wat houdt het syndroom van Asperger in? Een vriend van mij heeft het maar kan het zelf niet uitleggen. Op sociaal gebied merk ik niets aan hem, hij versiert het ene wijf na het andere.
Op wikipedia leggen ze het ook niet goed uit. Kortom, wat mankeert zo iemand dan?
Dank voor jullie info
http://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger
Vreemd, ik herken echt weinig van die lijst in hem.
Ik weet wel dat hij zeer veel moeite met autoriteit heeft.
quote:Ik vind het ook frapant dat hij zelf zegt niet uit te kunnen leggen waar ie last van heeft. Hij is immers de persoon die tegen problemen aan loopt dus je zou denken dat hij dat dan ook kan aangeven. Er is toch een moment geweest waarop zijn ouders naar het ggz zjin gegaan omdat ze het vermoeden hadden dat er wat was. Dus er zal toch iets moeten zijn wat erg genoeg is om de stempel asperger te krijgen. Meeste mensen die ik spreek met deze aandoeningen weten ontzettend goed aan te geven waar ze tegen aan lopen.Op zaterdag 3 mei 2008 19:14 schreef M_Schtoppel het volgende:
Hhm, ik herken mezelf zeer sterk in een aantal punten, zou bijna denken dat ik zelf nu asperges kweek...
Vreemd, ik herken echt weinig van die lijst in hem.
Overigens in veel punten jezelf herkennen doet bijna iedereen, om echt in "aanmerking" te komen moet je er gigantisch veel en vaak last van hebben. Meestal in combi met een disharmonisch perforaal iq.
quote:Op zaterdag 3 mei 2008 18:56 schreef M_Schtoppel het volgende:
Op wikipedia leggen ze het ook niet goed uit. Kortom, wat mankeert zo iemand dan?
quote:verder nog een toffe opmerking of blijf je voortaan maar gewoon weg?Op zaterdag 3 mei 2008 19:00 schreef LittleBoy_ het volgende:
UTFS
http://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger
http://www.medicinfo.nl/%(...)9686-c846bebb1bfc%7D
verder hebben we nog een leuk PDD topic
SPOILEROT: In deze film speelt iemand het syndroom na, misschien is dat handig.
Nou ja zoals ik al zei, op sociaal gebied is'ie 100x beter dan ik.
quote:Is wat hij doet op sociaal gebied ook "logisch" voor zijn leeftijd? Of gebruikt een aangeleerd taalpatroon, dus een niet natuurlijk taalpatroon maar veel moeilijke woorden die niemand gebruikt in je vriendenkring behalve hij. Sociaal niet helemaal handig hoeft niet persee praten te betekenen, kijkt hij je aan als ie tegen je praat? Of kijkt ie meer langs je, en als jij hem aankijkt kijkt hij dan weg? Het niet snappen van grapjes/moppen kan daar ook nog bij horen.. Weet niet of je daar wat van herkent.Op zaterdag 3 mei 2008 21:32 schreef M_Schtoppel het volgende:
Ah, het niet zien van je eigen gedrag, nou komen we verder.
Nou ja zoals ik al zei, op sociaal gebied is'ie 100x beter dan ik.
Dat zou dan namelijk een disharmonisch profiel betekenen met een hoog verbaal en vermindert perforaal betekenen. Dat is typisch asperger.
Hij was geniaal, cito 550 enzo, hij kreeg moeilijkere dingen als huiswerk etc. Sociaal was hij veel minder, altijd maar praten over wetenschappelijke dingen, lijstjes maken, boeken lezen... Toen ik hem versloeg met schaak (het was een rage bij ons op school
), liep hij huiled weg. Als hij kwaad werd sloeg hij met zijn 30cm liniaal om zich heen, en wanneer hij zich schaamde ging hj onder zijn tafel zitten en trok zijn trui over zich heen. Weet eigenlijk niet of alles nou asperger was, of dat het gewoon in zijn karakter zat.
quote:Je hebt hem verslagen op intelectueel vlak, en dat maakt hem pissig. Misschien is hem vroeger verteld dat hij een speciaal geval is. (zie film:'Ben-X', daar weten ze ook niet hoe ze die jongen moeten vertellen dat hij anders is dan anderen, dus gebruiken ze maar het woord 'speciaal', voor de positieve draai.) en dat hij dus gedesillusioneerd is vanwege het feit dat een gewone jongen hem heeft verslagen met iets ongelooflijk moeilijks.Op zaterdag 3 mei 2008 23:02 schreef Ballistic het volgende:
Ik had op de basisschool een klasgenoot met asperger. Rare knul om eerlijk te zijn.
Hij was geniaal, cito 550 enzo, hij kreeg moeilijkere dingen als huiswerk etc. Sociaal was hij veel minder, altijd maar praten over wetenschappelijke dingen, lijstjes maken, boeken lezen... Toen ik hem versloeg met schaak (het was een rage bij ons op school
Weet eigenlijk niet of alles nou asperger was, of dat het gewoon in zijn karakter zat.
Nu is dat behoorlijk veranderd. Schijnt vaker te gebeuren dan mensen met deze diagnose op latere leeftijd toch beter mee kunnen draaien.
quote:Och 't blijkt toch weer waar te zijn wat m'n oma (Op zondag 4 mei 2008 12:00 schreef matige_muis het volgende:
Ik heb op jonge leeftijd de diagnose gekregen. Kon niet goed tegen druktes, kon niet goed met mensen omgaan, etc.
Nu is dat behoorlijk veranderd. Schijnt vaker te gebeuren dan mensen met deze diagnose op latere leeftijd toch beter mee kunnen draaien.
) altijd zei: 'ze worden ieder jaar 'n jaar ouder & wijzer'. Ik merk zelf ook dat naarmate ik ouder word ik a. meer schijt krijg aan way anderen van me denken b. k beter word in socializen en andere zaken die nuttig zijn om 'n gelukkig leven te leiden. 
M.
Met één-op-één communicatie heb ik niet zoveel moeite. Een contact binnen een groep is vaak ook nog te doen. Dit is wel afhankelijk van het gespreksonderwerp: met Asperger hebben over het algemeen een beperkt interessegebied. Tijdens het praten over koetjes en kalfjes haken veel mensen met Asperger af.
Soms slaan gesprekken ineens over. Als zich bijvoorbeeld een nieuwe persoon bij een groep voegt, verandert plotseling het gesprek en de interactie tussen de mensen. Dat vind ik nog het moeilijkste.
Het vinden van werk is door de communicatieve beperking al helemaal moeilijk, ook als je een opleiding hebt afgerond. Dat ervaar ik zelf in ieder geval en het niet hebben van vast werk is een forse beperking. Mensen met Asperger zijn vaak uitgewezen op een bijstands- of Wajong-uitkering, soms na vele mislukte sollicitatierondes. Extra begeleiding bij het vinden en behouden van werk is noodzakelijk.
Iemand die ongeschoold is en geen Asperger (of een andere stoornis binnen het autismespectrum) heeft, heeft het meestal een stuk breder en kan daardoor een stuk gemakkelijker op eigen benen staan.
In mijn geval een psychiater + team
Ik heb ook geen moeite met versieren; sterker nog, dat is het enige wat ik wel kan. Contacten leggen gaat heel natuurlijk, contact onderhouden daarentegen is een drama. Ik kan het niet/wil het niet/durf het niet.
