Uit het AD van vandaag.
quote:
Op Chapel Hill regent het nooit
CHAPEL HILL - University of North Carolina at Chapel Hill bracht vele beroemde spelers voort, onder wie Michel Jordan. Een gesprek met coach Roy Williams en zijn voorganger Dean Smith.
Er hangt zoals wel vaker een strakblauwe lucht boven Chapel Hill, de gemoedelijke stad waar het enorme universiteitsterrein van North Carolina (totale oppervlakte: drie vierkante kilometer) allesoverheersend is. De winter lijkt ver weg, het voorjaar nabij.
Volgens Randy Wiel - de huidige coach van EiffelTowers studeerde en speelde er vier jaar - moeten de huiskleuren van UNC (wit en lichtblauw) wel een gift van boven zijn. ,,Op UNC zeggen ze: Als God geen Tar Heel is, waarom is de hemel dan altijd Carolina-blauw? Ik herinner me dat recruits (geselecteerde spelers, red) altijd vroegen of het op Chapel Hill nooit regent. Weet je wat coach Smith dan zei? Wij krijgen de wolken, maar de regen valt in Durham.’’ Daar, iets verderop, zetelt aartsrivaal Duke University.
In Chapel Hill bepaalt de universiteit al meer dan twee eeuwen het openbare leven. Bijna 30.000 studenten staan er op UNC ingeschreven, ze vormen de economische en ook de sportieve motor van de stad. Basketbal is in North Carolina religie, al sinds mensenheugenis. De thuiswedstrijden van UNC in het Dean E. Smith Center (capaciteit 21.750) zijn steevast uitverkocht. Zelfs voor een onbeduidende demonstratiewedstrijd loopt de zaal moeiteloos vol. ,,Er speelt hier een hoop trots van de mensen mee,’’ bevestigt Roy Williams. De coach van de Tar Heels, zoals de bijnaam van UNC luidt, wordt in Chapel Hill aanbeden.
Drie jaar geleden leidde Williams het basketbalteam naar de nationale NCAA-titel, de vijfde in de lange geschiedenis van de universiteit. Begin april hoopt hij er in San Antonio, waar de Final Four wordt afgewerkt, een volgende aan toe te kunnen voegen.
De coach heeft tegenwoordig een eigen tv-show, werd onlangs opgenomen in de Basketball Hall of Fame en is volgens collega en vriend Wiel een van de populairste mensen op de universiteit. Williams, in 1972 afgestudeerd aan UNC, werd vijf jaar terug aangetrokken als hoofdcoach van het basketbalteam. Daarvoor vervulde hij die functie vijftien seizoenen bij de University of Kansas, ook al een grote naam in het universiteitsbasketbal.
,,Het is een droom coach te kunnen zijn van de Tar Heels,’’ beweert Williams. ,,Voor mij voelde het in 2003 als thuiskomen. Als je een keer op Chapel Hill bent geweest, dan word je er direct verliefd op. Dit is de plek waar je het liefst altijd wilt zijn. Elke speler, iedere student komt hier steeds weer terug. Ik ken weinig mensen die niet van deze plek houden. Kijk hier nou eens rond op de campus. Prachtig toch, met al dat groen? Chapel Hill is een levendige universiteitsstad, maar ook een mooie en rustige plek. Jonge mensen domineren de stad. Als ‘oudere’ voel ik me heel jong wanneer ik bij ze in de buurt ben.’’
Hij is kennelijk niet de enige. De universiteit van de staat North Carolina is een gewilde plek om te studeren. In de Verenigde Staten staat UNC ook te boek als een school met een uitstekend academisch leerprogramma. Op gebieden als rechten, massacommunicatie en economie scoort UNC landelijk zeer goed. Spelers die gerekruteerd worden, worden in eerste instantie naar Chapel Hill gelokt vanwege hun academische mogelijkheden. ,,We willen dat studenten bij ons komen om af te studeren,’’ legt Dean Smith uit. ,,Voor de schoolleiding, fans en coaches is het extreem belangrijk dat sporters hun diploma halen,’’ vult Williams aan. ,,Nergens anders is dat zo belangrijk als hier. Dat is altijd zo geweest en dat zal ook altijd zo blijven. Spelers zijn hier niet alleen om te basketballen.’’ Smith: ,,Wist u dat ruim 96 procent van de spelers die ik door de jaren heen heb gerekruteerd met een diploma op zak uit Chapel Hill zijn vertrokken?’’
