Dreigementen van werkgever

quote:

Op zondag 4 mei 2008 19:31 schreef Fastmatti het volgende:
De werknemer moet komen werken als de werkgever dit zegt. Artsen hebben daar helemaal niks mee te maken hoewel het voor de werkgever natuurlijk buitengewoon onverstandig is om tegen bepaalde adviezen in te gaan.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 08:46 schreef botterfly het volgende:

_{Ziek is ziek maar ik krijg een raar gevoel nu ik je al vaker zie posten dat je denkt dat de arts A te snel aan het werk gaat zetten. Wat speelt hier nog meer?}

Fokkers zien overal een schandaaltje in Misschien, heel misschien, is de maat van TS wel gewoon ziek.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 10:09 schreef soylent het volgende:

[..]

Fokkers zien overal een schandaaltje in Misschien, heel misschien, is de maat van TS wel gewoon ziek.

Nee hoor, ik zie geen schandaaltje ofzo maar vraag me af of hier geen sprake is van een verstoorde arbeidsrelatie! Als dat zo is moet die maat een ander traject gaan volgen.
En moet dit ook zeker bij de arbo-arts gemeld worden. Mediation is dan een betere optie dan maar naar het UWV voor een secondopinion. Daarom vraag ik of er niet iets anders speelt.
En zoals ik begon tussen de sub regels: Ziek is Ziek! En dan maakt het niet uit of het lichamelijk is of geestelijk. In beide gevallen moet er actie ondernomen worden. Maar wel op de juiste manier.

Ik heb een tijdje op een P&O afdeling gezeten van een zeer groot bedrijf. Daar ging het als volgt:

Als de medewerker op gesprek is geweest bij de Arbo en deze zegt dat hij moet gaan werken, dan moet hij komen. Vindt hij van niet, dan moet hij ZELF second opinion aangevragen bij het UWV. Deze dient hij ZELF te betalen en in de tussentijd wordt het loon opgeschort.

Blijkt nu dat de second opinion zegt dat meneer inderdaad niet kan werken, dan wordt het loon alsnog uitbetaald, en ook de kosten voor de second opinion worden vergoed. Zegt de second opinion echter dat hij gewoon had moeten komen, dan ben je dat salaris kwijt en word je gesommeerd om op een bepaalde datum te verschijnen, kom je vervolgens niet, dan wordt het sanctie traject in werking gezet. (boete, schorsing, ontslag).

Ikzelf vind bovenstaande zeer schappelijk. Als 2 artsen constateren dat jij (gedeeltelijk) aan het werk moet, dan heb je maar te komen, of ontslag nemen en andere baan zoeken als het je niet bevalt. Een beetje onterecht teren op de werkgever kan er bij mij niet in.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 14:12 schreef FortunaHome het volgende:
Ik heb een tijdje op een P&O afdeling gezeten van een zeer groot bedrijf. Daar ging het als volgt:

Als de medewerker op gesprek is geweest bij de Arbo en deze zegt dat hij moet gaan werken, dan moet hij komen. Vindt hij van niet, dan moet hij ZELF second opinion aangevragen bij het UWV. Deze dient hij ZELF te betalen en in de tussentijd wordt het loon opgeschort.

Blijkt nu dat de second opinion zegt dat meneer inderdaad niet kan werken, dan wordt het loon alsnog uitbetaald, en ook de kosten voor de second opinion worden vergoed. Zegt de second opinion echter dat hij gewoon had moeten komen, dan ben je dat salaris kwijt en word je gesommeerd om op een bepaalde datum te verschijnen, kom je vervolgens niet, dan wordt het sanctie traject in werking gezet. (boete, schorsing, ontslag).

Netjes geregeld daar!

quote:

Ikzelf vind bovenstaande zeer schappelijk. Als 2 artsen constateren dat jij (gedeeltelijk) aan het werk moet, dan heb je maar te komen, of ontslag nemen en andere baan zoeken als het je niet bevalt. Een beetje onterecht teren op de werkgever kan er bij mij niet in.

Vandaar mijn eerdere posts met de vraag of er niet iets anders speelt omdat al meerdere keren is gemeld dat de vriend denkt dat hij aan het werk gezet wordt terwijl hij dus nog ziek is. En dan nog steeds: Ziek is Ziek! Niet Ziek is werken of een andere baan zoeken als het je niet bevalt.