Er is geen stereotype Asperger, iedereen worstelt met zijn eigen problemen.
Ik heb dat met contacten onderhouden; lichaamstaal lezen; dubbelzinnigheden en met interpretatie van taal.
( Ik neem nog steeds teveel dingen letterlijk )
Verder is het niets wereldschokkends; als je het niet weet is er ook prima mee te leven. Je moet gewoon wat aan je onhandigheidjes doen.
Dat is voor mij persoonlijk wel een voorwaarde om er goed mee te kunnen leven. Het hebben van werk vormt de perfecte ingang voor verdere ontplooiing.
Ik ben geen mongool hoor
Ik heb altijd topbanen gehad, echt luxe-baantjes.
Enige nadeel is dat ik nooit ergens lang kon blijven; pure onrust. en wederom: het niet kunnen onderhouden van relaties, dus ook geen werkrelaties. Daarnaast haak ik af als ik de materie onder de knie heb.
Gaat inmiddels heel anders. Ik doe er nu echt vreselijk veel moeite voor en dat werpt zijn vruchten af.
Tevens de mazzel dat mijn baas weet waar ik last van heb en mij verantwoordelijkheden geeft die ik nodig heb. Hij verdiept zich ook echt in de chemie tussen mij en hem, en mij en de collegae.
quote:TVPOp zondag 4 mei 2008 12:28 schreef sempron2400 het volgende:
Wat toevallig dat er juist vandaag een draadje over geopend is. Ik heb zelf Asperger: geen vermoeden, maar een officiële diagnose.
Met één-op-één communicatie heb ik niet zoveel moeite. Een contact binnen een groep is vaak ook nog te doen. Dit is wel afhankelijk van het gespreksonderwerp: met Asperger hebben over het algemeen een beperkt interessegebied. Tijdens het praten over koetjes en kalfjes haken veel mensen met Asperger af.
Soms slaan gesprekken ineens over. Als zich bijvoorbeeld een nieuwe persoon bij een groep voegt, verandert plotseling het gesprek en de interactie tussen de mensen. Dat vind ik nog het moeilijkste.
Het vinden van werk is door de communicatieve beperking al helemaal moeilijk, ook als je een opleiding hebt afgerond. Dat ervaar ik zelf in ieder geval en het niet hebben van vast werk is een forse beperking. Mensen met Asperger zijn vaak uitgewezen op een bijstands- of Wajong-uitkering, soms na vele mislukte sollicitatierondes. Extra begeleiding bij het vinden en behouden van werk is noodzakelijk.
Iemand die ongeschoold is en geen Asperger (of een andere stoornis binnen het autismespectrum) heeft, heeft het meestal een stuk breder en kan daardoor een stuk gemakkelijker op eigen benen staan.
Alles wat jij opnoemt herken ik ook behalve dan dat er bij nog geen diagnose is gesteld. En ik met enige moeite nu wel een baan heb gevonden.
quote:Diagnostic criteria for 299.80 Asperger's DisorderOp zaterdag 3 mei 2008 18:56 schreef M_Schtoppel het volgende:
Kortom, wat mankeert zo iemand dan?
A. Qualitative impairment in social interaction, as manifested by at least two of the following:
(1) marked impairment in the use of multiple nonverbal behaviors such as eye-to-eye gaze, facial expression, body postures, and gestures to regulate social interaction
(2) failure to develop peer relationships appropriate to developmental level
(3) a lack of spontaneous seeking to share enjoyment, interests, or achievements with other people (e.g., by a lack of showing, bringing, or pointing out objects of interest to other people)
(4) lack of social or emotional reciprocity
B. Restricted repetitive and stereotyped patterns of behavior, interests, and activities, as manifested by at least one of the following:
(1) encompassing preoccupation with one or more stereotyped and restricted patterns of interest that is abnormal either in intensity or focus
(2) apparently inflexible adherence to specific, nonfunctional routines or rituals
(3) stereotyped and repetitive motor mannerisms (e.g., hand or finger flapping or twisting, or complex whole-body movements)
(4) persistent preoccupation with parts of objects
C. The disturbance causes clinically significant impairment in social, occupational, or other important areas of functioning.
D. There is no clinically significant general delay in language (e.g., single words used by age 2 years, communicative phrases used by age 3 years).
E. There is no clinically significant delay in cognitive development or in the development of age-appropriate self-help skills, adaptive behavior (other than in social interaction), and curiosity about the environment in childhood.
F. Criteria are not met for another specific Pervasive Developmental Disorder or Schizophrenia.
BRON: DSM-IV-TR
quote:Leuke copy paste. Maar wat betekend dit in gewonen mensen taal? Wat ik begrijp er vrij weinig van.Op zondag 4 mei 2008 14:11 schreef starla het volgende:
[..]
Diagnostic criteria for 299.80 Asperger's Disorder
Lijst met kenmerken
BRON: DSM-IV-TR[/i]
quote:Tsja, ik hoef natuurlijk niet opnieuw het wiel uit te vinden:Op zondag 4 mei 2008 14:24 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Leuke copy paste. Maar wat betekend dit in gewonen mensen taal? Wat ik begrijp er vrij weinig van.
Het DSM-IV geeft de volgende criteria (299.80):
A. Kwalitatieve tekortkomingen in de sociale interactie, wat blijkt uit minimaal twee van de volgende criteria:
1. Duidelijke tekortkomingen in meerdere vormen van niet-verbaal gedrag, bijvoorbeeld rechtstreeks oogcontact, gelaatsexpressie, lichaamshouding en gebaren in sociale context.
2. Onvermogen tot het aangaan van relaties met leeftijdgenoten die passend zijn bij het niveau van ontwikkeling.
3. Ontbreken van het spontaan delen van vreugde, interesses of prestaties met anderen (bijvoorbeeld geen voorwerpen tonen, geven of aanwijzen).
4. Gebrek aan sociale of emotionele wederkerigheid.
B. Beperkte herhaalde en stereotiepe gedragspatronen, interesses en activiteitenpatronen, wat blijkt uit minimaal één van de volgende criteria:
1. Overheersende preoccupatie met een of meer stereotiepe en beperkte interessepatronen die afwijkend is in intensiteit of aandachtsgebied.
2. Duidelijk inflexibel vasthouden aan niet-functionele routinehandelingen of rituelen.
3. Stereotiep en herhaald motorisch gedrag (bijvoorbeeld fladderen of draaien van handen of vingers of complexe bewegingen met het hele lichaam).
4. Duidelijke preoccupatie met delen van voorwerpen.
C. De aandoening leidt tot klinisch significante tekortkomingen op sociaal of beroepsmatig gebied of op andere belangrijke terreinen.
D. Er is geen klinisch significante achterstand in de taalontwikkeling (bijvoorbeeld woorden op tweejarige leeftijd, zinnen op driejarige leeftijd).
E. Er is geen klinisch significante achterstand in de cognitieve ontwikkeling of in de ontwikkeling van zelfhulpvaardigheden, aanpassingsgedrag (sociale interactie niet meegerekend) en de nieuwsgierigheid naar de omgeving.
