R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik weet niet of dit echt bij 'psychologie' hoort, maar ok.
Ik ben ontzettend slecht in gezichten herkennen. De eerste keer dat ik me hier echt bewust van werd was op mijn veertiende, toen ik na jarenlang zeuren eindelijk een hondje kreeg. Ik kon me de kop van mijn hondje totaal niet voorstellen wanneer het beestje niet in de buurt was, en verder dan 'klein en wit' kwam ik niet met mijn beschrijving. Ik had een foto in mijn agenda, maar zelfs als ik naar die foto keek herkende ik mijn hondje er niet in. Het heeft maanden geduurd voor ik het koppie/lijf van mijn hondje voor me kon zien zonder dat zij (of een foto) in de buurt was.
Vrijwel dagelijks gebeurd het me wel dat mensen me aanspreken/herkennen, en dat ik ze echt niet herken. Pas ging ik met mijn moeder naar de markt, waar een meisje me heel enthousiast kwam begroeten, ze knuffelde me, etc.
Ik heb geen idee wie het was/is. Maar omdat het genant is om tegen iemand die jou kennelijk goed kent te zeggen dat je diegene niet herkent, lul ik er meestal maar een punt aan (leuk je weer te zien, hoe is het
). Maar ook bij boodschappen doen gebeurd het vaak dat mensen me aanspreken om te vragen hoe het met mijn moeder en/of met mij gaat, terwijl ik geen idee heb wie ze zijn. Ik herken hun stem niet, hun gezicht niet, etc.
Ook films kan ik vrij slecht volgen, puur omdat ik niet weet wie wie is. Ik ben niet dom, mijn IQ is boven gemiddeld, maar als je me ziet stuntelen bij een film of serie zou je zeggen dat ik zwakbegaafd ben
Ik hoef sowieso geen chinese films te kijken, dan haal ik zelfs mannen en vrouwen door elkaar, maar met 'gewone' films kost me ook erg veel moeite om in het verhaal te blijven, omdat ik me telkens afvraag wie nou de good en wie nou de bad guy is, het lijkt allemaal teveel op elkaar. Dit is zeer frustrerend, ik heb een flinke dvd collectie en ben gek op films, maar het kan me echt frusteren dat ik veel films een paar keer moet zien voordat ik het volledig begrijp, voordat ik mensen begin te herkennen.
Als ik tv kijk met een vriendin kan zij vaak alle acteurs zo opnoemen (kijk dat is die, en kijk dat is die!) maar ook al ken ik de namen, de gezichten kan ik gewoon niet herkennen.
Nu hoorde ik pas dat het een serieuze 'stoornis' is, dat er veel mensen zijn die niet goed zijn in gezichten herkennen. Ik dacht altijd dat het gewoon een gekkigheidje van mij was
Nu zag ik net een programma op National Geographic waar ze heel kort even aandacht besteedden aan mensen die geen gezichten konden herkennen. Het was echt een openbaring, die vrouw die geinterviewd werd deed echt precies hetzelfde als ik. Mensen herkennen aan hun bril, een knobbel op hun neus of een aparte oorbel. Ik herken mensen aan hun haar, bril, kleding (kleur) of manier van lopen. Maar vraag me niet wat de kleur is van de ogen van mijn opa, ik zou het je niet kunnen vertellen. Ik zou niet eens weten wat de kleur ogen van mijn moeder is, al kan ik haar wel goed visualiseren (gelukkig ).
Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Zijn er tips & tricks om gezichten beter te kunnnen herkennen?
Ik krijg er steeds meer last van, of ik word me er bewuster van op één of andere manier, maar ik vind het steeds vervelender om mensen niet te herkennen, en het maakt me ook ontzettend onzeker, als ik merk dat mensen naar me kijken begin ik me gelijk af te vragen of ik hun soms zou moeten herkennen of naar hun toe zou moeten gaan om hallo te zeggen, of dat ze gewoon naar me kijken omdat mijn haar raar zit of mijn een knoop van mijn jas niet goed dicht is of iets. Ik vind het echt heel vervelend
[ Bericht 0% gewijzigd door Strychnine op 09-03-2008 19:38:41 (Tikfoutje) ]
Ik ben ontzettend slecht in gezichten herkennen. De eerste keer dat ik me hier echt bewust van werd was op mijn veertiende, toen ik na jarenlang zeuren eindelijk een hondje kreeg. Ik kon me de kop van mijn hondje totaal niet voorstellen wanneer het beestje niet in de buurt was, en verder dan 'klein en wit' kwam ik niet met mijn beschrijving. Ik had een foto in mijn agenda, maar zelfs als ik naar die foto keek herkende ik mijn hondje er niet in. Het heeft maanden geduurd voor ik het koppie/lijf van mijn hondje voor me kon zien zonder dat zij (of een foto) in de buurt was.
Vrijwel dagelijks gebeurd het me wel dat mensen me aanspreken/herkennen, en dat ik ze echt niet herken. Pas ging ik met mijn moeder naar de markt, waar een meisje me heel enthousiast kwam begroeten, ze knuffelde me, etc.
Ik heb geen idee wie het was/is. Maar omdat het genant is om tegen iemand die jou kennelijk goed kent te zeggen dat je diegene niet herkent, lul ik er meestal maar een punt aan (leuk je weer te zien, hoe is het
). Maar ook bij boodschappen doen gebeurd het vaak dat mensen me aanspreken om te vragen hoe het met mijn moeder en/of met mij gaat, terwijl ik geen idee heb wie ze zijn. Ik herken hun stem niet, hun gezicht niet, etc.Ook films kan ik vrij slecht volgen, puur omdat ik niet weet wie wie is. Ik ben niet dom, mijn IQ is boven gemiddeld, maar als je me ziet stuntelen bij een film of serie zou je zeggen dat ik zwakbegaafd ben
Ik hoef sowieso geen chinese films te kijken, dan haal ik zelfs mannen en vrouwen door elkaar, maar met 'gewone' films kost me ook erg veel moeite om in het verhaal te blijven, omdat ik me telkens afvraag wie nou de good en wie nou de bad guy is, het lijkt allemaal teveel op elkaar. Dit is zeer frustrerend, ik heb een flinke dvd collectie en ben gek op films, maar het kan me echt frusteren dat ik veel films een paar keer moet zien voordat ik het volledig begrijp, voordat ik mensen begin te herkennen.
Als ik tv kijk met een vriendin kan zij vaak alle acteurs zo opnoemen (kijk dat is die, en kijk dat is die!) maar ook al ken ik de namen, de gezichten kan ik gewoon niet herkennen.