Nu al weten dat je over een maand 'bereid bent om weer te werken'
'voelt hij zich gespannen'

quote:

Op maandag 5 mei 2008 16:27 schreef BB_Koning het volgende:

nu dit alles gebeurd is, voelt hij zich gespannen bij de gedachte weer te gaan werken.

Misschien moet A gewoon een flinke schop onder z'n hol hebben, met z'n luie flikker.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 16:30 schreef BB_Koning het volgende:

[..]

Zoals hierboevn al aangegevn, er is wellicht sinds het gesprek pas (!) een verstoorde arbeidsrelatie, maar A is wel degelijk ziek.

Ik twijfel gewoon aan de objectiviteit en eigenlijk ook aan d ekunde van een bedrijfsarts, vooral aangezien de huisarts een diagnose gedaan heeft.

Waarom twijfel je aan de kundigheid van een bedrijfarts? Die krijgt zijn papieren ook niet bij een pakje boter hoor.
Overigens is een bedrijfarts gewoon objectief en mag hij geen medische gegevens doorspelen aan de werkgever zonder jouw toestemming.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 17:05 schreef BB_Koning het volgende:

[..]

Ik vind niet dat hte oordeel van iemand die 4 jaar een studie gevolgd heeft om bedrijfsarts te worden vergeleken kan worden met een huisarts die 10 jaar bezig geweest is.

Ben je echt zo dom, of doe je het expres?

quote:

Op maandag 5 mei 2008 17:05 schreef BB_Koning het volgende:

[..]

Ik vind niet dat hte oordeel van iemand die 4 jaar een studie gevolgd heeft om bedrijfsarts te worden vergeleken kan worden met een huisarts die 10 jaar bezig geweest is.

Het enige verschil tussen een bedrijfarts en een huisarts is dat ze een ander specialisme gekozen hebben.

Een bedrijfsarts heeft er geen enkel belang bij om in het voor, dan wel nadeel van werkgever of werknemer op te treden. Een bedrijf (tenminste in mijn voorbeeld) huurt een x aantal bedrijfsartsen bij Achmea en die komen dan opdraven.

Bovendien is een huisarts meer partijdig want die wil jou niet kwijtraken als klant dus imo zal hij eerder naar jouw kant neigen.

Moraal van het verhaal: Als de bedrijfsarts constateert dat jij (aangepast) werk kan verrichten dan zul je moeten komen, of dus een second opinion moeten aanvragen die hoogstwaarschijnlijk ook niet in je "voordeel" zal uitvallen.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 17:20 schreef FortunaHome het volgende:
Bovendien is een huisarts meer partijdig want die wil jou niet kwijtraken als klant dus imo zal hij eerder naar jouw kant neigen.

Dit punt geldt dan juist andersom; de bedrijfsarts wordt immers betaald wordt door..... precies

Daarentegen is het voor een privepersoon meestal niet zo reeel om van huisarts te wisselen.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 17:05 schreef BB_Koning het volgende:

[..]

Ik vind niet dat hte oordeel van iemand die 4 jaar een studie gevolgd heeft om bedrijfsarts te worden vergeleken kan worden met een huisarts die 10 jaar bezig geweest is.

Volgens mij wil jij het niet snappen he? Een bedrijfsarts is gespecialiseerd in ARBO, derhalve heeft hij al het recht om hier een oordeel over te vellen.

En verder vind ik A een slappe zak. Als hij nu al gespannen wordt om te gaan werken zonder enige vorm van consult, dient hij een andere baan te zoeken.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 16:30 schreef BB_Koning het volgende:

[..]

Zoals hierboevn al aangegevn, er is wellicht sinds het gesprek pas (!) een verstoorde arbeidsrelatie, maar A is wel degelijk ziek.

Ik twijfel gewoon aan de objectiviteit en eigenlijk ook aan d ekunde van een bedrijfsarts, vooral aangezien de huisarts een diagnose gedaan heeft.

De huisarts is even min zalig makend als een bedrijfsarts. En de bedrijfsarts kan de huisarts consulteren.