F. Er is niet voldaan aan de criteria voor een andere pervasieve ontwikkelingsstoornis of schizofrenie.
In het Nederlands is het toch wel begrijpelijk? Zo nee, raadpleeg dit.
Waarom ik dat vind? Ik ben niet de zoveelste persoon die vindt dat 'ieder kind tegenwoordig wel wat heeft'
Mijn weerzin komt voort uit mijn eigen ervaring. Als kind las ik liever een boek dan ik met leeftijdgenootjes speelde (omdat spelen op die leeftijd vooral baas spelen en speelgoed afpakken is) ik ging liever met volwassenen om en praatte ook als een volwassene. Mijn interesses waren ook niet normaal zoals het heet (vulkanen egypte natuurvolken enz..)
De psychater zei dat ik autistisch was en nooit op mijzelf zou kunnen wonen. Mijn ouders lieten mij video's zien van lui die zichzelf gingen meppen als ze een tram hoorden ofzo.. onder het mom van 'dat heb jij ook'. Fijn is dat.
Maar ik kreeg vrienden op de middelbare en mijn autisme ging over. Ik heb nooit hoeven leren met mensen omgaan op een kunstmatige manier, ofzo. Ik herken me op geen enkel punt (hooguit 1 of 2 in de beschrijvingen). Maar Autisme gaat nooit over. De laatste paar jaar begint het te dagen. Zou het kunnen dat ik helemaal geen autisme had? Dat ik gewoon mijn clubje nog niet gevonden had?
20 jaar lang een 'patient' geweest. Ben ook zo behandeld door mijn omgeving en dat allemaal voor niets! En dat herken ik ook in de OP. Volgens mij is er niets aan de hand met die gast.
Artsen moeten eens wat voorzichtiger worden met diagnoses stellen en roepen dat een kind dit en dit nooit zal kunnen. Voor je het weet heeft een gezond maar wat raar kind ineens een onnodig label. En dat kan heel veel kwaad.
Ben er nog steeds boos over
quote:Volgens mij begint het traject bij de ouders. Die vinden dan dat een kind zich abnormaal gedraagt. Een arts kan alleen de vermoedens van de ouders bevestigen door bovenstaande criteria. Voldoet een kind daar niet aan is hij 'normaal', voldoet een kind daar wél aan, is hij niet normaal. Vergeet hierbij niet dat het gaat om een spectrum met veel overlap tussen verschillende aandoeningen en zelfs tussen niet-aandoeningen en aandoeningen. Iemand die aan de criteria voldoet van autisme krijgt het label 'autist' terwijl hij of zij aan de autistische uiteinde van normaal in het spectrum zit. Zo kan iemand die niet aan de criteria voldoet in de normale uiteinde van autisme in het spectrum zitten.Op zondag 4 mei 2008 15:01 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Artsen moeten eens wat voorzichtiger worden met diagnoses stellen en roepen dat een kind dit en dit nooit zal kunnen. Voor je het weet heeft een gezond maar wat raar kind ineens een onnodig label. En dat kan heel veel kwaad.
Ben er nog steeds boos over
Het verschil tussen de bovenste 2 individuen (zwarte stippen) is minimaal, toch scoort degene in het rode gebied slechter en zal diegene als autistisch worden gelabeled. Het verschil in het dagelijks leven tussen die 2 zal te klein zijn om op te merken. De onderste 2 individuen liggen qua sociale interactie veel verder uit elkaar. Het zou voor een 'normaal' persoon duidelijk zijn, door de sociale vaardigheden, dat de linker autistisch is. De rechter is weer nét niet autistisch, maar zal voor iemand die helemaal rechts ligt óók autistisch overkomen.
Kortom, omdat je werkt met criteria werk je met een afkappunt. Deze is in den beginsel absoluut, maar in de praktijk erg relatief.
quote:Ja ik weet hoe ze werken. En ik zal dus boven het afkappunt zitten. Waardor ik officieel (toen) onder de noemer 'autistisch' viel. Soit.Op zondag 4 mei 2008 15:21 schreef starla het volgende:
Kortom, omdat je werkt met criteria werk je met een afkappunt. Deze is in den beginsel absoluut, maar in de praktijk erg relatief.
Maar ga dan niet tegen ouders zeggen dat een kind dit en dit noooit zal kunnen, want je kan daar fout bij zitten. Dat is bij mij toch wel gebleken. Zeg dat dat het misschien een beetje autistisch is, maar dat het nog alle kanten op kan.
Ik zou nooit zelfstandig kunnen wonen! Tot mijn 16de schoven mijn ouders mij folders van begeleid wonen toe.
Hoe dichter bij het afkappunt des te groter de kans dat het later allemaal wel meevalt.
quote:Zeker!Op zondag 4 mei 2008 15:58 schreef thaleia het volgende:
Ik ken daar ook een voorbeeld van zwemmerseczeem, van iemand die onterecht op jonge leeftijd al werd 'afgeschreven'. Kan me voorstellen hoe pissig het je maakt, maar je verandert er nu toch niets meer aan. Kijk vooruit
Met mijzelf is het helemaal goedgekomen. Een wonderbaarlijke genezing zou je dus kunnen zeggen. Ik zou de filmrechten zo aan Hollywood kunnen verkopen. 
Maar het overkomt sommigen dus nog steeds. Een beetje typische mensen die ineens een stoornis zouden hebben. Ik vind het rot dat de maatschappij, omdat ze niet in hel plaatje passen ze dan meteen gestoord noemt. (en dan heb ik het niet over lui die aangepast lijken maar daar veel moeite voor moeten doen.)
Artsen zouden hier wel wat voorzichtiger mee mogen zijn.
Zelfs wij twijfelen af en toe, want als de situatie om hem heen stabiel is, kan hij zich prima handhaven en is hij erg sociaal (Heeft ook altijd wel een vriendinnetje). Hij kijkt iedereen ook gewoon aan, maar dat is, zo zegt hij zelf, omdat wij daar altijd op gedramd hebben.
Maar zijn andere kant:
Moeilijk/niet tegen veranderde/nieuwe situaties kunnen
Kan moeilijk non-verbale communicatie begrijpen
Ziet de gevolgen van zijn daden niet
Voelt de grenzen van anderen niet aan
Kan maar doordraven over een onderwerp dat hem interesseert, of je nu luistert of niet
Had vroeger driftbuien (Frustratie/overprikkeld)
Trekt zich terug
Slaapt slecht
Moeilijke eter
Kan niet plannen
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
En toch ....als alles goed gaat om hem heen twijfelen zelfs wij weleens.
De diagnose is bij hem trouwens gesteld door Centrum Autisme
quote:@ zwemmerseczeemOp zondag 4 mei 2008 15:01 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Ik vind echt dat ze te snel met die diagnose gooien..Word er ook misselijk van als ik weer lees dat ze peuters nog vroeger gaan screenen..
Waarom ik dat vind? Ik ben niet de zoveelste persoon die vindt dat 'ieder kind tegenwoordig wel wat heeft'
Mijn weerzin komt voort uit mijn eigen ervaring. Als kind las ik liever een boek dan ik met leeftijdgenootjes speelde (omdat spelen op die leeftijd vooral baas spelen en speelgoed afpakken is) ik ging liever met volwassenen om en praatte ook als een volwassene. Mijn interesses waren ook niet normaal zoals het heet (vulkanen egypte natuurvolken enz..)
