R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Klinkt bekend, ik moet het ook vaak hebben van lichaamshouding en kleding. Erg genant als je je kind van school ophaalt en die heeft een nieuwe jas aan. Kost het moeite om 't te herkennen als het in een groep naar buiten komt wandelen 
Zegt een andere moeder * kijk daar komt die van jou aan * en jij ziet 't dan niet en loopt naar het verkeerde groepje kinderen. 
De laatste jaren lijkt er verbetering in ter zitten, ik herken herhaaldelijk mensen en ben daar dan apetrots op
Telefoonummers onthouden gaat mij goed af maar onthouden of iemand een bril draagt lukt meestal niet zo best.
Zegt een andere moeder * kijk daar komt die van jou aan * en jij ziet 't dan niet en loopt naar het verkeerde groepje kinderen. De laatste jaren lijkt er verbetering in ter zitten, ik herken herhaaldelijk mensen en ben daar dan apetrots op
Telefoonummers onthouden gaat mij goed af maar onthouden of iemand een bril draagt lukt meestal niet zo best.
Ga fietsen jij !! ikke niet hoor..
Maar ja, da's dan ook niet zo handig van jou om te openen met dat je je zijn gezicht niet kon herinneren.quote:Op dinsdag 23 juni 2009 09:28 schreef _Arual_ het volgende:
[..]
Hij hád indruk gemaakt, ik was hem juist aan het complimenteren met zijn presentatie van de keer daarvoor. Die kon ik nog zo samenvatten - dat soort dingen kan ik dan weer wel. Maar ja, toen onderbrak ie me dus.
The love you take is equal to the love you make.
Dit was wel een kort-door-de-bochtsamenvatting.quote:Op dinsdag 23 juni 2009 09:46 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Maar ja, da's dan ook niet zo handig van jou om te openen met dat je je zijn gezicht niet kon herinneren.
In feite kwam hij met een collega binnen en verwisselde ik hun namen, die ik allebei in mijn agenda had gezet. Dus toen zei hij iets in de trant van 'Heb je me niet herkend? De vorige keer zat jij hier toch ook?'
Zo kwamen we min of meer op dit gesprek uit.
TS, ik studeer klinische psychologie en ook klinische neuropsychologie en wat jij beschrijft hoort daar zeker onder.. Bij klinische neuropsychologie (functies van hersengebieden) komt 'prosopagnosie' weleens ter sprake, oftewel het 'onvermorgen/beperkt vermogen gezichten te herkennen'. Dat zou jij inderdaad weleens kunnen hebben, kijk eens naar de volgende link:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Prosopagnosie (had even zo snel niet een betere link
)
Kort samengevat heeft een bepaald gebiedje in de hersenen specifiek problemen met het herkennen van gezichten, en niet zozeer van andere dingen. Het kan dus goed dat je je dat nu pas realiseert, omdat je nooit anders gewend bent geweest. Mensen herken je namelijk ook makkelijk aan stemmen, kleren, geur enz.
Als ik het zo lees functioneer je voor de rest prima (nou ja, die films dan), toch kunnen neuropsychologen je mogelijk wel helpen/adviseren hoe hiermee om te gaan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Prosopagnosie (had even zo snel niet een betere link
)Kort samengevat heeft een bepaald gebiedje in de hersenen specifiek problemen met het herkennen van gezichten, en niet zozeer van andere dingen. Het kan dus goed dat je je dat nu pas realiseert, omdat je nooit anders gewend bent geweest. Mensen herken je namelijk ook makkelijk aan stemmen, kleren, geur enz.
Als ik het zo lees functioneer je voor de rest prima (nou ja, die films dan), toch kunnen neuropsychologen je mogelijk wel helpen/adviseren hoe hiermee om te gaan.
quote:Van de 72 gezichten heb je er 71 goed onthouden.
Dit komt neer op een percentage van 99%.
