Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 55

Dan schiet het ook niet echt op. Kan het me eigenlijk ook wel voorstellen dat je Noa niet naar iemand laat waar jij je niet prettig bij voelt. Kwestie van netje ja en amen zeggen, en als je thuis bent weer lekker je eigen plan trekken..
Veel succes met de volgende bezoekjes

Oew, tex, ik kan me zo goed voorstellen wat je bedoelt

Tex, het zou mijns inziens erg jammer zijn om de opa/oma hun kleinkind te ontzeggen en Noah zijn opa/oma te ontzeggen omdat jij je 'onprettig voelt' bij hun. Dat heeft mijns inziens dan weer weinig met Noah te maken als kleinkind en hun als opa en oma. Het is een andere verhouding dan schoondochter/schoonmoeder, die idd niet goed kan zijn, maar ik zou je willen waarschuwen dat niet teveel op Noah 'over te brengen', anders krijgt hij misschien ook een hekel aan z'n oma!

Misschien klinkt het een beetje cru, maar ik heb er over na zitten denken en ik denk dat je er wat betreft Noah niet helemaal goed mee omgaat als je 'm daar niet wilt laten komen. Zeker omdat je zegt dat je helemaal niet het idee hebt dat ze hem iets aandoen ofzo. Als DAT zo was zou ik het wel weten, mijn kinderen komen niet (als ik het weet) in de buurt van iemand die in staat is ze wat aan te doen.

Hopelijk stoot ik je niet voor het hoofd maar ik wilde dit in ieder geval even kwijt.

Verder, heel veel sterkte met de situatie, ik leef met je mee

Ik snap wel wat je bedoelt hoor Suzanna. Ik vind het ook erg jammer! En ik heb ook nooit bewust mijn negatieve gevoelens over hen op Noah over gebracht. Dat had ik ook niet eerlijk gevonden. Kan wel zijn dat ie mijn gevoel wel oppikt natuurlijk, want ik kan ook niet helemaal doen alsof ik ze wel aardig vind etc. Tot nu toe merk ik niks aan Noah als we bij mijn schoonouders zijn in zijn gedrag naar hen toe.

En aan de ene kant, ja het zijn wel zijn opa en oma. En dat onprettige gevoel is ook niet zomaar een gevoel dat je kunt hebben gewoon omdat het niet klikt ofzow. Er is gewoon teveel gebeurd.

En we (vrijwel alle ouders in het algemeen) doen zo ons best om ons kind onder te brengen op een leuk en goed kinderdagverblijf, peuterspeelzaal, school, oppas, noem het maar op. Als een school niet goed voelt, doe je je kind daar ook niet heen. Waarom zou ik mijn kind dan wel naar mensen sturen waar ik geen goed gevoel over heb? Alleen omdat het zijn opa en oma zijn? Mijn inziens, als ze Noah echt zo graag zouden willen zien, zouden ze er wel meer moeite voor mogen doen. En dit is natuurlijk alleen mijn kant van het verhaal, maar mijn inziens heeft ze het er zelf naar gemaakt....

Maar goed, ik heb het contact nog niet helemaal verbroken hoor. Maar ik sluit ook niet uit dat dat ooit gebeurt. Maar voor nu is het, Noah en ik samen, of helemaal niet...

Sjak, wat vind ik dit naar om te lezen.. Had zo gehoopt dat je je nu eindelijk weer gezond zou voelen. Goed dat je zo naar je lichaam luisterd! Ik hoop dat je snel opknapt

En over schoonouders.. Ik heb de beste die je je kunt bedenken
Lijkt me oh zo vervelend als je niet (goed) met ze overweg kunt.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 19:47 schreef Suzanna het volgende:
Tex, het zou mijns inziens erg jammer zijn om de opa/oma hun kleinkind te ontzeggen en Noah zijn opa/oma te ontzeggen omdat jij je 'onprettig voelt' bij hun. Dat heeft mijns inziens dan weer weinig met Noah te maken als kleinkind en hun als opa en oma. Het is een andere verhouding dan schoondochter/schoonmoeder, die idd niet goed kan zijn, maar ik zou je willen waarschuwen dat niet teveel op Noah 'over te brengen', anders krijgt hij misschien ook een hekel aan z'n oma!

Misschien klinkt het een beetje cru, maar ik heb er over na zitten denken en ik denk dat je er wat betreft Noah niet helemaal goed mee omgaat als je 'm daar niet wilt laten komen. Zeker omdat je zegt dat je helemaal niet het idee hebt dat ze hem iets aandoen ofzo. Als DAT zo was zou ik het wel weten, mijn kinderen komen niet (als ik het weet) in de buurt van iemand die in staat is ze wat aan te doen.