De psychater zei dat ik autistisch was en nooit op mijzelf zou kunnen wonen. Mijn ouders lieten mij video's zien van lui die zichzelf gingen meppen als ze een tram hoorden ofzo.. onder het mom van 'dat heb jij ook'. Fijn is dat.
Maar ik kreeg vrienden op de middelbare en mijn autisme ging over. Ik heb nooit hoeven leren met mensen omgaan op een kunstmatige manier, ofzo. Ik herken me op geen enkel punt (hooguit 1 of 2 in de beschrijvingen). Maar Autisme gaat nooit over. De laatste paar jaar begint het te dagen. Zou het kunnen dat ik helemaal geen autisme had? Dat ik gewoon mijn clubje nog niet gevonden had?
20 jaar lang een 'patient' geweest. Ben ook zo behandeld door mijn omgeving en dat allemaal voor niets! En dat herken ik ook in de OP. Volgens mij is er niets aan de hand met die gast.
Artsen moeten eens wat voorzichtiger worden met diagnoses stellen en roepen dat een kind dit en dit nooit zal kunnen. Voor je het weet heeft een gezond maar wat raar kind ineens een onnodig label. En dat kan heel veel kwaad.
Ben er nog steeds boos over
Hoe oud ben je?
Misschien is in jouw geval de diagnose te snel gesteld. Als er meer en beter onderzoek naar jouw situatie gedaan was dan had er misschien helemaal niet uitgekomen dat je een autist was maar misschien wel iets anders of helemaal niks. Want jij hebt nu gewoon werk en vrienden en een relatie neem ik aan?
Maar je kan dit ook van de andere kant bekijken ik heb mijn hele leven al problemen gehad met sociale interactie. En ik had gewild dat ik als kind getest zou zijn of ik wel of geen autisme heb. Daar ben ik ook boos over
En nog andere dingen die hier nauw mee zijn verbonden. Verder heb jij gelijk dat artsen, ouders en andere mensen die met kinderen werken snel een labeltje op kinderen plakken. Een kind was 15 jaar geleden nog druk nu heeft het kind gelijk ADHD als het niet stil kan zitten. Zo is het ook met autisme als een kind geen vriendjes of vriendinnetjes heeft is het gelijk een autist.
quote:Daar ben ik het helemaal mee eens. Op mijn school hebben ze ook tegen mijn ouders gezegd dat ik nooit ver zou komen in het leven. Aangezien mijn ontwikkeling op alle gebieden heel traag ging.Op zondag 4 mei 2008 15:58 schreef thaleia het volgende:
Ik ken daar ook een voorbeeld van zwemmerseczeem, van iemand die onterecht op jonge leeftijd al werd 'afgeschreven'. Kan me voorstellen hoe pissig het je maakt, maar je verandert er nu toch niets meer aan. Kijk vooruit
Ik heb op de LOM-school gezetten toen ik 10 jaar en in groep 6 zat ik kwa niveau op groep 4 kwa lezen en rekenen. Toen ben ik binnen 1 jaar van het niveau van groep 4 naar het niveau van groep 7 gegaan. Later wilde de school niet dat ik naar de MAVO ging maar naar het VBO. Dit wilde ik niet en heb ik ook niet gedaan. Gelukkig. Want ik kon veel meer dan het VBO. En dat heb ik bewezen.
Maar dit is wel erg offtopic.
quote:Sja toen was ik, 9 en nu 28. En ik functioneer normaal. (studie relatie buddies) Ik kan me ook voorstellen dat het andersom werkt. Dat je de hele tijd tegen dingen op loopt en wil weten waar het allemaal aan ligt.Op zondag 4 mei 2008 21:56 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
@ zwemmerseczeem
Hoe oud ben je?
Misschien is in jouw geval de diagnose te snel gesteld. Als er meer en beter onderzoek naar jouw situatie gedaan was dan had er misschien helemaal niet uitgekomen dat je een autist was maar misschien wel iets anders of helemaal niks. Want jij hebt nu gewoon werk en vrienden en een relatie neem ik aan?
Maar je kan dit ook van de andere kant bekijken ik heb mijn hele leven al problemen gehad met sociale interactie. En ik had gewild dat ik als kind getest zou zijn of ik wel of geen autisme heb. Daar ben ik ook boos over
Verder heb jij gelijk dat artsen, ouders en andere mensen die met kinderen werken snel een labeltje op kinderen plakken. Een kind was 15 jaar geleden nog druk nu heeft het kind gelijk ADHD als het niet stil kan zitten. Zo is het ook met autisme als een kind geen vriendjes of vriendinnetjes heeft is het gelijk een autist.
Maar niet alleen de diagnose zit mij dwars hoor. De stelligheid waarmee men zei dat mijn ouders zich vooal geen illusies mochten maken. Je stelt een diagnose om een kind te helpen. Maar als je tegen een kind zegt 'dat wordt nie wat' help je hem niet hoe zwaar autistisch hij ook is
quote:MLO analytische chemie.Op zondag 4 mei 2008 22:09 schreef Scaurus het volgende:
Wat heb je uiteindelijk voor opleiding gedaan? Just curious.
En ik ben nu al weer anderhalf jaar als laborant bij een oliemaatschappij.
Of was de vraag niet gesteld aan mij.
quote:Dat klopt helemaal. Als iets mankeert en wil iets proberen te maken van je leven dan wordt het je niet gemakkelijk gemaakt door de maatschappij. Want je bent zielig dus je hoeft niks te bereiken in het leven.(Als dat echt zo is dan had ik niet verder gewild met dit leven) En oh wee als je de conclusie van de dokter in twijfel trekt of. Want de dokter is heilig.Op zondag 4 mei 2008 22:18 schreef zwemmerseczeem het volgende:
[..]
Sja toen was ik, 9 en nu 28. En ik functioneer normaal. (studie relatie buddies) Ik kan me ook voorstellen dat het andersom werkt. Dat je de hele tijd tegen dingen op loopt en wil weten waar het allemaal aan ligt.
Maar niet alleen de diagnose zit mij dwars hoor. De stelligheid waarmee men zei dat mijn ouders zich vooal geen illusies mochten maken. Je stelt een diagnose om een kind te helpen. Maar als je tegen een kind zegt 'dat wordt nie wat' help je hem niet hoe zwaar autistisch hij ook is
quote:Herkenbaar. Dan heet het 'dat je ervoor wegloopt'Op zondag 4 mei 2008 22:29 schreef tijnbrein het volgende:
[..]
Dat klopt helemaal. Als iets mankeert en wil iets proberen te maken van je leven dan wordt het je niet gemakkelijk gemaakt door de maatschappij. Want je bent zielig dus je hoeft niks te bereiken in het leven.(Als dat echt zo is dan had ik niet verder gewild met dit leven) En oh wee als je de conclusie van de dokter in twijfel trekt of. Want de dokter is heilig.
En mijn ouders probeerden mij Wahjong en begeleid wonen aan te smeren. Nou, mooi niet
quote:Dit zijn criteria.Op zondag 4 mei 2008 14:29 schreef starla het volgende:
[..]
