Wie heeft god gemaakt ?

Dat is een domme opmerking zeg..

quote:

Op dinsdag 13 mei 2008 13:26 schreef 1-of-6Billion het volgende:
(Lang verhaal)

Zelden zo iets slechts gelezen! No offense!

quote:

Op dinsdag 13 mei 2008 18:34 schreef ToT het volgende:

[..]

Zelden zo iets slechts gelezen! No offense!

Help me even aan dit topic herinneren als ik eens een column wil submitten

Waarschuw je me dan ff?

quote:

Op dinsdag 13 mei 2008 20:28 schreef 1-of-6Billion het volgende:
Help me even aan dit topic herinneren als ik eens een column wil submitten

Heb me rot gelachen!

quote:

Op woensdag 14 mei 2008 09:48 schreef Darkwolf het volgende:

[..]

Heb me rot gelachen!

Eigenlijk gaat het hier om de vraag "wat is de oorzaak van het Alles?". En die vraag kan gewoon niet, dat is het probleem. Want een oorzaak, is per definitie iets dat ligt buiten dat wat het teweeg brengt. Iets kan niet zichzelf veroorzaken: de oorzaak komt altijd van buiten. En het Alles, dat is de grap, heeft geen buiten. Want het Alles is alles dat er is, per definitie is er niets buiten het Alles. Dus als je vraagt: "wat is de oorzaak van het Alles?", dan stel je een vraag die helemaal niet kan. Als je je een oorzaak voor het Alles hebt voorgesteld, dan kom je er meteen achter dan het Alles dat je je voorstelt niet klopt, omdat er blijkbaar nog iets buiten was.

Alle onderdelen van het alles werken als elkaars oorzaken en gevolgen, maar het Alles zelf, het geintegreegde totaal, kan volgens zijn eigen definitie geen oorzaak hebben. Wij als onderdelen van het Alles kunnen onmogelijk denken buiten oorzaak en gevolg, en daarom kunnen we niet eens de juiste vraag stellen, laat staan ooit het antwoord vinden.

Als God de oorzaak is van de wereld die wij hier zien en ervaren, dan zijn de wereld en God samen het Alles, en kan er niks zijn dat God veroorzaakt heeft. Misschien kan God ook worden voorgesteld als het Alles zelf: als datgene dat vanuit zijn eigen definitie nooit een oorzaak kan hebben gehad.

wat je zegt klopt, wortels. De conclsuie is dan overigens dat oorzaak en gevolg niet bestaan. Maar dat klopt ook, dat zijn slechts begrippen die we zelf bedacht hebben om de wereld on ons heen beheersbaar te maken. Net zoals TS hier dus doet.

Wie God gemaakt heeft, is niet de juiste vraag. Omdat ten eerste de die vraag niet nader gespecificeerd is. Zoals de vraag er nu staat, zeg ik: de mens heeft God gemaakt, als definitie. De mens heeft een omschrijving gegeven aan een hoger wezen, een en ander daaromheen gedefinieerd en dat God genoemd. Waarbij ik moet zeggen dat de mens dat hooguit kan omschrijven, maar nog lang niet bij de kern kan komen van wat die God nu eigenlijk is.

Om technisch op je vraag in te gaan: God is het Al. En wij zijn allen een deel van God.

Filosofisch ingaand op je vraag: uit 1 kwam 2. Uit 2 kwam 3. Uit 3 kwamen de 10000 dingen.
In het begin was er het Al. En het Al was alles (1). Maar omdat het Al alles was, wist het niet wat niets was. Het Al wilde zichzelf leren kennen, en daarvoor moest het weten wat niets was. Dus het Al schiep het niets (2), hetgeen een tegenstelling van hemzelf was (ziedaar de oorsprong van alles, yin en yang).
Deze twee uitersten hadden echter geen betekenis zonder een onderlinge relatie. Het heeft namelijk geen zin om twee uitersten naast elkaar te laten bestaan als er geen onderlinge relatie daartussen bestaat. Dus schiep het Al ook de onderlinge relatie tussen beide uitersten (3), waardoor deze met elkaar konden interacteren. Nu was er een oneindig groot scala van mogelijkheden ontstaan (de 10000 dingen) tussen beide uitersten, op het gebied van de relatie daartussen.
Die oneindige mogelijkheden stelden het al in de gelegenheid om alle facetten van zichzelf, het niets en alles daartussen te onderzoeken. Dus het Al splitste zich in delen en stuurde deze delen naar de plaats waar deze 10000 dingen zich afspeelden. Een voorbeeld daarvan is de aarde. Deze delen worden ook wel zielen genoemd.

wat een raar wereldbeeld. Hoe kan er nou een oneindige groot scala aan mogelijkheden ontstaan ? Iedereen snapt toch dat er maar 1 mogelijkheid is ?

quote:

Op zondag 18 mei 2008 19:48 schreef SingleCoil het volgende:
wat een raar wereldbeeld. Hoe kan er nou een oneindige groot scala aan mogelijkheden ontstaan ? Iedereen snapt toch dat er maar 1 mogelijkheid is ?

In de wetenschap wordt gezegd dat op elk moment dat je 2 of meerdere keuzes kunt maken, elke keuze in een eigen realiteit in een parallel universum verder gaat. (Daar is de serie "Sliders" overigens op gebaseerd.)

Ik weet niet meer van welke wetenschapper dat komt en hoe die theorie precies heet, maar het is wel een bestaande theorie.

iedere theorie is een bestaande theorie. Het is overigens wel een hele vreemde theorie. Het is trouwens ook nergens voor nodig: je kunt alle verschijnselen ook verklaren zonder deze theorie. Het leven is veel eenvoudiger dan het lijkt: er is maar 1 werkelijkheid, er bestaan helemaal geen keuzen of meerdere mogelijkheden, dat fantaseren we maar.

quote:

Op zondag 18 mei 2008 23:05 schreef SingleCoil het volgende:
iedere theorie is een bestaande theorie. Het is overigens wel een hele vreemde theorie. Het is trouwens ook nergens voor nodig: je kunt alle verschijnselen ook verklaren zonder deze theorie. Het leven is veel eenvoudiger dan het lijkt: er is maar 1 werkelijkheid, er bestaan helemaal geen keuzen of meerdere mogelijkheden, dat fantaseren we maar.

Ah, dus je verwerpt een officiële wetenschappelijke theorie?

met liefde! welke nu weer ?

Die van die meerdere werkelijkheden. Is een officiële wetenschappelijke, alleen kan ik zoals gezegd zo gauw niet bedenken van wie die is of hoe die heet.

quote:

Op zondag 18 mei 2008 19:48 schreef SingleCoil het volgende:
wat een raar wereldbeeld. Hoe kan er nou een oneindige groot scala aan mogelijkheden ontstaan ? Iedereen snapt toch dat er maar 1 mogelijkheid is ?

Dat komt omdat wij de keuzemogelijkheid hebben. Daarmee kunnen we alle kanten op gaan. Zelfs het niet maken van een keuze is een keuze. Doe dat maal 6 miljard mensen en je hebt je oneindig aantal mogelijkheden.

hoezo meerdere mogelijkheden ? er is toch maar 1 werkelijkheid ? je kunt overal wel over theoretiseren maar als je theorie 1) niks verklaard dat niet al door een andere theorie verlkaard wordt, en 2) niet bewezen, of op z'n minst aannemenlijk gemaakt kan worden, wat heb je er dan aan, dan is het toch niks meer dan een verzinseltje ?

Wetenschappelijk gesproken gaat de quantummechanica er ook vanuit dat een atoom ook op verschillende plaatsen tegelijk kan zijn

nee, dat is niet zo. Het Onzekerheidsprincipe van Heisenberg gaat er vanuit dat je de plaats niet kunt bepalen, maar dat wil niet zeggen dat een deeltje daarom op verschillende plaatsen tegelijk kan zijn.

