Ow man... ik voel weer een soap aankomen.. alleen deze keer sta ik er wel voor open. Dat heb ik maar eens met mezelf afgesproken om de cirkel een keer te doorbreken

Nadat ik in mijn omgeving had gezien hoe pijnlijk het kan zijn als je iemand om wie je geeft op afstand houdt, had ik besloten om de jongen bij wie ik dat een half jaar terug had gedaan, te sms'en om te zeggen dat het me speet dat ik dat destijds bij hem had gedaan. Stond niet helemaal nuchter tegenover hem... dat moet ik eerlijk bekennen, maar hij kwam meteen met 'ow, we zouden na een half jaar toch weer afspreken?'. Dat wilde hij destijds graag en ik had gezegd dat ik het contact wilde verbreken. Waarom dan contact gezocht? Omdat ik eigenlijk hem wilde laten weten dat zijn 'voortvarendheid' mij afschrikte. Net als nu.
Daarnaast twijfelde ik ook omdat.. ja, nu komt het

ik op mijn werk (

!) iemand ben tegengekomen.. en gisteren knalde er een keer een 'sparkle' door mijn lichaam toen ik met hem aan het praten was. Net als vandaag... En dat is aan de ene kant leuk, maar aan de andere kant ook best beangstigend. Toch maar besloten om er deze keer iets mee te gaan doen. Terugkerend patroon zeg maar..
MLI.. ik herken regelmatig iets in jou, weliswaar van een aantal jaar geleden. Vaak is het een kwestie van openstellen naar iemand toe. Het is heel makkelijk iemand op afstand te houden met smoesjes: hij heeft dit of hij heeft zus.. In feite maakt het allemaal niet uit.
Twijfel... is dat niet een conflict tussen je verstand en je gevoel?