers appealed their termination and were reinstated with back pay. They were named officers of the year by the police union. Balcerzak would go on to be elected president of the Milwaukee Police Association in May 2005.[2][3]
By the summer of 1991, Dahmer was murdering approximately one person each week. He killed Matt Turner, on June 30, Jeremiah Weinberger, on July 5, Oliver Lacy, on July 12, and finally Joseph Brandehoft, on July 18.
quote:Hij kreeg permanent in zn haarOp zondag 15 juni 2008 22:12 schreef Treinhomo het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
[..]
Dat is hier in NL dan ook gewoon het geval.
Idd wel een straf om op zo'n kappersstoel te moeten zitten
Ook wel bekend als de "Texas Tower Sniper". Dit was de eerste school shooting in de VS, en kostte 18 mensen het leven. De zaak is vooral schokkend door de koelbloedigheid waarmee het gebeurde. De dader stond op een toren op de campus van de universiteit in Austin en schoot met een sniperrifle uiterst nauwkeurig op zijn slachtoffers.
Een paar stukken uit het verhaal die wat mij betreft de gruwelijkheid goed aantonen:
quote:As Paul peered out from behind the barricade to see what was happening, Charlie shot him through his open mouth. He was killed instantly
quote:Het hele verhaal is hier te lezen.His first target was Claire Wilson, a heavily pregnant eighteen-year-old. The bullet pierced her abdomen and fractured the skull of the baby she carried, killing it.
quote:heel het verhaal hier te lezen.Tsutomu Miyazaki (宮﨑 勤, Miyazaki Tsutomu ; Ōme, Tokio, 21 augustus 1962 - 17 juni 2008 ) was een Japanse seriemoordenaar en kannibaal die in de loop van 1988/1989 vier meisjes van vier tot zeven jaar oud verkrachtte, verminkte, vermoordde en gedeeltelijk opat. Hij staat ook bekend onder de bijnamen Otakumoordenaar, de Kleine meisjes-moordenaar en Dracula. Miyazaki werd op 23 juli 1989 gearresteerd en is op 17 juni 2008 geëxecuteerd.[1]
Op de engelse wiki staat dat hij het bloed van 1 van de slachtoffer opdronk en de hand opat
quote:Gat. ver.Op maandag 30 juni 2008 23:31 schreef Nodachi het volgende:
Tsutomu Miyazaki
[..]
heel het verhaal hier te lezen.
Op de engelse wiki staat dat hij het bloed van 1 van de slachtoffer opdronk en de hand opat
quote:
Het kon natuurlijk niet uitblijven; moordende arts(en) maar het aantal moorden is ongeloofelijk, 400 !!!
His patients - mainly elderly women - were living alone and vulnerable. They adored their doctor, Harold "Fred" Shipman.
Even when their contemporaries began dying in unusually high numbers, patients remained loyal to the murderous M.D.
For as long as he spared them, his victims loved their doctor — to death.
No film director could plan a grislier scene.
In the dead of a black August night, relentless rains and driving winds formed the perfect backdrop for an exhumation.
But this was no psychological thriller — the Manchester police were observing a real-life drama. Experts were raising the mud-streaked coffin of wealthy Kathleen Grundy.
Interred just 5 weeks earlier in the Hyde cemetery, the 81-year-old ex-mayoress held, in death, the key to solving nearly 400 murders. This would give killer Dr. Harold Shipman the dubious distinction of being the greatest serial murderer the world has ever known.
It puts him well ahead of modern history's most prolific serial killer to date — Pedro ("monster of the Andes") Lopez. Convicted of 57 murders in 1980, Lopez allegedly killed 300 young girls in Colombia.
55-year-old Shipman is already serving 15 consecutive life sentences in Frankland Prison, County Durham, plus four years for forging the will of his last victim, Kathleen Grundy.
http://www.trutv.com/libr(...)/shipman/dead_1.html
quote:Ik heb ooit op de lagere school een spreekbeurt over hem gehouden. Ik hoef er vast niet bij te zeggen dat het onderwerp niet erg aansloeg in de klasOp maandag 16 juni 2008 18:48 schreef Theroin. het volgende:
[..]
Die wilde ik neerzetten!
Brr, clowns.
(TVP)
.quote:Op dinsdag 8 juli 2008 20:29 schreef k_i_m het volgende:
[..]
Ik heb ooit op de lagere school een spreekbeurt over hem gehouden. Ik hoef er vast niet bij te zeggen dat het onderwerp niet erg aansloeg in de klas
. quote:Misschien volgende keer over 11 september??Op dinsdag 8 juli 2008 20:43 schreef k_i_m het volgende:
net zoals mijn spreekbeurt over kernenergie en over het ontstaan van de piramides, ook géén succes
The Moors murders were committed by Ian Brady and Myra Hindley around the Manchester area of England between 1963 and 1965.
The Moors murders are so named because four of the victims were buried to the north of the A635, Greenfield Road, over Saddleworth Moor between Oldham, then in Lancashire, and the Wessenden Road junction to Meltham, then in the West Riding of Yorkshire. Their five victims were children aged between 10 and 17 years.
Every few months another child would mysteriously disappear as he or she walked the moors between the villages. And so it might have continued for many more years had Myra Hindley's brother-in-law not seen Ian Brady take an axe to one of his young victims.
It was a real shocker in an era that could not imagine a woman participating in the brutal murder of children. Myra and Ian were the prototypes for Fred and Rose West, Paul Bernardo and Karla Homolka and the other twisted partners in murder that followed them.
Meer info
tvp
quote:the biggest surprise was to be found in the attic, where the fire brigade was directed by the other slaves. The door was bolted, forcing the fire brigade to use a battering ram to open the door. Inside the crawlspace attic was the stench of death. According to contemporary accounts, over a dozen disfigured and maimed slaves were manacled to the walls or floor. Several had allegedly been the subject of gruesome medical experiments.
The exact details are unclear; owing to the horrific nature of the crime, many details were either swept under the rug or embellished. One man looked as though he had been victim of some bizarre makeshift sex change. Another one had a hole in his head where a stick had been inserted to "stir his brains". A woman was trapped inside a small cage where her arms and legs had been badly broken and then reset at odd angles, making her appear as some sort of "human crab." Another woman had her arms and legs removed and patches of her flesh had been sliced off in a circular motion to make her appear as a giant caterpillar. Some had their mouths sewn shut and had then starved to death. Others had their hands sewn to different parts of their bodies. One woman had her entrails pulled out of her stomach and was secured to the floor by her own intestines. A small boy of about twelve had the flesh on half of his face peeled back, revealing muscle, veins, and so forth. The wound had since been infested with disease and insects. Most of the victims were found dead. Those who were still alive, begged to be put out of their misery and died shortly after.
(...)
Rumor had it that when the mob rushed after the carriage, they heard screams from the house. They thought the screams came from ghosts, which led to the rumors of the haunted house. A hundred years later, the skeletons of 75 people were found during a renovation.
quote:Leuke details:Dear Mrs. Budd. In 1894 a friend of mine shipped as a deck hand on the Steamer Tacoma, Capt. John Davis. They sailed from San Francisco for Hong Kong, China. On arriving there he and two others went ashore and got drunk. When they returned the boat was gone. At that time there was famine in China. Meat of any kind was from $1-3 per pound. So great was the suffering among the very poor that all children under 12 were sold for food in order to keep others from starving. A boy or girl under 14 was not safe in the street. You could go in any shop and ask for steak—chops—or stew meat. Part of the naked body of a boy or girl would be brought out and just what you wanted cut from it. A boy or girl's behind which is the sweetest part of the body and sold as veal cutlet brought the highest price. John staid [sic] there so long he acquired a taste for human flesh. On his return to N.Y. he stole two boys, one 7 and one 11. Took them to his home stripped them naked tied them in a closet. Then burned everything they had on. Several times every day and night he spanked them – tortured them – to make their meat good and tender. First he killed the 11 year old boy, because he had the fattest ass and of course the most meat on it. Every part of his body was cooked and eaten except the head—bones and guts. He was roasted in the oven (all of his ass), boiled, broiled, fried and stewed. The little boy was next, went the same way. At that time, I was living at 409 E 100 St. near—right side. He told me so often how good human flesh was I made up my mind to taste it. On Sunday June the 3, 1928 I called on you at 406 W 15 St. Brought you pot cheese—strawberries. We had lunch. Grace sat in my lap and kissed me. I made up my mind to eat her. On the pretense of taking her to a party. You said yes she could go. I took her to an empty house in Westchester I had already picked out. When we got there, I told her to remain outside. She picked wildflowers. I went upstairs and stripped all my clothes off. I knew if I did not I would get her blood on them. When all was ready I went to the window and called her. Then I hid in a closet until she was in the room. When she saw me all naked she began to cry and tried to run down the stairs. I grabbed her and she said she would tell her mamma. First I stripped her naked. How she did kick – bite and scratch. I choked her to death, then cut her in small pieces so I could take my meat to my rooms. Cook and eat it. How sweet and tender her little ass was roasted in the oven. It took me 9 days to eat her entire body. I did not fuck her tho I could of had I wished. She died a virgin.
quote:Fish inserted over a dozen needles into his pelvis and perineum as seen in this x-ray used at his trial
quote:Ik heb er spijt van dat ik die heb gelezen
quote:
quote:wowwww die is wel sick zeg, +1 voor originaliteit
dat vraagt om een verfilming
quote:Countess Elizabeth Báthory (Báthory Erzsébet in Hungarian, Al¸beta Bátoriová in Slovak, Al¸běta Báthoryová in Czech, Elżbieta Batory in Polish, 7 August 1560 – 21 August 1614), was a Hungarian countess from the renowned Báthory family. She is possibly the most prolific female serial killer in history and is remembered as the "Blood Countess" and as Bloody Lady of Čachtice, after the castle near Trenčín, in Slovakia, where she spent most of her adult life.
The Báthory family is famous for defending Hungary against the Ottoman Turks.
After her husband's death, she and four collaborators were accused of torturing and killing hundreds of girls and young women, with one witness attributing to them over 600 victims, though she was only convicted on 80 counts.[1] In 1610, she was imprisoned in Čachtice Castle, where she remained bricked in a set of rooms until her death four years later. She was never formally tried in court.
The case has led to legendary accounts of the Countess bathing in the blood of virgins in order to retain her youth. These stories have led to comparisons with Vlad III the Impaler of Wallachia, on whom the fictional Count Dracula is partly based, and to modern nicknames of the Blood Countess and Countess Dracula.
Early years
Elizabeth Báthory was born on a family estate in Nyírbátor, Hungary, and spent her childhood at Ecsed Castle. Her father was George Báthory of the Ecsed branch of the family, a brother of Andrew Bonaventura Báthory, who had been Voivod of Transylvania, while her mother was Anna Báthory (1539–1570), daughter of Stephen Báthory, another Voivod of Transylvania, of the Somlyó branch. Through her mother, she was the niece of Stefan Báthory, King of Poland.
[edit] Married life
At the age of 11, Báthory was engaged to Ferenc Nádasdy and moved to Nádasdy Castle in Sárvár, Hungary. In 1575, she married Nádasdy in Varannó. Nádasdy’s wedding gift to Báthory was his home, Čachtice Castle, situated in the Little Carpathians near Trenčín, together with the Čachtice country house and 17 adjacent villages. The castle itself was surrounded by a village and agricultural lands, bordered by outcrops of the Little Carpathians. In 1602, Nádasdy finally bought the castle from Rudolf II, so that it became a private property of the family.
In 1578, Nádasdy became the chief commander of Hungarian troops, leading them to war against the Ottomans. With her husband away at war, Elizabeth Báthory managed business affairs and the estates. That role usually included providing for the Hungarian and Slovak peasants, even medical care.
During the height of the Long War (1593-1606), she was charged with the defense of her husband's estates, which lay on the route to Vienna.[2] The threat was significant, for the village of Čachtice had previously been plundered by the Ottomans while Sárvár, located near the border that divided Royal Hungary and Ottoman occupied Hungary, was in even greater danger.
She was an educated woman who could read and write in four languages.[2] There were several instances where she intervened on behalf of destitute women, including a woman whose husband was captured by the Turks and a woman whose daughter was raped and impregnated. She was interested in science and astronomy.
Her husband died in 1604 at the age of 47. His death is commonly reported as resulting from an injury sustained in battle.
[edit] Arrest
[edit] Early investigation
Between 1602 and 1604, Lutheran minister István Magyari complained about atrocities both publicly and with the court in Vienna, after rumors had spread.[3]
The Hungarian authorities took some time to respond to Magyari's complaints. Finally, in 1610, King Matthias assigned Juraj Thurzo, the Palatine of Hungary, to investigate. Thurzo ordered two notaries to collect evidence in March 1610.[4] Even before obtaining the results,[5] Thurzó debated further proceedings with Elizabeth's son Paul and two of her sons-in-law. A trial and execution would have caused a public scandal and disgraced a noble and influential family (which at the time ruled Transylvania), and Elizabeth's considerable property would have been seized by the crown. Thurzo, along with Paul and her two sons-in-law, originally planned for Elizabeth to be secreted to a nunnery, but as news of her murder of the daughters of lesser nobility spread, it was agreed that Elizabeth Báthory should be kept under strict house arrest, but that further punishment should be avoided.[6] It was also determined that Matthias did not have to repay a large debt for which he lacked sufficient funds.[7]
[edit] Arrest and trial
Thurzó went to Čachtice Castle on 30 December 1610 and arrested Báthory and four of her servants, who were accused of being her accomplices. Thurzó's men reportedly found one girl dead and one dying. Another woman was found wounded, others locked up.[8]
While the countess was put under house arrest (and remained so from that point on), King Matthias requested that Elizabeth be sentenced to the death penalty. However, Thurzo successfully convinced the King that such an act would negatively affect the nobility. Hence, a trial was postponed indefinitely.
The countess' associates however were brought to court. A trial was held on 7 January 1611 at Bytča, presided over by Royal Supreme Court judge Theodosious Syrmiensis de Szulo and 20 associate judges. Bathory herself did not appear at the trial.[7]
The defendants at that trial were Dorottya Szentes, also referred to as Dorko, Ilona Jó, Katarína Benická, and János Újváry ("Ibis" or Ficko).
Dorko, Ilona and Ficko were found guilty and put to death on the spot. Dorko and Ilona had their fingernails ripped out before they were thrown into a fire, while Ficko, who was deemed less guilty, was beheaded before being consigned to the flames. A public scaffold was erected near the castle to show the public that justice had been done. Katarína Benická was sentenced to life imprisonment, as she only acted under the domination and bullying by the other women, as implied by recorded testimony.
[edit] Last years and death
During the trial of her primary servants, Báthory had been placed under house arrest in a walled up set of rooms. She remained there for four years, until her death.
King Matthias had urged Thurzo to bring her to court and two notaries were sent to collect further evidence,[9] but in the end no court proceedings against her were ever commenced.
On 21 August 1614, Elizabeth Báthory was found dead in her castle. Since there were several plates of food untouched, her actual date of death is unknown. She was buried in the church of Čachtice, but due to the villagers' uproar over having "The Tigress of Čachtice" buried in their cemetery, her body was moved to her birthhome at Nagyecsed in Hungary, where it is interred at the Báthory family crypt.[10]
[edit] Accusations
In 1610 and 1611 the notaries collected testimonies from more than 300 witness accounts. Trial records include testimonies of the four defendants, as well as 13 more witnesses. Priests, noblemen and commoners were questioned. Witnesses included the castellan and other personnel of Sárvár castle.
According to these testimonies, her initial victims were local peasant girls, many of whom were lured to Čachtice by offers of well-paid work as maidservants in the castle. Later she is said to have begun to kill daughters of lower gentry, who were sent to her gynaeceum by their parents to learn courtly etiquette. Abductions were said to have occurred as well. At the trial there were accusations of pagan practices and witchcraft.[citation needed]
The descriptions of torture that emerged during the trials were often based on hearsay. The atrocities described most consistently included:
* severe beatings over extended periods of time, often leading to death.
* burning or mutilation of hands, sometimes also of faces and genitalia.
* biting the flesh off the faces, arms and other bodily parts.
* freezing to death.
* bad surgery on victims, often leading to death.
* starving of victims.
The use of needles was also mentioned by the collaborators in court.
Some witnesses named relatives who died while at the gynaeceum. Others reported having seen traces of torture on dead bodies, some of which were buried in graveyards, and others in unmarked locations. According to confessions by the defendants, Elizabeth Báthory tortured and killed her victims not only at Čachtice but also on her properties in Sárvár, Sopronkeresztúr, Bratislava and Vienna, and even between these locations. In addition to the defendants, several people were named for supplying Elizabeth Báthory with young women. The girls had been procured either by deception or by force. A little-known figure named Anna Darvulia was also rumored to have influenced much of Báthory's early sadistic career but apparently died long before the trial.
The number of young women tortured and killed by Elizabeth Báthory is unknown, though it is often cited as being in the hundreds, between the years 1585 and 1610. The estimates differ greatly. During the trial and before their execution, Szentes and Ficko reported 36 and 37 respectively, during their periods of service. The other defendants estimated a number of 50 or higher. Many Sárvár castle personnel estimated the number of bodies removed from the castle at between 100 to 200. One witness who spoke at the trial mentioned a book in which a total of over 650 victims was supposed to have been listed by Báthory herself. This number became part of the legend surrounding Báthory. Reportedly, diaries in Báthory's hand are kept in the State Archives in Budapest. The diaries are difficult to read due to the condition of the material, the old language, the hand-writing and the horrific content.[11]
László Nagy has argued that Elizabeth Báthory was a victim of a conspiracy,[12] a view opposed by others.[13] Nagy argued that the proceedings were largely politically motivated. However the conspiracy theory is consistent with Hungarian history at that time.[14]
[edit] Folklore, literature and popular culture
Main article: Elizabeth Báthory in popular culture
The case of Elizabeth Báthory inspired numerous stories during the eighteenth and nineteenth centuries. The most common motif of these works was that of the countess bathing in her victims' blood in order to retain beauty or youth.
This legend appeared in print for the first time in 1729, in the Jesuit scholar László Turóczi’s Tragica Historia,[15] the first written account of the Báthory case. At the beginning of the nineteenth century, this certainty was questioned, and sadistic pleasure was considered a far more plausible motive for Elizabeth Báthory's crimes.[16] In 1817, the witness accounts (which had surfaced in 1765) were published for the first time,[17] demonstrating that the bloodbaths, for the purpose of preserving her youth, were legend rather than fact.
The legend nonetheless persisted in the popular imagination. Some versions of the story were told with the purpose of denouncing female vanity, while other versions aimed to entertain or thrill their audience. During the twentieth and twenty first centuries, Elizabeth Báthory has continued to appear as a character in music, film, plays, books, games and toys and to serve as an inspiration for similar characters.
Edward (Ed) Theodore Gein (La Crosse (Wisconsin), 27 augustus 1906 – Madison (Wisconsin), 26 juli 1984) was een Amerikaanse seriemoordenaar. Op zijn daden is een aantal horrorverhalen en -films gebaseerd, zoals Psycho, The Silence of the Lambs en The Texas Chain Saw Massacre.
Gein en zijn moeder
Gein groeide op in een gezin van vier: een agressieve en alcoholistische vader (George) die regelmatig werkloos was, een zeer dominante en gelovige moeder (Augusta), en zijn broer, Henry. Henry overleed al op jonge leeftijd en het is nooit duidelijk geworden of Ed schuldig is aan zijn dood. Henry kwam volgens de politie om in een vuurzee op het landgoed van de familie (Archer ave, corner of 2nd ave, Plainfield, Wisconsin). Hoewel Ed de politie vertelde niets te weten van de hele gebeurtenis, leidde hij de politie toch direct naar het lichaam van Henry.