Je vriend moet zich wel iets flexibeler opstellen. En hij moet er zelf voor zorgen dat hij niet in een gat valt. Als een gesprek met PZ al uitdraait op een emotioneel probleem dan moet hij als de sodemieter een gesprek gaan aanvragen. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt. En er vanuit gaan dat je dus thuis kan blijven is niet slim. Juist mensen die met emotionele problemen thuiszitten moeten zo snel mogelijk weer in het arbeidsproces betrokken worden om een neerwaartse spiraal te voorkomen.
My 2 cents? De arboarts geeft hem nog 2 weken en dan moet hij met een mogelijke oplossing komen. Heeft hij die niet dan mag hij 2 weken later weer gaan beginnen voor 50% ofzo. Juist in dit soort gevallen verwacht de arbodienst een positieve houding van de werknemer om te langdurige uitval te voorkomen. Maar goed ik ben geen arbo-arts en het zijn mijn 2 centen.

Als mijn huisarts zegt dat ik niet mag/kan werken en de arbo arts zegt van wel dan gaat die voor de huisarts ?
En nog een stapje verder als mijn specialist zegt dat ik niet mag/kan werken door bv rugklachten en de arbo arts zegt van wel dan gaat de arbo arts voor de specialist ?

P.s. ik ben niet ziek, werk gewoon maar het is me niet helemaal duidelijk wie nu boven wie staat voor het geval dat

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:32 schreef Sorella het volgende:
Als mijn huisarts zegt dat ik niet mag/kan werken en de arbo arts zegt van wel dan gaat die voor de huisarts ?
En nog een stapje verder als mijn specialist zegt dat ik niet mag/kan werken door bv rugklachten en de arbo arts zegt van wel dan gaat de arbo arts voor de specialist ?

P.s. ik ben niet ziek, werk gewoon maar het is me niet helemaal duidelijk wie nu boven wie staat voor het geval dat

Als je het niet eens bent met het oordeel van de arboarts, dan stap je voor een second opinion naar het UWV. Indien je daar hetzelfde verteld krijgt, zou ik me gaan afvragen of ze niet toch gelijk hebben...

En de vriend van TS had zelf al tijden geleden een gesprek bij de arboarts moeten aanvragen, in plaats van thuis te gaan zitten afwachten.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:53 schreef Sjeen het volgende:

[..]
Als je het niet eens bent met het oordeel van de arboarts, dan stap je voor een second opinion naar het UWV. Indien je daar hetzelfde verteld krijgt, zou ik me gaan afvragen of ze niet toch gelijk hebben...

De arboarts neemt vaak contact op met de behandelend arts om meer informatie te krijgen en zal die informatie meenemen in zijn beslissing.

quote:

En de vriend van TS had zelf al tijden geleden een gesprek bij de arboarts moeten aanvragen, in plaats van thuis te gaan zitten afwachten.

Hier ben ik het mee eens maar er ligt ook verwijtbaar gedrag bij de WG. Die hebben mijn inziens ook te lang gewacht.


Maar er zal van de vriend iig een actievere houding verwacht worden.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 16:47 schreef MinderMutsig het volgende:
Overigens is een bedrijfarts gewoon objectief en mag hij geen medische gegevens doorspelen aan de werkgever zonder jouw toestemming.

Dream on ...

Diens brood men eet, diens woord men spreekt ... zoals soylent ook al constateerde

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 00:17 schreef r_one het volgende:

[..]

Dream on ...

Diens brood men eet, diens woord men spreekt ... zoals soylent ook al constateerde

Stel een arbo-arts werkt voor de WG en stuurt stelselmatig de WN-mers te snel weer aan het werk. Uiteindelijk komen deze WN-mers steeds weer in de ziektewet omdat de klachten niet over waren en ze dus te vroeg aan het werk gestuurd zijn. Wat wint een WG hiermee?
Wat wint de arbo-arts hiermee?

Als de WN kan aantonen dmv consulten bij huisarts ed. dat hij niet in staat is te gaan werken zal de arbo-arts de WN niet arbeidsgeschikt verklaren. Als die WN een deskundigenoordeel (second opinion) aanvraagt bij het UWV wordt de arbo-arts gecontroleerd op zijn functioneren. En het UWV is er bij gebaat dat een WN goed uitziekt en niet chronisch ziek wordt want dan komt dit op het bordje van het UWV.

[ Bericht 0% gewijzigd door botterfly op 06-05-2008 09:26:59 ]

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 00:17 schreef r_one het volgende:

[..]

Dream on ...