Nu hoorde ik pas dat het een serieuze 'stoornis' is, dat er veel mensen zijn die niet goed zijn in gezichten herkennen. Ik dacht altijd dat het gewoon een gekkigheidje van mij was
Nu zag ik net een programma op National Geographic waar ze heel kort even aandacht besteedden aan mensen die geen gezichten konden herkennen. Het was echt een openbaring, die vrouw die geinterviewd werd deed echt precies hetzelfde als ik. Mensen herkennen aan hun bril, een knobbel op hun neus of een aparte oorbel. Ik herken mensen aan hun haar, bril, kleding (kleur) of manier van lopen. Maar vraag me niet wat de kleur is van de ogen van mijn opa, ik zou het je niet kunnen vertellen. Ik zou niet eens weten wat de kleur ogen van mijn moeder is, al kan ik haar wel goed visualiseren (gelukkig
).Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Zijn er tips & tricks om gezichten beter te kunnnen herkennen?
Ik krijg er steeds meer last van, of ik word me er bewuster van op één of andere manier, maar ik vind het steeds vervelender om mensen niet te herkennen, en het maakt me ook ontzettend onzeker, als ik merk dat mensen naar me kijken begin ik me gelijk af te vragen of ik hun soms zou moeten herkennen of naar hun toe zou moeten gaan om hallo te zeggen, of dat ze gewoon naar me kijken omdat mijn haar raar zit of mijn een knoop van mijn jas niet goed dicht is of iets. Ik vind het echt heel vervelend
[ Bericht 0% gewijzigd door Strychnine op 09-03-2008 19:38:41 (Tikfoutje) ]
Vivre
Volgens mij ben jij ver de enige op Fok! die dit heeft, dus qua tips zal het tegenvallenquote:Op zondag 9 maart 2008 19:29 schreef Strychnine het volgende:
Zijn er hier meer mensen die hier last van hebben? Zijn er tips & tricks om gezichten beter te kunnnen herkennen?
Het is idd een bestaand verschijnsel. Het deeltje in je hersenen dat voor herkenning verantwoordelijk is, werkt niet naar behoren.
De enige tip die ik kan geven is: zeg aan je vrienden en intimi dat je dit hebt, anders hebben ze een verkeerd beeld als je weer eens vraagt wie ze zijn.
Ik heb hier ook last van, best irritant af en toe. Ik heb het ook al vanaf de basisschool, op mijn basisschool was een lang hek waar altijd alle moeders stonden te wachten na schooltijd, maar ik wachtte altijd tot m'n moeder naar mij toe kwam ipv andersom.
Nu heb ik er ook nog wel redelijk vaak last van. Ik ben nooit degene die als eerste groet, want ik zie het simpelweg gewoon niet. Een collegezaal binnenkomen en m'n vrienden vinden is ook altijd een ramp, maar ik zorg meestal dat ik als eerste ben.
Verder nog wat kleine dingen als verjaardagen e.d. Vaak dat mensen de volgende dag over bepaalde personen hebben, dat ik gewoon niet weet wie wie is, terwijl ik er zelf bij was. En met ingewikkelde films heb ik exact hetzelfde. Acteurs, muzikanten e.d. zeggen me ook gewoon niets.
Geloof niet dat er veel aan te doen is, ik let voornamelijk op houding, kleding en andere opvallende dingen, meestal gaat dat wel goed. Tijdens de herfst en lente heb ik er ook wat meer last van, dan gaat iedereen opeens andere kleding dragen.
Nu heb ik er ook nog wel redelijk vaak last van. Ik ben nooit degene die als eerste groet, want ik zie het simpelweg gewoon niet. Een collegezaal binnenkomen en m'n vrienden vinden is ook altijd een ramp, maar ik zorg meestal dat ik als eerste ben.
Verder nog wat kleine dingen als verjaardagen e.d. Vaak dat mensen de volgende dag over bepaalde personen hebben, dat ik gewoon niet weet wie wie is, terwijl ik er zelf bij was. En met ingewikkelde films heb ik exact hetzelfde. Acteurs, muzikanten e.d. zeggen me ook gewoon niets.
Geloof niet dat er veel aan te doen is, ik let voornamelijk op houding, kleding en andere opvallende dingen, meestal gaat dat wel goed. Tijdens de herfst en lente heb ik er ook wat meer last van, dan gaat iedereen opeens andere kleding dragen.
@Katerwater, gelukkig herken ik nog wel redelijk goed mijn familie/vrienden (al moeten ze niet plotseling hun haar anders hebben of een nieuwe bril of iets, dan heb ik het moeilijk )maar ik heb ze wel verteld dat ik slecht ben in het herkennen van gezichten en ze houden daar ook wel rekening mee, vooral dat ze het even voor me 'opnemen' als iemand mij begroet en ik diegene niet herken, dat ze voor mij gaan vragen wie diegene is zonder dat diegene door heeft dat ik het ook niet weet
@Schuifpui, wat een feest van herkenning
Ik heb het ook bij verjaardagen inderdaad, als mijn moeder heel enthousiast verteld over dat die,die, die en die er waren twijfel ik soms echt aan haar, want diegene heb ik helemaal niet gezien/herkend, en die zou ik toch wel moeten kennen het heeft even geduurd voor ik doorhad dat het echt aan mij lag en niet aan anderen
En ook ik houd ook niet zo van de zomer, dan gaan de winterjassen (waaraan je ze toch vaak herkent wanneer ze binnen komen of op straat lopen) de kast in en lopen ze opeens in kleding die ik niet ken, dan moet ik daar weer aan gaan wennen
Met mijn moeder heb ik het gelukkig niet, al weet ik wel dat ik als kind al extreem veel aandacht had voor haar kleding, schoenen en haar, en haar daar ook vaak aan herkende. En aan haar stem vooral. Maar het is gelukkig nooit zo ver gekomen dat ik haar zelf niet herken, omdat ze zo dicht bij me staat zijn er altijd genoeg herkenningspunten.
Ik ken zeker minimaal 100 acteurs bij naam en ik kan ook zo hun rol er bij opnoemen, maar laat me en foto zien van ze en ik kan je niet vertellen wie ze zijn of waarvan ze beroemd zijn.
