Als solo-artiest schuilt hij onder de naam "Sun Kil Moon"(komt van Sung Kil Moon een oud wereldkampioen thaibox). Sun Kil Moon debuteerde met het album "Ghosts Of The Great Highway" wat gezien wordt als een van de meesterwerken binnen het genre. Na een succesvol debuutalbum werd Tiny Cities uitgebracht, die ook goed ontvangen werd maar volgens velen Ghosts niet kon evenaren.
Begin april 2008 heeft die dan zijn langverwachte derde album uitgebracht, April. Dit album liet vooral van zich spreken op verschillende ratingsites. Het kwam op een binnen op sites als rateyourmusic en musicmeter, ook de reviews zijn positief.
April is een album dat je van begin tot aan eind meetrekt in de sfeer, van akoestische hoogtepunten tot mini-jams word je langer dan 70 minuten(!) zoet gehouden. Voor velen een te langdradig en saai album maar toch zeker wel het proberen waard. In de schappen ligt die voor een prijs van 18,99 vormgegeven met een mooie special edition hoes en een bonuscd met fantastische varianten op een paar nummers van April.
Discografie
Ghosts Of The Great Highway(2003)
1 Glenn Tipton 4:16
2 Carry Me Ohio 6:21
3 Salvador Sanchez 6:29
4 Last Tide 2:55
5 Floating 3:19
6 Gentle Moon 5:18
7 Lily and Parrots 4:18
8 Duk Koo Kim 14:32
9 Si Paloma 5:32
10 Pancho Villa 5:11
Tiny Cities(2005)
1 Exit Does Not Exist 1:24
2 Tiny Cities Made of Ashes 3:13
3 Neverending Math Equation 2:53
4 Space Travel Is Boring 3:42
5 Dramamine 2:44
6 Jesus Christ Was an Only Child 1:59
7 Four Fingered Fisherman 2:41
8 Grey Ice Water 2:32
9 Convenient Parking 1:56
10 Trucker's Atlas 2:49
11 Ocean Breathes Salty 4:36
April(2008)
1 Lost Verses 9:43
2 The Light 7:49
3 Lucky Man 5:47
4 Unlit Hallway 4:18
5 Heron Blue 7:38
6 Moorestown 4:40
7 Harper Road 3:56
8 Tonight the Sky 10:21
9 Like the River 4:09
10 Tonight in Bilbao 9:27
11 Blue Orchids 5:26
[ Bericht 19% gewijzigd door emokid op 24-04-2008 22:22:11 ]
Overigens is Tiny Cities een cover albums vol Modest Mouse nummers.
kick
Voor wie benieuwd is naar een halve Cortez The Killer(Neil Young)/Silly Love Songs(Paul McCartney & Wings) cover, ziet u hier:
Die heb ik nog te weinig aandacht gegeven.
Red House Painters + Sweden = Win!
Binnenkort weer een nieuwe plaat. Sinds ik dit topic geopend heb (rond de release van April) heeft hij nog een mooie plaat uitgebracht in 2010, Admiral Fell Promises. Geheel akoestisch.
In een twee uur wordt Mark gevolgd tijdens het toeren waar hij verblijft in te kleine hotelkamertjes en vlieghavens. Daarnaast staat de dvd natuurlijk volop in het teken van zijn muziek en worden veel bekende nummers van hem in zijn geheel live gebracht.
Yep, zeer tof. Er staat een deel van zijn optreden in Gent op, waarbij ik de silhouette van mijn hoofd kan zien. (yay 
).Wauw, gevangen in een onsterfelijk document.quote:Op vrijdag 20 juli 2012 13:35 schreef emokid het volgende:
Hij moet overigens eens wat kerken in Nederland aan gaan doen, want ik kan niet doodgaan (hij ook niet overigens) voordat ik hem live heb gezien.
Het nummer Blue Orchids van het album April mag hier ook wel even genoemd worden.
Yep, zeer mooi. April was mijn eerste echte aanraking met Kozelek. Zie ook wanneer ik dit topic geopend heb.quote:Op zaterdag 21 juli 2012 08:50 schreef Darkestrah het volgende:
Binnenkort dan maar eens kijken of die documentaire wat is!
Het nummer Blue Orchids van het album April mag hier ook wel even genoemd worden.
quote:Mark Kozelek, aka Sun Kil Moon, plays "Track Number 8" exclusively for the web backstage in the Late Night band room.
