Comme des Garçons meets H&M

Toch maar even een apart topic geopend: Tokio, in de rij bij H&M voor Comme des Garçons

Het is toch aardig druk zo te merken, ik krijg deze melding:

quote:

Deze pagina bestaat niet.

De pagina die je zoekt, bestaat niet. Ga terug naar de startpagina en probeer het opnieuw.

Selecteerde items zouden nu verkrijgbaar moeten zijn.

quote:

Op donderdag 13 november 2008 15:28 schreef nietzman het volgende:
Ik heb weer een leuk kippenhok gemist zie ik wel.

Ti's dat het zo vroeg was, anders was ik d'r met een biertje bij staan kijken. Ah well, dan met een bakje koffie.

Heb je dit Tokio, in de rij bij H&M voor Comme des Garçons topic gezien? Ook het eerste filiaal van H&M in Japan. Zie het YouTube filmpje voor de taferelen.

Report: lancering Comme des Garçons voor H&M

Vanochtend was het zover in de Kalverstraat in Amsterdam. Een lange rij vol modeliefhebbers verzamelden zich voor de ingang van de H&M. De lancering van Comme des Garçons voor de Zweedse modeketen was een succes. Alleen ging het er stukken rustiger aan toe dan de voorgaande jaren.

“Dit doe ik nooit meer,” gilde ik vorig jaar nog toen ik voor Fashionscene bij de lancering van Roberto Cavalli voor H&M was. Wat was het toch één grote bende: schreeuwende, trekkende en rennende vrouwen, die helemaal wild werden van een lingeriesetje van mister Cavalli en alles op alles zetten om een item te bemachtigen. Voor dit jaar wist ik wat mij te wachten stond, dus voor verrassingen kwam ik gelukkig niet meer te staan.



Om kwart voor tien vanochtend stond ik voor de H&M in de Kalverstraat om weer verslag te doen van alle heisa rondom de lancering. En verrek, het ging er super rustig aan toe. Ik had een blaadje bemachtigd waarop een aantal spelregels stonden, waaronder ‘niet rennen in de winkels’, ‘geen handel in de winkel’ en ‘geen camera’s en filmapparatuur in de winkel’ op stond. Met deze laatste was ik minder blij: de pers mét camera was helemaal niet welkom binnen. Bescheiden met een notitieblokje in mijn handen en mijn camera netjes in mijn tas opgeborgen, ging ik de H&M binnen op zoek naar grijpgrage dames met een berg kleding in hun armen. De eerste die ik sprak was Kim uit Haarlem, die een polkadot-tas, een crèmekleurige blouse én een polkadot-polo voor haar vriend had gekocht. Rudy uit Amsterdam trok mijn aandacht omdat hij in een hoekje stond met bergen kleding op zijn armen: “Ik ben hier met mijn zus, dus ik houd het één en ander voor haar vast. Ze heeft een zwart kort jasje op het oog, dus voordat ze deze heeft, blijf ik hier wel staan” De arme kerel had niet eens tijd om voor zichzelf te shoppen. “Ik denk dat ik maar iets neem wat overblijft. Ik zie het wel.” Gelukkig had zuslief een hele berg mannenkleding gegrepen en aan haar broer gegeven, dus meneer ging zeker weten met ‘iets’ naar huis.



De vraag, die ik me elk jaar weer afvraag: kopen mensen nu iets omdat ze perse iets van een designer nemen of omdat ze het gewoon mooi vinden. Helaas kwam ik vanochtend alleen maar mensen tegen die politiek correct hierop antwoorden. Alle ondervraagden waren bij de lancering, omdat ze écht iets moois hadden gezien. Yeah right! Dat het merendeel zich schaamde dat ze vanochtend urenlang in de rij hadden gestaan, een paar uur hadden vrijgenomen van het werk en hun geliefde hadden meegenomen om te fungeren als kapstok, was wel duidelijk. Na hun shopavontuur vonden de meeste mensen het maar niets om op de foto gezet te worden. Gelukkig was er één vrouw met twee overvolle tassen (!!) wel bereid om op de foto te gaan. “Ik heb geen zin om te passen, dus dat doe ik lekker thuis.” Hoeveel de vrouw uiteindelijk heeft uitgegeven, blijft voor ons nog een raadsel. Ik gok dat het om een maandloon ging…

Een dikke tien voor de beveiligingsmannen, die elke vrouw erop wezen absoluut niet te rennen. Als een stelletje schoolmeesters stonden de heren bij de ingang om het hysterische shopvolk in de gaten te houden. De lancering van Comme des Garçons voor H&M was dan ook anders dan andere jaren. Voor het eerst was het niet één grote bende, waar mensen tegen de deuren platgedrukt werden en over de voeten van anderen stuikelden. En verrek, Partyscene-collega Anne-Claire slaagde erin om een supertrendy zwarte trenchcoat ter waarde van 149 euro te scoren. En dat terwijl ze één van de laatste was, die naar binnen ging. Op haar dooie gemak liep ze de roltrap af, toen ze op dat ene exemplaar stuitte. Vol trots ging mevrouw, als enige van alle collega’s, naar buiten met een vette glimlach. Heeft ze mooi even gescoord.



bron