Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders? Deel 54

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 16:54 schreef Reinhilde het volgende:

[..]

Hee, probeerde je alleen maar een hart onder de riem te steken,

Ik doelde ook niet op jou post.
Maar meer op diegene die zeggen dat ik zulke dingen niet kan zeggen!!

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 16:37 schreef MeNicole het volgende:
Denken jullie soms dat ik er trots op ben dat ik Mikael soms niet leuk vind? Al weken lig ik er wakker van. Juist omdat ik hem niks kwalijk kan en wil nemen. En ik probeer dat gevoel ook te laten overwinnen door al het goeie. En dat lukt meestal ook. Maar heel soms zoals nu dan gaat dat gewoon even niet. Ik wil gewoon van Kevin af, op elke manier maar dat kan gewoon niet. En daar baal ik gewoon van.

En Bar ik zeg helemaal nergens dat ik minder van mijn zoon hou dan ik ooit gedaan heb. Ik zei alleen dat ik hem soms niet zo leuk vind als zou moeten.

Jullie vinden jullie weg hierin uiteindelijk wel Nicole, zoiets heeft gewoon tijd nodig
Ik zei het idd nogal kort door de bocht mijn excusus hiervoor

Nicole, het is toch juist goed om je gevoelens te erkennen inplaats van ze weg te stoppen. Alleen dan kan je er ook wat mee doen. Sterkte, het is niet niks.

Ik heb trouwens wel eens een soortgelijk verhaal gelezen in de ouders van nu. Ook een ouder, maar dan een vader, die soortgelijke gevoelens had.

Ik herken het gevoel wel hoor MeNicole. Door Mikael blijf je altijd aan elkaar verbonden of je nu wil of niet en dat is niet altijd even leuk. Sterkte!

Extra knuffel voor jou Nicole.

BE goed dat je de eindelijk de beslissingen hebt gemaakt.

Yppy, wij komen ook graag testen

Nijna super dat je een goede tussenweg hebt gekozen. Wel echt naar jezelf luisteren. Hoe moeilijk het ook is.
De mening van anderen kan zoveel invloed hebben. Been there, done that

Menicole, ik sluit me aan bij alle wijze woorden en hoop dat je het gevoel en de ontevredenheid een plekje kunt geven en snel weer in rustig vaarwater komt.

Evenstar, Je klinkt goed. Heb het peutertopic gelezen. Hoop dat het allemaal snel over is en je niet nog 8 weken door moet gaan.

PV, gillende kindjes. Hou vol. Het is inderdaad een fase....

Bedankt voor jullie woorden . Ik heb in elk geval weer wat rust in de kop nu ik de knoop heb doorgehakt.

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 19:50 schreef chacama het volgende:

PV, gillende kindjes. Hou vol. Het is inderdaad een fase....

....die volgens een aantal bronnen tot het vierde levensjaar kan duren

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 20:13 schreef Paradijsvogeltje het volgende:

[..]

....die volgens een aantal bronnen tot het vierde levensjaar kan duren

Neuh, valt wel mee. Het gillen wordt dat meer schreeuwen. Dan snap je in elk geval beter wat ze bedoelen.

MAMA...................IK WIL DIT NIET!!!!! en dat zo'n 300 keer achter elkaar. En jij die dan alleen maar staat te kijken terwijl je kind over de flits aan het gaan is. Om vervolgens als het weer gekalmeerd is te zeggen: dat is dan jammer, want ik zeg dat het wel gaat gebeuren..... over iets simpels als bijvoorbeeld haren wassen...

^{of was dat nu juist wat je niet wilde lezen....}

in dat geval:
Neuh, valt wel mee. Het gillen wordt dat meer schreeuwen. Dan snap je in elk geval beter wat ze bedoelen.

MAMA...................IK WIL DIT NIET!!!!! en dat zo'n 300 keer achter elkaar. En jij die dan alleen maar staat te kijken terwijl je kind over de flits aan het gaan is. Om vervolgens als het weer gekalmeerd is te zeggen: dat is dan jammer, want ik zeg dat het wel gaat gebeuren..... over iets simpels als bijvoorbeeld haren wassen...

Nee, joh. het is maar een kortdurende fase, Straks als ie beter duidelijk kan maken wat ie wel en niet wilt, gaat dat gillen echt wel over. Hij is dan veel minder gefrustreerd...

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 14:55 schreef Brighteyes het volgende:
Evenstar, zonder betuttelend of weetikveel te klinken, maar ik ben soms echt zo aangenaam verrast over hoe je met bepaalde dingen om gaat. Vroegah was dat wel anders, of iig kwam je zo anders over toen.
Echt fijn om te zien dat je nu zo goed in staat bent om voor jezelf (en Arwen) te zorgen en keuzes te maken.
_{Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel.}

Heel erg mee eens. Je bent een sterke dame Evenstar

MeNicole, balen dat het ff zo $#^%$&$@& gaat allemaal, er komen vast betere tijden aan

Nijna, hopelijk heb je toch een leuke ochtend. Is je man dan bij Mirte?