Overigens heeft mijn vader (hij is overleden toen ik 14 was, dus ik kan hem er ook niet echt meer iets over vragen) ook last hiervan gehad, toen ik het met mijn moeder een paar weken terug hierover had zei ze dat ik dat vast van mijn vader had, dat hij er ook slecht in was. Al was hij er niet zo slecht in als ik
Overigens heb ik wel een goed oog voor detail, ik ken alle kleren van mijn moeder en beste vriendin uit mijn hoofd geloof ik, ik kan alles van iedereen beschrijven, behalve hun gezicht dus
)maar ik heb ze wel verteld dat ik slecht ben in het herkennen van gezichten en ze houden daar ook wel rekening mee, vooral dat ze het even voor me 'opnemen' als iemand mij begroet en ik diegene niet herken, dat ze voor mij gaan vragen wie diegene is zonder dat diegene door heeft dat ik het ook niet weet @Schuifpui, wat een feest van herkenning
Ik heb het ook bij verjaardagen inderdaad, als mijn moeder heel enthousiast verteld over dat die,die, die en die er waren twijfel ik soms echt aan haar, want diegene heb ik helemaal niet gezien/herkend, en die zou ik toch wel moeten kennen
het heeft even geduurd voor ik doorhad dat het echt aan mij lag en niet aan anderen En ook ik houd ook niet zo van de zomer, dan gaan de winterjassen (waaraan je ze toch vaak herkent wanneer ze binnen komen of op straat lopen) de kast in en lopen ze opeens in kleding die ik niet ken, dan moet ik daar weer aan gaan wennen
Met mijn moeder heb ik het gelukkig niet, al weet ik wel dat ik als kind al extreem veel aandacht had voor haar kleding, schoenen en haar, en haar daar ook vaak aan herkende. En aan haar stem vooral. Maar het is gelukkig nooit zo ver gekomen dat ik haar zelf niet herken, omdat ze zo dicht bij me staat zijn er altijd genoeg herkenningspunten.
Ik ken zeker minimaal 100 acteurs bij naam en ik kan ook zo hun rol er bij opnoemen, maar laat me en foto zien van ze en ik kan je niet vertellen wie ze zijn of waarvan ze beroemd zijn.
Overigens heeft mijn vader (hij is overleden toen ik 14 was, dus ik kan hem er ook niet echt meer iets over vragen) ook last hiervan gehad, toen ik het met mijn moeder een paar weken terug hierover had zei ze dat ik dat vast van mijn vader had, dat hij er ook slecht in was. Al was hij er niet zo slecht in als ik
Overigens heb ik wel een goed oog voor detail, ik ken alle kleren van mijn moeder en beste vriendin uit mijn hoofd geloof ik, ik kan alles van iedereen beschrijven, behalve hun gezicht dus
Vivre
Heb er een keer een uitgebreide documentaire over gezien op Discovery en daar zeiden ze dat het inderdaad een bekende afwijking is. Die man kon zelfs zijn familie niet herkennen, iedere dag weer niet. Dus die had het nog een stuk erger.
Lijkt me erg vervelend voor je. Ik zou me proberen zoveel mogelijk te trainen in het herkennen van mensen op basis van andere dingen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Lijkt me erg vervelend voor je. Ik zou me proberen zoveel mogelijk te trainen in het herkennen van mensen op basis van andere dingen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Beter één keer om vergeving vragen, dan tien keer om toestemming.
Die heb ik nog nooit gezien. Oh, wacht...quote:
People should not be afraid of their governments. Governments should be afraid of their people.
tvp tje komt deel bekend voor
(__/)
(='.'=) This is Bunny. Copy and paste bunny into your
(")_(") signature to help him gain world domination
(='.'=) This is Bunny. Copy and paste bunny into your
(")_(") signature to help him gain world domination
Ik kan ze alleen niet onthouden wel herkennen gelukkig
wel herkennen gelukkig
Nappa: Vegeta, what does the scouter say about his power level?
Vegeta: It's over NINE THOUSAAAAAAAAAND!
Vegeta: It's over NINE THOUSAAAAAAAAAND!
@Kogando, ik heb het inderdaad (godzijdank!) niet in een dergelijke mate
@Milagro, die film ken ik niet, maar als ik het zo lees wil ik hem best eens zien
@DonJuanDeMarco, yep
@Milagro, die film ken ik niet, maar als ik het zo lees wil ik hem best eens zien
@DonJuanDeMarco, yep
Vivre
Vergeet het ook altijdquote:Op zondag 9 maart 2008 20:21 schreef supersayan het volgende:
Ik kan ze alleen niet onthouden
Irritant is het ja.
Dieptepunt was de introductieweek aan de uni. Na die week wilde ik in de refter een plaatsje zoeken. Ik vroeg aan een meisje of de plaats naast haar vrij was. Na 10 minuten werd ze pissig op me: ze was twee weken lang mijn 'mentormama' geweest, en nu zei ik geen woord meer tegen haar. Ik had haar echter totaal niet herkend omdat ze haar haar geblondeerd had. Dan gaat het mis bij mij.
Mensen die ik zie op een andere plek dan de plek waarvan ik ze ken, herken ik ook niet. Mensen van de sportschool bijvoorbeeld. Bij het sporten klep ik honderduit met ze, Kom ik ze echter tegen in een winkel, dan geef ik totaal geen respons, omdat ik ze simpelweg niet herken. Ik herken het gezicht dan wel, dat komt me in de verte bekend voor, maar heb geen flauw idee waarvan. Heel vervelend, je komt dan zo kortaf over.
Met films heb ik ook verschrikkelijk veel moeite. Thrillers enzo, dat gaat écht niet. Ik verwar mensen dan. En als ik een acteur in een andere rol zie spelen, dan leg ik totaal niet het verband met die vorige film. Zo van 'Goh, dat grietje van Lost in translation is hetzelfde grietje als in the horse wisperer.' Ik kan dan beide films 4 keer gezien hebben zonder dat op te merken. Acteurs die klagen dat ze door een bepaalde rol vastzitten aan een zeker image? Voor mij onbegrijpelijk.
Dieptepunt was de introductieweek aan de uni. Na die week wilde ik in de refter een plaatsje zoeken. Ik vroeg aan een meisje of de plaats naast haar vrij was. Na 10 minuten werd ze pissig op me: ze was twee weken lang mijn 'mentormama' geweest, en nu zei ik geen woord meer tegen haar. Ik had haar echter totaal niet herkend omdat ze haar haar geblondeerd had. Dan gaat het mis bij mij.
Mensen die ik zie op een andere plek dan de plek waarvan ik ze ken, herken ik ook niet. Mensen van de sportschool bijvoorbeeld. Bij het sporten klep ik honderduit met ze, Kom ik ze echter tegen in een winkel, dan geef ik totaal geen respons, omdat ik ze simpelweg niet herken. Ik herken het gezicht dan wel, dat komt me in de verte bekend voor, maar heb geen flauw idee waarvan. Heel vervelend, je komt dan zo kortaf over.
Met films heb ik ook verschrikkelijk veel moeite. Thrillers enzo, dat gaat écht niet. Ik verwar mensen dan. En als ik een acteur in een andere rol zie spelen, dan leg ik totaal niet het verband met die vorige film. Zo van 'Goh, dat grietje van Lost in translation is hetzelfde grietje als in the horse wisperer.' Ik kan dan beide films 4 keer gezien hebben zonder dat op te merken. Acteurs die klagen dat ze door een bepaalde rol vastzitten aan een zeker image? Voor mij onbegrijpelijk.