Diens brood men eet, diens woord men spreekt ... zoals soylent ook al constateerde

Dezelfde reden waarom de huisarts ook niet objectief is.

quote:

Op maandag 5 mei 2008 20:53 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Als je het niet eens bent met het oordeel van de arboarts, dan stap je voor een second opinion naar het UWV. Indien je daar hetzelfde verteld krijgt, zou ik me gaan afvragen of ze niet toch gelijk hebben...

En de vriend van TS had zelf al tijden geleden een gesprek bij de arboarts moeten aanvragen, in plaats van thuis te gaan zitten afwachten.

mwoch, de arbo zei ook tegen mijn tante (een maand na de chemo en bestraling gedurende een jaar) dat ze best voltijd kon werken hoor. toen ze de zaak daarna uitlegde bij de sociale dienst hebben die dingen geregeld met het uwv. veel van die arbo lui zullen best weten hoe en wat, maar er zitten er ook tussen die zich alleen druk maken om arbeidskapitaal en winstmarges met een "niet zo aanstellen" mentaliteit.

en wat betreft "je moet er wel zelf achteraan": da's een leuke catch-22! want als iemand oprecht er zo beroerd aan toe is kan die persoon dat wellicht oprecht niet.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 09:51 schreef simmu het volgende:

[..]

mwoch, de arbo zei ook tegen mijn tante (een maand na de chemo en bestraling gedurende een jaar) dat ze best voltijd kon werken hoor. toen ze de zaak daarna uitlegde bij de sociale dienst hebben die dingen geregeld met het uwv. veel van die arbo lui zullen best weten hoe en wat, maar er zitten er ook tussen die zich alleen druk maken om arbeidskapitaal en winstmarges met een "niet zo aanstellen" mentaliteit.

en wat betreft "je moet er wel zelf achteraan": da's een leuke catch-22! want als iemand oprecht er zo beroerd aan toe is kan die persoon dat wellicht oprecht niet.

Eerder aan de bel trekken? Vooral met zaken als overspannen raken, kun je niet vroeg genoeg aangeven dat het niet lekker gaat. Maar goed, niet iedereen is hetzelfde inderdaad...

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 09:59 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Eerder aan de bel trekken? Vooral met zaken als overspannen raken, kun je niet vroeg genoeg aangeven dat het niet lekker gaat. Maar goed, niet iedereen is hetzelfde inderdaad...

ik beodel meer het volgende: iemand die zichzelf overspannen vind, maar bij wie het wellicht allemaal meevalt, is veel beter in staat om dingen te regelen. als die persoon in staat is om die dingen te regelen is die persoon (in mijn nederige opinie dan hoor) juist wel in staat om (al dan niet in deeltijd ofzo, therapeutisch geblabla) wel aan het werk te kunnen terwijl iemand die oprecht zo in de knoei zit dattie niks kan dit ook niet zal kunnen regelen. nog buiten het feit dat dergelijke bureaucratisch gedoe regelen soms best intensief en pijnlijk kan zijn, mensen vaak tegenstrijdige informatie krijgen en soms ook ronduit genaaid worden omdat "men" ervanuit gaat dat het toch aanstelleritus is.

Ben ik wel met je eens... Maar toch, zoiets gebeurd toch meestal niet van vandaag op morgen?

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 08:58 schreef botterfly het volgende:
Stel een arbo-arts werkt voor de WG en stuurt stelselmatig de WN-mers te snel weer aan het werk. Uiteindelijk komen deze WN-mers steeds weer in de ziektewet omdat de klachten niet over waren en ze dus te vroeg aan het werk gestuurd zijn. Wat wint een WG hiermee?
Wat wint de arbo-arts hiermee?

Als de WN kan aantonen dmv consulten bij huisarts ed. dat hij niet in staat is te gaan werken zal de arbo-arts de WN niet arbeidsgeschikt verklaren. Als die WN een deskundigenoordeel (second opinion) aanvraagt bij het UWV wordt de arbo-arts gecontroleerd op zijn functioneren. En het UWV is er bij gebaat dat een WN goed uitziekt en niet chronisch ziek wordt want dan komt dit op het bordje van het UWV.

Je hebt helemaal gelijk. In theorie zijn dit de procedures. En toch .... in de praktijk ... het gebeurt.

Vooral met dit soort ziektebeelden als depressie, overspannenheid, burn-out, etc. Zowel de arbo-arts als het UWV toetsen de medische objectiveerbaarheid, deze psychische aandoeningen vallen buiten de WAO-kaders.