Leuk YPPY een nieuw huis, met tuin, Super!

Evenstar, wens je alle geluk voor dit nieuwe begin samen met je dochter

Karin, ja man is bij Mirte dan. De heren hebben hun feestje op een andere dag.

MeNicole, goed dat je zo eerlijk over je gevoel bent. Denk dat veel stellen die uit elkaar gaan er een hekel/moeite aan/mee hebben nog steeds aan elkaar verbonden te blijven door een kind.
Zeker als een van de 2 of beiden het elkaar moeilijker maken als nodig is.
Dikke voor jou.

Eevenstar, poeh wat goed dat je er zo positief in staat, weet niet of ik je dat na zou doen.
Maar jullie veel succes gewenst bij de nieuwe start.

YPPY, veel geluk in jullie nieuwe huisje.

Nijna, doe het rustig aan.


Hier nog druk in de tandjes fase, Isa huilt Isa lacht. Ze kan inmiddels zwaaien (soooo lief), van rug naar buik en weer terug rollen, bijna kruipen enz enz het gaat nu zo snel.
Het baby is er af aan het gaan en ik begin het te missen(en dat terwijl ik niet kan wachten tot ze gaat lopen)..... en het rammelt al af en toe, maar ondanks dat gerammel vandaag toch een herhaal recept voor de pil door gebeld want ik vind het nog te vroeg om voor een tweede te gaan proberen.

Het gaat nu namelijk zo lekker met werken en alle dagelijkse dingen.
Ik krijg langerzamerhand mijn oude vertrouwde lijf/figuurtje terug en voel me goed.

Van de week triest bezoek bij een vriendin en vriend, moeten doen (de vriendin die toen moeite had mij zwanger te zien), ze is zwanger van een tweeling waarvan er nu een dood in de buik is.... en ze moet nog een weekje of 12
Vind het zo erg dat hun dat moet overkomen na heel de mallemolen.
Ben inmiddels bij haar in het ziekenhuis en thuis geweest.
Alle ellende van vorig jaar is onlangs uitgesproken.
Daar ben ik wel blij om want nu kan ik er ook voor haar zijn zonder dubbele gevoelens.

jeetje Marlieske, wat een vreselijke situatie!
Erg fijn wel dat je er nu voor ze kan zijn ... sterkte daarmee want het lijkt me ongelooflijk zwaar

Heftig Marlieske .
Iemand bij mij op de zw.gym was ook zwanger van een tweeling. Daar hebben ze er een van laten "inslapen" in de buik. Omdat er iets helemaal niet goed was met dat kindje.
Andere kindje is gelukkig helemaal gezond ter wereld gekomen, maar het was wel heftig, want ze heeft dus wel van 2 moeten bevallen...
Fijn dat alles is uitgesproken en dat je er nu voor haar kan zijn .

Morgen vrijgezellendag.
Vanmiddag eerst met mn kleine meisje op stap .

Jeetje Marlieske, wat moeilijk! Je hoort het wel vaker, maar als het dan zo dicht bij is...


YPPY, waar is dat K&W topic nou?

Evenstar: ik vind je echt superstoer dat je er zo mee omgaat.

Wat verschrikkelijk zielig van de tweeling. Hoe gaat dat nu? Moet ze dan nu al wel bevallen of blijven ze allebei zitten?

We hebben nog geen sleutel PM. Maandag pas en dan moet ik zelf de hele week nog werken. En we moeten bedenken wat we wel/niet online willen hebben. Maar er komt vast iets.

YPPY & Jarno & Anna gefeliciteerd met jullie HUIS!

Spannend Yppy, nog gefeliciteerd

quote:

Op vrijdag 28 maart 2008 16:56 schreef MeNicole het volgende:

[..]


Ik doelde ook niet op jou post.
Maar meer op diegene die zeggen dat ik zulke dingen niet kan zeggen!!

Dat gevoel naar je ex toe, het besef dat je voor het leven 'tot hem veroordeeld bent" is herkenbaar, hoor, op de momenten dat het even niet botert tussen jullie, omdat je net als bij liefdesverdriet het gevoel hebt dat het niet over gaat, die boosheid, de stress daarom, het op je hoede zijn of het op eieren lopen om maar niet de ander te kwetsen/boos te maken/te provoceren (onbedoeld).

