Het sollicitatiegesprek...

quote:

Op maandag 25 februari 2008 20:55 schreef Animal-Lover het volgende:
- wat zijn je minder sterke eigenschappen?

'ik kan erg slecht omgaan met mensen die domme vragen stellen'

quote:

Op maandag 25 februari 2008 20:55 schreef Animal-Lover het volgende:
Binnenkort heb ik weer een sollicitatiegesprek en er zijn enkele vragen waar ik over blijf struikelen. Graag hoor ik jullie ideeën qua mogelijke antwoorden.

- wat zijn je minder sterke eigenschappen? (weet er maar eentje te verzinnen die je ook positief kunt interpreteren... )
- vertel eens iets over jezelf? (verwacht men nu een heel levensverhaal van A tot Z qua opleidingen, werkervaring, jeugd... wat wil men nu horen op zo'n soort vraag???)
- heb je nog vragen? (verzin maar eens een goede vraag als je alles al is verteld over het bedrijf qua toekomstvisie, bedrijfscultuur etc).

Groeten, R.

Ik stel al mijn vragen in de tussentijd altijd al, zodat er op het end nooit vragen zijn..
Vaak omdat de meeste onderwerpen gaande het gesprek wel aan bod komen..

Voor een overzichtje van eigenschappen met positieve en negatieve kanten, bij welke baan het past en met voorbeelden van hoe je zo'n eigenschap kunt laten zien, kun je wel kijken op carrieretijger. Ik kwam deze site van de week zelf tegen met zoeken en ik vond het heel handig en overzichtelijk.

quote:

Op maandag 25 februari 2008 20:55 schreef Animal-Lover het volgende:
Binnenkort heb ik weer een sollicitatiegesprek en er zijn enkele vragen waar ik over blijf struikelen. Graag hoor ik jullie ideeën qua mogelijke antwoorden.

- wat zijn je minder sterke eigenschappen? weet er maar eentje te verzinnen die je ook positief kunt interpreteren... )
- vertel eens iets over jezelf? (verwacht men nu een heel levensverhaal van A tot Z qua opleidingen, werkervaring, jeugd... wat wil men nu horen op zo'n soort vraag???)
- heb je nog vragen? (verzin maar eens een goede vraag als je alles al is verteld over het bedrijf qua toekomstvisie, bedrijfscultuur etc).

Groeten, R.

Eerste kan lastig zijn, noem je er een dan is het vast van "waarom?" misschien kun je wat humor toepassen en daarmee het ijs breken?
Tweede gewoon verhaaltje wie je bent, wat je hebt gedaan, wat je wil en wat je graag in je vrije tijd doet ofzo. Jij doet je verhaal en geeft zelf de grenzen aan.
Derde, is er vast wel iets wat je wil weten? hoe gaat de procedure verder? hoeveel kandidaten zijn er?
Waarom zou je juist bij hun gaan werken? draai het eens om zegmaar.
Verder je proberen je verhaal 100% positief en to the point te houden.
En het belangrijkste, probeer jezelf te blijven voor mij een lastige, word zenuwachtig, ga snel praten..
Zelf wel veel gesolliciteerd en bovenstaand is zo'n beetje wat ik heb geleerd door ervaring en een cursus.

tvp

Hier is al eens een bijzonder goed topic over geweest. Niet zo heel lang geleden.

Standaard "slechte eigenschappen" die wel goed gevonden worden:

ik kan niet tegen mijn verlies (kenmerkt doorzetter, willen winnen enzo)
ik ben eigenwijs (niet van stuk te brengen, eigen ideeen)
ik val op omaatjes in lingerie die zichzelf plezieren met komkommers en winterpenen (is logisch)

Sollicitatiegesprek : "Wat zijn uw zwakke punten"

Het andere topic is inmiddels vol. De laatste posts daar:

quote:

Op dinsdag 26 februari 2008 00:24 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Ik heb dus voor een recruitmentbedrijf een hele vragenlijst moeten invullen met dit soort zinloze standaardvragen. Wat zijn je sterke punten? Wat zijn je zwakke punten? Hoe zouden je collega's je in drie woorden omschrijven? Hoe zou je werkgever je in drie woorden omschrijven? Hoe zou je jezelf in drie woorden omschrijven?

