Aristoteles.

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 19:14 schreef wyccie het volgende:
Dat wordt niet vermeld in de Wiki-OP. En daar draait het hele topic om.
Een idee: zet dat in de Wiki!

Ja, maar het gaat ook over appeltaart

En Aristoteles heeft genoeg raakvlakken met literatuur, dus een topic over hem past tot op zekere hoogte ook zeker in TTK .

Dan zou ik erbij kunnen zetten dat het nu ook al over Plato gaat.
Je weet niet echt waar je heen wil met dit topic, hè?

Even serieus: ik stel voor dat DaMart dit topic gewoon opschoont en jij in de OP vermeldt wat je doel precies is met dit topic en erbij vermelden waarom je Aristoteles een topic waard vindt. Maak er eens een mooie en wat persoonlijkere OP van. Je bedoeling is goed, maar het was wat knullig uitgevoerd, vandaar ook die flauwe grappen.
Is het trouwens niet veel logischer om dit toch in WFL te plaatsen aangezien het grootste gedeelte (dat wat niet off topic is) over zijn visie en filosofische gedachten gaat. En dan bijv. een apart topic in TTK over Poëtica.

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 19:41 schreef DaMart het volgende:
Ja, maar het gaat ook over appeltaart

En Aristoteles heeft genoeg raakvlakken met literatuur, dus een topic over hem past tot op zekere hoogte ook zeker in TTK .

Precies, je mag je gummetje wel wat vaker gebruiken.

Wisten jullie dat George Harrison boos uit de studio gelopen is toen Obladi-oblada werd opgenomen en dat Aristoteles toen de solo moest inspelen?

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 19:47 schreef wyccie het volgende:
Dan zou ik erbij kunnen zetten dat het nu ook al over Plato gaat.
Je weet niet echt waar je heen wil met dit topic, hè?

Even serieus: ik stel voor dat DaMart dit topic gewoon opschoont en jij in de OP vermeldt wat je doel precies is met dit topic en erbij vermelden waarom je Aristoteles een topic waard vindt. Maak er eens een mooie en wat persoonlijkere OP van. Je bedoeling is goed, maar het was wat knullig uitgevoerd, vandaar ook die flauwe grappen.
Is het trouwens niet veel logischer om dit toch in WFL te plaatsen aangezien het grootste gedeelte (dat wat niet off topic is) over zijn visie en filosofische gedachten gaat. En dan bijv. een apart topic in TTK over Poëtica.

Rot toch op man!

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 17:06 schreef Laurens. het volgende:
Het heeft me 10 jaar gekost om een theorie te ontwerpen volgens welke Sokrates, Aristoteles, Plato, Jezus, Julius Caesar, Frank Zappa, Pinocchio en je moeder een en dezelfde persoon zijn. Wat denken jullie ervan?

Niet geheel implausibel. Op Jezus na, want dat staat gewoon in de bijbel.

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 19:48 schreef wyccie het volgende:

[..]

Precies, je mag je gummetje wel wat vaker gebruiken.

. Als 'ie 't maar laat.

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 12:02 schreef GibsonLesPaul88 het volgende:
@ Damart,

Mag ik jou dan ook Sokrates aanraden ?

Aangezien je reactie erg positief is.

Plato en Ari in de warri zijn nou niet bepaald twee handen op één buik zo zou ik zeggen toch.

Voor de kenners van de werken van Plato en Aristoteles...

De reden waarom Plato naar boven wijst duidt op zijn theorie der Ideeën, dat de werkelijkheid de onveranderlijke transcendente 'wereld' buiten ruimte en tijd is, die men kan leren kennen door diepe contemplatie...

De reden waarom Aristoteles zijn hand vooruit strekt duidt op zijn theorie dat de werkelijkheid de veranderlijke zintuiglijk waarneembare werled van ruimte en tijd om ons heen is, die men kan leren kennen door waarneming en abstractie

quote:

Op zaterdag 16 februari 2008 19:58 schreef Laurens. het volgende:
Wisten jullie dat George Harrison boos uit de studio gelopen is toen Obladi-oblada werd opgenomen en dat Aristoteles toen de solo moest inspelen?

Oh ja, die zat in de studio ernaast met de Who te rehearsen voor Tommy, toch?

quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 09:24 schreef GibsonLesPaul88 het volgende:

[..]

Nee oke, daar heb je gelijk in. Maar hun werk vind
ik tot op de dag van vandaag, echt prachtig.