En dan vergeet ik nog het ergste: vorig jaar had ik een baan in het ziekenhuis, in een communicatiefunctie. Dan heb je met veel verschillende mensen te maken. Ik kijk vaak naar het soort kleding dat mensen dragen, naar hun schoenen enzo. Maar al die mensen in hetzelfde witte uniform... Allemaal crocs aan hun voeten... Er was voor mij soms geen touw aan vast te knopen. Alleen mensen met een heel expliciet uiterlijk bleven me echt bij.
Ik heb dit in een beperkte mate, maar bij mij is het desinteresse..
Wat je niet traint, verleer je.. in mijn geval.
Wat je niet traint, verleer je.. in mijn geval.
Ja Ja , ik kom het wel weer maken !! domme doos..!!
Een gezicht voorstellen beschrijven is vrij lastig maar een gezicht herkennen zou makkelijk moeten zijn.
Herken je je eigen gezicht zelf wel voor een spiegel? zo niet ->DonJuanDeMarco.
Herken je je eigen gezicht zelf wel voor een spiegel? zo niet ->DonJuanDeMarco.
Vrouwen moeten niet zeiken over hun uiterlijk. Met hun innerlijk is veel meer mis.
iGEM
iGEM
misschien is het handig om hiermee toch naar een specialist te gaan.. Die kan je misschien tips geven over hoe je het beste ermee om kan gaan. er is waarschijnlijk geen medicijn tegen (het is immers een fout in de hersenen: de signalen worden niet goed geinterpreteerd, en daardoor komen ze niet in je geheugen terecht.)
misschien een tip, misschien heb je baat bij geheugen verbeterende oefeningen (neem een DS met braintraining, bijvoorbeeld)
misschien een tip, misschien heb je baat bij geheugen verbeterende oefeningen (neem een DS met braintraining, bijvoorbeeld)
For every fact, there is an equal and opposite opinion.
Twitch.tv/bensel15
Twitch.tv/bensel15
Ik zat hetzelfde programma te kijken op NGC. Heb het alleen niet afgekeken. Hebben ze in dat programma niets gezegd over tips?
Ik ben het misschien niet eens met jou, en jij bent het misschien niet eens met mij. Maar laten we het daar dan over eens zijn.
ik heb het ook 
niet heel extreem, maar inderdaad herken ik mensen ook vooral aan lopen/kleding/stem/locatie. Ik kan ook niemand zo voor me zien, zelfs mijn vriend niet die ik bijna elke dag zie, of mijn moeder die natuurlijk ook een groot gedeelte van mijn leven er was.
ook heel erg met films ja, dat je gewoon het verhaal absoluut niet kunt volgen want wie is nou wie en hebben we ie al eens eerder gezien?
(geen idee welke mongool 'the Prestige' heeft gemaakt met twee mannen met dezelfde kleur haar en voor de rest een heel 'gewoon' uiterlijk)
niet heel extreem, maar inderdaad herken ik mensen ook vooral aan lopen/kleding/stem/locatie. Ik kan ook niemand zo voor me zien, zelfs mijn vriend niet die ik bijna elke dag zie, of mijn moeder die natuurlijk ook een groot gedeelte van mijn leven er was.ook heel erg met films ja, dat je gewoon het verhaal absoluut niet kunt volgen want wie is nou wie en hebben we ie al eens eerder gezien?
(geen idee welke mongool 'the Prestige' heeft gemaakt met twee mannen met dezelfde kleur haar en voor de rest een heel 'gewoon' uiterlijk)
Ik ben ook niet zo goed in gezichten moet ik eerlijk bekennen
details van kleren wel maar hoe het gezicht van goede vrienden er nou precies uitzien
alleen als ik echt een keer heb gevraagd van hey welke kleur ogen heb je nou en van elk detail van hun gezicht goed heb bestudeerd dan komt er wel een soort beeld tevoorschijn
details van kleren wel maar hoe het gezicht van goede vrienden er nou precies uitzien
alleen als ik echt een keer heb gevraagd van hey welke kleur ogen heb je nou en van elk detail van hun gezicht goed heb bestudeerd dan komt er wel een soort beeld tevoorschijn
The kingdom is echt een fijne film om te zien
je hebt een neger, een vrouw en 2 blanken (die ik steeds door elkaar haalde maar goed) als hoofdrol speelrs
dus dan is het wel makkelijk te zien wie wie is
je hebt een neger, een vrouw en 2 blanken (die ik steeds door elkaar haalde maar goed) als hoofdrol speelrs
dus dan is het wel makkelijk te zien wie wie is
In the Departed kon ik Leonardo DiCaprio en Matt Demon echt niet uit elkaar houden.. Dus snapte uiteraard helemaal niks van de film. Ik vraag dan ook de hele tijd. O is dit de goeie. Zijn dit de slechte? Oja oja!
Maar nu stop ik met de topic kaping
Maar nu stop ik met de topic kaping
@Arual, haha, ja wat herkenbaar. Ik heb het met mijn vertrouwensdocente (en lerares) engels een keer in de bus gehad, dat ze echt beledigd was dat ik niks zei. Ik herkende haar gewoon niet, ze had opeens zwart kort haar
Pas zat ik een programma te kijken dat na House komt, geen idee hoe het heet, murder investigation of zo? Daar speelt Al Bundy (Married with Children) in, en ik herkende hem zowaar, ik heb 2 weken aan mijn vriendin zitten vertellen dat ik hem herkende Maar Al Bundy is dan ook de enige die voor mij dus vast zit aan een rol, ik herken ze verder ook niet. Ik vind Johnny Depp ontzettend mooi (geil 
) maar in een aantal films herkende ik hem niet
Dan sta je flink voor lul als je hebt verkondigd dat je hem zo leuk en mooi vind en hem vervolgens niet herkend
@Kless, ik herken mezelf niet altijd, maar dat hangt ook weer samen met een andere 'stoornis' die ik heb, ik weet niet of dat iets met deze face recognition te maken heeft.
@Bensel, mijn geheugen is niet slecht, ik speel ook best veel games en heb op mijn mobiel zo'n braintraining spelletje zitten, maar heb niet het idee dat het ook maar iets helpt
@Re, nee, TS heeft geen Asperger. Wel eng veel kenmerken van Asperger maar aangezien ik er nooit op getest ben wil ik het ook zo houden dat ik het niet heb Heb al genoeg stempeltjes zonder dat erbij
DDBtje, nee, het ging over die vrouw die zo goed kon schaken, op het einde lieten ze zien dat bij de schaakster dezelfde hersendelen oplichtten als ze een schaakbord zag als wanneer ze een gezicht van een bekende zag. Maar verder zeiden ze niet veel over gezichten (niet) herkennen.
@Twinky, ik kan mijn beste vriendin wel voor me zien, ik kan me haar ogen heel goed voor de geest halen (ze heeft heel lichtbruine/amberkleurige ogen) en haar haar en kledingstijl/schoenen, maar de vorm van haar gezicht weet ik ook niet precies.
