Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 54

Vorige deel: Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 53

De disclaimer: according to Lois
Wat is de (oorspronkelijke) bedoeling van dit topic?

Omdat ik overal verspreid over het forum berichten vind over terugplooien ( ! ), slaapgebrek, ontzwangeren en nog veel meer besloot ik het maar een beetje in 1 topic te verzamelen.
Als je zwanger bent kun je al je zorgen en kwaaltjes kwijt in het Z&G topic, je leuke verhalen over de baby in het babytopic, maar echt een topic voor ontzwangerende dames en moeders is er nog niet.
Vandaar deze dus, een spotlichtje op de moeders, een topic om even lekker ervaringen uit te wisselen over alles wat er met je gebeurd als je eenmaal moeder bent.

We willen graag dat jullie het "hoe gaat het met de moeders" topic weer gebruiken waar het voor bedoeld was nl hoe voel je je als moeder en hoe regel je alle dingen.Niet een klaagbankje voor alle ziek en zeer.
(we vertrouwen hierbij op het zelfregulerend vermogen van iedereen, en als het nodig is wordt er verwezen naar Klaagbaak of R&P)


Laatste post vorige deel:

quote:

Op woensdag 19 maart 2008 08:31 schreef Suzanna het volgende:
Ik ben vanochtend van de trap gevallen en da's niet leuk. Stuitje erg pijn dus pijn met lopen, bukken en liggen (zitten valt mee) ... Het engste was dat ik Emma in m'n armen had, die wil 's ochtends altijd van de trap af gedragen worden, en die stuiterde (gelukkig in mijn armen) gewoon mee van de trap. Zij heel erg geschrokken maar gelukkig niets aan de hand, dat instinct om haar vast te blijven houden werkte goed gelukkig.
Ik was wel even heel misselijk en voelde me bijna flauwvallen, dat was echt even niet leuk.

Jelief, met wat voor huis gaan jullie ruilen? Ik heb ook al een tijdje naar woningruil gekeken maar bij ons krijgen we er zoveel minder voor terug elke keer dat we er telkens weer vanaf zien.

Getsie Suzanna. Gelukkig heeft Emma niks, maar jij bent er niet geheel ongeschonden vanaf gekomen zo te lezen...

Ik ben gisteren op controle geweest bij de huisarts, nu 4 weken van de prozac af en het gaat ok (ik denk dat die kleine ook een beetje mn "prozacje" is ). Afgesproken dat ik aan de bel trek mocht het weer minder gaan

Ik heb in eerste instantie in augustus 2006 geprobeerd te stoppen (het ging toen goed en we wilden proberen of ik zwanger zou raken, maar dan het liefst zonder medicatie), dosering gehalveerd en dat ging niet goed. Dus weer terug naar de oorspronkelijke dosering en toen het weer beter ging besloten we om dan toch voor een zwangerschap te gaan (voors en tegens afgewogen nadat we her en der informatie hadden ingewonnen). Volgens mij een maand of 2 voor de uitgerekende datum wilde ik toch weer proberen wat af te bouwen omdat ik borstvoeding wilde proberen te geven. Eerst een kwartje van de dosering af en daarna nog een kwart. Dat ging wel goed, maar met de op handen zijnde bevalling op dat moment niet verder afgebouwd. Ik was toch bang dat dat teveel tegelijk zou zijn.
En dus een maand geleden waren mn medicijnen bijna op en had ik weer steeds meer twijfel of ik niet helamaal zou proberen te stoppen. In overleg met de huisarts dus geprobeerd, omdat ik nog maar de helft slikte heb ik het niet meer met eerst een kwart geminderd. Het gaat wel goed, gelukkig.
Het heeft me wel goed geholpen, ik heb het ook best een tijd geslikt.