Ik vind er geen ZAK of REET aan.

Die ken ik alleen van het atomisme en dat heeft niks met Plato te maken.

quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 09:06 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Voor de kenners van de werken van Plato en Aristoteles...

De reden waarom Plato naar boven wijst duidt op zijn theorie der Ideeën, dat de werkelijkheid de onveranderlijke transcendente 'wereld' buiten ruimte en tijd is, die men kan leren kennen door diepe contemplatie...

De reden waarom Aristoteles zijn hand vooruit strekt duidt op zijn theorie dat de werkelijkheid de veranderlijke zintuiglijk waarneembare werled van ruimte en tijd om ons heen is, die men kan leren kennen door waarneming en abstractie

tvp

quote:

Op dinsdag 19 februari 2008 09:06 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Voor de kenners van de werken van Plato en Aristoteles...

De reden waarom Plato naar boven wijst duidt op zijn theorie der Ideeën, dat de werkelijkheid de onveranderlijke transcendente 'wereld' buiten ruimte en tijd is, die men kan leren kennen door diepe contemplatie...

De reden waarom Aristoteles zijn hand vooruit strekt duidt op zijn theorie dat de werkelijkheid de veranderlijke zintuiglijk waarneembare werled van ruimte en tijd om ons heen is, die men kan leren kennen door waarneming en abstractie

Laten ze nu eens beiden gelijk hebben.

Zo.. dat is nog eens buiten de doos...

quote:

Op maandag 3 maart 2008 03:35 schreef JJasperO het volgende:

[..]

Laten ze nu eens beiden gelijk hebben.

Zo.. dat is nog eens buiten de doos...

Dat kan niet.

Zeker wel. Leg eerst maar eens uit waarom jij denkt van niet.

Dat kan gwoon best!! Iedereen moet gwoon vriendjus zijn dus iedereen heeft evenveel gelijk!1

'Vrienden' mogen elkaar best verrijken met een andere kijk op zaken toch , als we er maar geen Wilders achtige praktijken op nahouden :p.

Vinden jullie http://www.youtube.com/watch?v=9sIocjYqB0Q ook zo´n goed nummer?

quote:

Op maandag 3 maart 2008 17:36 schreef JJasperO het volgende:
Zeker wel. Leg eerst maar eens uit waarom jij denkt van niet.

Het staat er al: de werkelijkheid als de onveranderlijke transcendente 'wereld' buiten ruimte en tijd, die men kan leren kennen door diepe contemplatie, tegenover de werkelijkheid als de veranderlijke zintuiglijk waarneembare wereld van ruimte en tijd om ons heen, die men kan leren kennen door waarneming en abstractie.

Dat is onverenigbaar. Daar valt verder weinig aan uit te leggen.

Alleen wordt de transcendentie die Aristoteles allereerst verwerpt vervolgens door hem via de achterdeur binnengesmokkelt door te veronderstellen dat het archetype van een object in zichzelf zit (vandaar de naar beneden wijzende vinger), maar dat ieder individueel object 'weerstand' biedt tegen de idee, waardoor bijvoorbeeld niet iedere boom gelijk is. In principe zijn de centrale ideeën van Plato en Aristoteles gelijk, maar de wijze waarop de 'Vormen' of 'Ideeën' bestaan en zich manifesteren in voorwerpen wordt door hen anders verklaard.

In theorie denk ik dat ze wel verenigbaar zijn door te veronderstellen dat de ware werkelijkheid transcentaal is (Plato), en deze zich vervolgens in ieder voorwerp manifesteert door een synthese van 'Vorm' en 'weerstand' (Aristoteles). Maar het blijft allerzinds een zeer discutabel, onbewijsbaar vraagstuk.

quote:

Op maandag 3 maart 2008 20:14 schreef PopeOfTheSubspace het volgende:

[..]

Het staat er al: de werkelijkheid als de onveranderlijke transcendente 'wereld' buiten ruimte en tijd, die men kan leren kennen door diepe contemplatie, tegenover de werkelijkheid als de veranderlijke zintuiglijk waarneembare wereld van ruimte en tijd om ons heen, die men kan leren kennen door waarneming en abstractie.

Dat is onverenigbaar. Daar valt verder weinig aan uit te leggen.