Tsja, ik hoef natuurlijk niet opnieuw het wiel uit te vinden:
Het DSM-IV geeft de volgende criteria (299.80):
A. Kwalitatieve tekortkomingen in de sociale interactie, wat blijkt uit minimaal twee van de volgende criteria:
1. Duidelijke tekortkomingen in meerdere vormen van niet-verbaal gedrag, bijvoorbeeld rechtstreeks oogcontact, gelaatsexpressie, lichaamshouding en gebaren in sociale context.
2. Onvermogen tot het aangaan van relaties met leeftijdgenoten die passend zijn bij het niveau van ontwikkeling.
3. Ontbreken van het spontaan delen van vreugde, interesses of prestaties met anderen (bijvoorbeeld geen voorwerpen tonen, geven of aanwijzen).
4. Gebrek aan sociale of emotionele wederkerigheid.
B. Beperkte herhaalde en stereotiepe gedragspatronen, interesses en activiteitenpatronen, wat blijkt uit minimaal één van de volgende criteria:
1. Overheersende preoccupatie met een of meer stereotiepe en beperkte interessepatronen die afwijkend is in intensiteit of aandachtsgebied.
2. Duidelijk inflexibel vasthouden aan niet-functionele routinehandelingen of rituelen.
3. Stereotiep en herhaald motorisch gedrag (bijvoorbeeld fladderen of draaien van handen of vingers of complexe bewegingen met het hele lichaam).
4. Duidelijke preoccupatie met delen van voorwerpen.
C. De aandoening leidt tot klinisch significante tekortkomingen op sociaal of beroepsmatig gebied of op andere belangrijke terreinen.
D. Er is geen klinisch significante achterstand in de taalontwikkeling (bijvoorbeeld woorden op tweejarige leeftijd, zinnen op driejarige leeftijd).
E. Er is geen klinisch significante achterstand in de cognitieve ontwikkeling of in de ontwikkeling van zelfhulpvaardigheden, aanpassingsgedrag (sociale interactie niet meegerekend) en de nieuwsgierigheid naar de omgeving.
F. Er is niet voldaan aan de criteria voor een andere pervasieve ontwikkelingsstoornis of schizofrenie.
In het Nederlands is het toch wel begrijpelijk? Zo nee, raadpleeg dit.
Om te kunnen stellen dat je Asperger hebt, hoef je niet aan alle criteria te voldoen.
Ik geloof dat je op 6 punten overeen moet komen, en daarbij een minimaal aantal uit een bepaalde groep.
Weet echter niet precies het criterium hiervoor. Zal wel met Google te vinden zijn.
Edit: oh, blijkbaar geld dat voor autisme. Kon hierover voor asperger niets vinden.
(Een aanverwante Autisme stoornis)
De stoornis van Asperger: genoemde kenmerken
(Ook te lezen als: Een aanverwante Autisme stoornis).
Over de precieze criteria voor de stoornis van Asperger is veel te doen geweest en nog
steeds bestaat er in de praktijk onduidelijkheid over wat nu precies de kenmerken en verschillen zijn tussen hoog-functionerend autisme (dat vaak helemaal niet zo ‘hoog’ functionerend is), de stoornis
van Asperger en PDD-NOS (pervasieve ontwikkelingsstoornis niet anders omschreven).
Voor de autisten/Aspergers/PDD-NOSers zelf lijkt het nog het minst duidelijk; het lijkt afhankelijk van de willekeur en mening van de psychiater waar je toevallig komt, of je het ene of het andere labeltje opgeplakt krijgt. Zodat in de praktijk mensen met vergelijkbare klachten en problemen de ene keer zo en de andere keer zo heten.
Artikelen, boeken en internetpagina’s die gaan over de stoornis van Asperger, zowel wetenschappelijk als niet-wetenschappelijk, hanteren veel verschillende omschrijvingen van deze stoornis, en noemen even zovele en diverse eigenschappen. De lijst met kenmerken is erg lang. Hieronder heb ik de meest genoemde opgesomd. Veel van deze kenmerken kunnen zowel bij (hoger functionerend) autisme als bij Asperger als bij PDD-NOS horen. En ook ‘normale’ mensen zowel als mensen met een andere psychiatrische diagnose zullen sommige dingen bij zichzelf herkennen. Een duidelijke grens is er niet. Als je echter het merendeel van deze opgesomde kenmerken bij jezelf herkend, is er een grote kans dat je in het autistische spectrum zit.
Wat zijn nu die kenmerken (in willekeurige volgorde):
1) slechte (grove) motoriek, slechte coördinatie
2) stereotiepe bewegingen/ tics
3) dwangmatigheid (soms alleen in gedachten)
4) het niet 'zien' van dingen, en daardoor etiketjes opgeplakt krijgen als
'lui', 'egoïstisch'
5) jezelf soms voor de ander laten gaan
6) moeite met wederkerigheid, meer nemen dan geven, moeite met
gelijkwaardigheid in contacten
7) als een ander iets vertelt, roept dat niet altijd een gevoel op,
dus moeite met invoelen vanuit je gevoel, dit lukt soms wel vanuit je
gedachten
8) lagere frequentie van contacten dan de meeste mensen: bijv. je
vrienden maar gemiddeld eens per maand willen zien of spreken, of hooguit eens
per week, geen behoefte aan intensief contact
9) niet altijd in contact kunnen staan met andere mensen of je omgeving,
ook vaak weg zijn, letterlijk (weg gaan, op je kamer gaan zitten, alleen
willen zijn) en figuurlijk (dissociëren, geestelijk weg gaan, absences/black outs)
10) absences/ weg vallen/ in je eigen hoofd gaan
leven/ in je eigen wereldje zitten
11) moeite met groepen mensen, stil vallen in een groep, niks
zeggen, niet meer deelnemen aan het gesprek
12) moeite met oppervlakkig praten, liever serieus doen, niet zo snel humor
hebben
13) niet creatief zijn
14) liefst zelfstandig werken, dingen op je eigen manier willen doen, moeite met
samenwerken
15) individualistisch
16) niet echt bij een groep (willen) horen, liever één-op-één contacten
hebben
17) moeite met (laten) aanraken
18) grote zintuiglijke overgevoeligheid, bijv. voor geluiden
19) detail: vooral op details letten en de grote lijnen uit het oog
verliezen, niet altijd de grote verbanden zien
20) visueel denken: je een plaatje maken in je hoofd, in beelden denken
21) sterk analytisch zijn
22) eerder rationeel dan emotioneel zijn, tenminste zo komt het over op
anderen, maar zelf kun je het gevoel hebben wel erg gevoelig (overgevoelig) te zijn. Sommige autisten zijn over- andere ondergevoelig. Niet alle autisten noemen zichzelf in hoofdzaak rationeel.
23) moeite met uiten van gevoelens, niet snel je gevoel laten zien
24) duidelijke eigen mening hebben
25) moeite relaties op te bouwen en vooral te houden, vooral wat betreft
(intieme) vriendschappen
26) maar 1 ding tegelijk kunnen doen
27) snel het overzicht kwijtraken
28) traagheid
29) prosopagnosia: lett. geen gezichten herkennen.
