zoontje 13 maanden eist alle aandacht op met gekrijs

Gezien je zoon wel uren... ( ?) rustig heeft gezeten, lijkt mij dat het gaat om AANDACHT!
En niet iets lichamelijks....maar goed ik ben geen dokter.
Zou daar maar niet teveel aan toe geven, dus oorpluggen in.

Wel in de buurt blijven en af en toe een aai over de bol, zeker als ie maar 2 seconden stil is.
Manneke moet wel gerustgesteld worden als hij het goed doet.
Maar verder geen aandacht schenken, zeker niet als er 120 decibel uitkomt.
En nog een heel belangrijk punt wat heel moeilijk gaat worden, je geduld niet verliezen.

Ik vind het zelf altijd behoorlijk eng om zo’n teer babytje z’n (nek)gewrichten ‘bijgesteld’ te zien worden.

Gewoon een hengst geven.

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 09:23 schreef Armageddon het volgende:
Gewoon een hengst geven.

Alsof dat manneke al paard kan rijden...
Oftewel, rot op naar onzin...

behalve dat 't mij ook wel goed lijkt om niet te veel aandacht aan het krijsen te besteden zou je daarnaast mijns inziens wel meer moeten doen dan een aai over de bol.
geef tussendoor juist véél knuffels, boekjes lezen, stoeien, vul verder zelf maar iets in wat hij fijn vindt om samen met je te doen. lekkere aandachtsbombardementen. maar niet als reactie op gekrijs, gewoon als jij er even tijd & zin voor hebt. of wanneer hij 't op een minder negatieve manier vraagt. dus dat hij merkt dat je genoeg aandacht voor 'm hebt.
zichzelf vermaken moet hij blijkbaar gewoon nog leren. op de momenten dat je even geen tijd voor 'm hebt daar zo duidelijk mogelijk in zijn, en dan dus echt niet ingaan op het gegil. verwacht niet dat je kind dat meteen heel lang achter elkaar kan, dat kun je 't beste langzaamaan wat opvoeren. je kunt wel tussendoor benoemen dat hij 't moeilijk vindt, of dat ie boos is, enz. dus dat je laat merken dat je 'm wel hoort. maar hij mag ook merken dat dat gillen niet de manier is.

Ook nog een tip: Je eigen stem nog lager maken ook al schreeuwt en krijst hij erover heen.
"Gewoon" tegen hem blijven praten.

Wil hij misschien juist liever niet meer in zijn eentje in de box spelen? Als hij zo bezig is met ontdekken en ontwikkelen is de box om zich te amuseren wellicht een te begrensde ruimte.

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 09:24 schreef bixister het volgende:
behalve dat 't mij ook wel goed lijkt om niet te veel aandacht aan het krijsen te besteden zou je daarnaast mijns inziens wel meer moeten doen dan een aai over de bol.
geef tussendoor juist véél knuffels, boekjes lezen, stoeien, vul verder zelf maar iets in wat hij fijn vindt om samen met je te doen. lekkere aandachtsbombardementen. maar niet als reactie op gekrijs, gewoon als jij er even tijd & zin voor hebt. of wanneer hij 't op een minder negatieve manier vraagt. dus dat hij merkt dat je genoeg aandacht voor 'm hebt.
zichzelf vermaken moet hij blijkbaar gewoon nog leren. op de momenten dat je even geen tijd voor 'm hebt daar zo duidelijk mogelijk in zijn, en dan dus echt niet ingaan op het gegil. verwacht niet dat je kind dat meteen heel lang achter elkaar kan, dat kun je 't beste langzaamaan wat opvoeren. je kunt wel tussendoor benoemen dat hij 't moeilijk vindt, of dat ie boos is, enz. dus dat je laat merken dat je 'm wel hoort. maar hij mag ook merken dat dat gillen niet de manier is.

De aai over de bol is het begin hè?
Nu hebben ze al zoveel aandacht gegeven omdat hij niet stopt met krijsen.
Zitten, spelen en voorlezen betekend nu krijsen! want dan krijgt hij het.

ja maar alleen negeren is volgens mij teveel de 'straf'kant op. 't is veelal beter om tegelijk vast de positieve kant in te slaan.

Daar schreef ik ook, wel in buurt blijven... af en toe aai over de bol....
Stomweg negeren werkt bij geen een kind.

-edit, vind dat jij ook gelijk hebt hoor, maar gewoon even terug naar af en dan weer opbouwen...
Hoeft niet zolang te duren...

(Hopelijk..)

ja, snap ik hoor. maar mijns inziens is die aai dus wat te mager. hier werkte de positieve modus vaak beter. dus echt even op 't overdrevene af met positieve aandacht aandacht bekogelen.

Er even van uitgaande dat het kind niks lichamelijks mankeert:
Het gaat er nu even om dat hij het doorkrijgt dat hij met krijsen zijn "zin" niet krijgt.
TS zegt al dat hij en zijn vrouw regelmatig zitten, spelen en voorlezen etc etc en het stopt niet.
Dus dan werkt dat niet.
Kan je wel overdreven veel aandacht geven, maar volgens mij wordt het dan van kwaad tot erger.
Kind associeert dan (nu dus al) krijsen met aandacht.
En daar moeten ze vanaf.

Die aai is mager, maar een zeer duidelijk teken...
Worden de tijden van stilte langer dan kan je hem meer aandacht gaan geven.