Ten percent faster with a sturdier frame
48 gezichten goed in de Volkskrant. Geen verrassing helaas voor mij 
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
86%
nu de namen nog
Ik ken de ooms en tantes van mijn man nog niet eens bij naam en die ken ik al 6 jaar
En ik probeer het wél
nu de namen nog
Ik ken de ooms en tantes van mijn man nog niet eens bij naam en die ken ik al 6 jaar
En ik probeer het wél
Wat ik me nu afvraag: is er bij jullie ook sprake van dat jullie in de eerste twee jaar van jullie leven weinig mensen zagen? Ik ben natuurlijk wel extreem (kindertehuis gedurende twee jaar na geboorte) maar hoe zit het met jullie?
De wijze houdt zich op de achtergrond, in werkelijkheid staat hij vooraan
Ik was enig kind, daarbij geen, neefjes, nichtjes, etc.quote:Op woensdag 24 juni 2009 13:08 schreef tim2308 het volgende:
Wat ik me nu afvraag: is er bij jullie ook sprake van dat jullie in de eerste twee jaar van jullie leven weinig mensen zagen? Ik ben natuurlijk wel extreem (kindertehuis gedurende twee jaar na geboorte) maar hoe zit het met jullie?
En ik had oogklachten. Door het ontbreken van een aantal oogspieren kon ik alleen rechtuit kijken. Ik heb bij bepaalde dingen het gevoel dat er iets niet klopt... Zo heb ik totaal geen balgevoel. Spring aan de kant als iets vijf meter bij me vandaan gebeurt, maar kan rustig toekijken terwijl ik een bal snoeihard in mijn gezicht krijg... borden die ik in een keukenkast wil zetten, smijt ik bij het optillen tegen de onderkant van het kastje aan. Ik zie het niet of zo. Jahaaaaren over gedaan voordat ik kon fietsen, ik reed overal tegenaan, terwijl ik die objecten heus wel zag. Mijn rijbewijs heb ik behaald, maar ik durf niet te rijden, ook omdat ik het gevoel heb dat ik dingen niet in kan schatten. En het herkennen van mensen dus...
Technisch zijn mijn ogen nu in orde, maar het is net of mijn hersenen niet snappen wat ze met specifieke info moeten doen.
[ Bericht 0% gewijzigd door _Arual_ op 24-06-2009 13:41:15 ]
Hmmmm... daar zeg je zoiets.
Als kind heb ik genoeg andere mensen gezien, broertje, redelijk grote familie, dagje creche etc.
Maar ik heb wel een ooghandicap: met één oog zie ik bijna niets. Een paar keer aan geopereerd als kind dus ook in het ziekenhuis heb ik veel mensen gezien.
Maar wellicht dat ik daardoor gezichten anders 'scan' en de herkenning daarom zo moeilijk is?
Fietsen en autorijden gaat gelukkig wel probleemloos.
Als kind heb ik genoeg andere mensen gezien, broertje, redelijk grote familie, dagje creche etc.
Maar ik heb wel een ooghandicap: met één oog zie ik bijna niets. Een paar keer aan geopereerd als kind dus ook in het ziekenhuis heb ik veel mensen gezien.
Maar wellicht dat ik daardoor gezichten anders 'scan' en de herkenning daarom zo moeilijk is? Fietsen en autorijden gaat gelukkig wel probleemloos.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Same here.. :pquote:Op zondag 9 maart 2008 20:21 schreef supersayan het volgende:
Ik kan ze alleen niet onthouden
Dit denk ik ook. Ik heb onlangs een interview gelezen met iemand die dit heeft, en ze vond het verschrikkelijk omdat ze soms niet eens haar eigen vriend kon herkennen. En als iemand in de stad 'hoi' zei keek ze altijd heel verbaasd, niet wetend wie het was. Pas in een gesprek kwam ze erachter. Kan heel erg vervelend zijn, ga er dus eens over praten met je huisarts!quote:Op dinsdag 23 juni 2009 10:49 schreef Nozomi het volgende:
TS, ik studeer klinische psychologie en ook klinische neuropsychologie en wat jij beschrijft hoort daar zeker onder.. Bij klinische neuropsychologie (functies van hersengebieden) komt 'prosopagnosie' weleens ter sprake, oftewel het 'onvermorgen/beperkt vermogen gezichten te herkennen'. Dat zou jij inderdaad weleens kunnen hebben, kijk eens naar de volgende link:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Prosopagnosie (had even zo snel niet een betere link
Kort samengevat heeft een bepaald gebiedje in de hersenen specifiek problemen met het herkennen van gezichten, en niet zozeer van andere dingen. Het kan dus goed dat je je dat nu pas realiseert, omdat je nooit anders gewend bent geweest. Mensen herken je namelijk ook makkelijk aan stemmen, kleren, geur enz.