Maar wat dat met 'meerdere mogelijkheden' te maken heeft ontgaat mij even.

quote:

Op zondag 18 mei 2008 23:40 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Dat komt omdat wij de keuzemogelijkheid hebben. Daarmee kunnen we alle kanten op gaan. Zelfs het niet maken van een keuze is een keuze. Doe dat maal 6 miljard mensen en je hebt je oneindig aantal mogelijkheden.

hoezo keuzemogelijkheden ? is dat zo of denk je dat ? kun je het bewijzen ? of hou je jezelf voor de gek ? Of blijf je jezelf voor de gek houden, nu je je realiseert dat je het niet kunt bewijzen ?

quote:

Op zondag 18 mei 2008 23:41 schreef vogeltjesdans het volgende:
Wetenschappelijk gesproken gaat de quantummechanica er ook vanuit dat een atoom ook op verschillende plaatsen tegelijk kan zijn

In bobsnaam, niet weer zo iemand die eventjes in een handomdraai de complete theorie van de kwantum-mechanica neerknuppelt, kaal scheert, clownsschoenen aandoet en anaal verkracht, daar was al een topic voor : Kwantum mechanica en objecten laten zweven/vervormen

Het wel of niet geloven in god is een axioma. Een aanname. Zonder zo'n ding kan het menselijk brein de werkelijkheid die het waarneemt, niet verklaren, en dus niet begrijpen.

"Wie heeft god gemaakt?" is hetzelfde als "Wat heeft de oerknal veroorzaakt?"

quote:

Op zondag 18 mei 2008 23:47 schreef SingleCoil het volgende:

[..]

hoezo keuzemogelijkheden ? is dat zo of denk je dat ? kun je het bewijzen ? of hou je jezelf voor de gek ? Of blijf je jezelf voor de gek houden, nu je je realiseert dat je het niet kunt bewijzen ?

Er is altijd een keuze. Dat hoort bij onze essentie. Denk er maar eens over na wanneer je geen keuze hebt gehad?

quote:

Op maandag 19 mei 2008 00:19 schreef L.Denninger het volgende:

[..]

In bobsnaam, niet weer zo iemand die eventjes in een handomdraai de complete theorie van de kwantum-mechanica neerknuppelt, kaal scheert, clownsschoenen aandoet en anaal verkracht, daar was al een topic voor : Kwantum mechanica en objecten laten zweven/vervormen

Daarom reageer ik ook hier en niet daar Het gaat over de keuzemogelijkheden, niet over de achterliggende wetenschap daarachter.

Bewijs eerst maar es of god bestaat. Dan kunnen we altijd verder denken.
Komop stellletje naivelingen!

quote:

Op maandag 19 mei 2008 09:53 schreef Angeliquetje het volgende:
Bewijs eerst maar es of god bestaat. Dan kunnen we altijd verder denken.
Komop stellletje naivelingen!

dat is simpel te bewijzen: we hebben het er over, dus hij bestaat.
Dus hup: verder denken dan!

quote:

Op maandag 19 mei 2008 09:08 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Er is altijd een keuze. Dat hoort bij onze essentie. Denk er maar eens over na wanneer je geen keuze hebt gehad?

jouw essentie misschien. Keuze is een historischer vergissing, een intellectuele misleiding. Er valt niks te kiezen, want er is maar 1 mogelijkheid: de werkelijkheid. Je kunt ook die keuze niet bewijzen, want hij bestaat gewoon niet.

quote:

Op maandag 19 mei 2008 17:41 schreef SingleCoil het volgende:

[..]

jouw essentie misschien. Keuze is een historischer vergissing, een intellectuele misleiding. Er valt niks te kiezen, want er is maar 1 mogelijkheid: de werkelijkheid. Je kunt ook die keuze niet bewijzen, want hij bestaat gewoon niet.

Als je niet kunt kiezen, waarom besta je dan? Wat is dan de zin van je bestaan?

quote:

Op maandag 19 mei 2008 17:39 schreef SingleCoil het volgende:

[..]

dat is simpel te bewijzen: we hebben het er over, dus hij bestaat.
Dus hup: verder denken dan!

Dat is precies wat ik bedoelde toen ik schreef dat je ook door het te ontkennen een bestaan onderschrijft (in andere bewoordingen)

quote:

Op maandag 19 mei 2008 18:55 schreef vogeltjesdans het volgende:

[..]

Als je niet kunt kiezen, waarom besta je dan? Wat is dan de zin van je bestaan?

vraag dat eens aan een boom.
De tragische vergissing is dat wij denken iets te kiezen te hebben, omdat we ons alternatieven voor kunnen stellen. In werkelijkheid gebeurt gewoon alles zoals het gebeurt. "Kiezen" is niet meer dan jezelf voorhouden dat je ook iets anders had kunnen doen. Maar dat is natuurlijk onzin, want je kunt alleen maar datgene doen wat je ook doet, dát is de werkelijkheid.

Niet dat het iets uitmaakt hoor.

quote:

Op maandag 19 mei 2008 19:00 schreef nokwanda het volgende:

[..]

Dat is precies wat ik bedoelde toen ik schreef dat je ook door het te ontkennen een bestaan onderschrijft (in andere bewoordingen)

Ik heb in wfl wel eens een topic hierover geopend, vanwege datzelfde 'bestaan van god'. De conclusie was min of meer dat er twee soorten van bestaan zijn: 1) het echte, fysieke bestaan, zoals een steen of een auto, en 2) het metafysische bestaan, van een een begrip, een gedachte, een emotie, verliefdheid of afschuw, allemaal dingen die wel op een of andere manier bestaan maar niet tastbaar zijn.
Voor de eerste soort gelden natuurwetten, voor de tweede utieraard niet. Een veelgemaakte denkfout is bestaan uit de tweede categorie op basis van begrippen uit de eerste categorie te verklaren, dat leidt, zoals Cornelissen zegt, tot een catastrofaal denkproces.
Je ziet dat wel vrij veel hier.

quote:

Op maandag 19 mei 2008 19:14 schreef SingleCoil het volgende:

[..]

vraag dat eens aan een boom.
De tragische vergissing is dat wij denken iets te kiezen te hebben, omdat we ons alternatieven voor kunnen stellen. In werkelijkheid gebeurt gewoon alles zoals het gebeurt. "Kiezen" is niet meer dan jezelf voorhouden dat je ook iets anders had kunnen doen. Maar dat is natuurlijk onzin, want je kunt alleen maar datgene doen wat je ook doet, dát is de werkelijkheid.

Niet dat het iets uitmaakt hoor.

Dat is wel heel zwart/wit gesteld.
Er zijn wel keuzes, afgezien van: eten we vandaag erwtjes of witlof?
Maar die liggen een standje hoger dan het ego. En dat is imo de basis van godsdiensten en de verantwoordelijkheid voor een geweten en daarna handelen buiten jezelf leggen.
Mensen hebben blijkbaar vaak een hogere macht nodig die hen wetten oplegt om aangezet te worden tot het doen van wat in het algemeen belang "het goede" is. Daarmee bedoelend: dat wat een ander niet/zo min mogelijk beschadigd en dat wat dat garandeert. Straffen en beloning dus.
Daarmee creeert de mensheid voor zichzelf een enorme eggregor die maakt dat iets als een God bestaat op dat niveau.
Dan is er nog de vraag of het nog een paar niveau's hoger, als in een AL, werkelijk bestaat. Dan heb je dat oorzaak en gevolg verhaal op een ander level.
Tis iig niet simpel en ook weer wel

quote:

Op maandag 19 mei 2008 19:19 schreef SingleCoil het volgende:

[..]