Hopelijk stoot ik je niet voor het hoofd maar ik wilde dit in ieder geval even kwijt.

Verder, heel veel sterkte met de situatie, ik leef met je mee

Aan de ene kant snap ik je, maar aan de andere kant snap ik tex (en anderen) heel goed. Maar een kind merkt ook heel goed dat moeders zich zit te verkneukelen onder de rottige opmerkingen of de negeerpogingen en dat die zich dus totaal niet op haar gemak voelt. Dat lijkt me ook niet prettig voor een kind. En om je kind dan alleen met vaders te laten gaan, wie zegt dat oma dan niet ook opmerkingen maakt? Laat staan als het kind er alleen is.
Er zijn bijvoorbeeld oma's die kleinkinderen van een paar maanden oud slagroom met chocoladetruffeltaart voeren, zonder dit te overleggen met de ouders. Als je simpelweg gewoon niet wilt dat ze dat met jouw kind doen, dan moet je je kind er wel weghouden.

Overigens: er staat oma, maar je kan er natuurlijk ook opa, tante, oom, noem maar op invullen

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 20:55 schreef Moonah het volgende:

[..]

Jij hebt echt superleuke en relaxte schoonouders! Wat een fantastische mensen!

Tex, fijn dat de communicatie tussen jou en Micha open is hierover, maar het blijft hoe dan ook een moeilijk punt.

Sjak, jeetje meid... doe rustig aan hoor!

En over schoonouders...
Ik ga hem niet weer herhalen... of toch wel... denk er eens aan hoe het zou zijn als jouw schoondochter om wat voor reden dan ook niet met jou door 1 deur zou kunnen en ze zouden jou daarom aan de zijlijn zetten als Noah ooit kinderen krijgt...
Even slikken en weer doorgaan denk ik dan maar.
_{Maar goed, dat is mss makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ken het probleem niet.}

En wat Moonah idd zegt, lekker Micha met Noah laten gaan en jij thuis blijven. Best of both worlds.

Ik vind het zelfs ook een beetje moeilijk voor te stellen, dat je zo slecht met je schoonouders om kunt gaan. Je partner is tenslotte toch een kind van ze, dan zou je denken dat hij ook op hen lijkt.
Nu wil ik niet zeggen dat je partner een l*l is natuurlijk Maar ik kan me zo moeilijk voorstellen dat hun persoonlijkheden zo ver uit elkaar liggen dat je de één verkiest als levenspartner en de ander niet kunt luchten.

_{hihi Moonah en PM-girl, zij vonden jullie ook 'leuke meiden!'}

Sjak, ik hoop dat je je snel beter gaat voelen

Mensen veranderen door de tijd heen. Als je mij 2 jaar geleden gevraagd had naar mijn schoonouders, dan had ik zo gereageerd zoals jij net deed, nu ligt dat even wat anders

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 20:53 schreef Moonah het volgende:

Omdat het hier een persoonlijke vete betreft tussen jou en je schoonmoeder en dat compleet losstaat van hun 'vaardigheden' als opa en oma.

Ik vind dat heel makkelijk gezegd hoor, maar dat klopt toch niet echt? Het gaat niet om vaardigheden, het gaat om familiebanden. Je zou ook kunnen redeneren dat je -indien je kleinzoon en zoon respecteert- hun moeder en vrouw met respect moet behandelen. Dat kun je simpelweg niet los van elkaar zien.

En zo kan ik me ook voorstellen dat je de 'stel dat' van BE invult: stel dat je je zélf als schoonmoeder net zo onverdraagzaam opstelt als je eigen schoonmoeder, dan kun je je best voorstellen dat je kind daar afstand van neemt. Maar daar zit em nou net de crux bij jullie, tex, je moet het wel samen 100% eens zijn. Met je hulpverlener praten is dan helemaal niet zo'n slecht idee .

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 20:53 schreef Moonah het volgende:
Omdat het hier een persoonlijke vete betreft tussen jou en je schoonmoeder en dat compleet losstaat van hun 'vaardigheden' als opa en oma.
[..]

Dit vind ik heel onvolwassen klinken. Ik kan me voorstellen dat je je machteloos voelt. Maar het zou je sieren als jij het spelletje dat gespeeld wordt door je schoonmoeder (slachtoffer spelen) niet ook nog eens voortzet. Hoe moeilijk ook.
Sowieso dat jullie ruzie maken per sms en mail vind ik nogal puberaal.
[..]