Tijdens zijn jeugd had zijn moeder grote invloed op Gein. Ze was zeer gelovig ("vrouwen zijn hoeren, ze zijn het instrument van de duivel, drinken stimuleert het kwaad in de mens, seks is puur voor het maken van wezens") en ze las elke dag voor uit het oude testament (over dood, moord en straf van God voor het slechte wat je doet). Zijn vader en broer kwamen te overlijden, zodat Gein, toen in 1945 ook zijn moeder overleed, er alleen voor stond. Omdat Gein door zijn moeder, met wie hij een haat-liefde verhouding had, afhankelijk was gemaakt, huilde hij als een kind op haar begrafenis.
Krankzinnigheid
Op school was Gein een buitenbeentje. Hij had een gemiddeld IQ, maar mocht van zijn moeder niet met klasgenootjes omgaan. Wanneer hij dit wel probeerde schold zijn moeder hem uit en kleineerde zij hem. Hij werd tijdens zijn jeugd veel gepest. Hierdoor was Gein sociaal-emotioneel niet goed ontwikkeld. De agressie van Augusta kwam hier ook nog eens bij. Op latere leeftijd bracht de eenzaamheid de vreemde Ed Gein tot waanzin. Hij wilde zijn moeder graag uit de dood terughalen en begon studies te doen over anatomie. Het vrouwelijk lichaam begon hem te fascineren. Uiteraard kon hij zijn moeder niet tot leven wekken Daarom begon hij haar huid af te stropen en te looien, zodat hij haar vrouwelijke vormen kon bewaren. Hij kleedde zich soms in deze gelooide huid en trok daarboven zijn moeders kleding aan.
Gein had nog geen enkele seksuele ervaring en verwarde zijn gevoelens voor het vrouwelijke met de wens zelf vrouw te worden. Hij dacht erover zichzelf te castreren, maar besloot tenslotte dat een pak van vrouwenhuid met borsten en een vagina hem voldoende vrouwelijk maakte. Om aan zijn groeiende behoefte naar vrouwelijke lichamen te voldoen, begon hij 'verse' graven leeg te halen om zich te tooien met kledingstukken gemaakt van huid van de opgegraven vrouwelijke lijken.
Gein raakte steeds bekwamer in het bewerken van de huid, en maakte onder andere een riem van vrouwentepels en trommels bekleed met vrouwenhuid, terwijl hij schedels als versiering en als drinkbekers gebruikte.
Gein de moordenaar
Op 10 december 1954 pleegde Gein zijn eerste moord. Het slachtoffer was de 54-jarige Mary Hogan. Kort na de moord op zijn tweede slachtoffer (Bernice Worden, vermoord op 16 november 1957) kwam de sheriff hem op het spoor. Geins huis werd doorzocht, waarbij de lichamen en voorwerpen gevonden werden. Gein hield vol dat hij zichzelf en zijn huis slechts 'versierde', en niet aan necrofilie of kannibalisme deed. Wel bekende hij de dubbele moord. De politie verdacht hem van nog meer moorden, aangezien een aantal gelooide vagina's niet aan begraven lijken gekoppeld kon worden, maar kon verder niets bewijzen.
Gein werd ontoerekeningsvatbaar bevonden en bracht zijn verdere leven door in TBS-klinieken. Op 26 juli 1984 stierf hij in het Waupan State Hospital.
Henry Lee Lucas
Henry Lee Lucas (Blacksburg, 23 augustus 1936 - 13 maart 2001) is een Amerikaans crimineel en seriemoordenaar. Alhoewel hij eerst een groot aantal moorden bekende, trok hij deze verklaring later in.
Vele bronnen beweren dat 350 moorden door hem gepleegd zijn. Rechercheur Brad Shellady beweert echter dat hij vanaf zijn vrijlating uit de gevangenis in 1975 tot aan zijn arrestatie halverwege 1983 een onvoorstelbaar aantal van 3000 moorden zou hebben gepleegd, wat gelijk staat aan ongeveer één per dag.
Leven
Henry Lee Lucas werd op 23 augustus 1936 geboren te Blacksburg, Virginia. Hij omschreef zijn moeder Viola als geweldslustige prostituee. Zijn vader Anderson, voormalig spoorwegmedewerker die zijn beide benen had verloren na overreden te zijn door een goederentrein, was alcoholist en leed net als Henry onder de minachting en wreedheid van Viola. Henry beweerde net als zijn halfbroer regelmatig door Viola te zijn geslagen, zonder dat daarvoor enige reden was. Henry lag een keer drie dagen in een coma nadat zijn moeder hem had bewerkt met een houten plank. Verder was Henry ervan getuige dat zijn moeder geslachtsgemeenschap had met een groot aantal onbekende mannen. Toen Henry van vrienden van zijn vader een pony kreeg, moest hij toezien hoe het dier door zijn moeder werd afgeschoten.
Henry beweerde sinds het begin van de puberteit in aanraking te zijn gekomen met het voor het plezier wreed behandelen en doden van dieren. Tijdens een gevecht met zijn halfbroer verloor hij een van zijn ogen (mede omdat hij de ontstane verwonding verwaarloosde), waardoor hij de rest van zijn leven een glazen oog droeg. Zijn eerste moord beging hij in 1951, op 15-jarige leeftijd, toen hij een meisje wurgde nadat hij door haar was afgewezen. In 1954 werd hij veroordeeld voor inbraak in en rond Richmond, Virginia en kreeg zes jaar gevangenisstraf opgelegd. Tijdens zijn verblijf in de cel is hij ontsnapt, maar werd weer gearresteerd en uiteindelijk vrijgelaten in 1959.
Aan het einde van 1959 verhuisde hij naar Tecumseh, Michigan om bij zijn halfzus Opal te gaan wonen. Daar verloofde hij zich, maar zijn moeder keurde zijn verloofde niet goed en beval hem terug te keren naar Virginia. Op 11 januari 1960 vermoordde Henry, vermoedelijk om deze reden, zijn moeder. Hij beweerde, na een avondje stappen, door zijn moeder te zijn gewekt uit zijn slaap en vervolgens te zijn geslagen met een bezem. Hij stak daarop zijn moeder met een mes neer. Hij vluchtte per auto naar Virginia, maar werd later in Ohio opgepakt vanwege het arrestatiebevel dat in Michigan was uitgevaardigd. Tijdens de rechtszaak beweerde hij te hebben gehandeld uit zelfverdediging, maar hij werd desondanks veroordeeld tot een gevangenisstraf van 24 jaar. Hij kwam reeds vrij na vijftien jaar cel, op 22 augustus 1975. In december 1975 huwde hij zijn nicht Betty (die weduwe was), maar die scheidde van hem in 1977.
Ergens tussen 1976 en 1978 ontmoette hij Ottis Toole, die voor hem naast een medeplichtige in een groot aantal moorden, ook een occasionele homofiele partner was. In juni 1983 werd Henry gearresteerd, eerst enkel vanwege het overtreden van de vuurwapenwet. Al gauw werd hij van diverse moorden beschuldigd en na slechts enkele dagen cel bekende hij enkele daarvan om zo zijn verblijf in de cel, dat hij vanaf zijn arrestatie als inhumaan omschreef, te verbeteren. Na vele veroordelingen en invrijheidstellingen werd hij uiteindelijk veroordeeld tot de doodstraf.
Op 26 juni 1998 zette toenmalig gouverneur van Texas George W. Bush zijn doodstraf om in levenslang zonder mogelijkheid op vervroegde invrijheidstelling. Alhoewel er geen twijfel over bestond dat Henry een groot misdadiger was, bestond er teveel twijfel omtrent de aanklacht die had geleid tot zijn veroordeling tot de doodstraf. Op 13 maart 2001 overleed Henry Lee Lucas in de gevangenis als gevolg van hartfalen.
Bron
Bizar.
Richard "The Iceman" Kuklinski (April 11, 1935 – March 5, 2006) was a convicted murderer and notorious contract killer. He worked for several Italian-American crime families, and claimed to have murdered over 200 people over a career that lasted forty-three years; he killed his first victim at age fourteen.
He was the older brother of the convicted rapist and murderer Joseph Kuklinski.
Birth and early life
Richard Leonard Kuklinski was the second of four children born to Stanley Kuklinsky and Anna Kuklinsky (née McNally) of Polish and Irish origin. Kuklinski was born on April 11, 1935 in Jersey City, New Jersey. His mother Anna was born in Dublin and her parents emigrated to Jersey City in 1904. His father Stanley had emigrated from Warsaw, Poland and after a three month courtship married Anna in July 1925.
Association with the Gambinos and DeMeo
Association with the Gambino crime family came through his relationship with the mobster Roy DeMeo. This relationship started because Richard owed an associate of Demeo's a lot of money, so DeMeo was sent to 'talk' with Richard Kuklinski. He did this by him and his gang of serial killers pistol whipping Richard into a bloody pulp, a move that Richard would eventually kill DeMeo for. But Richard didnt avenge this wrongdoing for many years as he knew people would link the murder of DeMeo with Richard and he would very well be murdered in turn for it. Also Richard realised DeMeo could offer Richard a lot of 'work', thus of money, so after he paid back the money he stated that he started doing robberies and other assignments for the family, one of which was pirating pornographic tapes. But soon his talent for killing was realized and he stood out amongst his associates, standing 6 feet and 5 inches and weighing 300 lb. DeMeo decided to put him to the test. One day, he took Kuklinski out in his car and they parked on a city street. DeMeo then selected an apparently random target, a man out walking his dog. He then told Kuklinski to kill him. Without questioning the order, Kuklinski got out and walked towards the man. As he passed him, he turned and shot the man in the back of the head. From then on, Kuklinski was DeMeo's favorite enforcer. In fact DeMeo thought of Richard as a sort of 'secret weapon' that he had moulded himself.
Over the next thirty years, according to Kuklinski, he killed numerous people, either by gun, strangulation, knife, or poison. The exact number has never been settled upon by authorities, and Kuklinski himself at various times claimed to have killed between 100 and 130 individuals. He favored the use of cyanide since it killed quickly and was hard to detect in a toxicology test. He would variously administer it by injection, putting it on a person's food, by aerosol spray, or by simply spilling it on the victim's skin. One of his favorite methods of disposing of a body was to place it in a 55-gallon oil drum. His other disposal methods included dismemberment, burial, or placing the body in the trunk of a car and having it crushed in a junkyard. He also claimed to have left bodies sitting on park benches, thrown bodies down "bottomless pits" and fed still-alive victims to giant rats in Pennsylvania.
Despite Kuklinski's claims that he was a frequent killer for DeMeo, none of DeMeo's crew members that later became witnesses for the government claimed that Kuklinski was involved in the murders they committed. Only photographed on one occasion at the Gemini Lounge, he reportedly visited the club to purchase a handgun from the Brooklyn crew. Kuklinski once claimed to have been responsible for the 1983 murder of Roy DeMeo, although the available evidence and testimony points to the murderers being fellow DeMeo crew associates Joseph Testa and Anthony Senter as well as DeMeo's supervisor in the Gambino family, Anthony Gaggi.
According to Kuklinski, at the same time he was allegedly a career hit man, he met and married Barbara Pedrici, and later fathered two daughters and a son. His family and neighbors were never aware of his activities, instead believing that he was a successful businessman. Sometimes he would get up and leave the house at any time of the day or night to do a job, even if it was in the middle of dinner.
Initially nicknamed "The Polack" by his Italian associates because of his Polish heritage, Kuklinski earned the nickname "Iceman" following his experiments with disguising the time of death of his victims by freezing their corpses in an industrial freezer. Kuklinski himself claims that he used a Mister Softee ice cream truck for this purpose, although the Federal Bureau of Investigation (FBI) doubts the veracity of this claim.[citation needed] Later, he told author Philip Carlo that he got the idea from a hitman nicknamed "Mister Softee", who drove a Mister Softee truck to appear inconspicuous. Kuklinski's method was uncovered by the authorities when Kuklinski once failed to let one of his victims properly thaw before disposing of the body on a warm summer's night, and the coroner found chunks of ice in the corpse's heart.
Kuklinski became friendly with a man named Robert Pronge, the man nicknamed Mister Softee. Pronge supposedly was a military-trained demolitions technician. It was from him that Kuklinski learned of the different methods of using cyanide to kill his victims. Kuklinski also claimed to have purchased remotely detonated hand grenades from Pronge. Kuklinski also stated that Mister Softee was "extremely crazy" after Pronge supposedly asked him to carry out a hit on his wife and child. In 1984, Robert Pronge was found shot to death in his truck. Kuklinski claims to have murdered Pronge, fearing that one day Pronge would kill him.[citation needed]
State and federal manhunt
When the authorities finally caught up with Kuklinski in 1986, they based their case almost entirely on the testimony of an undercover agent. New Jersey State Police detective Pat Kane started the case 6 years prior to the arrest and the investigation involved a joint operation with the New Jersey Attorney General's office and the Bureau of Alcohol, Tobacco and Firearms.
Special Agent Dominick Polifrone had undercover experience specializing in Mafia cases. The New Jersey State Police and the Bureau began a joint operation. Detective Kane recruited Phil Solimene, a close friend of Kuklinski, who introduced undercover agent Polifrone to the killer. The Bureau agent had acted like he wanted to hire Kuklinski for a hit, and recorded him speaking in detail about how he would do it. When state police and federal agents went to arrest Kuklinski they blocked off his street, and it took multiple officers to bring him down. In the process of doing so Mrs. Kuklinski was also arrested and charged with gun possession because the car was in fact registered under her name. When Mrs. Kuklinski was arrested, a police officer put his boot on her back while detaining her. This enraged Kuklinski, and that is one of the reasons why they needed multiple officers to bring him down.
Incarceration
During his incarceration, Kuklinski granted interviews to prosecutors, psychiatrists, criminologists, writers, and television producers about his criminal career, upbringing, and personal life. Two documentaries, featuring interviews of Kuklinski by Dr. Park Dietz (best-known for his interviews with and analysis of Jeffrey Dahmer) aired on HBO after interviews in 1991 and 2001. Philip Carlo also wrote a book in 2006, entitled The Ice Man.
In one interview, Kuklinski claimed that he would never kill a child and "I probably wouldn't kill a woman". He also confessed that once he had wanted to use a crossbow to carry out a hit but did not want to use the method without having "tested" it first. While driving his car, he picked a man at random to stop and ask for directions. Kuklinski told the HBO interviewer that when the man bent forward, he shot him in the forehead with the crossbow and stated "it went half-way into his head".
He also claimed that he once kidnapped one of his victims, and rather than conventionally murder him, tied him up with tight strips of wet rawhide, which would constrict as they dried. The constriction would be so great as to cause strangulation and draw blood. He then left the man in a "cave" in the "wilderness" where he was eaten alive by rats that were attracted by the smell of blood. Kuklinski claimed he filmed the man’s death as proof to the buyer that the man suffered before he died.
In one interview, Kuklinski confessed that he regretted only one murder, which he deemed particularly cruel. As he was about to kill a man, the man began praying to God for his life. Kuklinski told him that he would give God thirty minutes to save the man, but once the time was up, he would be killed. Forcing the man to wait thirty minutes for his inevitable demise struck Kuklinski as his most sadistic murder.
Kuklinski died of unknown causes at the age of 70 at 1:15 a.m. on March 5, 2006. He was in a secure wing at St. Francis Medical Center in Trenton, New Jersey at the time. Authorities said they believed he died of natural causes although the timing of his death has been labeled suspicious. Kuklinski was scheduled to testify that former Gambino crime family underboss Sammy Gravano had ordered him to murder New York Police Department Detective Peter Calabro. Kuklinski had admitted to murdering Det. Calabro with a shotgun on the night of March 14, 1980. He denied knowing that Calabro was a police officer, but said he would have murdered him regardless (It should be noted that in 2006 Gravano was serving a 19 year prison sentence for running an Ecstasy distribution ring in Arizona.) Kuklinski also stated to family members that he thought "they" were poisoning him. A few days after Kuklinski's death, prosecutors dropped all charges against Gravano, saying that without Kuklinski's testimony there was insufficient evidence to continue.
Involvement with Jimmy Hoffa disappearance
In April 2006, news reports surfaced that Kuklinski had confessed to author Philip Carlo that he was part of a group who kidnapped famed union boss Jimmy Hoffa. However, during the earlier HBO interview he denied any knowledge of Hoffa's fate. Kuklinski claimed that he had only heard rumors, specifically, that Hoffa had been killed, put in a barrel, placed into a Toyota car which was compacted with other cars, and shipped overseas.
Bron
Is een aantal keer een documentaire van op TV geweest. Vertelde er heel rustig en koelbloedig over, alsof het om boodschappen doen ging.
[ Bericht 0% gewijzigd door StateOfMind op 01-02-2009 16:40:55 ]
Amerikaanse seriemoordenaar, eigenlijk meer een 'all round' crimineel: Inbraak, verkrachting, brandstichting, geweldpleging, heling en ga maar door.
Vanaf kinds af aan al bezig met criminele activiteiten die na mate de tijd vorderde steeds ernstigere vormen aan gingen nemen. In totaal zou hij 22 moorden op zijn geweten hebben. Zich er voor schamen deed hij niet:
quote:In 1930 werd hij door middel van de strop geexecuteerd.In his autobiography, Panzram wrote that he was "rage personified", and he would often rape men whom he robbed, not because he was necessarily homosexual, but because it was his method of dominating and humiliating people. He also engaged in vandalism and arson, at one point considering an ambitious plot to scuttle a British warship docked in New York harbor in order to provoke a war between Britain and the United States.
bron
quote:Heb ik gezien ja.Op zondag 1 februari 2009 16:35 schreef StateOfMind het volgende:
Is een aantal keer een documentaire van op TV geweest. Vertelde er heel rustig en koelbloedig over, alsof het om boodschappen doen ging.
--> C&H
Over the last century they have passed into gruesome folklore, but Victorian census records on Jack the Ripper's victims cast new light on the lives of some of the murdered prostitutes.
An online genealogy website which trawled the 1881 census - taken seven years before their deaths - has pulled together information on the women that 'provides a small window onto the past' and dispels the myth that they had been teenage street walkers.
The five - Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Elizabeth Stride, Catherine Eddowes and Mary Jane Kelly - were all brutally murdered in London's East End between August 31 and December 20, 1888. Their bodies were left horribly mutilated on the streets of Whitechapel. Their murderer was never caught.
Although prostitutes at the time of their violent murders, three of the five had previously been married, according to records taken on April 3, 1881.
The website www.findmypast.com discovered Stride was recorded as 37 at the time and living with her husband, a carpenter. She had moved to London from Sweden in 1866 where she had already worked as a prostitute. However, her luck changed and on March 7, 1869, she married John Thomas Stride, a carpenter 13 years her senior. He died in 1884.
Eddowes was 38 when the census was taken, living with her husband and two children, her occupation listed as "charwoman" - a cleaner. It is around this time that she is believed to have fallen into prostitution to pay rent on the Spitalfields lodging house she shared with John Kelly. Seven years later, Eddowes was to be viciously murdered - on the same night as Elizabeth Stride - known amongst Ripperologists as the 'double event'.
In 1881 Chapman was 40, married but living with her parents. Later the same year she moved to Clewer, near Windsor in Berkshire, where her husband John, a stud groom, had taken up an offer of work. After a series of family tragedies, including the death of the couple's 12-year-old daughter to meningitis, they both turned to drink and separated. She returned to London shortly afterwards to a life on the streets.
The women appear to have turned to prostitution after their marriages broke up. According to newspaper reports of the time, none of the victims was living with their husbands at the time of their deaths.
There are no records for Nichols or Kelly in the census, suggesting they may already have been working the streets at that time.
Nichols was the mother of five children and had been married to a printer's machinist until it broke down in 1880, the year before these census records were taken.
Kelly, born in Limerick, arrived in London from Cardiff in 1884 and went to work in a high class brothel. The photograph of her butchered remains has become the most famous image of all the Ripper victims.
This information on the three women has been available online since the 1881 census records were published eight years ago - it is only now that they have been pulled together to provide an insight into the lives of the women in their latter years.