Ik heb in wfl wel eens een topic hierover geopend, vanwege datzelfde 'bestaan van god'. De conclusie was min of meer dat er twee soorten van bestaan zijn: 1) het echte, fysieke bestaan, zoals een steen of een auto, en 2) het metafysische bestaan, van een een begrip, een gedachte, een emotie, verliefdheid of afschuw, allemaal dingen die wel op een of andere manier bestaan maar niet tastbaar zijn.
Voor de eerste soort gelden natuurwetten, voor de tweede utieraard niet. Een veelgemaakte denkfout is bestaan uit de tweede categorie op basis van begrippen uit de eerste categorie te verklaren, dat leidt, zoals Cornelissen zegt, tot een catastrofaal denkproces.
Je ziet dat wel vrij veel hier.

En daarvoor hebben we dus taal. om dat wat niet tastbaar is te verbaliseren en dus tastbaar te maken. Lullig genoeg is het een groot babylonie waardoor alles onderhevig is aan interpretaties die naar believen misbruikt kunnen worden en uit hun verband kunnen worden gerukt door diezelfde verwarring als die je hier omschrijft. Inderdaad in de micro's en macro's van het leven (zowel in persoonlijke communicatie als in de wereldgeschiedenis) een grote catastrofe.

welaan, nokwanda: geef ons eens een voorbeeld van een écht keuze dan niet zo'n flauw zwart/wit voorbeeld zoals ik dat aanvoer, maar zo entje van wikken en wegen, zal ik het doen of toch niet, links of rechtsom, kortom, zo'n keuze die je leven veranderd, een tweesprong in je bestaan...

Jij hebt het over tragische en historische vergissingen en intellectuele misleidingen.

Jij hebt het er over dat keuzes niet bestaan, en zij geeft een simpel voorbeeldje dat keuzes wel bestaan.

Okee, heftigere voorbeelden: euthenasie of niet als je ernstig ziek bent? Dat is ook een keuze.

quote:

Op maandag 19 mei 2008 20:47 schreef ToT het volgende:
Jij hebt het over tragische en historische vergissingen en intellectuele misleidingen.

Jij hebt het er over dat keuzes niet bestaan, en zij geeft een simpel voorbeeldje dat keuzes wel bestaan.

Okee, heftigere voorbeelden: euthenasie of niet als je ernstig ziek bent? Dat is ook een keuze.

Niet echt een goed voorbeeld. Dit lichaam gaat dood, hoe dan ook. de enige keus daarin bestaat eruit of je dat actief of passief aangaat. Dat is wel een keuze, maar wel een halve keuze.

@singlecoil, ik bedoel ook meer keuzes die bijvoorbeeld met concepten van goed en kwaad te maken hebben bijvoorbeeld.
Ik vind voorbeelden geven best moeilijk omdat dat dan vrij persoonlijk wordt. Maar goed... ik waag een poging.
Okay... we doen een simpele waarin je verschillende afwegingen kunt maken.
Je hebt een vriendschap en daarin zie je dat die andere persoon een pad op gaat dat zeker zeer pijnlijk gaat verlopen. Jij waarschuwt maar die persoon overziet niet alles wat er gebeurt. Besluit je alles wat je kunt overzien te zeggen, met als gevolg dat de vriendschap naar de knoppen gaat of besluit je die persoon zijn/haar eigen fouten te laten maken met het risico dat je verweten wordt dat je niet alles hebt gezegd wat er te zeggen viel?
Helicopterend is daar geen goed of fout aan, maar in de beleving van de ander kan dat heel anders zijn.
Welke overwegingen maak je dan?
En okay.... wat gebeuren moet gebeurt toch wel. Maar de gedachten van een persoon kunnen daarin een verschil maken. (En als die persoon zijn eigen fouten heeft gemaakt, zeg je dan: ik zei het toch? Dat is ook een keus).
Zo zijn er heel veel zaken te bedenken in het handelen naar anderen of in het denken over die niert binnen het zwarte of het witte vallen , maar die vallen onder alle schakeringen van grijs daartussen. Niet alleen op ons bekende ego-niveau, maar ook als je dat even wegzet.

Misschien handig als ik daarbij vermeld dat ik denk dat de niet materiele kern (zoals wij die kennen als in dit lichaam) niet dood gaat, maar juist datgeen is dat de lessen leert en dat dit lichaam als instrument heeft om te leren omdat dat op een andere manier anders zou zijn. Materieel leren is belangrijk. Vandaar ook dat ik het materiele leven even belangrijk en waardevol acht als het immateriele. Het is aan elkaar verbonden imo.

OK, dus dat is de keuze...

welaan: ik ontken niet dat er keuzeprocessen zijn, ik ben er, zoals iedereen, ook dagelijks mee bezig. Maar ik ontken wel dat het uitvoeren van het keuze proces iets te maken heeft met 'mogelijkheden', immers: er is maar 1 mogelijkheid, en dat is de werkelijkheid.

Neem nou dat geval van die vriend die het verkeerde pad op gaat. En stel, na een tijdje wikken en wegen besluit je hem te aan te spreken. Ga nou eens na welke factoren allemaal een rol hebben gespeeld bij dat belsuitvormingsproces. En stel nou eens dat je alle factoren kent die je tot dat besluit hebben gebracht. Dan is het toch logisch dat je geen ander besluit kon nemen dan het besluit dat je genomen hebt ? Want die factoren zijn nu eenmaal wat ze zijn. En dus neem je het besluit dat je op rond van alle feiten en omstandigheden, kennis, gevoelens, ervaring en weet ik wat niet nogal meer neemt. En die omstandigheden, kennis, gevoelens, ervaring en ik weet niet wat nogal meer zijn nu eenmaal zoals ze zijn, daar zit geen keuze aan.
Wat er dus overblijft is het volgende:

1. je neemt de situatie in je op
2. je maakt een besluitvormingsproces mee
3. je beleeft de uitvoering van het besluit

Het is wel een bewust proces maar je hebt er zelf geen echte invloed op, want het gebeurt zoals het gebeurt - uiteindelijk ben je ook niks meer dan een zak chemicaliën die op een of andere manier zelfbewust is geworden. Maar nog steeds een zak chemicaliën, dus.

Catch: http://en.wikipedia.org/wiki/Many-worlds_interpretation

(Jaja, Wikipedia, I know.....)

quote:

Op maandag 19 mei 2008 21:42 schreef SingleCoil het volgende:
OK, dus dat is de keuze...

welaan: ik ontken niet dat er keuzeprocessen zijn, ik ben er, zoals iedereen, ook dagelijks mee bezig. Maar ik ontken wel dat het uitvoeren van het keuze proces iets te maken heeft met 'mogelijkheden', immers: er is maar 1 mogelijkheid, en dat is de werkelijkheid.

Neem nou dat geval van die vriend die het verkeerde pad op gaat. En stel, na een tijdje wikken en wegen besluit je hem te aan te spreken. Ga nou eens na welke factoren allemaal een rol hebben gespeeld bij dat belsuitvormingsproces. En stel nou eens dat je alle factoren kent die je tot dat besluit hebben gebracht. Dan is het toch logisch dat je geen ander besluit kon nemen dan het besluit dat je genomen hebt ? Want die factoren zijn nu eenmaal wat ze zijn. En dus neem je het besluit dat je op rond van alle feiten en omstandigheden, kennis, gevoelens, ervaring en weet ik wat niet nogal meer neemt. En die omstandigheden, kennis, gevoelens, ervaring en ik weet niet wat nogal meer zijn nu eenmaal zoals ze zijn, daar zit geen keuze aan.
Wat er dus overblijft is het volgende:

1. je neemt de situatie in je op
2. je maakt een besluitvormingsproces mee
3. je beleeft de uitvoering van het besluit

Het is wel een bewust proces maar je hebt er zelf geen echte invloed op, want het gebeurt zoals het gebeurt - uiteindelijk ben je ook niks meer dan een zak chemicaliën die op een of andere manier zelfbewust is geworden. Maar nog steeds een zak chemicaliën, dus.