Waarom negeer je hem op een moment dat hij niet schreeuwt en dus wel lief doet (bij je op schoot kruipt en schattige geluidjes maakt)? Op het moment dat je kind niet schreeuwt, lijkt het me (net zoals Bixister zegt) bij uitstek de gelegenheid om je kind wél aandacht te geven.

Gewoon onder de koude douche zetten.

Dan koelt hij wel weer af.
Een beetje zo'n kleintje de baas laten zijn, kom zeg. Dan maar eens wat harder optreden.

Pff lastig.

Ik denk dat de meeste pedagogen het volgende advies wel zullen geven. Negatief gedrag negeren, positief gedrag belonen. Dus het krijsen negeren en zodra hij ophoudt met krijsen, en bijvoorbeeld naar je toe gaat, dat wel loven, knuffelen en dergelijke. Zodra hij weer krijst, negeren. Is hij stil, meteen belonen met iets korts. een kus en een knuffel, of een boekje samen lezen. Krijsen, aandacht weer weg.

Deze methode werkt over het algemeen heel goed, maar niet bij elk kindje. Rond de 13 maanden worden wel veel kinderen eenkennig of krijgen ze verlatingsangst. Dat hoeft niet perse alleen boven te komen als je uit het zicht bent, overigens. En deze methode kost wat tijd, je kunt geen wonderen verwachten binnen een paar dagen, het kind moet doorkrijgen dat het beloond wordt door goed gedrag.

En als je er echt niet uitkomt kun je altijd hulp vragen. Ik heb overigens geen ervaring met een osteopaat en snap eerlijk gezegd niet zo goed waarom dat aangeraden wordt? Het lijkt mij toch meer vragen om aandacht dan pijn of last hebben van iets, dan zou je kindje met aandacht nog steeds krijsen.

Succes!

^{Sorry TS maar ik moest wel even hard lachen om je experiment. Ik zag het gewoon voor me}

Maar inderdaad het gillen negeren en het lief zijn belonen. Onze dochter is pas 9 maanden maar als ze een bui heeft waarin ze denkt dat ze met gillen en krijzen haar zin krijgt, leg ik haar na 2 waarschuwingen zonder verder iets te zeggen in haar kamertje in bed met de deur dicht. Zodra ze rustig is (meestal binnen een minuut of 5), haal ik haar er dan weer gezellig met geklets en geknuffel uit. Tot nu toe werkt dat ook prima.

quote:

Op vrijdag 25 april 2008 09:51 schreef aldo71 het volgende:

Ik ben toen een paar meter van hem af op de grond gaan zitten met mijn oordoppen op.
Ik heb hem niet aangekekeken.
Hij hield gelijk op met krijsen

Toen had je hem dus aai over zijn bol moeten geven...
Gelijk weer gaan zitten en dan zelf ook een boekje gaan lezen.
Hij en jij samen en toch apart.
Belonen, verder gaan lezen...NIET spelen.
Jij doet jouw ding en hij moet dan het zijne gaan doen.

Na een aantal minuten wel met hem gaan spelen (grotere beloning), mits hij dus zelf is gaan spelen.

Blijft moeilijk kinderen groot brengen.

Volgens mij deed TS dat vanwege het experiment, nebelung.

Verder vind ik dat het kind wel genegeerd zou moeten worden op momenten dat hij dus op een negatieve manier (krijsen) aandacht vraagt, maar wel aandacht moet worden gegeven (als dat kan) op momenten dat hij gewoon lief aan het kletsen is, naar je toe komt gekropen etc.

Hier zit mijn jongste (15 maanden) nog regelmatig in de box, ze wordt soms ook heel boos in de box maar als ik haar een tijdje laat piepen gaat het meestal wel goed.

Een kind van die leeftijd kan nog helemaal niet alleen spelen, ik vind het bijna zielig dat je hem gaat negeren als hij stil naar je toe komt met een boekje.

edit: oh, een experiment

Ik denk dat je de tijd voor jezelf moet zoeken in de momenten dat hij op bed ligt. En dat is helemaal niet uitzonderlijk, daarin is je zoontje helemaal geen vreemd kind.
De kinderen die op deze leeftijd een hele tijd zoet alleen kunnen spelen zijn eerder in de minderheid.

De tijd dat hij wakker is kan je je maar beter instellen op zijn aanwezigheid en zijn aandacht.
Een aai over de bol is geen echte aandacht. Echte aandacht is een kwartier met hem gaan zitten, hem knuffelen, kietelen, met hem spelen. Een boekje lezen, samen een boterham eten, etc. Een kind heeft dondersgoed door of je hem écht aandacht geeft of dat je met hem speelt om zo snel mogelijk weer wat voor jezelf te doen.

Wat bij mijn dochter overigens wel helpt is om haar te betrekken bij wat ik doe. Als ik aan het koken ben krijgt zij een pan en een houten lepel, als ik de was aan het doen ben loopt ze heen en weer met was van de mand naar mij, etc.

Negatief gedrag kan je prima negeren maar dat kan nooit (bij niets) zónder het belonen van positief gedrag.

Misschien helpt het om het niet zo zeer te zien als een battle of willpower waarin je hem gelijk geeft maar en manier waarop hij aan geeft dat hij meer aandacht nodig heeft. Waarmee ik niet wil zeggen dat je hem zijn zin moet geven maar dat je het voor moet zijn en er misschien een wat andere attitude in moet hebben om het voor jezelf dragelijker te maken.

Nee, aai over de bol is geen aandacht...
Het is een geruststelling---> Lichaamstaal, het enige wat ze bijna allemaal kunnen herkennen op die leeftijd.