Discussietopic privacy-beperkende maatregelen.

quote:

De gelaatscan zal als eerste biometrische kenmerk in de Nederlandse reisdocumenten (paspoort en Nederlandse identiteitskaart) worden ingevoerd, daarna volgt de vingerscan. Dat schrijft minister Pechtold (BVK) in een brief aan de Tweede Kamer.
http://rechtennieuws.nl/2(...)se-reisdocument.html

quote:

Vingerafdruk
Dat heeft minister Pechtold gezegd bij de presentatie van de pas. In het paspoort zit een chip die de gelaatsafdruk van de eigenaar bevat. Binnen drie jaar komt er ook een vingerafdruk op. Dat moet het onmogelijk maken om de pas van een ander te gebruiken.
http://www.rtl.nl/(/actue(...)r_nieuw_paspoort.xml

quote:

Op woensdag 14 januari 2009 16:42 schreef OldJeller het volgende:
Voor degene die zijn hoop vestigt op D66 en Pechtold als het gaat om privacy, zijn dit interessante stukjes van toen hij nog minister van Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties was:
[..]


[..]

Als ze niet regeren schijnen ze inderdaad erg sympathiek over te komen en het beste met de burger voor te hebben. De schreeuwenden aan de zijlijn.

deels ook omdat ik, als ik zo arrogant mag zijn , waarschijnlijk meer dan Pechtold de techinische beperkingen van databases ken, maar vooral omdat ik het gevaarlijke "hulpmiddelen" vind, vooral in de handen van een centrale overheid.

quote:

LONDEN - Toeristen, opgepast bij Londense attracties. Sinds kort is het verboden Britse politieagenten te fotograferen, als de kiekjes ‘nuttig zouden kunnen zijn bij het voorbereiden van een terroristische daad’. Maximum gevangenisstraf: tien jaar.

Britse gemeenten mogen nu ook hun inwoners om tientallen redenen undercover bespieden. Bijvoorbeeld om te kijken of ze de vuilnis wel op de juiste dag buiten zetten.

Glijdt Groot-Brittannië af richting politiestaat, waarin burgerlijke vrijheden worden beknot? Of op zijn minst richting een samenleving waarin de overheid burgers op grote schaal bespioneert en waarin privacy weinig waard is?

Het klinkt zwaar voor een land dat wordt gezien als eeuwenoude hoeder van vrijheden, waar een geschreven grondwet nooit noodzakelijk is bevonden, en waar agenten nog altijd ongewapend rondlopen. Toch is dit wat een brede waaier aan maatschappelijke groeperingen verkondigt.

Afgelopen weekeinde sloegen ze voor het eerst de handen ineen. In acht steden ging de Convention on Modern Liberty van start, die burgers attent wil maken op het eroderen van hun vrijheden.

Wat samenstelling betreft, is de alliantie nogal wonderlijk. De usual suspects zoals Amnesty International en een linkse krant als The Guardian staan ditmaal schouder aan schouder met conservatieve politici en dito denktanks.

In hun waarschuwingen krijgen ze bijval uit het Hogerhuis. Dat hekelde vorige maand in een rapport de gestaag uitbreidende ‘toezichtstaat’. De Lords spreken van ‘een van de significantste veranderingen in het leven van de natie sinds de Tweede Wereldoorlog.’

Bekend is dat Groot-Brittannië de meeste bewakingscamera’s ter wereld heeft. Het aantal wordt geschat op vier tot vijf miljoen, bijna één camera per tien Britten. Meer omstreden is de dna-databank van de overheid, die maandelijks met duizenden nieuwe namen wordt aangevuld.

Ook hierin zijn de Britten wereldkampioen geworden. Intussen zit 7 procent van de bevolking in de databank (in de Verenigde Staten: 0,5 procent). Iedereen die door de politie wordt aangehouden, behalve voor de allerlichtste vergrijpen, moet erfelijk materiaal afstaan.

Het gevoelige punt is dat ook gegevens van mensen die nooit worden aangeklaagd, of zijn vrijgesproken, gewoon bewaard blijven naast dna van moordenaars en verkrachters. Onder hen zijn honderdduizenden kinderen. Het Europese Hof in Straatsburg heeft onlangs bepaald dat gegevens van onschuldigen verwijderd moeten worden, maar de Britse regering maakt nog geen aanstalten.