Dat zie ik anders. Een ziel zie ik niet als een zak chemicalien. Dat waar die in dit leven aan gebonden is wel. Een leuke zak chemicalien, dat dan weer wel. (Sommigen onder ons zijn gewoon een zak )
Ik zie mezelf niet helemaal als een willoos iets en vind dat ik keuzes heb die welliswaar wat beperkt worden door persoonlijkheid die deels gemaakt worden door die chemicalien. Maar daar zit nog wel een laagje of wat boven.
Dat is ook wat ik bedoel met boven je ego uitstijgen en de dingen dan overzien. Dan heb je misschien heel andere keuzemogelijkheden,als je dat bewust kunt.

nogmaals, ik ontken niet dat er een keuzeproces is. Maar wat ik wel denk is dat de uitkomst van dat keuzeproces vast en onveranderbaar is, je beslist weliswaar iets op basis van jouw eigen wil, maar datgene wat er uit komt had ook niks anders kunnen zijn. De mogelijkheden waar je uit kiest bestaan uitsluitend in je hoofd, het is niet zo dat je ook iets anders had kunnen kiezen dan datgene wat je kiest.

Dat betekent wat mij betreft niet dat je willoos bent ofzo, je wil is een belangrijk onderdeel in het keuzeproces. Het betekent hooguit dat er feitelijk niks te kiezen valt, omdat je niks anders kunt kiezen dan datgene wat je kiest, de rest is fantasie.

NB: wat een ziel is weet ik niet. Hier Voorkennis vs vrije keus is er al langer over vrij keuze nagedacht

[ Bericht 69% gewijzigd door SingleCoil op 20-05-2008 01:24:20 ]

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 00:58 schreef SingleCoil het volgende:
NB: wat een ziel is weet ik niet. Hier Voorkennis vs vrije keus is er al langer over vrij keuze nagedacht

Ik moest lachen om je voorbeeld

Maar heb je, in jouw visie, nog zoiets als een eigen verantwoordelijkheid?
Dat is trouwens ook iets wat er naar mijn mening schort aan de perceptie van de mens op godsdiensten.
Ik geloof nl wel in eigen verantwoordelijkheid terwijl ik jouw visie zoals beschreven in die post toch ook ervaar. Alleeen gaat het dan idd om keuzes van deze zak chemicalien.
Nogmaals. Helicopterend boven dit bewustzijn overzie ik meer kanten en mogelijkheden die ik anders, opgesloten in deze zak, niet zou kunnen zien.

ToT....... Beetje een Matrixidee. Heb de pagina opgeslagen en ga het later, als ik tijd heb, beter lezen.

Hoera, het gaat weer over de vrije wil, mijn favoriete onderwerp!

Ik stel het me altijd voor als een achtbaan. We hebben allemaal een eigen karretje, en dat karretje zit heel grappig in elkaar: er zit een stuur in, en dat stuur is zelfs verbonden aan de voorwielen zoals bij een echte auto die bestuurbaar is. Onze handen houden dat stuur vast. Het karretje rijdt over de achtbaan, en bij elke bocht draaien de wielen iets, door de kromming van de baan. Daardoor draait het stuur ook iets, precies zoals wanneer we zelf zouden sturen. Precies wanneer er een bocht is in de baan, draaien onze handen dus aan het stuur. Daardoor denken wij dat we zelf sturen en de weg van het karretje bepalen, maar in werkelijkheid is het precies andersom! Het is een illusie dat we zelf zouden sturen, maar tegelijk lijkt het er precies op, omdat we precies op het moment waarop een bocht wordt ingezet, aan het stuur draaien.

Maar echte vrije wil kan gewoon niet bestaan. Er is ook geen enkele reden om aan te nemen dat de wil 'vrij' zou zijn. Vrijheid bestaat wel: vrijheid is kunnen doen wat je wil. Vrijheid is een ervaring: als ik iets doe waar ik zin in heb voel ik me vrij, doe ik iets waar ik geen zin in heb, dan voel ik me onvrij. Vrijheid is kunnen doen wat je wil; vrije wil is iets heel anders, namelijk: kunnen willen wat je wil.

Met die laatste definitie kun je vrije wil ook logisch ontkennen. Hoe zou je ooit kunnen willen wat je wil? Om een vrije wil te hebben, zul je je eigen wil moeten kiezen, en waarmee moet je die keuze doen? Je kunt alleen met een dieper liggende wil je wil kiezen: om te kunnen kiezen wat je wil, zul je moeten weten wat je wil willen. En waar vandaan moet die dieper liggende wil dan komen? Om vrij te zijn zul je die ook 'zelf' moeten kiezen, en voor die keuze zul je moeten weten wat je wil willen willen. Wat je wil willen willen moet je echter ook zelf 'vrij' kunnen kiezen, en zo kun je steeds dieper gaan, om uiteindelijk tot je conclusie te komen dat voor elke keuze een 'basis'-wil nodig is. Daarom kun je nooit je eigen wil kiezen, en kan de wil dus niet vrij zijn

Je kunt het ook praktisch bekijken: kun je op dit moment zelfmoord plegen? Nee, dat kun je niet, omdat je het niet wil, en je hebt de vrijheid ook niet om het te kunnen willen. Maar ook bij meer subtiele keuzes ben je echt niet vrij, bedenk je maar eens een situatie waarin je lang hebt nagedacht over een moeilijke keuze. Achteraf gezien, had je in de gegeven omstandigheden, met jouw persoonlijkheid, ervaring etc. echt net zo goed iets anders kunnen kiezen? Helemaal vanuit jezelf, terwijl de situatie identiek was? Vrije wil is in essentie niets anders dan een oorzaak, die zelf geen gevolg is van iets anders. Dus een oorzaak helemaal uit het niets. En dat bestaat niet in deze wereld.

Vrijheid (doen wat je wil) bestaat en is een fijne ervaring; vrije wil (willen wat je wil) is logisch onmogelijk. Denken dat we een vrije wil hebben komt eruit voort dat we 'meer' willen zijn dan de wereld waarin we leven. De waarheid is echter dat we daar gewoon een onderdeel van zijn; hoe de wereld ook in elkaar zit, om erin te leven moeten wij er een deel van zijn, en daar hoort bij dat we moeten gehoorzamen aan oorzaak en gevolg Deal wil it ZIngeving e.d. is trouwens best mogelijk zonder vrije wil aan te nemen, maar daarvoor moet je eerst het determinisme kunnen accepteren

[ Bericht 9% gewijzigd door wortels op 20-05-2008 12:08:27 ]

Ik ga dit echt niet uitleggen hoor

k het heeft met bewustzijn en connecties te maken. Simpel als dat

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 17:26 schreef Spellmeista het volgende:
Ik ga dit echt niet uitleggen hoor

wat niet ?

quote:

k het heeft met bewustzijn en connecties te maken. Simpel als dat

oh, ja, dan is het duidelijk....

wat je dus zegt, wortels, is dat je niet vrij kunt kiezen omdat er altijd iets is dat je niet gekozen hebt en dat (mede) bepalend is voor je keuze. Ik denk dat dat wel klopt, het komt min of meer overeen met mijn zienswijze.
Een stapje verder gaand kun je dan nog stellen dat je de wereld kunt verdelen in twee soorten objecten: zelfbewuste (jij en ik, en misschien ToT) en niet-zelfbewuste (mijn auto en jouw computer). Voor de zelfbewusten geldt, zoals je aangeeft, dat die niet vrij zijn, omdat de basis van hun handelen bepaald wordt door aspecten die zij niet zelf gekozen hebben. En voor de niet-zelfbewusten geldt dat al helemaal - hoeveel invloed heeft mijn auto op het reisdoel, bijvoorbeeld ?. Conclusie is dan dat er geen gebeurtenissen zijn die 'gekozen' worden, de werkelijkheid ontwikkeld zich, wij ontwikkelen mee en houden ons een schertsbeeld van vrijheid voor zonder welk we kennelijk minder goed functioneren.