Als ik het zo lees functioneer je voor de rest prima (nou ja, die films dan), toch kunnen neuropsychologen je mogelijk wel helpen/adviseren hoe hiermee om te gaan.
SPACE AND TIME ARE NO OBSTACLE TO CAT_TANK
Cat_Tank is strong
Cat_Tank is strong
Ik ben inderdaad in de eerste twee jaar van mijn leven veel alleen geweest. Mijn moeder lag heel lang in het ziekenhuis en ons gezin werd opgevangen door een gezinsverzorgster. Ik was een makkelijk kind, dus de gezinsverzorgster zette mij 's ochtends in de box en daar kwam ik de rest van de dag niet meer uit. Zo had zij haar handen vrij voor mijn oudere broer en zus. Toen mijn moeder weer thuis kwam toen ik 2 jaar was, kon ik nog niet praten of lopen. Het eerste wat mijn moeder gedaan heeft is de box eruit gooien en daarna kwam het snel goed, maar het is wel opvallend inderdaad dat dit genoemd wordt als mogelijke oorzaak voor mijn slechte gezichtsherkenning.quote:Op woensdag 24 juni 2009 13:08 schreef tim2308 het volgende:
Wat ik me nu afvraag: is er bij jullie ook sprake van dat jullie in de eerste twee jaar van jullie leven weinig mensen zagen? Ik ben natuurlijk wel extreem (kindertehuis gedurende twee jaar na geboorte) maar hoe zit het met jullie?
Als je goed om je heen kijkt zie je dat alles gekleurd is.
quote:Op woensdag 24 juni 2009 13:08 schreef tim2308 het volgende:
Wat ik me nu afvraag: is er bij jullie ook sprake van dat jullie in de eerste twee jaar van jullie leven weinig mensen zagen? Ik ben natuurlijk wel extreem (kindertehuis gedurende twee jaar na geboorte) maar hoe zit het met jullie?
Bij mij schat ik voornamelijk twee mensen en naar in totaal vier 'vertrouwde' gezichten. Maar ik denk niet dat je het in die hoek kunt zoeken want een jeugd kan ook een groot feest met talloze onbekenden zijn. Heb je in een kindertehuis juist niet meer te maken met verschillende gezichten, vraag ik me nu af?
Mensen overal kunnen herkennen is in mijn beleving iets anders dan het kunnen herkennen van emoties.
Ik ben bv. juist zeer goed in staat om emoties van een gezicht af te lezen.
Bij het lezen van de OP wilde ik je attenderen op het boek van Oliver Sacks, maar die ken je dus al.
Ik heb het topic even vluchtig doorgelezen, maar het percentage mensen hier die de klacht herkent is wel érg groot. Er is een verschil tussen mensen die totaal geen gezichten kunnen onthouden (dus ook die van je partner, ouders en vrienden) en vage bekenden die je een paar keer hebt gesproken (en niet erg goed kent).
Ik heb het topic even vluchtig doorgelezen, maar het percentage mensen hier die de klacht herkent is wel érg groot. Er is een verschil tussen mensen die totaal geen gezichten kunnen onthouden (dus ook die van je partner, ouders en vrienden) en vage bekenden die je een paar keer hebt gesproken (en niet erg goed kent).
Primum non nocere
Niet als je alleen maar in een ledikantje ligt. (te vergelijken met het eerdere verhaal van de boxquote:Op donderdag 25 juni 2009 01:39 schreef Stali het volgende:
[..]