@Ledzep, mooi verwoord. Ik ben het dan ook zeer met dat laatste eens. Moest alleen wel eerst de betekenis van een aantal woorden opzoeken (archetype haha) en het een aantal keren nalezen

Dan nog eens mijn variant. Het is m.i. wel verenigbaar, uberhaupt zijn zo'n beetje alle theorieen verenigbaar en kunnen vele werkelijkheden naast elkaar bestaan zonder op elkaar inbreuk te maken. Als je bijvoorbeeld de vraag neemt of god een steen kan maken die hijzelf niet kan tillen, waarop het antwoord in beide gevallen voor velen tot de conclusie zou leiden dat hij niet almachtig is kan ik desondanks toch stellen dat dat niet zo is. Mijn antwoord zou zijn: ja hij/zij/het kan een werkelijkheid maken waarin hij die steen niet kan tillen en ja hij kan een werkelijkheid maken waarin hij diezelfde steen wel kan tillen. Het een sluit het ander niet uit, in beide gevallen is 'god' nog steeds almachtig: het is slechts het perspectief dat bepaalt welke conclusie je aan iets verbindt.
Zo zijn alle 'tegenstrijdige' redeneringen niets meer dan paradoxen. In 'werkelijkheid' zijn ze verenigbaar.

Mijn metafoor daarbij is een omgekeerde piramide. Als je een omgekeerde piramide neemt dan zit onderin de bron en hoe verder je naar boven gaat hoe meer de visies van elkaar gaan verschillen, maar het komt allemaal voort uit dezelfde bron, zoiets.

Zo stelt Plato dus (als ik dat goed zie, ik weet verder niets af van filosofische geschiedenis): er is een transcedente 'werkelijke' waarheid, buiten (en los?) van de (volgens hem fictieve?) zintuigelijke werkelijkheid.
Zo stelt Artistoteles dus: er is geen transcedente werkelijkheid doch enkel de zintuigelijke die men kan leren kennen door waarneming en abstract denken?

Nou die twee zaken maken toch geen inbreuk op elkaar?
1. Ja, je kunt de zintuigelijke werkelijkheid leren kennen door waarneming en verder abstracte interpretatie.
2. Ja er bestaat alleen de zintuigelijke waarheid (subjectief)
3. Ja, er is een transcedente werkelijkheid (objectief)
4. Ja, er is geen transcedente werkelijkheid (subjectief) (eigenlijk zelfde als 2)
5. Ja, je kunt de transcedente werkelijkheid leren kennen door diepe contemplatie (beschouwen en abstraheren begrijp ik dat dat betekent)

Dus ja.. en het gaat er ook maar om hoe je het beestje een naam geeft. Transcedente werkelijkheid en het abstract overdenken van de zintuigelijke werkelijkheid is misschien wel exact hetzelfde.

Nouja goed ik zeg ook maar wat om interessant te doen . Ik vind het in ieder geval altijd een leuk onderwerp en van 1 ding ben ikzelf overtuigd: in elke visie zit werkelijkheid . Sterker nog: niets is onwerkelijk. Puur de gedachte maakt iets al waar.

[ Bericht 1% gewijzigd door JJasperO op 04-03-2008 02:44:57 ]

Het gaat er inderdaad om 'hoe je het beestje een naam geeft'. Als je filosofen interpreteert kan je niet zonder de terminologie die zij gebruiken. Wat jij doet is geen interpretatie, maar zelf een theorie verzinnen over de werkelijkheid. Dat is prima, maar heeft niets met Plato of Aristoteles te maken.

Ik wil graag weten hoe Aristoteles over de liefde denkt.

quote:

Op maandag 3 maart 2008 22:36 schreef LedZep het volgende:
Alleen wordt de transcendentie die Aristoteles allereerst verwerpt vervolgens door hem via de achterdeur binnengesmokkelt door te veronderstellen dat het archetype van een object in zichzelf zit (vandaar de naar beneden wijzende vinger), maar dat ieder individueel object 'weerstand' biedt tegen de idee, waardoor bijvoorbeeld niet iedere boom gelijk is. In principe zijn de centrale ideeën van Plato en Aristoteles gelijk, maar de wijze waarop de 'Vormen' of 'Ideeën' bestaan en zich manifesteren in voorwerpen wordt door hen anders verklaard.

In theorie denk ik dat ze wel verenigbaar zijn door te veronderstellen dat de ware werkelijkheid transcentaal is (Plato), en deze zich vervolgens in ieder voorwerp manifesteert door een synthese van 'Vorm' en 'weerstand' (Aristoteles). Maar het blijft allerzinds een zeer discutabel, onbewijsbaar vraagstuk.