De ergste vind ik: waar zie je jezelf over vijf jaar. Verder dan 'weet ik veel, zie ik dan wel' of 'liefst in een bungalow in Zuid-Frankrijk' kom ik eerlijkgezegd niet. Dat kun je natuurlijk niet zeggen/op papier zetten.

Op papier zetten is aan een kant makkelijk, je kunt er rustig over nadenken, je kunt het voorbereiden en je hoeft het niet meer te bedenken tijdens het gesprek (ik ben dan zo zenuwachtig dat ik het antwoord op 'wat is je lievelingskleur' nog niet zou kunnen bedenken). Aan de andere kant, het staat er, je weet niet hoe de lezer erop reageert, je kunt er niets meer aan toevoegen.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2008 05:23 schreef TheChemeng het volgende:

[..]

Ik vind dat ook altijd zo'n klote vraag. De laatste keer heb ik simpelweg geantwoord: "Ik ben een ambitieus persoon en de vacature adverteerde met doorgroeimogelijkheden, het lijkt me dus niet onredelijk om te concluderen dat het waarschijnlijk niet op de positie zal zijn waarover we nu spreken".

Als ze zich daarin niet kunnen vinden dan zit ik waarschijnlijk toch op de verkeerde plek

Wat voor antwoord geven jullie op de vraag "waar zie je jezelf over vijf jaar" / "waar wil je over vijf jaar zijn"?

Ik denk dat dat nogal ligt aan welke functie je voor aan het solliciteren bent.
Zal bij een manager een andere vraag zijn dan bij een verkoper, marketeer, it-er of whatever.

Ik neem aan dat dat ook geldt voor sterke en zwakke punten, toch? Bij een administratieve functie leg ik meer de nadruk op orde, discipline, accuratesse en bij een managementbaan op communicatie, leiderschap en klantgerichtheid.

ja inderdaad. Alhoewel die zwakke punten van mij eerder genoemd altijd wel kunnen. Als ik P&O dude was zou ik alleen hier niet intrappen.

[ Bericht 0% gewijzigd door PrincePolly op 26-02-2008 22:15:25 (spelvaut) ]

Als je P&O dude was zou je niet weten of je erin zou trappen; als je dat wel deed geloofde je het namelijk gewoon.

Daarnaast vind ik eht niet echt verkeerd. Sowieso kun je in meer dan drie dingen goed zijn, daarnaast vragen ze er wel een beetje om met een sollicitatiegesprek. Als je denkt iemands manier van werken te kunnen beoordelen door zijn manier van praten, verdien je het ook gewoon om belazerd te worden. Overigens lieg ik niet, ik verschuif alleen de nadruk. Ik zou wel dom zijn om bij een functie die vraagt om eigenschappen A en B te gaan zitten vertellen hoe goed ik ben in C en D. Als je ergens om vraagt, kun je het wat mij betreft altijd krijgen.

Op papier dan, irl ben ik zo zenuwachtig dat ik het altijd verknal, tenzij het een baan is die ik eigenlijk niet zo leuk vind, dan gaat het gesprek opeens geweldig

Ik heb bij alle gesprekken die ik ooit gedaan heb (over een periode van 5 jaar) nog maar 1x de vraag gehad om mijn sterke/zwakke punten op te sommen. Daar was ik toen niet echt op voorbereid en heb daar toen ook niet echt een antwoord op gegeven (iets in het genre van dat ik dat niet kon zeggen van mezelf, dat andere dat beter kunnen), en zonder problemen een voorstel gekregen van die firma dus die vraag heeft niet in mijn nadeel gewerkt toen.
Alle andere gesprekken heb ik die vraag nooit gehad (is ook zo'n bullshit vraag alsof je echt je slechte punten gaat zeggen).

