Gevoel wint van verstand.

quote:

Op woensdag 20 februari 2008 18:26 schreef Litpho het volgende:

[..]
Sterker nog, het was hoogstwaarschijnlijk hoog tijd dat er eens goed werd geschud aan de grondvesten van je ivoren toren.

Ik denk dat ik je daar inderdaad gelijk in moet geven. Thanx voor de reacties iig... interessnt dat er mensen zijn die zichzelf er ook in herkennen.

Ik zat gisteren duidelijk in een dip, en heb tijdens het dieptepunt die tekst geschreven, gisteravond besefte ik mezelf dat. Zoals al eerder aangegeven in dit topic heb ik mijzelf mischien te serieus genomen, en daar bedoel ik eigenlijk mee dat al die tijd de balans doorgeschoten is. Bepaalde aspecten zijn overbelicht geraakt tijdens het proces van zelfontplooiing (de logica). Een van de problemen die ik had was dat mijn hobbies ineens zo betekenisloos lijken sinds haar en die ga ik dus voorlopig even links laten liggen en mezelf storten op de emotionele aspecten komende tijd.

Mezelf sneller kwetsbaarder opstellen en alles wat daarbij komt kijken, dat belachelijke gevoel van controle laten varen. Zodat ik de volgende keer iig weet wat me overkomt Echt bizar dat dit mijn gevoelsleven tijdelijk zo overhoop heeft kunnen halen. Nog vreemder dat ik het al die tijd niet door heb gehad, wat dat betreft was deze ervaring erg leerzaam en ben ik dankbaar dat het eindelijk zo ver gekomen is.

Wat haar betreft...It was fun while it lasted. Nu ik het wat objectiever kan bekijken lijkt het alsof de verliefdheid gebaseerd was op fysieke aantrekkingskracht en het enorm vertrouwde gevoel dat ze vanaf het eerste moment gaf. Dit heb ik nog niet veel meegemaakt bij vrouwen (niet in die mate... alles klopte vanaf moment 1) en ik ga er verder ook niet meer over nadenken. Het was zo, punt. Ik heb de behoefte niet om het dood te relativeren of te analyseren. Het is goed hoe het nu is tussen ons.

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 10:05 schreef Mukie het volgende:
Dat noemt men nu een leerproces waardoor je emotioneel sterker wordt.
Ermee leren omgaan en het een plekje geven wel.
Wanneer je jezelf constant onder controle houdt, emotioneel gezien, maak je ook niets mee op dit vlak.
Leer je niets bij en kun je niet groeien. Pijn is dan niet fijn, maar zonder pijn zou je ook niet het gevoel hebben gehad dat je "leeft".

Ja, en hoe fucking obvious is het ook. Ik voel me echt emotioneel kreupel op dit moment

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 11:38 schreef Lienekien het volgende:
Zie het zo: deze ervaring opent weer heel nieuwe perspectieven.

Ja absoluut. En dit keer is het geen smoesje om beter te kunnen relativeren en haar te kunnen vergeten. Het was ook zo belachelijk heftig wat me overkwam dat ik wist dat er iets niet goed zat, en ik er wat mee moest doen. Daarom schreef ik het ook op.

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 11:42 schreef Sonata het volgende:
Zelfkennis, een groot goed....

Het leuke is dat ik dacht dat mijn zelfkennis, zelfbewustzijn... hoe je het ook wilt noemen redelijk goed ontwikkeld is. En dan kom je er op zo'n manier achter dat er gewoon een complete wereld is, die voor anderen heel vanzelfsprekend is, die je over het hoofd gezien hebt. (bewust, onbewust... daar ben ik nog niet over uit).

Het enige waar ik voor uit moet kijken is dat ik niet verval in oude patronen...maar daar heb ik dit topic nu voor.

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 11:45 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Je bent iemand van het verstand. Nu maak je iets emotioneels mee. Volgens mij ga je nu al inzien hoe je met je verstand ook grip kunt krijgen op die emotionele processen. Leuk, zo'n leerproces.

Pijnlijk, confronterend maar wel extreem nuttig. Ik baal er van dat ik achteraf gezien zo lang stil heb gestaan op dit vlak... maar beter laat dan nooit.

Iedereen nogmaal thanx trouwens voor de reacties... ik had nooit verwacht dat ik ooit een topic in R&P zou plaatsen, en al helemaal niet dat ik er daadwerkelijk nog wat aan zou hebben ook

quote:

Op donderdag 21 februari 2008 12:20 schreef Sonata het volgende:
Alleen begrijp ik dat de manier waarop je op die weg terecht kwam, minder fijn voor je is.

Ach ja... zoals Mukie al aangaf...

quote:

maar zonder pijn zou je ook niet het gevoel hebben gehad dat je "leeft".

Hier kan ik het alleen maar mee eens zijn. De manier waarop is uiteindelijk essentieel gebleken voor het leerproces.

Ach... gelukkig behoren de tijden van het wattenstaafje tot het verleden

quote:

Op vrijdag 22 februari 2008 23:27 schreef Xennia het volgende:

[..]

Het is ook redelijk eenvoudig jezelf goed te kennen onder voorspelbare omstandigheden die je zelf schept en in stand houdt, waar jij de controle over hebt.
Zelfontwikkeling is een nobel streven maar kun je niet eenzijdig rationeel belichten. Ik denk dus ook dat het een goede zaak is dat je eens ontzettend verliefd bent geworden en op je bek bent gegaan. Zo leer je jezelf pas echt kennen en zal blijken hoeveel karakter je daadwerkelijk hebt.

Hier geef ik je volledig gelijk in. Dat is ook het gevoel van controle waar ik het over had, ik kwam er achter dat die zelfontplooiing voor mij een verkapte vorm van veiligheid was. Als ik niet verliefd was geworden dan was ik daar nog steeds niet achter geweest.

quote:

Voelde jij je nou intellectueel superieur aan haar? Dat is ook wel erg veilig he, iemand uitzoeken die je rationeel nooit op de proef zal stellen. Op die manier houd jij toch nog de controle..

Nou in eerste instantie eigenlijk niet. De connectie die ik met haar had was puur gebaseerd op gevoel, en het was heerlijk. Alle logica verviel en het voelde echt geweldig. Dat is ook de reden dat die hobbies van mij me nu niet meer interesseren. De reden dat dit alles zo zwaar aankwam is dus ook dat dit de eerste vrouw was die dat bij me los heeft gemaakt en tegelijkertijd de eerste vrouw was waarbij het verkeerd afliep.

En dat terwijl ik normaal gesproken altijd van mening was dat ik iemand wilde die intellectueel op hetzelfde niveau zat, ik wilde iemand die me kan prikkelen in dat opzicht. Totdat ik dus onverwacht verliefd werd en dat alles verviel.

quote:

Ik snap niet goed wat dit over haar zegt en waarom het niets over jou zegt?

Het zegt uiteraard net zoveel over mij als dat het over haar zegt. Het was een laffe poging van me om dit alles te kunnen relativeren.