30) behoefte aan rust en een rustige omgeving, moeite met drukte
31) tegenstrijdigheden in jezelf: open-gesloten, stil-veel praten, aanpassen-moeite met aanpassen, flexibel-niet flexibel, optimistisch-depressief, vrij-geremd, nabijheid-afstand, lui-niet lui, rationeel-emotioneel en (over)gevoelig, etc.
32) onhandigheid
33) verwarring bij plagen
34) denken bij alles wat je doet
35) 'professortje' in de ogen van anderen
36) moeite met grenzen
37) moeite met beslissingen nemen, onzeker
38) eerlijkheid
39) gedrevenheid
40) wilskracht
41) doorzettingsvermogen
42) sterk gevoel voor rechtvaardigheid
43) je 'anders' voelen dan anderen
44) egocentrisch gevonden worden door je omgeving
45) weinig inlevingsvermogen
46) rigide, moeite met veranderingen
47) fiepen: stereotiepe interesses, die heel intens zijn
48) stereotiepe bewegingen/tics
49) letterlijkheid
50) behoefte aan structuur
51) moeite zelf initiatief te nemen
52) dingen op de lange baan schuiven
53) (niet-functionele) routines hebben
54) volharding op hetzelfde
55) (emotionele) kwetsbaarheid
56) slechte non-verbale communicatie (bijv. geen oogcontact maken)
57) naïviteit
58) pedant (geleerd) taalgebruik
59) moeite met intimiteit en/of seksualiteit
60) geen relaties (kunnen) hebben
61) behoefte aan voorspelbaarheid, slecht tegen onverwachte dingen kunnen
62) perfectionistisch
.. etc.
Het gevolg van dit alles is problemen op het gebied van werk, relaties, vriendschappen.
Het is moeilijk, zo niet onmogelijk, om een omschrijving te geven van de stoornis van Asperger die voor alle Asperger (verwant Autisten) geldt. Een omschrijving zou kunnen zijn: 'Dat het iets heel subtiels en genuanceerd is, wat niet in één zin is samen te vatten, maar wat in elk detail van je leven zit'.
Er is geen grote gemene deler, behalve het heel algemene 'moeite
met sociale contacten'. Wat dat betreft geldt dan dus de DSM-IV definitie,
die breed en vaag is, maar daarmee wel iedereen dekt.
Voor elke autist is de combinatie van eigenschappen weer anders. Bij elk bovengenoemd kenmerk is er ook wel een autistisch iemand die dat juist niet heeft. Autisme is iets, wat onafhankelijk is van karakter of persoonlijkheidseigenschappen. Er bestaan ook sociale autisten, autisten die vooral aan anderen denken, verlegen autisten, spontane autisten, autisten die werken op ‘niet-autistische’ plaatsen (zoals autisten die lesgeven, met autistische kinderen werken, etc.), autisten die ‘niet-autistische’ hobby’s hebben (zoals toneelspelen etc.). Autisme komt bij allerlei verschillende mensen voor, met verschillende opleidingsniveaus, wel of niet getrouwd, wel of geen kinderen, wel of geen werk, wel of niet zelfstandig wonend.
Ook kunnen sommige eigenschappen zowel positief als negatief zijn, zowel je sterke als je zwakke kant. Deze checklist laat hopelijk zien dat Asperger niet alleen maar negatief is, maar er ook goede kanten en talenten bij horen.
Helaas denken veel mensen bij ‘autisme’ alleen aan het stereotype, klassiek autistische kind dat erg gehandicapt is. Goede voorlichting en informatie is dus nodig.
Het is onmogelijk om volledig te zijn. Zo staat in bovenstaand artikel niets over kenmerken bij kinderen. Of over erfelijkheid, over het vaak familiaire voorkomen van autisme/Asperger. In de toekomst zullen weer nieuwe dingen ontdekt worden. Hopelijk neemt het onderzoek naar en denken over autisme en Asperger alleen maar toe.
quote:Autisme gaat niet over, maar voor mensen met Asperger is het wel mogelijk om zodanig over bepaalde kenmerken van autisme heen te komen dat je op iedereen (inclusief jezelf) overkomt als een volstrekt normaal mens. Ik kan het weten, want ik heb ook AspergerOp zondag 4 mei 2008 15:01 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Ik vind echt dat ze te snel met die diagnose gooien..Word er ook misselijk van als ik weer lees dat ze peuters nog vroeger gaan screenen..
Waarom ik dat vind? Ik ben niet de zoveelste persoon die vindt dat 'ieder kind tegenwoordig wel wat heeft'
Mijn weerzin komt voort uit mijn eigen ervaring. Als kind las ik liever een boek dan ik met leeftijdgenootjes speelde (omdat spelen op die leeftijd vooral baas spelen en speelgoed afpakken is) ik ging liever met volwassenen om en praatte ook als een volwassene. Mijn interesses waren ook niet normaal zoals het heet (vulkanen egypte natuurvolken enz..)
De psychater zei dat ik autistisch was en nooit op mijzelf zou kunnen wonen. Mijn ouders lieten mij video's zien van lui die zichzelf gingen meppen als ze een tram hoorden ofzo.. onder het mom van 'dat heb jij ook'. Fijn is dat.
Maar ik kreeg vrienden op de middelbare en mijn autisme ging over. Ik heb nooit hoeven leren met mensen omgaan op een kunstmatige manier, ofzo. Ik herken me op geen enkel punt (hooguit 1 of 2 in de beschrijvingen). Maar Autisme gaat nooit over. De laatste paar jaar begint het te dagen. Zou het kunnen dat ik helemaal geen autisme had? Dat ik gewoon mijn clubje nog niet gevonden had?
20 jaar lang een 'patient' geweest. Ben ook zo behandeld door mijn omgeving en dat allemaal voor niets! En dat herken ik ook in de OP. Volgens mij is er niets aan de hand met die gast.
Artsen moeten eens wat voorzichtiger worden met diagnoses stellen en roepen dat een kind dit en dit nooit zal kunnen. Voor je het weet heeft een gezond maar wat raar kind ineens een onnodig label. En dat kan heel veel kwaad.
Ben er nog steeds boos over
Wat ik alleen zo naar vind is dat mensen autisme ten eerste benaderen als een ziekte (volgens mij is het een afwijking, niet per sé alleen negatief dus) en ten tweede zoals men bij jou heeft gedaan je vervolgens afschrijven. Iemand met autisme kan niet dit en kan niet dat; onzin. Natuurlijk zit iemand die echt autisme heeft met beperkingen, maar als je hem blijft vertellen dat hij anders is en minder goed functioneert, zal hij ook nooit leren om normaler te functioneren. Ik vind dat mensen met autisme meer gemotiveerd moeten worden om in die terreinen waar dat handig is (communicatie, werk enz.) normaler te functioneren en dat er meer aandacht moet worden gegeven aan de voordelen die aan autisme kleven. Ik merk in mijn eigen leven dat mijn focus op details, mijn drive en mijn obsessieve aandacht voor bepaalde dingen me erg ver heeft gebracht in mijn studie en me ook helpt op mijn werk (ze is een tikkeltje vreemd, maar ze levert wel constant goed werk af, dat idee). Als autisten eens anders behandeld zouden kunnen worden, zouden ze mensen versteld kunnen doen staan met wat ze kunnen.Wat jou betreft, ik weet niet waar jouw diagnose op gebaseerd is en ik kan zo niet beoordelen of die diagnose terecht was of niet. Of je autistisch bent of niet, ik vind het erg jammer voor je hoe je bent behandeld, dat had niet zo gemoeten vind ik.
quote:thanks voor de lieve reactieOp zondag 4 mei 2008 22:45 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Wat jou betreft, ik weet niet waar jouw diagnose op gebaseerd is en ik kan zo niet beoordelen of die diagnose terecht was of niet. Of je autistisch bent of niet, ik vind het erg jammer voor je hoe je bent behandeld, dat had niet zo gemoeten vind ik.