Smith (77) is in de Verenigde Staten een levende legende. Hij kwam in 1958 binnenwandelen op UNC als assistent-coach, promoveerde drie jaar later tot hoofdcoach en vervulde die functie met veel succes tot 1997. Smith won in die tijdspanne twee nationale titels (1982 en 1993) en fungeerde als leermeester voor latere supersterren als Michael Jordan, Phil Ford, James Worthy, Vince Carter, BobMcAdoo en Rasheed Wallace. Hij bracht ze de geheimen van de sport bij. Uit eerbetoon werd de hal op de campus naar hem vernoemd, iets wat de immer bescheiden Smith aanvankelijk helemaal niet wilde. Uiteindelijk overtuigden de initiatiefnemers en de topmensen van de universiteit hem ervan dat er wellicht onvoldoende geld voor de bouw van de arena gedoneerd zou worden, indien zijn naam er niet aan gelieerd was.
Gevraagd naar het succes van North Carolina, komt Smith met een simpele verklaring. ,,Iedereen die bij ons speelt, moet een teamspeler zijn. Daar zoeken wij bewust naar,’’ verduidelijkt de oud-coach. ,,We rekruteren geen jongens die de bal alleen maar willen schieten en geen zin hebben in verdedigen. Mijn teams moesten het altijd hebben van het collectief. Natuurlijk trokken spelers als Jordan, Worthy en Ford daarbinnen vanwege hun individuele gaven aandacht. Ford was een sensationele spelverdeler. Hij kon elke bal schieten als hij wilde. Maar dat deed hij niet, want hij wilde vooral het team helpen.’’
Over Jordan hoeft de coach in ruste amper woorden vuil te maken. ,,Hij is eerder gestopt met zijn studie om professional te worden, maar heeft zijn diploma later alsnog gehaald. Michael is een intelligente jongen,’’ zo glundert Smith, die zich zelden laat zien bij de thuiswedstrijden om collega Williams niet voor de voeten te lopen.
Williams coacht verder in de filosofie van zijn beroemde voorganger, die gedurende bijna vier decennia de norm in het Amerikaanse universiteitsbasketbal mede bepaalde. ,,We hebben in Chapel Hill een mooie traditie opgebouwd,’’ vindt Williams. Handig, want het verstevigt de onderhandelingspositie van UNC bij het rekruteren van spelers.
,,Succes trekt spelers aan,’’ oordeelt de coach. ,,Michael Jordan heeft hier gestudeerd en gespeeld. Jonge jongens die op zoek zijn naar een plek om te studeren zien zichzelf al in hetzelfde tenue spelen. Daar profiteren we van.’’
UNC stelt hoge eisen aan potentiële basketballers, een erfenis uit het verleden. De universiteit heeft een reputatie hoogte houden op basketbalgebied. ,,Maar dat kan ook wel eens in je nadeel werken,’’ oordeelt Williams. ,,Er worden hier altijd successen verwacht, dat is nu eenmaal de traditie. Basketbal is op UNC het populairst en ook het meest succesvol, vandaar dat de interesse zo groot is. De mensen hier zijn er trots op. North Carolina is een echte basketbalstaat, de passie voor de sport is groot.’’
Het afgelopen seizoen voerde UNC de twee belangrijkste polls bijna het hele seizoen aan. Ook op weg naar de apotheose van het collegekampioenschap blijft North Carolina het te kloppen team. Williams vindt het een mooie uitgangspositie. ,,Iedereen wil van ons winnen. In de top zit het dicht bij elkaar, ik beschouw het als een voorrecht dat we als het beste team van het land worden gezien.’’
Een overstap naar de NBA, de Amerikaanse profcompetitie, heeft Williams nooit overwogen. De mogelijkheden daartoe waren er in het verleden wel, zo verklapt hij. ,,Ik voel me in het collegebasketbal echter meer op mijn plaats,’’ verduidelijkt Williams. ,,Dat is, vind ik, meer voor mij gemaakt. De associatie met jonge mensen, het opvoedkundige karakter van de baan en het helpen met hun academische opleiding vind ik extreem belangrijk. Ik krijg van dit werk veel energie en levenslust.’