Inbakeren en regelmaat: is het echt een wondermethode?

spuit elf, wat zij zeggen dus.

Wij hebben onze beide kinderen ingebakerd. En ze deden het er goed op. Wij gebruikten alleen geen inbakerdoeken, maar hydrofiele luiers en plakbandjes. Eronder droegen ze alleen een luier en rompertje of een dun pyamaatje in de winter.

Zeker mijn dochter zag je gewoon tot rust komen. Wat betreft de ontwikkeling: mijn dochter mepte met 2 weken al gericht (!) tegen een babygym en liep met 9 maanden en mijn zoon heeft zich ook normaal ontwikkeld. Beide konden op de leeftijd van 3 fietsen zonder zijwieltjes, liepen al zeer jong trappen, de fijne motoriek is leeftijdsgerecht.
Dus gewoon doen als jij en je kindje zich er goed bij voelen.

Of de spelden even door je haar over je hoofhuid, bij gebrek aan een stuk zeep helpt ook heel goed...

Heeft Thomas zijn protest al opgegeven?? En hoe gaat het met jou, nu hij weer even huilt? ik merkte dat ik na een paar dagen wel meer kracht had maar ook snel dat wanhopige gevoel weer terug had. Het gaat echt beter straks

gelukkig!

zou ik wel of niet reageren,...krijg straks halve Fok! over me heen
Toch maar wel...
Meike heeft vanaf week 7 tot en met week 13 in een bakerslaapzak geslapen. De eerste weken heb ik haar heel veel bij me gehad, volgens het CB had ze mamahonger en kon ik daar gewoon aan toegeven. Nu weet ik wel anders. Ze was gewoon dood- en doodop. Het bakerzakje zorgde ervoor dat ze haar handjes niet meer boven haar hoofdje kon doen, want ze maakte zichzelf steeds wakker door zichzelf in het gezicht te slaan.
Het heeft hier prima gewerkt, maar ik moet zeggen dat de regelmaat nog belangrijker is. het boek van Ria Blom heeft me ook echt wakker geschud.
We zijn destijds met het slaapzakje gestopt omdat ze zich kon omdraaien. Toen is ze in een gewone slaapzak gegaan, dekentjes strak instoppen en dat ging goed.

Karin waarom zou je hierom heel Fok! over je heenkrijgen? Of lees ik ergens overheen ofzo?

Dat snap ik ook niet zo heel goed, want je verhaal sluit prima aan bij andere ervaringen hier in het topic. De meeste mensen zijn er gewoon erg positief over.
Iig lees ik veel verhalen van kindjes (en daardoor ook mama's) die erg opknappen daardoor.

quote:

Op woensdag 2 april 2008 10:35 schreef Brighteyes het volgende:
Nee, ik bedoelde jou niet hoor.

Toen ik Saint's post las over dat mensen kinderen te lang zo laten liggen zodat ze zich niet kunnen ontwikkelen snapte ik idd wel beter waarom enige voorzichtigheid, of beter goede voorlichting wel heel belangrijk is.

Nou mij dan. Dat is precies waarvoor de methode ontwikkelt is: heel erg onrustige huilbabies. Zo is het gewoon. Ik vind persoonlijk dat dat ook zo moet blijven, maar goed, Ria rook het geld. En ik zei: met begeleiding en met aandacht voor de gevaren is het prima. Dus wat saint zei, maar dan korter.

Ja sorry, maar ik kreeg van jouw berichtje een beetje het gevoel dat je vindt dat het vaak te snel gebruikt wordt.
En daarmee kreeg ik dus ook het gevoel dat je de vragen en ervaringen hier ook over die kam schoor terwijl er dus heel veel mensen zijn die er wel 'sensible' mee om gaan en er dus heel veel baat bij hebben.
Saint zegt dan tenminste nog wat die gevaren kunnen zijn.

Ik vond jouw reactie net even te kort door de bocht. Zeker als het gaat om mensen die net een kindje hebben en die vaak toch wel redelijk radeloos zijn mbt dat huilende kindje. Het klinkt alsof het echt heel verschrikkelijk is als je inbakert.

En daarnaast... 'methode' vind ik een groot woord voor iets dat over de hele wereld al jarenlang gebruikt wordt.

[ Bericht 7% gewijzigd door BE op 02-04-2008 17:17:59 ]

Ja, ik vind ook dat het te snel gebruikt wordt! Ik vind het écht een gevaarlijke ontwikkeling! Nee, niet als het met beleid gedaan wordt en nee, niet als het met goed materiaal gedaan wordt. op CB's wordt er teveel mee gegooid tegenwoordig. Ik vind het echt een zorgelijke ontwikkeling BE, echt waar. Niet om vervelend te doen, of om kort door de bocht te gaan of om mensen niet serieus te nemen (want ik neem mensen met huilende kindjes heel erg serieus).