Is er in zo'n plaatje ook nog ruimte voor zaken als 'ziel' of 'god' ?

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 19:45 schreef SingleCoil het volgende:
Is er in zo'n plaatje ook nog ruimte voor zaken als 'ziel' of 'god' ?

Mijn idee is inderdaad dat alles zich voltrekt volgens oorzaak en gevolg, omdat alles in de natuur daar gewoon op wijst, terwijl tegelijk alles er op wijst dat wij, qua lichaam en hersenen, onderdeel zijn van de natuur. In de natuur zie je nooit een oorzaak die zelf nergens een gevolg van is, dus waarom zouden wij die wel kunnen scheppen?

Wat ons wel scheidt van de 'dode' natuur, is ons ervaringsvermogen. Wij beslissen vanalles op basis van gedachten en gevoelens, precies zoals een computer beslist op basis van allerlei variabelen en toestanden. Het verschil is, dat die gedachten en gevoelens van ons niet enkel chemische procesjes zijn die ons gedrag bepalen, maar dat ze ook nog eens 'meegemaakt' worden door iets. Dat iets 'doet' verder helemaal niks, het is er alleen en het ervaart onze beslissingsprocessen en geestestoestanten (gedachten en gevoelens). Het heeft geen invloed, het ervaart alleen. En datgene komt voor mij vrij dicht bij wat we een 'ziel' zouden kunnen noemen.

quote:

Op dinsdag 20 mei 2008 19:45 schreef SingleCoil het volgende:
Is er in zo'n plaatje ook nog ruimte voor zaken als 'ziel' of 'god' ?

Absoluut. Wij zijn in feite allemaal "god".
Wij creeeren namelijk wel degelijk onze realiteit, hebben daar invloed op en zijn daar ook zelf verantwoordelijk voor.
Nu ben ik het er mee eens dat er richtlijnen zijn en veel dingen vast lijken te staan in het leven. Qua fases en gebeurtenissen of dingen die een overmacht op je hebben, bijvoorbeeld.
Ik geloof dan ook meer in een middenlijn.
Ja we zijn vrij, nee we zijn niet volledig vrij in persee alles.

De vader van God natuurlijk

The Absolute is the Being of all Beings. The Absolute is that which Is, which always has Been, and which always will Be. The Absolute is expressed as Absolute Abstract Movement and Repose. The Absolute is the cause of Spirit and of Matter, but It is neither Spirit nor Matter. The Absolute is beyond the mind; the mind cannot understand It. Therefore, we have to intuitively understand Its nature.

The Absolute is beyond conditioned life. It is beyond that which is relative. It is the Real Being; It is the Non-Being because It does not keep any concordance with our concepts, but the Absolute is the "Real Being." This is why we do not intellectually comprehend It, because for us the Absolute is like Non-Being; nonetheless, It is the Real Being of the Being.

To Be is better than To Exist, and the reason for the Being to be is to be the Being itself. Our legitimate existence is within the Absolute, which is a Non-Being, a Non-Existence for the human reasoning.

The Absolute is not a God, neither a Divine nor human individual. It would be absurd to give form to That which has no form; it would be nonsense to try to anthropomorphize Space.

Indeed, the Absolute is the Unconditional and Eternal Abstract Space, far beyond Gods and human beings. The Absolute is the Uncreated Light which does not project a shadow in any place during the profound night of the Great Pralaya.

The Absolute is beyond Time, Number, Measurement, and Weight; beyond Casualty, Form, Fire, Light and Darkness. Nonetheless, the Absolute is the Fire and the Uncreated Light.

The Absolute has Three Aspects

AIN is the same as SAT in Sanskrit, in other words, the Unmanifested Absolute.

AIN SOPH is the second aspect; it is where a certain manifestation already exists. It is the place where all creatures abide when the Great Pralaya (Cosmic Night) arrives, because they do not have the right to enter in to the AIN, in to the Unmanifested Absolute, which is beyond Thought, Word, Atom, Sound, beyond all of that which has Form, Number, Weight, etc.

AIN SOPH AUR is the third aspect in accordance with the Hebrew Kabbalah. Here we find the first Cosmos, the purely Spiritual Protocosmos. It is the Solar Absolute, which is formed by multiple Spiritual Suns.


The Ain
Abstract Space is the causa causorum of everything which is, has been, and will be.

The profound and joyous Space is certainly the incomprehensible "Seity" that is the ineffable mystic root of the seven Cosmos. It is the mysterious origin of all that which we know as Spirit, Matter, Universes, Suns, Worlds, etc.

"That" does not have any dimension, and truly It is what always will be and has been. It is the life which intensely palpitates within each atom and within each sun.

Let us now talk about the "Ocean of the Spirit." How can it be defined?

Certainly, the Ocean of the Spirit is Brahma, which is the first difference or modification of the "That," before which Gods and human beings tremble.

Is "That" Spirit? Truly I tell you that It is not. Is "That" matter? Certainly I tell you that It is not.

"That" is the Root of Spirit and of Matter, but It is neither Spirit nor Matter.

"That" is the immutable in profound divine abstraction. Light which has never been created by any God, neither by any human being. "That" has no name.

Brahma is Spirit, but "That" is not Spirit. AIN the Unmanifested is Uncreated Light.

The Absolute is life free in its motion; it is the Supreme Reality, the Abstract Space that only expresses itself as Absolute Abstract Motion, happiness without limits, complete Omniscience. The Absolute is Uncreated Light and perfect plenitude, absolute happiness, life free in its motion, life without conditions, without limits.

Within the Absolute we pass beyond Karma and the Gods, far beyond the Law, beyond the mind, and the individual Consciousness which only serves for mortifying our life. Within the Absolute we have neither an individual mind nor individual Consciousness. "There" we are the free and absolutely happy unconditional Being.

The Absolute is Absolute Abstract Space, Absolute Abstract Motion, Absolute Liberty without conditions, without reserves, Absolute Omniscience, and Absolute Happiness.

We have to finish with the process of the "I," in order to enter into the Absolute. The human "I" must enter in the house of the dead, must go to the common grave of the astral rubbish. The "I" must be disintegrated in the Abyss in order for the Being, full of majesty and power, to be born.

Only impersonal life and the Being can give us the legitimate happiness of the Great Life free in its motion.

To struggle, to fight, to suffer, and to be free in the end, in order to get lost as a drop within the ocean of Uncreated Light, is certainly the best longing.

One needs to be prepared within the Region of Atala before entering in to the Absolute. In Atala, the Beings are uncolored. A certain main who could not enter into the Absolute lives there, due to the face that he invented the two words "Good" and "Evil," instead of using the words Evolutionary and Devolutionary. This man created a type of Karma because humanity has been damaged with the two words "Good" and "Evil." In everything, we say, "this is good," or "this is evil," so humanity is stagnant in all of that which attracts them to the studies of internal values. This is why this holy man is waiting.

We have to help people in order for them to exchange the two words "Good" and "Evil" for Evolutionary and Devolutionary.

Within the bosom of the Absolute exists the Paramarthasattyas in great exaltation; they become exalted little by little until they pass beyond all possible comprehension.


The Ain Soph
All of creation emanates from the AIN SOPH, but creation, in essence and in potency, is not equal to the Ain Soph.

The Ain Soph irradiates intelligence, a power by means of its divine Uncreated Light; an intelligence, a power that, if it originally participates in the perfection and infinitude of its (Ain Soph) own creed, in has a finite aspect because it is being derived form the Ain Soph. Unto this first spiritual emanation of the Ain Soph the Kabbalah gives the name of the Ineffable Ancient of Days who is the Being of our Being, the Father/Mother within us.