Ik vind ook dat ik mijzelf niet officieel kan un-diagnoseren, maar ik heb wel het gevoel dat alles wat bij autisten niet vanzelf gaat bij mij wel lukt.
quote:
quote:Ik krijg de indruk dat je er nog steeds erg mee zit. Ik raad je aan om een specialist op te zoeken voor een second opinion, iemand die er echt verstand van heeft en beseft dat autisme niet alleen nadelen heeft. Die zou prima kunnen beoordelen of je wel autisme hebt of niet en je niet veroordelen als je blijkt het wel te hebben. En als hij zegt dat je het niet hebt, heb je jezelf geondiagnosticeerdIk vind ook dat ik mijzelf niet officieel kan un-diagnoseren, maar ik heb wel het gevoel dat alles wat bij autisten niet vanzelf gaat bij mij wel lukt.
quote:Ik heb zelf ook wel eens met die gedachte gespeeld. Wellicht doe ik dat ook ooit. Maar dan meer om tegen mijn familie te kunnen zeggen dat het écht een foute diagnose was. Want dat was waar ik het meest van baalde. Mijn familie, goedbedoelend, zei dingen als 'die zwemmerseczeem, dat arme kind is niet goed'.Op zondag 4 mei 2008 22:56 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik krijg de indruk dat je er nog steeds erg mee zit. Ik raad je aan om een specialist op te zoeken voor een second opinion, iemand die er echt verstand van heeft en beseft dat autisme niet alleen nadelen heeft. Die zou prima kunnen beoordelen of je wel autisme hebt of niet en je niet veroordelen als je blijkt het wel te hebben. En als hij zegt dat je het niet hebt, heb je jezelf geondiagnosticeerd
Dat komt hard aan. Ik weet zelf ook dat autisme niet alleen nadelen heeft..
quote:Maar wat zou je dan doen als uit de second opinion kwam rollen dat je wél autisme hebt?Op zondag 4 mei 2008 23:40 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Maar dan meer om tegen mijn familie te kunnen zeggen dat het écht een foute diagnose was.
quote:He ik herken een heleboel punten uit de lijst bij mijzelf.
Maar er staan ook dingen in die "normale" mensen ook hebben. Althans dat hoop ik.
Nou ja ach misschien komt als ik getest wel helemaal niets uit.
quote:Er maar mee leren leven denk ik.Op maandag 5 mei 2008 00:17 schreef Black_Tulip het volgende:
[..]
Maar wat zou je dan doen als uit de second opinion kwam rollen dat je wél autisme hebt?
er is idd prima mee te leven
nuttig boekje 'Coping: A Survival Guide for People with Asperger Syndrome' van Marc Segar
quote:Dit vind ik heel interessant om te lezen.Op zondag 4 mei 2008 15:01 schreef zwemmerseczeem het volgende:
Ik vind echt dat ze te snel met die diagnose gooien..Word er ook misselijk van als ik weer lees dat ze peuters nog vroeger gaan screenen..
Waarom ik dat vind? Ik ben niet de zoveelste persoon die vindt dat 'ieder kind tegenwoordig wel wat heeft'
Mijn weerzin komt voort uit mijn eigen ervaring. Als kind las ik liever een boek dan ik met leeftijdgenootjes speelde (omdat spelen op die leeftijd vooral baas spelen en speelgoed afpakken is) ik ging liever met volwassenen om en praatte ook als een volwassene. Mijn interesses waren ook niet normaal zoals het heet (vulkanen egypte natuurvolken enz..)
De psychater zei dat ik autistisch was en nooit op mijzelf zou kunnen wonen. Mijn ouders lieten mij video's zien van lui die zichzelf gingen meppen als ze een tram hoorden ofzo.. onder het mom van 'dat heb jij ook'. Fijn is dat.
Maar ik kreeg vrienden op de middelbare en mijn autisme ging over. Ik heb nooit hoeven leren met mensen omgaan op een kunstmatige manier, ofzo. Ik herken me op geen enkel punt (hooguit 1 of 2 in de beschrijvingen). Maar Autisme gaat nooit over. De laatste paar jaar begint het te dagen. Zou het kunnen dat ik helemaal geen autisme had? Dat ik gewoon mijn clubje nog niet gevonden had?
20 jaar lang een 'patient' geweest. Ben ook zo behandeld door mijn omgeving en dat allemaal voor niets! En dat herken ik ook in de OP. Volgens mij is er niets aan de hand met die gast.
Artsen moeten eens wat voorzichtiger worden met diagnoses stellen en roepen dat een kind dit en dit nooit zal kunnen. Voor je het weet heeft een gezond maar wat raar kind ineens een onnodig label. En dat kan heel veel kwaad.
Ben er nog steeds boos over
Ik zit met ongeveer dezelfde situatie. Toen ik acht jaar was, was ik redelijk moeilijk, en had ik last van woede aanvallen. Dat kan meerdere redenen hebben gehad, bijvoorbeeld twee puberende zussen die de meeste aandacht afnemen. Zelf denk ik dat ik gewoon een kind was die soms erg moeilijk was.
Ik moest elke week naar de psycholoog om in groepsverband te 'leren' socializen. Na een paar maanden hoefde dat niet meer. Ik moest toen eens per week op gesprek komen.
Pas rond m'n 11e stopte het allemaal. Ik was "klaar", ik hoefde niet meer terug te komen. Maar, in m'n pubertijd zou ik het nog wel 's moeilijk kunnen krijgen, dus dan zouden ze me wel terug zien komen. Ik was welkom.
Ik ben nu zeventien. Er is geen spoortje meer van 'asperger' over, voor zover het er al was. Ik heb veel vrienden, een vriendin, ik kan goed praten, leg snel contacten en als ik het zo 's bekijk leg ik meer dan gemiddeld gezien snel gesprekken aan. Kan prima tegen veranderingen, graag zelfs!
Daarom ben ik teruggegaan naar de psycholoog, een jaar terug. Ik wilde een soort 'second opinion', een herkeuring waarin ze de punten van Asperger nog 's zouden optellen, en mijn vraag was of ze dan nog overtuigd konden zeggen dat ik 'het syndroom van Asperger heb of veel kenmerken er van'.
De uitslag: Ik heb te weinig 'punten' om van Asperger te kunnen spreken. Als dit mijn eerste bezoek/keuring zou zijn geweest hadden ze het naampje niet genoemd. Toch grappig, een autisme dat blijkbaar kan verdwijnen. Overigens hebben ze het al helemaal recht gebreid daar; ik heb er waarschijnlijk in m'n onderbewuste mee om leren gaan, en ik kan mijn vroegere 'ik' aanspreken en corrigeren.