Leuk filmpje, maar dat licht erachter is toch wel vrij irritant de hele tijd.quote:
Overigens zijn die lyrics in dat nummer als vanouds weer pijnlijk eerlijk:
Songwriting costs it doesn't come free
Ask Elliot Smith ask Richie Lee
Ask Mark Linkous ask Shannon Hoon
To get up on stage and sing you a tune
This business is troubling a big nagging cyst (?)
You get on this plane i'll sit at you're desk
And i'll leave at 8 and be home by 5
Call me from Warsaw if you have time
Wauw, jaloers.quote:Op zaterdag 20 oktober 2012 12:17 schreef emokid het volgende:
12 november ga ik hem weer zien, in Parijs. Nu al zenuwachtig.
Cool, een livealbum, coveralbum en soundtrack dus
Like Rats
Release Date: February 19, 2013
13-song covers record includes songs by Bad Brains, Misfits, Josh Turner, Sonny and Cher
and many others.
Track listing:
1. I
2. Like Rats
3. Free-For-All
4. Young Girls
5. Right Back Where We Started From
6. Time Is Love
7. Silly Girl
8. Onward
9. Carpet Crawlers
10. 13
11. Green Hell
12. I Killed Mommy
13. I Got You Babe
Liever een beetje zenuwachtig dan een beetje jaloers.quote:Op maandag 12 november 2012 09:21 schreef emokid het volgende:
Nu in de trein richting Parijs. Hij speelt vanavond al. Ik heb er vreselijk veel zin in en ben zelfs een beetje zenuwachtig..
Veel plezier!
http://www.last.fm/festival/3446406+Urban+Explorers+2013
)Voor mij praktisch naast de deur zelfs. No way dat ik dit laat schieten! Ben benieuwd of hij met band of solo zal zijn.quote:
Oej, beetje uit de richting (maar dat is eigenlijk vrijwel alles voor mij
Gaaf!
Wow, erg cool. Wist helemaal niet dat deze twee heren samen gingen werken (The Album Leaf maakt ook erg mooie muziek, past er goed bij als ik er zo over nadenk) en dit is hun eerste concert samen. Dat wordt zeker de moeite voor zij die gaan.quote:
11 mei komt Sun Kil Moon in Dordrecht!
http://www.last.fm/festival/3446406+Urban+Explorers+2013
SPOILERDe bewonderaar van Mark Kozelek (Sun Kil Moon, Red House Painters) kent hem waarschijnlijk het best van zijn On Tour Documentary. Dichter dan met deze tourdocu zul je namelijk niet bij hem in de buurt komen, persoonlijk gezien. Een eenzame figurant in een donkere en eenzame wereld die van locatie naar locatie reist, zijn gitaar als gezelschap dragend. Zo verblijft hij in te kleine hotelkamers, zie je hem worstelen met alledaagse bezigheden – in een bepaalde scene kijk je toe hoe hij het niet voor elkaar krijgt koffie uit een automaat te krijgen – en treedt hij op in verduisterde kapellen en kerkjes. Een beeld dat opgewekt wordt tijdens deze tour is dat je naar iemand kijkt die altijd op pad is, zich in een soort limbo bevindt en veroordeeld is tot het eenzame touren. Een neerslachtige en gesloten man die je niet zult betrappen op inspirerende opmerkingen, zijn humor vloeit voort uit ongemak en zelfspot, maar zodra hij in het schemerduister van een kerk zijn gitaar bespeelt en heldere, licht gekwelde stemgeluid door de ruimte laat resoneren maakt dat allemaal niet meer uit, en draagt zijn aura zelfs bij aan het totaalbeeld van zijn muziek.
Of hij nou solo muziek maakt(e) of met Red House Painters, Sun Kil Moon of Desertshore, het is onmiskenbaar dat alles draait om zijn stem en zijn gitaarspel. Van langzaam gestrum tot briljant getokkel en van kraakheldere, serene zang tot het gekerm van een ouder wordende man, zijn stem en gitaar hebben altijd een bezwerende symbiose gevormd.