Ik heb even gemist waarom Micha niet alleen met Noah zou kunnen gaan? Omdat jíj je niet prettig voelt bij hen? Sorry, ik vind het egoïstisch klinken. Bovendien getuigt het imo van weinig vertrouwen in Micha als je hem niet alleen met zijn zoon wil laten gaan.

Ik realiseer me dat deze post best hard kan overkomen, hopelijk kun je daar doorheen prikken. het staat los van wat ik van jou als Tex vind.
Overigens is het wellicht een idee om hier eens met je hulpverlener over te praten.

Ik kan er wel doorheen prikken hoor. En ik realiseer me ook dat het op z'n zachts gezegd lullig is voor m'n schoonouders. Maar ik vind sommige dingen ook wel makkelijk gezegd. Waarom moet ik altijd de verstandigste zijn bijv? Ik heb ook grenzen. Ik zie mezelf ook niet als slachtoffer ofzow. Ik zie alleen wel een terugkerend patroon, en dat het verder gewoon zinloos is.

En dat mail/sms is omdat we elkaar niet vaak irl zien. En ik beter ben me te verwoorden door te schrijven dan te bellen. Op die manier kan ik alles op me in laten werken, nadenken over wat ik wil zeggen en hoe. Ik snap niet zo goed waarom dat puberaal is?

Overigens wil ik nog een keer herhalen dat ik nog helemaal niet direct van plan ben om Noah weg te houden bij haar, hoor. Maar zo'n uitbarsting zet me wel weer aan het denken, en dan denk ik dit soort extreme dingen. Later zakt het allemaal weer en dan laat ik het maar weer gaan. En hoe het verder gaat allemaal, ik weet het niet.

tex, het enige dat ik erover kan zeggen is dat email soms heel anders overkomt dan de schrijver bedoeld heeft. Ik spreek uit ervaring
Ik denk dat een persoonlijk gesprek uiteindelijk veel verstandiger is. Hoe moeilijk dat misschien ook lijkt...

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 21:23 schreef Brighteyes het volgende:
Sjak, jeetje meid... doe rustig aan hoor!

En over schoonouders...
Ik ga hem niet weer herhalen... of toch wel... denk er eens aan hoe het zou zijn als jouw schoondochter om wat voor reden dan ook niet met jou door 1 deur zou kunnen en ze zouden jou daarom aan de zijlijn zetten als Noah ooit kinderen krijgt...
Even slikken en weer doorgaan denk ik dan maar.
_{Maar goed, dat is mss makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ken het probleem niet.}

En wat Moonah idd zegt, lekker Micha met Noah laten gaan en jij thuis blijven. Best of both worlds.

Ik denk -en hoop- dat ik me dan heel anders zou opstellen dan mijn schoonmoeder nu doet. Ik zou denk ik bovenal willen dat hij gelukkig is, en als hij gelukkig is met een stom rotwijf wie ben ik dan om dat geluk in de weg te staan? Ik zou ondanks alles proberen om te band zo 'normaal' mogelijk te houden, al is het maar omdat ik niet zou willen dat mijn zoon zich gedwongen voelt te moeten kiezen zijn moeder en zijn vrouw/vriendin. En omdat ik niet het risico zou willen lopen hem helemaal te verliezen.

Eigenlijk precies zoals nu, want misschien komt het niet zo over, maar ik probeer echt de relatie met mn schoonmoeder zo normaal mogelijk te houden.

Overigens haar 'probleem' is niet direct gericht op mij, zo gaat ze voor zover ik weet met iedereen om, ook met Micha. En Micha weet net als ik ook niet wat ie ermee moet doen, want ook naar hem luistert ze niet.

quote:

Op dinsdag 22 april 2008 22:24 schreef snoopy het volgende:
tex, het enige dat ik erover kan zeggen is dat email soms heel anders overkomt dan de schrijver bedoeld heeft. Ik spreek uit ervaring
Ik denk dat een persoonlijk gesprek uiteindelijk veel verstandiger is. Hoe moeilijk dat misschien ook lijkt...

Tja been there, done that... Ik ben niet zo'n prater, en de toon waarop ze me aanspreekt zorgt ervoor dat ik helemáál dichtklap.

Je hebt wel gelijk dat dingen anders over kunnen komen, daar had ik niet bij stil gestaan. Aan de andere kant spreekt ze Micha bijna altijd via de telefoon, en dan gaat het precies zo. Dus ik weet niet of het héél veel zou uitmaken.