The Ain Soph, not being able to express Itself in the limited physical plane, does it through Its "Ten Sephiroth."

A strange evolution that not even the Gods or the human beings know about exists within the Ain Soph. Much beyond the Innermost we find the Logos or the Christ. Much beyond the Ineffeable Ancient of Days is the Ain Soph or the Absolute, whose exhalation is called Cosmic Day (Mahamanvantara), and whose inhalation is called Cosmic Night (Mahapralaya).

During the Cosmic Night, the Universe is disintegrated within the Ain Soph; then the Universe only exists in the mind of the Ain Soph and in the mind of Its Gods. The Universe that exists in the mind of It and in the Mind of Them is only objective within the Abstract Absolute Space.

After the Great Pralaya, before the beginning of the intensive palpitations of the Flaming Heart of this Solar System called Ors in which we live, move, and have our Being, time did not exist; time was lying asleep within the profound bosom of the Abstract Absolute Space.

If at the end of the Mahamanvantara the seven basic dimensions of the Universe remain reduced to a simple mathematical point which is lost as a drop of water within he Great Ocean, then it is evident that time ceases to exist.

The worlds, human beings, animals, and plants, are born, grow, age, and die. Everything that exists under the Sun has a defined time.

Ancient Wisdom states that Brahma, the Father, the Universal Spirit of Life, is submerged within he Abstract Absolute Space during the Seven Eternities, when the Great Night (that which the Hindustanis name Pralaya, or dissolution of the Universe) arrives.

The Seven Eternities signify "Evos," or totally defined, clear and precise, periods of time.

It has been said unto us, that a Mahakalpa, Great Age or Cosmic Day, has the totality of 311,040,000,000,000 years. It is obvious that a Mahapralaya, a Cosmic Night, is equivalent to the same quantity of time.

When the Profound Night for the Creator of the Solar System arrives, they will be absorbed within the bosom of the Absolute, and only a group of moons will remain, and the planets, the Sun, the Earth, and life with all its virginal sparks will disappear. A virginal spark corresponds to each one of us; a virginal spark corresponds to each living creature, and these sparks are absorbed within the Absolute for Seven Eternities.

If we observe Selene (our Moon), we will see that it is a cadaver, but that it had plenty of life, oceans and volcanoes. There is other moons that rotate around Mars, Saturn, etc., which had plenty of life in the previous Cosmic Day. In the previous Mahamanvantara, which was called, "Padma" or the Lotus of Gold, there was a humanity with seven Root-Races on the moon, and it died.

The Universe was sleeping with the terrible Obscurity before the Dawn of the Mahamanvantara.

The Eternal Black Light or Absolute Obscurity is converted into Chaos in the beginning or in the aurora of each Universe.

Ancient Wisdom states that Darkness is in itself Father/Mother, and Light is its Child.

It is evident that the Uncreated Light has an unknown origin, absolutely unknowable to us.

In no way do we exaggerate if we emphasize the idea that the origin of the Uncreated Light is Darkness.

Let us now talk about the borrowed, secondary, Cosmic Light; it is obvious that whatever its origin might be, and whatever its beauty might be, it has in its depth a temporary Mayavic (Maya, illusion) character.

Therefore, the profound ineffable Darkness constitutes the Eternal Womb, within which the origins of Light appear and disappear.

It is said that the Absolute is Darkness. Light emerges from Darkness. The Uncreated Light of the Absolute emerges from the profound Darkness of the Great Night. From the Darkness, that does not have Light, emerges the Uncreated Light. If we are placed in this Darkness, we will see nothing but an Abyss and profound Darkness, but for the inhabitants of the Absolute, the Paramarthasattyas, this Darkness is Uncreated Light, which is not created by any God or human being, and where only an inexhaustible happiness and inconceivable joy reigns.

There are tremendous Genii of Evil, such as Belail, Bael, Moloch, etc., who are terrible Masters, and because of knowing that Light emerges from Darkness, they precipitated themselves in to the Abyss, even when they knew that they were going to devolve. Light emerges from the Abyss; this is why we have to descend in to the Darkness in order to destroy "I," Satan, to then snatch away this Light from the Darkness.

The Gods emerge from the Abyss by means of fire, and they get lost within the Absolute.

Light and Darkness are two phenomena of the same noumenon, which is unknown, profound, and inconceivable to the reasoning.

The fact of perceiving more or less Light that shines from the Darkness is a matter which depends on our power of Spiritual Vision. The Absolute is a profound and terrible Darkness for human eyes, and Uncreated Light for the ineffable hierarchy of Paramarthasattyas.

"What is light for us is darkness for certain insects, and the Spiritual Eye sees Illumination where the normal eye can only see obscurity.."

After the Mahamanvantara, when the Universe is immersed into a Pralaya, when it is dissolved within its primordial element, it necessarily reposes within the profound Darkness of the Infinite Space.

It is urgent to deeply comprehend the profound mystery of the Chaotic Darkness.

The Cosmos emerges from the Chaos, and the Light sprouts from the Darkness. Let us profoundly pray!

It is written with words of fire in all of the sacred books of the World that the seed-plot of the Cosmos is the Chaos.

That Nothingness, the Chaos, is certainly, and without a doubt, the Alpha and the Omega, the beginning and the ending of all the Worlds which live and palpitate in the unalterable Infinite.

The Aitareya Bramana, a precious and magisterial lesson of the Rig Veda, has truly demonstrated until satiation the tremendous identity between the luminous ideas of Brahmans and Pythagoreans, because Brahmans and Pythagoreans are supported by mathematics. In the previously cited Hindustani volume, the Light, the Black Fire, or Abstract Obscure Wisdom, Absolute Unconditioned and without name, is frequently mentioned.

The Abstract Seity, the primitive Zero-Aster of the Parsis, is the life-saturated Nothingness is That… That… That…

God Himself. In other words, the Army of the Voice, the Verb, the Great Word, dies when the Great Pralaya, the Cosmic Night arrives, and is reborn terribly divine in the aurora of the Divine Mahamanvantara.

The absolutely radical Zero in transcendental arithmetic, the Abstract Space in Geometry, the unknowable "Seity" (do not confuse with Deity which is different), is not born, nor dies, nor reincarnates.

In the beginning, from the unknowable entirety or radical Zero, emanates any Sidereal Universe, Pythagorean Monad, Gnostic Father/Mother, Hundu Purusha-Prakriti, Egyptian Osiris-Isis, Dual Protocosmos or Kabbalistic Adam Kadmon, the Theos-Chaos of the Theogony of Hesiod, the Chaldean Uranas or Fire and Water, Semitic Iod-Heve, Parsi Zeru-Ama, Unic-One, Buddhist Aunadad-Ad, Ruach Elohim or Divine Spirit of the Lord floating up on the Genesiac Waters of the first instant.

In the Profound Night, only Darkness alone filled the boundless all, for Father, Mother and Son were once more one, and the Son had not awakened yet for the new Wheel and His pilgrimage thereon.

It is written with characters of unmistakable fire in the Book of the Great Life, that at the end of the Mahamanvantara, Osiris (the Father), Isis (the Mother), and Horus (the Divine Spirit), are integrated and fused like three fired in order to make one single flame.

Let us search for Osiris, Isis, and Horus within ourselves, within the unknowable profundities of our own Being.

Did you ever hear about Brahma? His is in Himself Father-Mother-Son.

In each new Cosmic Aurora, the Universe resurrects, like the Phoenix Bird, from within its own ashes.

In the Dawn of each Mahamanvantara, the Monad unfolds again in to the Duad and into the Triad.

At the Day-Break of the New Cosmic Day, after the Profound Night, the Son, the Triad, Horus (the Divine Spirit in each one), emanates the Essence, His Mystic Principles, from Himself into the Wheel of Samara with the purpose of acquiring a Diamond Soul.