Die werkt voorts aan de introductie van identiteitskaarten, in veel andere EU-landen al gemeengoed. ‘Maar je kunt de Britse kaarten daarmee op geen enkele manier vergelijken’, zegt Michael Parker van No2ID, een organisatie die deel uitmaakt van eerdergenoemde alliantie.

‘Elders zijn identiteitskaarten precies wat de naam al aangeeft: om je mee te legitimeren. Onze regering wil de gegevens koppelen aan een van de meest complexe centrale databases ter wereld, waarin allerhande informatie over personen kan worden opgeslagen. Zelfs in repressieve landen als Singapore of China zijn ze niet zo ambitieus.’

De minister van Binnenlandse Zaken droomt daarnaast van een superdatabank waarin alle gegevens worden vastgelegd over telefoongesprekken, e-mails, sms-berichten en internetverkeer. Op dit Orwelliaanse plan wordt nog gestudeerd, omdat de politieke weerstand groot is.

Veel Britten zijn van deze initiatieven uit Westminster niet op de hoogte. Zichtbaarder was bijvoorbeeld het tegenhouden van Geert Wilders. Minister van Binnenlandse Zaken Jacqui Smith veegde hierbij de vrijheid van meningsuiting van tafel.

Onder haar valt ook de politie, die de afgelopen jaren harder en ingrijpender lijkt op te treden. Toen de Olympische vlam vorig jaar door Londen werd gedragen, waren veel omstanders verbijsterd door de agressie. Dat de politie deelnemers aan demonstraties uitvoerig filmt en fotografeert, is intussen gemeengoed.

Het politieoptreden bij een klimaatkamp in Kent houdt de gemoederen nog steeds bezig. Een groep activisten had zich in augustus verschanst als protest tegen een nieuwe kolencentrale. Een enorme ‘veiligheidsoperatie’ volgde, waarbij tweeduizend verdachte voorwerpen in beslag werden genomen. Volgens de autoriteiten raakten zeventig agenten gewond bij de actie, die 6,5 miljoen euro kostte.

De oppositie in het Lagerhuis bracht kort geleden de relevante documenten aan het licht. De geconfisqueerde spullen bleken vooral gebruiksvoorwerpen, zoals dekens, plastic emmers en boeken, maar ook kleurpotloden van kinderen en een clownspak. De ‘verwondingen’ van de agenten bleken te bestaan uit hoofdpijn, uitdroging en insectenbeten.

Het klinkt lachwekkend dat een kampeerder zijn zeep werd afgepakt omdat hij – zo redeneerde de politie – die zou kunnen gebruiken ‘om zichzelf glibberig te maken’ en zo te ontsnappen. Maar het Lagerhuislid dat de feiten boven water kreeg, de liberaal-democraat David Howarth, noemt een dergelijke ‘buitenproportionele inzet’ van preventief fouilleren ‘onacceptabel in een democratische samenleving’.

quote:

Glijdt Groot-Brittannië af richting politiestaat, waarin burgerlijke vrijheden worden beknot? Of op zijn minst richting een samenleving waarin de overheid burgers op grote schaal bespioneert en waarin privacy weinig waard is?

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 01:14 schreef Papierversnipperaar het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)id_aan_het_verliezen
[..]

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 15:46 schreef viagraap het volgende:

[..]

China eat your heart out!
En Nederland is hard op weg dezelfde kant op

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 01:14 schreef Papierversnipperaar het volgende:
http://www.volkskrant.nl/(...)id_aan_het_verliezen
[..]

quote:

Op vrijdag 23 januari 2009 23:10 schreef Boswachtertje het volgende:
Advies: veiligheid gaat voor privacy

En het gaat maar door..

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 16:10 schreef Revolution-NL het volgende:
Hoe reageert de britse bevolking hier trouwens op. Ik hoor niks over protesten.
Zijn ze daar daadwerkelijk zo laf om zonder tegenstribbelen hun vrijheid zonder pardon weg te geven.

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 16:17 schreef McKillem het volgende:

[..]

Heb je V for Vendetta gezien? Ik verdenk ze er best wel van dat de Britse bevolking het zo ver kan laten komen. Je hoort idd helemaal nada over protesten o.i.d.
Aan de andere kant van de medaille doen we hier ook niet zo heel erg veel...