Bedenk dan, wat Evenstar ook al zei, dat het gevoel ws wederzijds is op momenten, dat ook de andere partij tot jou veroordeeld is voor zijn leven, en ook die stress voelt, en dat onbehagen, die angst op weer een botsing, inbinden voor de lieve vrede of juist extreem op je strepen te gaan staan om niet overjeheen te laten lopen.
En hoe zou jij het vinden dan als je zou horen dat hij om die reden een negatief gevoel krijgt over jouw,zijn, jullie kind... het zou je ws ziedend maken, hoe kán hij dát nu zo voelen??
Het is jammer dat ouders die uit elkaar zijn nogal eens zich verlies in gelijk willen krijgen, de schuldvraag, op hun strepen staan. Soms heb je gelijk, maar je hoeft het niet altijd te krijgen. Soms moet je eerlijk bij jezelf nagaan of bv die ene extra dag die de andere partij "opeist" nu echt zo''n punt is voor jou, of dat het niet ergens projectie is inzake eigen zeer, door hem bedoeld of onbedoeld jou aangedaan. Soms maak je een hoop heibel om iets wat het per saldo gewoon niet waard is, en waar het dus eigenlijk gewoon niet eens echt om gaat. En door die opgekropte woede, dat nog niet zo hele erge oude zeer vat je een ms doodnormaal voorstel op als dwarszitterij, omdat je alles vanuit dat oude zeer bekijkt, je conclusies daar naar toe redeneert, zeg maar.

Koop een boksbal en noem hem Kevin en leef je er af en toe op uit, dan ben je het kwijt, en projecteer je het niet op jullie zoontje, want ook al leest hij nog niet mee hier, hij pikt dat toch echt op, die negatieve gevoelens, ook als jij het overcompenseert .
Wat er ook tussen gescheiden ouders gespeeld heeft, niets belangrijker voor een kind om te zien dat papa en mama nog gewoon door 1 deur kunnen, ze (af en toe) samen te zien zonder aura van oud zeer, kille onuitgesproken verwijten etc etc.

Kevin en ik hebben gelukkig geen gezeur om Mikael hoor. Dat is allemaal gelukkig goed geregeld en aan die regeling komen we ook beide niet. Het gaat meer er meer om wat ie mij persoonlijk steeds aan blijft doen zonder erbij na te denken. Het moet steeds maar weer op zijn manier gebeuren ook al word ik er (en indirect Mikael ook maar dat snapt ie al helemaal niet) de dupe van. En ik vind dat ie daar nu eens mee op moet houden en zich eens volwassen moet gaan gedragen. Zijn verantwoordelijkheid nemen enzo. Hij maakt het me met dingen die voor hem heel simpel zijn om te doen en voor mij een hele opgaaf steeds moeilijk. Kna het niet zo goed uitleggen!!

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 18:58 schreef MeNicole het volgende:
Kevin en ik hebben gelukkig geen gezeur om Mikael hoor. Dat is allemaal gelukkig goed geregeld en aan die regeling komen we ook beide niet. Het gaat meer er meer om wat ie mij persoonlijk steeds aan blijft doen zonder erbij na te denken. het moet steeds maar weer op zijn manier gebeuren ook al word ik (en indirect Mikael ook maar dat snapt ie al helemaal niet) de dupe van. En ik vind dat ie daar nu eens mee op moet houden en zich eens volwassen moet gaan gedragen. Zijn verantwoordelijkheid nemen enzo.

als het totaal los van Mikael staat (omgangsregeling en zo) dan moet je hem dus wat minder belangrijk maken in jouw leven, dan trek je je het ook minder aan ms?

het is net zo goed jouw verantwoordelijkheid om ergenissen puur tussen hem en jou, los van Mikael, jouw relatie met Mikael niet te laten beïnvloeden.
dat compleet op zijn konto schrijven is een beetje te makkelijk, en bovendien, je fokt jezelf er alleen maar mee op, wat ook weer zijn invloed heeft op je zoontje.

quote:

Op zaterdag 29 maart 2008 19:03 schreef milagro het volgende:

[..]

als het totaal los van Mikael staat (omgangsregeling en zo) dan moet je hem dus wat minder belangrijk maken in jouw leven, dan trek je je het ook minder aan ms?

het is net zo goed jouw verantwoordelijkheid om ergenissen puur tussen hem en jou, los van Mikael, jouw relatie met Mikael niet te laten beïnvloeden.
dat compleet op zijn konto schrijven is een beetje te makkelijk, en bovendien, je fokt jezelf er alleen maar mee op, wat ook weer zijn invloed heeft op je zoontje.

Dat is het juist wat je daar zegt. Ik zie hem alleen nog maar als vader van Mikael en als collega (ja we werken ook nog samen). Maar hij weet het steeds weer ze te doen dat ie me pakt op de paar punten dat het nog kan. En dat gebeurd heel vreemd maar altijd als het hier lekker loopt en alles voor mij er een stuk beter uit ziet dan bij hem. En steeds kom ik er wel weer boven maar op een gegeven moment is die fut op. En dan heb ik helemaal geen zin meer om er nog moeite in te steken omdat ik weet dat als alles weer goed loopt hij wel iets anders vind waar ik me kan pakken.

zeg ehm....kan dit gesprek naar R&P? ik denk dat het daar meer op zijn plaats is dan hier