En The Prestige heb ik wel gezien maar kan ik men iet goed herinneren, maar ik heb het bijvoorbeeld heel erg bij Charmed, ze zijn weer bij seizoen 1 begonnen op Net 5, en Prue, Piper en Phoebe hebben alle 3 halflang donkerbruin haar en donkere ogen. Wat een hel
Ik heb echt al tientallen afleveringen gezien, maar vraag me niet wie Prue en wie Piper is of zo, ik zou het je niet kunnen vertellen
Pas zat ik een programma te kijken dat na House komt, geen idee hoe het heet, murder investigation of zo? Daar speelt Al Bundy (Married with Children) in, en ik herkende hem zowaar, ik heb 2 weken aan mijn vriendin zitten vertellen dat ik hem herkende
Maar Al Bundy is dan ook de enige die voor mij dus vast zit aan een rol, ik herken ze verder ook niet. Ik vind Johnny Depp ontzettend mooi (geil ) maar in een aantal films herkende ik hem niet Dan sta je flink voor lul als je hebt verkondigd dat je hem zo leuk en mooi vind en hem vervolgens niet herkend
@Kless, ik herken mezelf niet altijd, maar dat hangt ook weer samen met een andere 'stoornis' die ik heb, ik weet niet of dat iets met deze face recognition te maken heeft.
@Bensel, mijn geheugen is niet slecht, ik speel ook best veel games en heb op mijn mobiel zo'n braintraining spelletje zitten, maar heb niet het idee dat het ook maar iets helpt
@Re, nee, TS heeft geen Asperger. Wel eng veel kenmerken van Asperger maar aangezien ik er nooit op getest ben wil ik het ook zo houden dat ik het niet heb
Heb al genoeg stempeltjes zonder dat erbij DDBtje, nee, het ging over die vrouw die zo goed kon schaken, op het einde lieten ze zien dat bij de schaakster dezelfde hersendelen oplichtten als ze een schaakbord zag als wanneer ze een gezicht van een bekende zag. Maar verder zeiden ze niet veel over gezichten (niet) herkennen.
@Twinky, ik kan mijn beste vriendin wel voor me zien, ik kan me haar ogen heel goed voor de geest halen (ze heeft heel lichtbruine/amberkleurige ogen) en haar haar en kledingstijl/schoenen, maar de vorm van haar gezicht weet ik ook niet precies.
En The Prestige heb ik wel gezien maar kan ik men iet goed herinneren, maar ik heb het bijvoorbeeld heel erg bij Charmed, ze zijn weer bij seizoen 1 begonnen op Net 5, en Prue, Piper en Phoebe hebben alle 3 halflang donkerbruin haar en donkere ogen. Wat een hel
Ik heb echt al tientallen afleveringen gezien, maar vraag me niet wie Prue en wie Piper is of zo, ik zou het je niet kunnen vertellen
Vivre
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Prinses Victoria van Zweden heeft dit ook - de roddelbladen hier in Duitsland staan er bol van. Het heeft een officiële naam, prosopagnosia.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Heb je ook met foto's waar je alleen opstaat en zonder herkenbare omgeving zo iets van. Hey ben ik dit 
Ja wel dat je het weet maar niet herkent?
Ik heb dat soms en dat voelt zo vaag. Dan denk ik van. Ik WEET dat ik het ben maar er gaat geen lampje branden
Ja wel dat je het weet maar niet herkent?Ik heb dat soms en dat voelt zo vaag. Dan denk ik van. Ik WEET dat ik het ben maar er gaat geen lampje branden
dat zou kunnen maar bij mijn weten heeft TS nog geen diagnose gehad van een specialist...quote:Op zondag 9 maart 2008 23:03 schreef Rewimo het volgende:
Prinses Victoria van Zweden heeft dit ook - de roddelbladen hier in Duitsland staan er bol van. Het heeft een officiële naam, prosopagnosia.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Even stomme vraag/opmerking hoor, maar ben je hiervoor al bij een huisarts / iemand anders geweest?
Die zal natuurlijk niet heel veel voor je kunnen betekenen, maar allicht kun je wel weer mooi een beetje
bijdragen in evt onderzoek hiernaar.
Allicht kun je het ook wel officieel maken al weet ik niet wat dat voor toegevoegde waarde zou hebben
Die zal natuurlijk niet heel veel voor je kunnen betekenen, maar allicht kun je wel weer mooi een beetje
bijdragen in evt onderzoek hiernaar.
Allicht kun je het ook wel officieel maken al weet ik niet wat dat voor toegevoegde waarde zou hebben
Imperare sibi maximum imperium est
Ah, okquote:Op zondag 9 maart 2008 23:02 schreef Strychnine het volgende:
@Re, nee, TS heeft geen Asperger. Wel eng veel kenmerken van Asperger maar aangezien ik er nooit op getest ben wil ik het ook zo houden dat ik het niet heb
... ik moest er ff aan denken omdat het bij hen nogal eens voorkomt ... maar advies is om er gewoon mee naar de huisarts te gaan als het je dagelijkse activiteiten belemmerd.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
@de-priester, dat is geen stomme vraag hoor
Ik ben hiervoor niet naar de huisarts of een therapeut geweest, maar ik loop al flink wat jaartjes in hulpverleningsland (al ben ik nu al een jaartje 'vrij') dus mocht het echt een belemmering worden (dat is het al wel, maar het is niet ondragelijk of zo ) zal ik het zeker wel aangeven.
Daarnaast heb ik volgens mij (al kan ik natuurlijk niet mezelf diagnosticeren) als ik al onder de noemer prosopagnosia val, niet een erge vorm ervan, bij mij gaat het niet zo ver dat ik mijn moeder straal voorbij loop
Het is vooral bij kennissen, films, etc. Het is wel aanwezig bij familie/vrienden, maar die herken ik aan genoeg andere dingen waardoor ik ze toch altijd wel zal herkennen, alleen duurt het soms wat langer dan normaal
Dus of ik echt iets aan onderzoeken bij kan dragen... Ik denk dat het daardoor niet ver genoeg ontwikkeld (gelukkig!) is bij mij. En voor mij zou een officiele diagnose er geen verandering in maken, naampjes van stoornissen doen me echt niets, zolang ik er maar niet te veel last van heb en er zo nodig bij geholpen kan worden
Maar, in dit geval is het dus niet zo dat ik het zo vervelend vind dat ik er een therapeut of arts mee 'lastig zou willen vallen'.