Vraag om over jezelf te praten heb ik wel elke keer gehad en dan is het niet de bedoeling dat je heel je levensverhaal gaat vertellen. Je vertelt gewoon over jezelf in de context van de functie waarvoor je solliciteert. Als je bv zoals ik in webdevelopment zit en daarvoor solliciteert dan schets je kort wanneer je ermee begonnen bent en hoe je erin geevolueerd bent (projecten die je gedaan hebt tijdens school, bij huidige werkgever, opleidingen etc)

Heb je nog vragen is een standaard vraag op het einde van het gesprek. Is geen vraag om jouw antwoord te checken ofzo, puur informatief uit beleefdheid om het gesprek af te ronden. Ik stel al m'n vragen tijdens het gesprek zelf ipv ze op te sparen tot na het gesprek (actief deelnemen aan een gesprek is beter dan afwachten tot alles gezegd is om vervolgens eventueel vragen te gaan stellen), dus op het einde van het gesprek heb ik veelal geen vragen meer en zeg ik ook dat alles voorlopig duidelijk is en ik dus geen vragen meer heb.

Net weer een gesprek gehad en het ging best redelijk. Echter weer die vervelende vraag "waar zie je jezelf over vijf jaar?". Tja. Verder werd er gezegd dat ik terughoudend was en dat ik weinig 'pit' liet zien. Ik heb wel gezegd dat dat komt door de zenuwen, dat ik me niet op m'n gemak voel bij sollicitatiegesprekken omdat je nooit weet waar je precies op beoordeeld wordt, maar ook toegegeven dat ik in het begin altijd wel de kat uit de boom kijk en dat dat vrij snel overgaat. Dat antwoord leek wel geaccepteerd te worden. Ook kwam ik rechtlijnig over, maar dat is wel iets wat ik vaker hoor. Gezegd dat dat deels wel zo is, maar dat ik ook heb geleerd om af en toe een stapje terug te doen en de situatie goed te bekijken voor ik ergens vol in ga.

Nou goed, ze gaan me voorstellen ibj een bedrijf waar de kans erg groot is dat ik op gesprek kan komen (zelfde functie als nu alleen met uitzicht op hogere functie binnen een jaar - meer leren en meer leidinggevende ervaring). Verder heb ik maandag nog een orienterend gesprek voor assistent manager in een groothandel (volledige afdeling managen, incl. personeelszaken), alleen degene waar ik mee sprak was verschrikkelijk gehaast, nog nooit iemand zo snel een telefoongesprek af horen raffelen... Woensdag nog een gesprek voor een administratieve functie waarbij je ook contact moet onderhouden met vestigingen, die man klonk heel rustig en vriendelijk. Ik ben alleen bang dat het niet voldoende betaalt, maar het is niet zo ver en wat meer sollicitatieervaring is altijd mooi meegenomen, dus op gesprek ga ik sowieso. Mocht het meevallen met het salaris, dan is het het overwegen wel waard. Het is geen droombaan, maar wel gewoon lekker rustig, past wel bij me, en agz financiele administratie nieuw voor me is verveel ik me de eerste tijd toch niet. Het is best wel weer zinnige ervaring eigenlijk, agz ik ooit mijn eigen bedrijf zou willen beginnen, dan is verstand van loonadministratie en facturen mooi meegenomen. En je weet ook maar nooit welke mogelijkheden je intern hebt - het is wel een groot bedrijf. Momenteel is het prioriteit dat ik weg kom waar ik nu werk, want het hangt me de keel uit daar, en dan solliciteer ik desnoods wel verder, mocht het allemaal tegenvallen.

Ik heb wel even gevraagd of die meneer ook gezien had dat ik weinig ervaring met financiële administratie heb, zodat ik niet voor niets op gesprek ga. Ik heb al eens een afspraak gehad waarbij de inquisitie (daar leek het op) een uur lang strikvragen stelde en me vervolgens afbrandde omdat ik geen ervaring had in de financiele administratie, terwijl hij natuurlijk ook gewoon even m'n cv had kunnen bekijken.