'Some people treat the Jack the Ripper story as a bit of a game,' said Alex Werner, a Museum of London historian who curated a recent Jack the Ripper exhibition. 'It wasn't a game. It was against real people in the East End, people who had fallen on really hard times, who had gravitated to the East End as a place where they could earn some kind of living as a prostitute.'
Victims 1-5: Mary Ann Nichols, Annie Chapman, Lizzy Stride, Catherine Eddowes and Mary Kelly. Royal physician Sir William Gull (pictured bottom) is widely considered one of the suspects in the Jack the Ripper murders
Newspaper accounts at the time, which helped the Ripper's fame spread, touched on the women's fall from respectability.
The Star newspaper's report on September 27, 1888, on the death of Chapman, struck a sympathetic tone, describing how a woman who "had perhaps a happy and innocent girlhood, and was once a wife, had to turn out and seek the sale of her body for the price of a bed."
'A few hours later,' the newspaper said, 'she was found a corpse.'
The murderer's infamy spread quickly around the world. London newspapers revelled in the gore, which was spread across the country and to distant lands by telegraph. The killer was dubbed "Jack the Ripper" after a man using that pseudonym claimed responsibility in letters to the media and police.
No one was ever prosecuted for the murders, helping to fuel speculation about his identity that continues to this day. Among the suspects identified at various times are Francis Tumblety, an American quack doctor; Sir William Gull, physician to Queen Victoria; Victoria's grandson, Prince Albert Victor; and the artist Walter Sickert.
Andrew Cook, author of the recent book "Jack the Ripper," thinks the Ripper has always been a media creation. He argues that the crime could not have been committed by a single person.
Cook said the Ripper myth has been constructed from "layer upon layer of sediment, nonsense and crazy theories."
'It has become an industry,' he said. 'What really was a terrible scenario of events has almost become over-commercialized.'
Werner doubts we will ever know the Ripper's true identity.
'My feeling is we'll never know for certain,' said Werner. 'We are too far away now to make sense of the different candidates.'
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)l.html#ixzz0ROneQ8On
quote:Op maandag 9 juni 2008 11:41 schreef Smart_ass het volgende:
En niet te vergeten Aileen Wuornos
[ afbeelding ]
Aileen Carol Wuornos (geboren als Aileen Carol Pittman) (Rochester (Michigan), 29 februari 1956 – 9 oktober 2002) was een Amerikaanse seriemoordenaar die ter dood werd veroordeeld door de staat Florida in 1992. Uiteindelijk is ze 6 maal ter dood veroordeeld. Wuornos heeft bekend zeven mannen onafhankelijk van elkaar te hebben vermoord, ze claimde dat ze werd (of poging tot) verkracht tijdens haar werk als prostituee. Ze is ter dood gebracht door middel van een injectie op 9 oktober 2002.
..ontmoette Wuornos de 24-jarige Tyria Moore in een Daytona gay bar.
..Ondertussen had Moore diverse boek- en filmdeals gesloten om haar verhaal te verkopen. Net als drie rechercheurs die aan de zaak werkten, die later zouden aftreden.
..
)New Jack the Ripper suspect was mortuary attendant who killed two more women
An historian claims to have uncovered the identity of Jack the Ripper by using modern police forensic techniques.
Mei Trow also believes that the notorious Whitechapel murderer was responsible for the deaths of an additional two women.
He has concluded that Robert Mann, a local morgue attendant, was the killer who terrorised east London in 1888 and who was officially credited with dismembering five prostitutes.
Another suspect: Historian Dr Mei Trow has claimed that Jack the Ripper was mortuary attendant Robert Mann and that he killed seven - not five - women
Mr Trow's theory is based on two years of intensive research during which he used forensic techniques including psychological and geographical profiling.
The beginnings of Mr Trow's investigation are rooted in 1988, when a US Federal Bureau of Investigation (FBI) examination of the Ripper case worked up a comprehensive criminal personality profile using standard agency procedures.
Royal ripper? Prince Albert Victor, Duke of Clarence, is one of many suspects named by investigative historians over the years
The FBI profile of the Ripper concluded that the killer was a white male from the lower social classes, was probably from a broken home, had a menial job such as a butcher or medical examiner's assistant, and because of prolonged periods without human interaction, was socially inept.
Mr Trow said: 'I wanted to go beyond the myth of a caped man with a top hat and knife, and get to the reality, and the reality is simply that Jack was an ordinary man.'
He also believes that Martha Tabram, found with 39 stab wounds to her body in Gunthorpe Street, was the first Ripper victims, and that Alice Mackenzie, brutally murdered eight months after the confirmed five killings, was his last.
The two women, along with confirmed victims, would have been delivered to the Whitechapel mortuary in which Mann worked.
After the killing of Polly Nichols, the Ripper's first official victim, Mann unlocked the mortuary for the police so they could examine the body and as such, was called as a witness in her inquest to help establish the cause of death.
Most damningly, he undressed Polly's body with his assistant, despite being under strict instructions from police to not touch the body. Mr Trow suspects this was an opportunity for Mann to admire his handiwork.
The coroner, in his summation of Mann's testimony concluded that, 'It appears the mortuary keeper is subject to fits, and neither his memory nor statements are reliable.'
A local of impoverished Whitechapel, Mann was from an extremely deprived background, his father having been absent for much of his upbringing.
In addition, he tasted the ultimate Victorian humiliation of being an inmate in the workhouse, which all citizens regarded as a hellish place to where the lowest strata of society who were unable to support themselves were relegated.
Professor Laurence Alison, forensic psychologist at Liverpool University, said: 'In terms of psychological profiling, Robert Mann is the one of the most credible suspects from recent years and the closest we may ever get to a plausible psychological explanation for these most infamous of Victorian murders.'
Mr Trow's theory forms the basis of the documentary Jack the Ripper: Killer Revealed, which airs on Discovery Channel this Sunday and in the Jack the Ripper: Quest for a Killer.
Read more: http://www.dailymail.co.u(...)n.html#ixzz0TA12pCMv
Fritz Honka (Leipzig, 1935 - 19 oktober 1998) was een Duitse moordenaar die tot 15 jaar en dwangverpleging werd veroordeeld voor het vermoorden van één en doodslag op drie Hamburgse prostituees tussen 1971 en 1974. Hij bewaarde de lijken van de vrouwen in zijn flat.
Honka was 1.65m groot en gevoelig voor opmerkingen over zijn lengte. Hij hield van vrouwen die nog kleiner waren. Bovendien zag Honka het liefst dat ze geen tanden hadden, om te voorkomen dat ze hem wat aan konden doen tijdens orale seks. Om aan zijn gerief te komen bezocht hij geregeld oudere prostituees in de rosse buurt van Hamburg.
Moorden
Tenminste vier van deze vrouwen nam Honka mee naar zijn woning aan de Zeißstraße 74 in Hamburg: Ruth Schult (52), Gertrude Bräuer (42), Frieda Roblick (57) en Anna Beuschel (54). Hij bracht het viertal om en, omdat hij lichamelijk niet in staat was om zich van de lijken te ontdoen, bewaarde hij ze daar. Honka schermde zich af van de stank met alcohol. Wanneer buren klaagden over de geur, verdoezelfde hij die met deodorant.
Ontdekking
Op 17 juni 1975 brak er brand uit in Honka's huis, die de brandweer kwam blussen. Zij troffen ter plaatse de aan stukken gezaagde overblijfselen van vier vrouwen aan in een plastic zak. Nadat Honka thuiskwam van zijn baan als nachtwaker werd hij gearresteerd. Hij verklaarde de vrouwen te hebben vermoord omdat ze grappen hadden gemaakt over zijn voorkeur voor orale seks boven geslachtsgemeenschap.
Spelende kinderen vonden later het hoofd van Bräuer terug op een bouwplaats.
Overlijden
Dankzij Honka's ontoerekeningsvatbaarheids-diagnose, werd alleen de dood van Beuschel als 'moord' bestraft. Honka kwam daardoor in 1993 vrij. Zijn laatste jaren bracht hij onder het pseudoniem Peter Jensen door in een bejaardentehuis in Scharbeutz. Honka stierf in 1998 in de Hamburger Nervenklinik Ochsenzoll.
Dat zou interessanter zijn als je er even een leuke informatieve post van maakt.quote:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Josef_Mengele
Ook zo´n lieverdje
...en alles in naam van de wetenschap. Het heeft in ieder geval nog z'n nut gehad (nog steeds).quote:Op donderdag 10 februari 2011 02:01 schreef trovey het volgende:
Mengele dus....
http://nl.wikipedia.org/wiki/Josef_Mengele
Ook zo´n lieverdje
Niet dat het een troost is maar toch.
Deze zaak is online heel bekend, maar ik herinner me niet dat het zo uitgebreid in het nieuws is geweest. Het filmpje waarin ze een man bewerken met een hamer en een schroevendraaier (3 guys, one hammer) staat nogsteeds op mijn netvlies gebrand.
Op het filmpje praten ze ook met elkaar alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ze vinden het allemaal erg komisch. Voor een ultieme kick bezochten ze ook de begrafenissen van de slachtoffers.
Zoals je wel vaker hoort bij zulke jonge psycho's, begonnen ook deze jongens eerst met het martelen en doden van dieren. Daar zijn ook foto's van. Dat verveelde al snel, waarna ze vervolgens begonnen met hun moorden. 4 maanden later werden ze opgepakt.
Meer hier: http://en.wikipedia.org/wiki/Dnepropetrovsk_maniacsquote:The Dnepropetrovsk Maniacs is the media epithet for the killers responsible for a string of brutal murders in Dnepropetrovsk, Ukraine in June and July 2007. The case gained additional notoriety because the killers made video recordings of some of the murders, with one of the videos leaking to the Internet. Two 19-year-old locals, Viktor Sayenko and Igor Suprunyuck, were arrested and charged with 21 murders.
A third conspirator, Alexander Hanzha, was charged with two armed robberies that took place before the murder spree.On February 11, 2009, all three defendants were found guilty. Suprunyuck and Sayenko were sentenced to life imprisonment, while Hanzha received nine years in prison. The lawyers for Suprunyuck and Sayenko launched an appeal, which was dismissed by the Supreme Court of Ukraine in November 2009.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Strawberry- op 10-02-2011 15:10:58 ]
Er is nog zo'n smerige zaak, eens kijken of ie hier al staat.
2 jongens gingen in Amerika een zaak binnen en sloten het personeel op. Het personeel moest acid of zo drinken en ze werden verder nog een beetje gemarteld. Het meisje hebben ze verkracht, en de vader van iemand heeft het overleefd. Wie helpt.Oh, er was een derde dader buiten geloof ik.
http://rateyourmusic.com/board_message/message_id_is_2421085
http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_serial_killers_by_country
Netherlands
Maria Swanenburg: killed 27 with arsenic in the 1880s
Slechts één naam, beetje jammer (of juist niet).
In de Nederlandse wiki over seriemoordenaars staan de volgende namen:
Seriemoordenaars in Nederland
Willem van Eijk (Beest van Harkstede)
Koos Hertogs
Maria Swanenburg
Hans van Zon
[ Bericht 13% gewijzigd door -Strawberry- op 10-02-2011 16:11:48 ]
Virginia Tech massacre
The Killingsquote:The Virginia Tech massacre was a school shooting that took place on Monday, April 16, 2007, on the campus of Virginia Polytechnic Institute and State University in Blacksburg, Virginia. In two separate attacks, approximately two hours apart, the perpetrator, Seung-Hui Cho, killed 32 people and wounded many others before committing suicide. The massacre is one of the deadliest shooting incidents by a single gunman in United States history, on or off a school campus.
Cho, a senior English major at Virginia Tech, had previously been diagnosed with a severe anxiety disorder. During much of his middle school and high school years, he received therapy and special education support. After graduating from high school, Cho enrolled at Virginia Tech. Due to federal privacy laws, Virginia Tech was not informed of Cho's previous diagnosis or the accommodations he had been granted at school. In 2005, Cho was accused of stalking two female students. After an investigation, a Virginia special justice declared Cho mentally ill and ordered him to attend treatment. Lucinda Roy, a professor and former chairwoman of the English department, had also asked Cho to seek counseling. Instead of professional help, Cho's mother turned to the church, for exorcism; one Presbyterian minister said "spiritual power" was needed to help Cho.
The attacks received international media coverage and drew widespread criticism of U.S. laws and culture. It sparked intense debate about gun violence, gun laws, gaps in the U.S. system for treating mental health issues, the perpetrator's state of mind, the responsibility of college administrations,privacy laws, journalism ethics, and other issues. Television news organizations that aired portions of the killer's multimedia manifesto were criticized by victims' families, Virginia law enforcement officials, and the American Psychiatric Association.
The massacre prompted the state of Virginia to close legal loopholes that had previously allowed Cho, an individual adjudicated as mentally unsound, to purchase handguns without detection by the National Instant Criminal Background Check System (NICS). It also led to passage of the first major federal gun control measure in more than 13 years. The law strengthening the NICS was signed by President George W. Bush on January 5, 2008.
The Virginia Tech Review Panel, a state-appointed body assigned to review the incident, criticized Virginia Tech administrators for failing to take action that might have reduced the number of casualties. The panel's report also reviewed gun laws and pointed out gaps in mental health care as well as privacy laws that left Cho's deteriorating condition in college untreated.
Eng hoe ver hij het heeft uitgedacht.quote:Cho used two firearms during the attacks: a .22-caliber Walther P22 semi-automatic handgun and a 9 mm semi-automatic Glock 19 handgun.The shootings occurred in separate incidents, with the first at West Ambler Johnston Hall, during which Cho killed two pupils, and the second at Norris Hall, where the other 31 deaths, including that of Cho himself, as well as all the nonlethal injuries, occurred.
West Ambler Johnston shootings
Cho was seen near the entrance to West Ambler Johnston Hall, a co-ed residence hall that houses 894 students, at about 6:45 a.m. EDT. The hall was normally only accessible to its residents via magnetic key card before 10 a.m. Cho's student mailbox was in the lobby of the building, so he had a pass card access after 7:30 a.m., but it is unclear how he gained earlier entrance to the building.
Cho shot his first victims around 7:15 a.m. in West Ambler Johnston Hall. At about that time, Cho entered the room that freshman Emily J. Hilscher shared with another student. Hilscher, a 19-year-old from Woodville, Rappahannock County, Virginia, was killed. After hearing the gunshots, a male resident assistant, Ryan C. Clark, attempted to aid Hilscher. Clark, a 22-year-old-senior from Martinez, Columbia County, Georgia, was fatally shot. Hilscher remained alive for three hours after being shot, but no one from the school, law enforcement or hospital notified her family until after she had died.
Cho left the scene and returned to his dormitory room. While police and emergency medical services units were responding to the shootings in the dorm next door, Cho changed out of his bloodstained clothes, logged on to his computer to delete his e-mail, and then removed the hard drive. About an hour after the attack, Cho is believed to have been seen near the campus duck pond. Although authorities suspected Cho threw his hard drive and mobile phone into the water, a search was unsuccessful.
Almost two hours after the first killings, Cho appeared at a nearby post office and mailed a package of writings and video recordings to NBC News; the package was postmarked 9:01 a.m.He then walked to Norris Hall. In a backpack, he carried several chains, locks, a hammer, a knife, two guns, nineteen 10- and 15-round magazines, and almost 400 rounds of ammunition.
Norris Hall shootings
Elementary French class students take cover in Holden Hall room 212. About two hours after the initial shootings, Cho entered Norris Hall, which houses the Engineering Science and Mechanics program among others, and chained the three main entrance doors shut. He placed a note on at least one of the chained doors, claiming that attempts to open the door would cause a bomb to explode. Shortly before the shooting began, a faculty member found the note and took it to the building's third floor to notify the school's administration. At about the same time, Cho had begun shooting students and faculty on the second floor; the bomb threat was never called in. Within one or two minutes of the first shots, the first call to 9-1-1 was received.
According to several students, before the shooting began Cho looked into several classrooms. Erin Sheehan, an eyewitness and survivor who had been in room 207, told reporters that the shooter "peeked in twice" earlier in the lesson and that "it was strange that someone at this point in the semester would be lost, looking for a class". Cho's first attack after entering Norris occurred in an advanced hydrology engineering class taught by Professor G. V. Loganathan in room 206. Cho first shot and killed the professor, then continued shooting, killing nine of the 13 students in the room and injuring two others. Next, Cho went across the hall to room 207, in which instructor Christopher James Bishop was teaching German. Cho killed Bishop and four students; six students were wounded. Cho then moved on to Norris 211 and 204. In both of these classrooms, Cho was initially prevented from entering the classroom by barricades erected by instructors and students. In room 204, Professor Liviu Librescu, a Holocaust survivor, forcibly prevented Cho from entering the room. Librescu was able to hold the door closed until most of his students escaped through the windows, but he died after being shot multiple times through the door. One student in his classroom was killed. Instructor Jocelyne Couture-Nowak and student Henry Lee were killed in room 211 as they attempted to barricade the door.
Cho reloaded and revisited several of the classrooms. After Cho's first visit to room 207, several students had barricaded the door and had begun tending the wounded. When Cho returned minutes later, Katelyn Carney and Derek O'Dell were injured while holding the door closed. Cho also returned to room 206. According to a student eyewitness, the movements of a wounded Waleed Shaalan distracted Cho from a nearby student after the shooter had returned to the room. Shaalan was shot a second time and died. Also in room 206, Partahi Mamora Halomoan Lumbantoruan may have protected fellow student Guillermo Colman by diving on top of him. Colman's various accounts make it unclear whether this act was intentional or the involuntary result of being shot. Multiple gunshots killed Lumbantoruan, but Colman was protected by Lumbantoruan's body.
Students, including Zach Petkewicz, barricaded the door of room 205 with a large table after substitute professor Haiyan Cheng and a student saw Cho heading toward them. Cho shot several times through the door but failed to force his way in. No one in that classroom was wounded or killed.
Hearing the commotion on the floor below, Professor Kevin Granata brought 20 students from a nearby classroom into an office, where the door could be locked, on the third floor of Norris Hall. He then went downstairs to investigate and was fatally shot by Cho. None of the students locked in Granata's office were injured.
Approximately 10-12 minutes after the second attack began, Cho shot himself in the head. During this second assault, he had fired at least 174 rounds, killing 30 people and wounding 17 more. During the investigation, State Police Superintendent William Flaherty told a state panel that police found 203 live rounds in Norris Hall. "He was well prepared to continue...," Flaherty testified.
During the two attacks, Cho killed five faculty members and 27 students before committing suicide. The Virginia Tech review panel reported that Cho's gunshots wounded 17 other people; six more were injured when they jumped from second-story windows to escape. Sydney J. Vail, the director of the trauma center at Carilion Roanoke Memorial Hospital, said that Cho's choice of 9 mm hollow point ammunition increased the severity of the injuries. Conversely, due to the limited penetration depth of hollow point bullets, it is likely that Colman would have died had they not been used.