Het woord 'methode' komt van Ria Blom hoor, dat bedenk ik niet zelf, daar spreek je haar maar op aan (misschien is het wel duidelijk dat ik een grote Ria-antipathie heb, daar is het mogelijk ook aan te wijten dat ik hier fel op ben. Die wil ook alleen maar geld verdienen he)

Omdat ik kritisch erover ben, hoef je nog niet te denken dat ik kritiek op jou heb Webkim
Bij jouw verhaal kan je duidelijk zien dat je goed begeleid bent en dat de borstvoeding (die net goed liep) niet in gevaar komt. Ik zeg toch ook steeds: mits goed begeleid enzovoorts.

Dat vind ik altijd zo raar op Fok, dat zwart-wit denken. Als je ergens een kritiekpuntje hebt, ben je helemaal tegen. Iets er tussen in kan weer niet. Dat is dus niet zo, maar je opent er wel een topic over, dus mag ik toch ook zeggen wat ik er 'in het algemeen (dus niet jouw specifieke situatie) van denk?

Misschien wel hetzelfde Kim, ik weet het niet. Ik werk goddank niet op een CB
Ik ben gewoon heel blij voor je dat de bv nu goed loopt en dat je goed begeleid bent met dit inbakeren en dat ze dat genoemd hebben met de hongersignalen!

En weet je, dat gebeurd dus heel vaak niet. Dat maakt dat ik het soms zo eng vind. Stille ondervoeding ligt soms echt om de hoek.

(en nu moet ik als een goede huisvrouw gaan koken, dus ik reageer even niet meer )

Sorry, ik zie nu idd ook dat dat 'methode' in de tt staat, ik dacht even aan inbakeren alleen.

ik wou dat mijn ouders dit 25 jaar geleden geweten hadden en bij mij toegepast.

k weet natuurlijk niet meer hoe het als baby gevoeld heeft om nauwelijks te slapen, maar ik heb wél tot aan mijn tienertijd slaapproblemen gehad. tot ik een jaar of 12 was kon ik simpelweg níet wakker in bed liggen.... zo'n naar gevoel... moest ook altijd srak ingestopt liggen, lampje aan bij t voeteneind, slapen was echt een bezoeking... ik was een soort "bang voor slapen" en ik heb t idee dat dat toch vanuit die periode overgbelevn is dat ik een (naar mijn ouders' verhalen) verschrikkelijke huilbaby was met krampjes...

ik kon als baby alleen slapen als ik op mn moeders buik lag of zachtjes gewiegd werd (dat wiegen heb ik eigenlijk nog heeeeeeel lang gehad...alelen deed ik t later zelf door zahtjes te wiebelen). mn moeder heeft in de zomers buiten met me in de draagzak over straat gewandeld, hopend dat ik maar zou gaan slapen van de cadens...

oh... trouwens, ik zie net dat het helemaal niet gekund had voor mij: heb een heupdysplasie die pas op 1 jarige leeftijd beandeld is... nou ja....t was toch al 25 jaar te laat

quote:

Op woensdag 2 april 2008 08:54 schreef Brighteyes het volgende:
Ik vind het een beetje jammer dat er gelijk ook weer zo zwart wit gesteld wordt dat het alleen in uiterste noodgevallen bladiebla.
Het klinkt dan gelijk alsof mensen zich maar aanstellen als ze dit graag bij hun kindje doen.

Tuurlijk, maar ik ken ook mensen die al een inbakerdoek hadden gekocht voor de baby geboren was, dan vraag ik me toch af waarom?
Als het niet nodig is niet doen, het brengt ook risico's met zich mee.

Wij hebben hier Ive's armpjes ingebakerd (zoals Sjak), dat hielp goed. Maar wat het beste hielp was ritme en regelmaat. In het begin misten we regelmatig Ive's moeheidssignalen (druk worden en veel bewegen bijvoorbeeld) en gingen we dan dus door, waardoor hij over een grens ging en juist weer moeilijk ging slapen. We hielden hem te lang wakker. Toen we dat doorhadden, ging het slapen stukken beter!

Webkim, moeilijk is dat he? Sterkte!

Oh Webkim, ik zou ook niet weten wat ik moet doen. Idd zegt men dan soms 'als je nu gaat, kan je van voren af aan beginnen'.
Aan de andere kant, hij is nog zo ongelofelijk klein... Het lijkt mij heel moeilijk hoor.
Ben je wel af en toe erheen gegaan om te troosten? 5-10-20 minuten)
Heeft hij stiekem niet (nog/weer) honger?