@Re, een tijdje terug zei iemand ook tegen me dat ik toch wel veel Asperger kenmerken had, en nu net heb ik even zitten lezen op Aspergers sites en wederom zie ik wel veel herkenningspunten, inderdaad ook het gezichten slecht kunnen herkennen, maar ik zie het nut er niet van in om me er op te laten testen oid, vooral omdat ik van die 'aspergerkenmerken' nou niet echt veel last heb, ik weet eigenlijk niet echt beter. Dus houd ik het er op dat ik geen (gediagnosticeerde) asperger heb
Ik ben hiervoor niet naar de huisarts of een therapeut geweest, maar ik loop al flink wat jaartjes in hulpverleningsland (al ben ik nu al een jaartje 'vrij') dus mocht het echt een belemmering worden (dat is het al wel, maar het is niet ondragelijk of zo
) zal ik het zeker wel aangeven.Daarnaast heb ik volgens mij (al kan ik natuurlijk niet mezelf diagnosticeren) als ik al onder de noemer prosopagnosia val, niet een erge vorm ervan, bij mij gaat het niet zo ver dat ik mijn moeder straal voorbij loop
Het is vooral bij kennissen, films, etc. Het is wel aanwezig bij familie/vrienden, maar die herken ik aan genoeg andere dingen waardoor ik ze toch altijd wel zal herkennen, alleen duurt het soms wat langer dan normaal
Dus of ik echt iets aan onderzoeken bij kan dragen... Ik denk dat het daardoor niet ver genoeg ontwikkeld (gelukkig!) is bij mij. En voor mij zou een officiele diagnose er geen verandering in maken, naampjes van stoornissen doen me echt niets, zolang ik er maar niet te veel last van heb en er zo nodig bij geholpen kan worden
Maar, in dit geval is het dus niet zo dat ik het zo vervelend vind dat ik er een therapeut of arts mee 'lastig zou willen vallen'.
@Re, een tijdje terug zei iemand ook tegen me dat ik toch wel veel Asperger kenmerken had, en nu net heb ik even zitten lezen op Aspergers sites en wederom zie ik wel veel herkenningspunten, inderdaad ook het gezichten slecht kunnen herkennen, maar ik zie het nut er niet van in om me er op te laten testen oid, vooral omdat ik van die 'aspergerkenmerken' nou niet echt veel last heb, ik weet eigenlijk niet echt beter. Dus houd ik het er op dat ik geen (gediagnosticeerde) asperger heb
Vivre
Er is zelfs een naam voor : Propagnosiaquote:Op zondag 9 maart 2008 23:15 schreef Re het volgende:
[..]
Ah, ok
Op donderdag 17 januari 2008 15:49 schreef Burdie het volgende: Je bent in elk geval niet zo'n ingelikt en opgeschoten pubertje die wel even de wijsneus uit gaat hangen
spuit 11 ondertussenquote:Op maandag 10 maart 2008 00:33 schreef Inekris het volgende:
[..]
Er is zelfs een naam voor : Propagnosia
toen ik nog in de neurologie werkte hadden we ook een patiënt die het verworven had (door gezwellen)
hij vond dat alle gezichten op zo'n compositietekening leek van de politie
herkenbaar?
[b] Op zondag 14 november 2010 18:11 schreef liesje1979 het volgende:[/b]
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Zo is daar Godshand, met zijn sarcastische toon,
Die regelmatig een topic voorziet van spot en hoon.
Voor mij is dit niet herkenbaar. Gezichten zien er gewoon uit als gezichten, alleen blijven ze niet hangen. Mensen met wie ik jaren op school heb gezeten kan ik nu straal voorbij lopen, ik herken ze niet.quote:Op maandag 10 maart 2008 03:06 schreef Godshand het volgende:
hij vond dat alle gezichten op zo'n compositietekening leek van de politie
herkenbaar?
Rare is dat ik mijn hondjes wel overal uit herken nu, toen ik mijn eerste hondje net had heeft het een tijd geduurd voor ik haar gezicht kon 'oproepen', maar als ik op het strand ben en er lopen 10 van die witte mormeltjes als de mijne, kan ik zonder probleem die 2 van mij aanwijzen, ook al zijn de verschillen tussen die honden maar miniem (allemaal klein en lang wit haar). Ook met mijn andere dieren heb ik dit (ratjes, papegaai, kat). Maar mijn verzorgpaardjes bijvoorbeeld zou ik me niet meer voor kunnen stellen, ik weet alleen dat de laatste een fries was, maar hoe hij er uit zag.... ja, zwart gok ik zo
Vivre
Herkenbaar inderdaad. Ik heb het zelf ook, gelukkig maar in een lichte vorm, en dacht ook altijd dat dat gewoon een eigenaardigheidje van m'n eigen brein was. Wel interessant om wat meer hierover te lezen.
Zo had ik het op school altijd dat ik tijdens het zwemmen nooit m'n eigen klasgenoten uit elkaar kon houden, doordat hun natte haar steil langs hun gezicht hing en ik hen dus niet aan hun vertrouwde haardracht of bekende kledingstukken kon herkennen. En nat haar ziet er bovendien ook nog donkerder uit dan normaal, dus iemand die ik als lichtblond kende, was voor mij dan ook volstrekt onherkenbaar in het zwembad.
Gek eigenlijk hè, dat je dan toch niet genoeg blijkt te hebben aan al die andere gezichtskenmerken die iemand verder nog heeft!
Toen Peter Timofeeff z'n bekende snor had afgeschoren, jaren geleden, had ik ineens geen enkel idee meer wie daar nou het weer stond te presenteren, terwijl hij nota bene altijd m'n favoriete weerman was. Het was dat zijn naam onder in beeld stond, anders had ik hem nu nog steeds niet herkend denk ik, haha!
Als iemand zijn of haar bril heeft vervangen door lenzen, er na een aantal jaren een stuk ouder uitziet of ineens een heel andere haarkleur heeft, heb ik datzelfde probleem ook.
Ook bekenden op andere plaatsen herken ik vaak niet. Dat zorgt inderdaad regelmatig voor genante situaties, en je voelt je dan echt ontzettend lullig... Het lijkt net alsof je gewoon dom bent of zo.
En ja, met films heb ik het ook... Het duurt altijd ontzettend lang voordat ik weet wie wie is, bijna tegen het eind pas meestal. Pas na een paar keer dezelfde film of aflevering gezien te hebben, beginnen de personages een beetje te blijven hangen en kan ik het hele verloop pas goed volgen. Best hinderlijk is dat.
Meestal zijn het inderdaad alleen de heel opvallende kenmerken waar ik iemand (die ik niet zo vaak zie) aan herken, zoals Arual ook al zei... Maar met mensen die ik regelmatig zie, zoals familieleden en vrienden, heb ik het gelukkig niet. Dat zou wel helemáál genant zijn, haha.
Zo had ik het op school altijd dat ik tijdens het zwemmen nooit m'n eigen klasgenoten uit elkaar kon houden, doordat hun natte haar steil langs hun gezicht hing en ik hen dus niet aan hun vertrouwde haardracht of bekende kledingstukken kon herkennen. En nat haar ziet er bovendien ook nog donkerder uit dan normaal, dus iemand die ik als lichtblond kende, was voor mij dan ook volstrekt onherkenbaar in het zwembad.