Victims
1. Ryan Clark (22) Martinez, Georgia
—senior in Psych/Biology/English
2. Emily Hilscher (19) Woodville, Virginia
—freshman in Animal Sciences
3. Liviu Librescu (76) Ploieşti, Romania
—professor of Engineering
4. Minal Panchal (26) Mumbai, India
—masters student in Architecture
5. G. V. Loganathan (53) Erode, Tamil Nadu, India
—professor of Engineering
6. Jarrett Lane (22) Narrows, Virginia
—senior in Civil Engineering
7. Brian Bluhm (25) Louisville, Kentucky
—masters student in Civil Engineering
8. Matthew Gwaltney (24) Chesterfield County, Virginia
—masters student in Environmental Engineering
9. Jeremy Herbstritt (27) Bellefonte, Pennsylvania
—masters student in Civil Engineering
10. Partahi Lumbantoruan (34) Medan, Indonesia
—PhD student in Civil Engineering
11. Daniel O'Neil (22) Lincoln, Rhode Island
—masters student in Environmental Engineering
12. Juan Ortiz (26) Bayamón, Puerto Rico[25]
—masters student in Civil Engineering
13. Julia Pryde (23) Middletown, New Jersey
—masters student in Biological Systems Engineering
14. Waleed Shaalan (32) Zagazig, Egypt
—PhD student in Civil Engineering
15. Jamie Bishop (35) Pine Mountain, Georgia
—German instructor
16. Lauren McCain (20) Hampton, Virginia
—freshman in International Studies
17. Michael Pohle Jr. (23) Flemington, New Jersey
—senior in Biological Sciences
18. Maxine Turner (22) Vienna, Virginia
—senior in Chemical Engineering
19. Nicole White (20) Smithfield, Virginia
—junior in International Studies
20. Jocelyne Couture-Nowak (49) Truro, Nova Scotia
—professor of French
21. Ross Alameddine (20) Saugus, Massachusetts
—sophomore in English/Business
22. Austin Cloyd (18) Champaign, Illinois
—freshman in Int'l Studies/French
23. Daniel Perez Cueva (21) Woodbridge, Virginia
—junior in International Studies
24. Caitlin Hammaren (19) Westtown, New York
—sophomore in Int'l Studies/French
25. Rachael Hill (18) Richmond County, Virginia
—freshman in Biological Sciences
26. Matthew La Porte (20) Dumont, New Jersey
—sophomore in Political Science
27. Henry Lee (20) Roanoke, Virginia/Vietnam
—freshman in Computer Engineering
28. Erin Peterson (18) Centreville, Virginia
—freshman in International Studies
29. Mary Karen Read (19) Annandale, Virginia
—freshman in Interdisciplinary Studies
30. Reema Samaha (18) Centreville, Virginia
—freshman in Urban Planning
31. Leslie Sherman (20) Springfield, Virginia
—junior in History/Int'l Studies
32. Kevin Granata (45) Toledo, Ohio
—professor of Engineering
Perpetrator (suicide)
1. Seung-Hui Cho (23) Centreville, Virginia
—senior in English
Zelfs met dat briefje boven de deur van 'bij openen ontploft er een bom'. Ik dacht altijd dat het een redelijk impulsieve daad was, maar als hij zelfs dat soort dingen bedacht heeft, dan kan je dat toch niet meer zeggen. Later las ik inderdaad dat hij dit al jaren van tevoren gepland had.
http://en.wikipedia.org/wiki/Virginia_Tech_massacre
http://nl.wikipedia.org/wiki/Schietpartij_op_Virginia_Tech
[ Bericht 10% gewijzigd door -Strawberry- op 10-02-2011 16:29:31 ]
Jaaaaa, Hi-Fi, dankjequote:
Google geeft mij ook niets....wel een soortgelijk topic als deze in het Engels:
http://rateyourmusic.com/board_message/message_id_is_2421085
http://en.wikipedia.org/wiki/Hi-Fi_murdersquote:Pierre and Andrews entered the Hi-Fi store in Ogden just before closing time, brandishing handguns. Two employees, Stanley Walker, age 20, and Michelle Ansley, age 19, were in the store at the time and taken hostage. Pierre and Andrews took the two into the basement of the store, bound them, and then began robbing the store. Later, a 16-year-old boy named Cortney Naisbitt arrived to thank Walker for allowing him to park his car in the store's parking lot as he ran an errand next door. He was also taken hostage and tied up in the basement with Walker and Ansley. Later that evening, Orren Walker, Stanley's 43-year-old father, became worried that his son had not returned home. Cortney Naisbitt's mother Carol Naisbitt, also arrived at the shop looking for her son who was late getting home. Both Orren Walker and Carol Naisbitt were taken to the basement and tied up. At this point, Ansley began begging and crying, as did Cortney Naisbitt.
Pierre then ordered Andrews to go out to their van and bring him back something. Andrews returned with a bottle in a brown paper bag, from which Pierre poured a cup of blue liquid. Pierre ordered Orren to administer the liquid to the other hostages, but he refused, and was bound, gagged and left face-down on the basement floor.
Pierre and Andrews then propped each of the victims into sitting positions and forced them to drink the liquid, telling them it was vodka laced with sleeping pills. Rather, it was liquid Drano. The moment it touched the hostages' lips, enormous blisters rose, and it began to burn their tongues and throats and peel away the flesh around their mouths. Ansley, still begging for her life, was forced to drink the drain cleaner too, although she was reported to have coughed less than the other victims (by Orren Walker). Pierre and Andrews tried to duct-tape the hostages' mouths shut to hold quantities of drain cleaner in and to silence their screams, but pus oozing from the blisters prevented the adhesive from sticking. Orren Walker was the last to be given the drain cleaner, but seeing what was happening to the other hostages, he allowed it to pour out of his mouth and then faked the convulsions and screams of his son and fellow hostages.
Pierre became angry because the deaths were taking too long and were too loud and messy, so he shot both Carol and Cortney Naisbitt in the backs of their heads. Pierre then shot at Orren Walker but missed. He then fatally shot Stanley before again shooting at Orren, this time grazing the back of his head.
Pierre then took Ansley to the far corner of the basement, forced her at gunpoint to remove her clothes, then repeatedly and brutally raped her, after telling Andrews to clear out for 30 minutes. When he was done, he allowed her to use the bathroom while he watched, then dragged her, still naked, back to the other hostages, threw her on her face, and fatally shot her in the back of the head.[1]
Andrews and Pierre noted that Orren was still alive, so Pierre mounted him, wrapped a wire around his throat, and tried to strangle him. When this failed, Pierre and Andrews inserted a ballpoint pen into Orren's ear, and Pierre stomped it until it punctured his eardrum, broke, and exited the side of his throat. Pierre and Andrews then went upstairs, finished loading equipment into their van, and departed.
Dit heb ik echt met ingehouden adem gelezen toentertijd, hoe kan je zoiets doen. Meer op de Wiki.
Dat is wel heel toevallig.quote:
Op Ik zocht namelijk op hostage en acid. In dat verhaal over Hi-Fi staat geen enkele keer iets over acid, maar iets verder op bij een andere seriemoordenaar wel. Dom dat ik niet meteen door had dat dat het juiste verhaal was.Ja, ik zat fout, 't was Dranoquote:
[..]
Dat is wel heel toevallig.
't Zal wel ongeveer hetzelfde toen thoughIk heb twee boeken over seriemoordenaars gelezen: 'Het Fenomeen seriemoordenaars: het wie, wat, hoe en waarom van' van Harold Schechter uit 2005 en 'Mijn leven tussen seriemoordenaars' van Helen Morrison uit 2010.quote:Op zondag 15 juni 2008 22:12 schreef Treinhomo het volgende:
[..]
[ afbeelding ]
[..]
Dat is hier in NL dan ook gewoon het geval.
In het eerste boek staat o.a. wat er gebeurde voor de terechtstelling van Ted Bundy.
Een lokaal radiostation zond voor die executie de hele dag het geluid uit
van pruttelend spek gecombineerd met een variatie op een kinderliedje met
als tekst 'dat het nu over en klaar was met die ouwe Bundy'!
En blijkbaar hebben ze copycats, waar ik net het beruchte filmpje van tegen ben gekomen.quote:Op donderdag 10 februari 2011 15:00 schreef -Strawberry- het volgende:
The Dnepropetrovsk Maniacs
Deze zaak is online heel bekend, maar ik herinner me niet dat het zo uitgebreid in het nieuws is geweest. Het filmpje waarin ze een man bewerken met een hamer en een schroevendraaier (3 guys, one hammer) staat nogsteeds op mijn netvlies gebrand.
Voor een ultieme kick bezochten ze ook de begrafenissen van de slachtoffers.
Zoals je wel vaker hoort bij zulke jonge psycho's, begonnen ook deze jongens eerst met het martelen en doden van dieren. Daar zijn ook foto's van. Dat verveelde al snel, waarna ze vervolgens begonnen met hun moorden. 4 maanden later werden ze opgepakt.
[ afbeelding ]
[..]
Meer hier: http://en.wikipedia.org/wiki/Dnepropetrovsk_maniacs
quote:On April 5, 2011, two youths, Artem Anоufriev (Russian: Артем Ануфриев) (born in 1992) and Nikita Lytkin (Russian: Никита Лыткин) (born in 1993) were arrested in connection with a series of six murders and attacks on local residents in Akademgorodok in Irkutsk, Russia. The attacks, which involved a mallet and knife, began in December 2010. Both of them were arrested after a video recording showing the dead body of a female being mutilated with a knife was found on a camera belonging to Litkin's uncle, who had become suspicious. According to media reports, the youths had been influenced by reading about the Dnepropetrovsk Maniacs on the Internet.
Inderdaad, die past er prima tussen.quote:
Ik ben twee jaar geleden bij het betreffende huis geweest, als ze daar een hotel van maken wil ik er wel een nachtje slapenquote:
Op Het schijnt een enorm broodje-aapverhaal te zijn, maar toch. Het huis is volgens mij nog een tijdje van Nicholas Cage geweest. Leuk topic
Ik moest voor m'n werk als vertaler vorig jaar veel vertalen over seriemoordenaars, zal morgen wat mooie verhalen opzoeken.Ben benieuwdquote:Op maandag 13 augustus 2012 22:48 schreef CherryLips het volgende:
[..]
Ik ben twee jaar geleden bij het betreffende huis geweest, als ze daar een hotel van maken wil ik er wel een nachtje slapen
Leuk topic
Ow , interessantquote:
[..]
Ik ben twee jaar geleden bij het betreffende huis geweest, als ze daar een hotel van maken wil ik er wel een nachtje slapen
Leuk topic
Richard Kuklinski (11 april 1935 - 5 maart 2006) was een huurmoordenaar met een gedragsstoornis die geboren werd in Jersey City, New Jersey. Hij werd als kind mishandeld en vermoordde katten en honden als tijdverdrijf en als middel om zijn woede kwijt te kunnen.
Jeugd
Als zestienjarige moest Kuklinski op straat voor zichzelf zorgen. Hij werd een straatvechter (waarbij zijn kolossale postuur hem goed van pas kwam), en bij een gelegenheid sloeg hij met een pijp zes belagers van zich af en bijna dood. Als zeventienjarige pleegde hij zijn eerste moord.
Kuklinski beweert met gangster Roy Demeo van de New Yorkse Gambino-misdaadfamilie te hebben samengewerkt, hoewel er geen enkele getuige is die zich hem kan herinneren.
Curriculum vitae
Gedurende de volgende dertig jaar bracht Kuklinski veel van zijn, volgens eigen zeggen, 200 slachtoffers om door gebruik van cyaankali. Maar ook gebruikte Kuklinski pistolen, messen, dolken, kettingzagen, kruisbogen en kleingoed als handwapens en boksbeugels.
Na alle moorden heeft Kuklinski al zijn vrienden vermoord omdat hij niet meer wist wie hij kon vertrouwen, toen één vriend in de wetenschap gesteld was dat Kuklinski achter hem aan zat heeft hij zijn familie met de dood bedreigd. Kuklinski was razend en schoot de man met een pistool neer. Hij werd met vijf schoten in zijn lichaam in de auto achtergelaten.
In de openbaarheid
Kuklinski's familie en buren hadden geen idee van zijn bestaan. Iedereen meende dat hij een succesvol zakenman was die goed zorgde voor zijn gezin, en die aardig wat geld in de kas bracht. In 1986 werd hij gearresteerd. Vrijwel de gehele zaak was gebaseerd op de getuigenis van één undercoveragent. In 1998 werd Kuklinski veroordeeld tot tweemaal levenslang.
Hij stierf een natuurlijke dood op 5 maart 2006.
In de media
Philip Carlo bracht in 2007 het boek The Ice Man: Confessions of a Mafia Contract Killer uit, waarin hij verslag probeert te doen van Kuklinksi's vermeende misdaden en methodes. De beweringen in dit boek zijn zeer omstreden.
Een van de grotere maffia-kenners van de Verenigde Staten, Jerry Capeci, noemt Kuklinski naar aanleiding van dit boek de Forrest Gump van de georganiseerde misdaad. Kuklinski beweert namelijk deelgenomen te hebben aan zo ongeveer alle belangrijke maffia-executies van de laatste twintig jaar. En dit terwijl er behalve Kuklinski zelf geen enkele getuige is die hem zelfs maar linkt met de maffia, laat staan met de moorden op onder meer Carmine Galante, Paul Castellanno en Jimmy Hoffa zoals hijzelf beweert, hetgeen zijn geloofwaardigheid nogal ondermijnt. Het grootse gedeelte van het boek lijkt ontsproten te zijn aan ofwel de fantasie van Kuklinski, ofwel aan die van Carlo.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Kuklinski
http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Kuklinski
De meeste moordenaars die ik kende zijn al besproken trouwens. Maar op zowel 13th Street als op Discovery World (geloof ik?) zijn vaak programma's over seriemoordenaars. Voor de liefhebber.
Als deze idioten al langs zijn gekomen in dit topic, dan heb ik gewoon scheel gekeken
Gary Ridgway aka The Green River Killer
Een Amerikaanse seriemoordenaar die actief was in de jaren 80 en 90. Hij heeft 48 moorden bekend, maar vermoed wordt dat hij tot wel 71 vrouwen heeft vermoord. Hij dumpte zijn slachtoffers in de Green River, vandaar zijn bijnaam. Hij verkrachtte en wurgde zijn slachtoffers: prostituees of meisjes/jonge vrouwen die van huis waren weggelopen. In 2003 werd hij veroordeeld tot 48 keer levenslang (mooie straffen in de VS).
Zijn eigen motivatie:
http://www.alternet.org/s(...)er_killer?page=0%2C1quote:In Ridgway's mind, he even believed that he was helping the police out, as he admitted in one interview with investigators.
"I thought I was doing you guys a favor, killing prostitutes," he said. "Here you guys can't control them, but I can."
Prostitutes were an infestation, a sickly disease to which Ridgway thought he had the cure. So he "cured" young women of what he saw as their pathetic and undeserving lives. Not everyone he killed was a prostitute, but in his mind, they all deserved what they got.
Deze vond ik echt goor:
Dennis Nilsen
Deze meneer spoorde niet helemaal. Nilsen zat als kok in het leger, maar zijn grote droom was politieagent te worden. Zijn carrière bij de politie duurde echter niet lang en uiteindelijk werd hij ambtenaar. Hij vermoordde voornamelijk homoseksuele jongens die hij oppikte in homokroegen. Sommige van deze jongens waren dakloos en werden niet snel gemist. Hij lokte ze naar zijn huis met eten en drank, waar hij ze dronken voerde en ze wurgde in hun slaap: soms verdronk hij ze.Tussen 1978 en 1982 heeft hij minstens 15 jonge mannen vermoord. In het begin verborg hij de lichamen in de vloer zodat hij er later nog seksuele handelingen mee kon uitvoeren. Als de lichamen echt gingen rotten, verbrandde hij ze in de tuin (met de buurtkinderen die vrolijk om het vuur dansten) maar toen hij naar een bovenverdieping verhuisde, moest hij iets nieuws verzinnen. Als kok had hij in het leger geleerd met vlees om te gaan en die vaardigheden paste hij toe op zijn slachtoffers. Hij hakte de lichamen in stukken en verstopte lichaamsdelen in vuilniszakken in zijn huis: sommige stukken propte hij in de wc. De leidingen raakten al snel verstopt en de loodgieter die door de buren was opgeroepen, kwam voor een onaangename verrassing te staan.
Carl Stotter was een slachtoffer van Nilsen: hij werd gewurgd en half verzopen, maar Nilsen liet hem uiteindelijk gaan.
http://www.thesun.co.uk/s(...)h-Dennis-Nilsen.html
Mooie tijden.
Ik ga even kijken of ik meer fijne mensen kan vinden.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dennis_Rader
Rader wordt geboren als oudste van vier zoons van William Elvin en Dorothea Mae Rader. Hij groeide op in Wichita en behaalde een diploma op de Riverview School en later op de Wichita Heights High School. Rader zat van 1965 tot 1966 op de Kansas Wesleyan University, waarna hij vier jaar bij de Amerikaanse luchtmacht zat.
Toen Rader in 1970 terugkwam van uitzendingen naar onder meer Zuid-Korea en Turkije, verhuisde hij naar Park City, een voorstad van Wichita. Hij werkte een tijdje op de vleesafdeling van de plaatselijke supermarkt, waar zijn moeder boekhouder was. Hij trouwde op 22 mei 1971 met Paula Dietz. Hij studeerde elektronica op het Butler County Community College in El Dorado en behaalde daar in 1973 zijn diploma. Vervolgens studeerde hij door op de Wichita State University, waar hij in 1979 afstudeerde als “Administration of Justice”, in de graad van bachelor. Rader had intussen twee opgroeiende kinderen, die beide geboren waren na zijn eerste moorden.
Van 1972 tot 1973 werkte Rader, net als twee latere BTK-slachtoffers, als monteur voor de Coleman Company, een bedrijf dat kampeerspullen maakt. Van november 1974 tot aan zijn ontslag in juli 1988 werkte hij op het kantoor van ADT Security Services in Wichita, een bedrijf dat alarminstallaties verkocht en installeerde. Hij bekleedde verschillende functies, waaronder die van installatiemanager. Er wordt aangenomen dat hij bij ADT Security Services leerde hoe hij een alarminstallatie zorgvuldig kon dwarsbomen, wat het mogelijk maakte dat hij in kon breken in de huizen van zijn slachtoffers, zonder gepakt te worden.
In 1989 was Rader voor drie maanden de supervisor van de volkstelling voor het gebied rondom Wichita, voorafgaand aan de federale volkstelling van 1990.
In 1991 was Rader supervisor van het gehoorzaamheidsdeparatement in Park City; een tweemansbureau dat zorgde voor dierencontrole, huisproblemen, handhaving en nog enkele andere hinderlijke zaken. In deze positie betitelden buurtbewoners hem soms als overijverig en extreem strikt; een buurtbewoner beklaagde zich dat Rader haar hond zonder reden doodde. Op 2 maart 2005, hief de gemeenteraad van Park City het bureau van Rader op. (Op dat moment was Rader al gearresteerd door de autoriteiten.)
Rader was een lid van de Christ Lutheran Church, een Lutherse gemeente van rond de 200 mensen. Hij was meer dan 30 jaar lid en was verkozen tot voorzitter van het bestuur. Rader was bovendien scoutingleider en lid van de lokale Republikeinse Partij.
Op 27 juli 2005 zag rechter Eric Yost af van de gebruikelijke wachtperiode van 60 dagen, en gaf daarmee toestemming voor een onmiddellijke scheiding van Paula Rader, aangezien haar mentale conditie in gevaar was. Dennis Rader vocht de scheiding niet aan, waarmee een 34-jarig huwelijk ten einde kwam.
Docu: (deel 1)
![B.T.K [1 of 3]](https://i.ytimg.com/vi/XzHMP5FVxzI/default.jpg)
Luis Alfredo Garavito Cubillos, aka "La Bestia" ("The Beast") or "Tribilín" (American Spanish translation of Disney's "Goofy") (born 25 January 1957 in Génova, Quindío, Colombia) is a Colombian rapist and serial killer. In 1999, he admitted to the rape and murder of 147 young boys.[1] The number of his victims, based on the locations of skeletons listed on maps that Garavito drew in prison, could eventually exceed 300. He has been described by local media as "the world's worst serial killer" because of the high number of victims.He is also the leader of the RSK[2]
Once captured, Garavito was subject to the maximum penalty available in Colombia, which was 30 years. However, as he confessed the crimes and helped authorities locate bodies, Colombian law allowed him to apply for special benefits, including a reduction of his sentence to 22 years and possibly an even earlier release for further cooperation and good behavior. Colombian law has since increased the maximum penalty to 60 years in prison. [3]
In subsequent years, Colombians have increasingly felt that due to Garavito's approaching early release, his sentence is not sufficient punishment for his crimes. Colombian law originally had no way to extend the sentence, because cases of serial killers like Garavito had no legal precedent in the country and thus the legal system could not properly address this case. In late 2006, however, a judicial review of the cases against Garavito in different local jurisdictions found that his sentence could be extended and his release delayed, due to the existence of crimes he did not admit to and for which he was not previously condemned.