Wellicht is een gesprek met z'n 3en dan nog een beter idee, dan hoef ik het in elk geval niet alleen te doen. Ik zal er eens over nadenken en het er met Micha over hebben.

Dat vind ik een heel goed idee Tex, een gesprek met z'n drieen. Het gaat tenslotte ook Micha aan, nogal! Het is zijn moeder, en jij bent zijn vrouw (vriendin?). Hij zit eigenlijk tussen twee vuren in...maar als je dan een gesprek samen voert kan dat wel goed zijn hoor.

Ik heb zelf een soortgelijke situatie (nou ja, wel anders maar het herinnert me eraan) meegemaakt met mijn moeder en met twee zussen van me. Ik ben de jongste thuis en zij hadden heel andere ervaringen en herinneringen van 'vroeger', veel negatiever. Ik ben dol op m'n moeder. Zij klaagden tegen mij over haar, en mijn moeder klaagde tegen mij over hen. Als we een gesprek met z'n drieen (afzonderlijk hadden ze klachten over haar) hadden gehad was het waarschijnlijk beter uitgepraat, dan zij met z'n tweeen (hebben ze geprobeerd) of ik met 1 van beide (wat dus constant gebeurde). Ik zat tussen twee vuren in en dat was echt niet leuk.

(geen idee of je er wat aan hebt maar ik dacht, ik typ het gewoon neer)

In ieder geval sterkte!! ik hoop echt dat je binnenkort kunt posten dat het een stuk beter gaat.

Ik weet nog wel dat er bij ons op een gegeven moment zo'n gesprek kwam en dat het daarna alleen maar erger werd
Een voordeel was wel dat iemand zich overduidelijk vastlulde en dat ik het niet was

Moeilijk hoor dat soort dingen. Met z'n drieen om tafel lijkt mij ook de beste optie maar inderdaad ook niet de makkelijkste. Geemotioneerde mails/sms moet je altijd vermijden Tex, die komen zo anders over dan je denkt bij de waarschijnlijk ook al geemotioneerde ontvanger. Wat ik me altijd probeer te bedenken is dat niemand toch ruzie wil. Je schoonmoeder zal er ook wel mee zitten, dit was ook niet haar plaatje van de toekomst. Dus probeer eens te kijken wat zij wil van alles en kijk hoe dat past binnen jouw wensen. Er moet een tussenoplossing te vinden zijn als jullie allemaal open willen staan voor een oplossing.

Bij mij zijn de behandelingen achter de rusg. Het was even schrikken maandag. Mijn Hb was behoorlijk gezakt. Ik moest een keus maken tussen een bloedtransfusie of dat ijzerpreparaat. Als ik allebei niet zou willen zou ik ook aan de staalpillen gemogen, maar dat werd me sterk afgeraden omdat het 2 maanden duurt voor die dingen werken. Een bloedtransfusie wilde ik liever niet dus het werd het ijzer. Ze doen dat tegenwoordig steeds vaker omdat het anders veel te lang duurt voor je weer op de been bent. Waarschijnlijk ga ik me over een weekje nu weer echt beter voelen (dat konden ze me niet precies vertellen en ik kan het nergens vinden. Cattie, hoelang duurt dat bij je broer?).
Gisteren is de koorts wel weer teruggekomen en is het vloeien veel heviger geworden. Nou ja, ik ben wel de rest van de dag in bed gebleven Nu even lekker onder de douche. We hebben de laatste dag kraamzorg, pfff. Stijn is alweer 8 dagen oud!

sjonge sjak, niet niks. waar komt die koorts nou vandaan? hopelijk gaat 't snel beter!

Sjak jakkes, hopenlijk slaat ht ijzerpreparaat snel aan en gaat die koorts weg!

Hier i het een soap aan het worden. Maandag werd ik gebeld, de huisarts heeft van het weekend constant gechecked of eral bloeduitslagen binnen waren (en hij was vrij! ) en toen er maandagmiddag nieuwe uitlsagen binnen kwamen hing de maag, lever, darm specialist gelijk aan de telefoon. Mijn lever word aangevallen door mijn eigen lichaam. Het ziet er naa uit dat het auto immuun hepatitis is. Tussen nu en 2 weken word er een biopsie gedaan om stadium en type te bepalen.
Kan jullie vertellen dat mijn koppie nu toch echt wel weer achteruit gaat. Het is ff moeilijk om positief te blijven, ben vooral kwaad op mijn lichaam, maar ja dat kan je helaas niet ruilen.

Pfff Aniet dat kan er ook nog wel bij... Sterkte
Toch maar opgeven voor de eerst mogelijke algehele lichaamstransplantatie