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 16:10 schreef Revolution-NL het volgende:
Hoe reageert de britse bevolking hier trouwens op. Ik hoor niks over protesten.
Ze zijn daar daadwerkelijk zo laf te lui om zonder tegenstribbelen hun vrijheid zonder pardon weg te geven.

quote:

Op vrijdag 6 maart 2009 16:17 schreef McKillem het volgende:

[..]

Heb je V for Vendetta gezien? Ik verdenk ze er best wel van dat de Britse bevolking het zo ver kan laten komen. Je hoort idd helemaal nada over protesten o.i.d.
Aan de andere kant van de medaille doen we hier ook niet zo heel erg veel...

quote:

Op zaterdag 7 maart 2009 01:34 schreef HenryHill het volgende:

[..]

Het enige verschil is dat ze in Engeland wat voortvarender zijn met het inperken van privacy dan in Nederland. Maar dat ligt eerder aan de 'volksvertegenwoordiging' dan aan het verschil in de mentaliteit van de inwoners, want qua passiviteit doen we helemaal niets onder tov de engelsen.

Te druk met het betalen van de hypotheek en de kinderopvang om te zien hoe anderen steeds meer te zien krijgen.

quote:

AMSTERDAM - De Marechaussee op Schiphol heeft vorig jaar meer dan duizend maal gecontroleerd op digitale gegevensdragers. Geen enkele keer leidde het onderzoek volgens het Openbaar Ministerie tot een rechtszaak.

Dat blijkt uit onderzoek van het computertijdschrift PC Active.

Vorig jaar werd bekend dat de laptop van reizigers met een bepaald profiel in beslag kan worden genomen voor onderzoek. Naar verluidt zou vooral het bestrijden van pedofilie een trigger zijn, maar dat blijkt nergens uit.


Met een beroep op de Wet Openbaarheid van Bestuur werd duidelijk dat er geen documentatie over regelgeving of procedures bestaat. Een nieuw Wob-verzoek maakt duidelijk dat er wel actief geworven wordt op forensische onderzoekers en dat er ook geen externe experts zijn
ingehuurd voor onderzoek.

Opmerkelijk

Dat is wel opmerkelijk als uit de cijfers van het Ministerie van Defensie blijkt dat er in 2008 wel flink is gerechercheerd. Zo zijn er naast 62 harde schijven, ook 900 GSM's en sim-kaarten onderzocht en 47 overige geheugendragers, zoals bijvoorbeeld mp3-spelers.

Ook waren er 20 audio-video onderzoeken en 44 overige digitale onderzoeken. Dit soort onderzoeken zijn doorgaans behoorlijk tijdrovend.

Erg effectief blijkt de opsporing niet te zijn, want het Openbaar Ministerie laat weten slechts in één geval een zaak te willen beginnen.

Rechter

Maar uiteindelijk wordt die 'om procedurele redenen' niet voor de rechter gebracht. Juristen twijfelen of dit soort onderzoek zonder een concrete verdenking überhaupt wel mogelijk is.

Uit het artikel blijkt verder dat mensen die hun gegevens hebben versleuteld moeilijk kunnen worden gedwongen deze data te ontcijferen.

Dat is een probleem, omdat het kinderlijk eenvoudig is om met gratis software de gegevens goed te beschermen.

quote:

AMSTERDAM - Pr-medewerkers en advocaten van de Nederlands-Britse oliehandelaar Trafigura hebben de afgelopen twee jaar zware druk uitgeoefend op mediajournalisten, milieuorganisaties advocaten en internetencyclopedie Wikipedia om de berichtgeving over de stort van chemisch afval in Ivoorkust in 2006 ten gunste van het bedrijf om te buigen.


De in Amsterdam gevestigde, maar vanuit Londen geleide grondstoffenhandelaar dwong Greenpeace tot redactionele aanpassingen van haar website. Persbureau ANP werd bewogen tot het rondsturen van een ‘verbeterde herhaling’ over de rol van Trafigura in het gifschandaal.

Schikking
Door die gifstort in 2006 zijn volgens Ivoorkust zeker acht mensen overleden. Vanwege een financiële schikking met president Laurent Gbagbo wordt Trafigura daar in het Afrikaanse land echter niet vervolgd. In Groot-Brittannië is Trafigura wel voor de rechter gedaagd, door gedupeerden van de gifdump die schadevergoeding eisen.