Garavito's victims were poor children, peasant children, or street children, between the ages of 8 and 16. Garavito approached them on the street or countryside and offered them gifts or small amounts of money. After gaining their trust, he took the children for a walk and when they got tired, he would take advantage of them. He then raped them, cut their throats, and usually dismembered their corpses. Most corpses showed signs of torture.[4]
Garavito was captured on 22 April 1999. He confessed to murdering 140 children. However, he is still under investigation for the murder of 172 children in more than 59 towns in Colombia
Deze was eerder op de pagina al vernoemdquote:
Richard Kuklinski
Richard Kuklinski (11 april 1935 - 5 maart 2006) was een huurmoordenaar met een gedragsstoornis die geboren werd in Jersey City, New Jersey. Hij werd als kind mishandeld en vermoordde katten en honden als tijdverdrijf en als middel om zijn woede kwijt te kunnen.
Jeugd
Als zestienjarige moest Kuklinski op straat voor zichzelf zorgen. Hij werd een straatvechter (waarbij zijn kolossale postuur hem goed van pas kwam), en bij een gelegenheid sloeg hij met een pijp zes belagers van zich af en bijna dood. Als zeventienjarige pleegde hij zijn eerste moord.
Kuklinski beweert met gangster Roy Demeo van de New Yorkse Gambino-misdaadfamilie te hebben samengewerkt, hoewel er geen enkele getuige is die zich hem kan herinneren.
Curriculum vitae
Gedurende de volgende dertig jaar bracht Kuklinski veel van zijn, volgens eigen zeggen, 200 slachtoffers om door gebruik van cyaankali. Maar ook gebruikte Kuklinski pistolen, messen, dolken, kettingzagen, kruisbogen en kleingoed als handwapens en boksbeugels.
Na alle moorden heeft Kuklinski al zijn vrienden vermoord omdat hij niet meer wist wie hij kon vertrouwen, toen één vriend in de wetenschap gesteld was dat Kuklinski achter hem aan zat heeft hij zijn familie met de dood bedreigd. Kuklinski was razend en schoot de man met een pistool neer. Hij werd met vijf schoten in zijn lichaam in de auto achtergelaten.
In de openbaarheid
Kuklinski's familie en buren hadden geen idee van zijn bestaan. Iedereen meende dat hij een succesvol zakenman was die goed zorgde voor zijn gezin, en die aardig wat geld in de kas bracht. In 1986 werd hij gearresteerd. Vrijwel de gehele zaak was gebaseerd op de getuigenis van één undercoveragent. In 1998 werd Kuklinski veroordeeld tot tweemaal levenslang.
Hij stierf een natuurlijke dood op 5 maart 2006.
In de media
Philip Carlo bracht in 2007 het boek The Ice Man: Confessions of a Mafia Contract Killer uit, waarin hij verslag probeert te doen van Kuklinksi's vermeende misdaden en methodes. De beweringen in dit boek zijn zeer omstreden.
Een van de grotere maffia-kenners van de Verenigde Staten, Jerry Capeci, noemt Kuklinski naar aanleiding van dit boek de Forrest Gump van de georganiseerde misdaad. Kuklinski beweert namelijk deelgenomen te hebben aan zo ongeveer alle belangrijke maffia-executies van de laatste twintig jaar. En dit terwijl er behalve Kuklinski zelf geen enkele getuige is die hem zelfs maar linkt met de maffia, laat staan met de moorden op onder meer Carmine Galante, Paul Castellanno en Jimmy Hoffa zoals hijzelf beweert, hetgeen zijn geloofwaardigheid nogal ondermijnt. Het grootse gedeelte van het boek lijkt ontsproten te zijn aan ofwel de fantasie van Kuklinski, ofwel aan die van Carlo.
[ afbeelding ]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Kuklinski
http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Kuklinski
Tijdens zijn verhoren en de rechtzaak kon hij in alle rust vertellen, met al zijn eigen morele oordelen en beweegredenen, welke handelingen hij had verricht.
Bizar.
David Parker Ray sexually tortured and presumably killed his victims in a $100,000 homemade torture chamber he called his "toy box" that he built out of an old mobile home,[3] which was equipped with what he referred to as his "friends": whips, chains, pulleys, straps, clamps, leg spreader bars, and surgical blades and saws. It is thought that he terrorized the town of Truth or Consequences with these tools for several years, with the added assistance of multiple accomplices, allegedly including several of the women he was dating.
Inside the torture room, along with numerous sex toys, torture implements, syringes, and detailed diagrams (made by Ray himself) showing different methods and techniques for inflicting pain, there was a homemade electricity generating device that was used in torture. Mounted above the gynecologist-type table he used to strap his victims to, was a mirror attached to the ceiling. He has been said to have wanted his victims to see everything he was doing to them during the torture sessions. Ray would often have a recorded audio tape of himself played for his victims whenever they regained consciousness.
Docu: (Deel1)
Gekke is dat hij sommige slachtoffers drogeerde, (alleen) dagen achter elkaar martelde, op echt de meest brute en perverse manier, maar ze daarna vrij liet. Nooit een lichaam gevonden, maar zo ziek. Wel veroordeeld voor betrokkenheid bij diverse moorden.
Pardon..? En jij komt weer in Ede wonen.....?quote:
Deze was pas in een docu op NatGeo:
Joseph Michael Swango (born October 21, 1954) is an American serial killer and former licensed physician. It is estimated that Swango has been involved in as many as 60 fatal poisonings of patients and colleagues, though he admitted to only causing four deaths. He was sentenced to life imprisonment without the possibility of parole, and is serving that sentence at the ADX Florence supermax prison in Florence, Colorado.
http://en.wikipedia.org/wiki/Michael_Swango
details?quote:
Ik wil jullie aandacht even vestigen op Gilles de Rais en Dr. Henry Howard Holmes.
http://lmgtfy.com/?q=Gilles+de+Rais
http://lmgtfy.com/?q=Dr.+Henry+Howard+Holmes
In deze was jij dus lui, want zoals je verder in dit topic ziet plaatst iedereen er achtergrond informatie bij.quote:
Sommige mensen zijn lui maar ik zal ze helpen...
http://lmgtfy.com/?q=Gilles+de+Rais
http://lmgtfy.com/?q=Dr.+Henry+Howard+Holmes
Dit. gewoon een naam roepen kan iedereen. Waarom vindt je die mensen zo opmerkelijk, wat was er bijzonder aan hun moorden?quote:
[..]
In deze was jij dus lui, want zoals je verder in dit topic ziet plaatst iedereen er achtergrond informatie bij.
Naar mijn weten staat nergens aangegeven dat je verplicht bent aanvullende informatie op een presenteerblaadje aan te bieden. Ik geef simpelweg de namen van twee nog niet in dit topic besproken seriemoordenaars. Wat de lezers van dit topic daarmee willen doen moeten ze zelf weten, als is mijn suggestie ze even te googlen.quote:
[..]
In deze was jij dus lui, want zoals je verder in dit topic ziet plaatst iedereen er achtergrond informatie bij.
Waar zeg ik dat ze opmerkelijk waren, of bijzonder? Je vraagt me iets te verduidelijken wat ik helemaal niet gezegd heb. Overigens, gewoon een naam roepen kan iedereen, maar voor googlen heb je ook geen bijzondere vaardigheden nodig. Ik neem aan dat zoekfuncties ook voor jou niet te hoog gegrepen zijn? Voordeel van even googlen is ook dat je dan voor jezelf kan bepalen of ze bijzonder of opmerkelijk waren, dan hoef ik dat niet voor je voor te kauwen.quote:Op vrijdag 16 november 2012 11:58 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Dit. gewoon een naam roepen kan iedereen. Waarom vindt je die mensen zo opmerkelijk, wat was er bijzonder aan hun moorden?
Maar terug on-topic: in het rijtje Nederlandse seriemoordenaars kan ook Maria Swanenburg niet ontbreken, beter bekend als "Goeie Mie".
het staat inderdaad nergens voorgekauwd, het maakt het topic wel interessanterquote:
Naar mijn weten staat nergens aangegeven dat je verplicht bent aanvullende informatie op een presenteerblaadje aan te bieden. Ik geef simpelweg de namen van twee nog niet in dit topic besproken seriemoordenaars. Wat de lezers van dit topic daarmee willen doen moeten ze zelf weten, als is mijn suggestie ze even te googlen.
verder snap ik niet dat je je zo aangevallen voelt Die DVD heb ik, echt freaky...quote:
Nog een nare: David Parker Ray:
David Parker Ray sexually tortured and presumably killed his victims in a $100,000 homemade torture chamber he called his "toy box" that he built out of an old mobile home,[3] which was equipped with what he referred to as his "friends": whips, chains, pulleys, straps, clamps, leg spreader bars, and surgical blades and saws. It is thought that he terrorized the town of Truth or Consequences with these tools for several years, with the added assistance of multiple accomplices, allegedly including several of the women he was dating.
Inside the torture room, along with numerous sex toys, torture implements, syringes, and detailed diagrams (made by Ray himself) showing different methods and techniques for inflicting pain, there was a homemade electricity generating device that was used in torture. Mounted above the gynecologist-type table he used to strap his victims to, was a mirror attached to the ceiling. He has been said to have wanted his victims to see everything he was doing to them during the torture sessions. Ray would often have a recorded audio tape of himself played for his victims whenever they regained consciousness.
Docu: (Deel1)
Gekke is dat hij sommige slachtoffers drogeerde, (alleen) dagen achter elkaar martelde, op echt de meest brute en perverse manier, maar ze daarna vrij liet. Nooit een lichaam gevonden, maar zo ziek. Wel veroordeeld voor betrokkenheid bij diverse moorden.
Deze sicko al voorbij gekomen? Fritz Haarmann, de man die zijn slachtoffers verkocht als rundvlees of varkensvlees.quote:Levensloop
Friedrich Heinrich Karl Haarmann werd in 1879 geboren in de Duitse stad Hannover. Hij was het zesde kind van het gezin. Zijn ouders waren arm en instabiel. Zijn vader was alcoholist en zijn moeder was zwakbegaafd. Zijn oudere broers en zussen hadden psychische problemen. Als kind was Fritz Haarmann een rustig kind. Tevens was Haarmann een jongen die het niet goed deed op school. Na aansporen van zijn ouders schreef hij zich in bij een militaire academie. Aanvankelijk leek hij zich goed aan het militaire leven aan te passen. Een jaar later vertoonde hij echter slecht gedrag. Haarmann werd mede door medische problemen van de academie gestuurd. De jongeman keerde terug naar Hannover en begon hier in een sigarenfabriek te werken. In 1898 werd hij gearresteerd omdat hij kinderen lastigviel. Haarmann werd naar verschillende psychologische instellingen gestuurd waar hij diverse keren vluchtte.
Moorden
Tussen 1918 en 1924 vermoordde Fritz Haarmann 27 jongemannen. Zijn eerste slachtoffer was de 17-jarige Friedel Rothe. Rothes vrienden vertelden de politie dat ze hun vriend voor het laatst hadden gezien met Haarmann. De politie betrapte Haarmann in zijn appartementje met de halfnaakte Rothe. Haarmann kreeg negen maanden gevangenisstraf. Kort na zijn vrijlating verhuisde Haarmann naar een nieuw appartement. Zijn latere slachtoffers bestonden uit zwervers, mannelijke prostituees en weglopers die allen bij het station zwierven. Zijn jongste slachtoffer was de tienjarige Friedrich Abeling. Zijn oudste slachtoffer was de 22-jarige Hermann Bock. Hij nam zijn slachtoffers mee naar huis en beet hun keel door. Soms verkrachtte hij zijn slachtoffers ook. De bezittingen van de slachtoffers verkocht hij of gaf hij aan zijn minnaar Hans Grans. Er wordt beweerd dat Haarmann hun vlees verkocht als varkensvlees. Bewijs voor dit gerucht is echter nooit geleverd.
Haarmann kreeg de bijnamen ‘Slager van Hannover’ en ‘Vampier van Hannover’.
Veroordeling
In 1924 werden er menselijke resten langs de rivier de Leine gevonden. Later dat jaar werd bekend dat Fritz Haarmann de veroorzaker was. Toen hem gevraagd werd hoeveel mensen hij had vermoord, zei hij “tussen de 50 en 70”. In 1925 werd de kannibaal onthoofd. Zijn laatste woorden waren: “Ik heb berouw, maar ik ben niet bang voor de dood.”
Stel je voor dat deze aparte gast had moeten vechten in WO1 en toen was gesneuveld. Dan waren al die moorden nooit gepleegd! Dat vind ik altijd zo apart... Net gearresteerd voor het uitbreken van WO1, alsof het voorbestemd moest zijn...quote:
[ afbeelding ]
[..]
Deze sicko al voorbij gekomen? Fritz Haarmann, de man die zijn slachtoffers verkocht als rundvlees of varkensvlees.
De man zat met een heel sinister lachje in de getuigenbank en daar zei dat de rechtbank bezig
was zijn volgende slachtoffer te maken. ter herinnering, de man zat in een rode overall , donkere haren
en een bril op. Een echte engerd. WIe weet dat?
Jeffrey Dahmer:
Zeer interresante zaak, Compleet voor de geintereseerden : http://en.wikipedia.org/wiki/Jeffrey_Dahmerquote:Jeffrey Lionel Dahmer (May 21, 1960 – November 28, 1994) was an American serial killer and sex offender. Dahmer murdered 17 men and boys between 1978 and 1991, with the majority of the murders occurring between 1987 and 1991. His murders involved rape, dismemberment, necrophilia and cannibalism. On November 28, 1994, he was beaten to death by an inmate at the Columbia Correctional Institution, where he had been incarcerated.
Ted Bundy:
http://en.wikipedia.org/wiki/Ted_Bundy (Alhoewel het niet bevistigd is denkt men dat het dodental boven de 100 light)quote:Theodore Robert "Ted" Bundy (born Theodore Robert Cowell; November 24, 1946 – January 24, 1989) was an American serial killer, rapist, kidnapper, and necrophile who assaulted and murdered numerous young women and girls during the 1970s and possibly earlier. After more than a decade of denials, he confessed shortly before his execution to 30 homicides committed in seven states between 1974 and 1978; the true total remains unknown, and could be much higher.
Bundy was regarded as handsome and charismatic by his young female victims, traits he exploited in winning their trust. He typically approached them in public places, feigning an injury or disability, or impersonating an authority figure, before overpowering and assaulting them at a more secluded location. He sometimes revisited his secondary crime scenes for hours at a time, grooming and performing sexual acts with the decomposing corpses until putrefaction and destruction by wild animals made further interaction impossible. He decapitated at least 12 victims and kept some of the severed heads in his apartment for a period of time as mementos. On a few occasions he simply broke into dwellings in the dead of night and bludgeoned victims as they slept.
Pagina 1 en 2...quote:
Nog geen Jeffrey Dahmer en Ted bundy? Teleurstellend.
Bundy was echter een All-American boy die nooit het achterste van zijn tong heeft laten zien, en mensen nooit een blik naar binnen heeft gegund. Dahmer b.v. was altijd al een getroubleerde jongeman en John Wayne Gacy was al eerder veroordeeld voor seksueel misbruik. Maar bij Bundy vind je zoiets niet.
Als hij al over zijn daden sprak was het in de derde persoon, maar nooit is ie open geweest over zijn drijfveren, over waar al diepe neiging tot destructie vandaan kwam. En hoe hij tegelijkertijd een aardige, gladde student kon zijn, met goede people-skills. In zijn achtergrond kun je wel een aantal dingen vinden, zoals dat ie een onecht kind was, maar dat zijn zoveel mensen. In de boeken over het onderwerp staat vaak dat het er op jonge leeftijd de moordlust al inzat en het in de loop der jaren groeide, maar bij Bundy is dat helemaal niet bekend: hij hield er zijn mond gewoon over dicht. Er is over hem heel veel bekend, maar eigenlijk vrij weinig over what made him tick. Dat heeft ie allemaal grotendeels voor zichzelf gehouden.
Vooral het contrast vond ik raadselachtig: de vriendelijke sociale jongen enerzijds, en de volledig gestoorde necrofiel anderzijds. Zo vaak zie je dat niet, in tegenstelling totdat vaak gedacht wordt.
Bundy was inderdaad wat slimmer dan gemiddeld, maar zeker niet briljant. Hij overschatte zichzelf nogal-ook in de rechtszaal , en mede daardoor is ie al tien jaar na zijn terdoodveroordeling terechtgesteld. Dat had Bundy kunnen vermijden door te bekennen of langer uit kunnen stellen door zijn zaak handiger aan te pakken. Zo slim was ie dus niet, maar hij vond van zichzelf dat ie slimmer was dan ie was. Maar wie vind dat nou niet van zichzelf
.Op het laatst, vlak voor zijn executie heeft ie nog geprobeerd zoveel ongelijk te bekennen om uitstel te krijgen, maar het was genoeg, Florida liet zich niet meer manipuleren door Bundy. Schuldig is schuldig en dan ga je daar op de afschuwelijke elektrische stoel.
Jammer omdat hij later eventueel meer had kunnen laten weten over zijn slachtoffers,meer had kunne laten weten over zijn opgroeien toeten monster en meer had kunnen laten weten over zijn bizarre vermogen tot compertimalisatie.
Van al die boeken over hem vind ik overigens Riverman het beste. Bundy blijkt daarin een Hannibal Lector te zijn: hij helpt bijhebt opsporen van een andere seriemoordenaar. En nee, die Green river killer is niet opgepakt dankzij Bundy, maar zijn inschattingen bleken wel allemaal te kloppen.
Op het einde van zijn leven werd hem wel eens gevraagd hoeveel vrouwen hij vermoord had, men vermoedde rond de dertig. Bundy zei: zet er een 1 voor dan kom je dichter in de buurt, 130 dus.
Mij persoonlijk lijkt dat weer typisch Bundy-gemanipuleer, maar je weet het nooit zeker natuurlijk. Ik persoonlijk vermoed naar aanleiding van wat ik gelezen heb dat het aantal slachtoffers tussen de dertig en veertig ligt. Als ie langer had geleefd hadden we misschien meer geweten, maar misschien ook niet., gezien zijn neiging nooit het achterste van zijn tong te willen laten zien, tenzij het hem voordeel zou opleveren.
En ondanks al die boeken Bundy een raadsel omdat het niet is te bepalen waar zijn waanzin vandaan kwam hoe dat blijkbaar gegroeid heeft in hem en toch al die tijd zijn mask of sanity heeft kunnen handhaven.
[ Bericht 0% gewijzigd door NoCigar op 23-03-2013 18:58:11 ]
..Libanon, Joegoslavië, Irak, Syrië... wie dacht je dat al die ellende begonnen is ... inderdaad.... ik ontken het niet
ps: veraad mij niet, ik speel onder één hoedje met Danny
Charles Manson.quote:
Ik kan niet op de naam komen van een psychopaat waarvan ik een documentaire heb gezien.
De man zat met een heel sinister lachje in de getuigenbank en daar zei dat de rechtbank bezig
was zijn volgende slachtoffer te maken. ter herinnering, de man zat in een rode overall , donkere haren
en een bril op. Een echte engerd. WIe weet dat?
ik denk Ted Bundy. of misschien Richard Ramirez?quote:
quote:Fred en Rose West
Frederik Walter Stephen West (Much Marcle, Herefordshire, Birmingham 29 september 1941 - 1 januari 1995) was een Engelse seriemoordenaar. Tussen 1967 en 1987 hebben hij en zijn vrouw Rosemary naar wordt gedacht ten minste twaalf jonge vrouwen gefolterd, verkracht en vermoord, waarvan de meeste in hun opeenvolgende woningen in Gloucester.