Trouwens, misschien een gekke vraag, hebben jullie ook een voorkeur voor een gesprek met een man of met een vrouw, of maakt het jullie niet uit? Ik praat over het algemeen makkelijker met oudere mannen, die zijn vaak wat rustiger, realistischer en vergevingsgezinder (als in: als je iets niet kan of weet, kun je het nog best leren; ze verwachten niet dat je kant en klaar ingewerkt aanklopt op je 21e, net afgestudeerd bent maar tegelijkertijd ook minimaal vijf jaar werkervaring hebt en minimaal drie talen vloeiend spreekt).

quote:

Op woensdag 27 februari 2008 12:00 schreef Jack. het volgende:
Heb je nog vragen is een standaard vraag op het einde van het gesprek. Is geen vraag om jouw antwoord te checken ofzo, puur informatief uit beleefdheid om het gesprek af te ronden. Ik stel al m'n vragen tijdens het gesprek zelf ipv ze op te sparen tot na het gesprek (actief deelnemen aan een gesprek is beter dan afwachten tot alles gezegd is om vervolgens eventueel vragen te gaan stellen), dus op het einde van het gesprek heb ik veelal geen vragen meer en zeg ik ook dat alles voorlopig duidelijk is en ik dus geen vragen meer heb.

Op allerlei carriereadviessites staat dat je altijd gebruik moet maken van de gelegenheid, zodat je geinteresseerd overkomt. Je mag alleen geen feitelijke vragen stellen over het bedrijf (wekt de indruk dat je je niet voorbereid hebt), geen vragen stellen uit onzekerheid of vragen over geld. Veel sites raden aan om als laatste te vragen naar de verdere procedure, wanneer je iets hoort, wie er contact met je opneemt en hoe, dat soort dingen.

Bij mijn laatste sollicitatiegesprek had ik een gesprek met degene die mijn naaste collega zou worden en een dame van PZ.

Op de vraag hoe ik mezelf over 5 jaar zag, heb ik (eerlijk) geantwoord dat ik nooit zover in de toekomst kijk omdat je nooit weet wat er op je pad komt. En dat schrok ze niet af .

Mijn vragen waren: hoeveel klanten het bedrijf heeft (stond niet op de website), soort klanten (stond niet op de website) en aan mijn aanstaande directe collega vroeg ik of hij mij wilde vertellen hoe zijn werkdag van de dag ervoor eruit had gezien. Deze stelde ik niet allemaal aan het eind van het gesprek maar gewoon tussendoor. Dan kun je aan het eind rustig zeggen: nee, alle vragen die ik wilde stellen heb ik al gesteld.

Het gesprek verliep heel positief, een paar dagen later had ik een tweede gesprek en direct daarna te horen gekregen dat ik was aangenomen .

quote:

Op woensdag 27 februari 2008 17:11 schreef Maeghan het volgende:

[..]

Op allerlei carriereadviessites staat dat je altijd gebruik moet maken van de gelegenheid, zodat je geinteresseerd overkomt. Je mag alleen geen feitelijke vragen stellen over het bedrijf (wekt de indruk dat je je niet voorbereid hebt), geen vragen stellen uit onzekerheid of vragen over geld. Veel sites raden aan om als laatste te vragen naar de verdere procedure, wanneer je iets hoort, wie er contact met je opneemt en hoe, dat soort dingen.

Als je tijdens het gesprek actief deelneemt door je vragen op het moment zelf te stellen, dan kom je ook geinteresseerd over. Op het einde vragen naar wat de verdere planning is etc doe ik ook wel maar dat beschouw ik niet meer als vraag ivm het gesprek zelf (dan denk ik eerder aan vragen over het bedrijf, over de functie).

