Death Cab for Cutie #2 - Op 10 juli in de Melkweg *O*

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 01:21 schreef MaJo het volgende:
Wat de hitte betreft: het was inderdaad gigantisch warm. En zo ontzettend druk, je kon je kont niet keren gewoon

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 01:20 schreef MaJo het volgende:
En weer terug

Wat een top optreden weer
Al met al dus weer een prachtig optreden, al vond ik de nieuwe nummers niet allemaal even goed uit de verf komen. Maar dat komt ook omdat ik ze gewoon minder goed ken

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 11:32 schreef Detroit het volgende:
Mooi concertje. .

Schurftig warm, dat wel. En zo druk dat er echt mensen in je nek aan het hijgen zijn, erg vervelend als je klein bent whehe.

quote:

Schoonheid ontbreekt bij Death Cab for Cutie

AMSTERDAM - De indie-helden van Death Cab for Cutie doen ons land niet vaak aan. De verwachtingen waren donderdagavond dan ook hooggespannen in de uitverkochte Amsterdamse Melkweg. Helaas ontbrak het tijdens het optreden aan schoonheid.

De band van de excentrieke singer-songwriter Ben Gibbard is sinds de release van het vierde studioalbum Transatlanticism een begrip onder de indie-liefhebbers. Vanuit de staat Washington veroverde de band de wereld met zijn betoverende en haarfijne muziek.

Onlangs verscheen het nieuwe album Narrow Stairs. Het podium was dan ook geheel in de stijl van de abstracte, kleurrijke albumcover aangekleed. Van de nieuwe plaat is de single 'I Will Possess Your Heart' het eerste wapenfeit. Dat nummer bleek direct één van de hoogtepunten van de show.

Vonkje

De rest van de avond moesten we genoegen nemen met een Death Cab for Cutie dat vooral op de vlakte bleef. Geen magie, geen vonkje, nergens een sprankeling, maar bovenal een band die schijnbaar op de automatische piloot speelde.

Behalve het gebrek aan enthousiasme en het tamme voorkomen, had de show ook te lijden onder het slechte geluid. Zulke fijne en indrukwekkende muziek is gebaat bij een haarscherp geluid.

Overstemd

De fragiele stem van Gibbard, die bescheiden weggemoffeld stond in de uiterste hoek van het podium, werd echter constant overstemd door een muur van geluid die de bassist produceerde. De rest van het dromerige geluid verzoop in een zee van lawaai.

Pas toen het nummer 'Crooked Teeth' werd gespeeld begon het lichtjes te sprankelen. Het later in de set gespeelde nummer 'Soul Meets Body' zorgde voor een gelijksoortige opwelling. Juist de minimalistische nummers wisten te overtuigen en demonstreerden de kwaliteit van de band. Zodra de ingewikkelde composities werden aangezet bleef er weinig over van de muziek.

Met 'Transatlanticism' als uitstekende afsluiter is het zonde dat Death Cab for Cutie de sfeer van de albums niet weet te vertalen naar het podium. Was dat wel gelukt, dan had het publiek getuige kunnen zijn van iets unieks.

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 15:15 schreef Reena het volgende:
Het lijkt soms alsof ze bij de melkweg veel te veel kaarten verkopen...beneden was het echt HEEL erg druk. Ik zag iedereen zowat op elkaar staan.

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 12:11 schreef Numbie het volgende:

[..]

Ja vond het publiek gemiddeld ook erg lang; voelde me klein met m'n 1.84m

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 16:51 schreef MaJo het volgende:

[..]

Ik vond het gister nog wel meevallen hoor Bij van die typische indie-bandjes-met-lekkere-zanger-waar-16-jarige-meisjes-op-soppen voel ik me inmiddels ook wel oud ja

quote:

Op vrijdag 11 juli 2008 15:53 schreef Idioteque het volgende:

[..]

Dat vind ik ook. Gister was het weer behoorlijk druk. Tijdens het optreden van Beck vond ik het ook al te druk.