West zocht zijn slachtoffers vooral onder weinig opvallende vrouwen, omdat hun verdwijning niet zo snel veel aandacht van de politie zouden trekken. De Wests vermoordden niettemin ook hun dochter Heather, maar de politie onderzocht haar verdwijning pas na zeven jaar.
West wachtte het proces waarin hij terecht zou staan niet af, maar pleegde daarvoor al zelfmoord in zijn cel in de Winson Green Prison.
De Wests liepen tegen de lamp in 1992. West verkrachtte zijn dertienjarige dochter, filmde het en verkrachtte haar daarna nog twee keer. Het meisje vertelde dit aan haar broers en zusters die het op hun beurt bespraken met vrienden op school. Op 6 augustus ging de politie over tot een onderzoek, wat leidde tot een initiële aanklacht tegen Fred op verdenking van twaalf moorden, met Rose als medeplichtige. Zij werd ook verdacht van kindermishandeling en de kinderen werden bij pleeggezinnen geplaatst. Het huis van de Wests werd in 1994 verder onderzocht en ook de tuin werd omgeploegd. Daarbij werden menselijke beenderen gevonden. Hierbij kwam de grote schaal van de zaak pas echt aan het licht.
Hoewel er uitgegaan wordt van een minimaal aantal van twaalf slachtoffers, hebben de Wests er vermoedelijk meer gemaakt. Na zijn arrestatie bekende Fred tot aan dertig moorden, alleen zijn de vermeende lijken tot op heden niet gevonden. Verschillende experts gaan er niettemin van uit dat er wel degelijk meer doden zijn gevallen. Dit is voornamelijk omdat er tot dusver elf slachtoffers bekend zijn uit de eerste twaalf jaar van het moorddadige tijdperk van de Wests en maar één uit de laatste veertien jaar voor ze opgepakt werden.
Rose West heeft nooit een bekentenis afgelegd. Waar Fred terecht moest staan voor elf moorden, werd zij verdacht van tien dodingen. Rose West werd in 1995 op het Crown Court in Winchester aan alle tien de aanklachten schuldig bevonden en veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf.
Het huis van de Wests - 25 Cromwell Street - werd in 1996 vernietigd, evenals het huis ernaast (nummer 23). Alle stenen werden verpulverd en al het houtwerk verbrand om souvenirjagers te ontmoedigen.
Freds tweede dochter Anne Marie West schreef haar verhaal op in het boek Out of the Shadows (in het Nederlands uitgebracht als "Huis van de angst") . Zij werd jarenlang door haar vader en stiefmoeder mishandeld en seksueel misbruikt, nadat Fred haar echte moeder eerder al vermoordde. Op haar zestiende ontsnapte Anne Marie uit het huis in Cromwell Street.
Journalist Howard Sounes schreef het verhaal van de Wests in The Sunday Mirror (1994) en bracht in 1995 het boek Fred & Rose uit. Daarin doet hij een poging te herleiden wat er precies is gebeurd bij de Wests, ondersteund door interviews met vrienden en bekenden van het stel.
quote:Tristan van der Vlist
[quote]Familieleden en bekenden van de 24-jarige Tristan van der Vlis zeggen dat de schutter die het bloedblad aanrichtte, leed aan schizofrenie. Daarnaast was hij bovenal een suïcidale en wapenverliefde eenling die woede mee torste tegen autoriteiten als de politie en de overheid. Ook liet hij meerder malen weten dat hij mensen zou neerschieten.
Een oom van Tristan vertelt dat de familie op de hoogte was van zijn psychische problemen, maar deze actie van hem nooit verwacht had. 'Tristan zat al jaren in de knoop, maar dit heeft niemand zien aankomen,' zegt de oom van Tristan zichtbaar geëmotioneerd. 'Hij worstelde met psychische problemen, was schizofreen, maar we weten gewoon niet hoe dit heeft kunnen gebeuren.
Tristan was enig kind in een gelovig gezin, schizofreen en als lid van een schietvereniging in het bezit van wapens. 'Iedereen, ook zijn ouders, zijn er helemaal kapot van,' aldus de oom. Familie omschrijft Tristans ouders Hans en Marieke als lieve en aardige mensen. De gelovige Hans zou Tristans passie voor wapens hebben gedeeld.
Eenling
Familie en bekenden van Tristan spreken van een 'eenling'. Een man zonder vrienden. Nooit een vriendin gehad. Een zieke geest. Altijd bozig. Een jongen die conflicten zocht. Die zich in zijn ouderlijk huis opsloot met gewelddadige videospelletjes. En het altijd maar over wapens had. Hoe dodelijker, hoe beter. Of de Alphenaar medicijnen gebruikte voor zijn psychiatrische problemen, is onduidelijk.
Aankondingingen
Uit verklaringen van bekenden en familie gisteren en vandaag blijkt dat Tristan het altijd trots over zijn wapens had en ook meerdere malen heeft geroepen dat hij mensen zou neer schieten. 'Hij heeft gedaan wat hij altijd al zei dat hij zou doen: mensen neerschieten,' zegt oud-collega Rachid Lima. 'Hij zei meer dan eens dat hij het gemeentehuis of het politiebureau zou binnenlopen en ze allemaal wel eens kapot zou schieten.'
Mensen die anoniem wensen te blijven laten weten dat Tristan nooit buiten was. 'Hij was echt altijd bezig met die spelletjes en zijn wapens. En hij had zijn mond vol over mitrailleurs en M-16's.' Ook was hij gek op zijn auto, een Mercedes die hij van zijn vader kreeg. 'Supertrots was hij daarop. Hij had op een dag verduisterende folie op de ramen geplakt. Die folie is deels verboden en dat wist hij en zei daarover: als ik ooit een agent aan mijn auto zie komen, dan maak ik hem kapot.'
Schuur vol met wapens
Voormalig klasgenoot John van Meeteren keek naar eigen zeggen 'nauwelijks op' van Tristans daad. Ze zaten samen in de derde klas. 'Ik dacht: dat móet Tristan zijn geweest.' Van Meeteren denkt meteen aan wat de jongen in zijn jaren op middelbare school in de berging van zijn flat had liggen: wapens. 'Hij en zijn vader hadden een hele verzameling. Hij was altijd bezig met die geweren. De schuur lag er vol mee.'
Zoals iemand van 18 toeleeft naar het halen van zijn rijbewijs, zo leefde Tristan toe naar het krijgen van een wapenvergunning. 'Toen hij 18 werd wilde hij direct zijn wapens. Hij wilde zo snel mogelijk vijf wapens. Tristan had het nooit over brommers of meisjes, zoals wij op die leeftijd, maar altijd over geweren en pistolen. Hij zei ook heel goed te weten hoe hij aan illegale wapens kon komen,' zegt oud-collega André van de Werken, die met Tristan werkte in het magazijn van Brookland.
Wapenvergunning
Onduidelijk is hoe Tristan met zijn psychiatrische problemen vijf wapenvergunningen kon krijgen. De politie onderzoekt dit nog. Ook wordt bekeken of hij één van zijn semi-automatische heeft omgebouwd tot een volautomatisch. Tristan sloot zich in december 2007 aan bij schietvereniging De Dagschutters in Nieuwkoop. De voorzitter weigert commentaar.
Nieuwe leden van schietclubs mogen niet ernstig in aanraking zijn geweest met de politie en zij moeten een Verklaring omtrent gedrag kunnen overleggen. In Tristans geval was dit waarschijnlijk geen probleem. Op 16-jarige leeftijd verwondde hij zich met een luchtdrukpistool. Tot een strafzaak kwam het niet, dus een strafblad had hij waarschijnlijk niet.
Ontslagen
Na het afronden van het vmbo versleet hij banen als schoonmaker en chauffeur, maar kon ook zijn laatste baan op een magazijn van C1000 niet behouden. Sindsdien was hij werkloos. Laurens Moinier vermoedt dat de neiging conflicten op te zoeken een rol hebben gespeeld. Moinier werkte samen met Tristan bij distributiecentrum Brookland aan de rand van hun woonplaats. 'Tristan was meer dan gemiddeld betrokken bij onenigheid. Daarvoor is hij ook ontslagen. Hij was een buitenstaander.'
quote:James Eagan Holmes
Born (1987-12-13) December 13, 1987 (age 25)
San Diego, California, U.S.
Residence Aurora, Colorado
Nationality American
Education Bachelor of Science (neuroscience)
Alma mater University of California, Riverside
University of Colorado, Denver (incomplete Ph.D. program)
Occupation Student
Known for Accused perpetrator of 2012 Aurora shooting
Criminal status Jailed, pending trial
James Eagan Holmes (born December 13, 1987) is the suspected perpetrator of a mass shooting that occurred on July 20, 2012 at a Century movie theater in Aurora, Colorado, which killed 12 people and injured 58 others. He had no known criminal record prior to the shooting.
Holmes was hospitalized after making several suicide attempts while in jail in November 2012. He is currently held without bail and has entered a plea of not guilty on March 12th, 2013. His attorneys had been expected to enter a plea of diminished capacity (which differs from an insanity plea), but they told the presiding judge in the preliminary hearing that they were not ready to decide on such a step yet, and needed more time to peruse and review the massive documentation on the case. Colorado State District Court Judge William B. Sylvester, who is the trial judge overseeing the case, also was concerned about moving too fast in proceeding to the arraignment, which could produce further issues supporting an eventual appeal. On Tuesday, March 12, 2013, a Colorado judge entered a plea of not guilty when Holmes' attorney claimed that his client was not prepared to enter a plea.
James Eagan Holmes was born on December 13, 1987, in San Diego, California. His mother is a registered nurse. His father is a mathematician and scientist and has degrees from Stanford, UCLA and Berkeley. He has one sister. Holmes was raised in Castroville, California, where he attended elementary school, and San Diego. Holmes played soccer and ran cross-country in high school. He attended a local Lutheran church with his family, according to the church's pastor.[13][14] In Aurora, Holmes lived on Paris Street in a one-bedroom apartment, in a building with other students involved in health studies. In his rental application, he described himself as "quiet and easygoing". He left some digital footprints, like a university email address, an old Myspace photo, a dating profile on Match.com, and a profile on Adult FriendFinder, as well as a resume at the employment website Monster.com. According to a few sources, Holmes may have hired prostitutes and left reviews of them on an online message board.
In 2006, Holmes worked as an intern at the Salk Institute for Biological Studies where he was assigned to write computer code for an experiment. Holmes, who was described by his supervisor as stubborn, uncommunicative and socially inept, presented his project to the other interns at the end of the internship, but never actually completed it. Holmes wrote of his experiences at the Salk Institute in a college application essay: "I had little experience in computer programming and the work was challenging to say the least. Nonetheless, I taught myself how to program in Flash and then construct a cross-temporal calibration model.... Completing the project and presenting my model at the end of the internship was exhilarating."
Graduating from Westview High School in the Torrey Highlands community of San Diego in 2006, Holmes attended the University of California, Riverside (UCR) and, in 2010, received his undergraduate degree in neuroscience with the highest honors. He was a member of several honor societies, including Phi Beta Kappa and Golden Key. According to UCR recommendation letters submitted to the University of Illinois at Urbana–Champaign (UIUC), Holmes graduated in the top 1% of his class with a 3.949 GPA. The UCR letters also described Holmes as "a very effective group leader’’ and a person who "takes an active role in his education, and brings a great amount of intellectual and emotional maturity into the classroom".
In 2008, Holmes worked as a counselor at a residential summer camp in Glendale, California, that catered to needy children aged 7–14. There he was responsible for 10 children and had no disciplinary problems.
In June 2011, Holmes enrolled as a Ph.D. student in neuroscience at the University of Colorado Anschutz Medical Campus in Aurora. He received a $21,600 grant from the National Institutes of Health, according to agency records, which was disbursed in installments from July 2011 to June 2012. Holmes also received a $5,000 stipend from the University of Colorado, Denver. Though Holmes received a letter of acceptance to UIUC, where he was offered a $22,600 stipend and free tuition, he declined their offer without specifying a reason. Reviewers of Holmes' application at UIUC remembered his application because he submitted a picture of himself with a llama.
In 2012, his academic performance declined, and he scored poorly on the comprehensive exam in the spring. The university was not planning to expel him. However, Holmes was in the process of withdrawing from the university. Three days after failing a key oral exam at the university in early June 2012, Holmes dropped out of his studies without further explanation. At the time of his arrest, he gave his occupation as "laborer."
Holmes' defense attorneys claimed in a motion he was a "psychiatric patient" of the medical director of Anschutz's Student Mental Health Services prior to the Aurora shooting; however, the prosecution disagrees with that claim. Four days after the release of the defense attorney's motion, the judge required this information to be blacked out. CBS News later reported that Holmes met with at least three mental health professionals at the University of Colorado prior to the massacre.
Some of Holmes' acquaintances suspected prior to the shooting that Holmes suffered from mental illness and could be dangerous. Two weeks before the shooting, he sent a text message asking a graduate student if they had heard of the disorder dysphoric mania, and warning the student to stay away from him "because I am bad news."
It was reported that Holmes was a big fan of superheroes, including Batman, and that his apartment was decorated with Batman paraphernalia. "Diggity" Dave Aragon, an actor from MTV television series Pimp My Ride, stated that James Holmes called him twice the month prior to the shooting. Aragon is the writer, director, and star of an upcoming film entitled “The Suffocator of Sins," which has a plot that involves a vigilante Batman shooting down evil doers, and Aragon claimed that Holmes showed interest in his movie's trailer.
On May 22, 2012, Holmes purchased a Glock 22 pistol at a Gander Mountain shop in Aurora, and six days later bought a Remington Model 870 shotgun at a Bass Pro Shops in Denver. On June 7, just hours after failing his oral exam at the university, he purchased a Smith & Wesson M&P15 semi-automatic rifle, with a second Glock 22 pistol following on July 6. All the weapons were bought legally. In the four months prior to the shooting, Holmes also bought 3000 rounds of ammunition for the pistols, 3000 rounds for the M&P15, and 350 shells for the shotgun over the Internet. On July 2, he placed an order for a Blackhawk Urban Assault Vest, two magazine holders and a knife at an online retailer.
On June 25, less than a month before the shooting, Holmes emailed an application to join a gun club in Byers, Colorado. The owner, Glenn Rotkovich, called him several times throughout the following days to invite him to a mandatory orientation, but could only reach his answering machine. Due to the nature of Holmes' voice mail, which he described as "bizarre, freaky", "guttural, spoken with a deep voice, incoherent and rambling," Rotkovich instructed his staff to inform him if Holmes showed up, though Holmes neither appeared at the gun range nor called back. "In hindsight, looking back – and if I'd seen the movies – maybe I'd say it was like the Joker – I would have gotten the Joker out of it...It was like somebody was trying to be as weird as possible," Rotkovich said.
On July 20, 2012, police arrested an unresisting Holmes next to his car behind the Century 16 theater, moments after the 2012 Aurora shooting, in which Holmes allegedly set off several gas or smoke canisters and then opened fire on the theater audience, killing 12 and wounding 58. The responding officers recovered several guns from inside the car and the theater. According to two federal authorities, Holmes had dyed his hair orange and had called himself "The Joker". Although it should also be noted, that Holmes calling himself "The Joker," was later retracted to news sources such as "Face The Nation," on the CBS News network, by police.
Once apprehended, Holmes told the police that he had booby-trapped his apartment with explosive devices before heading to the theater.Police later confirmed the presence of explosives in the apartment.
Detention and court appearanceHolmes was initially jailed at Arapahoe Detention Center, under suicide watch. He is being held in solitary confinement to protect him from other inmates, a routine precaution for high-profile cases.
Holmes made his first court appearance in Centennial, Colorado on July 23, before Judge William B. Sylvester. He was read his rights and no bond was given. A mandatory protection order was issued by the judge. The judge appointed a public defender. Holmes said nothing and never looked at the judge. His appearance, which was described as "dazed" and "confused" fueled speculation about his mental state.
On July 30, Colorado prosecutors filed formal charges against Holmes that included 24 counts of first degree murder, 116 counts of attempted murder, possession of explosive devices, and inciting violence. The multiple charges expand the opportunities for prosecutors to obtain convictions. For each person killed in the shooting, Holmes is charged with one count of murder with deliberation and one count of murder with extreme indifference. Holmes agreed in court to waive his right to a preliminary hearing within 35 days.
On August 9, Holmes' attorneys said their client is mentally ill and that they need more time to assess the nature of his illness. The disclosure was made at a court hearing in Centennial where news media organizations were asking a judge to unseal court documents in the case.
On September 19, the prosecution filed a motion to add 10 new charges against Holmes and asked to amend 17 others. The additional charges would bring the total counts Holmes faces to 152. Holmes appeared in the Arapahoe County Court house the following day for the first time without his dyed-red hair, but with cropped hair revealing his natural brown color.
On September 28, court documents released by prosecutors say Holmes was revoked access to the University of Colorado campus because he threatened a professor. The university has said Holmes was denied access to non-public parts of the campus because he had withdrawn from school.
On October 11, 2012, Holmes' attorneys asked Judge William Sylvester to postpone a preliminary hearing scheduled for November. On October 25, the preliminary hearing was set for the week of January 7.
Holmes' lawyers filed an emergency motion on November 14, 2012 to delay a pre-trial hearing, citing an unspecified condition that has left him unable to appear in court. "As a result of developments over the past 24 hours, Mr. Holmes is in a condition that renders him unable to be present in court for tomorrow's hearing," They requested to delay the hearing, which they received. It was rescheduled for December. Evidently, Holmes made various suicide attempts referred to as "half-hearted" in days before the scheduled hearing on November 15.
Holmes was back in court January 7, 2013 and heard 911 phone call recordings and videos from the cineplex as evidence. It's information that up until then had not been released. His defense team believes that Holmes is mentally ill.
On that same day, it is reported that investigators seized four prescription bottles and immunization records from his apartment when it was searched in July 2012. It was not revealed what the prescriptions were or what they were for. The judge ultimately ruled in October that prosecutors could keep the items.
On January 10, 2013 a judge ruled that evidence is sufficient for Holmes to face trial on all counts with which he has been charged. His plea hearing was delayed until March 2013.
Als vervanging zal ik binnenkort hier een seriemoordenaar plaatsen die hier nog niet genoemd is...Je gaat zelf aan de gang?quote:
Helaas kan ik het exemplaar van BN/De Stem waarin het artikel stond niet meer vinden. Sorry, dan gaat mijn stukje niet door.
Het gaat om deze meneer (foto), Jim Jones genaamd.
Geen seriemoordenaar zoals het volgens de definitie is bedoeld, maar natuurlijk wel een veroorzaker van talloze 'indirecte' slachtoffers...
Hieronder zijn verhaal, alsook van zijn sekte 'The People's Temple':
People's Temple
De People's Temple was een op marxistische principes gebaseerde religieuze sekte, die bekend werd door de collectieve zelfmoord in Jonestown (Guyana) op 18 november 1978. De beweging werd in 1953 gesticht door dominee Jim Jones, te Indianapolis in de Amerikaanse staat Indiana.
Na de stichting in Indianapolis breidde Jones de beweging uit naar steden in Californië, zoals San Francisco en Los Angeles. De leden trachtten zo veel mogelijk de armste burgers te helpen, in het bijzonder minderheden, drugsverslaafden en daklozen. Ze richtten verdeelcentra op zodat de armen goedkoop aan eten konden geraken en zorgden voor kinderopvang en bejaardentehuizen. Bovendien verzorgden ze begeleiding voor prostituees en drugsverslaafden die hun leven een andere koers wilden geven.
Na een tijdje begonnen echter geruchten te circuleren, verspreid door een aantal mensen die er in geslaagd waren de sekte te verlaten. Jones zou stelen van zijn volgelingen, miraculeuze genezingen vervalsen, de leden van zijn beweging straffen, sodomie praktiseren met mannelijke volgelingen, en zichzelf als de Messias zien.