Op de vraag waar ik mezelf over 5 jaar zie, antwoord ik nooit concreet. Ik geef wel een antwoord in algemene lijnen, dat ik dmv opleidingen, groeimogelijkheden verder wil staan in m'n carriere maar ook op financieel vlak. Nooit negatieve opmerking op gekregen, dus ik denk dat dit laat blijken dat je gemotiveerd bent om opleidingen te volgen om zo je zelfvoldoening te onderhouden en financieel vooruit te gaan. Ik denk dat deze vraag vooral belangrijk is om te polsen of ze iem voor zich hebben die gewoon z'n functie wil uitvoeren en verder geen enkele motiviatie heeft (typische 9-5 werkmentaliteit) of iem die zich ook wil inzetten voor het bedrijf om er ook zelf beter van te worden (hogere functies, meer loon).

* Jack. heeft momenteel gesprekken lopen bij 3 bedrijven, van eentje krijg ik volgende week al voorstel

Ik heb morgen een sollicitatiegesprek voor een functie 'medewerker gegevensbeheer', dit is via het uizendbureau geregeld en het is een tijdelijke functie, wat voor vragen kan ik daar nou verwachten, ik ben er maar tijdelijk en ik zal dus niet gaan doorgroeien of iets dergelijks..

Of je het erg vindt om 8 uur lang in een hokje te staan (archief)
Of je een beetje sterk bent (mappen sjouwen)
Of je geen last van astma e.d hebt (stoffig)

Dat soort shit. Wel mooi omschreven trouwens: medewerker gegevensbeheer

Het kan ook op de computer zijn, neem ik aan.

quote:

Op woensdag 27 februari 2008 17:09 schreef Maeghan het volgende:

Trouwens, misschien een gekke vraag, hebben jullie ook een voorkeur voor een gesprek met een man of met een vrouw, of maakt het jullie niet uit? Ik praat over het algemeen makkelijker met oudere mannen, die zijn vaak wat rustiger, realistischer en vergevingsgezinder (als in: als je iets niet kan of weet, kun je het nog best leren; ze verwachten niet dat je kant en klaar ingewerkt aanklopt op je 21e, net afgestudeerd bent maar tegelijkertijd ook minimaal vijf jaar werkervaring hebt en minimaal drie talen vloeiend spreekt).

Idd liever mannen van 45+, ik herken me precies in wat je zegt. Vrouwen zijn in mijn ervaring (en die van 2 vriendinnen) een stuk terughoudender en harder bij het beoordelen (iig richting andere vrouwen) valt me op. Een vriendin van me (mooi meisje) werd echt gewoon regelmatig weggekeken door een vrouwelijke PO-er. Terwijl je met wat oudere mannen veel sneller een leuk inhoudelijk gesprek krijgt waar je met een lekker gevoel wegloopt.

Hm, de gesprekken die ik heb gehad met vrouwen gingen ook best aardig, alhoewel niet écht soepel, maar ik tref juist vaak van die jonge, commerciele zakenballetjes die je gelijk helemaal niets vinden als je bijv. een gat in je kennis hebt of als je niet heeeeeeelemaal op je stoel zit te stuiteren van enthousiasme. En dan bedoel ik niet dat je de functie interessant moet vinden, maar dat je erover moet praten alsof je voor Tell Sell werkt. Zo praten ze zelf dan ook vaak. De onechtheid druipt er vanaf. En dat ze nou willen dat je heel erg open, expressief en commercieel bent voor een verkoopfunctie kan ik begrijpen, maar ze schijnen het onderscheid niet te kunnen maken tussen wat voor mensen ze willen hebben voor verschillende functies. Sterker nog, soms vraag ik me af of die mannetjes niet gewoon een leuke date of een vriend voor in de kroeg zoeken in plaats van een administratief medewerker of iets dergelijks.

Aan de andere kant, die man van boven de 45 heeft een keerzijde, namelijk de ouderwetse man-in-grijs-pak, het type dat niet van vrouwen in de organisatie houdt, laat staan van vrouwen die hoger opgeleid zijn dan hij, 'want dat hoorde niet in 1830'. Die man heb ik helaas ook al eens mogen ontmoeten, al was dat voor een opleidingstraject bij mijn huidige werkgever.

tvp