Aristoteles wees juist de kern van Plato's filosofie af, nlk het idee dat er twee werelden zijn. Plato leerde dat er geen betrouwbare kennis mogelijk is over de steeds veranderende wereld die we waarnemen. De objecten van ware kennis zouden zich bevinden in een andere wereld, in een abstract niet-ruimtelijk en tijdloos domein, dat alleen voor ons intellect toegankelijk is.
Aristoteles vond echter dat we alleen kunnen filosoferen over de wereld waarin we leven en die we waarnemen., een wereld die voor hem een onuitputtelijke bron, van verwondering was. Hij geloofde dat die verwondering de mens, zowel het individu als de soort, pas tot filosoferen aanzet, endat de mens deze wereld wil ontdekken en begrijpen.
Aristoteles vond dat er buiten onze wereld geen vaste basis was voor filosofisch onderzoek. Wat we niet kunnen waarnemen, heeft geen betekenis voor ons. We kunnen er niet naar verwijzen, er niet over praten en daarom kan het op geen enkele verifieerbare manier deel uitmaken van onze filosofische overwegingen; en als we ons buiten het gebied van het waarneembare begeven verliezen we ons in leeg gepraat. Daarom wees Aristoteles Plato's Ideale Vormen af: hij zag geen reden hun bestaan aan te nemen, en hij gloofde ook helemaal niet dat ze bestonden.
Ook Aristoteles spreekt over vorm. Maar Aristoteles had Plato's theorie der Vormen afgewezen, dus vorm kon geen buitenwereldlijke, niet-ruimtelijke en tijdloze entiteit zijn. Het moest iets van deze wereld zijn.

Volgens Aristoteles is de vorm van een ding niet materieel, maar toch inherent aan het concrete ding, en er net zo onafhankelijk van als d bouw van een mens lostaat van zijn lichaam. Dit inzicht is heel belangrijk omdat het laat zien dat we niet noodzakelijk gedwongen zijn een keuze te maken tussen een materialistische analyse en een die begrippen uit een andere wereld veronderstelt: het blijkt mogelijk niet-materialistische overwegingen te betrekken bij het begrijpen van onze concrete wereld zonder die te overstijgen.
Aristoteles zag het ware wezen van een ding nooit in zijn materie, maar altijd in de functie die het heeft. Hij zei dat als een oog een ziel had, die 'zien' zou zijn. En dat principe paste hij ook toe op levenloze dingen:als een bijl een ziel had, zou die 'hakken' zijn, enz....
Volgens Aristoteles is het wezen van elk ding wat het doet, waar het voor is; en wanneer we dat begrijpen, begrijpen we dat ding.
Deze oplossing van het probleem van wat de dingen zijn, maakt Plato's theorie overbodig, maar vormt ook de oplossing van het vraagstuk der verandering. Verandering doet zich volgens Aristotels voor als materie, die ergens deel van uitmaakt, een vorm krijgt die het eerder niet had..

Plato en Aristoteles zijn de archetypen van de twee de twee confligerende tendensen die de filosofie altijd hebben gekenmerkt. Er zijn flosofen die de kennis van de wereld zoals we die waarnemen van secundair belang achten en menen dat het in de eerste plaats gaat om iets dat 'achter', of aan 'gene zijde van', of 'verborgen onder de oppervlakte van' de wereld ligt. Anderzijds zijn er filosofen die geloven dat onze wereld zelf het meest aangewezen onderwerp voo ons filosoferen is. De grote rationalistische filosofen uit de zeventiende en achtiende eeuw vonde bijvoorbeeld dat de zintuiglijke kennis van de oppervakte der dingen ons maar al te vaak misleidt, terwijl daarentegen de grote empiristen uit diezelfde periode meenden dat alleen de waarneembare feiten betrouwbare informatie leveren. De tegenstelling tussen de twee tendensen is bestendig en duikt in deze of gene vorm steeds weer op...

Ik ben blij dat Mainport dit topic geschopt heeft, want ik heb het afgelopen februari helemaal gemist.

quote:

Op maandag 15 december 2008 17:26 schreef Mainport het volgende:
Ik wil graag weten hoe Aristoteles over de liefde denkt.

Volges mij hep ie daar nooit wat over gesegd.

http://repository.tamu.edu/handle/1969.1/5775

gewoon zoeken op aristoteles en eros.