Journalisten en politici besteedden hierdoor veel aandacht aan Jones' beweging. Jones zelf reageerde hierop met langdradige en kwade toespraken, waarin hij de afvalligen voor leugenaars uitschold en waarin hij beweerde dat de rest van de wereld hem enkel wilde vernietigen. Tegelijkertijd deden er echter steeds meer geruchten de ronde van vroegere leden die naar hun eigen zeggen werden geslagen en misbruikt, en verwanten van leden hielden vol dat hun familieleden werden gedwongen in de sekte te blijven tegen hun wil.
Jim Jones
Als reactie hierop verhuisde Jones zijn beweging met meer dan 800 volgelingen naar Guyana. De leden werd een tropisch paradijs beloofd, maar zodra zij ter plaatse arriveerden, werden ze gedwongen te werken onder de supervisie van Jones. Zo werd Jonestown gebouwd.
In november 1978 bracht Leo Ryan, een lid van het Huis van Afgevaardigden van de Verenigde Staten, samen met een aantal journalisten een bezoek aan de sekte, als onderdeel van het onderzoek naar misbruik. Daar aangekomen leek hij in een hemel op aarde te zijn beland, een soort eigentijds Utopia. De mensen waren vrolijk, er werd gedanst en gezongen en Ryan raakte overtuigd van het ongelijk van de verdachtmakingen. Maar dat veranderde toen hij op de avond voor zijn vertrek heimelijk briefjes ontving van mensen die hoopten via hem te ontsnappen. Jones ontdekte het verraad en besloot zich van het congreslid te ontdoen. Nietsvermoedend wilde Ryan met zijn gezelschap in zijn vliegtuig stappen, maar hij werd voor vertrek door volgelingen van Jones beschoten. Hierbij kwamen Ryan, drie journalisten en een ex-volgeling om het leven. Eén van de journalisten slaagde er nog in voor zijn overlijden de aanslag op film vast te leggen.
Jones wist dat de gevolgen van dit bloedbad niet lang op zich zouden laten wachten. Later die dag beval hij aan al zijn volgelingen een fruitdrank met cyanide erin op te drinken. Diegenen die dit weigerden, werden neergeschoten, gewurgd of met cyanide ingespoten. Jones zelf overleed aan een schotwond in zijn hoofd. Achteraf bleek dat zijn lichaam hoge doses drugs bevatte. In totaal stierven die dag 914 mensen.
Kort na de collectieve zelfmoord werden de huizen van de People's Temple in San Francisco vernietigd. Deze plaats, 1859 Geary Boulevard in het Westen van de stad, bleef onaangeroerd tot de United States Postal Service er meer dan 20 jaar later een postkantoor bouwde. Het voormalige telefoonnummer van de beweging, - Walnut 1-9654 - werd nooit meer hergebruikt.
Hoewel de namen op elkaar lijken, heeft de People's Temple niets te maken met The Temple of the People, een religieuze organisatie die zijn hoofdkwartier in Halcyon, Californië, USA heeft;
Peoples Church, een onafhankelijke kerk die verbonden is met the Assemblies of God te Fresno, Californië, USA.
Een Engelse quote :
"When you meet the friendliest people you have ever known, who introduce you to the most loving group of people you've ever encountered, and you find the leader to be the most inspired, caring, compassionate and understanding person you've ever met, and then you learn the cause of the group is something you never dared hope could be accomplished, and all of this sounds too good to be true-it probably is too good to be true! Don't give up your education, your hopes and ambitions to follow a rainbow."
Vertaald naar het Nederlands :
"Wanneer je de meest vriendelijke mensen ooit ontmoet, die jou opnemen in de meest liefdevolle groep van mensen die je ooit bent tegengekomen, en je vindt de leider van deze groep de meest inspirerende, zorgzame, meelevende en begrijpende persoon die je ooit hebt ontmoet, en dan leer je dat het doel van deze groep iets is waarvan je nooit had durven hopen dat het waar zou zijn, en dit alles klinkt te goed om waar te zijn - dan is het waarschijnlijk ook te goed om waar te zijn! Verloochen je opleiding, hoop en ambities niet om een regenboog te volgen."
Door Jeannie Mills oftewel Deanna Mertle. Zij was een afvallige van de People's Temple en schrijfster van het boek "Six years with God" en medestichter van het Concerned Relatives and the Human Freedom Center. Jeannie Mills werd samen met haar man en haar dochter vermoord in 1980.
Allemaal heel triest en shockerend hè? Toch nog maar even een paar foto's waarop zijn slachtoffers staan afgebeeld, om en nabij Jonestown:
en
[ Bericht 0% gewijzigd door Atmosphere82 op 21-04-2013 23:00:45 ]
Altijd wel vaag van gehoord, nooit het hele verhaal gelezen .Same here.quote:
Zo bizar...
Leuk fotoboek trouwens SEMTEX!
En van jou trouwens ook Murdera. Lekkere freaky dingen zijn er op beide profielen te zien! 
Betreft de marteling, verkrachting, mishandeling en moord op Sylvia Likens. Een gruwelijke zaak die de staat Indiana en de rest van het land schokte in 1966. Het meisje werd vastgehouden en mishandeld door alleenstaande moeder Gertrude Baniszewski maar ook haar kinderen, en jongeren uit de buurt deden vrolijk mee. De details van deze zaak zijn gruwelijk zoals te lezen op de engelse Wiki.
Er is ook een film over gemaakt in 2007 genaamd An American Crime. Ik heb de film gezien voordat ik de achtergrond van deze zaak had gelezen en de film zelf is ook best schokkend. De film leek mij wat onrealistisch, zulke zware mishandelingen maar geen van de jongeren of haar eigen kinderen die naar de politie gaan leek me ver gezocht. Hoewel het een heftige film is, is het waargebeurde verhaal nog vele malen erger.
quote:Gertrude Nadine Baniszewski (September 19, 1929 – June 16, 1990), also known as Gertrude Wright and Nadine Van Fossan, was an Indiana divorcée who, with the aid of most of her own children and neighborhood children, such as Ricky Hobbs and Coy Hubbard, oversaw and facilitated the prolonged torture, mutilation, and eventual murder of Sylvia Likens, a teenaged girl she had taken into her home. When she was convicted of first-degree murder in 1966, the case was called "the single worst crime perpetrated against an individual in Indiana's history".
Contents [hide]
Gertrude Nadine Van Fossan was born on September 19,1929 in Indianapolis, Indiana to Mollie Myrtle (née Oakley) and Hugh Marcus Van Fossan Sr., both of whom were originally from Illinois. Gertrude was the third of six children. On October 5, 1939, Baniszewski witnessed her 50-year old father's death from a sudden heart attack. Six years later, she dropped out of school at the age of 16 to marry 18-year-old deputy John Stephan Baniszewski (1926-2007), a Polish-American originally from Youngsville, Pennsylvania, with whom she had five children. (John Baniszewski would later change his name to John Blake.)
Although John Baniszewski had a volatile temper, the two stayed together for 10 years before divorcing.
Gertrude, then 34, moved in with a 23-year-old Dennis Lee Wright, who abused her. She had one child with Dennis, Dennis Lee Wright Jr. (later given the name Denny Lee White by his adoptive mother), but after his birth, Wright abandoned Gertrude and disappeared.[1]
Sylvia Likens [edit]
In July 1965, Lester and Betty Likens, traveling carnival workers, suggested that Baniszewski take their two daughters - Sylvia Marie Likens, 16, and Jenny Faye Likens, 15 - as boarders in return for $20 a week in compensation while they worked across the state. The Likens sisters attended high school and social functions with the Baniszewski children, as well as church with Gertrude Baniszewski on Sunday.
However, when Lester Likens's first $20 payment failed to arrive on time, Baniszewski beat the girls. Shortly thereafter the girls were beaten for having candy that Baniszewski accused them of stealing. Thus began a regular pattern of child abuse.[2]
The torture begins [edit]
In August 1965, Baniszewski began to verbally and physically abuse Sylvia Likens, allowing her older children to beat her, and push her down stairs. Baniszewski also accused Likens of being a prostitute, and delivered "sermons" about the filthiness of prostitutes and women in general. After the Likens sisters reportedly accused Baniszewski's daughters Paula and Stephanie of being prostitutes, Stephanie Baniszewski's boyfriend, Coy Hubbard, and several other classmates and local boys were brought in to assist Baniszewski in beating Sylvia Likens. Baniszewski even forced Jenny Likens to hit her sister.[3]
The basement [edit]
Likens became incontinent; as a result, Baniszewski locked her in the basement. Baniszewski then began a bathing regime to "cleanse" Sylvia, involving dousing her with scalding water and rubbing salt into the burns. She was often kept naked and rarely fed. At times, Baniszewski and her twelve-year-old son John Jr. would make Likens eat her own feces.
Sometime around this period, Jenny Likens managed to contact her older sister, Diana Likens, outlining the horrors that the two sisters were experiencing, and asking Diana to contact the police. Diana Likens ignored the letter, believing that Jenny was simply displeased with being punished and that she was making up stories so that she could come live with her.
Shortly after this, Diana Likens came by to visit her sisters, but Baniszewski refused to allow her into the home. The elder Likens then hid nearby the house until she spotted Jenny outside, and then approached her. Jenny Likens told her older sister that she was not allowed to talk to her and then ran away. Concerned, Diana Likens contacted social services and informed them that Baniszewski told her that Sylvia Likens had been kicked out of the house for being physically unclean and a prostitute, and that she had since run away. When a social services worker showed up at the Baniszewski home inquiring about Sylvia, Baniszewski told Jenny Likens to lie to the social services worker about Sylvia's whereabouts, threatening her that if she did not, she would get the same treatment as Sylvia. Terrified of what Baniszewski might do to her if she told the truth, Jenny told the social services worker that Sylvia had indeed run away. The social services worker returned to her office, where she filed a report stating that no more follow-up visits needed to be made to the Baniszewski home.
Murder [edit]
On October 21, Baniszewski instructed John Jr., Coy, and Stephanie Baniszewski to bring Likens up from the basement and tie her to a bed. The next morning, Baniszewski, enraged that Sylvia had wet the bed, again forced her to insert a Coke bottle into her vagina,[4] before beginning to carve the phrase "I'm a prostitute and proud of it" into her abdomen with a hot sewing needle. When Baniszewski was unable to finish the branding, she enlisted Ricky Hobbs to finish. The next day, Baniszewski woke Likens, and then dictated a letter to her, intended to look like a runaway letter to her parents.
After Likens finished the letter, Baniszewski began formulating a plan to have John Jr. and Jenny Likens take Sylvia to a nearby garbage dump and leave her there to die. When Sylvia overheard this, she ran down the stairs attempting to escape, but was stopped by Baniszewski as Likens stepped out the front door and onto the porch. Baniszewski then pulled Sylvia back inside the house and again threw her down the basement steps and kept her there.
On October 24, Baniszewski came down to the basement and attempted to bludgeon Likens with a wooden paddle, but missed her and accidentally struck herself. Coy Hubbard stepped in and viciously beat Likens on the head repeatedly with a broomstick and left her unconscious on the basement floor. In the early evening of Tuesday October 26, Baniszewski told the children she would give Likens a bath, in lukewarm water this time. Stephanie Baniszewski and Richard Hobbs brought Likens upstairs and placed her in the bathtub fully clothed; as they took her out shortly thereafter and laid her on a bare mattress on the floor, they realized she was not breathing. Stephanie Baniszewski frantically attempted to resuscitate her, but by then, Likens was already dead.
Stephanie Baniszewski, panic-stricken, told Hobbs to call the police. When they arrived, Gertrude Baniszewski gave them the letter she'd made Likens write. In the midst of the commotion, Jenny Likens whispered to one of the policemen, "Get me out of here and I'll tell you everything". Her statement, combined with the discovery of Sylvia Likens's body, prompted the officers to arrest Gertrude, Paula, Stephanie and John Baniszewski, Richard Hobbs, and Coy Hubbard for murder. Other neighborhood children present at the time — Mike Monroe, Randy Lepper, Judy Duke, and Anna Siscoe — were arrested for "injury to person".
Trial [edit]
Baniszewski, her children, Hobbs, and Hubbard were held without bail pending their trials.
An examination and autopsy of Sylvia Likens' body revealed numerous burns, bruising, muscle and nerve damage. In her death throes, Sylvia bit through her lips, nearly severing each of them. Her vaginal cavity was nearly swollen shut, although an examination of the canal determined that her hymen was still intact, discrediting Baniszewski's assertions that Sylvia was a prostitute and her insistence that she was pregnant. The official cause of death was brain swelling, internal hemorrhaging of the brain, and shock from severe and prolonged damage to her skin.
Baniszewski was found guilty of murder in the first degree. She was sentenced to life imprisonment.[5]
Aftermath and death [edit]
Baniszewski appealed and was granted a new trial by the Indiana Supreme Court largely for reasons of a prejudicial atmosphere due to heavy news media publicity before and during the trial.[6] A new trial was held in 1971, and Baniszewksi was again found guilty and sentenced to life in prison.[7] Over the course of the next 14 years, Baniszewski became a model prisoner, working in the sewing shop and becoming a den-mother to younger female inmates; by the time she came up for parole in 1985, she was known by the prison nickname "Mom".
The news of Baniszewski's parole hearing sent shockwaves through the Indiana community. Jenny Lykens and her family appeared on television to speak out against Baniszewski; the members of two anti-crime groups, Protect the Innocent and Society's League Against Molestation, travelled to Indiana to oppose her parole and support the Likens family, beginning a sidewalk picket campaign. Over the course of two months, the groups collected over 40,000 signatures from the citizens of Indiana demanding that Baniszewski be kept behind bars.[8][9] Despite the efforts, Baniszewski was granted parole. During the hearing, she stated: "I'm not sure what role I had in it ... because I was on drugs. I never really knew her ... I take full responsibility for whatever happened to Sylvia. I wish I could undo it but, I can't and I'm sorry. I'm just asking for mercy and nothing else." The Parole board voted in favor of granting Baniszewski's freedom 3-2. One member stated, "The bottom line is you cannot bring somebody who is dead and gone back to life and, I wouldn't be a member of this board if I didn't believe people can change."
Baniszewski walked out of prison on December 4, 1985, and traveled to Iowa, where she called herself Nadine Van Fossan, using her middle name and maiden name. She died in [[Laurel, Iowa], from lung cancer , on June 16, 1990, aged 60.[4]
Paula Baniszewski [edit]
Paula Baniszewski - Indiana State Prison
Paula Baniszewski was found guilty of second degree murder for her participation in the torture. She appealed her conviction and ultimately pleaded guilty to manslaughter. She served two years and was released from prison in 1972. She completed her parole and moved to Iowa. In 1998, she started working at BCLUW school district in Conrad, Iowa under the name Paula Pace. She did some custodial work and was most recently working as a teacher's aide for special needs students. In October 2012, information about Pace's true identity began circulating around Facebook and an anonymous tipster called police to tell them they should look into her background. Police immediately notified the school and both began doing background checks. Pace's birth date matched Baniszewski's and a current photo of her bore a striking resemblance to the 1965 mugshot. On October 23, 2012, Paula Baniszewski was fired by the BCLUW School District for lying on her resumé when she applied to work for the district 14 years previously.[10] [11]
Very Idham Henysansyah, vaak 'Ryan' genoemd staat ook wel bekend als 'de lachende seriemoordenaar' of 'de zingende seriemoordenaar'. Deze Indonesische seriemoordenaar werd in 2008 gearresteerd en heeft elf moorden bekend. Verder is hij voormalig fotomodel en homoseksueel en zijn slachtoffers hadden ook die geaardheid. Hij is berucht geworden om de gruwelijke manier waarop hij zijn slachtoffers vermoordde en na hun dood ook nog toetakelde.
Zie deze site voor meer info: http://en.wikipedia.org/wiki/Very_Idham_Henyansyah.
Dit is 'm:
[ Bericht 5% gewijzigd door Atmosphere82 op 28-07-2013 21:31:06 ]
Waren 2 sicko's en 2 meelopers die in totaal 12 mensen gemarteld en vermoord hebben. Op zeer brute wijze
http://en.wikipedia.org/wiki/Snowtown_murders
http://www.starnieuws.com(...)dex/nieuwsitem/19067quote:Sri Lanka 1979
In 1979 schoot de ambassadeur van Burma (=Myanmar) in de Sri Lankese hoofdstad, Colombo, zijn vrouw dood toen zij uit de auto stapte na een (liefdes)ontmoeting met een muzikant van een nachtclub orkest. De volgende ochtend zagen buren hoe de ambassadeur een brandstapel bouwde in zijn achtertuin. Aan de gealarmeerde politie vertelde de ambassadeur aan de poort dat er niets aan de hand was en herinnerde hij hen eraan dat zijn residentie onschendbaarheid genoot, dus niet betreden kan worden door de Sri Lankese politie. Daarna vervolgde hij zijn werk in de achtertuin die nu omringd was door gefascineerde buren die hem spoedig uit het huis zagen komen met het lijk van zijn vrouw, dat hij op de brandstapel plaatste en in brand stak. Vanwege zijn contacten met hooggeplaatsten in zijn land bleef hij nog in functie, maar vanwege de onhoudbare, paria positie waarin hij was komen te verkeren op zijn standplaats, werd hij na enige tijd teruggeroepen naar zijn hoofdstad, Rangoon (= Naypyidaw).
Krijg nou wat
Gruwelijk maar origineel, zou je dan weten als je in de huid van je moeder voor de spiegel staat dat je volkomen gestoord bentquote:
Ed Gein
[ afbeelding ]
Edward (Ed) Theodore Gein (La Crosse (Wisconsin), 27 augustus 1906 – Madison (Wisconsin), 26 juli 1984) was een Amerikaanse seriemoordenaar. Op zijn daden is een aantal horrorverhalen en -films gebaseerd, zoals Psycho, The Silence of the Lambs en The Texas Chain Saw Massacre.
Gein en zijn moeder
Gein groeide op in een gezin van vier: een agressieve en alcoholistische vader (George) die regelmatig werkloos was, een zeer dominante en gelovige moeder (Augusta), en zijn broer, Henry. Henry overleed al op jonge leeftijd en het is nooit duidelijk geworden of Ed schuldig is aan zijn dood. Henry kwam volgens de politie om in een vuurzee op het landgoed van de familie (Archer ave, corner of 2nd ave, Plainfield, Wisconsin). Hoewel Ed de politie vertelde niets te weten van de hele gebeurtenis, leidde hij de politie toch direct naar het lichaam van Henry.
Tijdens zijn jeugd had zijn moeder grote invloed op Gein. Ze was zeer gelovig ("vrouwen zijn hoeren, ze zijn het instrument van de duivel, drinken stimuleert het kwaad in de mens, seks is puur voor het maken van wezens") en ze las elke dag voor uit het oude testament (over dood, moord en straf van God voor het slechte wat je doet). Zijn vader en broer kwamen te overlijden, zodat Gein, toen in 1945 ook zijn moeder overleed, er alleen voor stond. Omdat Gein door zijn moeder, met wie hij een haat-liefde verhouding had, afhankelijk was gemaakt, huilde hij als een kind op haar begrafenis.
Krankzinnigheid
Op school was Gein een buitenbeentje. Hij had een gemiddeld IQ, maar mocht van zijn moeder niet met klasgenootjes omgaan. Wanneer hij dit wel probeerde schold zijn moeder hem uit en kleineerde zij hem. Hij werd tijdens zijn jeugd veel gepest. Hierdoor was Gein sociaal-emotioneel niet goed ontwikkeld. De agressie van Augusta kwam hier ook nog eens bij. Op latere leeftijd bracht de eenzaamheid de vreemde Ed Gein tot waanzin. Hij wilde zijn moeder graag uit de dood terughalen en begon studies te doen over anatomie. Het vrouwelijk lichaam begon hem te fascineren. Uiteraard kon hij zijn moeder niet tot leven wekken Daarom begon hij haar huid af te stropen en te looien, zodat hij haar vrouwelijke vormen kon bewaren. Hij kleedde zich soms in deze gelooide huid en trok daarboven zijn moeders kleding aan.