Met een beroep op de Britse smaadwetgeving heeft Trafigura de advocaat van slachtoffers gemaand de beschuldigingen tegen het bedrijf van de site te halen. Website Afrol News zegt door Trafigura juridisch te zijn aangesproken in Lesotho, waar media nauwelijks bescherming genieten van de wet.


Ook in Noorwegen, Estland, Groot-Brittannië en op Wikipedia zijn of worden publicaties aangevochten door Trafigura, dat in 2008 een recordomzet boekte van 73 miljard dollar, ontkent dat sprake is van een agressieve mediacampagne. Het aantal interventies is ‘minuscuul’ vergeleken met de perspublicaties over het bedrijf, aldus advocatenbureau Carter-Ruck.

Newsnight
Toen het BBC-programma Newsnight in 2007 besloot aandacht te besteden aan het gifschandaal in Ivoorkust, waar de Nederlands-Britse oliehandelaar Trafigura een jaar eerder een partij chemisch afval had laten storten met mogelijk acht doden tot gevolg, reageerde het bedrijf als door een wesp gestoken.

Een gesprek tussen de gevreesde interviewer Jeremy Paxman en Trafigura-bestuurder Eric de Turckheim over het onverantwoordelijke gedrag van de multinational in Afrika? Dat kon zomaar niet.

De redactie werd bestookt door pr-medewerkers en smaadadvocaten. Per koerier werden aangetekende brieven bezorgd. Met een stortvloed van mailtjes en telefoongesprekken probeerde Trafigura de berichtgeving zo veel mogelijk te beïnvloeden, zegt een insider van het nieuwsprogramma.

De agressieve methode had effect. De BBC-reportage werd door de eigen advocaten uitgebreid gewogen, omdat elk woord voor de rechter verantwoord zou moeten kunnen worden. Alles wat over de affaire bekend was, maar de omroep niet kon bewijzen, moest ongezegd blijven.

Afkoopsom
De BBC, eiste de oliehandelaar verder, mocht géén vragen stellen over de afkoopsom van 152 miljoen euro die Trafigura in Ivoorkust heeft betaald. Uiteindelijk haalde dat de uitzending overigens wel, maar veel verschil maakte het niet. Paxman hield het bij één vraag die hij vijf keer herhaalde: waarom stuurde Trafigura zijn gevaarlijk chemisch afval eigenlijk naar een derdewereldland?

Sinds de afvalaffaire is de reputatie van Trafigura waarschijnlijk blijvend beschadigd. Maar zakelijk floreert de grondstoffenhandelaar als nooit tevoren: vorig jaar werd een recordomzet geboekt van 73 miljard dollar. Sinds 2007 investeert Trafigura grote bedragen in een mediaoffensief tegen journalisten, mediaorganisaties, advocaten, milieuclubs en zelfs internet- encyclopedie Wikipedia, die over de gifaffaire publiceren.

Vooral op Britse media lijkt het offensief effect te hebben. Engelse kranten schrijven spaarzaam of niet over de rechtszaak die Ivoriaanse gedupeerden van de gifdump hebben aangespannen bij de rechtbank in Londen. Advocatenbureau Leigh Day, dat namens de gedupeerden optreedt, werd meteen zelf door Trafigura aangeklaagd op basis van de Britse smaadwetgeving.Greenpeace kreeg verschillende brieven van een Amsterdams advocatenkantoor namens Trafigura. De milieuorganisatie mocht niet beweren dat Trafigura zijn medewerkers in Ivoorkust heeft vrijgekocht. ‘Daar hebben we niets van teruggenomen’, zegt campagneleidster Marietta Harjono. ‘Wel hebben we besloten ons artikel van een uitgebreidere toelichting te voorzien. En uiteraard blijven we het opnemen tegen Trafigura en laten we ons niet de mond snoeren.’
Animatie route Probo Koala (Tekst gaat hieronder verder)

In 2007 werd al bekend dat een pr-bureau namens Trafigura probeerde het artikel over de gifstort op de Nederlandstalige Wikipedia te veranderen. Andere gebruikers draaiden de wijzigingen drie keer terug. Voorlichters werd duidelijk gemaakt dat het not done is om de eigen geschiedenis te schrijven.

Smaadzaken
De Volkskrant ontving een reeks brieven van het in smaadzaken gespecialiseerde Londense advocatenbureau Carter-Ruck. Het verzoek de berichtgeving in de krant op diverse punten aan te passen, werd niet gehonoreerd. Dat gebeurde wel bij het persbureau ANP, dat vorig jaar bezoek kreeg van een Britse en Nederlandse pr- functionaris die namens Trafigura hun beklag kwamen doen.

