Nou, de eerste kker bloedgeven is achter de rug. Ik was wel benieuwd hoe het zou gaan, ook omdat ik erg weinig geslapen heb, om nog even voor mijn werk langs te kunnen gaan.
Maar het viel me erg mee. Ze waren erg aardig daar en iedereen kwam de hele tijd vragen hoe het ging, aangezien het mijn eerste keer was. Het was ook helemaal niet erg dat ik 3 weken te laat was (was al gebeld en had een nieuwe oproep gehad, maar voor die oproep was ik weer te vroeg).
De naald voelde ik niet zitten, behalve als ik bij moest knijpen omdat de bloedsnelheid te laag was. Ik ben wel erg makkelijk te prikken omdat je zo heleboel aderen ziet lopen, en hele dikke ook. En tijdens het geven een glaasje limonade, na het geven toen ik in de stoel moest blijven zitten een beschuitje met kaas en jus d'orange en daarna nog een kopje koffie van de vriendelijk glimlachende koffiejuffrouw.
IK heb er ook helemaal geen last van. Ik dacht heel even dat ik iets voelde toen ze de stoel weer rechtovereind zette (ik moest even plat na het geven omdat het mijn eerste keer was), maar dat was dan maar 2 seconden ofzo. En nu voel ik er helemaal niks meer van.
Dus laat die volgende oproep maar weer komen.
Alleen vertelde ze me dat het maar 5 keer per jaar kan.
Dat je niet paranoide bent wil nog niet zeggen dat ze je niet achtervolgen
Pain heals, chicks dig scars, glory lasts forever.
Pain is only temporary, quitting lasts forever.