Ah! How great is the joy of Horus when acquiring a Diamond Soul! Then, He is absorbed within His Divine Mother, and She is also fused with the Father, who form a unique Diamond Flame, a God of resplendent interior beauty.

Space is filled with Universes, and while some Systems of Worlds are emerging from the Profound Night, others are arriving at their sunset. Here are cradles, and far away there are sepulchers.

When the Aurora of the Mahamanvantara is initiated, the Heterogony unfolds into the Homogeneity, and the Army of the Voice (God) is born again in order to create anew.

The Universe shook with terror when the Aurora of the new Cosmic Day was announced. Then, a strange and frightful Twilight emerged in the Consciousness of the Gods and the human beings, and the Uncreated Light began to withdraw from the Consciousness of them.

Afterwards, the Gods and human beings wept like children before the Aurora of the Great Cosmic Day… Then, the Causal Logos reminded the Gods and the human begins of their Karmic debts, and the pilgrimage of the human being from one world into the other began. Finally, they arrived on Earth, where they are presently living, submitted to the Wheel of Birth and Death until they learn to live governed by the Law of Love.

The Universe emerged from within the bosom of the Absolute, and the Uncreated Light sank into a nostalgic sunset. Thus, this is how the Gods and human beings descended within the shadows of the Universe.

The Sacrifice was consummated, and the Kabbalah registered in its Major Arcanum No. 12. If we add the number Twelve in itself, it gives us Three. One is the Masculine Principle, the Fire. Two is the Feminine Principle the Water, the Semen. Three is the Universe, the Son.


The present Cosmic Day is symbolized by a blue pelican which is opening its chest with its beak in order to drink from its own bosom from which all creation sprouted.


The Ain Soph Aur
Each Universe in infinite space possesses its own central Sun, and the addition of all of those Spiritual Suns constitutes the AIN SOPH AUR, the Protocosmos, the Solar Absolute.

The Solar Absolute is formed by multiple, transcendental, and divine Spiritual Suns.

The emanations of our "omnimerciful and Sacred Solar Absolute" is that which H.P. Blavatsky denominates "The Great Breath, profoundly unknowable in Itself…"

(IMG:http://kalignosis.com/images/TreeOfLife.jpg) (IMG:http://kalignosis.com/images/TreeOfLifeWithLaws.jpg)

A great deal has been spoken of the Sacred Solar Absolute, and it is obvious that each Solar System is governed by one of these Spiritual Suns that sparkle with infinite splendor in space. These are radiant spheres that astronomers will never perceive through their telescopes.

This means that our organization of worlds possesses its own sacred Absolute sun, as well as the other solar systems of the unalterable Infinite.

The Protocosmos, or first cosmos, is infinitely divine, ineffable; no mechanical principle exists within it. It is governed by one unique Law.

If you profoundly reflect on the solar Absolute, you will see that beyond it exists the most complete liberty, the most absolute happiness, because everything is governed by that singular Law.

Unquestionably, within the sacred solar Absolute, in the central spiritual sun of this system in which we live, move and have our Being, there does not exist any type of mechanization. Therefore, it is obvious that the most complete blessing reigns there.

It is indubitable that in the central spiritual sun, governed by the unique Law, exists the unutterable happiness of the eternal living God. Unfortunately, while we get further and further from the sacred Absolute sun, we penetrate each time into the more and more complicated worlds, where automatism, mechanization and pain are introduced.

Obviously, in the Second Cosmos of Three Laws, the Ayocomos (planets, suns and firmament), joy is incomparable because there is less materialism. In that region, every atom processes only three atoms of the Absolute within its interior nature.

How distinct is the Third Cosmos, the Macrocosmos (our Galaxy, the Milky Way) which is governed by Six Laws. There, materiality increases because any of its atoms possesses six atoms of the Absolute within its interior.

By penetrating into the Fourth Cosmos, the Deuterocosmos (our Solar System) which is governed by Twelve Laws, we find more dense matter due to the concrete fact that any of its atoms possesses twelve atoms of the Absolute.

If we carefully examine the Fifth Cosmos, the Mesocosmos (the Planet Earth) governed by Twenty-four Laws, we will see that any of its atoms possess twenty-four atoms of the Absolute within its interior nature.

Let us study in detail the Sixth Cosmos, the Microcosmos (the human being), which is governed by Forty-eight Laws. We will see by mean of divine clairvoyance that any atom of the human organism possesses forty-eight atoms of the Absolute.

Let us descend a little more and enter in to the kingdom of the most crude materialism, the Seventh Cosmos, the Tritocosmos (the Infernal Worlds); we will discover that under the crust of the planet where we live, the first infradimensional zone governed by Ninety-six Laws exists. The density of the region has increased frightfully, because any Atom processes ninety-six atoms of the Absolute within its intimate nature.

In the second infernal zone, every atom possesses one hundred and ninety-two atoms of the Absolute. In the third zone, every atom possesses three hundred and eighty-four atoms of the Absolute, etc., etc., etc., and the materialism increases in a very frightful and horrific way.

Obviously we become independent in a progressive way from the Will of the Absolute when we fall into the complicated mechanics of this great Nature, when we become submerged within more and more complicated laws. If we want to reconquer freedom, we must liberate ourselves from too much mechanization, and too many laws, and return unto the Father.

Ostensibly, we must fight in a vigorous way in order to liberate ourselves from the 48, 12, 6, and 3 Laws in order to really return to the Sacred Absolute Sun of our Solar System.


The Ain Soph Paranishpanna
A divine Ray exists within the human being. That Ray wants to return back into its own Star that has always smiled upon it. The Star that guides our interior is a super divine Atom from the Abstract Absolute Space. The Kabbalistic name of that atom is the sacred Ain Soph.

(IMG:http://kalignosis.com/images/TheDescentOfTheBeing.jpg) The Ain Soph is our atomic Star. This Star radiates within the Absolute Abstract Space full of glory. Precisely in this order, Kether (the Father), Chokmah (the Son) and Binah (the Holy Spirit) of every human being emanate from this Star. The Ain Soph, the Star that guides our interior, sent its Ray into the world in order to become cognizant of its own happiness.

Happiness without cognizance of happiness is not real happiness.

The Ray (the spirit) had cognizance as a mineral, plant and animal. When the ray incarnated for the first time within the wild and primitive human body, the Ray awoke as a human being and had self-cognizance of its own happiness. Then the Ray could have returned into its own Star that guides its interior.

Disgracefully, within he profound bosom of the voracious and dense jungle, wild desire gave birth to the "I." The instinctive forces of nature trapped the innocent mind of the human being and the false mirage of desire emerged.

Then, the "I" continued reincarnating in order to satisfy its desires. Thus, we remained submitted to the Law of Evolution and Karma.

Experiences and pain complicated the "I." Evolution is a complicated process of the energy. The "I" became strong with experiences. Now it is too late. Millions of people have been converted into monstrous demons. Only a tremendous revolution can save us from the abyss.

When the human being dissolves the "I," then there is a complete revolution.

Human beings will stop suffering when they are capable of dissolving the "I." Pain is the result of our evil deeds.

Pain is Satan (the psychological "I"), because Satan is the one that makes the evil deeds. The Abstract Absolute Space, the Universal Spirit of Life, is absolute happiness, supreme peace and abundance.

Those who make mysticism out of pain are masochists. Satan was the creator of pain. Pain is satanic. No one can be liberated with pain. We need to be Alchemists.

The "I" is dissolved with Alchemy. Desire is the root of the "I." Desire is transmuted with Alchemy.

If you want to annihilate desire, you need to transmute. Sexual desire is transformed into willpower and willpower is fire. Miserly desire (greed) is transmuted into altruism. Anger (frustrated desire) is transmuted into sweetness. Envy (frustrated desire) is transmuted into happiness for the good of others. The words of desire are transmuted into words of wisdom, etc.