Zo leer je nog 's iets over jezelf!
quote:Daarom dacht ik van mezelf ook dat het 'over' is. Ik lees ook veel over succesvolle (werkende/studerende) Aspergers en vaak hebben die toch allerlei strategieen nodig in het dagelijks leven, iets wat ik ook totaal niet herken.Op maandag 5 mei 2008 21:49 schreef Bot13 het volgende:
Ik ben nu zeventien. Er is geen spoortje meer van 'asperger' over, voor zover het er al was. Ik heb veel vrienden, een vriendin, ik kan goed praten, leg snel contacten en als ik het zo 's bekijk leg ik meer dan gemiddeld gezien snel gesprekken aan. Kan prima tegen veranderingen, graag zelfs!
Daarom ben ik teruggegaan naar de psycholoog, een jaar terug. Ik wilde een soort 'second opinion', een herkeuring waarin ze de punten van Asperger nog 's zouden optellen, en mijn vraag was of ze dan nog overtuigd konden zeggen dat ik 'het syndroom van Asperger heb of veel kenmerken er van'.
Zo leer je nog 's iets over jezelf!
Leuk om te lezen!
Oh ja over het 'puntenaantal '
Met deze test kun je kijken hoeveel autistische trekken je hebt. Hij is ontwikkeld door een universiteit, niet zomaar een internet-testje volgens mij. Erg interessant!
http://home.deds.nl/~autistje/testen/aq-test.html
Dus in vergelijking ben ik dan zo'n beetje een wolven kind
Ik heb ' m zo eerlijk mogelijk ingevuld.
Het vervelende met dit soort testjes is dat je je antwoorden gaat vormen naar hoe jij jezelf wilt zien.
quote:Autisme verdwijnt dus niet. Ze kunnen wel de verkeerde diagnose gesteld hebben. Ermee om leren gaan en jezelf aanspreken en corrigeren kan wel, maar ook maar tot op zekere hoogte.Op maandag 5 mei 2008 21:49 schreef Bot13 het volgende:
Toch grappig, een autisme dat blijkbaar kan verdwijnen. Overigens hebben ze het al helemaal recht gebreid daar; ik heb er waarschijnlijk in m'n onderbewuste mee om leren gaan, en ik kan mijn vroegere 'ik' aanspreken en corrigeren.
Zo leer je nog 's iets over jezelf!
Ik vraag me af wat het hoogst haalbare is..quote:Als het 50 is, zal je misschien één vraag 'fout' hebben beantwoord.Op dinsdag 6 mei 2008 23:42 schreef Black_Tulip het volgende:
Ik haalde 34 op die AQ-test. Vervelend vind ik vragen waarbij ik vroeger inderdaad last ondervond en nu niet meer en ik heb heel vaak 'een beetje eens/oneens' ingevuld omdat het niet zo zwart-wit is naar mijn idee. En ik vind het heerlijk dat dit soort vragenlijsten zo doorzichtig zijn. Je kunt vrij nauwkeurig voorspellen welk antwoord zij verwachten van een 'pure' autist. Ik heb de tweede keer de vragenlijst ingevuld met het doel de hoogste autistenscore te halen en toen haalde ik 49
Ik ben het wel met je eens dat zo'n test erg doorzichtig is, zeker als iedere vraag twee keer wordt gesteld, maar dan in een andere vorm.
quote:Het is psychologie he. Komt er dus op neer dat ze de natte vinger gebruiken...Op zaterdag 3 mei 2008 20:13 schreef LoudGirl het volgende:
Een vriend van mij heeft dezelfde diagnose gekregen terwijl hij ook niet te herkennen is in de beschrijving. Ik vraag mij af hoe zo'n diagnose wordt gesteld. Weet iemand dat?
Dat is niet gezond hoor Diederik. Alleen loverboys zitten in dat spectrum.
quote:Oh jeetje, nu mijn werkelijke professie onthuld is kan ik hier op fok mijn ronselpraktijken niet meer naar volle tevredenheid uitoefenen.Op woensdag 7 mei 2008 07:38 schreef SHE het volgende:
8 ?
Dat is niet gezond hoor Diederik. Alleen loverboys zitten in dat spectrum.
Moet nu ff dezelfde vragenlijst invullen voor me psycholoog, en dan die de volgende keer mee nemen,( als indicatie) was het gister vergeten omdat ik dacht dat die test niet zo interessant voor haar zou zijn, blijkbaar wel
quote:Idd, ik heb dus asperger (vandaag de diagnose mogen ontvangen) en sommige dingen kan ik als ieder ander, en andere dingen gaan bij mij niet zoals bij 'normale' mensen vanzelf, maar ik kan ze wel 'kopieeren' mijzelf dus bepaalde gedragingen aanleren, maar dit kost wel erg veel moeite en ik weet ze niet altijd even goed toe te passenOp maandag 5 mei 2008 21:26 schreef frida.nn het volgende:
organisatieproblemen, gebrek aan inlevingsvermogen, wiskundig taalgebruik
er is idd prima mee te leven
nuttig boekje 'Coping: A Survival Guide for People with Asperger Syndrome' van Marc Segar
Mijn ervaring is dat mensen zoals ik, prima de hele wereld voor de gek kunnen houden wbt oppervlakkig contact, maar hier zelf erg vermoeid door raken omdat ze bij elke stap die ze zetten moeten nadenken en zodra contact te intiem word vallen we door de mand. m.a.w dat vrouwen versieren is een erg oppervlakkig iets wat hij zichzelf dan bijv. eigen gemaakt kan hebben.
quote:Op woensdag 7 mei 2008 07:38 schreef SHE het volgende:
8 ?
Dat is niet gezond hoor Diederik. Alleen loverboys zitten in dat spectrum.
Jouw AQ: 5
Naar eer en geweten ingevuld overigens...
quote:9. Run!Op donderdag 8 mei 2008 20:48 schreef SHE het volgende:
Er zitten hier heeeele vieze mannetjes!
http://www.nu.nl/news/151(...)ger-pati%EBnten.html
quote:heeftie zeker een grote asperge in de box.Op zaterdag 3 mei 2008 18:56 schreef M_Schtoppel het volgende:
Op sociaal gebied merk ik niets aan hem, hij versiert het ene wijf na het andere.
quote:Ik had 10. Suffe vragen inderdaad. ''Ik doe dingen liever samen met anderen dan alleen''. Tsja dat ligt er maar aan wat voor dingen. Winkelen en schijten doe ik liever alleen, maar in mijn eentje uit gaan is dan weer nietsOp woensdag 7 mei 2008 00:41 schreef Diederik_Duck het volgende:
8 trouwens. Wat een bouttest overigens, die vragen zijn zo doorzichtig en de antwoordmogelijkheden zo beperkt.
"ik ga liever naar de bibliotheek dan een feestje"
Ja, hallo, soms ga ik liever naar de bibliotheek, maar op zaterdagavond 11 uur kies ik voor het feestje
Toch zou ik weer willen proberen om een hele week weg te gaan. Als ik in de vakantie thuisblijf, dan ervaar ik toch weer andere sociale verplichtingen. Vooral contacten in de avonduren gaan me de laatste tijd wat moeilijker af, zal wel komen omdat ik tegenwoordig niet meer na 22.00 uur achter internet zit.