Gek eigenlijk hè, dat je dan toch niet genoeg blijkt te hebben aan al die andere gezichtskenmerken die iemand verder nog heeft!
Toen Peter Timofeeff z'n bekende snor had afgeschoren, jaren geleden, had ik ineens geen enkel idee meer wie daar nou het weer stond te presenteren, terwijl hij nota bene altijd m'n favoriete weerman was. Het was dat zijn naam onder in beeld stond, anders had ik hem nu nog steeds niet herkend denk ik, haha!
Als iemand zijn of haar bril heeft vervangen door lenzen, er na een aantal jaren een stuk ouder uitziet of ineens een heel andere haarkleur heeft, heb ik datzelfde probleem ook.
Ook bekenden op andere plaatsen herken ik vaak niet. Dat zorgt inderdaad regelmatig voor genante situaties, en je voelt je dan echt ontzettend lullig... Het lijkt net alsof je gewoon dom bent of zo.
En ja, met films heb ik het ook... Het duurt altijd ontzettend lang voordat ik weet wie wie is, bijna tegen het eind pas meestal. Pas na een paar keer dezelfde film of aflevering gezien te hebben, beginnen de personages een beetje te blijven hangen en kan ik het hele verloop pas goed volgen. Best hinderlijk is dat.
Meestal zijn het inderdaad alleen de heel opvallende kenmerken waar ik iemand (die ik niet zo vaak zie) aan herken, zoals Arual ook al zei... Maar met mensen die ik regelmatig zie, zoals familieleden en vrienden, heb ik het gelukkig niet. Dat zou wel helemáál genant zijn, haha.
NEE tegen elke vorm van religieus fundamentalisme.
JA tegen mensenrechten, vrije individuele keuzes en gelijkwaardige behandeling.
JA tegen mensenrechten, vrije individuele keuzes en gelijkwaardige behandeling.
Beste tip uit het topic.quote:Op zondag 9 maart 2008 19:43 schreef katerwater het volgende:
[..]
De enige tip die ik kan geven is: zeg aan je vrienden en intimi dat je dit hebt, anders hebben ze een verkeerd beeld als je weer eens vraagt wie ze zijn.
En ik heb het ook, maar dan met namen.
Langer als 2-3 maanden niet gezien? Was je naam nog eens?
Gelukkig alleen bij mensen waar het me geen reet boeit hoe ze over me denken, maar kan me voorstellen dat dat van jou/jullie stukken lastiger is.
Death solves all problems: no man, no problem.
Gewoonlijk heb ik hier geen last van, behalve als ik behoorlijk wat gedronken heb. Het was vroeger altijd een hel om in een cafe mijn groep terug te vinden omdat ik ze niet herkende, iedereen leek op elkaar.
Mijn oplossing: ben zo goed als gestopt met drinken.
Mijn oplossing: ben zo goed als gestopt met drinken.
Bij mij is het zo dat ik iemand echt een aantal keer gezien moet hebben voor ik hem/haar echt ga herkennen.
En dan nog kan het soms fout gaan.
Een klasgenoot van het HBO die ik al jaren kende zien zitten en denken 'is dat haar nou of niet?', terwijl het dus iemand bleek te zijn die op haar leek.
Met iemand een heel gesprek staan houden en me afvragen waarom ze van die rare reacties gaf... Bleek het de zus te zijn van degene die ik zelf ken.
Acteurs in films ook licht herkenbaar, ik haal ook iedereen door elkaar.
Ik zie het trouwens juist niet als mensen een andere bril, kapsel of haarkleur hebben. Ik let juist weer absoluut niet op die dingen. Iemand kan echt een compleet ander kapsel hebben, maar pas als iemand het zegt valt het me op.
En dan nog kan het soms fout gaan.
Een klasgenoot van het HBO die ik al jaren kende zien zitten en denken 'is dat haar nou of niet?', terwijl het dus iemand bleek te zijn die op haar leek.
Met iemand een heel gesprek staan houden en me afvragen waarom ze van die rare reacties gaf... Bleek het de zus te zijn van degene die ik zelf ken.
Acteurs in films ook licht herkenbaar, ik haal ook iedereen door elkaar.
Ik zie het trouwens juist niet als mensen een andere bril, kapsel of haarkleur hebben. Ik let juist weer absoluut niet op die dingen. Iemand kan echt een compleet ander kapsel hebben, maar pas als iemand het zegt valt het me op.
Ja, die met de ballen in de bek.
TVP, ik heb hier ook wel last van. Niet zo erg als de TS, maar als ik iemand buiten de "context" zie waarin ik diegene ken of als iemand die ik erg goed ken d'r wat anders uitziet dan gebruikelijk dan wil 't nog wel eens verkeerd gaan. Ik let dan weer goed op 't stemgeluid of intonatie van diegene, dus dan weet ik snel weer wie 't is. Maar lastig is 't wel.
[ Bericht 48% gewijzigd door Hildy op 11-03-2008 14:32:36 ]
Ik heb dus wel een officiele diagnose Asperger, en dit zal d'r vast wel onderdeel van zijn bij mij.quote:Op zondag 9 maart 2008 23:02 schreef Strychnine het volgende:
@Re, nee, TS heeft geen Asperger. Wel eng veel kenmerken van Asperger maar aangezien ik er nooit op getest ben wil ik het ook zo houden dat ik het niet heb
[ Bericht 48% gewijzigd door Hildy op 11-03-2008 14:32:36 ]
"That's the thing about the truth. It'll set you free, but first it'll really piss you off!"
Ik heb het alleen met onthouden van gezichten ook. Met films kijken heb ik ook wel eens moeite : "die was toch die? of was dat toch die andere?" Verder in het dagelijks leven geen problemen mee gelukkig. Wel een raar fenomeen.
And the druids turn to stone...
Lijkt haast wel alleen een vrouwenkwaaltje, ik zie weinig heren reageren.
"I intend to live forever. So far, so good."
"I have enough money to last me the rest of my life, unless I buy something"
"I have enough money to last me the rest of my life, unless I buy something"
Het artikel wat ik erover heb gelezen, ging over een manquote:Op dinsdag 11 maart 2008 18:31 schreef JumpingJacky het volgende:
Lijkt haast wel alleen een vrouwenkwaaltje, ik zie weinig heren reageren.
En die herkende zichzelf dus ook maar met moeite
hequote:Op dinsdag 11 maart 2008 18:31 schreef JumpingJacky het volgende:
Lijkt haast wel alleen een vrouwenkwaaltje, ik zie weinig heren reageren.
Maar het lijkt me eerder andersom, autisme komt volgens mij vaker bij mannen voor dan bij vrouwen.