Bovendien hebben zowel arbo-arts als de UWV slechts een (niet bindende) adviserende functie. De uiteindelijke beslissing ligt bij de werkgever, die kan het advies in de wind slaan.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 09:50 schreef Fastmatti het volgende:
Dezelfde reden waarom de huisarts ook niet objectief is.

Klopt, alleen liggen de belangen anders: een arbo-dienst die een grote klant dreigt te verliezen of een (vaak overvolle) huisartsenpost die maar 1 patiënt dreigt te verliezen.

"Ik voel me nu al gespannen bij de gedachte dat ik weer aan het werk moet, vandaar dat ik nog wat langer thuis wil blijven!"

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 10:30 schreef Sjeen het volgende:
Ben ik wel met je eens... Maar toch, zoiets gebeurd toch meestal niet van vandaag op morgen?

nee, dat niet. ik heb zelf eens zoiets gehad tijdens mijn opleiding. veel universiteiten hebben een fonds waar je aanspraak op kan maken als je ziek bent geweest en studievertraging hebt opgelopen. enfin: ik in de ellende dus (een erge rotsituatie met dood en ziekte enzo) ik stapte er toen zelf direct mee naar de studieadviseur alwaar ik dit alles meldde, plus dat ik onder behandeling was met een schatting van hoelang het allemaal zou duren volgens de behandelaar. enfin: die studieadviseur vertelde mij dat alles nu geregistreerd was en goed zou komen. toen ik eenmaal opgeknapt was en dingen aan het regelen was, bleek dus mooi van niet en kreeg ik te horen dat ik dat alles direct bij dat fonds had moeten melden. tsja: helaas pindakaas. pech voor mij, ik kon er geen aanspraak op maken vanwege het feit dat ik dingen te laat gemeld had. die studieadviseur had het gewoon fout, pech voor mij. dan dien je een klacht in en krijg je een soortemet-van excuusbrief (waarin vooral benadrukt werd dat het toch echt mijn eigen verantwoordelijkheid was), en dat is het dan. die studieadviseur bleef overigens zitten waar die zat en nis inmiddels met een (dik) pensioen, later bleken er wel meer van dit soort 'oopsie's' geweest te zijn.

en zo werken dit soort dingen zo vaak. je gelooft iemand waarvan je logischerwijs kan denken dat die dan iig weet waar die het over heeft, en dan wordt je keihard genaaid. als je dan klaagt krijg je te horen dat het uiteindelijk toch echt je eigen verantwoordelijkheid is, maar hoe moet je weten wie nu eigenlijk precies waar verantwoordelijk voor is? als ziek persoon moet je tig instanties af, je spreekt artsen, mensen om je heen, de werkgever, het uwv en de p&o afdeling. elk heeft zn eigen belang en verplichting terwijl lang niet altijd duidelijk is wie nu welke verantwoordleijkheid heeft. dit alles op een relatief korte tijdsperiode terwijl iemand dus al ziek is, tsja, dan kan er denk ik best veel fout gaan.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 09:59 schreef Sjeen het volgende:

[..]

Eerder aan de bel trekken? Vooral met zaken als overspannen raken, kun je niet vroeg genoeg aangeven dat het niet lekker gaat. Maar goed, niet iedereen is hetzelfde inderdaad...

Ik heb het al eerder gepost! Hier heeft de WG ook een steek laten vallen.

En wat betreft de arbo-dienst en iemand te vroeg aan het werk sturen? Ik heb van dichtbij meegemaakt dat iemand 8 maanden op arbeidstherapeutische basis werkte. Op eigen tempo. De arbo-arts was van mening dat de betreffende kan gaan werken (persoon wilde een ontslagvergoeding) Arbo-arts kreeg het niet voor elkaar om de persoon aan het werk te krijgen. Huisarts en fysio konden geen duidelijke diagnose stellen. Het gaat te ver om hier duidelijker in te zijn, maar WN staat sterk hoor! En ook ik heb gehoord van verhalen waarbij het dus helemaal uit de hand liep. In het geval bv van die tante en de chemo. Hier heeft het UWV toch een goede zet gedaan. Zoals het hoort. Maar je kunt de dingen niet allemaal over een kam scheren.
Het is geen wet van meden en perzen dat de arbo onder een hoedje speelt met de WG. Het is ook geen wet dat een WG alleen maar wil dat de WN zo snel mogelijk weer aan het werk gaat.
In het geval van TS zijn er steken gevallen. Zowel aan de zijde van die vriend als bij de WG. TS vraagt hier advies. Ben benieuwd of die vriend inmiddels al iets verder is.

