Ticootje, het is maar goed dat je van Jen niet zo snel vies bent! Er staan je nog heel wat jaartjes van poep/plas/kots/snot en andere fijne dingen te wachten
Zelf ben ik niet zo snel ergens vies van, maar als Devin later met bijvoorbeeld een kapotgevallen knie naar me toe komt met veel

druipend

BLOED

.Dan zal ik echt boven mezelf uit moeten stijgen om zijn wond te verzorgen... Op mijn stage vroeger was er een kleutertje tijdens het buitenspelen ineens keihard aan het gillen geslagen. Dus ik erheen gesneld, hevig huilend meisje in mijn armen genomen en gevraagd wat er gebeurd was. "De step is op d'r gevallen" "Ah gossie, rustig maar, heb je pijn?" en intussen wreef ik over haar hoofdje met veel kroeshaar. Zoveel haar, dat dus niet goed te zien was dat het helemaal bebloed was geraakt en ik, stomme doos, had in eerste instantie niks in de gaten en wreef dus met mijn hand met veel ringen over de wond op haar hoofd

Ineens voelde ik nattigheid en zag het bloed tussen mijn vingers door sijpelen. Mijn misselijkheid negerend tilde ik het meisje naar binnen toe, riep een "echte" juf en heb in de wc mijn lunch eruit gegooid
Inmiddels kan ik er beter tegen denk ik, heb inmiddels ook geen nachtmerries meer over Devin's bebloede voetje toen met de hielprik...
Lena aan de broccoli
Lishe, dat voor het echie mee-eten komt vanzelf, heeft bij Devin ook een paar weken geduurd voordat hij echt goed en veel at. Maak je maar niet te druk hoor!
Meneertje ligt te slapen. We hebben een nare ochtend achter de rug, volgens mij heeft hij last van een sprongetje en zijn verkoudheid zit hem ook dwars. Hij was zo stuntelig, chagerijnig, huilerig en hangerig aan mij. Zat zichzelf ook in de weg en liep maar te klooien met speen, speelgoed, eten... Hij is een paar keer flink gevallen tijdens het kruipen en zitten, heeft zijn hoofd keihard gestoten aan de tafel en zijn gezichtje bekrast tijdens een driftaanval
Straks als hij wakker is gaan we samen douchen, misschien dat hij daar wat blijer van zal worden.
.... met gevoel voor drama....