Onlangs is er een project aangekondigd tussen hem en The Album Leaf (Jimmy LaValle). Zij hebben een album gepland in mei, treden diezelfde maand op in Dordrecht (Urban Explorers Festival, dik gemarkeerd in mijn agenda) en hebben al een nummer, ‘What Happed To My Brother’, vrijgegeven. Mijn enthousiasme over zijn werk zal niet snel inperken, zo ook niet bij deze samenwerking. De geluidslandschappen van LaValle en zijn minimalistische drumpatronen staat garant voor een sleurende trance, waarbij Mark Kozeleks stem de beklijving een feit maakt. Toch knaagt er iets bij het horen van dit nummer: Mark Kozeleks gitaar, zijn metgezel met wie hij voornamelijk de laatste jaren onafscheidelijk lijkt (hij brengt een groot aantal live-albums, en in de toekomst wederom een coveralbum uit) ontbreekt. Natuurlijk, verandering kan wel eens goed zijn, het is maar een project, niks dan respect voor zijn creatieve beslissingen etc. Maar de man die perfecte muziek maakte door zijn onvolmaaktheden klinkt in zekere zin nu beperkt door de manier waarop hij aangevuld wordt.
Pulling my guitar out of its green velvet case
A hundred settlers staring at my face - Mark Kozelek, Sunshine in Chicago
Deze post was mij even ontgaan, maar heb je mooi omschreven, was voor mij ook het ontbrekende element in het nummer. Is wel vaker natuurlijk: je hebt respect voor de creatieve ondernemingen, maar ergens diep mis je dan toch bepaalde vertrouwde elementen.quote:
Ik heb het nummer nu een paar keer beluisterd en voelde toch wat gemengde gevoelens opkomen die ik heb geprobeerd te beschrijven in een blogpostje, met name gericht op dat hij gescheiden is van zijn gitaar. Ben benieuwd hoe jullie hier over denken. (Dit moet je wel relativeren natuurlijk, vind het uiteindelijk prachtig dat hij creatieve dingen onderneemt en binnenkort op komt treden).SPOILERDe bewonderaar van Mark Kozelek (Sun Kil Moon, Red House Painters) kent hem waarschijnlijk het best van zijn On Tour Documentary. Dichter dan met deze tourdocu zul je namelijk niet bij hem in de buurt komen, persoonlijk gezien. Een eenzame figurant in een donkere en eenzame wereld die van locatie naar locatie reist, zijn gitaar als gezelschap dragend. Zo verblijft hij in te kleine hotelkamers, zie je hem worstelen met alledaagse bezigheden – in een bepaalde scene kijk je toe hoe hij het niet voor elkaar krijgt koffie uit een automaat te krijgen – en treedt hij op in verduisterde kapellen en kerkjes. Een beeld dat opgewekt wordt tijdens deze tour is dat je naar iemand kijkt die altijd op pad is, zich in een soort limbo bevindt en veroordeeld is tot het eenzame touren. Een neerslachtige en gesloten man die je niet zult betrappen op inspirerende opmerkingen, zijn humor vloeit voort uit ongemak en zelfspot, maar zodra hij in het schemerduister van een kerk zijn gitaar bespeelt en heldere, licht gekwelde stemgeluid door de ruimte laat resoneren maakt dat allemaal niet meer uit, en draagt zijn aura zelfs bij aan het totaalbeeld van zijn muziek.
Of hij nou solo muziek maakt(e) of met Red House Painters, Sun Kil Moon of Desertshore, het is onmiskenbaar dat alles draait om zijn stem en zijn gitaarspel. Van langzaam gestrum tot briljant getokkel en van kraakheldere, serene zang tot het gekerm van een ouder wordende man, zijn stem en gitaar hebben altijd een bezwerende symbiose gevormd.
Onlangs is er een project aangekondigd tussen hem en The Album Leaf (Jimmy LaValle). Zij hebben een album gepland in mei, treden diezelfde maand op in Dordrecht (Urban Explorers Festival, dik gemarkeerd in mijn agenda) en hebben al een nummer, ‘What Happed To My Brother’, vrijgegeven. Mijn enthousiasme over zijn werk zal niet snel inperken, zo ook niet bij deze samenwerking. De geluidslandschappen van LaValle en zijn minimalistische drumpatronen staat garant voor een sleurende trance, waarbij Mark Kozeleks stem de beklijving een feit maakt. Toch knaagt er iets bij het horen van dit nummer: Mark Kozeleks gitaar, zijn metgezel met wie hij voornamelijk de laatste jaren onafscheidelijk lijkt (hij brengt een groot aantal live-albums, en in de toekomst wederom een coveralbum uit) ontbreekt. Natuurlijk, verandering kan wel eens goed zijn, het is maar een project, niks dan respect voor zijn creatieve beslissingen etc. Maar de man die perfecte muziek maakte door zijn onvolmaaktheden klinkt in zekere zin nu beperkt door de manier waarop hij aangevuld wordt.