‘We hebben daar een aantal dingen kunnen corrigeren’, zegt Margaret van Kempen van het publicrelationsbureau. Zoals? ‘Nou, bijvoorbeeld de bewering dat Trafigura gif heeft gestort in Ivoorkust. Dat is vrij kort door de bocht. Trafigura heeft een lading afgegeven aan een plaatselijke afvalverwerker. En over het begrip gif zou je een lang gesprek kunnen voeren.’

Het ANP bevestigt dat het gesprek gevolgen heeft gehad. Naar aanleiding ervan ‘is een verbeterde herhaling gegeven, omdat de verdenking ten aanzien van Trafigura door het ANP als feit was beschreven’, zegt chef eindredactie Rennie Rijpma.

Bedreigd
Een rondgang langs journalisten in Noorwegen, Estland, Afrika en Engeland leert dat Trafigura druk uitoefent op vrijwel iedereen die kritisch over het bedrijf rapporteert. ‘We zijn niet alleen bedreigd, maar ook op de meest laffe manier, door gebruik te maken van de zwakke bescherming van de media in Afrikaanse landen’, zegt Rainer Henning, eindredacteur van de website Afrol News. De vestiging in Lesotho – een land met zwakke mediabescherming – werd volgens hem aangeschreven via een Zuid-Afrikaans advocatenbureau dat dreigde met hoge boetes wegens smaad. ‘Dat hield op toen duidelijk werd dat Afrol News zijn juridisch hoofdkantoor in Noorwegen heeft, waar de pers betere bescherming geniet’.

Maar ook de Noorse publieke televisiezender NRK werd onder druk gezet, zegt verslaggeefster Synnøve Bakke. Aanvankelijk via dreigende brieven van advocatenbureau Carter-Ruck; daarna door het Britse pr-bureau dat ook bij het ANP op bezoek kwam. Onlangs werd ook een klacht ingediend bij de Noorse raad voor de journalistiek. Bakke: ‘De tactiek lijkt te zijn om zo lang mogelijk géén antwoord te geven op vragen, en dan een zo vaag mogelijk antwoord te geven en tegen uitzending een massieve show opvoeren bij chefs en management. Het laatste telefoontje kwam drie minuten voor uitzending in een poging die alsnog te stoppen. Dat is niet gelukt. Daarna: geen woord meer.’

Ook mediabedrijf Ekspress in Estland kreeg boze brieven namens Trafigura. ‘Het duurde even, waarschijnlijk omdat onze uitzending vertaald moest worden. Toen werd ons verweten dat we Trafigura niet om commentaar hadden gevraagd. Dat klopte trouwens niet’, zegt journalist Mihel Kärmas. ‘We beschouwden het als compliment. Als zulke slimme mensen niets kunnen vinden, hebben we ons werk kennelijk goed gedaan.’
(Tekst gaat verder onder de fotospecial)

Maar Britse journalisten waarschuwen voor een laconieke houding. De Britse smaadwetgeving is gunstig voor bedrijven die beweren dat hun reputatieschade niet door henzelf, maar door journalisten is veroorzaakt. De wet keert de bewijslast om en staat open voor misbruik van buitenlandse partijen die via de Britse rechter hun gelijk willen halen, al is er geen letter in Groot-Brittannië gepubliceerd.

Onderzoeksjournalistiek
Gecombineerd met de enorme schadevergoedingen maakt de wet fatsoenlijke onderzoeksjournalistiek vrijwel onmogelijk, waarschuwde hoofdredacteur Alan Rusbridger van The Guardian eerder dit jaar. Want zelfs als de klager niet wint, heeft de nieuwsorganisatie enorme kosten moeten maken en is kostbare tijd en mankracht verspild.

Onlangs riep columnist Nick Cohen van The Observer op ten strijde te trekken tegen de wet, waarbij onder meer Trafigura werd genoemd als afschrikwekkend voorbeeld. ‘Omdat slechte journalistiek vaak goede mensen slecht behandelt, zou je misschien geneigd zijn de wet te laten voor wat hij is. Maar het opvallende kenmerk van Britse smaadwetgeving is nu juist dat slechte mensen hem gebruiken tegen goede journalisten.’