Gein had nog geen enkele seksuele ervaring en verwarde zijn gevoelens voor het vrouwelijke met de wens zelf vrouw te worden. Hij dacht erover zichzelf te castreren, maar besloot tenslotte dat een pak van vrouwenhuid met borsten en een vagina hem voldoende vrouwelijk maakte. Om aan zijn groeiende behoefte naar vrouwelijke lichamen te voldoen, begon hij 'verse' graven leeg te halen om zich te tooien met kledingstukken gemaakt van huid van de opgegraven vrouwelijke lijken.
Gein raakte steeds bekwamer in het bewerken van de huid, en maakte onder andere een riem van vrouwentepels en trommels bekleed met vrouwenhuid, terwijl hij schedels als versiering en als drinkbekers gebruikte.
Gein de moordenaar
Op 10 december 1954 pleegde Gein zijn eerste moord. Het slachtoffer was de 54-jarige Mary Hogan. Kort na de moord op zijn tweede slachtoffer (Bernice Worden, vermoord op 16 november 1957) kwam de sheriff hem op het spoor. Geins huis werd doorzocht, waarbij de lichamen en voorwerpen gevonden werden. Gein hield vol dat hij zichzelf en zijn huis slechts 'versierde', en niet aan necrofilie of kannibalisme deed. Wel bekende hij de dubbele moord. De politie verdacht hem van nog meer moorden, aangezien een aantal gelooide vagina's niet aan begraven lijken gekoppeld kon worden, maar kon verder niets bewijzen.
Gein werd ontoerekeningsvatbaar bevonden en bracht zijn verdere leven door in TBS-klinieken. Op 26 juli 1984 stierf hij in het Waupan State Hospital.
Binnenkort plaats ik hier het verhaal van een redelijk onbekende moordenaar, één uit Albanië dit keer... Dat verhaal hoorde ik van de reisleider op mijn vakantie in de Balkan!
Toevallig lijkt het nogal op het verhaal van Gein in bepaalde opzichten!
James Barnes was convicted in the murder of Patricia Patsy Miller.
On April 20, 1988, Barnes went to Miller’s condominium unit in Melbourne, Florida, took off all his clothes in order not to leave evidence, obtained entry by removing a screen, and entered through a bedroom window. Barnes admitted he went there with the intent to rape and kill Miller. Once inside, he armed himself with a knife from the kitchen. After secretly watching Miller go about her normal activities for a short period of time, he confronted her in the bathroom and forced her at knife-point to the bedroom where he sexually battered her. He then bound her hands behind her back using shoelaces he had removed from some tennis shoes, tied her feet together, and sexually battered her again. Barnes admitted he tried unsuccessfully to strangle her to death with a belt he had removed from her terrycloth robe, so he bludgeoned the back of her head with a hammer he found in her bedroom. Barnes confessed that he collected everything he touched in Miller’s residence, including the clothing Miller was wearing, and placed the articles in a bag. Barnes then set fire to the bed where Miller’s body lay in order to eliminate forensic evidence left there. Before leaving in his car, Barnes took all the items he had bagged, as well as the window screen he had removed, and left to dispose of the items at another location.
Shortly after 11:00 p.m., firefighters responded to a fire alarm at the condominium complex and found Miller’s charred body face down on the bed in her master bedroom. Her hands were still bound behind her back with shoelaces. The medical examiner testified that the cause of death was blunt-force trauma from multiple blows to Miller’s head. The blows were consistent with being beaten with a hammer. Signs of attempted strangulation were also discovered in the autopsy. The medical examiner determined that Miller’s body was set ablaze after she died from the multiple blows to her head.
Despite Barnes’ attempt to destroy forensic evidence by setting the bed ablaze, sperm was recovered from Miller and preserved for DNA testing. Within one week of the murder, the police considered Barnes a suspect, and he was questioned by Sergeant Dennis Nichols of the Melbourne Police Department. At that time, Barnes denied any involvement with the murder and agreed to give a sample of his blood for possible DNA comparison. In 1988, however, the available method of DNA testing was inadequate to produce a match and the case remained unsolved.
In 1997, the sperm recovered from Miller was resubmitted for DNA testing and produced a positive match to Barnes. Barnes was serving a life sentence for the 1997 first-degree strangulation murder of his wife, Linda Barnes. Sergeant Nichols and Brevard Sheriff‘s Office Lieutenant Todd Goodyear traveled to the prison to speak with Barnes about the Miller murder, but he refused to speak to them. For unspecified reasons, charges were not filed against Barnes for the Miller murder at this time. He was not charged until after he wrote several letters to an assistant state attorney in 2005 and confessed in a recorded interview, which Barnes arranged and in which he was questioned by another inmate about the Miller murder. In that videotaped interview on November 1, 2005, Barnes admitted to the burglary, sexual batteries, murder, and arson. During his interview, Barnes described with accuracy Miller’s physical appearance, the interior of the apartment, and specific objects he saw in the apartment. Further, his descriptions of the homicide, the sexual batteries, and the arson were consistent with the evidence gathered by police.
Barnes was sentenced to death in Brevard County on December 13, 2007.
Ik vond zijn verhaal goed te volgen, hij was zeer helder en berustend.
http://en.wikipedia.org/wiki/Phillip_Carl_Jablonski
Hij ontvangt graag brieven begreep ik en beantwoordt ze met lijsten vol gruwelijkheden over zijn moorden. Hij treedt graag in detail zoals ook in deze ondervraging te merken is:
My first victim was Fanny N. Vann, she was five foot born September the 4th, 1952. She's 130 pounds, brown eyes, black hair. I met her at the College of the Desert. First time I met her I didn't see much in her, bodywise anyway.
Then, uh, she started working on her car. Then I seen that she had something I wanted -- her body. She had, ah..when she wore her shorts one day, ohh, did she show off that fine little ass and those sweet legs. And I tried to look down the front of her blouse and see those fine medium-sized black breasts. "I asked her for...I could take her home, cause she was standing around, and she said, 'Yes.' She had to go back and tell the girls I was gonna take her, that she had another ride.
Well, I took her home for about three weeks. And I..each night I was planned on killin' her, but Id idn't have everything I needed. I had a taser, but I didn't want to strangle her to death. So I got a gun. Bought the gun at the school from a guy I met there. And..it was 'bout a week then, uhh, that Monday night, 22nd of April, was her dying night and rape night.
The friend I usually took to work didn't have to go to work that night, so I took him over to where the bar...Went back to the apartment I rented, got the gun, knife and taser. Went back to school, picked up the victim. We left there approximately nine o'clock headin' down Montgomery. Got to Dinah Shore, just about a block from Dinah Shore Road, when I pulled the gun on her. I turned down Dinah Shore to, to the dead end, turned around. Told her, 'Time to get raped, sweet thing.' I cocked the gun and said, 'Honey, you do it my way, or I'll do it when you're dead.'
She took her clothes off. I asked her if she had ever sucked a dick. She says, 'No.' Ever have it up that fine black ass? And she said, 'No.' I said, 'Tonight's your lucky night, sweet thing. You're gonna get sodomized and you're gonna suck your first dick.'
I forced her head down on my dick and first she didn't know that I put the gun to her head. And it went in like a breeze. She sucked and played with it, and squeezed my balls like I asked her to. Almost come in that sweet mouth, but I pulled her head and I says, 'Fuck, sodomy time, girl.' So I rolled her over to ride those fine black cheeks. Run the dick up i, in, wham! Right home in that big black ass.
She let out a howl. I said, 'Ssh, ssh, be quiet girl,' and I fucked her good in that black ass. And I rolled her over saving the sperm and that sweet juicy beautiful pussy she's got housed between those beautiful legs. I made her guide it into her pussy. I sat there with it in her for awhile and I sucked on her fine full breast and I fucked the shit out of her. And squeezed her fine black breast.
God, this woman's fine. I'm coming in her pussy. And I made her get dressed. She sit there with a tear in her eyes. Looked at her, I says, 'Sorry sweet thing, can't have no witnesses.'
I shot her one time and she screamed, and she went 'Ahhh.' I shot her again right in the temple. Laid her head against the window. The blood outlined her fine black breast through her white pullover and her bra. I reached up and got me a handful of that sweet black breast. Squeezed it again and said, 'Well Fanny, I got what I wanted, you.' Yeah you sweet little grandmother. You ain't gonna see your grandchildren, honey. At 37 she was a grandmother.
Yeah, sweet thing, you're mine, all mine.
I took out, got on the freeway, took her out to Jefferson. Pulled her out of the car. Stripped her jewelry. And uh, took her clothes off. Run my hands all over the gorgeous fine black ass and down her fine black legs. I turned her over, had a hard-on. I fucked her in...gorgeous black pussy again. Yeah, too bad she didn't feel it this time. Then I gouged out her eyes, cut ears off, cut her nipples out, stabbed her in her stomach, up her ass and her pussy. Left her there like garbage--what she was after I got done with her. Yeah, she is a sweet good-looking black woman that I finally got.
(Tape ends and starts again)
Back in Burlingame about noon at Carol's house. I got...I walked in no problem. And we talked for awhile. I got up. I hugged Carol. And I grabbed her around the waist, around the throat. Told Eva to strip. She said, 'Don't hurt...scare us with that gun. What are you trying to do?' I said, 'You don't strip, I'm gonna shoot ya between your beautiful breasts.' She didn't do it and I shot her right above the tit. She went, 'Uhhh,' and I just turned the gun and shot Carol through the brain, through her head. Let her drop to the floor. She curled up. I shot her mother again in the head. She dropped to the floor.
Both making noises like they're breathing their last, but I make sure these girls are dead. So, I tied duct tape around Carol's mouth and nose. She's still making that noise, so I stabbed her through the throat, and I cut open her silicone tit. I stabbed her ass and pussy. Stripped her mother and fondled those fine big breasts. Rolled her over, sodomized that fine big ass she had. Ran my hands down her legs, turned her over, fucked her in that fine li'l pussy while fondling those big ole tits. I tried to take her eyes out. They wouldn't come, so I ran the knife through her throat to keep her quiet. Stabbed her in the stomach, ass and pussy.
Then I took, drug Carol into part of the house. Come back and drug Eva down the stairs. Then I age some food. They made me a dinner. I ate my...eat their food, took a shower, shaved. Went back, took me a towel and..tried to muff the shot. I shot Eva through the mouth before I left. I said to her, 'Well sweet thing, believe me now. I was gonna rape you.' The old girl cost her her daughter's life. Yeah I got them both, them bitches. Yeah, got 'em. It was so good to watch 'em fall dead.
A few days later. I was leaving Utah about six in the morning. A sign saying gas and diesel at the truck stop ahead, so I pulled off and went in. There was an older elderly woman at the counter. I come to the door, bought me a soda, some potato chips and...uhh, cased out the place. And 'yeah, uhh this is what I want. I'm gonna have this woman,' and walked out.
Got in the car and waited. Uhh, there was a car pulled up and left. And uhhh, these two busses with no passengers I guess came in, turned around and left. So, I walked back in the store, gun cocked in my pants. And I got some coffee. She sat with her back to me. She got up and she says...she asked me if there was anything else I needed or wanted. I said, 'No.' I turned and walked around the store a little bit. Then I reached in my shirt, turned back around shot her in, guess in the body somewhere.
She goes, 'Ahhh.' I shot her in the head. She fell to the floor. I walked around, opened up the cash register and took all the bills out. Looked underneath to see if there was any extra money. Ripped open her blouse, pulled her bra up over her big gorgeous big breasts. Fondled and fondled 'em.
Her eyes were rolling, it was still blinking like she was looking around. So I shot her through the temple, and the blood oozed out the side of her nose. Yeah, ole girl, I got your life.
(Tape ends and starts again)
Hoping this woman ahead of me is my next victim. She's got some great big ole tits, nice big ole ass. Has got a little kid with her. I'm gonna fuck this one alive if I can. As soon as these people leave--this trucker and this car ahead, she's mine if she don't leave before. God, look at that ass. Gorgeous big woman. God, would I like to fuck this. Oh, what an ass. What a set of tits. Well, I'm losing her. She's getting ready to leave. Man, would I give anything to fuck that, then kill it and fondle those big ole, big ole, big tits. God, then kill the little boy. God, what would I give for this woman.
Come on you guys leave the fucking restroom 'fore I can have her. Shit yes. Come on guys, get out of the fucking restroom.
(Tape ends and starts again)
I get a chance, I'm kidnapping this woman. I'll put her in my car with the kid. Put her in the back seat. Make her lay down and shoot her. I don't care what I have to do to get this baby. She's mine.
(Tape ends and starts again)
Lost her, but there's two more that just went into the bathroom. These two guys would leave, I'd have these two. I'd just walk in and shoot 'em, and do what I wanted with 'em.
Of dit echt 100% authentiek is weet ik niet maar ik weet wel dat hij in zijn brieven soortgelijke passages schrijft.
Bron: (plus adres als je wilt schrijven
) http://forum.goregrish.co(...)blonski.21570/page-2Stinnett was zwanger op dat moment en dacht dat Montgomery ook zwanger was, ze hadden over hun zwangerschappen gechat.
Montgomery wurgde Stinnett en sneed de ongeboren baby uit de baarmoeder. Ze deed alsof het haar eigen kind was. Mongomery werd gearresteerd en de baby, die het bizar genoeg heeft overleefd werd overgedragen aan de zorg van de vader.
Dit zijn wat onbekendere zaken geloof ik maar zaken die mij opvielen.
Erg interessant, is een boek wat ik momenteel lees. Ik stik van de boeken over dit onderwerp en het verveelt nooit.
Ja als je dit allemaal achter elkaar leest wel. Ben na de eerste pagina maar gestopt.quote:
Wat leven we toch in een in en in zieke wereld
Ken je toevallig dan "Devil in the White City"? Het schijnt erg goed te zijn maar ik moet er nog eens ooit aan beginnen. Ben niet altijd in de stemming voor zulke boeken.quote:
Voor de geïnteresseerden: Born Killers, van Christopher Berry-Dee en Steven Morris. Over het nature/nurture vraagstuk omtrent seriemoordenaars. Is het nou genetisch of niet?
Erg interessant, is een boek wat ik momenteel lees. Ik stik van de boeken over dit onderwerp en het verveelt nooit.
http://www.amazon.com/Gre(...)-Story/dp/1595825606
Nee die kende ik niet maar dat lijkt me heel erg interessant zeg!quote:Op zondag 27 oktober 2013 02:27 schreef NoCigar het volgende:
[..]
Ken je toevallig dan "Devil in the White City"? Het schijnt erg goed te zijn maar ik moet er nog eens ooit aan beginnen. Ben niet altijd in de stemming voor zulke boeken.
Vind het een mateloos interessant onderwerp. Als die moorden een paar jaar later plaats hadden gevonden. Had DNA uitsluitsel kunnen geven. Nu is het een eeuwig welles-nietes verhaal
Laatst paar documentaires gezien over Aileen (als ik het goed spel). Wat een bizar verhaal.
Ik vind echt dat de meeste moordenaars die hier zijn vermeld met foto ook ontzettend apathisch en leeg of chaotisch uit hun ogen kijken. Krijg er gewoon kippenvel van zonder het verhaal nog gelezen te hebben
Boeken die in laatste posts zijn besproken lijken me interessant! Heeft iemand nog meer tips?
Aileen wuornos. Daar is een mooie docu over op netflix!quote:
Bah, wat een verhalen. Heb ooit een werkstuk geschreven in de 4e klas over Jack the Ripper
Laatst paar documentaires gezien over Aileen (als ik het goed spel). Wat een bizar verhaal.
Ik vind echt dat de meeste moordenaars die hier zijn vermeld met foto ook ontzettend apathisch en leeg of chaotisch uit hun ogen kijken. Krijg er gewoon kippenvel van zonder het verhaal nog gelezen te hebben
Boeken die in laatste posts zijn besproken lijken me interessant! Heeft iemand nog meer tips?
Haha ja, die heb ik al gezien! Stond misschien niet helemaal duidelijk in mijn post vermeld. Maar heb ook de documentaires over Aileen gezien die op Netflix staanquote:
[..]
Aileen wuornos. Daar is een mooie docu over op netflix!
Maar thanks! Nog andere tips?
[ Bericht 7% gewijzigd door MidnightB00m op 23-01-2015 00:32:01 ]
En een film toch? Monster?quote:
[..]
Aileen wuornos. Daar is een mooie docu over op netflix!
Google:
Jup.. https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Monster_(film)
Er was iemand anders veroordeeld en gexecuteerd voor 1 van de eerste moorden van Chikatilo.quote:
[..]
Is hier iemand geëxecuteerd door de overheid of door die man?
Wat bizar dat familie zo'n man dan niet mist
En Rusland is groot, als mensen ruzie krijge met de familie en dan verhuizen, raakt men het conact al snel kwijt. Dan worden mensen ook niet gemist.
http://www.crimesite.nl/dikke-frans-verdacht-van-259-moorden/quote:Dikke Frans: Verdacht van 259 moorden
GEPUBLICEERD OP VRIJDAG 21 JUNI 2013 07:13
Onlangs verscheen het boek Seriemoordenaars in Nederland. Portretten van meer dan twintig seriemoordenaars die in ons land actief zijn geweest. De grootste seriemoordenaar? Frans Hooijmaijers, alias Dikke Frans. Veroordeeld voor vijf moorden, verdacht van 259. Volgens eigen zeggen had hij 15 mensen om het leven gebracht. Zeven jaar geleden overleed hij, in vrijheid.
Hooijmaijers werkte van 1970 tot en met 1975 in de Lückerheidekliniek te Kerkrade, op de afdeling ‘De Nachtegaal’, waar hoofdzakelijk demente bejaarden werden verzorgd. Hij had een obsessie met schoonmaken. De ziekenzalen moesten netjes en proper zijn, onder zijn motto ‘opgeruimd staat netjes’.
Samaritaan
Dikke Frans, die 240 pond woog, stond bekend als de barmhartige samaritaan; zijn patiënten deden nooit tevergeefs een beroep op hem. En hij was een zeer gelovige katholiek. Overal op ‘De Nachtegaal’ liet Frans, een ex-kloosterling, Mariabeelden plaatsen, ontstak hij kaarsen en bad hij voor de doden. Maar de doden stapelden zich in de buurt van Frans wel in een erg hoog tempo op.
Sieraden
In augustus 1975 dienden verontruste familieleden een klacht in over de voortijdige dood van hun moeder, de 89-jarige mevrouw Braams uit Heerlen. Onderzoek wees naar Hooijmaijers, die werd gearresteerd. Bij hem thuis trof de politie sieraden aan van overleden patiënten.
Verlossen
Drie weken later bekende hij dat hij in anderhalf jaar tijd aan vijftien patiënten grote doses insuline en valium had toegediend. Hij zou uit medelijden hebben gehandeld: ‘Ik wou die oudjes uit hun lijden verlossen. Ik wilde ze rust geven.’ Later trok hij deze verklaring weer in.
Uiteindelijk werd Dikke Frans – in de pers ondertussen ‘De Spuitreus’ gedoopt – in hoger beroep veroordeeld tot achttien jaar. In 2006 stierf hij een natuurlijke dood.
Ik zeg maar zo: 'The killer in me is the killer in you,
my love. I send this smile over to you'.
Hm, hier moet ik nog een keer op terugkomen. Helaas kan ik die papieren nog niet vinden.quote:
In de huid van zijn moeder, dat is nieuw voor mij...
Binnenkort plaats ik hier het verhaal van een redelijk onbekende moordenaar, één uit Albanië dit keer... Dat verhaal hoorde ik van de reisleider op mijn vakantie in de Balkan!
Toevallig lijkt het nogal op het verhaal van Gein in bepaalde opzichten!