Hierzo.quote:Op dinsdag 11 maart 2008 18:31 schreef JumpingJacky het volgende:
Lijkt haast wel alleen een vrouwenkwaaltje, ik zie weinig heren reageren.
Klinkt best bekent allemaal, hoewel het bij mij zo te zien lang niet zo erg is als bij TS. Het pas op het laatste moment of als het eigenlijk al te laat is herkennen van kenissen/vrienden gebeurt me aan een stuk door en hetzelfde geldt voor acteurs in films idd. Hoort het niet onthouden/herkennen/koppelen-aan-gezichten van namen hier dan ook bij? Of praat dit topic me nu een syndroom aan?
Jeetje ik had hier nog nooit van gehoord, wat fascinerend!
Maar ook erg vervelend voor jullie zeg!
Ik zou het (als ik een vriendin van jullie was) fijn vinden als ik het zou weten. Je kan er dan rekening mee houden en je misschien is lastige situaties een beetje helpen!
Maar ook erg vervelend voor jullie zeg!
Ik zou het (als ik een vriendin van jullie was) fijn vinden als ik het zou weten. Je kan er dan rekening mee houden en je misschien is lastige situaties een beetje helpen!
Ik vind het nog veel raarder dat jij een favoriete weerman hebt.quote:Op maandag 10 maart 2008 18:25 schreef Scootmobiel het volgende:
Herkenbaar inderdaad. Ik heb het zelf ook, gelukkig maar in een lichte vorm, en dacht ook altijd dat dat gewoon een eigenaardigheidje van m'n eigen brein was. Wel interessant om wat meer hierover te lezen.
Zo had ik het op school altijd dat ik tijdens het zwemmen nooit m'n eigen klasgenoten uit elkaar kon houden, doordat hun natte haar steil langs hun gezicht hing en ik hen dus niet aan hun vertrouwde haardracht of bekende kledingstukken kon herkennen. En nat haar ziet er bovendien ook nog donkerder uit dan normaal, dus iemand die ik als lichtblond kende, was voor mij dan ook volstrekt onherkenbaar in het zwembad.
Gek eigenlijk hè, dat je dan toch niet genoeg blijkt te hebben aan al die andere gezichtskenmerken die iemand verder nog heeft!
Toen Peter Timofeeff z'n bekende snor had afgeschoren, jaren geleden, had ik ineens geen enkel idee meer wie daar nou het weer stond te presenteren, terwijl hij nota bene altijd m'n favoriete weerman was. Het was dat zijn naam onder in beeld stond, anders had ik hem nu nog steeds niet herkend denk ik, haha!
Als iemand zijn of haar bril heeft vervangen door lenzen, er na een aantal jaren een stuk ouder uitziet of ineens een heel andere haarkleur heeft, heb ik datzelfde probleem ook.
Ook bekenden op andere plaatsen herken ik vaak niet. Dat zorgt inderdaad regelmatig voor genante situaties, en je voelt je dan echt ontzettend lullig... Het lijkt net alsof je gewoon dom bent of zo.
En ja, met films heb ik het ook... Het duurt altijd ontzettend lang voordat ik weet wie wie is, bijna tegen het eind pas meestal. Pas na een paar keer dezelfde film of aflevering gezien te hebben, beginnen de personages een beetje te blijven hangen en kan ik het hele verloop pas goed volgen. Best hinderlijk is dat.
Meestal zijn het inderdaad alleen de heel opvallende kenmerken waar ik iemand (die ik niet zo vaak zie) aan herken, zoals Arual ook al zei... Maar met mensen die ik regelmatig zie, zoals familieleden en vrienden, heb ik het gelukkig niet. Dat zou wel helemáál genant zijn, haha.
Ten percent faster with a sturdier frame
Hebben jullie dan ook dat je kleine dingen niet ziet? Ik zie het bijv. echt niet als mijn vriend zich heeft geschoren (sikje bijgewerkt). Meestal vind ik wel dat hij er leuk uitziet, maar dat hij zich geschoren heeft kom ik pas na een paar uur achter... En als mensen een nieuwe bril hebben ofzo zie ik het ook meestal niet. Wel geknipt haar of ander kleurtje haar of geen make-up. Hmm, ook een beetje tegenstrijdig eigenlijk
Ehm, ja en neequote:Op woensdag 12 maart 2008 00:42 schreef Twinky het volgende:
Hebben jullie dan ook dat je kleine dingen niet ziet? Ik zie het bijv. echt niet als mijn vriend zich heeft geschoren (sikje bijgewerkt). Meestal vind ik wel dat hij er leuk uitziet, maar dat hij zich geschoren heeft kom ik pas na een paar uur achter... En als mensen een nieuwe bril hebben ofzo zie ik het ook meestal niet. Wel geknipt haar of ander kleurtje haar of geen make-up. Hmm, ook een beetje tegenstrijdig eigenlijk
Ik heb niet echt bewust een herkenningspunt aan mensen, als ik er over nadenk weet ik wel waaraan ik mensen herken (kapsel, haarkleur, bril, kin, manier van lopen, stem, stopwoordjes die ze gebruiken) maar als iemand iets aan z'n uiterlijk veranderd zal het me alleen opvallen als dat mijn herkenningspunt was. Toen mijn beste vriendin d'r haar had geknipt wist ik wel onmiddelijk dat er iets niet klopte, ik wist alleen niet wat. Het bleek haar haar te zijn (en een flink stuk ook) maar omdat haar haar niet mijn herkenningspunt is, lag mijn aandacht er ook niet bij. Toen een andere vriendin een nieuwe bril kreeg en een keer haar haar los had ipv op een staart heeft het wel even geduurd voor ik haar weer herkende zeg maar
omdat haar (opvallende) bril mijn 'herkenningspunt' was.Dus het ligt er een beetje aan of het me opvalt of niet
De enige die ik echt overal zal herkennen is denk ik mijn moeders vriend. Niet dat ik me nu zijn gezicht voor me kan halen, maar omdat hij een ont-zet-tend groot hoofd heeft
Vivre
Ik had moeite met het uit elkaar halen van Robert de Niro en Al Pacino in de film Heat...
maar das wel lang geleden al, kende ze toen nog niet echt
wist trouwes ook nooit dat bassie en vlugge japie een en dezelfde waren
maarja, jij hebt het wel een stuk erger, das klote, misschien wel te trainen?
[ Bericht 16% gewijzigd door Mordreth op 23-06-2009 11:02:53 ]
maar das wel lang geleden al, kende ze toen nog niet echt
wist trouwes ook nooit dat bassie en vlugge japie een en dezelfde waren
maarja, jij hebt het wel een stuk erger, das klote, misschien wel te trainen?
[ Bericht 16% gewijzigd door Mordreth op 23-06-2009 11:02:53 ]
|
|