Pulling my guitar out of its green velvet case
A hundred settlers staring at my face - Mark Kozelek, Sunshine in Chicago
De Godflesh cover
http://pitchfork.com/advance/26-like-rats/
Vind het stiekem niet zo erg, zie liever Mark in zijn eentje in Dordrecht.
Klinkt goed!https://soundcloud.com/perils-from-the-sea
quote:
Heb je meer info? Want ik vind het wel jammer, het leek echt een leuke en unieke combinatie.
Dit staat op FB van (blijkbaar) de organisator.quote:Ok the cooperation with The Album Leaf has been blown off. But Mark Kozelek/ Sun Kil Moon is still performing a one of benelux show! We still think this going to sound amazing in the Monumental Big Church of our town.
edit: En ons eerste concertje samen.
[ Bericht 30% gewijzigd door Darkestrah op 20-03-2013 17:05:03 ]
Hieh, hopelijk speelt hij ons liedje.quote:
Ik heb ze ook binnen. Kun je eindelijk mijn vriendinnetje zien On.
edit: En ons eerste concertje samen.
En een dag later ging het uit.quote:
Heb nu nog wel een ticket hier liggen though, maar hij is van haar en heb geen idee wat ik ermee moet. Ik neem hem wel mee naar Dordrecht ofzo.[ Bericht 49% gewijzigd door Darkestrah op 11-05-2013 12:07:31 ]
Nice.quote:
Op Die gast was trouwens wel erg droog
Die was van een medewerker daar, want hij had het koud he?quote:
Was mooi hoor. Alleen wat kort en geen Carry me Ohio, Katy Song, Alesund, Four Fingered Fisherman en zo nog wat. Maar zijn stem en spel zijn natuurlijk magistraal en vormen een mooi contrast met zijn foeilelijke trainingsjack.
Ja, dat liet hij wel merken hehe.quote:
[..]
Die was van een medewerker daar, want hij had het koud he?
Ik lag in een deuk, zo droog die ventquote:
http://m.soundcloud.com/graveface/mark-kozelek-its-easier-now
Denk je? Kan het me niet herinneren.quote:
Hij speelde volgens mij ook deze Jason Molina cover.
http://m.soundcloud.com/graveface/mark-kozelek-its-easier-now
Misschien vergis ik mij, maar het is wel een mooie cover.quote:
[..]
Denk je? Kan het me niet herinneren.
Dat sowieso.quote:
[..]
Misschien vergis ik mij, maar het is wel een mooie cover.
Ook schreef hij voor Vaderdag een stukje in The NY Times waarbij hij een nummer deelt die hij schreef voor zijn vader 'Brothers'.
http://opinionator.blogs.(...)/song-for-my-father/
Kerstnummertje. Fijn om hem weer wat hoge noten te horen halen.
http://pitchfork.com/news(...)y-of-natural-causes/
http://pitchfork.com/revi(...)moon-bens-my-friend/
Hij klinkt best wel anders voor een Sun Kil Moon plaat.. ik ben erg benieuwd.
24 maart in Handelsbeurs Gent, met Steve Shelley (Sonic Youth) op drums. Hopelijk gaat dat lukken vanuit Amsterdam, waar ik op zijn vroegst 15:00 uit kan vertrekken die dag.
SPOILERGaat er iemand en zo ja met de auto?
Hij wordt ook echt opgepikt nu door mensen heb ik het idee.
Wat een baas.
Dit ja, ik kan daar echt niks mee en hoewel ik mijn Broadrick collectie graag compleet wil hebben gaat deze er niet inkomen denk ik...quote:
Die samenwerkingsplaat kon ik echt niet in komen. Hoewel het wel z'n momenten had hoor, was het voor mij toch grotendeels dat Jesu op autopilot leek te staan en Mark Kozelek daarover maar door en door en door ratelt.