Analyze all the human defects and you will see that they have their foundation in desire. Transmute desire with Alchemy and desire will be annihilated. Whosoever annihilates desire dissolves the "I." Whosoever dissolves the "I" is saved from the Abyss returns into his own interior Star that has always smiled unto him.

Only with the Holy Alchemy we can dissolved the "I." The fundamental base of Alchemy is the Arcanum A.Z.F. The Angels, Archangels, Seraphim, Potencies, Thrones, etc., are the exact outcome of tremendous interior revolutions.

We already passed through an involution (the descent of the Spirit into Matter). We already suffer horribly in the evolution (a complicated process of the energy). Now a complete revolution is urgent (the dissolution of the "I"). No one can be happy until reaching his interior Star. We return to the super divine Atom based only on internal revolutions; little by little, we pass through the Angelic, Archangelic, Seraphimic, Logic, etc. states until finally the Ray will fuse with its Star, the Ain Soph that shines with happiness.

The Abyss is terribly painful. The horrible antithesis of the Ain Soph is the abyss, the Klipoth of Kabbalah. The Klipoth are atomic, tenebrous, they belong to the lunar path.

Let us analyze the divine primordial Atom from which the Ten Sephiroth of the Kabbalah emanate.

If we self-observe we find:

1. The physic body
2. The Ethereal or Vital Body
3. The Astral body or body of desires
4. The Animal Mental body
5. The Essence (normally bottled up within the "I").

Beyond this Essence exists the divine Triad that is not incarnated within he human being:

6. The Causal body, the Human Soul, Manas
7. The Buddhic body, the Divine Soul
8. The Atmic body, the Innermost

The fifth and the sixth are related because the fifth is a fraction of the sixth. We have a fraction of the Human Soul incarnated. This is the Essence or Buddhata.

Atman, in Himself, is the ineffable Being, the one who is beyond time and eternity, without end of days. He does not die, neither reincarnates (the ego is what returns), but Atman is absolutely perfect.

Atman unfolds Himself into the Spiritual Soul. The Spiritual Soul unfolds into the Human Soul who is the Superior Manas; the Human Soul unfolds into the Essence, or Buddhata. In total, these are principles. This Essence is the one that incarnates in its four vehicles. The Essence is dressed with them and remains bottled up within the psychological "I," the ego.

The Mental Body, Body of Desires, Ethereal, and Physical Bodies, integrate the personality. The Essence remains bottled up within the ego, when penetrating these bodies. That which returns is a fraction of the Human Soul.

Beyond the Theosophical Triad, a Ray that unites us to the Absolute exists. This ray within the human being is the Resplendent Dragon of Wisdom, the Internal Christ, the Sephirothic Crown; the Kabbalah describes it as follows:

Kether: The Ancient of Days.

Chokmah: The Son, the Cosmic Christ.

Binah: The Holy Spirit.

The Sephirothic Crown is the first Triad which emanates from the Ain Soph.

In the final synthesis, each one of us is nothing but an atom of the Abstract Absolute Space, the Ain Soph, which is found secretly related with the pineal gland, the Sahasrara chakra or Church of Laodicea.

We must make a specific differentiation between the Ain Soph and the Ain Soph Paranishpanna: In the Ain Soph, interior Self-realization does not exist, but in the Ain Soph Paranishpanna, interior Self-realization does exist.

Any Mahatma knows very well that before entering into the Absolute, the Solar Bodies must be dissolved. The day in which we will be liberated we will leave, we will abandon all of the vehicles.

For what purpose do we build the Solar Bodies? With which purpose do we descend into the Ninth Sphere if we must abandon the Solar Bodies? With what purpose do we build something that we are not going to use? An atomic seed from each one of the Christic vehicles remains when they are dissolved. It is ostensible that in these vehicles four atomic seeds remain. It is indubitable that these atoms correspond to the physical, Astral, Mental and Causal Bodies.

It is obvious that the four atomic seeds are absorbed within the super divine atom, the Ain Soph Paranishpanna, along with the Essence, spiritual principles, laws and the three primary forces. Afterwards, the profound night of the Mahapralaya comes.

The Ain Soph without intimate Self-realization does not possess the four atomic seeds; it is just a simple atom of the Absolute Abstract Space with only the three primary forces, Father, Son and the Holy Spirit, within.

(IMG:http://kalignosis.com/images/AinSophPSeeds.gif) The Paranishpanna atom of a Master that has been liberated is very distinct from the Ain Soph atom that is without Self-realization. In the aurora of a Mahamanvantara, a Self-realized Master unfolds his bodies by putting their germs into activity. He possesses his Solar Bodies; he can restore them at any moment that he wishes. The fact of having built these bodies gives him autonomous cognizance.

The Ain Soph that possesses the atomic seeds can reincarnate at the hour that It pleases, and It remains dressed with Its Solar Bodies. When the Ain Soph wishes to manifest itself, it emanates those solar atom seeds and appears at any give place in space.

There is a formula that defines all of this:

C.O.N.H.

These four forces, the four bodes of the initiate, four bodies with which the Seity is dressed when they Seity wants to be manifested.

1. C – Carbon. In Alchemy, the letter "C" symbolizes the Conscious Body of Willpower; it is the carbon of Occult Chemistry.
2. O – Oxygen. In Alchemy, the letter "O" symbolized the true Solar Mental Body which was built in the Forge of the Cyclops, the oxygen of Sacred Chemistry.
3. N –Nitrogen. In Alchemy, the letter "N" symbolizes the authentic Solar Astral Body which is very different from the Body of Desires. It is obvious that the legitimate Sidereal Body is the nitrogen of Occult Chemistry.
4. H – Hydrogen. In Alchemy, the "H" symbolizes the Physical Body, the three-dimensional vehicle of flesh and bones.

The four atoms are within the Ain Soph Paranishpanna and from there emanate the four bodies within which the Seity dresses Itself. The Seity builds them instantaneously, in other words, at any given moment, which the Seity wishes to work in a world for the good of humanity, and then Its appears as a Self-realized, a self-cognizant Master, owner of life and death.

The Three Primary Forces:

The Holy Affirmation The Father The Holy Negation The Son The Holy Reconciliation The Holy Spirit

(IMG:http://kalignosis.com/images/AinSophSeeds.gif) These three primary forces manifest themselves through the three atoms C.O.N. (carbon, oxygen, nitrogen). The H (Hydrogen) is a force that is independent from the other three. Therefore, it is the physical vehicle which serves as an instrument from the Body of Will, Mental and Astral Bodies.

We do not exaggerate if we emphasize the Alchemist's transcendental idea that an Ain Soph Paranishpanna atom possesses within itself of the four atom seeds C.O.N.H.

With these four alchemical atoms, the Ain Soph Paranishpanna rebuilds the Mercabah, the Chariot (the Solar Bodies), in order to enter into any Universe when it is necessary.

We must not forget that Mercabah is the Chariot of the Centuries, the Celestial Human Being of the Kabbalah.

As a sequence or corollary, we can and we must affirm that those who have not performed the work in the Ninth Sphere (the sex) indeed do not posses the Chariot, the Mercabah.

It is unquestionable that everything changes in the active filed of the Prakriti due to the modifications of the Traigunamayashakti, and that we, the human beings, also modify ourselves in the positive or negative way. But, if we do not build the Chariot, the Mercabah, the Ain Soph remains without Intimate Self-realization.

Those who have not eliminated the Abhayan Samskara, the innate fear, will flee from the Ninth Sphere by telling unto others that the work in the Forge of the Cyclops (sex) is worthless.

These are hypocritical Pharisees who drain the mosquito and swallow up the camel. These are the failed ones who do not enter in to the Kingdom, thereby not allowing others to enter. Truly, sex is a stumbling rock and a rock of offense.

Written by Samael Aun Weor