Bij depressiviteit is het juist van groot belang een goed ritme te hebben.
Zelf heb ik er een tijdje mee gekampt en in die tijd was ik gewoon honderd procent aanwezig, kreeg 100% betaald, maar werkte op 50% omdat het me veel meer moeite kostte de juiste inspiratie te vinden.
Dit is toentertijd in overleg met de bedrijfsarts geregeld.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 00:17 schreef r_one het volgende:

[..]

Dream on ...

Diens brood men eet, diens woord men spreekt ... zoals soylent ook al constateerde

Snap niet dat mensen dit kunnen zeggen, zonder dat ze er naar mijn mening ervaring mee hebben.

Ik heb meermaals meegemaakt dat iemand ziek was, en ik als werkgever zijnde (P&O) GEEN informatie kreeg over de ziekte, alleen de constatering dat hij ziek was en wanneer hij weer kon hervatten. Die artsen hebben evengoed een beroepsgeheim en de werkgever komt dit allemaal NIET te weten.

Alleen als het werkgerelateerde klachten zijn, bijvoorbeeld pijn in de rug, dan wordt de werkgever hierop aangesproken om eventueel aanpassingen te verrichten aan de werkzaamheden. Het is dus BS om te stellen dat bedrijfsartsen niet objectief zijn.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 10:55 schreef L.Denninger het volgende:
"Ik voel me nu al gespannen bij de gedachte dat ik weer aan het werk moet, vandaar dat ik nog wat langer thuis wil blijven!"

HAHA! HAha! Ha!!!

Of er wordt natuurlijk een arbeidstherapeutisch programma ingezet, waarbij de inzetbaarheid van persoon weer stapsgewijs wordt opgebouwd terwijl hij werkt aan zijn stressbestendigheid.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 11:03 schreef FortunaHome het volgende:
Snap niet dat mensen dit kunnen zeggen, zonder dat ze er naar mijn mening ervaring mee hebben.

Snap niet dat jij zomaar kan concluderen dat mensen er geen ervaring mee hebben. Ik zeg ook niet dat arboartsen per definitie zo zijn, ik zei alleen dat "het gebeurt" (uitzonderingsgevallen dus maar daarom niet minder kwalijk).

_{FYI: ik praat dus wél uit eigen ervaring}

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 10:41 schreef r_one het volgende:

[..]

Bovendien hebben zowel arbo-arts als de UWV slechts een (niet bindende) adviserende functie. De uiteindelijke beslissing ligt bij de werkgever, die kan het advies in de wind slaan.

En jij denkt dat er WG-ers zijn die deze adviezen in de wind slaan? Van zowel de arbo-arts en het UWV? Volgens mij heb je dan toch echt het recht als WN om je WG door de kantonrechter aan de kaak te laten stellen. Als het UWV een oordeel geeft is dat vaak al gebaseerd op een second opinion (deskundigenoordeel)
Ik twijfel trouwens heel erg of het klopt dat UWV geen bindend advies geef. Volgens mijn herinnering is het bindend.

quote:

Op dinsdag 6 mei 2008 11:02 schreef Copycat het volgende:
Bij depressiviteit is het juist van groot belang een goed ritme te hebben.
Zelf heb ik er een tijdje mee gekampt en in die tijd was ik gewoon honderd procent aanwezig, kreeg 100% betaald, maar werkte op 50% omdat het me veel meer moeite kostte de juiste inspiratie te vinden.
Dit is toentertijd in overleg met de bedrijfsarts geregeld.

Precies, van thuis blijven wordt je meestal ook niet vrolijker en de drempel om weer te gaan werken wordt steeds hoger.

Tijdens een periode van ziekte heb ik ook geregeld met bedrijfsartsen te maken gehad. Meestal zijn het hele redelijke mensen, zeker als je je meewerkend opstelt en je je best doet om zo goed mogelijk te functioneren voorzover het op dat moment haalbaar is. Ik heb zelfs meegemaakt dat ze je afremmen om weer (te) snel volledig aan de slag te gaan.