Bij mij schat ik voornamelijk twee mensen en naar in totaal vier 'vertrouwde' gezichten. Maar ik denk niet dat je het in die hoek kunt zoeken want een jeugd kan ook een groot feest met talloze onbekenden zijn. Heb je in een kindertehuis juist niet meer te maken met verschillende gezichten, vraag ik me nu af?
De wijze houdt zich op de achtergrond, in werkelijkheid staat hij vooraan
Ik wilde niet mee doen met de topicpolonaise van herkenning, want ik vond het vrij normaal dat ik slecht ben in het herkennen van gezichten. Geen echte handicap of iets dergelijks. Ik ben alleen elke keer weer bang dat als ik mensen af moet halen van de trein of met ze heb afgesproken op een andere openbare plaats dat ik ze dan niet herken als ze naar me toe lopen
Maar ik heb net die test gedaan van de Volkskrant en dat viel me toch even vies tegen Gemiddelde voor mijn leeftijd en geslacht is 84%!! Ik score 63% 
Had niet eens het idee dat ik het nou zo slecht had gemaakt....
Maar ik heb net die test gedaan van de Volkskrant en dat viel me toch even vies tegen
Gemiddelde voor mijn leeftijd en geslacht is 84%!! Ik score 63% Had niet eens het idee dat ik het nou zo slecht had gemaakt....
"Dear life, When I said "can my day get any worse?" it was a rhetorical question, not a challenge."
TVP, morgen even mijn verhaal doen. Heb er ook last van.
Een ballonvaarder die door de mand valt is nooit grappig...
Lol herkenbaar, koste mij ongeveer een half uur voor ik door had dat het uberthaubt 2 verschillende personages ware. Snapte er echt niks van in het begin.quote:Op zondag 9 maart 2008 23:02 schreef Principessa.Farfalla het volgende:
In the Departed kon ik Leonardo DiCaprio en Matt Demon echt niet uit elkaar houden.. Dus snapte uiteraard helemaal niks van de film. Ik vraag dan ook de hele tijd. O is dit de goeie. Zijn dit de slechte? Oja oja!
38% 
Autisme he... gelukkig zijn er ook dingen waar ik wel heel goed in ben.
Gezichten herkennen heb ik nooit echt gekund.
Autisme he... gelukkig zijn er ook dingen waar ik wel heel goed in ben.
Gezichten herkennen heb ik nooit echt gekund.
Ik ken een hoogbegaafde (of dat er mee te maken kan hebben weet ik niet, maar jij geeft aan ook bovengemiddeld slim te zijn) jongen die hier ook last van heeft. Hij heeft zichzelf aangeleerd om bij mensen opmerkelijke kenmerken vast te leggen, dus bijvoorbeeld iemands rare moedervlek, grote krullen of luie oog. Als hij dan iemand tegenkomt lukt het hem de persoon te herkennen aan de hand van die kenmerken.
Succes!
Succes!
Interessant topic. Ik heb echter (denk ik ) iets van het tegenovergestelde, ik herken gezichten meestal heel erg snel, niet dat mijn ogen zo goed zijn maar dat ik gewoon de meeste details van de gezichten van voor mij bekende mensen goed weet te plaatsen. Hetzelfde met films waar sommige acteurs een ander uiterlijk krijgen aangemeten, daar zie ik vrijwel altijid direct wie het is, mits ik uiteraard de acteur daarvoor al kende.
Ook even die test gedaan:
) iets van het tegenovergestelde, ik herken gezichten meestal heel erg snel, niet dat mijn ogen zo goed zijn maar dat ik gewoon de meeste details van de gezichten van voor mij bekende mensen goed weet te plaatsen. Hetzelfde met films waar sommige acteurs een ander uiterlijk krijgen aangemeten, daar zie ik vrijwel altijid direct wie het is, mits ik uiteraard de acteur daarvoor al kende.Ook even die test gedaan:
quote:Van de 72 gezichten heb je er 70 goed onthouden.
Dit komt neer op een percentage van 97%.
The problem is not the occupation, but how people deal with it.
|
|
